B

GUERNICA

PAB

LO

PICASSO
1937

Dre
n t h e C o l l e g e S p r i n t h av o Te k e n e n B r a m S a n g s t e r

INFORMATIE
Wat is het: Schilderij
De maker: Picasso
Jaar: 1937
Titel: Guernica
Afmetingen: 349,3 x 776,6 cm
Materiaal: Olieverf op linnen
Techniek: Schetsmatig opgezet met houtskool, uitgewerkt met olieverf
Gereedschap: olieverf, pen, krijt, potlood, kwasten, linnen doek, behang (later verwijdert)

Wat is er te zien:
Ik heb deze vraag beantwoord voordat ik research ging doen, zodat ik zo objectief mogelijk kon blijven.
In dit schilderij is veel te zien. Wat meteen opvalt aan de voorstelling van dit schilderij, is het drama dat het
schilderij ademt. De gezichtsexpressie van de mensen in het schilderij springt meteen in het oog evenals de
hoekige vormen, de overlappingen van de vormen en lichamen en het feit dat het schilderij in grijstinten is
geschilderd. Hierdoor lijkt het enigszins op een collage. Een ander punt wat bij alle figuren te zien is, is dat
ze niet naturalistisch neer gezet zijn. De verhoudingen kloppen niet.
1

Ik heb het schilderij in 3 stukken verdeeld. Het gehele schilderij is te groot en gedetailleerd om in een keer
systematisch te kunnen beschrijven. Per vlak beschrijf ik nu wat er te zien is. Er lopen een aantal onderdelen
over in een ander vlak, maar dit heb ik zo veel mogelijk geprobeerd te voorkomen.
Vlak 1
Linksboven in vlak 1 is een staart en een stuk lichaam van een stier te zien die doorloopt tot over het midden
van vlak 1. De kop van de stier heeft twee grote horens en zijn bek staat open. De stiers kop en staart vallen
het meest op want die zijn lichter dan zijn lichaam. Achter de stier
is de hoek van iets te zien. 3 muren komen daar samen. Op deze achtermuur is een soort schets te zien van
meerdere vogels.
In het midden ligt/zit een vrouw met een wanhopige blik in haar ogen en een open mond. Haar
bovenlichaam is naakt en ze heeft een kind in haar armen wat dood lijkt te zijn. Onderaan ligt een mens met
zijn/haar arm gestrekt naar achteren. Ook hij of zie heeft zijn/haar mond weer open. Vanaf de nek zijn er
geen duidelijke contouren van de rest van het lichaam meer te zien. Achter de nek van het mens zie je een
paardenbeen met hoefijzer en een staart. Deze loopt verder in vlak 2.
Vlak 2
Linksboven in vlak 2 is een hangende ronde lamp te zien. De lamp lijkt de vorm van een oog te hebben.
Onder de lamp zie je een paardenkop. De paardenkop heeft een open mond en zijn tong steekt naar buiten.
Dit paard loopt door tot aan beneden in vlak 2 met een achterpoot. De andere achterpoot en de staart staan
in vlak 1. De rest van het lichaam van het paard is niet goed te zien. Er zijn wel meerdere kleurvlakken die
het lichaam over een been zouden kunnen aanduiden.
Rechtsboven is een arm met een hand te zien, deze hand houd een lampje met een vlammetje vast. Achter de
arm is een donker vlakje. Boven de arm is een licht kleurvlak met daarboven een donker kleurvlak op dat
donkere kleurvlak staan dakpannen. Het lijkt een gebouw te zijn, wat doorloopt tot in vlak 3. Ook de arm
loopt door tot in Vlak 3.
In het midden zijn verschillende vlakken te zien. Een aantal van deze vlakken geven het lichaam van het
paard weer. Wat opvalt aan deze vlakken is dat ze hele kleine streepjes bevatten. Er zijn hele kleine figuurtjes
op zichtbaar die het collageachtig doet ogen. Een van de vlakken in het midden word doorboord door iets
wat lijkt op een scherpe punt van een mes of speer.
Onderin is links een afgebroken stuk van iets te zien wat lijkt op een houten paal. Daarnaast licht een arm
met een afgebroken zwaard in zijn hand geklemd. De arm lijkt afgehakt. Het lijkt of deze arm hoort bij het
stuk lichaam uit vlak 1.
Vlak 3
Linksboven in vlak 3 is het gebouw te zien wat vanuit vlak 2 doorloopt. De arm uit vlak twee komt daar
samen met een hoofd uit een gat,raam of deur in de muur. De arm en het hoofd beginnen heel dun en lopen
steeds dikker uit. Ook dit hoofd heeft zijn mond weer open.
Rechtsboven is een gebouw met een raam te zien, het lijkt in brand te staan door de lichte kleurvlakken die

