Professional Documents
Culture Documents
EL Filibusterismo
EL Filibusterismo
FILIBUSTERISMO
Ang nobelang “El
Filibusterismo” ay
isinulat ng ating
magiting na bayaning si
Dr. Jose Rizal na buong
pusong inalay sa tatlong
paring martir, na lalong
kilala sa bansag na
GOMBURZA - Gomez,
Burgos, Zamora.
Tulad ng “Noli Me Tangere”, ang may-
akda ay dumanas ng hirap habang
isinusulat ito. Sinimulan niyang isulat
ito sa London, Inglatera noong 1890
at ang malaking bahagi nito ay
naisulat niya sa Bruselas, Belgica.
Natapos ang kanyang akda noong
Marso 29, 1891. Isang
Nagngangalang Valentin Viola na isa
niyang kaibigan ang nagpahiram ng
pera sa kanya upang maipalimbag
ang aklat noong Setyembre 22, 1891.
Ang nasabing nobela ay
pampulitika na
nagpapadama,
nagpapahiwatig at
nagpapagising pang lalo sa
maalab na hangaring
makapagtamo ng tunay na
kalayaan at karapatan ang
bayan.
Mga Tauhan:
Buod
Sagot:
Iniwasan siya ng mga
lalaki sa itaas ng
kubyerta.
3. Anu-ano ang ibubuti ng malalim na
kanal na mag-uugnay sa lawa ng Laguna
at look ng Maynila ayon kay Simoun?
Sagot
a. Makapagtitipid
ng lupa. Ang liku- k. Maiiwasan ang
likong Ilog Pasig mga putik at burak
ay mahalinhan ng sa mga pampangin
tuwid na kanal. ng Ilog Pasig.
Sagot:
a. Malaki ang gugulin
b. Maraming bayan ang
kakailanganing sirain
k. Walang ibabayad sa mga
manggagawa
5. Anu-ano ang tugon ni
Simoun dito?
Sagot:
Kung ang ngiting iyon ay palibak o patuya,
iyon ay dahil alam ni Simoun na di totoo.
Mahiligin sa alahas ang mga Pilipino. Kung
iyon ay ngiti ng kasiyahan ay masasabi nating
dahil sa nakita ni Simoun kay Isagani ang
isang katangiang hinahangaan niya at
hinahanap lalaking matapang at
nakikipaglaban para sa karangalan ng bayan.
Mga Tanong:
Sagot:
1. Bakit kalakaran sa Marami nang kabiguang
matanda, tulad ni Kap. naranasan ang matatanda
Basilio na kabiguan sa sarili nilang
nakatatagpo ng mga pangarap at balak
noong kanilang kabataan
balakid sa lahat ng
samantalang ang mga bata
dako samantalamg ay may maapoy pang
ang kabataan ay damdamin na gatong sa
masigasig sa mga kanilang mga balak at
balak, tulad nina adhikain. Di pa sila
Isagani? nakararanas ng maraming
kabiguan. Dahil dito, kahit
papaano, ang daigdig ay
sumusulong, umuunlad.
3. Ano ang palatandaan ni Simoun
sa pagiging dukha ng isang
bayan noon?
Ang pari sa bayan. Pag Na kung si Padre
Pilipino, dukha ang Camorra at mga kasama
paroko; pag Kastila nitong kastila ay
naman mayaman. nagbabawas sa pag-
Kung pagsisimula pa inom ng alak, titino sila
lamang ang isang ng kaunti at ang mga
paroko di pa malakas alingasngas nila, lalo na
sa kababaihan, ay
ang kita, Pilipino ang
mabanawasan kundi
inilalagay dito; pag-
man maalis. (Ito kaya ay
umunlad na ito, di tuwirang pangagaral
pinapasok na ng mga ni Rizal ukol sa alak?) o
prayleng Kastila. sa ilog?
