Group 2

Araling
Panlipunan

Quarter 3 & 4
 ANG
RENAISSANCE

Ang Renaissance ay isang panahon sa kasaysayan ng

Europa na minarkahan ang paglipat mula sa Middle
Ages tungo sa modernidad at sumasaklaw sa ika-15
at ika-16 na siglo, na nailalarawan sa pamamagitan
ng pagsisikap na buhayin at malampasan ang mga
ideya at tagumpay ng klasikal na sinaunang panahon.

 Ang Mona
Lisa ay
isang
kalahating
haba na
portrait
painting ng
Italian artist
na si

Leonardo
da Vinci.

Ang mga tauhan ng

Renaissance

Si Leonardo di ser
Piero da Vinci ay
isang Italian
polymath ng High
Renaissance na

aktibo bilang isang
pintor, draftsman,
engineer, scientist,
theorist, sculptor,
at architect.

 Si Galileo di Vincenzo
Bonaiuti de' Galilei ay
isang Italyano na
astronomo, pisiko at
inhinyero, kung minsan
ay inilalarawan bilang
isang polymath.
Ipinanganak siya sa
lungsod ng Pisa, noon
ay bahagi ng Duchy of
Florence.

Si William Shakespeare
ay isang English
playwright, makata at
aktor. Siya ay
itinuturing na
pinakadakilang
manunulat sa wikang
Ingles at pinakatanyag
na dramatista sa
mundo.
 Si Francesco
Petrarca, karaniwang
anglicized bilang
Petrarch, ay isang
iskolar at makata ng
unang bahagi ng
Renaissance Italy, at
isa sa mga
pinakaunang
humanista.

Ang
Repormasyon
at
Enlightenment
 Ang Enlightenment ay nakatuon sa katwiran at
indibidwalismo, hindi tulad ng Renaissance na
nakatuon sa sining, panitikan, at agham, at ang
Repormasyon ay nakatuon sa relihiyon at awtoridad
ng Bibliya.

Ang pinakasikat na tao sa

panahon ng
Repormasyon ay si
Martin Luther. Isa siya sa
mga pinaka-
maimpluwensyang
pigura sa kasaysayan ng
Kanluran. Ang kanyang
mga isinulat ay
responsable para sa
fractionalizing ng
Simbahang Katoliko at
sparking ang Protestant
Reformation.
 Ang mga tauhan ng
Repormasyon at
Enlightenment

Adam Smith ay kilala sa

kanyang groundbreaking
1776 na libro sa
economics na tinatawag
na "An Inquiry into the
Nature and Causes of
the Wealth of Nations".
Ipinakilala ni Smith ang
konsepto na ang
malayang kalakalan ay
makikinabang sa mga
indibidwal at lipunan sa
kabuuan

 Ika-15 at ika-16 na
siglo
Kailan ang Repormasyon?

Kailan ang Enlightenment?

Sa simula ng ika-16 na Siglo, halos lahat ng pag-aaral

sa Europa ay nakasalalay sa Simbahang Katoliko at sa
mga unibersidad nito. Gayunpaman, ang Protestant
Reformation, na nagsimula noong unang bahagi ng
ika-16 na Siglo, ay nagwakas sa kontrol ng
Simbahang Romano Katoliko sa pag-aaral, gayundin
ang kontrol nito sa teolohiyang Kristiyano.

Ang Panahon ng Enlightenment o ang Enlightenment,

na kilala rin bilang Age of Reason, ay isang kilusang
intelektwal at pilosopikal na naganap sa Europa
noong ika-17 at ika-18 siglo o noong taong 1685 -
1815
 Ang Enlightenment ay natapos
sa panahon ng pagsisimula ng
Rebolusyong Pranses

Unang Yugto ng
Kolonyalismo
Ang unang yugto ng Kolonyalismo ay ang "The Age of
Discovery" halimbawa nito ay ang pagtuklas ng The
New World (America), at ang Travels of Marco Polo

Age of Discovery
 Si Marco Polo ay
isang Italyano na
mangangalakal,
explorer at
manunulat mula
sa Republika ng
Venice na
naglakbay sa Asya
kasama ang Silk
Road sa pagitan
ng 1271 at 1295.

