Γκαστόν Λερού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Γκαστόν Λερού (Gaston Leroux,1868 -1927) ήταν Γάλλος
μυθιστοριογράφος, γνωστός για τα μυστηριώδη και αστυνομικά Γκαστόν Λερού
μυθιστορήματά του. Έγραψε το μυθιστόρημα το Φάντασμα της
Όπερας (1910), που μεταφέρθηκε πολλές φορές στον
κινηματογράφο και στο θέατρο. Το μυθιστόρημά του το Μυστήριο
του κίτρινου δωματίου είναι επίσης ένα από τα πιο διάσημα
«μυστήρια κλειδωμένης αίθουσας».[2]

Πίνακας περιεχομένων
Βιογραφία
Έργα
Μυθιστορήματα και διηγήματα
Παραπομπές

Βιογραφία Γενικές πληροφορίες

Ο Γκαστόν-Αλφρέ-Λουί Λερού μεγάλωσε στη Νορμανδία και πήγε Όνομα στη Gaston Leroux (Γαλλικά)
σχολείο στην πόλη Ε. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο
μητρική γλώσσα
της Καέν, μετακόμισε στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1886 και
εγγράφηκε στη Νομική Σχολή. Κληρονόμησε μεγάλη περιουσία Γέννηση 6-5-1868
και έζησε πλουσιοπάροχα μέχρι το 1890, οπότε και έφτασε κοντά Παρίσι - Γαλλία
στη χρεοκοπία. Έγινε δικηγόρος το 1890 και άσκησε το
Θάνατος 15-4-1927 (59 ετών)
επάγγελμα αυτό μέχρι το 1893. Για να συμπληρώσει τα έσοδά του,
έγραφε θεατρική κριτική και δικαστηριακά χρονικά για την Νίκαια (Γαλλία)
εφημερίδα Η ηχώ του Παρισιού (L'Echo de Paris).[3] Τόπος ταφής Cimetière du Château
Το άρθρο του για τη δίκη του αναρχικού Ωγκύστ Βαγιάν, Εκπαίδευση και γλώσσες
αυτουργού της βομβιστικής επίθεσης στη Βουλή των
Μητρική γλώσσα Γαλλικά
Αντιπροσώπων, άρεσε στον εκδότη της εφημερίδας Λε Ματέν, ο
οποίος πρόσφερε στον Λερού τη θέση του δικαστικού Ομιλούμενες Γαλλικά[1]
ανταποκριτή στην εφημερίδα του, που την εποχή εκείνη ήταν από γλώσσες
τις πιο σημαντικές του Παρισιού. Ο Λερού είχε έτσι την ευκαιρία
Πληροφορίες ασχολίας
να παρακολουθεί δίκες χαρακτήρων που θα μπορούσαν να
εμφανιστούν στα μυθιστορήματά του, ειδικά τους αναρχικούς και Ιδιότητα δημοσιογράφος,
βομβιστές. συγγραφέας
Μια άλλη περίπτωση στην οποία συμμετείχε ήταν η έρευνα και η Αξιοσημείωτο Το Φάντασμα της Όπερας
σε βάθος κάλυψη της υπόθεσης της Όπερας του Παρισιού .[4], το έργο Το μυστήριο του κίτρινου
υπόγειο της οποίας περιλάμβανε ένα κελί που κρατούσε
δωματίου
κρατούμενους της Κομμούνας των Παρισίων.
Το άρωμα της γυναίκας με
Από το 1901 έγινε επίσημος ανταποκριτής της Λε Ματέν και έκανε τα μαύρα
πολλά ταξίδια στη Γαλλία και στο εξωτερικό, κυρίως στην Ισπανία
The Secret of the Night
και στο Μαρόκο. Η εφημερίδα Λε ματέν, δημοσίευσε το 1903 σε
συνέχειες, Ο κυνηγός των θησαυρών (Le Chercheur de tresors), d:Q3208351
μυθιστόρημα που τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε με τον τίτλο Η Αξιώματα και βραβεύσεις
διπλή ζωή του Θεόφραστου Λονγκέ (La double vie deThéophraste
Longuet). Από τον Ιούνιο 1904 έως τον Μάρτιο 1906, ως επίσημος Βραβεύσεις Λεγεώνα της Τιμής
διεθνής ανταποκριτής της εφημερίδας Λε Ματέν, ταξίδεψε στη
Ρωσία και κάλυψε τις πρώτες εξεγέρσεις εναντίον του τσάρου και
Σχετικά πολυμέσα
την κατάρρευση της τσαρικής αυτοκρατορίας.

