You are on page 1of 12

EDITORYAL

Kabutihan pa more…
Malaking pagbabago ang naidulot ng pagpasok ng social
media sa buhay ng tao. Napabilis nito ang komunikasyon, INTRO
nakatulong ng malaki sa edukasyon at lalo pang pinaganda nito ang advantages ng social media
STAND: may ilan, ginagamit ito
sosyalisasyon ng mga tao sa iba’t-ibang bahagi ng mundo. Marami sa kasamaan.
mang positibo itong epekto, nakakalungkot na ang ilan ay
ginagamit ang social media sa kasamaan.

Sa halip na gamitin ito sa krimen, bakit hindi natin


gamitin ang social media sa pagsasagawa ng bayanihan. Mas
mainam na gamitin ang Facebook upang makakalap ng mga
donasyon para sa mga nasalanta ng bagyo o kaya ay maghikayat sa
mga tao na dumalo sa relief operations tuwing may kalamidad. GAMITIN NATIN ANG
SOCIAL MEDIA SA
Mas magandang gamitin ang social media na ito upang matulungan PAGTULONG
natin ang ating mga kababayan na binayo ng pagsubok sa buhay.

Huwag nating gawing bisyo na gamitin ang social media


sa scam at panloloko bagkus gamitin natin ito sa pagbibigay GAMITIN ANG SOCIAL
MEDIA SA PAGBIBIGAY
inspirasyon sa iba. Magpost tayo ng mga litrato at mga kwento na INSPIRASYON.
kapupulutan ng aral. Iwasan natin ang mag-upload ng mga
materyales na nakakasirang puri at nakakaiskandalo.

Tandaan natin na ang social media ay hindi para sa


gawang kalokohan kundi sa gawang nagbibigay ng pagmamahal at
pag-asa. Mayroon kasi na ginagamit ang mga ito sa walang SOCIAL MEDIA NG
PAGMAMAHAL AT PAG-ASA
kwentang bangayan at awayan. Gamitin natin ang social media
upang gumaan ang pakiramdam ng ating kapwa para ng sa gayon
ay mabigyan sila ng ilaw sa madilim nilang landas.

Malayo na ang narating ng kaalaman ng tao lalo na sa


pag-usbong ng makabagong teknolohiya gaya ng social media. WAKAS
WAG SAYANGIN ANG SOCIAL
Huwag natin sayangin ang mga bagay na ito sapagkat marami
MEDIA, GAMITIN ITO SA
tayong bentaha na nakukuha sa kanila. Gamitin ang social media MABUTI
sa pagpapalaganap ng kabutihan sa puso ng bawat tao.

EDITORIAL

Goodness to everyone…
The advent of social media has drastically changed how
people lived their lives. It enhanced the way the people INTRO
advantages of social media
communicate to each other, transformed how people learn and STAND: some are using
socialize. Social media indeed brought many advantages but it is social media for evilness
saddening to know that some use it to spread evilness.

Instead of using social media in doing crimes, why not use


it to uplift the spirit of bayanihan. It would be more productive if
we would utilize Facebook to collect donations and to encourage
everyone to participate in relief operations during typhoons and SOCIAL MEDIA FOR
BAYANIHAN
similar calamities. It would even be far better if we use these
social media sites to help our fellow kababayan who were battered
by great trials in their lives.

Let us not make it a habit to use social media in doing


scam and fraudulent activities but rather use it to give inspiration to
others. Why not post pictures or stories that implicitly share SOCIAL MEDIA FOR
meaningful life lessons. We hope that we avoid uploading GIVING INSPIRATION
materials in social media that are discriminating, shaming and
scandalous.

We need to remember that social media was not invented


for doing trivial acts but for doing actions of sharing love and hope
to all people. This has been said because there are some who use
SOCIAL MEDIA TO
SPREAD LOVE AND HOPE
social media as their arena for their bickering and petty quarrels.
Let us use social media to lighten the burden of our fellow and to
shed light for those living in the darkest part of their lives.