Si Christopher Columbus
ay isang Italian explorer
at navigator mula sa
Republic of Genoa na
nakakumpleto ng apat na
Spanish-based na
paglalakbay sa
Karagatang Atlantiko na
itinaguyod ng Catholic
Monarchs, na nagbukas
ng daan para sa
malawakang paggalugad
ng Europe at European
colonization ng Americas.
 Ang paghaharap ng Spices

Ang pangangailangan ng mundo para sa mga

pampalasa ay lumago sa buong panahon ng mga
Romano at sa panahon ng medieval, na tumutukoy sa
mga ekonomiya mula sa India hanggang Europa. Ang
demand na ito ay nagbunga ng ilan sa mga unang
tunay na internasyonal na ruta ng kalakalan at
hinubog ang istruktura ng ekonomiya ng mundo sa
paraang mararamdaman pa rin ngayon.
 Sinimulan ng mga European explorer tulad nina
Ferdinand Magellan, Vasco da Gama, at Bartholomeu
Dias ang kanilang mahabang paglalakbay sa dagat
upang tumuklas ng ruta sa dagat patungo sa mga
pinagmumulan ng mga pampalasa. Si Christopher
Columbus ay nagtungo sa kanluran mula sa Europa
noong 1492 upang maghanap ng ruta ng dagat
patungo sa mga lupain ng mga pampalasa ngunit
natagpuan ang Americas.

Rebolusyong
Siyentipiko
 Ang Rebolusyong Siyentipiko ay isang serye ng mga
pangyayari sa panahon ng matinding pagbabago sa
kaisipang siyentipiko na naganap noong ika-16 at ika-
17 siglo. Pinalitan nito ang pananaw ng mga Griyego
sa kalikasan na nangibabaw sa agham sa halos 2,000
taon.

Si Nicolaus Copernicus
ay isang Renaissance
polymath, aktibo bilang
isang mathematician,
astronomer, at Catholic
canon, na bumuo ng
isang modelo ng
uniberso na naglagay
sa Araw sa halip na
Earth sa gitna nito.
 Si Sir Isaac Newton ay
isang English
mathematician,
physicist, astronomer,
alchemist, theologian, at
author na inilarawan sa
kanyang panahon bilang
isang natural na
pilosopo. Isa siyang
pangunahing tauhan sa
Rebolusyong Siyentipiko

Sa pisika, ang mas malalaking pagsulong ay

pinangunahan ni Isaac Newton na bumalangkas ng mga
Batas ng Paggalaw at ng kanyang Batas ng Universal
Gravity. Sa matematika, binuo ang mga agham tulad ng
calculus, probability, at analytical geometry. Sa biology,
binuo ni Vesalius ang anatomya ng tao bilang isang
agham. At mga kapaki-pakinabang na teknolohiya tulad
ng teleskopyo at mikroskopyo.
 Rebolusyong Industrial

Ang Rebolusyong Industriyal

ay ang paglipat mula sa
paglikha ng mga kalakal sa
pamamagitan ng kamay
patungo sa paggamit ng mga
makina. Ang simula at
pagtatapos nito ay
malawakang pinagtatalunan
ng mga iskolar, ngunit ang
panahon ay karaniwang
sumasaklaw mula 1760
hanggang 1840.

Ang Rebolusyong Industriyal ay humantong sa pagtaas

ng produksiyon at kahusayan, pagbaba ng mga presyo,
mas maraming mga bilihin, pinabuting sahod, at paglipat
mula sa mga kanayunan patungo sa mga kalunsuran.

Kabilang sa pinakamahalagang imbensyon ng unang

Rebolusyong Industriyal ay ang steam engine, ang umiikot na
jenny, cotton gin, at ang telegraph. Sinundan ito ng ikalawang
Rebolusyong Industriyal, na nakita ang pagdating ng internal
combustion engine, kinokontrol na kuryente, at ang bumbilya.
Ang Steam Engine Lightbulb

Ang Teleskopyo

Ang Mikroskopyo
 Ang mga
historyador sa
ekonomiya ay
sumasang-ayon na
ang pagsisimula ng
Rebolusyong
Industriyal ay ang
pinakamahalagang
kaganapan sa
kasaysayan ng tao
mula noong
domestication ng
mga hayop at
halaman.