er boven zijn gemaakt. Wat het idee van brand versterkt is het felle licht wat achter het raam te zien is.
Helemaal rechts in de hoek is weer een hoek. samen met de hoek uit vlak een lijkt het schilderij een grote
kamer. Onder het gebouw zie je een mens, tot aan de schouders. Het hoofd heeft, wat lijkt, lang haar te
hebben dus waarschijnlijk is het een vrouw. Het heeft zijn armen in de lucht en net als de moeder met het
kind het hoofd in de lucht en de mond wijd open.
In het midden,links, zie je het hoofd van nog een mens. Hier kun je wel duidelijk zien dat het om een vrouw
gaat. Ze neemt een heel groot stuk van vlak 3 in beslag. van links-midden met een schuine lijn tot rechtsonder. Ze staat in een grote stap met haar ene been ver voor het andere. Ze heeft haar achterbeen vast en lijkt
gewond te zijn. Ze heeft haar hoofd met haar mond open in de lucht.
In het midden rechts zijn nog een aantal vlakken met daarboven dezelfde lichte driehoekjes als bij het
gebouw er boven. Dit zou brand kunnen zijn.
Links onderin zie je nog een stuk van het voorbeen van het paard met een hoef. Helemaal rechts van vlak 3
lijkt tegen de zijkant van het schilderij nog een deur te zitten. En onderin vlak 3 lijken op de vloer tegels te
liggen. Dit versterkt het idee dat het een grote kamer is.

Beeldaspecten
Licht
Het begrip licht speelt een ongelofelijk grote rol in dit schilderij van Picasso. Maar het is ook een van de
moeilijkst te bepalen beeldaspecten voor de schilderij. Doordat de kleur van het schilderij bijna alleen maar
grijs, en wit tinten zijn is de lichtbron moeilijk te bepalen. Wat het nog extra moeilijk maakt is dat de
schaduwen niet overeenkomen met de lichtbronnen. Alles lijkt vanuit meerdere kanten belicht te worden.
Toch denk ik dat picasso wel gebruik gemaakt heeft van twee lichtbronnen in zijn schilderij.
1.

De lamp - kunstlicht - De lamp is denk ik de belangrijkste lichtbron in het schilderij. Door de

diagonalen rechts onder en naast de lamp zie je goed de lichtval van deze lichtbron. Als je deze
diagonalen links van de lamp ook zou maken, ervan uitgaande dat die daar even groot zijn, zie je dat een
deel van de stierenkop niet door die lamp verlicht kan zijn. Bij de vrouw onder de stier lijkt het licht weer
van recht voren te komen. (meelicht) Het gekke is dan weer dat ze wel een slagschaduw voor haar heeft
terwijl die dan juist achter haar moest lopen. Er is dus geen touw aan vast te knopen, waar het licht
vandaan komt. Ook over de intensiteit van de lamp is niets te zeggen omdat iedere schaduw een andere
tint heeft. Op sommige plekken lijkt het licht eerder getemperd. Toch lijkt het alsof de lamp een groot deel
van het schilderij verlicht en daarom denk ik dat Picasso het voor een deel wel als lichtbron gebruikt heeft
in zijn schilderij.

2.

