Professional Documents
Culture Documents
კავკასია
კავკასია
ცირა ბარამიძე
22. 02. 2017
კავკასიის რეგიონი
მსოფლიოს ერთ-ერთი
უმნიშვნელოვანესი და რთული
შედგენილობის რეგიონი
სხვადასხვა ხალხებით, ენებით,
განსხვავებული პოლიტიკური
სივრცეებითა და განსხვავებული
პოლიტიკური გაერთიანებებით,
განსხვავებული კონფესიებით, გაყინული
თუ მოქმედი კონფლიქტებით.
გეოგრაფიული მდებარეობის
გამო
იმპერიათა
ინტერესების
შეჯახების ადგილი,
ხშირად ამ ინტერესთა
მსხვრევის ადგილიც
კავკასიის ფუნქციები
გეოპოლიტიკური
გეოეკონომიკური
კულტურულ-
ცივილიზაციური
კავკასიის ფიზიკური
გეოგრაფია
იგი შემოსაზღვრულია
კუმა-მანიჩის ღრმულით -
ჩრდილოეთით,
ირანითა და თურქეთით -
სამხრეთიდან,
ყუბანის შესართავით - დასავლეთიდან,
აფშერონის ნახევარკუნძულით -
აღმოსავლეთიდან
იყოფა
კავკასიონის მთავარი
წყალგამყოფი ქედი კავკასიონს
ყოფს
ჩრდილოეთ კავკასიად
(იმიერკავკასიად - ფართობი 250
ათასი კვ.კმ.)
ამიერკავკასიად (ფართობი - 190
ათასი კვ.კმ.)
კავკასიონი გადაჭიმულია
ტამანის
ნახევარკუნძულიდან
აფშერონის
ნახევარკუნძულამდე
დასავლეთ კავკასიონი (იალბუზამდე),
ცენტრალური კავკასიონი (იალბუზსა და
მყინვარწვერს შორის),
აღმოსავლეთი კავკასიონი
(მყინვარწვერის აღმოსავლეთით)
იალბუზი (5642 მ)
კავკასიონის
უმაღლესი
მწვერვალია
ამიერკავკასიის ბარი
შავი ზღვიდან კასპიის
ზღვამდე. მისი სიგანე
აზერბაიჯანში 160 კმ
აღწევს, დასავლეთ
საქართველოში - 90კმ.
ამიერკავკასიის ბარი
კოლხეთის დაბლობი
იმერეთის მაღლობი
შიდა ქართლის ვაკე
იორ-აჯინოურის ზეგანი
ალაზან-აგრიჩაის ვაკე
მტკვარ-არაქსის დაბლობი
მცირე კავკასიონი
გადაჭიმულია შავი ზღვისა
და ნარაქსის ხეობამდე.
აღმოსავლეთით მისი
გაგრძელებაა თალიშის
მთები
მცირე კავკასიონი
აჭარა-თრიალეთის, ლოქ-ყარაბაღისა და
ჩრდილოეთ სომხეთის მთათა
სისტემებად.
უმაღლესი მწვერვალია მთა გიამიში
(3724 მ) მუროვდაღის ქედზე, თალიშის
მთებისა - მთა გომურგოი (2744 მ).
სამხრეთ კავკასიის
ვულკანური მთიანეთი
მაღალი ვულკანური პლატოების,
ქვაბულების, მასივებისა და ქედების
ერთობლიობას. უმაღლესი
მწვერვალია არაგაწი (4090 მ).
მთიანეთის სამხრეთით მდებარეობს
არაქსის შუადინების ტექტონიკური
ქვაბული, რომელიც ვრცელდება
მდინარე არაქსის გასწვრივ დაახლოებით
300 კმ-ზე.
სასარგებლო წიაღისეული
ტყვია-თუთიისსაბადოებია ჩრდილოეთ
ოსეთსა და საქართველოში, სპილენძისა
და მოლიბდენის - ყაბარდო-ბალყარეთსა
და სომხეთში, რკინისა - აზერბაიჯანში,
იქვეა ალუნიტებიც,
მანგანუმისა
და ქვანახშირისა -
საქართველოში, ნავთობ-აირისა -
აზერბაიჯანში, ჩეჩნეთ-ინგუშეთში,
დაღესტანში, კრასნოდარისა და
სტავროპოლი სმხარეებსა და
აღმოსავლეთ საქართველოში.
ფართობი
კავკასიის ფართობი
დაახლოებით 440
ათასი კვ. კმ.-ია, სადაც
30 მილიონი ადამიანი
ცხოვრობს
კავკასია
მდიდარია
მინერალური წყლებით,
საშენი მასალითა და
სხვა.
მთავარი მდინარეებია:
მტკვარი (1364 კმ),
ყუბანი (906 კმ),
კუმა (802 კმ),
თერგი (623 კმ),
რიონი (327 კმ).
მნიშვნელოვანი ქალაქებია:
სოჩა(სუაშე 337.000)
ბაქო (1.757.000), ვლადიკავკაზი (320.000)
თბილისი (1.264.000), სტავროპოლი (318.000)
ერევანი(1.215.000),
მაჰაჩყალა (315.000)
კრასნოდარი(620.000)
განჯა (232.000)
ნალჩიკი (207.000)
ჯოხარყალა (გროზნო,4
01.000),
გიუმრი (206.000)
ქუთაისი (200.000).