4. Totoo ba ang sabi ni Padre Camorra na
kaya tamad ang mga Pilipino ay dahil hindi
ito nagsisiinom ng serbesa?
sagot:
Hindi. Ito’y totoo para sa bayang
malalamig nguni’t di sa Pilipinas
na totoo nang mainit kadalasan
ang panahon. Tingnan ang
palainom ng tuba. Pagkainom
ano? Bulagta!
5. Ano ang ibig sabihin ni Isagani
sa pagiging sulak ng tubig? sa
mumunti at watak-watak na
Ang sulak (steam) ay pag-init at pagkulo ng malamig
at matimping damdamin ng mga Pilipino; pagsulak,
himagsik! Ang mumunti at watak-watak na ilog ay
ang kawalang-kaisahan ng damdaming Pilipino na
may matinding gawi ng pag tatangi-tangi
(regionalism). Kung ang mga puta-putaking
himagsikan lamang sa Pilipinas na mula kay Lapu-
lapu hanggang kaina Diego Silang ay walang tigil
nang pagsiklab, ay naging parang ilog na nauwi sa
iisang dagat o nagkaisa-isa at nagkasabay-sabay sa
isang pamumuno, matagal na sanang gininaw ng
dagat ng tubig na ito ang Moong ng Kastila sa
Pilipinas.
Kabanata III: Ang mga Alamat
Buod
Dinatnan ni Padre Florentino na nagtatawanan na
ang nangasa kubyerta. Nagdaraingan ang mga
prayle sa pagkamulat ng mga Pilipino at pag-uusig
sa mga bayarin sa simbahan. Dumating si Simoun.
Sayang daw at di nakita ni Simoun ang mga
dinaanan ng bapor. Kung wala raw alamat ay
walang kuwenta sa kanya ang alinmang pook ayon
kay Simoun. Isinalaysay ng kapitan ang alamat ng
Malapad-na-bato. Ito raw ay banal sa mga
katutubo noong una bilang tahanan ng mga
espiritu. Nang panahanan daw ng mga tulisan ay
nawala ang takot sa espiritu, nasalin sa mga
tulisan.
Sinabi ng Kapitan na may isa pang alamat na ukol
kay Donya Geronima. Si Padre Florentino ang
nahingang magkuwento. May magkasintahan daw
sa Espanya. Naging arsobispo sa Maynila ang
lalaki. Nagbabalatkayo ang babae. Naparito at
hinihiling sa arsobispo na sundin nito ang pangako
pakasal sila. Iba ang naisip ng arsobispo. Itinira
ang babae sa isang yungib na malapit sa Ilog
Pasig.
Nagandahan si Ben Zayb sa alamat.
Nainggit si Donya Victorina na ibig ding
manirahan sa kuweba. Tinanong ni
Simoun si Padre Salvi. Sa inyong
palagay, hindi ba higit na mainam ay
ilagay sa isang beateryo tulad ni Sta.
Clara? Hindi raw siya makakahatol sa
mga ginawa ng isang arsobispo, ayon
kay padre Salvi. At upang mabago ang
paksa ay isinalaysay ang alamat ni San
Nicolas na nagligtas sa isang Intsik sa
pagkamatay sa mga buwayang naging
bato nang dasalan ng intsik ang santo.
Nang datnan nila ang lawa ay nagtanong si
Ben Zayb sa Kapitan kung saan sa lawa
napatay ang isang Guevarra, Navarra o
Ibarra.
Itinuro ng Kapitan. Naghanap si Donya
Victorina ng bakas ng pagkamatay ng tubig
labingtatlong taon matapos mangyari iyon.
Nakasama raw ng ama ang bangkay ng anak,
ani Padre Sibyla. Iyon daw ang
pinakamurang libing, ayon kay Ben Zayb.
Nagtawanan ng iba! Si Simoun ay namumutla
at walang kibo. Ipinalagay ng Kapitan na si
Simoun ay nahilo dahil sa paglalakbay.
Mga Tulong Sa Pag-aaral
Sagot:
1. Bakit mahirap Siya ay isa lamang
maging cabeza tagapaningil ng
buwis at kung may
de barangay
di magbayad ay siya
noon? pa ang
nagpapaluwal.
