SVETOSAVLJE

protiv
KRSTJANSTVA

Petko Nikoli Vidua

er, O

Kitchener, On, Canada, 2016.

Copyright 2016. by Petko Nikolic

Ova publikacija u cjelini ili u dijelovima ne smije se

umnoavati, pretampavati ili prenositi u bilo kojoj formi ili bilo
kojim sredstvom bez dozvole autora, niti moe biti na bilo koji
drugi nain ili bilo kojim drugim sredstvom distribuirano ili
umnoavano bez odobrenja autora.
Sva prava za objavljivanje ove knjige zadrava autor.

Fotografije
Andrej Pleterski
Branko Lauevi
Dr Vieslav Simi
Dragica R. Premovi Aleksi
Goran . Komar
Igor Marinkovi
Irina Markovi
Kemal olak
Ljuba Rankovi
Nenad Milenkovi Kesho
Raa Niki

Crtei
Jelena eriman

..

SADRAJ
Uvod 6
Srbi dvovjerci (poluvjerci) 7
Dvovjerje na steku 9
Crkva u Goroviu 10
La svetosvlja 13
Nemanjin krvavi pir 18
Krstjanski idoli u crkvama 22
Boije ezlo 48
Krsna slava 50
Krsni hljeb kola 51
Steak svjedok istorije 54
Sanduari i sljemenjaci 56
Steci iz Malog Boraka 58
Kua Sunca 70
Motivi steaka i migracije 72
Krstjanski kameni oltari 77
Steci iz sela Dii 81
Isti motivi steaka 115
Isti motiv, isti narod, ista vjera 118
Sve nam lau 127
Ukriveni steci Srbije 131
Motivi na prstenu 144
Srbi su mrzitelji Srba 146
Krst sa oltarom Sunca 149
SPC zatire korijene Srbstva 151
Literatura 166
O Autoru 168

UVOD
Srbi su bili divno udo meu narodima: bili smo narod jedinstvene
vjere u svijetu sve dok nam se nemanjiko vampirsko grkoortodoksno
hrianstvo ne zakai za krvne ile kucavice.
Obini narod srbski uvao je pradjedovsku vjeru jedinstvenu u svijetu.
Zamislimo samo nae narodne obredne obiaje sa obrednim pjesmama
kroz sva godinja doba. To su bile narodne crkvene slube, obredi srbske
narod-ne Crkve u kojima su inodejstvovale djevojke, boginje svjetlosti i
istote (sanskritsko deva = boginja).
Uz odreene kalendarske dane i uz razliite vremenske (ne)prilike
irom srbske zemlje po svim srbskim selima djeve boginje, ogrnute bijelim
platevima istote i svetakog morala, obavljale su obrede drevnih srbskih
misterija. Pa mnogi drugi srbski prehrianski obiaji kojih se ni po koju
cijenu ni Srbin hrianin nije htio odrei.
Srbska Crkva ivjela je u srbskom narodu. U svakoj kui Srbinovoj i u
svakom selu srbskom kroz srbske obiaje obavljala je narodna Crkva
crkvene liturgije bilo slavom u kui, obredom na njivi, na livadi ili u gaju pod
hrastom. Tako se ostvarivala i uvala direktna duhovna veza ovog i onog
svijeta, veza zemlje i neba, fizika i metafizika veza srbskog zemaljskog i
srbskog nebeskog svijeta Boga, bogova, predaka i rodbine.
Tukli su nas dumani, ali bilo nas je i ostajalo! Gazio nas latinski Rim,
satirala grka Vizantija, gazili nas divlji Turci, ali nadivjesmo i Rimsko i
Vizantijsko i Tursko castvo i ostadosmo svoji na svome.
I dooe "srbske vlasti" i grkoortodoksna SPC i vaskrsnue nemanjikog vampira i za nekoliko desetina godina napi se svjetska druina
vampira srbske krvi kroz tri genocida nad Srbima i istjerae mnoge Srbe sa
polovine njihove iskonske zemlje.
Nije teko pretpostaviti ta vampiri jo spremaju i nee im biti teko
da to ostvare, jer odbacivanjem pradjedovske vjere i obiaja te vjere, Srbi
su prekinuli duhovnu vezu sa srbskim nebeskim svijetom Boga, bogova,
predaka i rodbine i kao stado neslovesnih ovaca voeno na klanje,
dananji Srbi utke idu sa i za svetosavskim i svjetskim vampirima.
Kitchener, On, Canada,
10. sept. 2016.
Autor
......

SRBI DVOVJERCI (POLUVJERCI)

"9. :
, , ,
, ,
, ." ( , a 9)
"U Srbiji opet zvali su ih Babunima jer ih je najvie bilo oko planine
Babune nad Prilepom u Maedoniji, ili Poluvercima, jer su se dosta drali i
Pravoslavlja. - Meutim, oni sami u Bosni i Hercegovini nazivahu se uvek
samo Hrianima ili Krstjanima. (1)
Broj Bogomola bio je u to doba ve prilino velik, pa su i neka
ugledna vlastelasrpska pripadala toj jeresi, koja je bila mnogo blia
starom srpskom Mnogobotvu nego Pravoslavlje. (1)
Knjiga "Steci, la i bogumili" rijeju i slikom argumentovano pokazuje
i dokazuje da su Srbi bili i ostali dvovjerci ili poluvjerci krstjani. Autoru knjige
nije cilj nekakva "podjela Srba", za to se autor ove knjige okrivljuje iz
Beograda, ve istina o Srbima, te nikakvog nacionalnog ni vjerskog razloga
za blokadu ove knjige nema. Nadam se da e to i beogradskim knjigoratnicima uskoro proraditi u glavama.
Balkanske gravure, s prikazom para jahaa okrenutih jedan prema
drugome, upuuju da su ta boanstava mitraistika, a ne grka. Meutim,
ukljuenjem ljiljana i svastika na njihovim gravurama steaka,
pretpostavljam da je Daleki istok porijeklo kulta, original magova, kroz
magovski surbanizam snano prisutan u Bugarskoj, te u paganskoj Rusiji,
takoer. Moda su ove ikone slikane ili gravirane od surbanita/hriansko
'dvovjerje. (3)
Kad je prestala bila u narodu propoved istinite vere u srpskim predelima, i kad je prostota bila ovladala u narodu te se usled toga pojavie i
umnoie jeresi i svako zlo u narodu: tada srpski vladaoci do Nemanje ne
obraahu na to panju svoju, i nisu se ni malo brinuli, da ta zla iskorene,
sve dotle, dok se nije pojavio veliki upan Stefan Nemanja.
Nemanja je prvi otpoeo da i ovo zlo tamani u srpskom narodu. Ali je
u ovome malo uspeo, i ako je mnoge i za to izbio i proterao iz zemlje; pa

ak i vampire palio. Ta nesrena mana i bolest, koja bee prenesena u

narod jo iz neznabotva, bee se tako duboko ukorenila, da ju je bilo isto
nemogue unititi. Ona je u narodu vazda trajala, pa ak i danas u XIX
prosveenom veku jo u veliko traje. (4)
Ali i ako su se Srbi pokrstili i pak su zadrali i na dalje mnoge svoje
obiaje iz neznabokog doba. Tako su o prazniku Boiu, vrili sve one
obiaje koje su vrili o neznabokom prazniku Koledu: loili Badnjak, mesili
esnicu; imali polaajnika i t. d. to i danas traje. Isto tako zadrato je, i do
dananjeg dana odrano je, neznaboko verovanje u: vile, vetice,
zmajeve snove, vradbine i t. d. to treba iskorenjivati, jer je to neistinitio i
tetno. (5)
Po povratku iz Carigrada Nemanja ustane protivu bogumila i ostataka
mnogobotva. Dva glavna uzroka pokrenula su ga na takvu radnju. Bogumili su titili plemenski sklop i bili protivnici crkvene jerarhije. Kako je bilo
prevedeno jevanelje na slovenski jezik, oni u njemu nau oslonac za
CTIANCKO bratstvo. Nemanja je nitio plemenski ivot i zavodio
dravnu centralizaciju, crkvenu jerarhiju, pa se sukobi s bogumilima. Zato
ih Nemanja oglasi svojim protivnicima, a jerarhija jereticima i protivnicima
Boijim. (6)
Poznato je da su krstjani imali jerarhiju svoje Crkve: djed, strojnici, gosti,
starci, te obini vjernici krstjani. Dakle nisu bili protiv crkvene jerarhije, ve
su bili protiv jerarhije vizantijske Ortodoksne i jerarhije Rimokatolike crkve.
..
.
(1) Radoslav M. Gruji, Pravoslavna Srpska Crkva, Izdavaka knjiarnica Gece Kona, Beograd, 1921; II izdanje (reprint) Svetlost Kaleni,
Kragujevac, 1989, str. 38.
(2) Ib. str. 14.
(3) John Smith, Christianitis Greatest Controversy Prelude to
Genocide, Archangel Publishing, Victoria, Australia, 2004. p.176-177.
(4) Episkop Nikanor Ruii, Istorija Srpske Crkve, Knjiga druga,
Kraljevska srpska dravna tamparija, Beograd, 1895, str. 29.
(5) Milan S. Ubavki, Istorija Srba po domaim i stranim izvorima i
piscima, Knjiga I, Drugo preraeno i dopunjeno izdanje, tampano u Kr. sr.
dravnoj tampariji u Beogradu, 1886, str. 82.
(6) Pantelija Slavkov Srekovi, Istorija srpskoga naroda, Knjiga II,
Kraljevsko-srpska dravna tamparija, Beograd, 1888, str. 25.

DVOVJERJE NA STEKU

Reljef na steku u Barevitu kod Litice u Hercegovini (efik Belagi,

Steci kultura i umjetnost, Veselin Maslea, Sarajevo, 1982, str. 332).
Motiv na steku je slikovno ispriana prehrianska i hrianska
simbolika Sunevog ljetnog puta preko kraka Mlijenog puta na sjevernom
ljetnom nebu.
Konjanik je Sunce (Svetovid), pas je Sirius u sazvijeu Veliki pas
(Canis Major). Jelen je sazvijee Orion. Sveti Kristofor je hrisanska
simbolika Oriona, mali Isus je hriansko simbolika Sunca, a rijeka u
hrianskoj prii kako je Kristofor prenio malog Isusa preko rijeke je
alegorija ljetnog prelaska Sunca preko Mlijenog puta: Orion (Kristofor)
nosi Sunce preko Mlijenog puta! Tako su krstjani objasnili jedno prirodno
zbivanje svoje dvovjerne vjere.

CRKVA U GOROVIU

Ruina stare crkve u Goroviu kod Topole svjedoi o nekadanjem

krstjanskom hramu (snimio Igor Marinkovi).

Piramide Sunca kao simboli ljetne dugodnevnice na crkvi u selu Gorovi

(detalj) i na petroglifu prekolumbovskih amerikih Indijanaca (La
Cieneguilla Petroglyph Site, New Mexico).

Prehrianski motivi na kamenim stupovima ulaza crkve u Goroviu i

kameni oltar svjedoe da je tu nekad postojao jedan od krstjanskih
hramova koje u itiju Svetog Simeuna Domentijan naziva kapiima
(snimio Igor Marinkovi).

Krstjanski motivi na zidu crkve u Goroviu (lijevo) i krstjanski motivi na

stecima u Zupcima kod Herceg Novog (gore desno) i u Ravnom kod
Kupresa. Na svim predstavama krst u vrhu i llatica ljiljana su Svetovidov
simbol ljetne ravnodnevnice. Veliki krst sa kolovratom u sredini simbol je
vremena godine. Manji krstovi ispod su jesen (lijevo) i zima, a cvjetovi
ivota iznad su proljee (desno) i ljeto.

