UNIVERZITET CRNE GORE

MEDICINSKI FAKULTET - PODGORICA

VISOKA MEDICINSKA ŠKOLA - BERANE

Mentor: Student:
Dr sci. Kekuš Divna Kuburović Bojana
Broj indeksa:
 OBUHVATAJU: 1. Poremaćaje eritrocitne loze:
a) Anemije
b) Povećanje broja eritrocita

2. Poremaćaje leukocitne loze:

a) Poremećaji morfologije ćelija leukocitne loze
3. Bolesti trombocita:
b) Promjene broja leukocita
a) Trombocitopenija
b) Trombocitoza

4. Maligne bolesti krvi:

a) Leukemije
b) Limfomi 5. Poremećaje hemostaze:
c) Bolesti plazmocitne loze a) Hemoragijski sindromi
b) Poremećaji koagulacije krvi
Anemija – je stanje nedostatka
eritrocita.
Mogući uzroci anemije su: Simptomi anemije su: umor, slabost,
- Gubitak krvi – Brojna oboljenja ( bubrega, zglobova.. vrtoglavica, bledilo, tahikardija, osjećaj
) hladnoće, tuga i depresija, smanjenje
- Neželjena dejstva ljekova seksualnih funkcija, poremećaji sna i
- Neadekvatna ishrana i nedostaci vitamina i gvožđa gubitak apetita.

Dijagnoza anemija se postavlja na osnovu anamneze i krvne slike.

Ukoliko se anemija ne liječi na vrijeme,

teško stanje organizma može dovesti do
poterebe za transfuzijama krvi.

Pristupi u načinu liječenja su različiti i mnogo zavise od uzroka anemije. Zbog

toga je veoma značajno otkriti njen uzrok.
VELIKI JE BROJ POREMEĆAJA, A NEKE OD
NAJVAŽNIJIH SU:
NEUTROFILIJA –( Neutrofilna leukocitoza ) – je naziv za povećanje broja
neutrofilnih granulocita u krvi.

LEUKEMOIDNA REAKCIJA - je promjena u leukogramu koja često

nastaje kao odgovor na zarazni mikroorganizam, a može oponašati
pravu leukemiju.

EOZINOFILIJA – je naziv za povećan broj eozinofilnih, a BAZOFILIJA

bazofilnih granulocita u krvi iznad normalne vrijednosti, mogu da budu
posledica neke druge bolesti u organizmu.
NEUTROPENIJA je hematološki poremećaj kojeg karakteriše smanjen broj
neutrofila (neutrofilnih granulocita) - najvažnijeg tipa leukocita. Leukociti u
neutropeniji izgledaju:

AGRANULOCITOZA je potpuni nedostatak granulocita tj.

polimorfonuklearnih leukocita.

Sa pojavom agranulocitoze, može se javiti i poremećaj

drugih krvnih loza.
 BOLESTI TROMBOCITA se mogu podijeliti na one sa smanjenim brojem i
funkcijom trombocita – trombocitopenija, i na one sa povećanim brojem
trombocita – trombocitoza

Po uzroku, TROMBOCITOPENIJA može biti primarna i sekundarna. Primarne su:

imunološka i ciklična trombocitopenija, a u grupu sekundarnih one koje prate
odredjena oboljenja.

Bez obzira na etiologiju klinička slika se ispoljava spontanim krvarenjima na koži i

sluzokoži, koje se naziva purpura.

Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze, kliničke slike,

laboratorijskih nalaza, krvne slike, razmaza periferne krvi, pregleda
kostne srži.

Osnovu terapije čine kortikosteroidi i splenektomija.

TROMBOCITOZAMA nazivamo stanja sa povećanim brojem trombocita.