ძველი ქალაქები
ერევანი (ცნობილია ძვ. წ. 782 წლიდან როგორც
ურარტული ციხესიმაგრე ერებუნი),
ქუთაისი (აიას სახელით ცნობილია ძვ. წ. მე-6 ს-
დან, როგორც ლეგენდარული კოლხეთის
სამეფოს დედაქალაქი),
ვანი (მცირე ქალაქი დასავლეთ საქართველოში,
დიოსკურია (ამჟამინდელი სოხუმი),
ფაზისი (ახლანდელი ფოთი),
ბარდა (კავკასიის ალბანეთის დედაქალაქი)
და სხვა.
დერბენტი - იგივე დარუბანდი
კავკასიის აღმოსავლეთის
კარიბჭე კასპიის ზღვის
სანაპიროზე
( დარ - სპარს. კარი, ბანდ -
შემკვრელი)
მნიშვნელოვანი პორტებია
ბათუმი
ფოთი
ნოვოროსიისკი
პალეოკავკასიური სამყარო
ჰურიტულ-მითანური
ურარტული
ელამური
ხათური
ლელეგური
ბასკური...
უფრო მოგვიანებით
დავკარგეთ:
ალბანური და
უბიხური...
ინდოევროპული
სომხური
ოსური
(ირანულენოვანი შტო)
თურქული ენები
აზერბაიჯანული (ოღუზური
შტო)
ყუმუხური (ყივჩაღური შტო)
ნოღაური
ყარაჩაული
ბალყარული
კავკასია
მსოფლიოს
მომავალი მოწყობის
მიკრომოდელი
მულტიკულტურალიზ
მი და ტოლერანტობა
კავკასიაში
ეთნოლინგვისტური ატლასი
საკურორტო ზონები
მინერალური წყლები
პიატიგორსკი
კისლოვოდსკი
შავი ზღვისპირეთი (ანაპასა
და ბათუმს შორის) და
სხვა.
ეთნოისტორია
აბორიგენ, ავტოქთონ
კავკასიურ ეთნოსებს
ემატებოდნენ მოსული
ეთნოსები
(ინდოევროპული,
თურქულენოვანი)
იბერიულ-კავკასიურ ენათა
ოჯახი
ქართველური ენები
აფხაზურ-ადიღური
ენები
ნახური ენები
დაღესტნური ენები
სამხრეთევროპეიდული
რასა
ხმელთაშუა-ბალკანური
წინააზიური
ინდოპამირული
წინააზიური რასა - ტიპები:
კოლხური
იბერიული
კავკასიონური
კავკასიონური ტიპი:
ჩეჩნები
ინგუშები
ოსები
ყაბარდოელები
დაღესტნელები (მთიანი რეგიონი)
კოლხური ტიპი:
ხმელთაშუა-ბალკანური
რასის ადიღური ტიპის
ნიშნები
იბერიული ტიპი:
მესხები,
ჯავახები (მსგავსება - კლასიკურ
წინააზიუირ ფორმებთან - ასურელები,
სომხების ზოგიერთი სამხრეთული ჯგუფი)
ინდო-პამირული რასის
დასავლეთ კასპიური
ვარიანტი:
აზერბაიჯანელები
აღმოსავლეთ დაღესტნური
ჯგუფები
ეთნოლინგვისტური ატლასი
ოროგრაფიული და გეომორფოლოგიური
დარაიონება ემთხვევა მატერიალური და
სულიერი კულტურის ჩამოყალიბების
თავისებურებებს
კავკასიური კულტურა
დომინანტური
დიფერენცირებულ
ი
პირველყოფილი
საცხოვრისები
ქვის(პალეოლითი,
ნეოლითი)
ბრინჯაოს
რკინის
პალეოლითი
2 მილიონი წლის წინ გამოჩნდა ადამიანი
ძვ. წ. XII – XI ათასწლეულამდე
გაგრძელდა
ნეოლითი
VIIIათასწლეული
(მწარმოებლური
მეურნეობა -
მიწათმოქმედება,
მესაქონლეობა)
ბრინჯაოს ხანა
ძვ. წ. IV
ათასწლეულის მეორე
ნახევრიდან
რკინის ხანა
ძვ. წ. I ათასწლეულის
პირველ ნახევარში
უნდა დაისვას
მატერიალური და
ენობრივი კულტურის
იდენტიფიკაციათა
ურთიერთმიმართების
საკითხი
ძვ. წ. I ათასწლეული
ურარტული ექსპანსია
სკვითური ექსპანსია
აქემენიდური კულტურის ზეგავლენა
აბორიგენთა (ურარტუ, ხურიტულ-
მითანური, ხათური) ასიმილაცია
დამპყრობლები
კიმერიელები (ძვ. წ. VIII – VII სს.)
სკვითები (ძვ. წ. VIII – VII სს.)
სარმატები, ალანები, დანდარები
ჰუნები (თურქულენოვანი ტომები)
მიდია
ირანი (აქემენიდური)
ბოლგარები
ხაზარები
დამპყრობლები
პაჭანიკები - X ს.
რუსები - X ს. (ტმუტარაკანის სამთავრო)
არაბები - VII ს.
სპარსეთი (სასანიდური - 461 წ.)
ბიზანტია
მონღოლები - XIII ს.
გენუელთა კოლონიზაცია ადიღეში
1475 წელს თურქეთი ბატონდება
დამპყრობლები
ყივჩაღები(ებრძოდნენ ოსთა
ცენტრალიზებულ სახელმწიფოს)
ყარაჩაელ-ბალყარელების შემოსვლა