Ravnokraki solarni krst u oreolu Sunevih zraka na indijanskom

prekolumbovskom petroglifu (Sisque Huayko,Chuquisaca, Bolivia) i isti
takav krst na glavnom ulazu crkve u Goroviu..
Nalazei univerzalne solarne simbole naih predaka u njihovoj vjeri
sve do kraja 19. vijeka i neupotrebi tih simbola kod dananjih Srba i nepoznavanju smisla tih simbola, svjedoci smo da je duhovna veza sa naim
precima skoro potpuno prekinuta i izgubljena. Dananji Srbi duhovno nisu
isti Srbima prve polovine 20. vijeka, nisu isti Srbima 19. vijeka, a naroito
nisu isti Srbima srednjeg vijeka.
Srbi su sve manje duhom Srbi i sve se vie duhom izjednaavaju sa
ortodoksnim Grcima, rimokatolikim Hrvatima i duhom Zapada uopte. Srbi
nestaju srbujui ekumenskim grkoortodoksnim svetosavljem.

LA SVETOSAVLJA
U Predgovoru knjige Svetosavlje kao filozofija ivota arhimandrita
Dr Justina Popovia, episkop Nikolaj Velimirovi 1953. g. pie:
Svetosavlje nije drugo do Pravoslavno Hrianstvo srpskog stila i
iskustva, izraeno u bogougodnim linostima, prvenstveno u svetom Savi
Nemanjinom. Ovaj termin "Svetosavlje" potekao je u nae vreme od mlaih

profesora i studenata beogradskog Bogoslovskog fakulteta, i ve je uao u

optu upotrebu kod Srba. (Arhimandrit Dr Justin Popovi, Svetosavlje kao
filozofija ivota, fototipsko izdanje, Izdava: Manastir elije, tampa:
Valjevska tamparija, Valjevo, 1993.)
Episkop Velimirovi ne objanjava kakvo je to posebno hrianstvo
srbskog stila i iskustva, jer u istoriji zvaninog hrianstva od Prvog vaseljenskog sabora do Reformacije u 16. vijeku poznata su samo dva zvanina
stila hrianstva: ortodoksno, koje ispovijeda da Sveti Duh ishodi samo od
Oca (ex Patre) i rimokatoliko, koje ispovijeda da Sveti Duh ishodi od Oca i
Sina (ex Patre et Filio). Kako je uopte mogue da u srednjem vijeku kod
Srba postoji neko hrianstvo koje nije ni ortodoksno ni rimokatoliko? Da,
to posebno hrianstvo srbskog stila i iskustva je srbsko dvovjerno
krstjanstvo, poluvjerci Duanovog zakonika, vjera srbskog naroda koja i
danas ne pripada ni ortodoksnom ni rimokatolikom stilu hrianstva.
Ovdje emo se pozabaviti terminom svetosavlje, ortodoksnopolitikom kovanicom 30-tih godina 20. vijeka, kovanicom kojom se lano
pokriva srbsko dvovjerno krstjanstvo i uvjeriemo se da hrianstvo
srbskog stila i iskustva nema nikakve istorijsko-duhovne veze sa
svetosavljem, dakle nema ni sa Svetim Savom jer je bio vatreni ortodoks, a
ne dvovjerni krstjanin, mada i krstjani ispovijedaju da Sveti Duh ishodi od
Oca (ex Patre) i po tome ih Rimokatolika crkva u srednjem vijeku nazva
jereticima patarenima.
U svojoj knjizi Pravoslavna Srpska Crkva ovako pie Radoslav M.
Gruji:
Srbi su imali kao kult predaka naroitog domaeg boga, za titnika
porodice. S tim bogom nisu mogli ni da se rastanu kad su primali Hrianstvo. S toga su im, po svoj prilici, paljivi propovednici Hrianstva
preporuili, da pri krtenju izaberu jednog od hrianskih svetitelja za
zatitnika porodice i doma svoga na mesto onog starog domaeg boga.
Tako je postalo Krsno Ime i svaka srpska kua ima svog svetitelja svoju
Slavu, Svearstvo ili Sveto, ve kako se to u kom kraju kae. (1)
Savremena SPC tvrdi da je Sveti Sava dozvolio Srbima da slave Krsnu slavu, dok Gruji kae da su to, po svoj prilici, dozvolili paljivi
propovjednici hrianstva. Tako se jedna la svetosavske SPC razobliava
na samom poetku prie o nekakvom svetosavlju.

Slavske svijee
Gruji nastavlja:
Pa i Bogomili srpski po Bosni i Hercegovini drali su Krsno Ime kao
najvaniji praznik. (2)
Bogumili slavili Krsne slave? Ma je li to mogue? Naravno da je mogue,
jer i dan danas ovi bogumili slave Krsne slave i svi znamo o kojoj vjeri i o
kojem se narodu radi: Srbi slave Krsnu slavu i to je jedna od karakteristika
srpskog hrianstva posebnog stila i iskustva, jedna od karakteristika
srbskog krstjanstva.
Ne zaboravimo jednu vrlo vanu stvar: svoju crkvu krstjani su zvali
apostolskom:
Gosta Radina Seonianina zaklinje gost Radin s vrhu vjere koju
vjeruje i posta, koji posti i i svetom nerazdjelimom trojicom, da dijeli ono
300 dukata u milostinju i to na ljude dviju kategorija:
1. Krtenim, koji su prave vjere apostolske, pravim krstjanom kmetom i pravjem kmeticam krstjanicam (3)
Patareni zvali su svoju crkvu apostolskom, a to e rei, da je (bar po
tradiciji) njen osniva bio jedan od apostola. (4)
Krstjani, od rimokatolika nazvani patareni (lano nazvani bogumilima),
slavili su svoje Krsne slave. Kad gost Radin u svom Testamentu ostavlja

zavjet da se na odreene crkvene praznike od njegove zaostavtine dijeli

milostinja, Radin spominje i svoju Krsnu slavu:
NA VELIKI BLAGI DAN U SVETU NEDJELJU I U SVETU PETKU I
NAVLANO NA DAN SVETOGA ROANSTVA HRISTOVA I NA SVETO
BLAGOVJETENJE I NA SVETO VASKRSENIJE GOSPODNJE I NA DAN
SVETOGA GEORGIJA, MOGA KRSNOGA IMENA (5)

Faksimil strane Testamenta gosta Radina (iro Truhelka, Testament gosta

Radina, Glasnik Zemaljskog muzeja u Sarajevu, Sveska XXIII, Zemaljska
tamparija, Sarajevo, 1911, str..370-375).
Srbi su primili hrianstvo mnogo, mnogo prije Rastkovog (Savinog)
roenja. Da li je to bilo u apostolsko vrijeme ili kasnije, to u ovoj temi nije
vano: vano je da srbskom hrianstvu nije poetak sa Svetim Savom.
Konstantin Porfirogenit pie o krtenoj Srbiji jo u 9. vijeku. Nije valjda da
su Srbi bez Krsnih slava vijekovima ekali da se rodi Rastko Nemanji i da
postane Sveti Sava, pa tek tada da od Save trae blagoslov da smiju slaviti
svoje Krsne slave? Srbi su slavili Krsne slave prije vremena Svetog Save i
poslije Svetog Save. I koje zasluge ima Sveti Sava to Srbi slave Slavu?
Nikakvu zaslugu tu Sava nema, ve suprotno: grkoortodoks Sava u svojoj
arhiepiskopiji kao paganske obiaje zabranjivao je slavljenje Krsnih slava.

Ni jedan Nemanji nije slavio Krsnu slavu, ni jedan feudalac

nemanjike drave nije slavio Krsnu slavu, knez Lazar nije slavnio Krsnu
slavu. Kad je o njihovim slavama rije, sve one prie tipa misli se,
vjeruje se, pretpostavlja se samo su proizvoljna nagaanja pojedinaca,
jer ne postoji ni jedan istorijski izvor za to (epska narodna poezija nije
istorijski izvor).
Nakon Nemanjinog krvavog zatiranja srbske krstjanske crkve,
dravna crkva u dravi Nemanjia je Ortodoksna vizantijska crkva, a ta
crkva svojim kanonima strogo zabranjuje pripadnicima Ortodoksne crkve
obavljanje prehrianskih obiaja i to strogo kanjava (vidi kanone 51, 61,
62, 65. Trulskog 5/6 vaseljenskog sabora).
Kada je u vremenu od 1766 - 1912. g. grka Ortodoksna crkva
zadobila crkvenu vlast nad Srbima, ponovo su Grci uveli zabrane na sve
krstjanske prehrianske obiaje:
A da ubiju narodnu svest i ponos zabranjivali su proslavljanje Krsnog
Imena i srpskih svetitelja. (6)

(1) Radoslav M. Gruji, Pravoslavna Srpska Crkva, Izdavaka knjiarnica Gece Kona, Beograd, 1921; II izdanje (reprint) Svetlost Kaleni,
Kragujevac, 1989, str. 11-12.
(2) Ib. str. 12.
(3) iro Truhelka, Testament gosta Radina, Glasnik Zemaljskog
muzeja u Sarajevu, Sveska XXIII, Zemaljska tamparija, Sarajevo, 1911,
str. 368.
(4) Ib. str. 369.
(5) Ib. str.373.
(6 Radoslav M. Gruji, Pravoslavna Srpska Crkva, Izdavaka knjiarnica Gece Kona, Beograd, 1921; II izdanje (reprint) Svetlost Kaleni,
Kragujevac, 1989, str. 109-110.

NEMANJIN KRVAVI PIR

Nemanjini grkoortodoksni prvosvetenici (lijevo) i prvosvetenici srbskih

dvovjernih krstjana (poluvjeraca Duanovog zakonika) uoi poetka tkz.
Nemanjinog sabora, nakon kojeg je od strane Nemanje nad Srbima izvren
prvi istorijski poznati genocid (freska iz 13. vijeka, crkva Sv. Ahilija u Arilju
(snimila Isidora Markovi).

Kao nekada prorok Ilija, koji je ustao na bestidne jereje, i on izoblii

bezbotvo njihovo, i jedne popali, druge raznim kaznama kazni, tree
progna iz drave svoje a domove njihove i sve imanje, sakupiv, razda
prokaenim i ubogim. Uitelju i naelniku njihovu jezik ureza u grlu njegovu,
to ne ispoveda Hrista, sina Bojeg, a knjige njegove neastive spali, i
izagna ga, zapretiv da ispovedaju i pominju po svim stranama prokleto ime.
I na sve strane iskoreni tu prokletu veru da se i ne pominje nikako u dravi
njegovoj, nego da se slavi jednobitna i nerazdeljiva i ivotvorna Trojica:
Otac i Sin i sveti Duh svagda i sad i uvek na vekove vekova. Amin. (1)
Stefan Prvovenani kae da je Nemanja kaznio jeretike jer nisu
ispovijedali Hrista i da nisu slavili jednobitnu i nerazdeljivu i ivotvornu
Trojicu. Da ta tvrdnja nije tana, uvjeravamo se kad pogledamo dio Testamenta krstjanskog gosta Radina:
Gosta Radina Seonianina zaklinje gost Radin svrhu vjere koju
vjeruje, i posta koji posti i SVETOM NERAZDJELIMOM TROJICOM, da
dijeli ono 300 dukata u milostinju (2)
Zvanini istoriari tvrde da je Nemanja kaznio bogumile govorei da su
bogumili bili pripadnici Crkve bosanske koji su sebe zvali krstjanima, a
Rimokatolika crkva zvala ih patarenima. Pogledajmo ta kau
rimokatoliki izvori o bogumilu Kulinu banu:
A poslije tek se oeni sa sestrom Stjepana Nemanje, koja bijae
bogomilka, i on postade sljedbenik iste vjere. Jo godine 1174. bio je otajni
njihov sljedbenik i u isto sljedbenitvo privukao je svoju sestru Anu, njezina
ovjeka Miroslava, brata mu Konstantina i svog uru Stjepana Nemanju,
rakog upana; dapae protjerane iz Splita i Trogira bogomile u svoju ih
dravu primi. Razumivi ova, Emerik, kralj ugarski, prisili ga ii u Rim k
papi, da ondje obea ostaviti bogomilstvo; on istina ode u Rim i pod
zakletvu obea da unapredak nit e on slijediti nauk bogomilah, niti iste
trpiti u svojoj zemlji; al kako vidimo iz poslanice Vulkana, kralja srbskog, na
papu Inocencija III. godine 1199. pisane, Kulin opet se je povratio na
krivovjerstvo. (3)
Zato ovdje Nemanju smatraju bogumilom? Zato jer je Nemanja u
zreloj dobi u Rasu preao u Pravoslavlje, tj. postao je pataren kao to su i
krstjani Crkve bosanske od Rimokatolike crkve nazvani patarenima. O
Nemanjinom progonu bogumila Radoslav M. Gaji kae:

