нарадзіўся 19 чэрвеня 1924 г. у вёсцы Бычкі Ушацкага раёна Віцебскай вобласці. • Пасля заканчэння восьмага класа паступіў на скульптура ў Віцебскае мастацкае вучылішча. Але вучыцца давялося яму там усяго год. • У 1940-м годзе ўказам Сталіна была адменена дзяржаўная стыпендыя, а навучанне зрабілі платным. Будучы пісьменнік не мог дазволіць сабе плаціць за навучанне і, у сувязі з цяжкім становішчам у сям'і, быў вымушаны вярнуцца дадому. Малады Быкаў моцна перажываў, што яму прыйшлося пакінуць вучобу, але ўспамінаў потым пра гэта неахвотна. • У пачатку Вялікай Айчыннай вайны мабілізаваны на абаронныя работы, быў у складзе інжынернага батальёна. У зіму 1941 г. і ў 1942 г. жыў на станцыі Салтыкоўка і г. Аткарску, дзе вучыўся ў чыгуначнай школе. Улетку 1942 г. прызваны ў Чырвоную Армію. • Са жніўня 1942 па лістапад 1943 г. — курсант Саратаўскага пяхотнага вучылішча. З 1943 г. ваяваў камандзірам узвода аўтаматчыкаў і ўзвода палкавой, а потым армейскай артылерыі, удзельнічаў у баях на 2-ім і 3-ім Украінскіх франтах. Вызваляў Украіну, з дзейнай арміяй прайшоў Румынію, Балгарыю, Венгрыю, Югаславію, Аўстрыю. Двойчы паранены, ляжаў у шпіталях. Бацькі атрымалі пахаронку, у якой паведамлялася, што камандзір узвода 339-га стралковага палка Быкаў Васіль Уладзіміравіч забіты 10 студзеня 1944 г. Служыў ва Украіне, у Беларусі, на Далёкім Усходзе. • З 1947 г. жыў у Гродне, спачатку працаваў мастаком у гродзенскіх майстэрнях, потым у рэдакцыі абласной газеты «Гродзенская праўда» (1947—1949). У 1949—1955 гг. служыў у Савецкай Арміі. Пасля дэмабілізацыі быў літаратурным супрацоўнікам, літаратурным кансультантам газеты «Гродзенская праўда» (з 1956 па 1972 г.). • У 1959-м пісьменнік звяртаецца да тэмы вайны праз аповесць "Жураўліны крык", у якой вайскоўцы гінуць у барацьбе з фашызмам, і застаецца з гэтай тэмай назаўжды. Ва ўсіх наступных творах выяўляецца характэрны для Быкава почырк — гранічна праўдзівае адлюстраванне вайны. • Праз тры гады пасля "Жураўлінага крыку" свет пабачыла аповесць "Трэцяя ракета", якая і прынесла Быкаву заслужаную вядомасць. У 1960-я гады таксама былі апублікаваны сусветна вядомыя аповесці "Альпійская балада", "Мёртвым не баліць"; у 70-е — "Сотнікаў", "Абеліск", "Дажыць да світання", "Пайсці і не вярнуцца". Звычайна Быкаў пісаў адразу на беларускай, многія са сваіх твораў пазней сам перакладаў на рускую мову. • Выбіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР (1978—1989). Народны дэпутат СССР (1989). • З 1978 г. жыў і працаваў у Мінску. Займаўся творчай працай. • З 1997 г. жыў за мяжой — у Фінляндыі, Германіі, Чэхіі • Памёр 22 чэрвеня 2003 г., пахаваны на Усходніх могілках у Мінску. • У 2004 г. створана сядзіба- музей В. Быкава ў вёсцы Бычкі Ушацкага раёна, у 2014 г. у Ждановічах пад Мінскам адкрыты музей-дача народнага пісьменніка, у 2008 г. у Віцебску ў яго гонар ўсталявана мемарыяльная дошка па вуліцы Суворава, 15, на будынку дзіцячай мастацкай школы № 1. Малавядомые факты пра Васіля Быкава • Лічыў, што праўду пра вайну могуць напісаць толькі яе ўдзельнікі • «...вялікую праўду аб мінулай вайне суджана выказаць толькі яе ўдзельнікам або сьведкам. Іншым гэта ня дадзена. Іншыя могуць стварыць нават геніяльныя творы, але гэта ўжо будзе з поваду вайны, а не яе горкай і крывавай праўдай» Малавядомые факты пра Васіля Быкава • Выраз «Магіла невядомага салдата» рэзаў яму слых • «...вечны агонь. Вядома, на магіле невядомага салдата. Гэтая фраза заўжды рэжа мне слых, і я думаю: а куды ж падзяваліся вядомыя? Тыя, што жылі і ваявалі, пагінулі і пахаваны тут? Зь нечай лёгкай рукі так павялося, што невядомыя захапілі прыярытэт у пасьмяротнай славе. Але ці не віной таму — нядбайнасьць жывых?» Малавядомые факты пра Васіля Быкава • Лічыў, што стыль у літаратуры — гэта ня самае асноўнае • «Напачатку, можа, ня так ужо і важна форма, у якой, на жаль, маладыя бачаць звычайную заруку посьпеху. Стыль для такіх — усё. Але стыль ня ўсё і нават не палавіна. Стыль толькі сродак. Аднак сродак — нішто бяз мэты. „Калі пісьменьнік празьмерна непакоіцца аб стылі, урэшце ў яго не застаецца нічога, апроч стылю“, — сьведчыць такі выдатны майстар літаратуры, як Уільям Фолкнэр». Малавядомые факты пра Васіля Быкава • Насцярожана ставіўся да сучаснага тэатру • «Нельга сказаць, што я наогул не люблю тэатар. Канечне, харошы спэктакль мае сваю сілу, але мне здаецца, што тэатар апошняга часу зь яго, я б сказаў, вольнай драматургіяй, калі можна паставіць усё — і клясычную п’есу, і інсцэніроўку па творах прозы, і наогул — рэжысэры, жартуючы, кажуць, што яны могуць паставіць і газэтны артыкул... Я не сумняюся, што могуць, але мне чамусьці гэта нецікава глядзець». Дзякуй за ўвагу!