Skąd ta nazwa??

Wszystko dzięki komórkom parzydełkowym,

które zawierają paraliżujący płyn.
Płyn ten jest wstrzykiwany
ofierze za pomocą długiej nici,
w której znajduje kanalik.
Komórki paraliżujące są jednorazowe,
zużyte są zastępowane przez nowe.

Parzydełkowce są drapieżnikami,
niektóre potrafią chwytać większe zwierzęta
np. ryby.

================================
Parzydełkowce to proste zwierzęta żyjące we wszystkich strefach
klimatycznych.
Żyją wyłącznie
w środowisku wodnym
( w wodach słonych i słodkich).
Są bardzo wrażliwe na zmiany temperatury i zasolenia wody.
Zwykle występują
w wodach bardzo czystych, dlatego należą
do tzw. organizmów wskaźnikowych (bioindykatorów).

Czy wiesz, że ...

Jednym z najbardziej jadowitych zwierząt świata jest osa
morska, meduza występująca u wybrzeży Australii. Jej jad jest
300 razy silniejszy od jadu kobry,
a każdy z jej kilkumetrowych czułków ma w sobie
wystarczająco dużo toksyny, aby zabić 60 dorosłych osób.
 Jak są zbudowane
parzydełkowce?
Parzydełkowce charakteryzują się mało skomplikowaną
budową.
Ich ciało składa się z 2 warstw komórek, które tworzą tkanki o
strukturze zbliżonej do tkanki nabłonkowej i nerwowej innych
zwierząt. Nie posiadają układów oddechowego, krwionośnego
i wydalniczego. Ich układ nerwowy
i mięśniowy jest słabo rozwinięty. Wnętrze ciała stanowi
obszerna jama chłonąco-trawiąca, w której zachodzi trawienie
i wchłanianie pokarmu. Niestrawione resztki usuwane są
z jamy chłonąco-trawiącej przez otwór gębowy.

Parzydełkowce mogą występować w 2 postaciach –

osiadłego polipa i swobodnie pływającej w wodzie
meduzy.
Jednak przez większą część swojego cyklu
życiowego przybierają
tylko jedną z form.

Czy wiesz, że ...

Ciało meduz składa się w 95%
z wody. Średnica ich parasoli wynosi od 1 mm do 2 m.
Meduza
o średnicy 50 cm potrafi przefiltrować 50 tys. litrów wody
dziennie, pożerając zawarte w niej drobne szczątki i
organizmy oraz ikrę ryb.
 Chełbia modra
Żyje w wodach słonych, także
w Morzu Bałtyckim. Otwór gębowy służy chełbi do
spożywania pokarmu, a jednocześnie do wydalania go. Kiedy
chełbia nie strawi całego pobranego pokarmu, wydala go tym
samym otworem. Wokół otworu gębowego znajdują się cztery
ramiona. Ramiona zaopatrzone są w komórki parzydełkowe,
zaś w nich występuje substancja parząca, która umożliwia
chełbi obronę i zdobywanie pokarmu. Jej jad jest niegroźny
dla człowieka.
Przez to, że chełbia w przeważającej części składa się z wody,
jej życie na lądzie byłoby niemożliwe. Kiedy chełbia zostaje
wyrzucona na brzeg, co zdarza się często, jako że chełbie żyją
blisko brzegu, zostaje osuszona przez słońce.

Czy wiesz, że ...

Bełtwa festonowa to największa meduza na świecie, średnica
ciała formy arktycznej dochodzi do 2 m, długość czułków
nawet do 30 m[2]. Przeciętnie osiąga jednak średnicę do 50
cm.

Występuje w Oceanie Atlantyckim

i Morzu Północnym. Spotykany także
w Morzu Bałtyckim. W przybrzeżnej wodzie Bałtyku pojawia
się najczęściej zimą, podczas dłuższych a niezbyt silnych
wiatrów od lądu, powodujących wynurzanie się wody
głębinowej

Rozmnażanie parzydełkowców
Parzydełkowce są organizmami rozdzielnopłciowymi i
występuje u nich zapłodnienie zewnętrzne. Podczas
rozmnażania płciowego samce uwalniają do wody plemniki, a
samice komórki jajowe. Komórki rozrodcze (gamety) łączą się
ze sobą w procesie zapłodnienia,
w wyniku czego powstaje zygota. Z niej wykluwa się
orzęsiona larwa, która po pewnym czasie osiada na dnie
zbiornika
i przekształca się w polipa.

Rozmnażanie polipów
Dorosłe polipy rozmnażają się zwykle bezpłciowo przez
pączkowanie
(na bocznej ścianie ciała polipa powstaje pączek, który
stopniowo rośnie i rozwija się w nowego osobnika).

U niektórych gatunków pozostaje zrośnięty z ciałem polipa

macierzystego, w wyniku czego zaczyna się tworzyć kolonia,
która rozrasta się przez pączkowanie kolejnych polipów.