Od tog gonjenja pobegoe mnogi Bogomoli u Bosnu banu Kulinu,

gde se nastanie i umnoie. A u Rakoj ostade sada Pravoslavlje kao
jedina narodna vera; i ako se i tu jo dugo posle toga nalazilo pritajenih
pristalica Bogomolstva i Mnogobotva. (4)
Pod Pravoslavljem Gaji smatra grko (vizantijsko) ortodoksno hrianstvo,
jer pravilan prevod grkog orthdoxos () u bukvalnom smislu
znai pravo miljenje, a u vjerskom smislu istinsko vjerovanje.
U "ivotu Svetog Simeuna" Domentijan spominje Nemanjino istrebljenje jeretika. Domentijan ne spominje bogumile, ve jeretike koji imaju
kapita (kapia) i idole:
"I BLAGODAU DATOJ TI OD BOGA PRELESNI MRAK
BEZBONIH JERETIKA ODAGNA I JERES NJIHOVU ISTRIJEBI, I
KAPITA NJIHOVA RAZRUI I IDOLE NJIHOVE SKRI I ZLOSLOVNU
PAMET NJIHOVU ZLU ISTRIJEBI I SLAVU NJIHOVU BEZ OSTATKA
UGASI... (5)
ta je kapite? Sanskritsko capati (cap) znai zahvaljivanje, nosa, a
sanskritsko kapi ( ) znai sunce. Na kapitu su Bogu i bogovima
prinoeni darovi zahvalnosti. Sanskritsko prinati i prinite takoe znae
zahvaljivati. To su rijei potpuno istog znaenja kao i srbske rijei prinositi
(dar) i prinijeti (dar). Postoji i hebrejska rije slinog oblika: kappra to
znai rtva za pomirenje.
I teologi russi ci danno alcune informazioni. Ilarion (XI secolo) uno dei
fondatori del monastero Peerskij a Kiev, nel suo Discorso sulla legge data
per mezzo di Mos e la verit giunta per mezzo di Ges Cristo, oppone la
Russia pagana alla Russia cristiana: Noi non ci appelliamo pi servitori
degli idoli, ma cristiani, noi non costruiremo pi i kapia (templi pagani),
ma le chiese di Cristo,. (6)
Ruski teolozi daju nam neke informacije. Ilarion (XI vijek), jedan od
osnivaca Peerskog manastira u Kijevu, u njegovom Govor o zakonu
datom preko Mojsija i istina nasta po Isusu Hristu suprostavlja pagansku
Rusiju hrianskoj Rusiji: Mi se vie ne nazivamo sluiteljima idola, ve
hriani, ne gradimo vie kapia (paganske hramove), nego crkve
Hristove.

Kakve su idole imali krstjani jeretici? Krstjani su bili dvovjerci, tj. hriani pravoslavnog krtenja i pravoslavnog ispovijedanja Simvola vjere (ex
Patre), ali su u svom stilu hrianstva i u svom praktinom duhovnom
ivotu sauvali svoja prehrianska vjerovanja i ritualne obiaje (npr. rituale
uz obredne narodne pjesme). Kao takvi oni su i u svojoj crkvenoj
ikonografiji koristili prehrianske solarne simbole i prikaze prehrianskih
bogova i boanstava. Te simbole vidimo po slavskim krsnim hljebovima
kolaima, vidimo po stecima i reljefnim ploama u zidovima starih crkvica.

..
...
(1) Srpska knjievnost u sto knjiga, ivot Stefana Nemanje od kralja
Stefana Prvovenanog, Stara srpska knjievnost, Knjiga I, Poglavlje VI,
Matica Srpska * Srpska Knjievna zadruga, Novi Sad * Beograd, 1970.
(2) iro Truhelka, Testament gosta Radina, Glasnik Zemaljskog
muzeja u Sarajevu, Sveska XXIII, Zemaljska tamparija, Sarajevo, 1911,
str. 368.
(3) Primjeri bosanskohercegovake pismenosti i knjievnosti od 11.
Do 19. stoljea, Bosanski franjevciilirici, Ivan Juki, str. 79-80, Izbor,
transkripcija, predgovor i rjenik Darija Gabari-Bagari, HDK Napredak,
Zagreb Sarajevo, 2004.
(4) Radoslav M. Gruji, Pravoslavna Srpska Crkva, Izdavaka
knjiar-nica Gece Kona, Beograd, 1921; II izdanje (reprint) Svetlost
Kaleni, Kragujevac, 1989, str. 14.
(5) ivot Svetoga Simeuna, napisao Domentijan, na svijet izdao ura
Danii, Dravna tamparija u Beogradu, 1865, str. 64.
(6) Louis Paul Marie Lger, La mitologia slava, La Mythologie Slave,
Paris, Ernest Leroux, Editeur, 1901, p. 27.

KRSTJANSKI IDOLI U CRKVAMA

U nekim srednjevijekovnim crkvama i razvalinama crkava otkrivene
su ploe sa reljefnim portretima. Ne znajui ta bi to moglo biti, arheolozi te
portrete pripisae likovima ktitora ili, moda, graditelja:

, ,
.
20.

. 2010.
, c

. , .

1594. ,
.
, , ,
. (1)
Deava se da arheolozi ne znaju ta pojedini artefakti znae i kojem
vremenu pripadaju, te tada svoju nesigurnost pokrivaju vjerovatnoama
koje kod neupuenih postaju istine. Kao takav primjer naveemo primjer iz
gornjeg citata:

.
ta kazuju rijei mogu se pripisati ktitorima? Kazuju da pomenuti
arheolog nije siguran u to to govori, jer da je siguran, odmah bi rekao da
su to skulpture ktitora, ali poto nije siguran, ide linijom manjeg otpora i kao
mogunost istine skulpture pripisuje ktitorima.
Evo jo jedan primjer iz uvodnog citata:
,
,
.

Vidimo da je arheolog nesiguran u ono to govori, te kae da je mogue

da su to skulpture ktitora, a moda i graditelja? Odgovori tipa mogue i
moda nita sa sigurnou ne tvrde, jer moda su ktitora, moda
graditelja, a moda su i neto tree? Ovdje emo pokazati one skulpture
koje sigurno nisu ni likovi ktitora ni graditelja, ve su idoli dvovjernih
krstjana.

Stub studenike izrade sa simbolima trokutastih uiju (efik Belagi,

Steci kultura i umjetnost, Veselin Maslea, Sarajevo, 1982, str. 556).

Na prvi laiki pogled na slici sa prethodne strane je glava ovjeka. Ali

zato mu krst visi zakaen o bradu? Zato mu na bradi vise unjaci ili su to
neki praporci? Zar su u ljudi ui trokutaste? Ne nije to ovjek ktitor, niti je to
ovjek graditelj! To je idol, antropomorfno Sunce, lik boga Sunca. A sad
emo sve objasniti u detalje.
Krst o bradi je ravnokraki solarni krst vremena godine, Sunev krst,
Svetovidov krst. Svaki krak krsta je jedno godinje doba. Ona tri unjaka
ili praporca sa desne strane krsta su tri mjeseca proljea, dok su tri sa
lijeve strane tri mjeseca ljeta. Svaki od tri mjeseca proljea i ljeta takoe su
simbolino predstavljeni polukrugovima s desne i lijeve strane stupa.
Zato su ui trokutaske? Evo odgvora: The Triangle was sacred on
account of its representing Heaven. (2)
Trougao je svet jer predstavlja nebesa.
Trokut je simbol neba i u dva onakva poloaja trouglovi oznaavaju
kretanje Sunca u pravcu istok-zapad.

Trokutaski vrhovi krsta ploi Kulina bana.

Da je na reljefnoj ploi nije prikazan ktitor, ve Sunce Svetovid, dokaz

je motiv na steku iz zbirke Etnografskog muzeja u Beogradu (slika na sljedeoj strani).

Antropomorfno Sunce na steku krstai (Etnografski muzej u Beogradu).

Idemo do drugog portreta ktitora, tj. idola!

Idol iz crkvice u Tvrevu kod Novog Pazara (Dragica R. Premovi-Aleksi,

Prilog prouavanju skulpturalnih portreta ktitora crkava u okolini Novog
Pazara, Zbornik Narodnog muzeja u Beogradu, XX-1, arheologija,
Beograd, 2011, str. 478). Ovakve bordure najee su na stecima oko
predstava Svetovida. Vertikalni pravac izmeu bordura je Sunev put
sjever-jug i obrnuto.

Motiv na keltskom kamenu (Kermaria, Pont-l'Abb, Finistre, France, 4. v.

st. ere), a ispod je detalj sa krstjanskog idola u Tvrevu (Dragica R.
Premovi-Aleksi, Prilog prouavanju skulpturalnih portreta ktitora crkava u
okolini Novog Pazara, Zbornik Narodnog muzeja u Beogradu, XX-1,
arheologija, Beograd, 2011, str. 478).

Desna elipsa (uho) sa horizontalnom linijom predstavlja proljetnu, a lijeva

(lijevo uho) predstavlja jesenju ravnodnevnicu (ekvinocij).

Dole desno na idolu iz Tvreva oko oiju je Boije ezlo kakvo vidimo na
drevnoj antropomorfnoj figurini junoamerikih Indijanaca (Huari Wari,
Peru, 7-8. v. n. e.) i na stecima srednjeg vijeka.

Vertikalna pruga na tvrevskom idolu je put Sunca sjever-jug i obratno, a

bordure su istovjetne bordurama na steku iz Zvornika.

Crkva u Tvrevu oltarski prostor (Dragica R. Premovi-Aleksi, Prilog

prouavanju skulpturalnih portreta ktitora crkava u okolini Novog Pazara,
Zbornik Narodnog muzeja u Beogradu, XX-1, arheologija, Beograd, 2011,
str. 477).
,
, 6 cm,
, 12 14 cm,
. 1 ,

. O
( 2007: 62),

. (3)
Jo jedno moe biti, a i ne mora: O

Da li takve predstave krstova zaista predstavljaju vladiansku
odedu? D. Premovi-Aleksi kae: trebalo bi. ta znae ove
predstave ravno-krakih krstova na grudima? Desni krst je simbol proljea,
lijevi simbol ljeta. Krst na leima je vrijeme godine.

Idoli su stajali u niama. Tu je jo jedna glava idola koja se nigdje ne

spominje kao ni krst na kamenu u zidu.

Idol sa krstovima iz crkve u Crevu (Foto: Dragica M. Premovi-Aleksi).

Idol sa krstom (St. Martin, Silberberg, Austrija (Foto: Andrej Pleterski).

Kapa na krstjanskom idolu iz Creva i kapa na slovenskom idolu

(Gatschow, Demmin-Land, Germany). Slike br. 2-3 pokazuju istu vrstu
kape.

etiri fino obraene bone strane i gruba ofrada u dnu idola u Crevu i
Tvrevu pokazuju da su idoli stajali u postoljima i bili vidljivi sa svih strana.
U zidove su ugraeni su u kasnijim rekonstrukcijama crkava.

Simboli dva vremena sunca proljea i ljeta: 1. idol baba (srednji vijek,
Polovets, Samara Region, Belorusija); 2. idolu u Crevu; 3. steak
(Klanik, Viegrad); 4. steak (Kokorina, Gacko); 5. steak (Vrlika, Knin).