Het brandende gebouw - kunstlicht- Op het eerste gezicht lijkt dit geen lichtbron maar het licht wat
uit het raam van het brandende gebouw komt lijkt de vrouw eronder te verlichten. Ook hier kloppen de

schaduwen niet, is de lichtsterkte niet zichtbaar, is de lichtrichting erg onduidelijk en lijkt het soms wel
meelicht. Maar toch, net als bij de lamp, denk ik dat dit een lichtbron is.
Picasso speelt met licht en schaduw in dit schilderij zonder echt te letten op hoe het er daadwerkelijk uit zou
moeten zien. Het licht en de schaduw zorgen wel voor ruimtesugestie (plasticiteit) in het schilderij. De twee
bovenste hoeken hebben verschil in kleur waardoor het een kamer lijkt. De donkere vlakken lijken gaten, en
sommige donkere delen lijken ver naar achter te zitten. Door het vreemde gebruik van licht en schaduw lijkt
het geheel toch een beetje vlak. Ondanks alle kleurverschillen.
De sfeer die het schilderij ademt is bijna naargeestig te noemen. Met licht en schaduweffecten heeft hij een
bijzondere spanning opgeroepen. De felle contrasten zorgen voor een dramatische sfeer. Picasso heeft deze
felle contrasten weergegeven in vlakken. Elk vlakje heeft hij, in verschillende kleurschakeringen, een grijstint
gegeven.
Kleur
Picasso heeft alleen gebruik gemaakt van grijs tinten. Ook dit is dus een moeilijk te bepalen beeldaspect. Wit
en zwart worden niet beschouwd als kleuren, ze zijn zogenaamde niet-kleuren. Zwart is geen kleur omdat
het alle licht absorbeert en geen kleurgolven terugkaatst. Wit is geen kleur omdat het alle kleuren in gelijke
mate reflecteert. Grijs is een mengkleur van zwart en wit en is dus in feite ook geen kleur. Toch wordt grijs
algemeen wel als een echte kleur ervaren.
Je kan ook grijs krijgen door bruin, blauw en wat wit te mengen. Ik heb veel fotos bekeken en het werk ook
zelf gezien en er zitten zeker ook een aantal bruin en blauw tinten in zijn werk. Hij heeft dus gebruik
gemaakt van verschillende soorten grijs/bruin/blauw tinten die allemaal neigen naar grijs-zwart-wit.
Hij heeft dus gebruik gemaakt van n verzadigde, primaire kleur, blauw. Het eindresultaat bestaat uit
allemaal onverzadigde kleuren. Het zijn geen heldere kleuren en ze weerkaatsen ook amper licht. Het hele
beeldaspect kleur gaat eigenlijk niet uit van grijstinten. Wel kun je het licht en donker contrast duidelijk zien
in het schilderij. Als voorbeeld gebruiken ze natuurlijk kleuren uit de kleurencirkel maar ook dit is een
duidelijk licht donker contrast. Doordat de figuren bijna allemaal uit lichte vlakken zijn opgezet treden deze
op de voorgrond.
Wat ook duidelijk zien is, is dat hij gebruik heeft gemaakt van koude en warme grijs tinten. Koude grijzen,
met meer blauw, gaan naar achteren. Terwijl de warme grijzen, met meer bruin, juist meer op de voorgrond
treden. Zon vergelijkbaar iets komt voor bij het warm koud kleur contrast.
Vorm
Picasso heeft voor dit schilderij bijzonder lijnen gebruikt. Hij heeft gebruik gemaakt van vloeiende,
gebogen, doorbroken, onderbroken, slingerende, golvende en haast kinderlijke lijnen. De lijndikte verschild
niet zo heel erg. Wat opvalt is dat het bijna lijkt alsof hij al zijn lijnen van zijn schetsen laten staan heeft. Er
lopen op sommige plekken, kijk naar het paard, allemaal lijnen door elkaar heen. De lijnen zijn haast
kinderlijk maar wel allemaal heel stevig getekend. De belangrijkste lijnen zijn de contourlijnen. Bij sommige
voorwerpen heeft hij bijna alleen contourlijnen staan. Sommige lijken zorgen in het werk voor het