Το 1907 εγκατέλειψε τη δημοσιογραφία και άρχισε να γράφει μυθιστορήματα, με πρώτο Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου (Le
Mystère de la chambre jaune), όπου παρουσιάζει μια δολοφονία μέσα σε κλειστό δωμάτιο. Ήταν ένα αριστούργημα εφευρετικότητας,
που αργότερα ενέπνευσε τους σουρεαλιστές, και του χάρισε την επιτυχία το 1908. Συνέχισε να γράφει μυθιστορήματα στο ίδιο πνεύμα,
το Φάντασμα της Όπερας το 1910, την Ματωμένη κούκλα (La Poupée sanglante) το 1923 και τη σειρά Σερί-Μπιμπί (Chéri-Bibi) από το
1913. Το τελευταίο μυθιστόρημά του, Mister Flow, εμφανίζεται το 1927 και γυρίστηκε ταινία στον κινηματογράφο το 1936.

Ο Ζοζέφ Ρουλεταμπίγ, νεαρός μαθητευόμενος δημοσιογράφος-ντετέκτιβ ασυνήθιστης νοημοσύνης,

εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Μυστήριο του κίτρινου δωματίου και γίνεται ο ήρωας πολλών
μυθιστορημάτων του, όπως Το Άρωμα της Γυναίκας με τα Μαύρα (Le Parfum de la dame en
noir,1908), ο Ρουλεταμπίγ στον Τσάρο (Rouletabille chez le Tsar, 1912) ή το Έγκλημα του
Ρουλεταμπίγ (Le Crime de Rouletabille,1921).

Το 1918 ίδρυσε τη δική του εταιρεία παραγωγής ταινιών, την Société des Cinéromans, στη Νίκαια με
τον René Navarre και τον Arthur Bernède, με σκοπό να δημοσιεύουν μυθιστορήματα και στη συνέχεια
να τα μεταφέρουν στον κινηματογράφο. Η εταιρεία εξαφανίστηκε με το τέλος του βωβού
κινηματογράφου.

Πέθανε το 1927 στη Νίκαια.

Ο Γκαστόν Λερού κατά τη διάρκεια της πολύκροτης υπόθεσης Ντρέιφους ήταν υπέρμαχος της
Το φάντασμα της
αθωότητας του λοχαγού Άλφρεντ Ντρέιφους.[5] Όπερας, ακουαρέλα του
André Castaigne για την
Ήταν επίσης εναντίον της θανατικής ποινής, κατά της οποίας αγωνίστηκε και μέσω των έργων του, πρώτη αμερικανική
ειδικότερα μέσω του θεατρικού έργου Το σπίτι των δικαστών (La Maison des juges, 1906). έκδοση του
μυθιστορήματος (1911)[4]

Έργα

Μυθιστορήματα και διηγήματα

(αναφέρονται τα μεταφρασμένα στα Ελληνικά έργα)

1907 : Le Mystère de la chambre jaune (μυθιστόρημα) (Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου) ― ελλην. μετάφρ. Βαγγέλης
Γιαννίσης, Εκδόσεις Διόπτρα

1908 : Le Parfum de la dame en noir (μυθιστόρημα) (Το Άρωμα της Γυναίκας με τα Μαύρα) ― ελλην. μετάφρ. Βαγγέλης
Γιαννίσης, Εκδόσεις Διόπτρα
1909 : Le Fauteuil hanté (μυθιστόρημα) (Η στοιχειωμένη θέση) Εκδ. Α. Α. Λιβάνη
1910 : Le Fantôme de l'Opéra (μυθιστόρημα) (Το Φάντασμα της Όπερας),εκδ. Λιβάνης-Νέα σύνορα

Παραπομπές
1. (Γαλλικά) BnF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11912592d (http://data.bnf.fr/ark:/12148/cb11912592d). Ανακτήθηκε στις 10
Οκτωβρίου 2015.
2. http://www.online-literature.com/leroux/
3. Biographie de Gaston Leroux (http://salon-litteraire.linternaute.com/fr/gaston-leroux/content/1825543-gaston-leroux-biographie)
4. Timothée Picard, La Civilisation de l'opéra : sur les traces d'un fantôme, Paris, Fayard, 2016.
5. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, τόμ. 38, σελ.172

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκαστόν_Λερού&oldid=7401360"

Τελευταία τροποποίηση 17:09, 5 Φεβρουαρίου 2019.

Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την Creative Commons Attribution-ShareAlike License· μπορεί να ισχύουν και πρόσθετοι όροι.
Δείτε τους Όρους Χρήσης για λεπτομέρειες.