Tasiemiec uzbrojony, soliter (Taenia solium) – jeden

z gatunków tasiemców (Cestoda), które pasożytują w

przewodach pokarmowych kręgowców, w tym człowieka. W
przeciwieństwie do tasiemca nieuzbrojonego posiada on
haczyki i przyssawki, za pomocą których przytwierdza się do
ściany jelita cienkiego. Może również się pojawiać w innych
częściach ciała[1].

Spis treści

 1Rozmnażanie
 2Budowa i cykl rozwojowy
 3Objawy chorobowe
 4Przypisy

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Jest on obupłciowy. W każdym członie z osobna rozwijają się
narządy rozrodcze męskie i żeńskie. Męskie najczęściej
rozwijają się nieco wcześniej, aby zmniejszyć ryzyko
samozapłodnienia w obrębie jednego proglotydu. Może
jednak dochodzić do zapłodnienia pomiędzy członami z
przedniej i tylnej części strobil. Najkorzystniejsze jest jednak
zapłodnienie pomiędzy członami dwóch różnych tasiemców.
Dochodzi wtedy do wymieszania (rekombinacji) materiału
genetycznego. Rozwój tasiemców jest złożony, najczęściej
występuje kilka pokoleń larwalnych i przynajmniej jeden
żywiciel pośredni.
Budowa i cykl rozwojowy[edytuj | edytuj kod]
Tasiemce mają długie, płaskie ciało, przypominające
wyglądem tasiemkę. Są wysoce wyspecjalizowane do
pasożytniczego trybu życia. Ciało tasiemca składa się z 800–
1000 proglotydów[2] czyli szeregu powtarzających się
segmentów. Każdy taki segment jest kompletną maszyną
rozrodczą, wyposażoną w narządy męskie i żeńskie,
produkującą do 100 tys. jaj. Przyczyną produkcji tak dużej
ilości jaj jest skomplikowany cykl rozwojowy pasożyta.
Proglotydy najdalej odsunięte od główki, zwane macicznymi,
zawierają dojrzałe jaja. Segmenty te odrywają się kolejno od
ciała tasiemca i wraz z kałem opuszczają organizm żywiciela
ostatecznego. Długość dorosłego pasożyta może wynosić do
4 metrów[3].
Cykl rozwojowy jest prawie taki sam jak u tasiemca
nieuzbrojonego z tym wyjątkiem, że żywicielem pośrednim
tasiemca uzbrojonego jest świnia i jego
larwa cysticerkus posiada na skoleksie dodatkowy wieniec
haczyków. W związku z tym tasiemcem uzbrojonym można
się zarazić zjadając niedogotowaną wieprzowinę, pochodzącą
od zakażonej świni.
Oprócz przewodu pokarmowego tasiemiec uzbrojony może
się osadzić w mięśniach i narządach wewnętrznych człowieka
jako larwa wągier. Szczególnie niebezpieczne są przypadki
osadzenia larwy w mózgu i gałce ocznej. Ucisk mózgu może
wywoływać objawy podobne do padaczki oraz bóle głowy,
nudności i zaburzenia zachowania. Z kolei osadzenie w oku
może doprowadzić do ślepoty[1]. Choroby wywoływane przez
tasiemca uzbrojonego to tenioza (zarażenie wągrami) oraz
cysticerkoza (jaja inwazyjne).