Studenika krstaa sa glavom idola (slika: efik Belagi, Steci kultura i

umjetnost, Veselin Maslea, Sarajevo, 1982, str. 545).
Simboli studenike krstae:

1. vertikalna linija je zimska kratkodnevnica (zimski solsticij) na dnu

junog neba: roenje Malog Boia Svaroia (I. Hrista). Ukoena linija
lijevo od vertikale je vrijeme jeseni, desna vrijeme zime;
2. ivotna loza Sunevog pravca penjanja sa njegove najnie take
junog neba ka najvioj taki sjevernog neba na ljetnu dugodnevnicu;
3. zima;
4. proljee;
5. ljeto;
6. jesen;
7. ivotna loza Sunevog sputanja sa njegove najvie ljetne take na
sjevernom nebu ka najnioj taki junog neba na dan zimske
ravnodnevnice;
8. glava antropomorfnog Sunca (Svetovida);
9. Svetovidov solarni krst kao vrijeme jedne godine.

Oltarski prostor crkve u Suvom Dolu sa dva idola na ploama (Dragica R.

Premovi-Aleksi, Prilog prouavanju skulpturalnih portreta ktitora crkava u
okolini Novog Pazara, Zbornik Narodnog muzeja u Beogradu, XX-1,
arheologija, Beograd, 2011, str. 479).

Dva idola iz crkve u Suvom Dolu. U dnu slike su steci iz Uzdolja kod
Knina (lijevo) i Mrdue kod Nikia.

Slovensko svetilite sa simbolikom idola (rekonstrukcija slovenskog

hrama iz 9. vijeka, Gros Raden,Mecklenburg-Western Pomerania, North
East Germany). Dole lijevo je steak srednjeg vijeka (Zemaljski muzej u
Sarajevu), a do njega je steak 19. vijeka sa srbskog groblja u Malom
Boraku (sada u selu Skobalj kod Lajkovca).

Lijevo je bronzani idol (Myklebust, Eid, Sogn og Fjordane, Bergen

Museum, Norway) i krstjanski idoli iste su osnovne forme.

Osnovna forma idola: krug (glava) je simbol Sunca, simbol boga Sunca.

Natpis na jednoj od ploa u Suvom Dolu.

Na jednoj ploi u Suvom Dolu su skraenice sa titlama: IC CX II. Tu
pie:
IC = I(C)C = ISUS
CX = C(OTEPO)X = COTEPOKC = COTEPOC = SOTPC (moderni
grki: , ) = SPASITELJ.
= JE
II = (A)I (starogrki: ii) = JANNAI = STVORITELJ. Hebrejsko
JANNAI istog je porijekla kao i sanskritsko JANUS ( ) i JANANA ()
sa znaenjem POSTOJANJE, IVOT, STVARANJE, STVORITELJ.
IC CX II = ISUS SPASITELJ JE STVORITELJ.
Tako vidimo da je Isus predstavljen u formi slovenskih idola, jer su
krstjani bili dvovjerci.

Simboli na glavi idola u Tvrevu isti su simbolima na steku.

Lik Peruna u zidu upne ckrve u rnovnici kod Splita, lik Peruna u zidu
crkve u Mrtvoj Reci kod Novog Pazara, lik Peruna u crkvi u Crevu kod N.
Pazara, a ispod je Perun na steku u Podveleu kod Mostara (lijevo),
Perun na studenikoj krstai i Perun na steku u Rastitu kod Bajine Bate.

Svetovid (ili Perun) na iupanom steku kod crkve brvnare u Takovu.

U vrhu su slovenski idoli ( ,

., ) i idol iz Novgoroda u Rusiji: kape na
slovenskim idolima iste su kapama na idolima krstjana.

Idol u crkvi u Bekovi (Dragica R. Premovi-Aleksi, Prilog prouavanju

skulpturalnih portreta ktitora crkava u okolini Novog Pazara, Zbornik
Narodnog muzeja u Beogradu, XX-1, arheologija, Beograd, 2011, str. 476)
O spomeniku sa gornje slike D. Premovi-Aleksi kae:
,
, ,
5130 14(7) cm (.6).
, , .
,

.
- , 14 cm,
,
. O
. (4)
I pretpostavlja: tako da sve upuuje da se radi o svetenom licu. Ne, ne
radi se o svetenom licu, nego o idolu ogromne glave, a oi su sa krilima
te to je oito da se radi o Suncu, tj. o bogu Sunca. Obratimo panju na
izgled i duinu brkova: pruaju se horizontalno irinom cijelog lica. Takve

antro-pomorfne predstave Sunca nalazimo na stecima i slovenskim

idolima.

U vrhu je idol na kaniji noa iz Starigrada u nekad slovenskoj Pomeraniji

(danas Oldenburg u Njemakoj). Ispod su idol u Bekovi, fibula 7-8. vijeka
(Slavic type, Crypta Balbi, National Roman Museum, Rome) i steak u
Radmilji: svuda su brkovi u horizontalni i idu cijelom irinom lica.
Na mnogim drevnim idolima brkovi idu horizontalno cijelom irinom
lica i to je simbolika nebeskog ekvatora, koji dijeli juno jesenje i zimsko
nebo od sjevernog proljetnog i ljetnog neba. Na slici iznad vidom dva krsta
na ramenima krstjanskog idola u Bekovi. To su dva Sunca: Jarilovo Sunce
proljea (desni krst) i Perunovo Sunce ljeta. Na fibuli je to prikazano
pomou dva kruna ispupenja (dva mala Sunca).

Skulptura na crkvi Sv. Dimitrija u Mrtvoj Reci (Foto: Dragica R. PremoviAleksi, Prilog prouavanju skulpturalnih portreta ktitora crkava u okolini
Novog Pazara, Zbornik Narodnog muzeja u Beogradu, XX-1, arheologija,
Beograd, 2011, str. 478).

(1) Dragica M. Premovi-Aleksi, Prilog prouavanju skulpturalnih

portreta ktitora crkava u okolini Novog Pazara, Zbornik Narodnog muzeja u
Beogradu, XX-1, arheologija, Beograd, 2011, str. 471.
(2) Albert Churchwad, The Arcana of Freemasonry, London, George
Allen & Unwin Ltd, 1915, p. 46.
(3) Dragica M. Premovi-Aleksi, Ib. str. 481.
(4) Ib. str. 476.

BOIJE EZLO

Od peinskog crtea (Cueva del Bujeo, Spain) preko petroglifa u Junoj

Americi (Chacabuco, Atacama Desert, Chile), keltske situle (Vae Situla,
Halsttat culture, Slovenia), keltskog boga Sukelisa do steka (Uzarii,
arampovo, Mostar) i Svetovida na steku iz Donje Zgoe u Bosni.

Boije ezlo kao nos i obrve na idolu u Tvrevu (N. Pazar) i na steku u
Rajakim Pivnicama (Negotin). Oi su simboli sunca (vida) proljea i ljeta.

Boije ezlo na idolu u Tvrdjevu i na krstu na steku (Kutina, Kalinovik).

KRSNA SLAVA

ta je slava? Slava je svjetlost, bljesak, oreol, aura, torak, sjaj. Porijeklo

krsne slave je od Srba Traana, starosjedilaca Balkana.
"I imaju tjelesa nebeska i tjelesa zemaljska: ali je druga slava
nebeskim, a druga zemaljskim. Druga je slava suncu, a druga slava
mjesecu, i druga slava zvijezdama; jer se zvijezda od zvijezde razlikuje u
slavi." (1.Kor.15,40,41)
ta je Krsna slava? Krs(t)na slava kod Srba prvo je bilo odavanje asti
Sunevoj slavi (svjetlosti) na kalendarski speifinim sezonskim takama
nebeskog krsta. Nebeski krst grade pravaci Sunevog kretanja istok-zapad
i sjever-jug.
U odreeni kalendarski praznik Srbi su odavali ast Sunevoj slavi na
nebeskom krstu, a kroz tu ast ujedno su odavali ast Bogu Sunca tog
godinjeg doba i odavali su ast svojim upokojenim precima koji su iz ovog
svijeta Jave preli u svijet Nava, u Rajevinu nebeske svjetlosti.
Kao primjer uzeemo Krsnu slavu urevdan: tog dana propisanim
slavskim vjerskim ritualom, iza kojeg je slijedila gozba, odavana je ast
Svetom Jurju, bogu proljetnog sunca.
Kroz period primanja hrianstva Krsna slava zadrala je svoj
prehrianski smisao i simboliku, samo su prehrianski kalendarski
praznici zamijenjeni hrianskim crkvenim imenima.

KRSNI HLJEB KOLA

Krsni hljebovi na rtveniku ispod znaka sazvijea Ovna (detalj sa ruke

trakog boga Sabaziosa (The British Museum Collection). Proljetna
ravnodnevnica (ekvinocij) zbivala se 2160 godina u sazvijeu Ovna sve
do poetka hrianske ere, to znai da su ovi hljebovi na rtveniku u slavu
sunca proljea.

"Koje ga ruke arale, te se ruke pozlatile..." (krsni hljeb kola iz srednje

Bosne). Sve ove solarne simbole nalazimo i na stecima.
Poto su prekrstjanski Srbi i Srbi krstjani kroz Sunce oboavali Boga
Sunca, Krsni hljeb kola bio im je simbolika Sunca u etiri godinja doba.
Zove se Krsni jer je simbol Sunevog krsta kojeg na nebu Sunce pravi
tokom godine kreui se pravcima istok-zapad, sjever-jug. Krsni hljeb lomi
se po znaku krsta na etiri jednaka dijela. Kola se zove jer je simbol
Sunevog kola (kruga) i ciklusa godine kao kola vremena (kolenda).

Na krsnim hljebovima kolaima Srba srednje Bosne do dananjih dana

sauvan je stari izvorni nain aranja krsnog hljeba.

STEAK - SVJEDOK ISTORIJE

Nedatirani steak u Prolom Banji (snimio Raa Niki). Ispod je indijanski

petroglif prekolumbovskog vremena (Tommy Charles, Discovering South
Carolina's Rock Art, University of South Carolina Press, 2010, fig. 65,
p.73).

Pored fabrike za flairanje vode u Prolom Banji, u dvoritu Crkve sv.

Petke, nalazi se ograeni steak sa na kojem je djetinjom ljepotom, neobinom i jedinstvenom i antropomorfnom figurom prikazano Sunce sa godinjim dobima.
Na fotografijama koje mi je poslao Raa Niki iz Prokuplja (od mene
mu velika hvala) bojama su obiljeena godinja doba na solarnom krstu
Sunevog vremena godine.
Poprena linija krsta pripada proljetnom i jesenjem ekvinociju, tj.
poetku proljea (istok) i poetku jesenu (zapad).
U dnu vertikalne linije, izmeu linija jeseni i zime, nalazi se linija
zimskog solsticija sa prvim danom zime. Uoi tog dana je praznik Badnji
dan, a na taj dan slavljeno je roenje Malog Boga Boia Svaroia,
hristijanizacijom zamijenjeno danom proslave roenja Isusa Hrista.
Glava figure, kao simbol ljetne dugodnevnice, pripada Svetovidu. Tri
linije u krugu Sunca ine Svetovidov vilni krst. Izmeu linija proljea
(zelena) i ljeta (crvena) je linija ljetnog solsticija na prvi dan ljeta. Taj dan
slavio se kao Dan Svetog Vida, Vidovdan.

Na drugoj strani steka je skoro isti motiv, ali je umjesto glave (kruga
Sunca) prikazan cvijet Sunevog drveta ivota.
Tragovi srbskog dvovjernog krstjanstva (od jezuita lano nazvanog
bogumilstvom), srbske vjere koju je u svojoj dravi genocidom zabranio
krvavi delat Stefan Nemanja, poslije to podrali svi njegovi potomci i
nemanjika grkoortodoksna svetosavska crkva, svuda su po stecima
irom ondanjeg i dananjeg srbskog ivotnog prostora.

SANDUARI I SLJEMENJACI
U bivem selu Mali Barak kod Lajkovca u Srbiji, u zoni povrinskog
rudarskog bazena Kolubara, otkopani su srednjevijekovni steci sanduari i
sljemenjaci od vremena 11. vijeka. Ova vrsta steaka je od masivnih
kamenih blokova sa oko metar irine, prosjeno metar visine, od jednog do
preko dva metra duine. Na donjoj fotografiji originalne lokacije iskopavanja
ovi steci su jasno prepoznatljivi.