The knowledge of mankind has gone very far in the


invention of technology like social media. Let us not waste this ENDING
opportunity for we can get many advantages in social media.
use social media to spread
goodness
Altogether, let us use social media to spread goodness in the hearts
of everyone.

PERSONALITY SKETCH

Lodi si Ma’am
Kung iyo siyang titignan, hindi siya kalakihan. Sabi nga
INTRO
ng iba, maliit siya pero tunay na mabagsik at laging galit. Sa
ilarawan ang tao at siya ay
ipakilala
kabila nito, alam naming lab kami ni Ma’am Amy-ang paboritong
guro ng mga bata sa Mababang Paaralan ng Sitio Kabukiran.

Isa sa gusto naming kay Ma’am Amy ay ang kaniyang


enerhiya at lakas. Para siyang si Darna na walang pagod na QUALITY 1
nagtuturo sa amin ng aming aralin. Pagod na kami pero siya hindi full of energy with sense of
humor
pa dahil may gana lagi siyang magturo na may kahalong
pagpapatawa.

Isa siyang ate para sa aming mga bata sa paaralan. Kapag


wala kaming pagkain tuwing recess, nariyan si Ma’am Amy para
hatian kami sa kaniyang tinapay o pansit. Hindi siya makasarili at QUALITY 2
a generous sister to everyone
ginagawa niya ang lahat upang lahat kami ay matuto. Ito ay dahil
gusto niya, hindi lang busog ang aming tiyan kundi busog din ang
aming isipan.

Higit sa lahat, si Ma’am Amy ang aming ilaw sa paaralan.


Kapag may problema kami sa bahay o pamilya, nariyan siya para QUALITY 3
adviser to her pupils
kami ay yakapin at payuhan. Di rin niya pinalalampas ang mga
pagkakataon na itama kami kapag kami ay nagiging palalo at
pasaway. Gusto niya bigyan kami ng kumpiyansa pero hindi
naman malaki ang mga ulo.

Maliit man ang sweldo, payak man ang pamumuhay at


madami man dapat isakripisyo, bale wala ang lahat ng ito kay
CONCLUSION
Ma’am Amy. Ang importante sa kanya ay makagising ng umaga summary
at pumasok sa paaralan upang kami ay makasama. Tunay ngang
lodi at petmalu ang isang gurong gaya ni Ma’am Amy na patuloy
na nagtuturo at nagbibigay ng inspirasyon sa aming mga kabataan.

EDITORYAL

Gera kontra droga…


Seryoso ang Pangulong Duterte nang sabihin niya sa
kaniyang State of the Nation Address na tuloy ang laban upang INTRO
sugpuin ang droga sa bansa. Marami man siyang kritiko, matapang newspeg: what the President said
in SONA
niyang sinabi na di titigil ang gobyerno sa pakikipagdigma laban sa stand: the President needs
support
ipinagbabawal na gamot. Tunay ngang kahanga-hanga ang sinabi
ng ating Pangulo ngunit kailangan niya ang suporta ng bawat isa sa
ganitong uri ng gera.

Matagal nang pinahihirapan ng droga ang ating bansa.


Maraming ng pangarap ang nawasak dahil sa paglaganap nito. Di
na rin mabilang ang pamilyang nasira dahil sa pinasok na rin ng
droga ang kanilang tahanan. Ayon sa talaan, 2.1 porsyento ng mga drugs has been a problem in the
Pilipino edad 16 hanggang 64 ang gumagamit ng ipinagbabawal na country ever since

gamot. Nakakalungkot, patuloy na lumolobo ang numero at


maraming baranggay sa Metro Manila ang apektado nito.

