A ralin 2 :

M ga B atas P angwika
 Mula sa Konstitusyon
1987, malinaw na inihayag
ang mga batas pangwika
para sa Wikang Filipino ng
bansang Pilipinas.
Pagtatalakay:
Ayon kay Dr. Isidro Dyan

“Malaking kahihiyan para sa bansa kapag

mayroong ginagamit na wikang dayuhan subalit di
nag-aangkin ng sariling wikang pambansa.
Kailangang magkaroon ng sariling wikang
pambansa upang malinang ang pambansang
paggalang at pagkilala sa sarili.”

Manuel L. Quezon – Pangulo na tinaguriang “Ama

ng Wikang Pambansa”.
 Komonwelt 184 ay itinatag
ang Surian ng Wikang Pambansa
(SWP) noong Nobyembre 13,
1936 upang patnugutan ang
pagpili ng katutubong wika na
magiging batayan sa paglalaganap
at paglinang ng pambansang wika
ng Pilipinas.
 Artikulo 14, Seksyon 6
Ang wikang pambansa ng Pilipinas ay
Filipino. Samantalang nilalang ito ay dapat
payabungin at pagyamanin pa aalig sa umiiral
na wika sa Pilipinas at iba pang wika.
Alinsunod sa tadhanang batas at sang-ayon
sa nararapat na maaring ipasya sa kongreso,
dapat magsagawa ng mga hakbang ang
pamahalaan upang ibunsod at puspusang
itaguyod ang paggamit ng Filipino bilang
medium ng opisyal na komunikasyon at
bilang wika ng pagtuturo sa sistemang pang-
edukasyon.
 Artikulo XIV, Seksyon 7
Ukol sa layunin ng komunikasyon at
pagtuturo ang wikang opisyal ng
Pilipinas ay Pilipino at hangga’t walang
itinadhan ang batas,ingles. Ang mga
wikang panrehiyon ay pantulong ng
wikang opisyal sa mga rehiyon at
magsisilbing pantulong ng mga wikang
panturo noon. Dapat itaguyod nang
kusa at opsyunal ang Kastila o Arabe.
Artikulo XIV, Seksyon 8
Ang konstitusyong
ito ay dapat ipahayag sa
filipino at ingles, at dapat
isalin sa mga pangunahing
wikang panrehiyon, arabe at
kastila.
 Artikulo XIV, Seksyon 9
Dapat magtatag ang kongreso ng
isang komisyon ng wikang pambansa
na binubuo ng mga kinatawan ng iba’t-
ibang mga rehiyon at mga disiplina na
magsasagawa, mag-uugnay at
magtataguyod ng mga pananaliksik sa
Filipino at iba pang mga wika para sa
kanilang pagpapaunlad,
pagpapalaganap at pagpapanatili.