2. Ano ang ibig sabihin ni Kabisang Tales sa
magiging lupa rin tayo at hubad tayong talaga
nang ipanganak?
Sagot:
-Hindi dapat matakot sa kamatayan dahil
tayo namang lahat ay mamamatay at ano ang
ikatatakot sa karalitaan ay nagsimula tayo sa
kahirapan sa walang damit.
Sagot:
Palayok na bumangga sa kaldero;
langggam na kumakagat kahit na siya’y
tiirisin
Kabanata V:Ang Noche Buena ng Isang
Buod Kutsero
Gabi na’t inilalakad na ang prusisyong pang-
noche buena nang dumating si Basilio sa San
Diego. Naabala sila sa daan dahil nalimutan ng
kutsero ang sedula nito at ito’y kinakailangang
bugbugin muna ng mga guwardiya sibil.
Idinaan ang imahen ni Metusalem, ang pinaka-
matandang taong nabuhay sa mundo. Kasunod na
idinaan ang mga imahen ng tatlong Haring Mago.
Nakapagpaalala kay Sinang ang itim na Haring
Melchor. Itinanong kay Basilio kung nakawala na
ang kanang paa ni Bernardo Carpio na naipit sa
kabundukan ng San Mateo. Kasunod sa prusisyon
ang mga batang malulngkot sa pag-ilaw. Si San
Jose naman. Kasunod naman ay mga batang may
mga parol. Nasa dulo ng prusisyon ang Birhen.
Natapos ang prusisyon. Napuna ng mga sibil na
walang ilaw ang parol ng karitela. Pinarusahan uli
ng mga sibil ang kutserong si Sinong. Naglakad na
lamang si Basilio.
Tanging bahay ni Kap. Basilio ang tila masaya sa
mga nadaraanan ni Basilio. May mga manok na
pinapatay. Nasilip ni Basilio na ang Kapitan ay
nakikipag-usap sa kura, sa alperes, at kay Simoun..
nagkakaunawaan na tayo, G. Simoun, ani Kapitan
Basilio, Tutungo tayo sa Tiani upang tingnan ang
inyong mga alahas. Nagbilin ng isang kairel sa relo
ang alperes. Isang pares na hikaw naman ang
ipinakikibili’ ng kura. (Bakit kaya hikaw?)
Nasabi ni Basilio sa sarili na si Simoun ay may
kasindak-sindak na pagkatao. Ang lahat ay
nakapaghahanap-buhay sa bayang ito maliban sa
amin.
Sa bahay ni Kap. Tiyago ay iginagalang si
Basilio, lalo na ng matandang utusan,
nang makitang tumistis ng isang maysakit
si Basilio na parang walang ano man.
Ibinigay ng mga utusan ang mga ulat.
Mga kalabaw na namatay, mga katulong
na napipiit at namatay ang matandang
nagtatanod sa gubat. Nanghinayang si
Basilio nang mabatid na sa katandaan
namatay ang matanda.. Ibig niyang
makatistis ng tao. Ang huling balita’y ukol
sa pagkadukot ng mga tulisan kay Kab.
Tales. Di nakakain ng hapunan si Basilio.
Mga Tulong Sa Pag-aaral
Sagot:
Dahil sa mga pahirap na tinatanggap niya sa
mga sibil, nasabi ni Sinong na walang sibil
noon sapagka’t di maaaring tumanda nang
gayon si Metusalem at di maaaring maging pari
na papagitna pa sa dalawang haring puti si
Melchor na isa sa tatlong Haring Mago. Tiyak
daw na mabibilanggo si Haring Melchor.
Kabanata VI-Si Basilio
Buod
Sagot:
Sagot:
Buod
Hindi naghimala ang birhen. Di
nagbigay ng karagdagang salaping
kailangan ni Huli. Natuloy si Huli sa
pagpapaupa kay Hermana
Penchang. (Iyon ay araw ng
Pasko). Sa sama ng loob ay napipi
si Tandang Selo.