suggereren van ruimte, diepte en perspectief. - De hoeken van de kamer de ramen en de gebouwen.
Ook heeft hij op sommige plekken gearceerd. Het paard in het midden heeft een
structuur van lijntjes die dicht tegen elkaar aan zitten. Ze zorgen echter niet voor een ruimtelijk effect, of
schaduw omdat ze allemaal in dezelfde richting naar bendeden lopen. Alle figuren zijn opgebouwd uit
vlakken en deze vlakken zijn voorzien van verschillende lijnstructuren.
Het formaat van het werk is voor een schilderij van de menselijke maat erg groot. Het is een geen ruimtelijk
werk het is tweedimensionaal. Maar ook in tweedimensionaal werk kun je ruimte suggereren. Dit heeft hij
op sommige plekken wel gedaan, maar op het overgrote deel niet. Dit heb ik al behandeld bij licht en
schaduw. Hij heeft zowel gebruik gemaakt van asymmetrische (onregelmatige) geometrische als organische
vormen. Veel voorwerpen zijn hoekiger afgebeeld dan ze in werkelijkheid zijn. Er zitten ook een aantal bijna
open vormen in het werk maar deze zijn niet uitgewerkt. (het raam en de deur) Alle vlakken zijn ingekleurd.
Hij heeft net als bij het gebruik van licht allerlei manieren en vormen door elkaar gebruikt. Er is veel
vormcontrast. De lichamen hebben een rond-hoekig contrast en een groot-kleincontrast. De hoofden zijn
rond en organisch weergegeven terwijl delen van het lichaam met hoekige geometrische vormen getekend
zijn. Ook de verhoudingen zijn contrasterend. De voeten en handen van bijvoorbeeld de vrouw rechts
onderin zijn veel te groot in verhouding met de rest van haar lichaam.
Het gehele werk lijkt ingekaderd in een soort kamer. Deze kamer is dan weer afgesneden en
ingekaderd door de grenzen van het doek.
Ruimte
Het aanzicht van dit schilderij is moeilijk te bepalen. Er is gebruik gemaakt van veel verschillende
standpunten tegelijk.
Ookal heeft het schilderij niet heel veel ruimte of diepte suggestie, picasso heeft wel veel middelen gebruikt
om toch diepte op het vlak te suggereren. Hij heeft een paar keer gebruik gemaakt van omklapping. Dit is te
zien bij de gebouwen, het dak, en de zijmuren die naar buiten zijn gericht. Ook maakt hij ongelofelijk veel
gebruik van overlapping, en automatisch ook afsnijding. Bijna ieder mens of dier staat voor elkaar, en alle
voorwerpen overlappen ook weer de gebouwen op de achtergrond. Ook heeft hij het brandende gebouw op
de achtergrond kleiner en vager gemaakt om het verder weg te laten ogen. Ik denk ook dat er sprake is van
een hele kleine coulisewerking, in dit geval de zijmuren en hoeken van de kamer. Je word hierdoor iets
verder de kamer in getrokken. Het perspectief van het schilderij is net als bijna alles ook niet echt te bepalen.
weer zijn er verschillende dingen door elkaar gebruikt en klopt het niet echt.
Compositie
Over-all compositie + niet symetrisch + driehoekscompositie in het midden.
Een driehoekscompositie heeft de belangrijkste elementen in de vorm van een al dan niet zichtbare driehoek
staan. Een ander woord voor een ruimtelijke driehoekscompositie is piramidaal. Een driehoekscompositie
kan een statisch en dynamisch effect geven, afhankelijk van de vorm van de driehoek. Het is ook een overall
compositie omdat overal ongeveer even veel te zien is.

Hij heeft er ook voor gezorgd dat door middel van een dynamische compositie, beweging en onrust
gesuggereerd word.
Picasso heeft dus gebruik gemaakt van verschillende composities om zijn werk kracht te geven.
Wat valt op
Het eerste waar mijn blik naar toe getrokken word is de lamp en het schijnsel van het licht dat een driehoek
vormt. De lamp lijkt een centraal punt waaruit een soort driehoek van licht komt die over de opgestapelde
voorwerpen uitvloeit. De driehoek word benadrukt door de ledematen en voorwerpen die dezelfde baan
volgen als het licht. Wat valt dus als eerste op:
1 - de lamp
2 - de driehoek die vanuit de lamp, of andersom vanaf de grond naar boven gaat met als centraal
punt de lamp. De lamp lijkt een soort oog wat in het midden alles bekijkt.