"Crkvine, selo Mali Borak (KO Lajkovac) kasno vinansko naselje i

srednjovekovna nekropola, okvirno datovana u period od XI XIX veka."
(Republiki zavod za zatitu spomenika kulture - Beograd) .

Steci izmjeteni iz M. Boraka u selo Skobalj (snimio Nenad Milenkovic).

Da se radi o stecima evo kategorizacije steaka iz knjige efika Belagia, "Steci - Kultura i umjetnost:
a) ploe su visine do 30 cm, (1)
b) sanduci od 30 cm visine pa navie, (2)
c) sljemenjaci su oni sa dva svoda kao krov kue "na dvije vode" (3)
Uopteno datirani, neklasificirani, neizmjereni i neistraenih motiva
poslagani su ovdje kao balvani, a kau da je posao odradila struna ekipa
arheologa. Ovakav posao mogli su odraditi i obini grobari.
.
(1) efik Belagi, Steci - Kultura i umjetnost, Veselin Maslea, Sarajevo, 1979, str. 81.
(2) Ib. str. 84
(3) Ib. str. 93.

STECI IZ MALOG BORAKA

Simboli dana i Sunca.

U vrhu slike sa prethodne strane je rekonstruisani slovenski hram u

Gros Radenu, danas Mecklenburg u Njemakoj Pomeraniji. Ispod lijevo su
forme idola na stecima. Tu je i steak iz Malog Boraka. Pogreno
tumaeni kao arhitektonski motivi, ovi prikazi na stecima su
pojednostavljena predstava boga Sunca koji je simbol dana i danjeg vida.

Glava Svetovida kao Sunce. Ispod je kua godine sa etiri godinja doba
(snimci steaka iz M. Boraka: Nenad Milenkovi).

Steci Malog Boraka kao prognanici na groblju u Skobalju.

Selo Mali Borak nestalo je sa geografske mape, jer se nalo u zoni
povrinskog rudarskog kopa. Stei sa starog groblja izmjeteni su po okol-

nim naseljima, a jedno od njih je susjedno selo Skobalj. Fotografije nekih

od tih izmjetenih steaka poslao mi je Nenad Milenkovi Kesho.

Steci iz Malog Boraka su stupovi razliitih visina. Motivi na njima uglavnom su u formu idola upisani ravnokraki krstovi sa simbolima godinjih
doba.

Uklesani motiv u formi idola.

etiri krstia u kui vremena godine su etiri godinja doba.

L(eto) 768. (1768.).

Sunce u oreolu na dan ljetne dugodnevnice na Vidovdan. Ispod su etiri

godinja doba, a trokutsati znak u dnu simbol je zimske kratkodnevnice.

Zrakasto Sunce ljetne dugodnevnice (Vidovdana) kao gava godine. Na

tijelu idola je krst vremena godine sa etiri godinja doba. U dnu su jesen i
zima sa zimskom kratnodnevnicom izmeu.

Jedin od rijetkih steaka iz Malog Boraka sa spiralama.

Glava Svetovida je Sunce Vidovdana na dan ljetne digodnevnice (prvi dan

ljeta). Ispod ramena je znak kue Sunca sa dvije prostorije: soba proljea
(desno) i soba ljeta. Popreni pravac krsta je linija nebeskog ekvatora
istok-zapad, a dva krstia ispod su jesen (lijevo) i zima. Kima idola
(vertikalna linija krsta) spaja zimsku kratkodnevnicu (prvi dan zime)
najunom nebu sa ljetnom dugodnevnicom (prvi dan ljeta) na sjevernom
nebu.

Sve je isto kao na prethodnoj slici, osim izgleda Sunevog oreola.

KUA SUNCA

Kue Sunca
1. kua Sunca na prekolumbovskom indijanskom petroglif (La Cieneguilla
Petroglyph Site, New Mexico)
2. kua Sunca (crkva u selu Gorovi kod Topole)
3. egipatski hijeroglif: zaklon, zatita, kua
4. kua Sunca proljea i ljeta na steku iz Malog Boraka

Antropomorfno Sunce: glava je prvi dan ljeta (Vidovdan), trup je kua

Sunca sa sobama proljea (desno) i ljeta. Tikva hrg (rg) je simbol pijenja
rakije u vrijeme jesenjih svadbi, a zima je prazan tanjir (steak iz Barajeva
u zbirci Etnografskom muzeja u Beogradu).

MOTIVI STEAKA I MIGRACIJE

Lijevo je steak iz Donje Zgoe kod Kaknja (sada u bati Zemaljskog

muzeja u Sarajevu) i steak iz Malog Baraka (sada u selu Skobalju kod
Lajkovca). Uzengija u dnu je jug Zemlje kao oslonac nebeske sohe.
Trostruki krst na barakom steku su jesen (lijeva vertikala), zimska
kratkodnevnica (srednja vertikala) i zima (desna vertikala). Solarno O-krst
u sredini je krst vremena godine, a krst u vrhu sa oreolom je glava godine,
ljetna dugodnevnica, Sunce Vidovdana.
Forma idola krstjanskih u okolini Novog Pazara i upisana forma
sloven-skih idola na stecima(arkada) rasprostranjena je Hercegovinom i
Dalma-cijom, a nema ih sjevernije. Ovakve forme su dokaz prisustva
stanovnitva slovenskog porijekla iji su preci doli iz i oko Pomeranije,
jer su tamo bili hramovi sa istom formom idola. Prisustvo ove forme na
stecima u Malom Baraku (od druge polovine 18. v.) svjedoi da su u tom
selu bile nastanjene izbjeglice iz Hercegovine i Dalmacij, ili je to bio samo

majstor klesar. Steci ploe, sljemenjaci i sanduci iz ranijih vijekova

svjedoe ranije prisustvo do-morodackog stanovnitva istog porijekla kao u
srednjovijekovnoj Bosni.

Pod pritiskom nemilosrdnih hrianskih silnika dio srbskog naroda dolazio

je na Balkan iz zapadne Pomeranije nakon hrianskih razaranja Retre,
Gros Radena (dananji Mecklenburg) i Arkone.

Srbske izbjeglice iz Pomeranije na Balkanu su zatekli potomke

predaka svojih predaka, jer sa Balkana i Podunavlja srbska plemena
postepeno rairila cijelom Evropom. Sa najstarijim istorijskim imenom kao
Traani, Brigi, Cimerijani (Kelti) i Iliri, pod raznim imenima svojih plemena,
nikad sloni i udaljeni jedni od drugih, vremenom su dobili razlike u jeziku,
udaljavali se od istih obiaja, ali su im temeljna religijska vjerovanja i
religijski obiaji ostali isti ili vrlo slini: svi su oboavali Boga Sunca kroz
oboavanje Sunca Njihov Bog Sunca imao je razliito ime za svako
godinje doba.
Gdje je porijeklo rijei Sloven? U svojoj knjizi Gomer ili saeta analiza
jezika i znanja drevnih Kumra John Williams kae:
Vjerujem da su svi, ili bar veina pet prethodnih elemenata od
drevnih Kumra bili obuhvaeni pod optim imenom Koelvein ili Koelveini i
Koel-veiniau, koje Pughe prevodi Kamenje predskazanja kamenje
svjedoan-stva dobre vijesti - Jevandjelje asna odlikovanja. (1)
U pomenutoj knjizi o jeziku i znanju drevnih Kumra John Williams navodi est elemenata od kojih najmanje pet obuhvata opti pojam COELVEIN ili COELVEINI:
1. kamen koriste za znakove,
2. kamenom grade odaje u grobnim tumulusima,
3. oltari na svetilitima su im od kamena,
4. podiu kamene stupove,
5. kamenom prave svete krugove,
6. greblja su im uz svetilita i na tumulusima postavljaju velike kamene
blokove
ta znai COELVEIN (KOELVEIN) ili COELVEINI (KOELVEINI)?
Velko COEL na engleskom prevodu znai OMEN:
OMEN (en.) = SIGN (en.) = ZNAK (srp.) = SLOVO
COELVEIN = KOELVEINI = OMEN = ZNAKOVAN = SLOVEN
COELVEIN = COELVEINI = SLOVEN = SLOVENI = oni koji je postavljaju
KAMEN kao ZNAK KRETANJA Sunca.
Rijei COELVEIN (COELVEINI), SLOVEN i SLOVENI jesu sinonimi
istog znaenja. Sloveni nisu bili jedan kompaktan narod, ve religija mno-

tva kimbrijskih naroda sline religije i obiaja. Dakle je podjela Cimbra,

Gomerovih potomaka od unuka mu Taura, na neslovenske i slovenske
narode pogrena i podjelu je napravila crkva, tj. crkva Vatikana i
Konstantinopolja.
I dok im je vjera bila istotom sveta, opstajali su. Ali kad su na svojim
svetilitima poeli da prinose ljudske zrtv, kad su poeli da dre robove I
trguju robovima, oskrnavili su svoju religiju, odstupili od Boga i On ih
prepustao u nemilost njihovih najveih neprijatelja koji su po injenju zla bili
stariji i vei zlikovci od njih. Tako od postanja svijeta veliko zlo dobija vlast
nad manjim zlom.

Rimske arkade i arkade na steku u Crnoj Gori.

Gotske arkade i arkade gotskog stila na steku (Toplica, Hutovo).

Po motivima na stecima prepoznaje se uticaj korijena preanje
kulture mjetana i majstora klesara. Tako nalazimo steke sa motivima
polukrunih rimskih i iljatih gotskih arkada. Na nekim stecima je
dominantan keltsko-ilirski uticaj motivima spirala, triskeliona i svastika, dok
je na nekima uticaj forme slovenskih idola.
.
..
(1) John Williams, Gomer, or a brief Analisis of the Language and
Knowledge of the Ancient Cymry, Appendix No. 3, p. 201. Huges and
Butler, London, 1854, p. 201.

KRSTJANSKI KAMENI OLTARI

U "ivotu Svetog Simeuna" Domentijan spominje Nemanjino
istrebljenje jeretika. Domentijan ne spominje bogumile, ve jeretike koji
imaju kapita (kapia):
"I BLAGODAU DATOJ TI OD BOGA PRELESNI MRAK
BEZBONIH JERETIKA ODAGNA I JERES NJIHOVU ISTRIJEBI, I
KAPITA NJIHOVA RAZRUI I IDOLE NJIHOVE SKRI I ZLOSLOVNU
PAMET NJIHOVU ZLU ISTRIJEBI I SLAVU NJIHOVU BEZ OSTATKA
UGASI... (ivot Svetoga Simeuna, napisao Domentijan, na svijet izdao
ura Danii, Dravna tamparija u Beogradu, 1865, str. 64)

Kameni oltar (rtvenik ili asna trpeza) na kapiu srednjevijekovnog

greblja na brdu Glavica, selo Ljuljac u Deevskoj dolini kod Novog Pazara.

Kameni oltar iz Malog Boraka (sada u selu Skobalj) kod Lajkovca.

Na postolju oltara u Skobalju jo je vidljiv latinski natpis iz ko zna

kojeg vijeka (Foto: Nenad Milenkovi).

Nije li na postolju oltara i irilini natpis?

(Dragica R. Premovi-Aleksi, Prilog prouavanju skulpturalnih portreta

ktitora crkava u okolini Novog Pazara, Zbornik Narodnog muzeja u
Beogradu, XX-1, arheologija, Beograd, 2011, str. 479).

Kameni oltar kod nekadanje crkve brvnare u Loznju kod G. Milanovca.

STECI IZ SELA DII

Nedavno pronaeni srednjevijekovni steci u selu Dii kod Ljiga treba
da se nau na spisku Republikog zavoda za zatitu spomenika Republike
Srbije. Trenutno su pljotimice poredani po ljunku u porti rekonstruisane
crkve Sv. Jovana Krstitelja. Poto su od vrlo mekog kamena pjeanika i
sedre, ovako direktno izloeni vremenskim nepogodama vrlo brzo e propasti. Treba barem nastreicu u nekom okrajku pored crkve podii i tu ih
vidljivo izloiti oima posjetilaca.
Fotografije steaka iz groblja u selu Dii kod Ljiga poslali su mi Branko
Lauevi iz Loznice i Nenad Milenkovi iz Kraljeva.