Mogu biti: PRIMARNE i

SEKUNDARNE

Osim liječenja osnovne bolesti,

savjetuje se i davanje
antiagregacionih sredstava
( acetilsalicilna kisjelina, dipiridamol
idr. )
NAJZNAČAJNIJE BOLESTI SU:

a) LEUKEMIJA - je rak krvi i koštane srži. Postoje 4 glavne vrste leukemije:

1. Akutna limfocitna leukemija

2. Akutna mijeloblastna leukemija
3. Hronična limfocitna leukemija
4. Hronična mijeloblastna leukemija

Najčešći znaci akutne leukemije su lako modrenje ili krvarenje,

bledilo i umor, manje povratne infekcije i sporo zarastanje manjih
posjekotina. OSNOVNI UZROK LEUKEMIJE NIJE POZNAT.
 Ne postoji univerzalni lijek za sve pacijente. Terapija zavisi od tipa
leukemije, doba pacijenta, stadijumu bolesti i opštem stanju
organizma. Akutne leukemije je potrebno početi liječiti što prije, dok
hronične ne zahtijevaju brz postupak liječenja, ali je izlečenje jako
rijetko.
 Hemostaza je proces koji sprečava gubljenje krvi poslije povrede nekog
krvnog suda. Ona se sastoji iz rane reakcije, primame hemostaze, u kojoj
učestvuju ekstravaskulni i vaskulni činioci i trombociti.

Poremećaji hemostaze ispoljavaju se ili njenim smanjenjem, usled

čega se javlja hemoragijski sindrom, ili njenim povećanjem sa
pojavom tromboembolizma.

Poremećaji hemostaze su posledica poremećaja u pojedinim njenim fazama,

vaskularnoj, trombocitnoj ili fazi koagulacije krvi.
Poremećaji hemostaze mogu biti nasledni ili stečeni.
 Bledilo, Krvarenje, Alopecija, Stanje svijesti i ponašanje,
Pokretljivost (pokretni su u skladu sa aktuelnim zdravstvenim
stanjem).

 VITALNI ZNACI su izmijenjeni – povišena TT je znak prisutne

infekcije, Tahikardija je uvijek pratilac febrilnih stanja, ali se javlja i
kod anemičnih bolesnika, kao i Dispneja, koja je obavezno prisutna u
naporu.
 IZLUČEVINE – hematemeza, melena, hematurija, epistaksa
 DRUGI SIMPTOMI: brzo zamaranje, malaksalost, slabost, bolovi u
kostima i mišićima, glavobolja, vrtoglavica, poremećaji
menstruacijonog ciklusa i td..
 1. Pregled koštane srži – sternalna punkcija
 2. Biopsija koštane srži
 3. Punkcija slezine
 4. Punkcija i biopsija limfnih žlijezdi.
 Za dokazivanje hematol. dijagnoze koriste se brojoni biohemijski
testovi( testovi za utvrdjivanje hemostaze i koagulacije krvi,
vrijeme koagulacije, krvarenja, Coombsov test i td. ).
 Zatim u hematologiji kontolišu: funkcionalni testovi jetre,
bubrega, elektrolita i metaboliti: kalijum, gvoždje, bjelančevine,
eritrociti i dr.
 Za mikrobiološke analize uzimaju se: brisevi, uzorci urina,
stolice, povraćenog sadržaja, uzroci krvi, hematološ. analize: KKS
i SE.
 1. TRANSFUZIJA KRVI. Kao krvni derivati oboljelima se mogu dati: puna
krv, koncentrovana krv, oprani eritrociti, trombociti.
 2. HEMOTERAPIJA – ljekovi citostatici. Primjenjuje se kao: sistemska h. ,
adjuvantna h., i suporativna h. Komplikacije: ekstravazacija, poremećaji u
ishrani, ezofagitis, disfunkcija crijeva, mučnina i povraćanje, stomatitis,
alopecija, dispneja...
 3. ZRAČENJE – kod malignih bolesti. Primjenjuje se kao primarna,
kombinovano liječenje, palijativno liječenje, profilaksa...Aplikuje se
unutrašnjim i spoljašnjim putem.
 4. TRANSPLATACIJA KOSNE SRŽI – loše hematopoetske ćelije se
zamjenjuju zdravim. Tipovi: autologni, alogeni, sinogeni, ksenogeni.

RADI SE I TRANSPLATACIJA MATIČNIH ĆELIJA IZ PERIFERNE KRVI

HVALA
NA
PAŽNJI