Tematem utworu Bolesława Leśmiana pt.

„Urszula Kochanowaka” jest przybycie niedawno zmarłej

córki Kochanowskiego do raju oraz tęsknota za rodziną i domem. Podmiotem lirycznym jest urszula.
Dziewczynka tęskni za domem rodzinnym i rodziną, dlatego odpowiada Bogu, gdy ten mówi jej, że
zrobi wsyzstko, by tylko była szczęśliwa, że chce, aby wszystko w raju było takie samo, jak w
Czarnolesie „Zrób tak,Boże – szepnęłam – by w nieb Twoich krasie, Wszystko było tak samo, jak tam –
w Czarnolesie!”.
Prośba ta udowadnia, że dziecko nie potrzebowało do szczęscia nic więcej, jak tylko ciepło
rodzinnego domu i miłość rodziny, które otrzymała za życia. Autor aby podkreślić tęsknotę i nadzieję
na spotkanie z rodzicami używa środków stylistycznych takich, jak np. epitety (zlękniona),
wykrzyknienia (jak przyjdą stęsknieni rodzice) czy metafory (I sen wieczny odpędzam – i czuwam – i
czekam…”. Portret Urszuli zawarty w tym utworze charakteryzuje dziewczynkę, jako skromną,
pracowitą oraz pełną wiary i nadziei na szybkie spotkanie z neidawno utraconymi rodzicami.