Menurut Jamilah (2005), hiperaktif adalah istilah yang digunakan untuk kanak-kanak yang mempunyai tingkah laku yang

terlampau aktif dan mengganggu tetapi mempunyai tumpuan yang singkat. Sandra (2008) menjelaskan terdapat dua jenis masalah kanak-kanak kurang tumpuan iaitu Attention Deficit Disorder (ADD) atau masalah kurang tumpuan tanpa hiperaktif dan Attention Deficit Hiperactivity Disorder (ADHD) atau masalah kurang tumuan dengan hiperaktif. Menurut Sandra lagi masalah ADD atau ADHD adalah bersifat fisiologi dan biologi. Bagi Sheila & Samsilah (2006), ADHD adalah satu keadaan diaman kanakkanak yang Menurut Marityn Friend (2005), Persatuan Psikologi Amerika(APA)

mendefinisikan ADHD sebagai kecelaruan psikologi dengan petanda-petandanya yang dapat dikesan pada umur tujuh tahun mengalaminya mempunyai masalah tingkah laku yang terlampau aktif dan impulsif. Bagi pendapat saya hiperaktif adalah istilah yang digunakan untuk kanak-kanak yang mempunyai tingkah laku yang terlampau aktif dan mengganggu tetapi mempunyai tumpuan yang singkat. Ia dikenali sebagai Attention Hyperactivity Disorder (ADHD). Kanak-kanak ini tidak boleh diminta untuk menjalankan aktiviti yang pasif sehingga 20 minit.

Ini dibahagi kepada 3 kategori yang utama iaitu : -

ADHD Kurang Tumpuan Mereka mungkin kerap mengelamun di dalam kelas,kerap pelupa dan kerja tidak teratur ADHD Hiperaktif-impulsif Hiperaktif menunjukkan jumlah pergerakan yang sangat tinggi Impulsif iaitu melakukan sesuatu tanpa berfikir ADHD Gabungan Menunjukkan kedua-dua ciri diatas iaitu kurang tumpuan,hiperaktif dan impulsive Ciri-ciri tingkah laku kanak-kanak ADHD adalah berbeza dan pada kebiasaannya ADHD hiperaktif-impulsif mempunyai masalah tingkah laku yang lebih jelas daripada ADHD

impulsive. Kanak-kanak ini lebih agresif contohnya mereka kerap memulakan sesuatu pergaduhan,kerap membuat kesalahan akibat kecuaian,gagal menyiapkan kerja sekolah, tidak mahu mendengar apabila bercakap dengannya, sukar mengatur tugasan,tidak suka dan enggan melakukan tugasan. Ciri-ciri sosial kanak-kanak ini lebih tertumpu kepada penghargaan kendiri di mana penghargaan kendiri positif atau negative bergantung kepada keadaan persekitaran yang mereka terima dan mereka mudah menyesuaikan diri mengikut tuntutan sosial. KANAK-kanak hiperaktif ada-lah golongan yang memerlu-kan perhatian terutama di peringkat awal tumbesaran mereka. Simp-torn ini bukan saja rnemba-bitkan kanakkanak normal, sebaliknya mereka yang me-ngalami terencat akal juga menghadapi masalah sedemi-kian. Bagaimanapun, kedua-dua golongan itu tetap memerlu-kan perhatian keluarga terutama ibu bapa, di peringkat awal melalui didikan terapi dan psikologi. )ika kanak-kanak normal menghadapi masalah hiperaktif, mungkin masalah ibu bapa tidak begitu berat berbanding kanak-kanak terencat akal yang mengalami masalah yang sama. Walaupun dua senario itu sama tetapi masalahnya ber-beza apabila membabitkan kanak-kanak normal dan satu lagi membabitkan kanak-kanak abnormal. Kanak-kanak normal hiperaktif memang masih bo-leh ke sekolah dan belajar seperti biasa, walaupun tum-puannya terhadap pelajaran tidak sepenuhnya dan penca-paian akademik mereka mungkin tidak membangga-kan. Ini agak berbeza dengan kanak-kanak hiperaktif yang mengalami masalah terencat. akal di mana mereka tidak boleh ke sekolah dan terlalu sukar untuk dikawal dan san-gat agresif. Keadaan itu dise-babkan mereka tidak faham apabila ditegur berbanding kanakkanak biasa.