Mga Tanong at Sagot
Tugon
Tugon
Tugon :
Ito’y kuwento ng isang mag-anak ni Tandang Basyong
Makunat na nagpaaral ng anak na lalaki na naging suwail
kaya’t ang payo sa aklat ay huwah magpapaaral ng anak na
lalaki sapagkat pag ang lalaki raw ay nawalay sa kanyang
kalabaw ay kinukubabawan na ito ng demonyo. Ito’y
naglalayon na huwag matuto ang mga Pilipino, manatiling
mga mangmang na magsasaka at nang patuloy silang
mapagsamantalahan ng mga prayle. Ang anak na dalaga
naman ay pinapayuhang laging pasasakumbento ano mang
oras upang mangumpisal kura at ang mga magulang na di
susunod dito ay tutungo sa impiyerno.
2. Ano ang kaugnayan ng pamagat na Mga Pilato sa laman ng
kabanata?
Tugon:
Ito rin ang katwiran ng iba-ang gumagawa ng lupa ang kura Clemente,
si Hermana Penchang ng nagsamantala sa katangahan at kawalang-kaya
ng isang dalaga upang gawin itong busabos sa araw pa naman ng
pagsilang ng Panginoon, siya pa namang isang manang na manang at
katolikong-katoliko. Silang lahat ay may kasalanan ngunit nagsabing
wala.
KABANATA X: Kayamanan at Karalitaan
Buod
Tugon:
Tugon :
Tugon :
Tugon:
Tugon:
Tugon
Buod
Malungkot na patungo sa Unibersidad ng Santo Tomas si Placido
Penitente sapagkat ibig na niyang tumigil ng pag-aaral tulad ng
nasabi na niya sa 2 sulat niya sa ina. Pinakiusapan nga lamang
siya ng ina na kahit batsilyer sa artes ay matapos niya.Nasa
ikaapat na taon na siya.
Tugon
Tugon
Tugon
Buod
Binulungan ito ni Pelaez. Mali ang idinikta. Sinunod nito. Natawa pati
ang guro matapos insultuhin ang estudyante. Binigyan uli ng tanong
sa bahagi ng salamin. Kung ano ang ibabaw ay siyang salamin, bale
wala ang harapan; ang mahalaga’y ang nasa likuran. Di ba? Nalito ang
estudyante. Lahat ay sumesenyas na sumang-ayon na siya at
nadiktahan siya ni Pelaez nang Concedo, Padre, (sang-ayon Padre).
Iyon ang itinugon ng estudyante.
Tanong uli ng prayle: Kung katkatin ang asoge sa likod at palitan ng
bibingka, ano mayroon?
Mga Tulong sa Pag-aaral
1. Si Padre Millon:
a. Tapos sa pilosopiya at teolohiya at mahilig sa metapisika (mga
teorya) ay nagturo ng kimika at pisika, magkaslungat na mga
asignatura.
b. Pasulyap sulyap lamang sa mga aklat ng kimika at pisika (A little
knowledge is a dangerous thing) na karamihan ay di pinanaligan at
kalabas labas ay magtuturo ng mga asignaturang ito sa paraan ng
pilosopiya. (Siya’y di pa makapaniwala na ang mundo ay bilog at
ito’y umiinog at umiikot sa araw.)
k. May paglahi sa itinituro at tinuturuan mga makamandag na
kasarian ng isang guro.
d. Siya lamang ang nagtatanong at ayaw magtanong. (Ikinatutuwa
ang katangahan ng tinuturuan at kinaiinis ang tamang pagtugon sa
kanyang mga tanong.)
e. Ipinasasaulo nang walang labis at walang kulang ang mga aralin
di ipinaliliwanag.
g. Nagtutungayaw at nagmumura ng istudyante.
1. Ano ang masasabi natin kay Placido, sa ugali niyang
inilalarawan sa kabanata?
Tugon:
Tugon:
Buod
1. Sino si Sandoval?
Sagot:
Isang empleyado at estudyanteng taga-Espanya na tinatapos
ang pag-aaral sa Maynila.