Srednjevijekovna nekropola sa stecima kod crkve Sv. Jovana Krstitelja

prije poetka rekonstrukcije crkve. Hoe li biti sauvani ili e od
svetosavske SPC biti uniteni kao to su ovi srbski grkoortodoksi mnoga
srbska groblja sa svim nadgrobnicima ve unitili.

Dvostruki (dupli) krst na steku u Diima kod Ljiga. Vertikalni pravac je

simbol Sunevog kretanja sjever-jug i obratno, a etiri kraka poprenih
linija simboli su etiri godinja doba. Dva ukoena roga u vrhu su proljee
(desno) i ljeto, a dvije noge u dnu su jesen (lijevo) i zima.

Dvostruki krst godine.

Je li ovo hrianski krst? Nije, ali su ga ranohrianski Kopti, kao potomci

starih Egipana, koristili u svojoj ikonografiji.

Otkud krst ansata (ankh) kod Srba u 1840. godini? Zato jer su Srbi bili
dvovjerni krstjani (poluvjerci Duanovog zakonika), a ne svetosavski ortodoksi. U vrhu slike sa prethodne strane su ansata krstovi na stecima srednjeg vijeka (1. Bakrae njive, Nevesinje; 2. Bahtijevia Han, Borci, Konjic;
3. Dobria Poljana, Borci, Konjic). Ovi primjeri su svakom ovjeku zdrave
pameti oigledni dokaz da bogumila nije bilo, ve su to bili Srbi dvovjerci
koji su sebe zvali krstjanima i nisu nestali u vrijeme turske okupacije.

Proirenje u dnu je zimska kratkodnevnica (roenje Svaroia) , a krug u

vrhu je Sunce ljetne dugodnevnice na Vidovdan.

Jo se naziru konture antropomorfnog Sunca..

Antropomorfno Sunce sa karakteristinim poloajem ruku kao simbola

proljetne i jesenje ravnodnevnice (srednji vijek, Dii, Ljig).

I nema tog strunjaka koji moe negirati oigledne dokaze.

Steci sa svastikama: Dii kod Ljiga (gornji) i ivolje kod Kalinovika. Steke
su podizali srbski dvovjerni krstjani i prva generacija pokatolienih i
islamiziranih krstjana.

Spomenik neugledan, ali je simbol na njemu velik i svet.

Sloj zemlje sa ovog srednjevijekovnog steka sa X-krstom uklonio je

fotograf Nenad Milenkovi 23. 08. 2016. godine.

Nejasnan lik nekog enskog boanstva.

Sa zmijolikim nogama predstavljana je skitska boginja Tabiti.

udne oi, udni zubi? Na glavi kruna?

Motiv na srednjevijekovnom steku u selu Dii formom je isti slovenskom

Shigir idolu (Tolmachev V.Y. - . .
//
. . 60. . 1916. . 9499).

Steak iz sela Dii (srednji vijek).

Vinanski simboli, petroglif sa Tibeta i simboli na stecima srednjeg vijeka

slini su simbolu srednjevijekovnog steka u Diiju.

Trostruki krst: krsti u dnu je zimski solsticij na prvi dan zime, krsti u vrhu
je ljetni solsticij na prvi dan ljeta. Centralna poprena linija sa krstiem
desno je proljetni ekvinocij na prvi dan proljea, a lijevi je jesenji ekvinocij
na prvi dan jeseni.

Univrezalni simbol svetog vida kao motiv na steku u Diiju.

Isti solarni simbol: 1. Xihuingo ruins, Teo Ti Wakan, Mexico; 2. stecak u

Stuparima, Kladanj; 3. steak u Mratincima, Drinjaa kod Zvornika; 4. steak u selu Dii kod Ljiga.

Univrezalni simbol svetog vida kao motiv na steku srednjeg vijeka u Diiju
(lijevo) i na glavi antropomorfnog Sunca na steku 18-19. vijeka u
Berkovcu kod Valjeva.

Sunce na nebeskoj sohi.

Sunce na nebeskoj sohi (T-krst): 1. steak sljemenjak (srednji vijek, Gornji

Malovan, Kupres); 2. steak ploa ( srednji vijek, Dii, Ljig).

Svetovidov vilni krst.

Univerzalni simbol: 1. piktograf amerikih prekolumbovskih Indijanaca

(Joshua Tree National Park, California); 2. reljef na metalnoj ploi (Urartu,
900-600 g. st. ere); 3. steak srednjeg vijeka (Cista, Mala Gomila, Imotski);
4. steak srednjeg vijeka (Dobria poljana, Borci, Konjic); 5.
srednjevijekovni steci iz Drinovaca (lijevo) i Lokviia kod Imotskog; 6.
steak srednjeg vijeka u seli Dii kod Ljiga.

Kad nije bilo para za kamenoresca, rodbina pokojnika sama je urezivala

Svetovidov krst.

Steak, srednji vijek (Dii, Ljig).

Steci i petroglif: 1. steak u selu Dii kod Ljiga; 2. prekolumbovski

indijanski petroglif (Petroglyph Canyon Zion National Park, Utah, USA);
3. steak (Okletac, Bajina Bata).

Velika boginja majka (steak, srednji vijek, Dii, Ljig).

Krst ansata (ankh) u Diima (19. vijek).

ema neba: 1. zimska kratkodnevnica na dan roenje Mladog Sunca; 2.

nebeski ekvator sa ravnodnevnicama; 3. ljetna dugodnevnica (Vidovdan).

Antropomorfna i zoomorfna predstava Sunca Svetovida sa oreolom oko

glave.

Sunce Svetovid u krugu neba na nebeskoj sohi.

Na vrhu loze ivota je Boiji trougao sa Svetovidovim sokolom.

Boiji trougao na vrhu loze ivota.

Asirski reljef* i nadgrobnik iz sela Dii kod Ljiga (19.vijek): trougao je

simbol Boga Stvoritelja.

..

* Thomas Inman, Ancient pagan and modern Christian symbolism,

Second edition, New York, J. W. Bouton, 1875. p. 80.

ISTI MOTIVI STEAKA

Ispred temelja srednjevijekovne crkvice je prebijena krstaa i svjedoi

srbsku istoriju lokalni krstjana.
Gledam ovu fotografiju i pitam sam sebe ima li smisla ita vie
dokazivati dananjim svetosavskom propagandom zavedenim Srbima?
Mogu li ja promijeniti 8-9 miliona debila dananjeg svetosavskog srbskog
naroda? Nema anse!
Zato ovo i ne piem za dananji debilni srbski narod, nego za ovu
svoju malu druinu sa Facebook-liste i za onih sto i trideset to prate moj
rad. Za dananje nazovi Srbe nije me vie briga, jer to i nisu pravi Srbi, no
se samo tako zovu. Bog je od njih digao ruke i ko sam ja da ih u Boije
ruke vratim?
U selu Vrsjenice na Peterskoj visoravni blizu Sjenice nalazi se
srednjovijekovna nekropola steaka. Tu su jo vidljivi temelji nekadanje

crkvice ispred koje je prebijena krstaa, sto znai da je tu ispod grob nekog
Srbina. Stari obiaj je srbski da greblje bude uz crkvu i koliko je tu jo bilo
spomenika, ne zna se, to su bivi Srbi (a sad muslimani Bonjaci)
porazbijali i sve poravnali i nije ovo jedini takav sluaj. U mojoj Vidui Huso
Silajdi na srednjevijekovnom "vlakom" greblju napravio je vrto za uzgoj
povra (vjerovatno vjeruje da povre uzgojeno na nevjernikim vlakim
kostima bude zdravije i ukusnije). Niko se od Srba nije bunio, a i to da se
buni, njihovo greblje je na drugoj lokaciji.
Uostalom, upaju nadgrobnike ispred manastirskih crkava i dananji
Srbi prolim Srbima i prave lijep pogled i etalita svojim crkvenim
hodoasnicima i nikome to od dananjih Srba ne smeta. Muslimani
Bonjaci razbijaju i upaju srbske nadgrobnike i zaravnavaju srbska
greblja, upaju iptari i zaravnavaju, upaju rimokatolici Hrvati, pa to da to
ne rade i svetosavski Srbi, zar ne?

Perunova sjekira sa znakom Sunca u plodu drveta ivota (motiv na

steku sa Peterske visoravni).

ISTI MOTIV, ISTI NAROD, ISTA

VJERA
Ovdje se radi o nekoliko steaka sa istim motivom. Jedan od tih
steaka steak je u Vrsjenice kod Sjenice, drugi u Berkovcu kod Valjeva,
trei su u selu Dii kod Ljiga. Na stecima je atropomorfni prikaz Sunca sa
isplaenim jezikom to je univerzalni simbol vreline ljetnog Sunca. Steak u
Berkovcu i Diiju pravljeni u 19. vijeku, a kad je pravljen onaj u Vrsjenici, ne
zna se, nije jo datiran (sudei po motivu i on je iz 19. vijeka)
Postojanje steaka sve do poetka 20. vijeka neoborivo svjedoi da
nisu svi krstjani preli u islam (kao sto lau), nego su to Srbi dvovjerci
(poluvjerci Duanovog zakonika) koji su naivjeli Otomansko islamsko
carstvo. Dvovjerno krstjanstvo i danas je vjera veine Srba (svetosavci su
grkoortodoksni odrod srbski kao i bivi Srbi rimokatolici i bivi Srbi
Muslima-ni).
Radikalni muslimani Rake oblasti (tkz. Sandaka), koji sebe
samonazvae Bonjacima, po svojim sajtovima tvrde da su steci granice
Bosne, pa i vi iz Srbije da znate da je i cijela Srbija na karti sanjane
islamske Bosne, jer steakapo Pesterskoj visoravni, na Kosovu, oko
Loznice, Uica, Lajkovca, Beograda, ida, Zrenjanina, ima kod Negotina,
ima u Prolom Banji i ima ih jo po nekim mjestima Srbije.

Jedan narod jedne vjere. Na mapi su mjesta sa stecima istih motiva

(Google Earth): u Vrsjenici na Peterskoj visoravni nalazi se steak sa istim
motivom kakav nalazimo na stecima u Berkovcu kod Valjeva i selu Dii
kod Ljiga. To je prikaz antropomorfnog Sunca sa isplaenim jezikom kao
simbolom ljetne vruine (fotografije na sljedeim stranama).

Antropomorfno Sunce sa isplaenim jezikom (nedatirani steak u Vrsjenici

na Peterskoj visoravni).

Antropomorfno Sunce sa isplaenim jezikom na steku u Berkovcu.

Antropomorfno Sunce sa isplaenim jezikom: u Berkovcu steak Petra

itaka, seoskog kneza i sudije prvog ustanikog suda, upokojenog 1807.
god. (Foto: Ljuba Rankovi). (Foto: Ljuba Rankovi).

Antropomorfno Sunce sa isplaenim jezikom na steku u selu Dii.

Sunce sa isplaenim jezikom na steku u selu Dii (18-19. v.).

Na slici iznad steak lijevo je sa Peterski visoravni, a steak desno

je u selu Dii kod Ljiga. Ako pogledamo ova dva steka, vidimo da su isti i
iste simbolike: to je stilizovano antropomorfno Sunce ljetnog vremena sa
ispla-enim jezikom kao simbolom ljetne vruine.
Isti steci pokazuju da su su to steci Srba sa Peterske visoravi i
Srba centralne Srbije. Da imam podrku od Srba i srbskih medija iz
posranog Beograda, ukupne Srbije i Rep. Srpske, sve teorije Bonjaka o
njihovim stecima i njihovom nesrbskom etnikom porijeklu pred istinom
steaka postale bi smijurija i za Bonjake.
Dananjim Srbima je najvanije ouvati lai o Stefanu Nemanji i
Svetom Savi ak i po cijenu unitenja sveukupnog Srbstva i Srbije. I to se
radi punom parom i ve se privodi kraju! Javno to tvrdim i javno postavljam
dokaze za to: svetosavska grkorotodoksna i ekumenska SPC zatire
Srbstvo!
U medijima i po drutvenim mreama svetosavljem rasrbljeni
dananja srbska stoka ak nee (ili ne smije) ove nadgrobnike da nazove
onim imenom koje svi nadgrobnici takvih motiva nose: ne smiju ih nazvati
stecma, jer moe se neko zapitati ta je bilo sa krstjanima u Srbiji u
vrijeme krvavog Nemanje.

