АДИЈАБАТСКИ ПРОЦЕСИ

Јована Николовска Бисера Николовска

Катерина Павловска Елена Павловска
Викторија Пешевска Викторија Поповска
Стефанија Пешова 1-6
 Адијабатски се нарекуваат термодинамичките процеси при
АДИЈАБАТСКИ ПРОЦЕСИ коишто нема размена на топлинска енергија меѓу
термодинамичкиот систем и околната средина. Тоа значи
дека при адијабатски процес термодинамичкиот систем ниту
прима ниту предава топлина. Адијабатските процеси реално
не можат да се постигнат затоа што секогаш мора да постои
макар и мала размена топлина со надворешната средина, за
што говори и самиот назив на процесот, што би можел да се
преведе како невозможен. За да бидат намалени топлинските
загуби, овие процеси мораат да се одвиваат многу брзо.
 𝑤=− Δ 𝑈
Оваа формула може да се употреби за
пресметка на работата кај адијабатски процеси
ПРЕСМЕТКИ
  КАЈ кои имаат константен состав, не мора да бидат
само гасови или процесот да е реверзибилен.
АДИЈАБАТСКИ
ПРОЦЕСИ
 
 ПАСОНОВА КОНСТАНТА
Во термичката физика и термодинамиката, адијабатски
каде C е топлинскиот индекс или Поасоновата константа е односот на
капацитет, и c специфичен
топлински капацитет топлинскиот капацитет со постојан притисок (CP) и
(топлински капацитет по топлинскиот капацитет со константен волумен (CV).
единица маса) на гас.
Наставките P и V се Позната е и како фактор на есентропично проширување
однесуваат на константен и се означува со γ (gamma) за идеален гас или κ (kappa),
притисок и услови на
константен волумен есентропски експонент за реален гас. Симболот гама го
соодветно. користат воздухопловните и хемиските инженери.
ПОАСОНОВ БРОЈ

Поасоновиот број има различни вредности за

различни гасови, во зависност од тоа колку
атоми се содржани во нивниот молекул. За
едноатомските гасови тој износи 5/3, а за
двоатомските 7/5.
 Адијабата е крива на постојана ентропија во
дијаграмот. Покажани се некои својства на
адијабатите на дијаграмот P – V. Овие својства може
да се прочитаат од класичното однесување на
идеалните гасови, освен во регионот каде што PV
станува мала (ниска температура), каде што квантните
АДИЈАБАТА ефекти стануваат важни.Секој адијабат асимптоматски
се приближува и до V-оската и до P-оската (исто како
и изотермите).Секој адијабат ја пресекува секоја
изотерма точно еднаш.Адијабат изгледа слично на
изотерма, освен што за време на експанзија, адијабат
губи поголем притисок од изотермата, така што има
поостар наклон (по вертикален).
АДИЈАБАТСКО ГРЕЕЊЕ И ЛАДЕЊЕ
Адијабатското греење се јавува кога притисокот на гасот се
зголемува со работата што ја извршува неговата околина, на
пр., Клипот компресира гас содржан во цилиндар и ја
зголемува температурата каде што во многу практични
ситуации, спроводливоста на топлината низ sидовите може да
биде бавна во споредба со време на компресија. Ова наоѓа
практична примена кај дизел моторите кои се потпираат на
недостаток на дисипација на топлина при ударот на
компресија за да се подигне температурата на пареата на
горивото доволно за да се запали. Адијабатичкото загревање
се случува во Земјината атмосфера кога се спушта воздушна
маса, на пример, при катабатски ветер, Фаенски ветер или
шинок ветер што тече по удолницата над планинскиот венец.
Адијабатското ладење се јавува кога притисокот врз
адијабатски изолираниот систем е намален, дозволувајќи му
да се шири, со што се предизвикува да работи на неговата
околина. Кога притисокот што се применува врз парцелата гас
се намалува, гасот во парцелата е дозволено да се прошири;
со зголемувањето на волуменот, температурата паѓа како што
се намалува нејзината внатрешна енергија. Адијабатското
ладење се случува во атмосферата на Земјата со орографски
дигање и бран бранови. Адијабатското ладење не мора да
вклучува течност. Една техника што се користи за
достигнување на многу ниски температури е преку
адијабатска демагнетизација, каде што промената во
магнетното поле на магнетниот материјал се користи за да се
обезбеди адијабатско ладење. Исто така, содржината на
универзумот што се шири може да се опише како адијабатски
течност за ладење.
Зависност на пристисок на гас од волумен

Од дијаграмот на Сл.5.6 се гледа дека адијабатата е пострмна од изотермата. По брзото опаѓање на притисокот кај

адијабатското ширење е резултат не само на зголемувањето на волуменот туку и намалувањето на температурата на

Зависноста на притисокот на гасот од волуменот кај
гасот.
адијабатскиот процес е прикажан на Сл.5.6 со дебело
Работата што гасот ја извршува кај адијабатскиот процес А е определена со зацртаната плоштина меѓу адијабатата
извлечена линија, наречена адијабата. Во истиот p-V
и апсцисата во границите меѓу V1 и V2
дијаграм, за споредба, со испрекинатата линија

прикажана е и изотермната зависност на притисокот

и волуменот определен од Бојл-Мариновиот закон.

Додека кај изотермниот процес, при менување на

волуменот на гасот, температурата останува

константна, кај адијабатскиот процес температурата

на гасот се менува од Т1, во состојба 1, до Т2 во

состојба 2