Betekenis en bedoeling
Tussen 1936 en 1939 woedde in Spanje een burgeroorlog tussen nationalisten en republikeinen. De
nationalisten stonden onder leiding van generaal Franco en werden gesteund door Mussolini en Hitler.
Tijdens de verovering van het noorden van Spanje door Franco werd Guernica, een stadje in het Spaans
Baskenland, op 26 april 1937 gebombardeerd door Duitse en Italiaanse vliegtuigen. De schattingen van het
aantal doden lopen uiteen van 120 tot meer dan 2000. Op 1 april 1939 kwam de Spaanse Burgeroorlog ten
einde. Spanje was voortaan een dictatuur onder leiding van Franco.
Pablo Picasso was door de Spaanse republikeinse regering gevraagd om een werk te maken voor de
Wereldtentoonstelling die in 1937 in Parijs plaatsvond. Toen hij las over het bombardement van Guernica
besloot hij die gebeurtenis als onderwerp te nemen. Al eerder had Picasso in tekeningen en gravures zijn
afkeer van geweld, het fascisme en generaal Franco geuit. Delen van deze tekeningen en gravures komen
terug in Guernica.
Picasso besloot een gigantisch doek te maken van 27 vierkante meter. Eerst maakte hij een reeks schetsen,
waarna hij met houtskool een opzet op het doek maakte. Het ontstaan van het schilderij is goed
gedocumenteerd doordat de vriendin van Picasso, Dora Maar, een serie fotos maakte van het werk tijdens
het proces. Op elke foto is het schilderij iets gewijzigd, maar een aantal elementen blijft hetzelfde. (aan het
eind van het verslag heb ik kopien uit een boek van deze schetsen en fotos) De piramide in het midden van
het werk, de stier, de moeder met kind, de gevallen soldaat met een afgebroken zwaard, de figuur rechts in
de vlammen en het paard zijn al in de eerste opzet van Guernica terug te vinden. Gaandeweg kreeg het werk
zijn definitieve vorm en ontstond het zwart-wit contrast. Picasso experimenteerde nog met de
collagetechniek. Hij voegde stukken behangpapier toe aan het werk, om deze later weer te verwijderen. Op 4
juni legde Picasso de laatste hand aan het werk.

Ergens in de tweede helft van juni werd Guernica afgeleverd in het Spaanse paviljoen van de
Wereldtentoonstelling en op 12 juli 1937 ging het open voor publiek. Naast het werk hing een gedicht van
Paul Eluard:
De dood en de weerzinwekkendheid van onze vijanden hebben de monotone kleur van de nacht.
Op het schilderij zijn geen bommen of vliegtuigen te zien. Het werk toont wel de wanhoop, dood en chaos en
is een uiting van Picassos afschuw van oorlog en geweld. Over de betekenis van de verschillende onderdelen
op het schilderij lopen de meningen uiteen. Direct na de opening van het Spaanse paviljoen begonnen
hierover speculaties. Volgens sommigen verbeeldt de stier wreedheid en het paard het volk. Terwijl anderen
de stier, nauw verbonden met de Spaanse cultuur, juist zien als representatie van het volk. Picasso zelf wilde
er niet veel over kwijt:
Maar deze stier is een stier en dit paard is een paard. () Het publiek dat het doek bekijkt zal in het paard en in de
stier symbolen zien die ze zo interpreteren zoals zij ze begrijpen. () Het is het publiek dat moet zien wat zij willen
zien.
Picasso gaf Guernica in langdurig bruikleen aan het Museum of Modern Art in New York, want hij wilde dat
het doek pas zou terugkeren naar Spanje als de democratie was hersteld. Het werk reisde over de wereld en
was onder andere te zien in Nederland, in 1956 in het Stedelijk Museum. Picasso stierf in 1973, twee jaar voor
de dood van Franco waarna Spanje weer een democratie werd. In 1981 keerde Guernica uiteindelijk terug
naar het geboorteland van de schilder. Tegenwoordig is het werk te zien in het Museum Reina Sofa in
Madrid.
Ik persoonlijk heb natuurlijk ook ideen over de betekenis van het schilderij. Ik heb het zelf ook bekeken in
Madrid en weet nog dat het schilderij veel met me deed. Na al de research die ik heb gedaan heb ik ook een
eigen mening gevormd over de betekenis. Het staat vast dat het schilderij de stad laat zien tijdens het
bombardement. Er is veel tegelijk te zien op het schilderij. Een paard dat in paniek een huis binnen stormt.
Rechts valt iemand van het brandende dak en een moeder huilt om haar dode kind. Deze Chaos wilde hij
naar mijn idee nog meer vergroten door het verschil tussen binnen en buiten weg te halen. De mensen
rennen uit hun huizen, terwijl het geheel zich in een kamer lijkt te bevinden.

