ΛΙΣΒΟΡΙΟΝ

Σήμερα θα μιλήσουμε για:

• Για το που βρίσκεται

• Τα αξιοθέατά του.

• Τις ιαματικές πηγές.

• Το λιμανάκι – Σκαμνιούδι.

• Για το μονόγραμμα Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου.

• Τα προϊόντα που παράγει και πολλά άλλα.

 Το όνομά του
Το αρχικόν όνομα του χωρίου ήτο
ΛΕΣΒΩΡΙΟΝ ή ΛΕΣΒΟΧΩΡΙΟΝ.
Ως αναφέρει εις το βιβλίον του
«ΛΕΣΒΙΑΣ», ο Λέσβιος συγγραφεύς
Σταυράκης Αναγνώστου, παράγει το
όνομα τούτο εκ των λέξεων «Λέσβου
Όριον», και αναφέρει ότι εις την
περιοχήν αυτήν υπήρχον τα όρια των
κτημάτων ΤΟΥ ΛΕΣΒΟΥ. Επειδή δε
συμφώνως των Λεσβιακών
ιδιωματισμών εις ορισμένας λέξεις
το - ε - προφέρεται - ι - έχομεν την
σημερινήν μορφήν της λέξεως,
ΛΕΣΒΟΡΙΟΝ - ΛΙΣΒΟΡΙΟΝ».
 Η Τοποθεσία του
Βρίσκεται στη Δυτική πλευρά της χερσονήσου του Ολύμπου και στο
μέσον περίπου της Ανατολικής ακτής του κόλπου Καλλονής. Έχει
πρόσοψη προς Βορρά, και απέχει από τη θάλασσα, (κόλπο Καλλονής), -
3 -, χιλιόμετρα περίπου, με υψόμετρο από αυτήν περί τα 100 μέτρα, και
από το πέριξ πευκόδασος - 4 - χιλιόμετρα περίπου. Από το ψηλότερο
σημείο του χωριού, μπορείς να δεις ολόκληρο σχεδόν τον κόλπο
Καλλονής και αυτό ακόμη το στόμιο του, που ονομάζεται από τους
ντόπιους « μπουγάζ». Ακόμη μπορεί κανείς να δει και μέρος του
Αιγαίου πελάγους, και ακόμη να διακρίνει, αν η ατμόσφαιρα είναι
καθαρή, και τις ψηλότερες κορφές της Χίου.
 Ιαματικές πηγές
 Η πηγή βρίσκεται τρία χιλιόμετρα έξω από το χωριό Λισβόρι,
δίπλα στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη χτισμένο στους
πρόποδες ενός λόφου που περιβάλλεται από ελαιόδεντρα.
Αποτελείται από δύο ξεχωριστά κτίρια με λουτρά
χωρητικότητας εώς και 6 ατόμων και με διαμορφωμένους
χώρους για σάουνα. Θεωρείται μία από τις πιο καυτές πηγές
 
σιδήρου στην Ελλάδα με κίτρινο χρώμα και η θερμοκρασία
ξεπερνά τους 68 °C 
 Πύργος Λισβορίου
Λιγοστά ερείπια ενός πύργου
που πιστεύεται ότι υπήρξε
μέρος ενός μεγαλύτερου
κάστρου. Βρίσκεται κάπου
ανάμεσα στο Λισβόρι της
Μυτιλήνης και στην παραλία
Σκαμνιούδι στον κόλπο της
Καλλονής.
 Ιστορία
Αν και δεν σώζεται ουσιαστικά τίποτα από το κτίσμα, υπήρξαν ενδιαφέροντα ευρήματα. Σε παρακείμενο
εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου υπάρχει ανάγλυφο με μονόγραμμα του Βυζαντινού αυτοκράτορα 
Μανουήλ Β' Παλαιολόγου(1391-1425) το οποίο αφαιρέθηκε από τον πύργο, σύμφωνα με την μαρτυρία
του «ανεγείροντος ιδιοκτήτου».
Η ύπαρξη του αναγλύφου μας επιτρέπει να χρονολογήσουμε την κατασκευή του πύργου-κάστρου στα
τέλη του 14ου ή στις αρχές του 15ου αιώνα. Υπενθυμίζεται ότι την περίοδο εκείνη ολόκληρη η
Μυτιλήνη ήταν υπό την ηγεμονία της Γενοβέζικης οικογένειας των Γατελούζων οι οποίοι είχαν πάρει τη
Μυτιλήνη σαν προίκα από τον Ιωάννη Ε’ Παλαιολόγο το 1355, όταν η αδερφή του αυτοκράτορα
παντρεύτηκε τον Francisco Gattelusio. Οι Γατελούζοι είχαν καλές σχέσεις και με το γιό του Ιωάννη Ε’,
τον Μανουήλ Β’ του οποίου ήταν συγγενείς και, τυπικά τουλάχιστον, υπήκοοι.
Εδώ βρέθηκαν πολλά νομίσματα σημαντικής αξίας και το μολυβδόβουλο (αρχιερατική, σφραγίδα, σε
αντίθεση με τα χρυσόβουλα των αυτοκρατόρων και τα αργυρόβουλα των δεσποτών) του Ευγενίου Λ’,
που ήταν Πάπας από το 1431 έως το 1437.
 Οι ανασκαφές στα Ροδαφνίδια
Παρόλα αυτά αξιοσημείωτα είναι τα αρχαιολογικά ευρήματα
που βρίσκονται στα Ροδαφνίδια. Συγκεκριμένα για 7 η
συνεχόμενη χρονιά με επικεφαλής την κα Νένα Γαλανίδου,
καθηγήτρια Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Τα
πολυάριθμα ευρήματα ηλικίας έως και 500.000 ετών μας
δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για τους προγόνους μας και
καθιστούν την ανασκαφή μοναδική στην ευρύτερη περιοχή
της ΒΑ Μεσογείου και των Βαλκανίων.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ

ΤΑ ΕΥΡΥΜΑΤΑ
ΤΑ ΡΟΔΑΦΝΙΔΙΑ
 Τι παράγει;
Τα εύφορα εδάφη του, που επιτρέπουν την πολύ-καλλιέργεια,
(σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, γλυκάνισο για το Μυτιληνιό ούζο,
κρεμμύδια, ρεβίθια...), το πλούσιο αρδευτικό - ιδιωτικό και
Κοινοτικό - σύστημα, η καλή αγροτική οδοποιία, τα πολλά και
αποδοτικότατα - «παλικάρια δέντρα»- ελαιόδενδρα, η αναπτυγμένη
κτηνοτροφία, το πασίγνωστο Λισβοριανό, σιταρένιο, ψωμί, η
γειτνίαση με τον Κόλπο της Καλλονής, η εύκολη πρόσβαση με το
υπόλοιπο νησί, έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια
ζωντανή παραγωγικότητα και ταυτόχρονα ζωτικότητα, του χωριού.
 ΕΛΑΙΟΔΕΝΤΡΑ

ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΨΩΜΙ

ΤΕΛΟΣ