Tregim Pjesa e 2

KINEMA NE GORONEC

GEZIM LLOJDIA

1-

Kinema në Goronecin tonë u gërmëzua në gjuhën vendase . Gjysmë turqisht “badjava

sehir “ nga myslimankat . Goroneci ynë nuk e dinte se çfarë ishte kinemaja . Burrat e
Goronecit pyetën :

-Çdo të thotë kinema?

Kryeplaku u tha:

-Kinema, do të thotë : ti qepësh syrin një cope basmeje dhe të shikosh njerëz , që
lëvizin .

-Bah kjo është xhinde , ngritën zërin burrat e Goronecit .

-Ne themi të mos e bëjmë , kushedi çmund të ngjasë me Goronecin tonë .

Ndërhynë ca plaka me shami të bardha:

-Lere , kryeplak mision tënd , nuk i vihet Goronecit , dinamiti !

Kaloi Shën Mitrua .

-Ç’është kjo zhurmë , pyeti prifti .

-Duan të sjellin kinemanë në Goronecë .

-Kinema , pyeti prifti , jo të bekuar të Perëndisë , Goronecit tonë nuk i duhet

kinemaja.

-Është turpëri d.m.th qejf tha , prifti duke u larguar drejt qishës

Kryeplaku u zemërua :

-Po ku ka o goronecarë , më mirë se të rrish në karrige dhe të kullosësh sytë !

Urdhëroi të vijë kinemaja . Plakat me shami të bardhë e nëmën:

-Është kurvëri e gjallë kryeplak mavëria !

Operatori kërkoi një dhomë të madhe . Në të tri lagjet nuk u gjet . Mëhallë e shuar ,tha
operatori .

- Do ta bëjmë kinemanë në shesh të hapur, tha . Merrni me vete karriget e shtëpisë.

Në të pikur të muzgut. Shtroj karriget. Rreshtat e parë u ulën burrat . Reshti i dytë
kaurkat . S’mbeti më karrige . Fëmijët ju qepën murrit të Baba Qemos për të parë nga
sipër . Një copë bezeje e bardhë u vu tek murri. Filloi lëvizjen shiriti. U dukën ca
kalorës që vraponin . S’peptinte gjë në Goronecë . Qentë ishin mbyllur të flinin me
pulat .

Shfaqej Zapata . Me kapele meksikane . Pastaj krisi puthja .. Kaurkat hodhën shamitë
përmbi kokë , ndërsa kukurisnin .

U ngrit e iku prifti.

-Shën Mëri, këto, janë gjëra të marrëzishme , mërmëriste .

Fëmijët ishin hipur në murrin e Goronecit . Ngeci shiriti . Pllaka ngriu . Errësira
puthiti , faqe më faqe Goronecin .

-Hë më ja dhjefsha të ëmën , qysh u prish . Operatori ngrinte supet .

-Shkoni për sonte , tha . Merrni me vete karriget e shtëpisë .

Në të pikur të së shtunës graria , shtoi karriget .

U tha operatori :

- Nuk ka dhimbje më të madhe se të qëndrosh një javë duke dhënë film në Goronecë .
Ishte prapë Zapata me kapelën e madhe meksikane . Pati puthje të forta . Kaurkat
ulnin shamitë .

Fëmijët me kanotiere varur , përmbi e Baba Qemos ja bënin :

-”Puthe me zë . Puthe me zor ....

Ngeci shiriti. Operatori hoqi pllakën.

-Shkoni edhe sot, nesër në muzg . Merrni me vete karriget .

Ditën e tretë u bënë pesëdhjetë karrige . Erdhën edhe myslimankat . Zapata ishte në
dhomën e gjumit . U dëgjua një lehje qeni gjithë dënesë përpara sheshit të kinemasë .
Ishte bushtra e Sheleges, që hiqej. Ishte e mbërthyer dhe nuk shqitej. Mashkulli i Pepe
kaurit të këpuste shpirtin kur kuiste gjithë dhimbje . Graria nuk po e kapërdinte dot
skenën.

-Shko ju shpëlaftë mortja.

-Kush i ka lën qentë zgjidhur sonte ?

Bushtra anonte ca majtas , mashkulli djathtas . Një unazë që kuqonte i mbante lidhur
e të mbërthyer. Se kush rrëmbeu një dru. E ngriti dhe i ra në mes të dyve. Ata
hungëritën fort nga dhimbja. U lemerisën graria dhe braktisën karriget . Operatori fiku
kinemanë.

-Ah, ah bushtër , bushtër , thërriti ai. Ma prishët filmin në pllakën e dytë . Shkoni dhe
për sot . Merrni me vete karriget .

Vetëm Polo kauri pyeste operatorin nëse e kishte parë filmin se si do të vinte halli i
Zapatës .

-Thuaj si do të vazhdoj , a do të ketë më puthjeve, tha Qenar horri.

Gjurma e thellë e filmit hapi një brazdë në Goronecë , përpara ardhjes së mëngjesit .
Kohë terri , spikaste një mëngjes që e mbante kohën të vrenjtur. Goronecarët u
kujtuan dhe thanë se do të ishte mirë të shikonin pllakën e dytë të filmit. Sose M . tha
se koha është si muzg dhe ne goronecarët çfarë mund të bëjmë përveçse të shikojmë
vazhdimin e filmit ? Erdhi operatori me mushkat ngarkuar. Shkarkoi kafshët.

I pyeti: -Cilën pllakë doni ?

