NG BAYAN AT PANANALIKSIK FILIPINO BILANG WIKANG NG BAYAN AT PANANALIKSIK
Ang inklusyon ng Filipino at Panitikan sa kurikulum ng kolehiyo
ay patakarang tumutupad sa mga nasabing probisyong panwika ng Konstitusyong 1987 hinggil sa pagiging pangunahing wikang panturo ng wikang pambansana kayang-kayang ipatupad nang hakbang-hakbang. Napatunayan na ng ibang wikang kamag-anak ng Filipino – gaya ng Bahasa Melayu at Bahasa Indonesia – na kayang gawing wikang panturo sa lahat ng antas at larangan ang isang wikang pambansang hindi Ingles o anupamang wikang kolonyal. FILIPINO BILANG WIKANG NG BAYAN AT PANANALIKSIK Praktikal ang paggamit ng wikang pambansa bilang wikang panturo. Sa pamamagitan nito ay mabilis na magkakaunawaan ang mga mamamayan at mas mabilis at mas malinaw rin na magkakapalitan ng ideya, kung gayon, mas mabilis din ang magiging implementasyon ng mga planong mapagkakasunduan. Kung naiintindihan ng mga Pilipino ang mga programang primetime na popular sa buong bansa, tiyak na kayang-kaya rin nilang gamitin ang Filipino bilang wika ng pagkatuto at intelektwal na diskurso. FILIPINO BILANG WIKANG NG BAYAN AT PANANALIKSIK Kaugnay nito, dapat lubusang isabalikat ang lubusang paggamit ng wikang Filipino bilang wika ng opisyal na komunikasyon ng gobyerno, alinsunod sa Konstitusyong 1987. Masasabing ganap na ang pagiging wikang opisyal ng Filipino kapag dumating ang panahon na lahat ng mga panukalang batas sa Kongreso at Senado, lahat ng mga desisyon ng Korte Suprema, at lahat ng dokumento at talakayan ng mga nasa gobyerno ay nasa wikang pambansa na. Kapag naabot na ang panahong iyon, tiyak na lalong lalakas ang kapangyarihang politikal ng mga mamamayan. Mas makasasali na ang mga ordinaryong mamamayan sa proseso ng pagbabalangkas ng mga batas at patakaran ng gobyerno, gayundin sa iba pang mga prosesong kaugnay ng paggana ng isang demokratikong sistemang gaya ng estruktura ng gobyerno sa ating bansa. FILIPINO BILANG WIKANG NG BAYAN AT PANANALIKSIK Filipino ang wika ng 99% ng populasyon ng bansa, habang ni wala pang 1% ang gumagamit sa Ingles bilang wika sa tahanan. Samakatuwid, malinaw na ang Filipinisasyon ang mga transaksyon ng gobyerno ay tiyak na magpapalakas sa kapangyarihang politikal ng mga ordinaryong mamamayan. Ayon nga kay Gimenez Maceda (1997) ang wikang pambansa ang wikang higit na nakapagbibigay-tinig at kapangyarihan sa mga tagawalis, drayber, tindero at tindera, at iba pang ordinaryong mamamayan ng bansa na gumagamit nito, at kaugnay nito, ang paggamit ng Filipino bilang wika ng pananaliksik at akademikong diskurso ay makapagpapalawak sa kaalaman at makapagpapalawak sa kaalaman at makapag-aalis FILIPINO BILANG WIKANG NG BAYAN AT PANANALIKSIK Sa ganitong diwa binigyang-diin ni Constantino (2015) na “ang wikang Filipino ay wikang mapagpalaya. Ito ang magiging wika ng tunay na Pilipino,” wikang lilikha at huhubog ng mga Pilipinong may tiwala sa sariling kakayahan, wikang makapagpapaunlad sa sariling paraan ng pag-iisip, hindi gaya ng wikang dayuhan na kapag ipinilit at binigyang-prayoridad ay nagiging “sagabal sa pag-iisip,” kaya’t “ang pag-iisip ay nababansot o nababaog at magbubunga naman ng kulturang bansot.” Gaya ng iba pang nagtataguyod ng makabayang edukasyon, hangad ni Constantino na pukawin ang “malikhain, mapanuri, at mapagbuod na kaisipan” ng mga Pilipino, alinsunod sa karanasan ng Hapon, Taiwan, South Korea at iba pang bansang “umunlad nang