Suportahan natin ang ating Pangulo sa kampanya laban sa


droga at magsimula tayo sa ating tahanan. Pamilya ang the support must start in the
pinakamaliit na yunit ng lipunan ngunit malaki ang maitutulong sa family
pag-unlad ng bansa. Maging alerto sana ang mga magulang sa
pagbabantay sa kanilang mga anak upang di sila mahulog sa
galamay ng ipinagbabawal na gamot. Masakit man, dapat natin
ipagbigay-alam sa otoridad kung di na natin makontrol ang
sitwasyon at tunay na lulong na sa sa droga ang ating mga kamag-
anak at mahal sa buhay.

Malaki din ang papel na ginagampanan ng eskwelahan sa


gera kontra droga. Kung nakikita na ng mga guro na ang kanilang
mga estudyante ay nalululong na sa ipinagbabawal na gamot, dapat the role of school in the
campaign against drugs
nila itong gawan ng aksyon. Pagmalasakitan nawa ng paaralan ang
mga batang ito upang din a makahawa ng iba. Huwag sanang
magbingi-bingihan at magbulag-bulagan ang opisyales ng
eskwelahan dahil isang isang seryosong usapin ang droga sa
paaralan.

Malaki din ang maitutulong ng baranggay sa pagsugpo ng


droga sa bansa. May kapangyarihan ang mga namiminuno sa
baranggay upang tuluyan na maging drug-free ang kanilang lugar.
solving the problem in the barangay
Wala sanang kapa-kapatid at kama-kamag-anak sa ganitong level
kampanya laban sa droga. Arestuhin ang dapat arestuhin at
parusahan ang dapat parusahan ng walang kinikilingan at
pinapaboran.

Malayo pa ang lalakbayin ng kampanya laban sa droga


ngunit mahalaga na tayo ay kumikilos ng sama-sama. Ang
trabahong ito ay di lang responsibilidad ng pamahalaan. Sa with our cooperation, we can solve
this drug problem
pamamagitan ng ating kooperasyon, makakamit din natin ang
tagumpay sa digmaan para bigyan ng solusyon sa droga sa ating
bansa.

EDITORIAL

The saga continues…


President Duterte was dead serious when he mentioned in
his State of the Nation Address that the war against drugs INTRO
continues. He may have many critics on his drastic ways of newspeg: what the President said
in SONA
solving it, the President said that the government will not stop to stand: the President needs
support
quash the drug problem in the country. It was a commendable
statement coming from our leader but he needs the support of
everyone for this campaign.
The drug problem has made us suffer for so many years.
Many dreams were shattered because of the proliferation of
prohibited drugs in the country. Many families were also
destroyed because drugs have entered the comforts of their homes. drugs has been a problem in the
According to statistics, 2.1 percent of Filipinos ages 16 to 64 years country ever since

old are using drugs. Sad to say, the figures continue to balloon
and most of the barangays in Metro Manila are affected.

Let us support our President in his campaign against drugs


and we should start in our homes. Family is the basic and yet most the support must start in the
powerful unit of the society and can greatly contribute in the family
country’s development. The parents must be vigilant enough to
detect whether their kids are using prohibited drugs or not. Reality
bites and may hurt us in some way, we should inform the
authorities of drug-related cases even if it involves our relatives
and loved ones.

The school also has a colossal role in waging war against


drugs. If teachers would sense that some of their students are using
drugs, they should make an action right away. We should extend the role of school in the
campaign against drugs
our concern to these drug users so that they would not encourage
other students to join their ways. School authorities should not be
deaf and blind because drug abuse is a serious matter that must not
be taken for granted.

We can also solve this problem at the barangay level. The


officials spearheaded by the barangay captains and kagawad have
the power to make their area drug-free. We know that blood is
solving the problem in the barangay
thicker than water but let us cut this bad practice of ours in level
protecting our friends and families even they involved in drugs.
We should arrest and punish them according to the rule of law
without reservations and bias.