Rebolusyong
Amerikano
 Ang Rebolusyong Amerikano—tinatawag ding Digmaang
Kalayaan ng U.S.—ay ang insureksyon na naganap sa pagitan
ng 1775 at 1783 kung saan 13 sa mga kolonya ng Hilagang
Amerika ng Great Britain ang nagpatalsik sa pamamahala ng
Britanya upang itatag ang soberanong Estados Unidos ng
Amerika, na itinatag sa Deklarasyon ng Kalayaan noong 1776 .

Ano ang dahilan ng

American revolution?

Ang Rebolusyong Amerikano ay sanhi ng kolonyal na

pagsalungat sa mga pagtatangka ng Britanya na
magpataw ng higit na kontrol sa mga kolonya at upang
bayaran sila ng korona para sa pagtatanggol nito sa
kanila noong Digmaang Pranses at Indian.
 Si George Washington ay
isang Amerikanong opisyal ng
militar, estadista, at Founding
Father na nagsilbi bilang
unang pangulo ng Estados
Unidos mula 1789 hanggang
1797. Siya ay madalas na
tinatawag na "Ama ng
Kanyang Bansa." pinamunuan
niya ang Hukbong Kontinental
noong Rebolusyong
Amerikano (1775–83) at
pinamunuan ang kombensiyon George Washington
na bumalangkas sa
Konstitusyon ng U.S.

Si Thomas Jefferson ay
isang Amerikanong
estadista, diplomat,
abogado, arkitekto,
pilosopo, Founding Father,
at ang ikatlong Pangulo ng
Estados Unidos (1801–
1809). Siya ay isang
tagapagsalita para sa
demokrasya, at ang
pangunahing may-akda ng
Deklarasyon ng Kalayaan
Thomas Jefferson (1776).
 Sinuportahan ng hukbong Pranses at hukbong-dagat,
tinalo ng mga puwersa ng Washington ang beteranong
hukbo ni Lord Charles Cornwallis na hinukay sa
Yorktown, Virginia. Ang tagumpay na ito ay direktang
humantong sa mga negosasyong pangkapayapaan na
nagtapos sa digmaan noong 1783.

Sa huli, nanalo ang

America sa digmaan.

Pagkatapos ng Digmaang Kalayaan ng U.S,

babagsak ang ekonomiya ng France at
magsisimula ang isang bagong rebolusyon.
Ang Rebolusyong Pranses noong Mayo 5,
1789

Rebolusyong
Pranses
 Ang Rebolusyong Pranses ay isang panahon ng radikal
na pagbabago sa politika at lipunan sa France na
nagsimula sa Estates General ng 1789 at nagtapos sa
pagbuo ng French Consulate noong Nobyembre 1799.

Ang dahilan ng pag-aalsa ay ang france ay nabangkarote,

at si Haring Louis XVI ay nangangailangan ng pera, at
nagtaas ng mga buwis nang siya ay tumawag ng isang
pulong ng Estates General. Ito sa halip ay naging isang
protesta tungkol sa mga kondisyon sa France.

Noong Hulyo 14, 1789, inagaw ng isang grupo ng mga

rebolusyonaryo ng Paris ang bilangguan ng Bastille sa
isang dramatikong pagkilos ng protesta laban kay
Haring Louis XVI. Ang paglusob sa Bastille ay ang
simbolikong pagsisimula ng Rebolusyong Pranses.
 Ang Reign of Terror

Ang Reign of Terror ay isang panahon ng Rebolusyong

Pranses nang, kasunod ng paglikha ng Unang Republika,
isang serye ng mga masaker at maraming pampublikong
pagpatay ang naganap bilang tugon sa rebolusyonaryong
sigasig, antiklerikal na sentimyento, at mga akusasyon ng
pagtataksil ng Committee of Public Safety .