Sagot:
Isang Pilipino na takot manindigan para sa bayan.
Sagot:
Sila ay mapagkumbaba
Kabanata XV: Si Ginoong Pasta
Buod
Sagot
Sagot
Sagot
Buod
Si Quiroga, isang negosyanteng Intsik na naghahangad magkaroon ng
konsulado ang kanyang bansa ay naghandog ng isang hapunan.
Dinaluhan ito ng mga tanyag na panauhin, mga kilalang
mangangalakal, mga prayle, mga militar, mga kawani ng pamahalaan,
gayun din ang kanilang mga suki.
Dumating si Simoun at nang singilin niya si Quiroga sa utang na siyam
na libong piso, sinabi nitong nalulugi siya. Inalok ni Simoun na
bawasan ng dalawang libong piso ang utang ni Quiroga kung papaya
gang intsik na itago sa kanilang bodega ang mga armas na dumating.
Hindi raw dapat mangamba ang Intsik, sapagkat ang mga baril ay
unti-unting ililipat sa ibang bahay na pagkatapos ay gaagawan ng
pagsisiyasat at marami ang mabibilango. Siya ay lalakad sa mga
mapipiit upang kumita. Napilitang sumang-ayon si Quiroga. Ang
pangkat ni Don Custodio ay nag-uusap tungkol sa komisyong
ipapadala sa India para pag-aralan ang paggawa ng sapatos para sa
mga sundalo.Sa pulutong ng mga pari, ay pinag-uusapan nila ay
tungkol sa ulong nagsasalita sa may perya sa Quiapo na
pinamamahalaan ni Mr. Leeds.
Mga Tanong at Sagot
Sagot
Siya ay naghahangad na magkaroon ng konsulado ang Tsina sa
Pilipinas.
Sagot
Dahil sa pagiging malapit nito sa kapitan-Heneral.
Sagot
Kumuha siya ng tatlong pulseras kay Simoun na ibinigay niya sa isang
babaeng kaibigan ng isang makapangyarihang lalaki.
Kabanata XVII: Ang Perya sa Quiapo
Buod
Buod
Sagot
Dahil sa takot sa tinawag na ulo.
Sagot
Kay Ibbara.
Sagot
Ito ay nagpapakilala ng pagtanggap ng mga prayle sa kanilang
kasamaan at pagpakasal.
Kabanata XIX: Ang Mitsa
Buod
Tugon:
Tugon:
Tugon:
Dahil kay Maria Clara na ayon sa balitang tinanggap ni Simoun
ay nasa bingit na halos ng kamatayan.
Tugon:
Sa Fenix (Phoenix). Iisa lang ang ibong ito. (Tulad ni Maria
Clara na iisang babae sa buhay ni Ibarra.) nabubuhay ito mula
sa 500 hangggang 12,954 taon. Pagkatapos ay sinusunog nito
ang sarili sa sariling pugad at ang abo nito’y nagiging bagong
Fenix. Kung makuha na ni Simoun si Maria Clara sa mga kuko
ng bulag na paniniwala, bibigyan niya ng bagong buhay ang
mongha. Ani simoun patungkol kay Maria Clara: Isang
paghihimagsik ang naglayo sa akin at sa iyo; isa ring
pagbangon ang magsasauli sa akin sa iyo.
5. Ano ang mitsa ng paghihimagsik ni Simoun?
Tugon:
Sagot:
Siya ay naging laman ng mga pamahayagan sa loob ng ilang
lingo at sakanyang walanghabas na pakikipagtalo kung kani-
kanino.
Sagot:
Ang mga Pilipino ay ipinanganak upang maging
utusan.
Kabanata XXI: Mga Anyo ng Taga-Maynila
Buod
Nang gabing iyon ay may pagtatanghal sa teatro de Variendades,
ang Les Choches de Corneville ng bantog na mga Pranses. Ubos
kaagad ang tiket, at mahabang-mahaba ang hanay ng nagsipasok.
Isang Kastila ang tanging walang bahala sa pagpasok sa dulaan.
