Professional Documents
Culture Documents
Muhkem Ve Müteşâbih
Muhkem Ve Müteşâbih
Muhkem ve Müteşâbih
Lugavî Manası:
Muhkem: حكمfiil kökünden türetilmiş if’âl babından bir ism-i mef’uldür. Güçlü,
sağlam, dayanıklı, tam, mükemmel, eksiksiz gibi anlamlara gelir.
Not: Bu ayetler arasında bir zıtlık yoktur. Zira Kur’ân’ın tamamının muhkem oluşu, tüm ayetlerinin
mükemmel bir nazım ile gelmiş olup aralarında lafzî veya manevî ihtilafın bulunmaması yönüyledir;
tamamının müteşâbih oluşu; tüm ayetlerinin i’câz, ihkam ve ifade güzelliğinde lafzen ve manen
birbirine benzemesidir; kısmen muhkem, kısmen müteşâbih oluşu ise ayetlerinin bazıları muradı
ilahiye açıkça delalet ederken bazı ayetlerinin muradı ilahi noktasında manalarının kapalı olmasıdır.
Muhkem ve Müteşâbihin Tanımı ile İlgili Farklı Görüşler
dabbetu’larz, rûh, sûr, arş, kursi, levh-i mahfûz gibi hiç kimsenin mahiyetini
bilemeyeceği hususlardır.
Muhkem; helal, haram, hudutlar, vb. şeylerden bahseden ayetler, müteşâbih ise
bunların dışındakilerdir.
Muhkem ve Müteşâbihin Tanımı ile İlgili Farklı Görüşler
Muhkem manası kolaylıkla anlaşılabilen, müteşâbih ise manasını sadece Allah'ın bildiği veya
manası kapalı olan ve anlaşılması için incelemeye, araştırmaya ihtiyaç duyulan ayetlerdir.
Muhkem, ameli konuları içeren ayetler; müteşâbih ise inanılan fakat amel edilmeyen
ayetlerdir.
ya da birden çok manaya ihtimali olup bu manalardan birisini tercihte zorluk söz konusu olan ayet,
kelime ya da harflerdir.
ل واملؤول واملشكل؛0و اجملم0ة وه0 راجح0ه غري0ت داللت0ا كان0ه فم0ا املتشاب0 وأم،ر0ص والظاه0و الن0ة وه0ه راجح0ت داللت0ا كان0م م0ن احملك0أ
و املعاين00اويني أ00 املتس0بة للمعنيني00 وبالنس،ًمى مؤوال00 املرجوح يس0بة للمعىن00مى ظاهرا وبالنس00ح يس00 الراج0بة للمعىن00نس0ظ بال00واللف
راجح باطال0ظ مشكالً إذا كان معناه ال0مى اللف0د يس0 وق.ًمى جممال0 يس0ى التعيني0ا عل0بة ألحدمه0ا وبالنس0مى مشرتك0اوية يس0املتس
Bunlar, hurûf-ı mukattaa, rûh, kıyamet saati gibi hususları ihtiva eden ayetlerdir. Bu nevi
ayetlerin bir kısmı üzerinde herhangi bir yorum yapmanın caiz olmadığına dair İslam
bilginlerinin ittifakı söz konusudur.
İzâfî Müteşâbihler
Bu kısımda yer alan müteşâbihler, kastedilen mananın anlaşılmasında bir karineye (delile) veya
haricî bir açıklamaya ihtiyaç gösteren hafî, müşkil, mücmel, mübhem gibi ayetlerle, garîb
kelimeler ve dil âlimlerinin anlamlarında ihtilaf ettikleri lafızların bulunduğu ayetlerdir.
İzâfi müteşâbihleri; lafzî, manevî, hem lafzî hem de manevî müteşâbih şeklinde üç ayrı başlık
B: Manevî müteşâbih: Söz konusu ayetlerin mana bakımından açık olmamalarından veya birden çok
anlam ifade etmelerinden kaynaklanmaktadır. Allah Teâlâ’nın varlığına ve kudretine işaret eden ayetlerle,
kâinata dair bazı gerçekleri dile getiren ayetler, bu başlık altında ele alınabilir. Tâhâ suresi 5. ayette geçen
“ Allah arşa istiva etti” ifadesindeki “istiva” lafzı manevî müteşâbihtir. Burada istivanın mahiyetinin
bilinemeyeceğini savunanlar olduğu gibi, birden çok yoruma da açık kapı bırakmaktadır.
C: Hem Lafzî hem Manevî Müteşâbih: Kur’ân’da pek çok örnekleri vardır. Bakara suresi 189. ayetinde
“iyilik evlere arkalarından gelmeniz demek değildir.” ifadesini, eğer bir kimse Arapların cahiliyetteki
âdetlerini bilmezse Kur’ân’ın bu nassını anlamaya muvaffak olamaz. Bu gibi ayetlerin anlaşılması için,
hem lafızlara hem de manalara ait tarihi, toplumsal ve ahlaki pek çok şeyi bilmek gerekir.
Müteşâbihin Hikmetleri
Kur'an'da manası kapalı ayetlerin bulunması, insanı, onlar üzerinde düşünmeye,
aklını kullanmaya sevk eder. Kur'an, insana bir nimet olarak verilen aklın
kullanımını sıkça tembihlemiştir. Düşünmezler mi?; Akletmezler mi? gibi
Kur'an, evrensel ve ebedi bir kitaptır. O, her devirde insanların ihtiyaçlarına cevap
verebilecek bir özelliğe sahiptir. Teşâbühü, ayetin manasının kapalı olması şeklinde
değerlendirirsek, onun yoruma açık bir tarafı bulunur. insanlar her devirde onun
üzerinde düşünme ve yorum yapma imkanına sahip olur. Kimse son noktayı koyma
yetkisine sahip olamaz.
Allah bu ayetlerle insanları bir imtihana tabi tutmuştur. Nitekim ayette kalplerinde
hastalık bulunanların bu kapalılık bahanesiyle fitneye bulaştıkları ifade edilmiştir.
İlimde râsih olanlar ise herhangi bir şüpheye düşmezler.
Müteşâbihu’l-Kur’ân ile İlgili Eserler
Kisâî (ö. 189/805) → Müteşâbihu’l-Kur’ân