ANG MULING

PAGTATAKSIL
ARALIN 14
•404.
muling ipinagpatuloy ng Hari
ang panunungkol, kahar’y
mahinaho’t ang lahat ay umayon
•405.buhat nang siya’y
gumaling ang adarna’y
nagging aliw oras-oras
kubf dalawi’t parang bata
kung laruin
406. At
sa kanyang
pagmamahal pati reyna’y
namamaang, kung ibo’y tao
lamang oanibugho ay
naglatag
•407.sa sarili’y di nagkasya ng
pagdalaw sa Adarna, naisipang pag
gabi na’y pabantay itong hawla
•408.di sa iba ibinigay ang ganitong
katungkulan, baka anya pabayaang
makawala o mamatay.
•409.hinirang abf tatlong anak at
nagbala nang marahas: “ang sa
inyo ay magsukab sa akin ay
magbabayad.”
•420.nakatadhana sa uutos ang
gawaing pagtatanod; ang tatllo ay
sunod-sunod; sa magdamag walang
tulog
•411.tatlong hati sa magdamag
bawat isa’y tatlong oras; para
nilang hinahatak ang gabi sa
pagliwanag
•412,ang panaho’y pumapanaw
araw ay di matulasan, ang tatlo sa
halbhina’y panatag sa katungkulan.
•413.
datapwat O! ang inggit
sawang naamo’y naglupit, pag
sinumpong na magganid
panginoo’y nililingkis.
•414.si Don Pedrong pinatawag sa
gawang di marapat, sa sarili’y
nagging galak kapatid ay…
ipahamak!
•415. naisipan isang gabi sa
kanyang pagsasarili, kahihiyang ng
sarili’y lihim na ipaghiganti.
•416.kapatid na pangalawa’y
niyayang magsabay sila nang
pagtatanod sa Adarna’t magsaba’y
ring mamahinga
•417.si Don Diego ay nagtanong
“sasabay pa ako ngayon?
Mamaya’y sino kung gayon ang
magbabantay sa ibon?”
418. Kay Don pedrong kasugata’y
“gisingin mo si Don Juan pagdating
dito ay iwa”t huwag mo na siyang
halinhan.”
•219.“at paano mo naman siya
tatanod nang makalawa?” “ huwag
kang mag-alala’t bukas tayo
magkikita.”
•420.ang dalawa’y nagkasundo
nag-agapay na sa upo sa
kwentuha’t mga biro,tumugtog ang
ikasampu.
•421.ginising na si Don Juan sa
tulog na kasarapan, do man sa oras
nag pagbantay nagbigay na sa
pumukaw.
•422.sa silid ay lumabas na
bagaman nag-aantok pa, at
hinihiling sa dalawang hiniling siya
nang maaga.
•423.
palihasa’y nahihirapan nang
mga gabing sinundan mga mata
ma’y sikangan anok din
sumasatsat.
•424.bakit nang gabing yao’y
pagkasarap pa ng simoy, ang
Prinsipe’y napalulong matulog
nang mahinahon
•425.
walang kaba kumunti nang
humilig sa upuan, himbing niya’y
gayon na lang nang
magmamadaling araw
•426.di takot sa kagalitan o parusa
ng magulang, kundi a’nong
matatakpan ang nangyaring
kataksilan.
•428.noon nia napagsukat ang sa
tao palang palad magtiwala ay
mahirap laan ng pagkapahamak
• 1. panibugho- selos • 6. lingkis-
inggit nakapulupot
• 2. hinirang- napili • 7.pumukaw-
pinili gumising
• 3. magsukab- • 8 musasasal-
pumalit lumabis
• 4. pagtatanod- • 9. bumakla-gulat
pagbabantay takot
• 5. ganid- gamit
 BOUD
• Labis
na nalugod ang hari sa ibong adarna, gabi-gabi
nitong dinadalaw ang mahiwagang hawla. Maging
ang reyna ay nakadama ng [anibuugho dahil labis na
kaluguran ng hari sa ibon: upang hindi mahiwalay
ang ibon ay nagpasya ang hari na pabantayan ito sa
mga anak. Nag bilin ang hari na mananagot sa kanya
ang sinumang magpabaya sa tatlo. Halinhinan ang
tatlong prinsipe sa pagbabantay
• Ikinainis
mi Don pedro na nagging tagapagbantay
lamang siya ng ibon gayong isa siyang prinsipe. Si
don diego ay ma madalas antukin at naiinip sa bagal
ng oras habang nag babantay, kinakausap naman ni
don juan ang ibong adarna sa tuwig siya ang
tagapagbantay upang hindi dalawin ng antok. ,uling
nagplano ng kataksilan sina don pedro at don diego.
May pag-aalinlangan si don diego subalit nangako si
don pedro na ito n\ang magiging kanang kamay
sakaling siya ang maging hari
•Sadalawang magkasunod na
iskedyul ng pagbabantay sa ibong
adarna ay nakatulog si don juan sa
labis na puyat at pagod. Hindi niya
namalayan nang pakawalan nina don
pedro at don diego ang iong adarna