Ito’y si Camarroncocido na anyong pulubi o palaboy. May lumapit
sa kanya na isang kayumangging lalaki na matanda at may
amerikanang mahaba’t hanggang tuhod. Siya’y si Tiyo Kiko.
Pinakitaan nito ng mga mamisong Mehikano si Camarroncocido.
Iisa ang kanilang hanapbuhay: pagdidikit ng mga paskil.
Anim na piso ang iniupa ng mga Pranses kay Tiyo Kiko. Ani
Camarroncocido: E, magkano naman ang ibinigay nila sa mga
prayle? Dapat mong malaman na ang buong kikitain ng palabas ay
mauuwi sa mga kumbento.
Ang palabas ay humati sa Maynila. Mayroong nagsitutol dito
bilang masagwa at laban sa moralidad, tulad nina Don Custodio at
ng mga prayle. Mayroon namang nagtanggol dito. Mga pinuno ng
hukbo at mga marino, ang kawani, at maraming matataas na tao.
Laban ang mga babaing may asawa o may kasintahan. Ang wala
nama’y sang-ayon sa opera. Naging malaki at malaganap ang
bulung-bulungan at kasamang nababanggit ang Kapitan Heneral,
si Simoun, si Quiroga at mga artista.
Ani Camarroncocido kay Kiko: Ang kalahati ng mga
nagsisipasok sa teatro ay manonood dahil sinasabi ng mga
prayle na huwag manood: at ang palabas dahil
ipinagbabawal ng mga prayle. Mabuti ang iyong mga paskil
ngunit higit na mabisang pantawag ng tao ang pastoral o
pagbabawal ng mga pari.
Nang makaalis si Tiyo Kiko ay may napansin si
Camarroncocido na mga taong tila hindi sanay mag-
amerikana at sa wari’y umiiwas mapuna. Anya: Mga
sekretarya kaya o magnanakaw? Kinapa ang sariling mga
bulsa. Walang laman. Ano sa akin sino man sila? anito at
nagkibit-balikat. Isang kagawad ng hukbo ang kumausap sa
mga di-kilalang tao na apat o lima sa bawat pulutong.
Pagkatapos, ang kagawad ay lumapit sa karwahe at
masiglang nakipag-usap sa taong lulan niyon si Simoun. May
narinig ang palaboy na Kastila: Ang hudyat ay isang putok.
At umalis ang karwahe. May binabalak! ani Camarroncocido.
Nagpatuloy ng lakad si Camarroncocido. Dalawang tao ang
narinig niyang nag-uusap. Anang isa na may hawak na
rosaryo at kalmen: Ang mga kura ay malakas kaysa Heneral.
Ang heneral ay umaalis; ang mga ay naiiwan. At yayaman
tayo. Ang hudyat ay isang putok.
Mga Tulong sa Pag-aaral
Tugon:
Ang pagwawalang-bahala sa mga panayayari o mga
mangyayari kung ito ay walang tuwirang kaugnayan sa kanya
kahit mangahulugan ito ng kaguluhan sa bayan o maging ito ay
matuklasan niyang may pipinsalaing ilan. Ito ay sakit ng lipunan
hanggang ngayon. Maraming kabulukan at katiwalian o krimen
ang nasassaksihan nguni’t di isinusuplong sa mga
maykapangyarihan sapagka’t wala namang tuwiran o biglaang
samang nagagawa sa mga nakakita dahil di nila nais masangkot
sa gulo. Di nila nais na maabala sa pagsaksi sa paglilitis. Nguni’t
sa di paggawa ng karampatang hakbang ng mga nakapunang
ito, ang katiwalian o ang krimen ay lalaganap at balang araw
ang nangapabaya sa pangyayari ay siyang tatamaan niyon. At sa
katiwaliang nangyari sa bayan, di man tuwiran, lahat ay
nagdurusa. (Maipaliliwanag pa ito ng guro).
