Professional Documents
Culture Documents
narodowego
M A R T Y N A C H E Ł S T O W S K A
K L A U D I A K U K S
O L I W I A C I E C I E R S K A
B W 1 - 2 3 - 1 L - A
Cele prezentacji:
naukowego badania
i dokumentowania zabytku;
popularyzowania i upowszechniania
wiedzy o zabytku oraz jego znaczeniu
dla historii i kultury.
Ustawa z 23 lipca 2003 r. przewiduje również 4 formy
ochrony zbytków:
wpis do rejestru zabytków, który na terenie województwa jest prowadzony przez wojewódzkiego konserwatora zabytków;
do rejestru wpisuje się zarówno zabytki nieruchome, jak i ruchome;
uznanie za pomnik historii – dokonuje tego prezydent Rzeczypospolitej Polskiej (na wniosek ministra właściwego do spraw
kultury i ochrony dziedzictwa narodowego), w odniesieniu do najcenniejszych i najważniejszych zabytków na terenie Polski,
mających szczególne znaczenie dla historii i dziedzictwa naszego narodu;
utworzenie parku kulturowego – dokonuje tego rada gminy, w celu ochrony krajobrazu kulturowego oraz zachowania
wyróżniających się krajobrazowo terenów z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tradycji
budowlanej i osadniczej;
ustalenie ochrony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji
celu publicznego, decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, decyzji o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego.
WYDZIAŁ RESTYTUCJI DÓBR KULTURY
Wydział Restytucji Dóbr Kultury, działający w strukturach Departamentu Dziedzictwa Kulturowego za Granicą i Strat Wojennych
MKiDN, stale monitoruje międzynarodowy rynek dzieł sztuki w poszukiwaniu polskich strat wojennych, weryfikuje zdigitalizowane
zbiory publiczne za granicą oraz korzysta z wielu innych możliwości w zakresie odzyskiwania utraconych dóbr kultury. Wydział ściśle
współpracuje z policją i prokuraturą oraz organami ścigania w innych krajach, m.in. Federalnym Biurem Śledczym (FBI) czy
Interpolem. Niejednokrotnie korzystał też z pomocy polskich placówek dyplomatycznych i konsularnych.
gromadzeniem informacji o dobrach kultury utraconych w wyniku II wojny światowej z terenu Polski w granicach po 1945 r.;
prowadzeniem krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem;
podejmowaniem w kraju i za granicą działań restytucyjnych, w tym delegowaniem ekspertów, koordynacją badań obiektów,
prowadzeniem negocjacji, wykonywaniem zastępstwa procesowego przed organami policji, prokuratury, sądami, zapewnieniem
transportu dzieł odzyskanych;
popularyzowaniem tematyki strat wojennych m.in. poprzez wydawanie publikacji, prowadzenie serwisu internetowego,
konferencje naukowe, wystawy, projekty edukacyjne w kraju i za granicą oraz zaangażowanie w projekty dodatkowe, np. Muzeum
Utracone;