Sinematografi: Finale kadar olan kısım

Kayıt: 11 Nisan 2023

Kurguya giriş

Kesme ve geçiş örnekleri

Sinema tarihinde ilk kurguyu yapan kişi: Porter

Nuri Bilge Ceylan, “İklimler” filmiyle Altın Portakal’da da en iyi kurgu ödülünü aldığına şaşırmıştı çünkü çok az kesme
vardı.

Hitchkok’un Rope (ip) filminde çok az kesme var ve tüm film tek bir çekimmiş gibi gösteriliyor. Buna benzeyen bir
Türk filmi, Derviş Zaim’in Nokta isimli filmidir. (Tuz Gölü’nde çekilmiştir.)

İran Sineması’ndan tek çekim film önerisi: Balık ve Kedi

Birdman filminde 35 cut var. Görünmez kesmeler var.

Match Cut: bir sonraki sahnede karakter yine ekranın aynı kısmında yer alıyor, bir uyum var vb.
Kayıt: 18 Nisan 2023

Children Of Men (2006)

Yönetmen: Alfonso Cuaron

Cuaron sinemasının en büyük özelliği, kamerayı bireysel karakterden uzaklaştırıp genele ve topluma çevirmesi.

Çerçevede gördüğümüz her şeyin bir anlamı ve referansı olduğunu söylüyor Yönetmen.

Ana karakter: Theo

Film, Irak Savaşı’ndaki cezaevindeki işkencelere gönderme yapılıyor.

Araba sahnesi:
Orta yakın çekime geçiyor:
Kayıt: 25 Nisan 2023

Eisenstein ve Montaj Sineması, Metaforik Kurgu

Film Önerisi: Yakın, Belçika filmi

Eisenstein: Potemkin Zırhlısı

Dziga Vertov: Kameralı Adam

Metaforik (Eğretilemeli) Kurgu:

Çarlık Rusya’sında rejim altında ezilen insanlara ateş açılması ile mezbahada katledilen hayvanların arka arkaya
gösterilmesi.

Kerensky, Ekim Filmi

Pudovkin, Ana (1926)

Tez+antitez=sentez oluyor.

Tez: Basamakların tepesinde ilerleyen askerler

Antitez: Bir kadın çığlık atar.

Sentez: Zulmün, baskının tanınması

GERÇEKÇİLER (Pencere) BİÇİMCİLER (Çerçeve)

Lumiere kardeşler Melies
Orson Welles Eiseinstein
Ken Loach

Kino-glaz (Sine göz e inanırım ben diyor Vertov…)

Kayıt 02 Mayıs 2023

Film: 3 Renk-Mavi (1993)

Yönetmen: Krzysztof Kieślowski (Kişlovski okunur)

Kararma-açılmaları yaratıcı bir şekilde kullanıyor.

Tamamen beyaza boyama (fazla pozlama) yı ustaca kullanıyor.

Daha çok dar açılı mercekler ve yakın çekimler kullanılmış.

Fransız sinemasının dev aktrislerinden Emmanuel Riva (Hiroşima Sevgilim), anne rolünde oynuyor.

SES:

İlk olarak 1927 Caz Şarkıcısı filmiyle ses hayatımıza giriyor. Sesli dönem kadınların sinema sektöründen dışlanmasına
da yol açtı.

RENK:

İlk olarak 1935 de Becky Sharp filmiyle renk hayatımıza girdi.

Chris Marker: Sibirya’dan Mektup (1958) filminde aynı görüntünün üzerine 3 kez hikâye yazılmış ses ile.

Singing in The Rain filminde sesli döneme geçişin bir parodisi var, mikrofonu nereye saklasalar problem oluyor. Kadının
kalp atışlarını kaydediyor vb. �

Zeki Demirkubuz’un Üçüncü Sayfa filminde karakterin dudakları duruyor ama dublaj konuşmaya devam ediyor. Bu da
değişik bir yabancılaşma etkisi yaratıyor.

Renk paletinin kullanımı:

Matrix filmi, yeşil tonlarındadır.

Renklerin Dili:

Film: Do the right thing (1989)

Yönetmen: Spike Lee

Bilerek yakın mercekler kullanılarak, biçim bozulması kullanılmış.

Renkler çok güzel kullanılmış. Irklar arasındaki gerilimi en iyi şekilde işlemek için renkler kullanılmış.
Kayıt 09 Mayıs 2023

Oyunculuk üzerine ve Persona Filmi

Tiyatro Oyunculuğu vs Sinema Oyunculuğu

Fatih Akın, sırf rahat oynasın diye -ilk filmi diye- oyuncusu Sibel Kekilli için filmi sıralı çekmiş.

Film: Persona (1966)

Yönetmen: Ingmar Bergman

Persona, hem biçimsel hem de tematik yapıdaki farklılıkları nedeniyle bir "sanat filmi” niteliğindedir.

İzleyiciye izlediğinin yalnızca bir film olduğu duyumsatılır.

Film karakterlerin psikolojik, felsefi anlamda "varoluş"u sorgulamaları nedeniyle derin anlamlar içerir.

Bu nedenle film, çoğul okumaya uygun “açık bir yapıt"tır.

Persona'daki “varoluş”, kadınların erkek egemen toplumda kendilerine biçilen toplumsal rollere, personalara (takınılan
kimlik) ve bunların reddine ilişkin bir "varoluş" niteliğindedir.

Kayıt 16 Mayıs 2023

Film: Saklı (2005)

Yönetmen: Michael Haneke

Filmin teması, şüphesiz birileri tarafından kaset gönderilmesi değil, steril, entelektüel bir batılı Fransız ailesi üzerinden
batının sömürgeciliği, iki yüzlülüğü ve katliamlarının (Fransa’nın Cezayirlilere yaptığı Paris Katliamı) eleştirisidir.

Saklı sonuna kadar bizi kuşku içinde bırakır. Belki de şunu söyler: “Yanlış kişileri suçlayarak kendi suçlarımızdan
arınamayız. Birilerini kurban olduğumuza inandırsak bile kurbanlaştırdığımız kişileri unutamayız.”