Our journey towards winning the war against drugs is still


far from reaching its end. Quashing our drug problem is not a sole
responsibility of the government. Through cooperation, we would with our cooperation, we can solve
this drug problem
win this battle towards resolving the drug problem in our beloved
country.

EDITORYAL

Naghihingalong mundo…
Mga di pangkaraniwang bagyo, mga di mapigilang
pagbaha at pambihirang init at lamig- ilan lamang ito sa mga INTRO
senyales na ang mundo ay may sakit. Nagpupulong ang iba’t- general observations about
climate change
ibang lider ng bansa dahil ang tinaguriang climate change ay stand: act now for the
environment
nararamdaman na sa kasalukuyang panahon. Tunay ngang
nakakaalarma ang mga pangyayaring ito at dapat tayong kumilos
ngayon na upang saklolohan ang ating mundo.
Kamalayan at kaalaman ang susi upang tugunan natin ang
hamon na dala ng climate change. Nakakadismaya na may mga
tao kasing ignorante at walang kaalam-alam sa climate change.
Kulang sila sa sapat na impormasyon kung gaano kasama ang Awareness and knowledge are
epekto ng phenomenon na ito. Mayroon namang iba, walng what we need.

pakialam sa ating Inang Kalikasan. Imulat natin ang kanilang


isipan at paningin sa banta ng pagbabagong klima.

Makilahok sa kampanya upang sagipin ang ating mundo.


Sumali sa mga environmental activities gaya ng pagtatanim ng Get yourselves involved.
puno, pag-iwas sa paggamit ng mga kemikal at iwasan ang
polusyon sa lupa, hangin at tubig. Lagi natin isali ang ating sarili
upang hilumin ang sugat ng ating naghihingalong mundo gaya ng
wastong pagtatapon ng basura.

Huwag lang sanang humangga sa salita sa halip ay


konkretong aksyon ang ating ipakita para sa Inang Kalikasan.
Kumilos tayo bago mahuli ang lahat. Baguhin natin ang ating mga Act for the environment.
gawaing nakakabutas sa ating ozone layer tulad ng pagsusunog ng
basura at smoke belching. Higit sa lahat, ang pagbabago ay dapat
magsimula sa ating sarili sa pamamagitan ng pagkakaroon ng
tamang disiplina.

Hindi kaya ng pamahalaan na mag-isa upang labanan ang


climate change. Kailangan na magturo ang mga magulang sa
kanilang mga anak sa tahanan. Dapat din itong ibahagi sa mga
All of us are involved in solving the
estudyante sa paaralan. Mas mainam din na gawin natin ang mga problem of climate change.
ito sa ating komunidad upang marami pa tayong mapasunod at
mahikayat. Sama-samang pagkilos ang susi upang labanan ang
climate change.

Hinndi isang malaking biro ang banta ng climate change.


Lahat ay kumikilos na kaya nararapat lang na kumilos din tayo sa
ating bansa. Tandaan natin na tayo ay mga anak ng Inang Encourage everyone to make a
move.
Kalikasan na ngayon ay may sakit at nangangailangan ng tulong –
pababayaan mo na lamang ba siya?

EDITORIAL

Slowly dying…
Super typhoons, unstoppable flash floods and quite
abnormal heat and cold temperature in the country – these and INTRO
more are the signs that our planet is sick. Leaders of different general observations about
climate change
nations would always gather together to come up with possible stand: act now for the
environment
solutions because climate change is already happening and being
experience by people. This is very alarming and we need to act
once and for all to save our only home.

Awareness and information is one of the keys to face the


challenge brought by climate change. It is very frustrating that
some are totally ignorant and have no knowledge about climate
change. They do not have adequate information about the drastic
effects that climate change can bring to mankind. If they do have
info, many of them are indifferent and do not even care. Let us
open their minds and eyes to possible threats of this phenomenon.

