Zagadnienie strajku pracowników

przeprowadzanego w zakładach pracy jest

uregulowane w ustawie o rozwiązywaniu sporów
zbiorowych. Strajk polega na zbiorowym
powstrzymywaniu się pracowników od
wykonywania pracy w celu rozwiązania sporów
dotyczących warunków pracy, płac lub świadczeń
socjalnych oraz praw i wolności związkowych
pracowników lub innych grup, którym przysługuje
prawo zrzeszania się w związkach zawodowych.
Należy pamiętać, że strajk jest środkiem
ostatecznym i nie może być ogłoszony bez
uprzedniego wyczerpania innych środków,
zmierzających do rozwiązania sporu,
przewidzianych w ustawie, tj. rokowania, mediacje
czy arbitraż.

Nieposłuszeństwo obywatelskie jest świadomym

naruszeniem prawa uznawanego za
niesprawiedliwe i ma na celu zmuszenie rządzących
do zmiany prawa powszechnie uważanego za
krzywdzące. Za nieposłuszeństwo obywatelskie
grozi kara nałożona przez władze, a osoba
dopuszczająca się takiego nieposłuszeństwa, godzi
się na poniesienie konsekwencji swojego czynu.

Strajk jest zatem zgodny z przepisami prawa, o ile

zostanie przeprowadzony zgodnie z zapisami
prawa, zaś obywatelskie nieposłuszeństwo wiąże
się ze złamaniem prawa. Osoby, korzystające z
obywatelskiego nieposłuszeństwa decydują się na
łamanie prawa obowiązującego w danym czasie w
danej społeczności, w przekonaniu, że narusza ono
wartości bardzo ważne dla określonej grupy
obywateli. Strajkujący zaś nie naruszają wartości
ważnych dla danej grupy społecznej.