้ ่

เนื อเรื อง
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

เรือ
่ งย่อ นิราศนรินทร์คำโคลง
เริม
่ ต้นยอพระเกียรติพระมหากษ ัตริยแ
์ ละชมบ้านเมือง จากนนจึ
ั้ งกล่าว
ถึงการจากนางและการเดินทางผ่านสถานทีใ่ ดก็ คร่ำครวญถึงหญิงคนร ัก
การเดินทางเข้าคลองบางกอกใหญ่ ผ่านว ัดหงส ์ บางยีเ่ รือ บางขุนเทียน
บางกก โคกขาม แม่กลอง ปากน้ำ บ้านแหลม เพชรบุร ี ขึน ้ บกทีช่ ะอำ
ผ่านเขาสามร้อยยอด บางสะพาน จึงถึงตะนาวศรี มีการชมนก ชมไม้
ชมสตว์ ั ตลอดระยะทาง
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

นิราศนรินทร์คำโคลง
ิ ธิพศ
ศรีสท ิ าลภพ เลอหล้าลบล่มสวรรค์ จรรโลงโลกกว่ากว้าง
แผนแผ่นผ้างเมืองเมรุ ศรีอยุธเยนทร์แย้มฟ้า แจกแสงจ้าเจิด
จ ันทร์ เพียงรพิพรรณผ่องด้าว ขุนหาญห้าวแหนบาท สระทุกข์
ราษฎร์รอนเสย ี้ น สา
่ ยเศก
ิ เหลีย
้ นล่งหล้า ราญราบหน้าเภริน เข็ญ
ข่าวยินยอบต ัว ควบค้อมห ัวไหว้ละล้าว ทุกไทน้าวมาลย์นอ ้ ม ขอ
ออกอ้อมมาอ่อน ผ่อนแผ่นดินให้ผาย ขยายแผ่นฟ้าให้แผ้ว เลีย ้ ง
ทแกล้วให้กล้า พระยศไท้เทิดฟ้า เฟื่ องฟุ้งทศธรรม ท่านแฮ
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

นิราศนรินทร์คำโคลง
บทชมเมือง
อยุธยายศล่มแล้ว ลอยสวรรค์ ลงฤา
สงิ หาสน์ปรางค์ร ัตน์บรร เจิดหล้า
บุญเพรงพระหากสรรค์ ศาสน์รง ุ่ เรืองแฮ
บ ังอบายเบิกฟ้า ฝึ กฟื้ นใจเมือง
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

เรืองเรืองไตรร ัตน์พน
้ พ ันแสง
รินรสพระธรรมแสดง ค่ำเชา้
เจดียร์ ะดะแซง เสยี ดยอด
ยลยิง่ แสงแก้วเก้า แก่นหล้าหลากสวรรค์
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

พระอาทิตย์ (ท้าวพ ันแสง)

 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

มุกดาหาร โกเมน เพชร

พลอยนพเก้า
บุษราคัม ไพลิน

มรกต ไพฑูรย ์

ทับทิม เพทาย
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

้ ไพหาร
โบสถ์ระเบียงมณฑปพืน
ธรรมาสน์ศาลาลาน พระแผ้ว
หอไตรระฆ ังขาน ภายค่ำ
ไขประทีปโคมแก้ว ก่ำฟ้าเฟื อนจ ันทร์
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

บทนิราศ
จำใจจากแม่เปลือ ้ ง ปลิดอก อรเอย
เยียวว่าแดเดียวยก แยกได้
สองซก ี แล่งทรวงตก แตกภาค ออกแม่
ภาคพีไ่ ป่หนึง่ ไว้ แนบเนือ้ นวลถนอม
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

โฉมควรจ ักฝากฟ้า ฤๅดิน ดีฤๅ

เกรงเทพไท้ธรณินทร์ ลอบกล้ำ
ฝากลมเลือ
่ นโฉมบิน บนเล่า นะแม่
ลมจะชายชกชั ้ำ ้ เรียมสงวน
ชอกเนือ
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