Get yourselves involved in saving Mother Earth. Let us


join environmental activities like planting trees, avoiding the use of Get yourselves involved.
harmful chemicals and controlling ourselves in polluting the land,
air and water. Let us always participate and share our part to heal
the wounds of our Mother Nature like practicing proper waste
disposal.

Let us not only give solution through words but provide


answers by having concrete solutions. Let act for the environment
now before it is too late. Change our traditional ways of doing Act for the environment.
activities that could contribute to ozone layer depletion like
burning of garbage and smoke belching. Above all, change must
start within ourselves by having demonstrating a keen sense of
discipline.

The government cannot solve this issue all alone. The


parents need to teach their children at home. Teachers have to
share lessons on climate change in schools. We should also
All of us are involved in solving the
practice all these in our very own communities so we can initiate problem of climate change.
and encourage others to make a move. A collective action is the
key to fight the drastic effects of climate change.

Climate change is no big joke. If other countries are


making massive efforts, we Filipinos must also do the same. Let
us be reminded that we are all children of our Mother Earth who Encourage everyone to make a
move.
right now is suffering, ill and needs help – will you just ignore her
call?

EDITORYAL

Seryoso at listo…
Madalas na dalawin ng malalakas na bagyo ang ating
bansa. Dahil dito, maraming nasisirang mga kabahayan, gusali, INTRO
imprastraktura at maging ang agrikultura na siyang pinagkukunan many typhoons are visiting the
country
natin ng pagkain. Sa panahon ng bagyo at kalamidad, dapat stand: preparation is the key
paigtingin ni Juan Dela Cruz ang kaniyang kahandaad dahil
maaaring buhay ang maging kapalit ng kaniyang kapabayaan.

Dapat tayongmagsimula ng paghahanda sa ating mga


tahanan. Siguraduhing ang pamilya ay mayroong tinatawag na Family must prepare.
emergency plan kung sakaling dalawin sila ng kalamidad. Mag-
imbak ng mga pagkain, gamot, at ihanda ang mga emergency kit
para maging alerto. Mas mainam din na alam ng mga miyembro
ng pamilya ang mga numerong dapat tawagan at mga exit points
ng bahay sakaling sila ay ma-trap.

Isang magandang aktibidad din ang ginagawa ng mga


paaraln upang sanayin ang mga estudyante sa kanilang gagawin sa
panahon ng bagyo. Ang mga practical drill at liksyon sa School must teach the students
disaster readiness.
eskwelehan ay makakatulong upang bigyan kaalaman at kamalayan
ang mga mag-aaral patungkol sa disaster readiness. Dahil sa
bahain sa Pilipinas, maganda rin na turuan ang mga estudyante sa
paglangoy at iba pang uri ng survival skill gaya ng first aid,
evacuation at iba pa.

Salamat din sa ating Pangulo at binanggit din niya sa


kaniyang SONA ang pagbuo ng disaster resiliency council na
siyang mangunguna sa paghahanda. Sisiguraduhin ng ahensyang
Government will take the lead in
ito na bibigyan ng sapat na impormasyon ang mga tao patungkol sa disaster readiness.
namumuong sama ng panahon. Dapat ding palakasin ang mga
satellite sa bansa sapagkat ang mga ito ang nangangalap ng datos
para mapaghandaan natin ang bagyo. Pondohan pa dapat ang
PAGASA upang lalo pang mapaganda ang kanilang trabaho at
serbisyo.

Mahirap mawalan ng tahanan sa gitna ng bagyo. Mahirap


ang magutom at walang makain tuwing masama ang lagay ng
panahon. Masakitang mawalan ng mahal sa buhay sa pagdalaw ng Be prepared 100%.
kalamidad. Seryosong paghahanda ang dapat natin gawin upang
wala nang masawi pa tuwing mayroong bagyo.