4. Bakit nakapasok din sa dulaan si Tadeo?
Tugon:
Buod:
Maingay sa dulaan. Lampas na sa oras ay di pa
nagsisimula ang palabas dahil wala pa ang Kapitan Heneral. May
nagsisipadyak ng baston at sumisigaw na buksan na ang tabing.
Maraming pabastos na paghanga sa mga babae na maririnig sa
mga artilyero. Maraming tsismisan. Mausok. Maraming
pagtatalo. May isang matigas ang ulo sa isang luklukang di
kanya at ayaw ibigay iyon sa may-aring si Don Primitivo. Hindi
ito napakiusapan ng tagapamahala. Nagsigawan ang mga
artilyero. Ibibigay o hindi na oo na hindi! Nalibang ang mga tao.
Ang mga tanod ay di makapangahas magpaalis sa nasa upuan ni
Don Primitivo dahil sa ito ay isang mataas na tao sa pamahalaan.
Dumating ang Heneral. Tumugtog ng marcha real. Si Pepay ay
nasa isang palko na handog ni Makaraig. Katapat ito ng palko ng
mga estudyante. Si Don Custodio ay tinipan ni Pepay sa dulaan
kaya’t di man ibig ay napilitan ang tagapagmungkahi na
pasadulaan.
Masaya si Pepay. Masaya rin ang mga estudyante pati si Pecson.
Si Isagani lang ang hindi dahil nakita niya sa dulaan si Paulita na
kasama ni Pelaez na kanyang karibal.
Isang Pransesa ang umawit, si Gertude. Isang awit na
puno ng tsismis ng linggo ang kanyang ipinaririnig. Tigas na
kasasalin ni Tadeo sa Kastila ng mga salitang Pranses. Gayon
din ang ginawa ni Juanito Pelaez kina Paulita at Donya
Victorina. Karaniwan naman ay mali si Juanito. Umawit si
Serpolette. May pumalakpak sa una. Nakilala ito ni Tadeo. Padre
Irene na pinapag-espiya ni Padre Salvi sa kung sadyang
masama nga ang palabas ng mga Pranses ay namukhaan ng
mananayaw. Kakilala pala siya ni Serpolette sa Europa pa.
Isang babae ang dumating na kasama ang asawa.
Ipinamalaki ang pagdating niya nang huli sa lahat. Nang
makitang may palko pang walang laman ay inaway ng ginang
ang asawa. Sinutsutan siya ng mga tao. Wikang paismid: Ang
mga ungas! Akala mo’y marurunong ng Pranses. (Tama naman.)
Si Juanito’y nagpapanggap na maalam ng Pranses na di naman
nalalayo sa Español. Kapag nagtawa ang mga tao’y nakikitawa
siya. Kapag nagsiungol o nagsiubo, napapailing siya. Humanga
sa kanya si Donya Victorina at hinangad pakasalan ang binatang
kuba pag namatay si De Espadaña.
Mga Tulong sa Pag-aaral
Tugon
Isa siyang tanga. Hindi niya nasakyan ang ibig sabihin ng
pasiya ni Don Custodio na akala niya ay sang-ayon sa paaralan
kayat ikatutuwa nina Makaraig.
Tugon
Kay Simoun.
Tugon
Paano di siya nakauunawa ng Pranses. (Daig pa siya ni
Juanito.)
4. Bakit hinagisan ni Pecson ng medyas na mabaho si Sandoval?
Tugon :
Si Sandoval ay isang Kastilang estudyante na kasang-ayon nina
Isagani sa pagtatayo ng paaralan ng kabataan. Nasabi niya
minsan, nang sabihin ni Pecson na walang mararating ang balak
nila sapagkat lalabanan ng simbahan at pamahalaan, sinabi ni
Sandoval na pag nabigo ang mga Pilipino, siya na isang kastila,
ang magpapatuloy ng magandang balak na iyon. Ang medyas ay
pinagsagisag ni Pecson sa isang paghamon kay Sandoval na
magsabi ng totoo sa kanyang salita.
Tugon:
Ang paaralan ay ipaiilalim sa mga dominikano sa Unibersidad ng
Sto. Tomas samantalang ang lahat ng gugol ay sa mga estudyante.
