w latach 1519-1521 jako pierwszy opłynął wokoło Ziemię, co pozwoliło dowieść, że ma ona kulisty kształt. Magellan urodził się w Sabrosa, mieście położonym na północnym wschodzie Portugalii... W wieku 12 lat osierocony Magellan został paziem króla Jana II na dworze królewskim w Lizbonie. Tutaj Magellan kontynuował edukację, interesując się szczególnie geografią i historią. W 1495 zmarł jego protektor, król Jan II, a jego następcą został Manuel I, przeciwnik swego poprzednika i jego ludzi. W wieku 25 lat Ferdynand wypłynął po raz pierwszy na morze. Po nieporozumieniach z gubernatorem Indii Portugalskich, a potem z dworem portugalskim, w roku 1517 Magellan formalnie wyrzekł się obywatelstwa i wyjechał, aby zaoferować swoje usługi Hiszpanii. Magellan naturalizował się jako Hiszpan. Przedstawił projekt zorganizowania wyprawy na Wyspy Korzenne drogą w kierunku zachodnim, która wydawała się możliwa po odkryciu 1513 (Ocean Spokojny), leżącego na zachód od Ameryki, oraz uzyskaniu wiadomości o cieśninie łączącej Ocean Atlantycki z odkrytym oceanem. Król Karol I zaakceptował plan wyprawy i Magellan, dowodząc flotyllą złożoną z 5 statków, 20 IX 1519 opuścił port San Lúcar. Żeglując wzdłuż wybrzeży Ameryki Południowej, 21 X 1520 odkrył na południe od Patagonii cieśninę, którą później nazwano jego imieniem. Po 5 tygodniach żeglugi usianą podwodnymi skałami drogą wodną 3 statki wypłynęły 28 XI 1520 na ocean, który ze względu na sprzyjającą podczas żeglugi pogodę Magellan nazwał Mar Pacífico (Ocean Spokojny). 17 III 1521 osiągnął archipelag Filipin. Magellan nawiązał bliskie kontakty z kilkoma miejscowymi władcami i próbował wprowadzić chrześcijaństwo, ale 26 IV 1521 poległ w potyczce z królem wyspy Mactan. Po śmierci Magellana wyprawa, pod dowództwem J.S. Elcaña, dotarła 8 XI 1521 do Moluków, gdzie mimo obecności Portugalczyków udało się zebrać duży ładunek korzeni. Stąd 18 XII 1521 wyruszył już tylko jeden zdolny do dalszej żeglugi statek, Victoria, który płynąc przez południową część Oceanu Indyjskiego, wokół południowej Afryki i przez Wyspy Zielonego Przylądka, wrócił 6 IX 1522 do San Lúcar. Spośród 237 osób powróciło zaledwie 18, ale pomimo strat w statkach i ludziach zyski z przywiezionych korzeni poniesione na wyprawę koszty. Wyprawa należała do najważniejszych wydarzeń w dziejach ludzkości i w historii odkryć geograficznych — opłynięto po raz pierwszy Ziemię dookoła, dzięki czemu praktycznie i ostatecznie dowiedziono jej kulistego kształtu. Uzyskano właściwe wyobrażenie o jej rozmiarach oraz o rozległości Oceanu Spokojnego, a zarazem w końcu potwierdzono, że K. Kolumb odkrył nową, odrębną część świata.