Noong Hulyo 1794 si Robespierre ay inaresto at pinatay

tulad ng marami sa kanyang mga kapwa Jacobin, Si
Robespierre ay pinagtaksilan ng sarili niyang mga
kasamahan na nagsimula nang matakot sa kanya. At sa
gayon ay tinapos ang Reign of Terror.
 Ang rebolusyon ay nagwakas noong 1799 nang ibagsak
ng isang heneral na nagngangalang Napoleon ang
rebolusyonaryong pamahalaan at itinatag ang Konsulado
ng Pransya (na si Napoleon ang pinuno).

Sa panahon ng kanyang pamumuno ay nasakop niya ang

malaking bahagi ng Europa at kinilalang Emperor
Napoleon I, noong 1804.

Digmaang
Napoleonic
 Ang Napoleonic Wars ay isang serye ng mga
salungatan sa pagitan ng Napoleon's France at ng
isang nagbabagong web ng mga alyansa sa iba pang
kapangyarihan ng Europa. Ang mga digmaan ay
tumagal mula 1800 hanggang 1815, at sa maikling
panahon ay ginawa nilang master ng Europa si
Napoleon.

Ang Napoleonic Wars ay nagsimula bilang isang

preemptive war ng Rebolusyonaryong France
upang pigilan ang pagtatangka ng mga sinaunang
rehimen ng Europa na sugpuin ang rebolusyong
Pranses, ngunit hindi nagtagal ay naging isang
digmaan ng pananakop na may layuning "revolution
export" ng France.
 10 Pangunahing Labanan sa
Napoleonic Wars

1. Battle of the Pyramids (21 July 1798)

2. Battle of Marengo (14 June 1800)
3. Battle of Trafalgar (21 October 1805)
4. Battle of Austerlitz (2 December 1805)
5. Battle of Jena-Auerstädt (14 October 1806)
6. Battle of Rolica (17 August 1808)
7. Battle of Borodino (7 September 1812)
8. Battle of Leipzig (16–19 October 1813)
9. Battle of Ligny (16 June 1815)
10. Battle of Waterloo (18 June 1815)
 Si Napoleon Bonaparte, na
kalaunan ay kilala sa
kanyang pangalan ng
paghahari na Napoleon I, ay
isang ipinanganak sa
Corsican na kumander ng
militar at pinunong
pampulitika na sumikat sa
panahon ng Rebolusyong
Pranses at nanguna sa
matagumpay na mga
kampanya noong
Rebolusyonaryong Digmaan.

Nanalo ang France sa mga unang salungatan, ngunit

sa huli, ang Napoleonic Wars ay napanalunan ng
isang Coalition of European Monarchies
(pangunahing suportado ng Britain). Natalo ang
France sa unang Coalition War. Noong Nobyembre
1799, kinuha ni Napoleon ang kontrol sa France, na
sa gitna ng Ikalawang Digmaang Koalisyon.

Labanan ng
Waterloo
Ika-18 na Hunyo, 1815
 Ang Labanan sa Waterloo ay nakipaglaban noong 18
Hunyo 1815 sa pagitan ng Hukbong Pranses ni
Napoleon at isang koalisyon na pinamumunuan ng
Duke ng Wellington at Marshal Blücher. Ang
mapagpasyang labanan sa edad nito, nagtapos ito ng
isang digmaan na naganap sa loob ng 23 taon,
nagwakas sa mga pagtatangka ng Pranses na
dominahin ang Europa, at winasak ang imperyal na
kapangyarihan ni Napoleon magpakailanman.

Ikalawang Yugto
ng
Kolonyalismo
 Ang Ikalawang Yugto ng Kolonyalismong Europeo ay
ang panahon ng kasaysayan ng daigdig kung saan ang
mga pandaigdigang aktibidad na pangkalakal ay
humantong sa pag-unlad ng mga kolonya ng Europa,
lalo na ng Britain, Holland, France, at kalaunan ay
Germany, at higit na nakatutok sa Africa at India mula
noong ikalabing pitong siglo.