De

donkere kleuren heeft hij gekozen om de oorlog uit te drukken. Hij hoefde het niet realistisch te maken want
het enige wat hij wilde overbrengen was het gevoel tijdens het bombardement.

Vooraan

het schilderij is een man met een kapot zwaard afgebeeld. Hij staat symbool voor een dode soldaat en dus
ook voor alle overleden soldaten tijdens de strijd. Het paard drukt de angst uit, wat je ziet aan zijn blik en
hoofd en centrale plek. Het paard staat naar mijn idee ook samen met de moeder met kind symbool voor de
onschuldige slachtoffers van de oorlog. De moeder symboliseert dan ook meteen het verdriet om de
gesneuvelden. In dit geval haar eigen kind.

Dit bombardement werd veroorzaakt door een fascistische beweging van Hitler. Het dorp brandde
heel lang en veel onschuldige burgers kwamen om het leven. Dit schilderij was dus een protest tegen
de fascistische bewegingen en laat de vreselijke omstandigheden zien van de Spaanse burgeroorlog.
De vernietiging en bombardementen op dorpen in zijn land gingen Picasso erg aan het hart. Dit is dan
ook de reden dat hij hiertegen in opstand kwam en zijn onvrede ging uiten over de gebeurtenissen.

Stroming
Dit schilderij is niet voor niets geschilderd door Picasso. Het is gebaseerd op een actuele ontwikkeling
omtrent zijn thuisland en heeft bovendien een politiek en op dat moment erg actueel standpunt in zich. Dat
is waarschijnlijk ook de reden waarom het de Spaanse inwoners en ook andere Europeanen zo aansprak. Het
schilderij vervulde duidelijk een politieke rol in deze tijd; het was het symbool van verzet en protest tegen
het fascisme.
Guernica behoort (ongeveer) tot het kubisme.
Het schilderij heeft erg duidelijke kubistische trekken. Dit is vooral te herkennen aan de vormgeving en
positionering van de figuren in het schilderij. Zij zijn niet realistisch van vorm maar er is duidelijk gezocht
naar geometrische vormen binnen een menselijk lichaam of in dit geval binnen een stier en een paard.
Ook het kenmerk collage is typerend voor het kubisme en dit is een element die ook expliciet aanwezig is in
de Guernica. De ledematen van de mensen en de dieren bevinden zich eveneens in een bijzondere positie.
Dit is bijvoorbeeld te zien aan de oren en ogen van die stier die zijn verplaatst in een onnatuurlijke positie.
Kenmerken van het kubisme zijn: afgevlakt volume, verwarrend perspectief, collage, meerdere standpunten,
stilleven, analytisch, synthetisch. In het kubisme wordt gebruikgemaakt van verschuivende standpunten. Een
tafel kan vanuit verschillende hoeken worden bekeken. Van bovenaf als men staat, vanaf de zijkant als men
zit, of van onderaf als men iets van de vloer wil oppakken. Kubisten proberen dit in een schilderij te
verwerken. In het kubisme wordt geen onderscheid gemaakt tussen driedimensionale vormen die naar de
kijker toe buigen en vormen die van de kijker af moeten buigen. Kubisten maken vormen vlak en
vermenigvuldigen ze dan. Het woord kubisme hangt samen met kubus. De kubisten deden net alsof de
natuur alleen maar bestond uit kubussen, kegels en bollen. Alles werd dus met deze vormen getekend. Het

