Realistyczno – surrealistyczny obraz Andrzeja Wróblewskiego przedstawia „Rozstrzelanie z

chłopczykiem” i jest częścią cyklu obrazów „Rozstrzelania”. Jest to dzieło o tematyce antywojennej

i przedstawiającej okropności wojny powstałe w 1948 roku. Zostało namalowane w technice

malarstwa olejnego na płótnie o wymiarach 120cm x 90,5cm. Obecnie znajduje się w zbiorach

Muzeum Narodowego w Poznaniu.

Na pierwszym planie w centralnej, dolnej partii obrazu namalowane zostało ułożone w stos

rozczłonkowane ciało mężczyzny. Jego członki ubrane zostały w garnitur z koszulą i krawatem. W

dłoniach trzyma kostki do gry. Tuż nad zwłokami namalowane zostały dwie postaci. Po lewej

ukazany został powieszony w powietrzu mężczyzna ubrany w strój oficjalny w którego marynarce

brakuje guzików z głową znajdującą się poza obrazem. Po prawej stronie namalowany został

ubrany jedynie w krótkie spodenki opierający się o ścianę bosy chłopiec ze spuszczoną głową.

Dzieło o proporcjach pola 3:4 ma kompozycję otwartą oraz statyczną w której dominują kierunki

wertykalne wyrażane przez postaci stojące pod ścianą, które tworzą dwie równoległe wobec siebie

linie oraz kierunki horyzontalne przejawiające się w linii krawędzi podłoża. Kompozycję

dynamizują członki ciała martwego mężczyzny układające się w prostopadle przecinające się linie

diagonalne. Postaci namalowane na obrazie są niezależne od siebie i nie oddziałują na siebie.

Dzieło ma wąską gamę barwną w której występują wyłącznie barwy zimne i są to odcienie

błękitów, granatów, zieleni i fioletów. Obraz odchodzi od koloru lokalnego, karnacja i włosy postaci

wyrażone są w abstrakcyjnych kolorach. Pojawiają się uproszczone kontrasty walorowe ukazane w

mężczyźnie stojącym po prawej stronie. Dominantą kolorystyczną w obrazie jest błękit, który

zdecydowanie dominuje nad pozostałymi odcieniami. Światło w obrazie jest rozproszone i pada na

lewą stronę. Obraz ma płaską gamę barwną z wyraźnie zaznaczonym konturem, postaci

namalowane zostały w uproszczony sposób. Dzieło namalowane zostało w ekspresyjny sposób, ma

zróżnicowaną fakturę z widocznymi pociągnięciami pędzla w niektórych partiach obrazu.

 Nastrój w obrazie jest bardzo spokojny i chłodny. Postacie namalowane na obrazie nie wchodzą ze

sobą w interakcję i nie wyrażają żadnych emocji. Mężczyzna po prawej stronie nie ma twarzy co

czyni z niego „everymana”, natomiast dziury w marynarce w miejscu guzików symbolizują dziury

po kulach z karabinu. Chłopiec stojący obok pomimo drastycznych zwłok leżących tuż przed nim

wydaje się bardzo spokojny. Twarz poćwiartowanego martwego mężczyzny pomimo drastycznej

śmierci nie wyraża żadnych emocji.

„Rozstrzelanie z chłopczykiem” jest dziełem ocierającym się o katastroficzny surrealizm.

Przewaga odcieni niebieskich, szarości i błękitów w przedstawianiu postaci powodują, że stają się

one odczłowieczone i pozbawione ludzkich cech. Chłodna błękitna kolorystyka w obrazie była

inspirowana okresem błękitnym w twórczości Pabla Picassa.