Antropomorfno Sunce sa isplaenim jezikom (steak, srednji vijek,

Petrovii, Trebinje).

Antropomorfno Sunce sa isplaenim jezikom (detalj sa majanskog

kalendara).

SVE NAM LAU

Steak krstaa u Mlaitu (Crna Trava, Jablaniki okrug).

U svojoj dravi grkoortodoksni Nemanja i kasniji Nemanjii zabranili su
podizanje steaka i svi drugi srbski prehrianski obiaji, suprotni kanonima
grke ortodoksne crkve, bili su zabranjeni. Tako su u dravi Nemanjia bile
zabranjene i Krsne slave.

Motiv na steku Mlaitu (Crna Trava, Jablaniki okrug).

Zato su bosanskohercegovaki Srbi prestali podizati steke od
vremena dolaska Turaka u Bosnu? Da li zato to su odmah svi krstjani
preli u islam kao to se po knjigama lae?
Kad je Ranko Stankovi iz Perinog Hana kod Zenice devedestih
godina kopao temelj za novu kuu, naiao je na grob pokriven ploom
na kojem je s donje strane bio urezan krst. To znai da porobljeni narod nije
imao ime da plati izradu nadgrobnika, niti je po padu u ropstvo smio
podizati spomenike, te grobovi ostaju bez biljega, osim prostih kamenih
ploa iznad glave i nogu pokojnika.
Treba imati i ovo na umu: od 1766 - 1912. godine Srbi su bili pod
direktnom upravom grke ortodoksne crkve i svi srbski krstjanski
prehrianski obiaji od grke crkve su zabranjeni i preko turskih vlasti bili
su strogo kanjavani. Grci su krstjanima nametnuli kanone vaseljenskih
sabora da sve prehriansko u hrianstvu mora biti zabranjeno i zatrveno:

A da ubiju narodnu svest i ponos zabranjivali su proslavljanje Krsnog

Imena i srpskih svetitelja. (1)
Generacijskim robovanjem ekonomski osiromaeni Srbi nisu imali
uslove da podiu monumentalne steke sline onima iz srednjeg vijeka, ali
su zato na stecima 18-19. vijeka vaskrsli srednjevijekovni krstjanski
simboli sa solarnim krstovima, kolovratima, rozetama svastikama i
triskelima.
Na slici sa prethodne strane vidimo motiv na steku krstai u Mlaitu
(Crna Trava, Jablaniki okrug). Zato je ovo steak? Steak je zato jer je
na krstai prikazano vrijeme godine, vrijeme Sunca Svetovida kao to to
prikazuju i motivi steaka srednjeg vijeka. Srbin se nikad nije odvajao od
svog Sunca.
Na steku u Mlaitu je obrnuti stepenasti simbol: tri mjeseca jeseni
sa lijeve i tri mjeseca zime sa desne strane. Kako se jesenji dani skrauju,
tako se simbol od vrha prema dnu (kraju jeseni) suava. U najuem dijelu u
dnu je zimska kratkodnevnica i poetak zime. Odatle kroz sljedea tri
mjeseca dani duljaju ka proljeu. Dva lista lipe simboli su Svetovida, jer je
lipa Svetovidovo drvo kao to je jarebika Jarilovo i hrast Perunovo.
Svetovidova glava je nagovijetena udubljenjem u sredini stepenastog
simbola i ispupenjem na vrhu krstae.
A "bogumili"? ta je bilo sa bogumilima, kud se izgubie? Je li
mogue da su ama ba svi do zadnjeg preli na islam? Prije odgovora na
to pitanje, da se ponovo podsjetimo ko su bili "bogumili":
"9. :
, , ,
, ,
, ." ( , a 9)
"U Srbiji opet zvali su ih Babunima jer ih je najvie bilo oko planine
Babune nad Prilepom u Maedoniji, ili Poluvercima, jer su se dosta drali i
Pravoslavlja. - Meutim, oni sami u Bosni i Hercegovini nazivahu se uvek
samo Hrianima ili Krstjanima. (2)

"Bogomilstvo nestalo je u glavnom poslije obnovljenja Peke

Patrijarije, ali se po neto i dalje odravalo. Tako je jo krajem XIX-v oko
Neretve u Hercegovini i oko Kreeva u Bosni bilo nekoliko hrianskih
kua, koje nisu priznavale ni pravoslavne ni rimokatolike svetenike.
Njih je nestalo tek za austrijske okupacije." (3)
I tako je sve tkz. bogumile (krstjane, dvovjerce ili poluvjerce
Duanovog zakonika), pripadnike nekad slobodne srbske narodne Crkve
(poslije nazvane Crkvom bosanskom) poklopila grkoortodoksna SPC i
poela postepeno da ih prevodi u grko ortodoksno hrianstvo, a u nae
vrijeme kroz papo-ekumenizam prevodi ih u papizam i da je to tano. Srbi
to vide i ne bune se, ve svjesno idu u svoju fiziku i duhovnu propast.

..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
...........................
(1) Radoslav M. Gruji, Pravoslavna Srpska Crkva, Izdavaka
knjiarnica Gece Kona, Beograd, 1921; II izdanje-reprint, Svetlost
Kaleni, Kragujevac, 1989, str. 109-110.
(2) Ib. str. 38.
(3) Ib. str. 41.

UKRIVENI STECI SRBIJE

Petroglifi na steku ploi u Tvrdou na Peterskoj visoravni.

Sve dok "divljim, nepismenim i neukim Srbima" nije doao "najvei
srbski sin i prvi srbski uitelj Sveti Sava", Srbi su posjedovali drevno
kosmiko znanje i mudrost, ali kad srbsku narodnu katedru znanja ote
grkoortodoks Sveti Sava, "najvei srbski sin i prosvjetitelj svih vremena", u
mraku Savinog "prosvjetiteljstva" ugasi se i zadnja iskra drevnog srbskog
znanja i mudrost, a crni se mrak zacari nad Srbima i u Srbima i iz dana u
dan sve su manje Srbi, a sve vie neuki i neljudi. Tako jedan od prvih
naroda na svijetu postade narod najzadnji.
Ljudske figure na steku sa fotografije antropomorfni su prikazi Sunca
u vremenu godine. Noge i ruke su etiri godinja doba. Glava je Sunce
ljetne dugodnevnice (prvi dan ljeta), a krug u dnu vertikale je zimska kratkodnevnica (prvi dan zime).

U gornjoj sekciji slike su motivi sa steka kod Novog Pazara, a ispod

su petroglifi sa Havaja (lijevo) i prekolumbovski indijanski petroglif iz Novog
Meksika.

Nikad fotografisani (osim jednog) steci na starom groblju u Dobrom

Potoku kod Krupnja. Steci nisu datirani ni katalogisani, jer to je manje
dokaza, manje je prie o Nemanjinom genocidu nad krstjanima.

Isti motiv na steku u Dobrom Potoku kod Krupnja i u Zijemljem Polju kod
Mostara.

Perunova sjekira (, 9-11. , , ).

Sunce, luk, strijelal i Perunova sjekira iznad jednokrakog solarnog krsta

(steak nedatiran, Dobri Potok, Krupanj).

Sjekira na steku u Dobrom Potok, u ruci keltskog boga Sukelisa i na

reljefu portala crkve u Goroviu kod Topole.

Steci na starom greblju u Dobrom Potoku kod Krupnja.

Steak sa starog pravoslavnog groblja u idu (sada u Muzeju Vojvodine u

Novom Sadu).

Druga strana steka iz ida.

Steak stub sa starog pravoslavnog groblja u idu, sada u Muzeju
Vojvodine u Novom Sadu. Boljih fotografije nema, ali i ovo je dovoljan
dokaz. Uporedimo li formu upisanog slovenskog idola na steku iz ida sa
stecima iz Malog Boraka i na srednjevijekovnim stecima Hercegovine i
Dalmacije, vidimo da je forma idola nosa simbola na steku.

Ansata krst (ankh) na steku u groblju u blizini Zrenjanina.

Antropomorfna predstava Sunca na steku Nedia u porti crkve Sv. Jovana

u Borkoviima, optina Pluine.

Triskeli na steku 19. vijeka (staro groblje u Trsteniku).

Predstave na nekim stecima u Srbiji.

MOTIV NA PRSTENU
"Zato iskopavanja Dragutinovog grada nisu preduzeta ak ni u jesen
1953. kad je metanin Debrca doneo u Narodni muzej vredne predmete od
livenog srebra: kopu s ugraviranim orlom i prsten na ijoj glavi je zmaj koji
bljuje vatru. Istoriar umetnosti ivojin Andreji povezuje ga s vitekim
Redom zmaja. Donet je i prsten iz 12. ili 13. veka, na kome su prikazani
sveti ratnici." (Veernje novosti", 29. novembar, 2015.)

Motivi na stecima: dvostruki krst vremena godine na steku u G.

Studencima kod Ljubukog, a do njega je steak iz Brajevia kod Gackog.
Ispod je prsten iz srednjevijekovnog grada Debrca (12-13. vijek).

Nisu ovo sveti ratnici, nego antropomorfna jednooko Sunce sa

dvostrukim krstom vremena godine. Desna figura predstavlja sunce zime i
proljea, lijeva ljeta i jeseni.

Antropomorfni prikazi jednookog Sunca na indijanskom petroglifu (Lobo

Canyon, Cebolla Wilderness, New Mexico) i jednooka solarna boanstva
na stecima (gore desno: Gornje Bare, Kalinovik; u dnu je presten iz
Debrca iz 12-13, vijeka i motivi na stecima: Banjdo, Podvele, Mostar;
Priluka,Livno).

Mitra (Sunce) sa dvostrukim krstom vremena godine (Frank C. Higgins,

The Cross of the Magy, New York, Roger Brothers, 1912, p. 30).

SRBI SU MRZITELJI SRBA

Dananji Srbi su mrzitelji istine, mrzitelji svojih korijena, mrzitelji svog
naroda, mrzitelji Boga Istine i saradnici srbskih neprijatelja. Bonjaci koriste
svaku postojeu priliku da promoviu svoje i tue lai o tkz. bogumilima, a
svetosavski Srbi svim silama u tome im pomau, sa jedinom namjerom da
ouvaju svetosavske grkoortodoksne lai mitomanijskog kulta Srefana
Nemanje i Svetog Save.
Knjigu "Seci, la i bogumili", koja u detalje argumentima dokazuje da
nije bilo bogumila, ve da su to bili dvovjerci krstjani (poluvjerci Duanovog
zakonika), tu knjigu organizovano blokiraju srbski svetosavsci, plaeni
beogradski sloveno-rusofili i saradnici stranih tajnih slubi.

Steak u obliku ribe (brdo Glavica, Deeva dolina kod Novog Pazara).
Da sam 100% u pravu o Srbima dvovjercima, evo i dokaza u obliku
ribolikih steaka srednjeg vijeka nedavno otkrivenih na nekropolama kod
Novog Pazara u Rakoj oblasti i u Malom Zveanu na Kosovu. Isti oblik
steaka svjedoi da se radi o jednom vremenu i jednom narodu jedne
vjere.
Promoviui u srednjem vijeku nepostojee Bonjatvo, Bonjaci
uveliko lau o "bogumilskim stecima". A ta za to vrijeme rade Srbi? Srbi
blokiraju moju knjigu samo da bi odbranili crkvene lai o Nemanji i Savi.
Jezuitsko-ekumenistika SPC sa svojim svetosavcima eli sauvati te lai
ak i po cijenu da Srbstvo nestane. Ako se Srbi ne vrate istini i ne private
istinu, strasno ogrezli u svetosavskoj lai i ljubei lai, nestae Srbi vrlo
brzo.

Steak u obliku ribe (Mali Zvean blizu Kosovske Mitrovice).

..
..
..
..
..
..
..