ฝากอุมาสมรแม่แล้ ล ักษมี เล่านา

ทราบสวยมภูวจ ักรี เกลือกใกล้
เรียมคิดจบจนตรี โลกล่วง แล้วแม่
โฉมฝากใจแม่ได้ ยิง่ ด้วยใครครอง
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

จากมามาลิว่ ล้ำ ลำบาง

บางยีเ่ รือราพลาง พีพ
่ ร้อง
เรือแผงชว ่ ยพานาง เมียงม่าน มานา
บางบ่ร ับคำคล้อง คล่าวน้ำตาคลอ
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

บ้านบ่อน้ำบกแห้ง ไป่เห็น
บ่อเนตรคงข ังเป็น เลือดไล้
อ้าโฉมแม่แบบเบญ- จล ักษณ์ เรียมเอย
มาซบอั ัสสุชลให้ พีแ
่ ล้วจ ักลา
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

เห็นจากจากแจกก้าน แกมระกำ
ถน ัดระกำกรรมจำ จากชา้
บาปใดทีโ่ ททำ แทนเท่า ราแม่
จากแต่คาบนีห้ น้า พีน
่ อ
้ งคงถนอม
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

ผลจาก ผลระกำ
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

ชมแขคิดใชห ่ น้า นวลนาง

เดือนตำหนิวงกลาง ต่ายแต้ม
พิมพ์พ ักตร์แม่เพ็ญปราง จ ักเปรียบ ใดเลย
ขำกว่าแขไขแย้ม ยิง่ ยิม
้ อ ัปสร
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

ื่ กระต่ายบนดวงจ ันทร์
ความเชอ
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

ถึงตระนาวตระหน่ำซ้ำ สงสาร อรเอย

จรศกึ โศกมานาน ่ ชา้
เนิน
เดินดงท่งทางละหาน หิมเวศ
สารสง่ ั ทุกหย่อมหญ้า ย่านน้ำลานาง
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

พ ันเนตรภูวนาถตงั้ ตาระว ัง ใดฮา

พ ักตร์สแ ี่ ปดโสตฟัง อืน ้
่ อือ
กฤษณนิทรเลอหล ัง นาคหล ับ ฤาพ่อ
สองพิโยคร่ำรือ ้ เทพท้าวทำเมิน
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

พระอินทร์ (ท้าวพ ันตา) พระนารายณ์ (พระจ ักรี)

 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

พระพรหม (ผูม
้ ส ี่ ักตร์)
ี พ
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

นทีสส ี่ มุทรม้วย หมดสาย

ติมงิ คล์ม ังกรนาคผาย ผาดสอ้ น
หยาดเหมพิรณ ุ หาย เหือดโลก แล้งแม่
แรมราคแสนร้อยร้อน ฤเถ้า เรียมทน
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

ลมพ ัดคือพิษต้อง ตากทรวง

หนาวอกรุมในดวง จิตช้ำ
โฉมแม่พม ิ ลพวง มาเลศ กูเอย
มือแม่วเี ดียวล้ำ ยิง่ ล้ำลมพาน
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

เอียงอกเทออกอ้าง อวดองค์ อรเอย

เมรุชุบสมุทรดินลง เลขแต้ม
อากาศจ ักจารผจง จารึก พอฤๅ
โฉมแม่หยาดฟ้าแย้ม อยูร่ อ
้ นฤๅเห็น
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

ตราบขุนคิรข ิ น
้ ขาดสลาย แลแม่
ร ักบ่หายตราบหาย หกฟ้า
สุรยิ จ ันทรขจาย จากโลก ไปฤา
ไฟแล่นล้างสห ี่ ล้า ห่อนล้างอาล ัย
 ภาษาไทยกับครู พ่ีต่ีต๋ี – อ. พีระเสก บริ สุทธิ์บัวทิพย ์

ร่ำร ักร่ำเรือ ่ งร้าง แรมนวล นาฏฤา

เสนาะสนน ่ ั ดินครวญ ครุน ่ ฟ้า
สารสง่ ั พีกำ
่ สรวล แสนเสน่ห ์ นุชเอย
ควรแม่ไว้ตา่ งหน้า พีพ
่ น
ู ้ ภายหล ัง