Professional Documents
Culture Documents
Wiązanie
estrowe
Wiązanie
glikozydowe
Poszczególne nukleotydy łączą się ze sobą w ten sposób, że reszta kwasu fosforowego jednego nukleotydu
łączy się z deoksyrybozą następnego silnym wiązaniem 3,5 fosfodiestowym
Zasady azotowe cechuje zdolność do łączenia się w pary, przy czym obowiązuje tu ściśle określona reguła:
adenina zawsze łączy się z tyminą, a guanina z cytozyną. Cecha ta nazywana jest komplementarnością
zasad azotowych. Ponieważ zasady azotowe są jedynym elementem różniącym poszczególne nukleotydy,
można mówić o komplementarności nukleotydów.
Reguła Chargaffa - zgodnie z tą regułą zawsze w prawidłowej cząsteczce DNA całkowita liczba
cząsteczek puryn jest równa całkowitej liczbie cząsteczek pirymidyn (A + G = T + C) oraz jednocześnie
liczba cząsteczek adeniny jest równa liczbie cząsteczek tyminy (A = T), natomiast liczba cząsteczek guaniny
jest równa liczbie cząsteczek cytozyny (G=C)
Nici są antyrównoległe: na końcu 5” znajduje się reszta kwasu fosforowego, na końcu 3” znajduje się grupa
-OH deoksyrybozy. Tak więc naprzeciwko końca 5” znajduje się koniec 3” drugiej nici. Patrz str. 7.