Mga imperyo at
kanilang mga kolonya:

British Empire
German Empire

Dutch Empire
 French Empire

Sa pagitan ng 1945 at 1960, tatlong dosenang

bagong estado sa Asia at Africa ang nakamit ang
awtonomiya o tahasang kalayaan mula sa kanilang
mga kolonyal na pinuno sa Europa. Walang isang
proseso ng dekolonisasyon. Sa ilang mga lugar, ito ay
mapayapa, at maayos. Sa marami pang iba, ang
kalayaan ay nakamit lamang pagkatapos ng isang
matagalang rebolusyon.
Unang Digmaang
Pandaigdig
Hulyo 28, 1914 – Nobyembre 11, 1918

Ang Unang Digmaang Pandaigdig o ang Unang

Digmaang Pandaigdig, na madalas na dinaglat bilang
WWI, ay isa sa mga pinakanakamamatay na
pandaigdigang salungatan sa kasaysayan. Ito ay
nakipaglaban sa pagitan ng dalawang koalisyon, ang
Allies at ang Central Powers. Naganap ang labanan sa
buong Europa, Gitnang Silangan, Africa, Pasipiko, at
mga bahagi ng Asya, lalo na ang Silangang Asya.
Mga sanhi ng Unang Digmaang
Pandaigdig

Nasyonalismo

Ang nasyonalismo ay isang ideolohiya na nagbibigay-

diin sa katapatan, debosyon, o katapatan sa isang
bansa o bansa-estado at pinaniniwalaan na ang mga
naturang obligasyon ay mas malaki kaysa sa iba pang
interes ng indibidwal o grupo.

Imperyalismo

Ang imperyalismo ay ang praktika, teorya o saloobin

ng pagpapanatili o pagpapalawak ng kapangyarihan
sa mga dayuhang bansa, partikular sa pamamagitan
ng ekspansyonismo, na gumagamit hindi lamang ng
matigas na kapangyarihan, kundi pati na rin ng
malambot na kapangyarihan. Nakatuon ang
imperyalismo sa pagtatatag o pagpapanatili ng
hegemonya at isang mas o hindi gaanong pormal na
imperyo.
 Militarismo

Ang militarismo ay ang paniniwala o pagnanais ng

isang pamahalaan o isang mamamayan na ang isang
estado ay dapat magpanatili ng isang malakas na
kakayahan sa militar at gamitin ito nang agresibo
upang palawakin ang mga pambansang interes at/o
mga halaga.

Pagbuo ng mga Alyansa

Noong 1914, ang anim na malalaking kapangyarihan

ng Europa ay nahati sa dalawang alyansa na bubuo sa
mga naglalabanang panig sa Unang Digmaang
Pandaigdig. Binuo ng Britain, France, at Russia ang
Triple Entente, habang ang Germany, Austria-
Hungary, at Italy ay sumali sa Triple Alliance.

Ang pagsisimula at pangyayari ng

Unang digmaang pandaigdig
Ang kislap na nagpasimula ng Digmaang Pandaigdig I
ay dumating noong Hunyo 28, 1914, nang barilin at
patayin ng isang batang Serbiano na makabayan si
Archduke Franz Ferdinand, ang tagapagmana ng
Austro-Hungarian Empire (Austria), sa lungsod ng
Sarajevo. Ang assassin ay isang tagasuporta ng
Kaharian ng Serbia, at sa loob ng isang buwan ay
sinalakay ng hukbo ng Austrian ang Serbia.

Hulyo 28, 1914: Nagdeklara

ng digmaan ang Austria-
Hungary sa Serbia.
Ang mga tensyon sa pagitan ng mga kapangyarihan
sa Europa, na pinalakas ng militarismo,
nasyonalismo, at kumplikadong mga alyansa, ay
mabilis na tumaas. Mabilis na kumalat ang labanan,
na bumalot sa karamihan ng Europa, Gitnang
Silangan, at ilang bahagi ng Africa at Asia.

Ang digmaan ay nailalarawan sa pamamagitan ng

trench warfare, na may mga sundalo sa magkabilang
panig na nakabaon sa masalimuot na mga network ng
trenches, nagtitiis ng malupit na mga kondisyon at
nakikibahagi sa mga brutal na labanan. Ang mga
pagsulong sa teknolohiya, gaya ng paggamit ng mga
machine gun, artilerya, at mga sandatang kemikal
tulad ng poison gas, ay nagresulta sa mga hindi pa
naganap na kaswalti at pagkawasak.
 Maraming malalaking labanan at opensiba ang
naganap sa panahon ng digmaan, kabilang ang
Labanan ng Somme, Labanan ng Verdun, at
Kampanya sa Gallipoli. Gayunpaman, walang
makabuluhang tagumpay ang nakamit ng
magkabilang panig para sa isang pinalawig na
panahon, na humahantong sa isang pagkapatas sa
kahabaan ng Western Front.