Samakatuwid, wala ring pag-iiba sa pagtuturo sa unibersidad sa
ilalim ng mga dominikano. Bakit magbubukas pa ng paaralan ang
kabataan? E, di papasukin na rin lamang nila sa unibersidad ang
sino mang nais mag-aral kahit hindi matuto.
Kabanata XXIII: Isang Bangkay
Buod
Nang gabing iyon, ikapito, ay makalawang umalis at
dumating si Simoun sa bahay na may iba’t ibang taong kasama.
Nakita siya ni Makaraig nang mag-iikawalo sa may daang
Ospital, malapit sa kumbento ng Sta. Clara. Nakita siya ni
Camarroncocido sa may dulaan nang mag-iikasiyam na may
kausap na tila estudyante.
Si Basilio ay dir in nanonood. Nagrerepaso siya sa bahay. Hindi
na nag-sasama sa mga kamag-aaral mula nang tubusin si Huli sa
pagkakaalila. Pinag-aralang mabuti ang pagpapagaling kay
Kapitan Tiyago na noon ay lalong naging mahirao pakiba-gayan.
Kung minsan ay mahal na mahal nito si Basilio at kung minsa’y
nilalait. Pabigat
nang pabigat ang karamdaman nito.
Ang pagbabawas sa paghitit ni Kapitan Tiyago ay
isinasagawa ni Basilio ngunit kung nasa lalawigan o nasa
paaralan siya’y may nagbibigay ng labis na apyan sa matanda. Si
Simoun at si Padre Irene lang naman ay walang itinatagubilin
kay Basilio kundi ang pagalingin ang maysakit, pagtiisan ito sa
pag-aalaga.
Sa pagrerepaso ni Basilio ay dumating si Simoun. Mula
nang magkita sila sa San Diego ay noon lamang sila nagkaharap.
Kinumusta ni Simoun ang maysakit. Malubha, ani Basilio. Malala
na raw ang kalat ng lason sa katawan. Tulad daw ng Pilipinas,
ani Simoun.
Hinimok ni Simoun si Basilio na makiisa sa himagsikan
liban sa pama-halaang Kastila dahil ang hindi kakampi sa kanila
ay ituturing na kaaway na dapat pata-yin. Inatasan ni Simoun si
Basilio na itakas si Maria Clara mula sa kumbento ni Sta. Clara
habang nagkakagulo ang buong lungsod.
Sinabi ni Basilio na huli na, dahil sa nagpakamatay na si
Maria Clara. Naroon siya sa kumbento upang makibalita kaya
niya nabatid. Nang bumalik siya ay nakita niya ang liham na
padala ni Padre Salvi kay Padre Irene na siyang nagpabasa
niyon kay Kapitan Tiyago na nagpanangis nang mabatid na
patay na si Maria Clara.
Litong-lito na patakbong nanaog ng bahay si Simoun. Nawala sa
pag-aaral ang isip ni Basilio. Ang naglaro sa isip ay ang
kahabag-habag na buhay nina Ibarra at Maria Clara.
Mga Tanong at Sagot
Sagot:
May marangal na budhi si Basilio. Nasa isip niyang lagi ang
kinabukasan nila ni Huli na ayaw niyang mabahiran ng maruming
kahapon.
Sagot:
Tulad ni Kapitan Tiyago na ang lason ng apyan ay laganap na sa
buong katawan, dahil sa laganap na sa buong katawan, dahil sa
laganap na kabulukan sa bayan, ay malapit nang “maglagot” ang
bayang Pilipinas.
3. Bakit kailangang-kailangan ni Simoun si Basilio sa kanyang paghihimagsik?
Sagot:
Si Basilio lamang ang tangi kay Simoun at Kapitan Tiyago ay siyang naka-kikilala kay
Maria Clara na kailangang ilabas sa Sta. Clara. Si Basilio lang dahil kailangan ni
Simoun na pangasiwaang maigi ang mga pangkat ng kanyang pag-aalsa.