meest kenmerkende van het kubisme is de vereenvoudiging van alles. Kleur was niet zo belangrijk. Men
gebruikte geen felle kleuren, alleen maar grijsachtige en bruine tinten.
Picasso heeft veel van deze kenmerken in zijn schilderij zitten. De vraag kan worden gesteld welke
stijl nu eigenlijk de werkelijkheid het beste weergeeft: realisme of kubisme. In een realistische stijl kan de
schilder slechts dat laten zien wat het oog vanuit n bepaald standpunt kan waarnemen. Kubisme,
daarentegen, is een stijl die binnen het kader van n schilderij meerdere aanzichten van hetzelfde object,
gezicht of figuur naast elkaar plaatst en met elkaar verbindt. Hoe zou Picasso het menselijk lijden met
terrorisme en politiek dan beter kunnen uitbeelden dan in kubistische stijl. Zo kon hij de gruweldaad van
meerdere kanten belichten. Ik vind dus ook dat dit de werkelijkheid het beste weergeeft in dit geval.

In dit schilderij is de invloed van het expressionisme ook goed zichtbaar. Het schilderij geeft overduidelijk
het gevoel weer; de verschillende emoties van de mensen en de dieren. Angst, ongeloof en paniek zijn vooral
drie kernwoorden die duidelijk terug te zien zijn in de voorstelling. Vandaar dat ik hoort ongeveer bij het
kubisme heb neergezet.

Mijn mening
Mijn menig is niet veranderd na het maken van deze beeldanalyse. Ik heb het schilderij een aantal jaar
geleden zelf bekeken in Madrid. Ik vond het toen een enorm indrukwekkend schilderij. Dit wam mede door
het enorm grote doek en de wanhoop op de gezichten. De grootte maakt alles echter.
Wat er wel veranderd is na het maken van deze beeldanalyse is dat ik nu goed weet waar het hele schilderij
over gaat. Ik wist natuurlijk al dat het om een oorlogsvoorstelling ging maar het echte verhaal was mij nog
onduidelijk. Doordat ik nu het hele verhaal weet voel ik meer bij het schilderij als ik ernaar kijk. Dit had ik al
maar dat is dus vergroot door het maken van dit verslag.
Ik vind het verhaal achter het schilderij prachtig. Helemaal als je het in het tijdsbeeld plaatst waarin verzet en
protest geen slimme zet waren. Picasso heeft dit verhaal en zijn gevoelens prachtig geuit in dit schilderij en
had dit op geen beter manier kunnen doen vind ik. Ik vind de compositie erg mooi die als een soort driehoek
naar het midden van het doek gaat. De dieren op het doek maken het totaalplaatje af. Zelf vond ik het paard
in het midden een van de mooiste en sprekendste objecten uit het schilderij. Hier heb ik ook thuis een poster
van hangen, die ik in Madrid gekocht heb. De beelden die hij gebruikt heeft om de oorlog weer te geven vind
ik ook zeer geslaagd. Iedereen heeft er natuurlijk een ander beeld bij maar zelf denk ik dat het schilderij uit 3
delen bestaat. Eigenlijk ongeveer de delen waarin ik het verdeeld heb bij de beschrijving. Een huilende
moeder met kind. Een soldaat van zijn paard gevallen met een gebroken zwaard en een brandend gebouw
waar een vrouw uitvalt en waar mensen voor weg rennen. Hiermee heeft hij alles gezegd en laten zien.

10

Wat ik ook erg leuk vind is dat een heleboel van de schetsen totaal niet overeenkomen met het uiteindelijke
werk. Op het doek zelf heeft hij nog gexperimenteerd met de beste vormen. Doordat hij dit heeft gedaan
denk ik dat het ook meer een geheel is geworden.
Er is een klein stukje wat ik niet helemaal mooi vind geworden. Het lichte vlakje in het verlengde van de bek
van het paard. Dit stukje zit voor de tekeningen erachter op de muur en ik weet niet wat het er doet. Ik vind
het verder ook geen toegevoegde waarde hebben. Misschien is het iets uit de bek van het paard dat weet ik
niet. Picasso had er ongetwijfeld een idee achter maar ik zie het niet.
Ik heb dus eigenlijk nauwelijks iets slechts te zeggen over dit schilderij. Ik vind het prachtig en zou het zo
weer bekijken als ik in Madrid was.

The world doesn't make sense,

so why should I paint pictures that do?

- Pablo Picasso

11