KRST SA OLTAROM SUNCA

Na jednom meu mnogim isupanim nadgrobnicima sa sada ve

nepostojeeg groblja kod stare crkve brvnare u Takovu nalazi se i ovaj
steak stub. U donjem dijelu steka je motiv solarnog krsta kojem je
postolje Zemlja. Oko krsta su etiri sunca kao etiri godinja doba, a na
vrhu krsta je oltar Suneve vatre.
Oltar Sunca je vrh nebeske sohe na kojem Sunce poine na dan ljetnog solsticija (ljetna dugodnevnica). To je prirodni dan Vidovdana.
Na sljedeoj strani je poluelipsasti simbol Zemlje kao motiv na steku
iz Donje Zgoe i na pomenutom steku isupanog sa groba kod crkve
brvnare u Takovu. Neko je jezuitskim arhijerejima SPC naredio unitavanje
starih nadgrobnika po Srbiji prvenstveno zbog njihovih simbola koji se

podudaraju sa simbolima srednjevijekovnih steaka, jer se preko simbola

svjedoi kontinuitet Srba krstjana koje svetosavska grkoortodoksna SPC
jo od Nemanje postepeno zatire.

Nebeska soha i nebeski oltar Boga Sunca.

SPC ZATIRE KORIJENE SRBSTVA

U svojoj dravi Stefan Nemanja je izvrio krvavu vjersku revoluciju i
zabranio ispovijednje krstjanstva. Srbima je silom nametnuo romejsko
(vizantijsko) ortodoksno hrianstvo, a sve pod nagovorom romejske
ortodoksne crkve preko Grka Jeftimija, episkopa i duhovnog savjetnika
Njemanjinog.
Iako je mnoge krstjane pobio, mnoge ognjem spalio, mnoge isakatio i
jezike ljudima odsijecao, krstjanski krvnik nije mogao protiv Boije volje, te
je dvovjerno krstjanstvo nadivjelo nemanjiku dinastiju i dravu, sve
Nemanji-e i njihove nasljednike, nadivjelo Turke i pohlepne grke
episkope, preivjelo sve inkvizicijske genocide Rimokatolikih kriara i
ustaa, te srbsko dvovjerno krstjanstvo traje i dan-danas.
Iako danas nema onu suncebljeteu duhovno-ritualnu mistinu
punou srednjeg vijeka, ipak jo sija, mada se grkoortodoksna ekumenska
SPC slui svim metodama da posljednju krstjanski iskru zauvijek ugasi.
Jedan od tih metoda je upanje srbskih korijena zatiranjem starih steaka i
grobalja oko manastira, crkava i crkvica irom srbskog krstjanskog
prostora.

Izapiranje srbskog tradicionalnog krstjanstva iz mozga dananjeg Srbina

vri se direktno iz arhijerejskog vrha ortodoksne svetosavske SPC.

Steci u zidu hramova svetosavske SPC.

Stei u zidovima hramova svetosavske SPC.

Steak u zidu hrama SPC.

Steci ugraeni u zidove hramova svetosavske SPC.

Steci u zidu hrama svetosavske SPC.

Crkve brvnare pretvaraju se u turistike destinacije (vjerski turizam
unosni je bizniz svetosavske SPC). Stare spomenike upaju sa grobova,
groblja se poravnavaju i stvaraju se crkveni parkovi za etnje i lijepe
fotografije.

Drevni spomenik sa prehrianskim simbolima sada slui kao stepenik

crkve manastira Rudare kod Leskovca.

Drevni spomenik postavljen je kao stepenik crkve manastira Rudare kod

Leskovca.

Tek poupani nadgrobnici.

Novija fotografija prethodne crkve polovina poupanih spomenika

nedostaje.

Ostala je samo je treina poupanih nadgrobnika.

Preostali nadgrobnici su tu radi utiska na turiste. Groblja nema.

Groblje kod crkve brvnare u Takovu oko 1900. godine.

Na fotografiji je crkva brvnara u Takovu gde su se na Cvijeti, 23. aprila
1815. godine priestili ustanici Drugog srbskog ustanka. Nakon slube,
stojei na velikom kamenu, ovdje je Milo Obrenovi razvio ustaniki barjak
i izgovorio istorijske rijei: "Evo mene, eto vas, rat Turcima!"
Godine 1898. Paja Jovanovi je na svojoj slici "Takovski ustanak"
naslikao originalni kamen u groblju kod pomenute crkve. Pogledajmo
nadgrobnike oko crkve na razglednici iz 1900. godine i pogledajmo kako je
danas: onom Miloevom kamenu traga nema, svetosavski Srbi su
nadgrobnike poupali i negdje odnijeli. Groblja oko crkve nema, grobova
nema, istorije nema, sve je park za uzivanje svetenstva i turista. I tako je
srbski originalni istorijski sajt od strane Srba svetosavske SPC uniten.

Takovski ustanak (P. Jovanovi, 1898. g.).

Tako se radi irom Srbije: svetenstvo svetosavske SPC upa sa
grobova stare nadgrobnike i unitava ih, grobove zaravnavaju i prave
crkvene parkove. Stara srbska groblja oko manastira, crjava i crkvica po
srbskoj zemlji nestaju, te e sutra Bugari, Rumuni, Maari, Bonjaci,
iptari, Hrvati i Cigani tvrditi da je to sve njihova vijekovna zemlja, a vi Srbi
ste samo srbizirani Rumuni, srbizirani Maari, srbizirani Bonjaci, srbizirani
Hrvati, srbizirani iptari i srbizirani Cigani. Bie tu i poarabljenih Srba iz
Deretieve Asrbije, jer mnogi dananji Srbi vjeruju da su Asirci bili Srbi, zar
ne? Pa Srbi Vendi jevrejskog porijekla od izgubljenog 13. plemena
Venjamita i za njih treba zemlju pripremiti. Velike svetosavske
zasluge" uskoro ce stii i Srbe u Srbiji, kao to je tragino ve stiglo Srbe
zapadno od Dunava i Drine.
Sveti Sava srpska slava,
Pojte mu, debili, pesme i utrojte!

Park oko crkve brvnare na bivem starom groblju u Takovu. Strelicom je

obiljeena gomila starih sa grobova poupanih nadgrobnika.

Groblje nadgrobnika srbskih predaka. Svetosavski Srbi poupali, grobove

predaka poravnali i groblje u park oko crkve pretvorili.

Samo kod dananjih Srba postoj otpad nadgrobnika.

Poupani stari prenemanjiki nadgrobnici stoje uza zid Bogorodine crkve

u Studenici, a poupani su sa groblja oko crkve da bi teren bio zaravnat i
bez grobova kao dokaza da je to srbsko, jer po planu dumana srbskih
kad-tad to treba da bude iptarsko.

Svetosavska SPC brie sa lica zemlje srednjevijekovna srbska groblja i

unitava krstjanske stare nadgrobne spomenike. Nemanjini grkoortotoksi
nastavljaju svoj posao na unitenju i zadnjeg dvovjernog Srbina krstjanina.

Ovdje je steak sa simbolom mira (kvadrat) i Sunev krst sa simbolom RA

(crkva-brvnara u Palakovcima, Prnjavor, Bosna). Vrijeme steka nije
datirano, jer to dananje Srbe ne zanima. Sa jo nekoliko biljega i ovaj je
isupan i izmjeten sa groba da ne smeta popu i turistima. Ovo je samo
jedan od mnogih primjera kako Srbi svetosavci unitavaju korijene Srbstva
i lairaju srbsku istoriju.
Srpska crkva satanska je grupa
Po grobljima spomenike upa
upa, lupa, na golmile slae,
ta to Srbi sa Satanom trae?
I Krst asni sad nogama gaze,
Nita sveto sad Srbi ne paze!
Ne boje se ni greha ni Boga,
U Satani raste srbska sloga!
Iz hramova poje Sveti Sava
Da Satana Srbina Spasava!
Sava poje, a Srbin otpeva,
Nebo grmi, stranom munjom seva!
Spoznajte istinu, prihvatite istinu i Istina ce vas osloboditi!

LITERATURA
Albert Churchwad, The Arcana of Freemasonry, London, George
Allen & Unwin Ltd, 1915.
Dragica M. Premovi-Aleksi, Prilog prouavanju skulpturalnih
portreta ktitora crkava u okolini Novog Pazara, Zbornik Narodnog muzeja u
Beogradu, XX-1, arheologija, Beograd, 2011.
iro Truhelka, Testament gosta Radina, Glasnik Zemaljskog muzeja u
Sarajevu, Sveska XXIII, Zemaljska tamparija, Sarajevo, 1911.
Episkop Nikanor Ruii, Istorija Srpske Crkve, Knjiga druga,
Kraljevska srpska dravna tamparija, Beograd, 1895.
Frank C. Higgins, The Cross of the Magy, New York, Roger Brothers,
1912.
John Smith, Christianitis Greatest Controversy Prelude to
Genocide, Archangel Publishing, Victoria, Australia, 2004.
John Williams, Gomer, or a brief Analisis of the Language and
Knowledge of the Ancient Cymry, Appendix No. 3, p. 201. Huges and
Butler, London, 1854.
Louis Paul Marie Lger, La mitologia slava, La Mythologie Slave,
Paris, Ernest Leroux, Editeur, 1901.
Marian Wenzel, Ukrasni motivi na stecima, Veselin Maslea,
Sarajevo, 1965.
Milan S. Ubavki, Istorija Srba po domaim i stranim izvorima i
piscima, Knjiga I, Drugo preraeno i dopunjeno izdanje, tampano u Kr. sr.
dravnoj tampariji u Beogradu, 1886.
Pantelija Slavkov Srekovi, Istorija srpskoga naroda, Knjiga II,
Kraljevsko-srpska dravna tamparija, Beograd, 1888.
Primjeri bosanskohercegovake pismenosti i knjievnosti od 11. Do
19. stoljea, Bosanski franjevciilirici, Ivan Juki, str. 79-80, Izbor,
transkripcija, predgovor i rjenik Darija Gabari-Bagari, HDK Napredak,
Zagreb Sarajevo, 2004.
Radoslav M. Gruji, Pravoslavna Srpska Crkva, Izdavaka knjiarnica Gece Kona, Beograd, 1921; II izdanje (reprint) Svetlost Kaleni,
Kragujevac, 1989.
Srpska knjievnost u sto knjiga, ivot Stefana Nemanje od kralja
Stefana Prvovenanog, Stara srpska knjievnost, Knjiga I, Poglavlje VI,
Matica Srpska * Srpska Knjievna zadruga, Novi Sad * Beograd, 1970.

efik Belagi, Steci - Kultura i umjetnost, Veselin Maslea,

Sarajevo, 1979.
Thomas Inman, Ancient pagan and modern Christian symbolism,
Second edition, New York, J. W. Bouton, 1875.
ivot Svetoga Simeuna, napisao Domentijan, na svijet izdao ura
Danii, Dravna tamparija u Beogradu, 1865.

O AUTORU

Petko Nikoli Vidua roen je na Vidui kod Kaknja (srednja

Bosna) na dan Sv. Petke 27. (14.) oktobra 1951. godine. Onovnu kolu
pohaao je Modrinju (optina Kakanj) i u Perinom Hanu kod Zenice, a
srednju u Zenici. Studirao u Sarajevu. Kao prosvjetni radnik radio u
zenikim osnovnim kolama. U Kanadi ivi i radi od 1993. godine. Autor je
nekoliko knjiga o Velikoj piramidi. U izdanju Izdavake kue Pei i sinovi
u Beogradu 2014. g. objavljena mu je knjiga Steci la i bogumili, a
bavio se i poezijom: knjiga Nebeski glasonoa, Knjievni klub Studenac,
Teanj, 1996, te e-knjiga poezije Pjesme iz progonstva. U elektronskom
izdanju objavio je zbirke ogleda iz srbske etnologije, mitologije, simbologije,
etimologije i istorije. To su e-knjige Perunovi zapisi, Zabranjeno znanje,
Boija slova, Peroglifi i stei, Pepel i opelo, Svevidee oko, Tragom
istine i Vrata istine.