Sa pagsulong ng digmaan, ang Estados Unidos ay

pumasok sa salungatan noong 1917, na nagtatakda ng
balanse pabor sa mga Allies. Ang Rebolusyong Ruso
noong 1917 ay nagresulta sa pag-alis ng Russia sa
digmaan, na nagpapahintulot sa Alemanya na ilipat
ang pokus nito sa Western Front. Gayunpaman, ang
isang serye ng mga matagumpay na opensiba ng mga
Allies noong 1918, na sinamahan ng mga panloob na
problema at pagkahapo, ay humantong sa pagbagsak
ng Central Powers.
 Ang Western Front

Noong Nobyembre 11, 1918, isang armistice ang

nilagdaan, na epektibong nagwakas sa labanan. Ang
digmaan ay nagkaroon ng mapangwasak na mga
kahihinatnan, na may milyun-milyong buhay ang
nawala, malawak na pinsala sa imprastraktura at
ekonomiya, at makabuluhang pagbabago sa pulitika
at panlipunan. Ang Treaty of Versailles, na nilagdaan
noong 1919, ay nagpataw ng malupit na mga
kondisyon sa Alemanya, sa huli ay nagtatakda ng
yugto para sa hinaharap na mga salungatan at
humuhubog sa kurso ng ika-20 siglo.
 Ikalawang
Digmaang
Pandaigdig

Ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig o ang Ikalawang

Digmaang Pandaigdig, madalas na dinaglat bilang
WWII o WW2, ay isang pandaigdigang labanan na
tumagal mula 1939 hanggang 1945. Ang karamihan sa
mga bansa sa mundo, kasama ang lahat ng malalaking
kapangyarihan, ay nakipaglaban bilang bahagi ng
dalawang magkasalungat na alyansang militar : ang
mga Allies at ang Axis.
 Ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig ay ang
pinakanakamamatay at pinakamapanirang digmaan
sa kasaysayan.

Mga kaganapan na humahantong

sa ww2

Ang Treaty of Versailles at ang pagnanais ng

Aleman para sa paghihiganti. ...

Pagbagsak ng ekonomiya. ...

Ideolohiya ng Nazi at Lebensraum. ...

Ang pag-usbong ng ekstremismo at ang pagbuo

ng mga alyansa. ...

Ang kabiguan ng pagpapatahimik.

 Setyembre 1, 1939 Sinalakay ng Alemanya ang
Poland, na nagpasimula ng Ikalawang Digmaang
Pandaigdig sa Europa. Setyembre 3, 1939 Bilang
paggalang sa kanilang garantiya ng mga hangganan
ng Poland, ang Great Britain at France ay nagdeklara
ng digmaan sa Alemanya.

Ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig, na sumasaklaw

mula 1939 hanggang 1945, ay isang pandaigdigang
salungatan na kinasangkutan ng maraming bansa at
pangunahing pinaglabanan sa pagitan ng dalawang
pangunahing alyansa: ang mga Allies (pinamumunuan
ng Estados Unidos, Unyong Sobyet, at United
Kingdom) at ang Axis Powers ( pinamumunuan ng
Germany, Italy, at Japan).
Sa mga unang taon ng digmaan, nakamit ng Alemanya
ang mga makabuluhang tagumpay, na nakuha ang
malaking bahagi ng Europa at nagpapataw ng mga
rehimeng pananakop. Ang Italya, sa ilalim ni Benito
Mussolini, ay nakipagsanib-puwersa sa Alemanya,
habang ang Japan ay nagsimula sa isang kampanya
ng pananakop sa Asya at Pasipiko.

