Gil Eanes

(1395 – 1455)

Mar. Pchor. Benkowski Konrad

Mar. Pchor. Łaskarzewski Jan
Mar. Pchor. Capar Aleksander
Biografia
Gil Eanes - urodzony około 1395 w Portugalii w
Lagos, zmarł w 1445 – portugalski żeglarz i
odkrywca z XV wieku. Wsławił się opłynięciem
w 1434 przylądka Bojador, co jest uważane za
symboliczny początek epoki wielkich odkryć
geograficznych
Nie wiele wiadomo o jego życiu prywatnym
przed jego rolą w portugalskiej epoce odkryć,
ale był uważany za służącego i ochroniarza
Infanta Henryka Żeglarza. Był rodowitym
mieszkańcem Lagos, na których opierał swoje
podróże morskie, na południowym Algarve.
Pierwszy raz dołączył do wyprawy księcia Henryka w 1433
roku, gdy Infant powierzył mu statek i załogę, aby spróbować
opłynąć Przylądek Bojador, przylądek nieprzejezdny przy ich
poziomie wiedzy i wyposażenia. Żeglując z Lagos w Portugalii,
Eanes odbył nieznaną liczbę podróży wzdłuż zachodniego
wybrzeża Afryki, zanim został odrzucony na zachód w
kierunku Wysp Kanaryjskich. Na wyspach pojmał kilku
tubylców i wrócił z nimi jako jeńcy do Sagres,
usprawiedliwiając swoją porażkę opowiadając o
niebezpieczeństwach podróży. Jego powrót spotkał się z
rezerwą i chłodem na dworze księcia Henryka, który
spodziewał się, że żeglarzowi uda się opłynąć przylądek.
Eanes liczył na powrót do łask w kolejnym roku, jeśli książę
obdarzyłby go drugą ekspedycją. W 1434 roku jego statek i
załoga zdołały opłynąć Przylądek Bojador i wrócić do Sagres
za pomocą volta do mar, zgłaszając warunki wody, lądu i
łatwości nawigacji za Przylądkiem oraz przynosząc ze sobą
dzikie róże, aby udowodnić, że udało im się w ich ekspedycji.
Odkrycie przejezdnej trasy wokół Przylądka Bojador było
początkiem portugalskich eksploracji Afryki.
Eanes odbył kolejną podróż z Afonso Gonçalvesem Baldaią w 1435 roku.
Przepłynęli około 50 lig (240 km) na południe od Przylądka Bojador i dotarli do
wybrzeża Afryki. Choć nie odkryli od razu żadnych mieszkańców, to jednak podczas
podróży, którą uznano za pomyślną, natrafili na ślady obecności człowieka. Zatokę,
w której zakotwiczyli, nazwali Angra dos Ruivos (Zatoka Czerwonych) ze względu na
obfitość ryb (przypominających tetre), które złowili w wodach.
Statek Gila
Eanesa
Statek używany przez Gila Eanesa podczas jego
podróży był typowym portugalskim jednostką
żaglową z epoki wielkich odkryć, znanym jako
"barca longa". Był to rodzaj statku z
charakterystycznym długim kadłubem i kilkoma
ożaglowaniami. Te statki były stosunkowo małe,
ale były w stanie poruszać się wzdłuż wybrzeża i
wykonywać podróże oceaniczne, co umożliwiło
Portugalczykom prowadzenie eksploracji na nowe
terytoria. Jednak szczegółowe informacje na
temat konkretnego statku używanego przez Gila
Eanesa nie są znane.
Śmierć Gila
Informacje na temat śmierci Gila Eanesa nie są zbyt dokładne.
Niektóre źródła sugerują, że zmarł około 1445 roku, ale inne podają
różne daty. Jego dokładna data i okoliczności śmierci pozostają
nieznane. Pomimo tego, jego osiągnięcia w odkryciach morskich
przyczyniły się do zasług, które na zawsze zapisały się w historii
Portugalii i epoce wielkich odkryć.
Upamiętnienie
podróżnika
Imię Gila Eanesa jest często wspominane w
kontekście historii Portugalii i epoki wielkich
odkryć. Istnieją również różne
upamiętnienia, takie jak pomniki, tablice
pamiątkowe czy nazwy ulic czy placów
noszące jego imię, szczególnie w Portugalii.
Ponadto, jego postać jest często
wspominana w literaturze, filmach i innych
dziełach kultury, które skupiają się na historii
odkryć geograficznych i podróżach
morskich. Te formy upamiętnienia pomagają
zachować pamięć o jego wkładzie w historię
żeglugi i geografii.