Professional Documents
Culture Documents
EPISTEMOLOHIYANG FILIPINO Bayani 1
EPISTEMOLOHIYANG FILIPINO Bayani 1
EPISTEMOLOHIYANG FILIPINO SA
KARUNUNGANG PILIPINO
ni BAYANI S. ABADILLA
HINGGIL SA EPISTEMOLOHIYA
FILIPINOLOHIYA: |Opisyal na Dyornal ng Kaguruan ng Kagawaran ng FIlipinolohiya l 2
Bolyum 1, Serye ng 2002, lathalain ng Hulyo-Disyembre 2002
ang mga uri ng mga tao sa prinsipyo. Sa karunungan, ang diyalektika ay nasa anyo
ng tesis, antitesis at sintesis.
salita o baybayin. Mga korelasyon ang tunog ng wika sa mga ingay na nalilikha ng
kalikasan. Ito ang sensasyon sa kalikasan. Tao ang pinakamalakas na anyo ng
kalikasan.
1. Talino—paggawa
2. Kalayaan at kasarinlan
3. Masaganang likas na yaman ng kapaligiran.
Sa loob ng 333 taon (1565-1898) luno ang katinuan at lumpo ang pagkatao ng
madlang indiyo. Nangyari iyon bunga ng sistematikong indoktrinasyon ng simbahan
at panikil ng gobyerno sa talino ng madla. Mahigpit ang sensura ng gobyernong
Praylokrasya. Habang masigsasig ang simbahan sa pagpapatatag ng kulturang ungas
sa pamamagitan ng dasal, misa, binyag, kumpisal, piyesta na kumondisyon o
humutok sa kaisipang alipin. Diwang torang-garing ang katangian ng malaganap na
isipan: nasa diyos ang biyaya ang tao ang dapat magmakaawa.
Ang kulturang ungas ay isang litanya ng duyan at kabaong. Ibig sabiin ang
tangang madla ay kumakain, nagbabawas, nagugutom, gumigising—nang gayun at
gayon lang—habang nagtatrabaho hindi nila natatamasa ang makatwirang kaparte
sa mga biyayang kanilang pinagpapawisan. Sapagkat sa kairalan ang madalng indiyo
REPUBLIKANG BASAHAN
ang dominante. Ang nasa ilalim ng madlang isip (mind set or zeitgeist) ang sikil ng
nagkamalayang makabayan, maka-uri at makatao. Ang patuloy na lumilinang sa
namamayaning balintunang kamalayan ay mga aparato na ideolohiya ng estado:
pamilya, simbahan, pabatirang madla, edukasyon atgobyerno. Ang mga aparato ng
idelohiy ay kontrolado ng mga dayuhan at lokal na mga naghaharing uri sa
lipunanang Pilipino.
Ang makinig sa sabi-sabi walang bait sa sarili—ito ang aral ng buhay. Sa diwa
ng konteksto ng kabutihan ng sambayanang Pilipino, ang kasabihan ay pumukaw-
diwa sa katalinuhan ng bayan. Ang talino ng mga Pilipino, sa ideyal na kalakaran ay
karanasan ng bayan—sininop ng sistema ng edukasyon—na nagiging karunungang
namamatnubay ng bayang patuloy na lumilikha ng mga pangangailangang
panlipunan para sa kabutihan, kaginhawaan at katiwasayan ng sambayanan—ito na
praxis (karanasan at karunungan).
HIDWAAN-DIWA SA DAIGDIG