Nasaksihan ng digmaan ang malawakang kalupitan at

pagdurusa ng tao, kasama ang Holocaust, isang
sistematikong genocide na nag-target ng anim na
milyong Hudyo at milyon-milyong iba pa na
itinuturing na hindi kanais-nais ng mga Nazi. Bilang
tugon sa mga pagsalakay na ito, nagsimula ang mga
Allies sa isang malawakang pagsisikap sa
pagpapakilos upang talunin ang Axis Powers.
 Ang Pacific Theater

1. Pearl Harbor

Ang pag-atake ng mga Hapon sa Pearl Harbor noong

Disyembre 7, 1941, ay nagtapos sa debate tungkol sa
interbensyon ng mga Amerikano sa parehong mga
teatro sa Pasipiko at Europa noong Ikalawang Digmaang
Pandaigdig. Ang araw pagkatapos ng pag-atake, ang
Kongreso ay nagdeklara ng digmaan sa Imperial Japan
na may isang solong hindi pagsang-ayon na boto.
 2. Midway

Ang Labanan sa Midway ay isang pangunahing labanang

pandagat sa Pacific Theater ng World War II na naganap
mula 4–7 Hunyo 1942, anim na buwan pagkatapos ng
pag-atake ng Japan sa Pearl Harbor at isang buwan
pagkatapos ng Labanan sa Coral Sea.

3. Iwo Jima
Isa ito sa mga pinakamadugong labanan sa kasaysayan
ng Marine Corps. Pagkatapos ng labanan, ang Iwo Jima
ay nagsilbi bilang isang emergency landing site para sa
higit sa 2,200 B-29 bombers, na nagligtas sa buhay ng
24,000 U.S. airmen. Ang pag-secure kay Iwo Jima ay
naghanda ng daan para sa huli at pinakamalaking
labanan sa Pasipiko: ang pagsalakay sa Okinawa.
 D-Day

Ang mga landing ng Normandy ay ang mga landing

operation at nauugnay na airborne operation noong
Martes, 6 Hunyo 1944 ng Allied invasion ng Normandy
sa Operation Overlord noong World War II. Codenamed
Operation Neptune at madalas na tinutukoy bilang D-
Day, ito ang pinakamalaking seaborne invasion sa
kasaysayan.

May kabuuang 4,414 na tropang Allied ang napatay sa

D-Day mismo, kabilang ang 2,501 Amerikano. Mahigit
5,000 ang nasugatan. Sa sumunod na Labanan sa
Normandy, 73,000 Allied forces ang napatay at 153,000
ang nasugatan.Hun 5, 2023
Sa Pasipiko, ang Estados Unidos ay naglunsad ng isang
estratehikong kampanya sa pambobomba laban sa
Japan, na nagtapos sa mga pambobomba ng atom sa
Hiroshima at Nagasaki noong Agosto 1945. Ang
mapangwasak na epekto ng mga pambobomba na ito,
kasama ng pagpasok ng Unyong Sobyet sa digmaan
laban sa Japan, ay humantong sa pagsuko ng Japan
noong Setyembre 1945, opisyal na nagtatapos sa
Ikalawang Digmaang Pandaigdig.
 United Nations
Ang WW2 ay nagresulta sa pagkamatay ng milyun-milyong
tao, kabilang ang parehong mga tauhan ng militar at
sibilyan. Nagdala rin ito ng makabuluhang panlipunan,
pampulitika, at teknolohikal na mga pagbabago, tulad ng
paglitaw ng Estados Unidos at Unyong Sobyet bilang mga
superpower, ang paglikha ng United Nations, at mga
pagsulong sa teknolohiyang nuklear na humubog sa takbo
ng mundo pagkatapos ng digmaan.

Ang United Nations, na impormal na tinukoy bilang UN, ay

isang intergovernmental na organisasyon na ang mga
nakasaad na layunin ay mapanatili ang pandaigdigang
kapayapaan at seguridad, bumuo ng mapagkaibigang
relasyon sa pagitan ng mga bansa, makamit ang
internasyonal na kooperasyon, at magsilbing sentro para
sa pagkakatugma ng mga aksyon ng mga bansa.
 Kasalukuyang binubuo ng 193 Member States, ang UN at
ang gawain nito ay ginagabayan ng mga layunin at
prinsipyong nakapaloob sa itinatag nitong Charter. Ang UN
ay umunlad sa paglipas ng mga taon upang makasabay sa
mabilis na pagbabago ng mundo.

The End
Salamat sa pagbabasa!