Ca plaka kaurka, që u ndodhën ndërsa po vendosnin karriget i thanë nëse ishte

mundur Zapata.

Operatori tha se Zapata kishte një pllakë të prishur , që duhej ngjitur.

-Kam një film të mirë me luftë është film i ri , për ata të Shpellajve do ta shfaq javën
tjetër , për Goronecin po bëjë një përjashtim.

Pati hamendësime . Ca thanë pllakën me luftë. Plakat këmbëngulnin :” Zapatën ,ose

“Qielli i lumturisë”.

Operatori tha filmi :“Dhe i vetëm trim në luftë” në kinematë e qytetit ka mizëri.

Kaurkat e bënë të tyre :

-“Qielli i lumturisë ose ik .

Ca plakari : Duam filmin me luftë .

Operatori mbeti me plakë në dorë. Pas një copë here u tha:

- Shkoni dhe sot , nesër do të shfaq filmin :” Dashuri dhe urrejtje”. Merrni me vete
karriget .

-Shikoje vetë i thanë burrat , kur luanin letra përpara sheshit të kinemasë.

-Shfaqe, operator, shfaqe i thanë shamibardhat. Mirëpo operatori u denoncua nga

prifti.

“Kurvëria ka plasur sheshit në Goronec , shkruante nw letër prifti . Nuk vijnë më në

qishë .. Që kur hyri kinemaja , goronecarwt nuk lutën më për Shën Mërin ...
Atë e dërguan në Shpellaj të jepte filma për ushtarët e garnizonit tw jugut .

- Ja dhjeva Goronecit, tha . Më mirë në Shpellaj duke shfaqur një pllakë filmi gjithë
natën për ushtarët , atë me dashuri . Sesa tu plotësonte tekat goronecareve çdo natë.
-2-
MORTJA NE GORORNEC

Mortja nuk ngjiste në Goronecë . Afrohej si vetëtimë . Vejushë në të zeza . Shfaqej

qartë pamja e saj. Rrëshaja si hije . Përpara mugut . Kullonin sokakët , lot Kërciste
çatmaja. Xhindosej vivari. Kyçnin portat goronecarët . Një erë e marrë frushullonte .
Në pritje , vdekje me plagë të thella . Binte trazimi i gjakut te mortja . Kthehej ,
përhumbsh dhe zhdukej . Kaurkat thoshin , prifti i tyre e largonte mortjen . Një ditë do
të kthehem tek ju , ishte thirrja në kohëmungesën e saj . Goroneci mbylli varrezën e
Gjohelmit . E premte . Mëngjesi i ftohtë shoqëruar me një cipë vese. I hirtë mëngjes ,
survejohej përtej qelqeve . Roja i vuri kyçin.

-Sot mbyllim varrezën, tha ai solemnisht , nga të ikurit afër zemrës .

Pleqësia e xhivarrit morri në dorë një raport të rojtarit të varrezave.

Raporti fillonte me fjalët: “ Nëse ne e ndjejmë dhimbjen , lotët tanë bëjnë një oqean
vuajtjesh për ta . Një shtresë e hollë mjegulle na vendos koha si distancë nga ndarja .
Në buzët tona që dridhen lexon ikjen tuaj. Në dorën tuaj , shtrihet mbretëria e
heshtjes....Shifra nga raporti:80% e pleqve të Goronecit ishin në fushnajën e madhe të
harresës . Mendimi i tyre ishte thyer në mes . Ishin tepër të sigurt se një ditë plakat e
Goronecit . Çantën e teshave në supë,do të shkonin në fushnajën e madhe , ndërsa do
ti prisnin me “mirëardhëshi”...

Plakat mbetën në Goronecë . Mortja hidhte hapin mendueshëm në mugëtirë . Do ta

mortonte Goronecin . Lot i ngrohtë befas të bulëzoj .

-Perëndi , tha prifti , lutemi të ik vdekja nga Goroneci ynë . Të iki silueta e saj .Të
humbas frika në mëndje , në zemër.

Në atë tokë belikë diku thellësisht nuk u desh të shkonte . Askush nga plakat e
Goronecit.

U kërkua nëpër thellinat e një depoje të vogël tek varret . U gjet në dyshekun ku
dremiste rojtari . Plakat , thaheshin në vitet e Goronecit mitik . Ndërsa si në rinin e
tyre . Gjelbëronin. Në perëndim të jetës . Plakat e Goronecit po agonin , sikur të
kishin dalë nga vesimi i mëngjeseve.

BISEDA NË MUZG TË GORONECARËVE

Qenar hori:
 -”Mushka ime si një femër e pambledhur mirë , polli një pelë . Përfundimisht ju zu
fetusi . Pela flatronte nëpër fushnajën e Qenanes . Gomari hante gjithë ditën e
Perëndisë ambalazhe . Fundi i poçes e cipëflosur , nxirte kartona me shishe . ha,ha,
ha.

Qorri i botës:

-Nëpër lumë gjallonte pela e Manares . Pas vitheve gulçonte , gomari i Sheleges . Ju
ngrit huri . Për ti u mbështetur tek pela. Vinte më tej mushka e Luftarit . Pas kali i
Pano kaurit. Ju drunjëzua kalit . Gjeti nëmckë të hapur. Vapëzonte mushka. Pas vinte
gomari i ...me hallate lëshuara.....hw,hw,hw...

Pauzë.
-Ku e mbështeti gomari? , pyeti Pepe kauri ?
-Në nëmëckën tënde .
- Po ti qorr i botës me gjithë atë mjegullinë në sy ku e pe ?