Si Alfred Lothar Wegener (1 Nobyembre 1880 – 2 Nobyembre 1930) ay isang Alemang

mananaliksik ng polo, geopisiko, at meteorologo. Noong panahon ng kaniyang pamumuhay,

pangunahin siyang nakikilala dahil sa kaniyang mga nagawa para sa larangan ng meteorolohiya at
bilang isang tagapagsimula ng pananaliksik sa polo, subalit sa kasalukuyan siya ay pinaka naaalala
dahil sa pagpapasulong ng teoriya ng pag-anod ng lupalop (continental drift sa
Ingles, Kontinentalverschiebung sa Aleman) noong 1912, na nagpapalagay na ang
mga lupalop (kontinente) ay mabagal na umaanod sa paligid ng daigdig. Ang kaniyang hipotesis ay
kontrobersiyal at hindi malawakang tinanggap hanggang sa pagsapit ng dekada ng 1950, nang
maraming mga pagkakatuklas na katulad ng paleomagnetismo na nagbigay ng matibay na suporta
para sa pag-anod ng kontinente, at sa kung gayon ay naging isang matibay na batayan para sa
pangkasalukuyang modelo para sa mga tektoniks ng plato.[1][2] Naging sangkot si Wegener sa ilang
mga ekspedisyon sa Lupang-lunti (Greenland) upang pag-aralan ang sirkulasyon ng hangin
sa polo bago pa man naging katanggap-tanggap ang pag-iral ng daloy ng sagitsit. Ang mga kalahok
sa ekspedisyon ay nakagawa ng maraming mga pagmamasid na pangmeteorolohiya at
nakapagsagawa ng pinaka unang pagpapalipas ng taglamig sa panloob na lupaing pilas ng yelo sa
Lupang-lunti, pati na ang pinaka unang pagbutas ng kaibuturan ng yelo na nasa ibabaw ng isang
gumagalaw na bundok ng yelo (namuong tubig o glacier) sa Arktiko.

Ang tektonika ng mga plato (ng Daigdig) (Ingles: plate tectonics) ay isang teoriya ng heolohiya.
Pinaunlad ito upang maipaliwanag ang may malakihang sukat na mga paggalaw ng litospero ng
Daigdig. Nalunsad ang teoriyang ito sa mas luma o mas matatandang mga ideya ng pag-anod o
pagkiling ng kontinente at pagkalat ng ilalim ng dagat.[1][2] Ang disipasyon o pagkalat ng init mula sa
mantel ang orihinal na pinagmumulan ng enerhiyang nagdurulot ng tektonika ng mga platong
panlupa ng mundo. Pinagtatalunan pa rin ng mga dalubhasa ang kung paano talaga ito nagaganap.
Nananatiling masisiglang mga paksa ng umiiral na mga pananaliksik ang mga nagdurulot na mga
puwersa sa paggalaw ng mga plato
Hernando Ocampo’s masterpieces had large contribution to full understanding and awareness of social
realities in the Philippines. He made paintings reflecting economic and psychological dislocation in the
country brought by World War II, a time of widespread poverty, hunger, and misery. His works also depicted
objection against the disparity between rich and poor. One vivid illustration portraying the objection in social
inequality is his painting, The Contrast, which pictures a beggar eating in front of a mansion. As a visual
artist, he also envisioned to come up with masterpieces showing a search for Filipino spirit. His other major
work of arts include Ina ng Balon, Calvary, Slum Dwellers, Nude with Candle and Flower, Man and Carabao,
Angel's Kiss, Palayok at Kalan, Ancestors, Isda at Mangga, The Resurrection, Fifty-three "Q", Backdrop,
Fiesta.