EDITORIAL

Ready and vigilant…


The country is often visited by many typhoons each year.
Because of these unwanted visitations, many houses, buildings and INTRO
other infrastructures are destroyed and the agriculture is very much many typhoons are visiting the
country
affected. In times like this, Filipinos must reinforced their stand: preparation is the key
preparation because a dose of negligence can mean lost of
thousands of lives.

We have to start our preparation at home. Families must


make sure that they crafted their own emergency plan. in case of Family must prepare.
calamities. Stock some food, medicine and emergency kit to be
ready in the coming of typhoons. It would also be better if family
members would know the emergency numbers that they need to
contact and even the exit points of their houses in case that they
will be trapped.
The activities being done by the school to train the
students to be ready deserves commendation. The practical drill
and lessons on disaster inside the classrooms is a big help in School must teach the students
disaster readiness.
providing the students knowledge and awareness. Because
Philippines is prone to floods, The students must also be taught
how to swim and other survival skill like first aid, evacuation and
others.

Thanks to the President as he mentioned in his SONA his


plan of organizing the disaster resiliency council to lead the
preparation. This agency will have to make sure that the public
Government will take the lead in
will be given adequate information about the arrival of a typhoon. disaster readiness.
Satellites of the country must also be fortified for these collect data
so we can prepare for the coming of an inclement weather.
PAGASA must also need to be funded to enhance their instruments
and services.

Indeed, it is hard to lose homes at the middle of a typhoon.


It is difficult to be hungry during calamities. It hurts when people
die because of a disaster. Serious preparation must be executed so Be prepared 100%.
that no lives would be compromised when there is a bad weather
approaching the country.

EDITORYAL

Kailangan kita…
Lumaki lahat tayo sa paggawa ng takdang aralin na
ipinadadala ng ating mga guro sa bahay. Ngunit kailangan na natin INTRO
na magpaalam sa kanila dahil sa “No Homework Policy” ng newspeg: no homework policy
stand: don’t punish our teachers
gobyerno. Nakakalungkot isipin na ang mga guro ay maaring
makulong at magmulta dahil lamang sa pagtupad ng kanilang
tungkuling sinumpaan.

Una sa lahat, ang assignment ay di dapat na ituring na


pahirap sa mga bata. Ito ay mga gawain na nagsasanay ng mga Assignment is not a burden.
kakayahan ng mga bata. Ito rin ay nagbibigay pagkakataon sa
kanila na ituloy ang mga gawain nila na hindi natapos sa paaralan.

Hindi rin totoo na ito ay hadlang sa bonding ng pamilya.


Ang totoo, may assignment man o wala, may ilan na wala naman
bonding talaga sa pamilya, Abala ang mga magulang sa trabaho Assignment is not a hindrance
for family bonding.
samantalang nasa barkada lang ang karamihan nating mga
kabataan. Huwag natin isisi sa assignment ang mga bagay na ito
na tayo din ang may kasalanan.

Tinuturuan din tayo ng assignment na maging responsible


at lumaking may disiplina. Sa assignment, natutulak tayo na
buksan an gating mga kwaderno at libro upang magbasa. Wala na
Assignment teaches us to be
ang tradisyon ng pag-aaral ng liksyon. Dahil sa cellphone at ML, discipline and responsible.
nakalimutan na ng mga bata ang kinagawiang pag-aaral ng liksyon.

Pag hindi nagbigay ng assignment ang mga guro sa mga


bata, kaya kaya nilang gawin lahat sa paaralan. Kung walang
homework, paano ang mga research ng mga bata na labas lang ng Assignment is an extended and
enrichment activity.
paaralan maaaring gawin. Sa halip na pagkaaabalahan ang isyung
ito, marami pa tayong dapat gawin gaya ng pagtatayo ng mga
paaralan, pagdaragdag ng mga libro at pagpapataas ng sahod ng
mga guro.

Sa mga guro naman, dapat natin ibigay ang tipo ng


assignment na makakatulong sa mga bata. Huwag ang mga
assignment na sa tingin mo kahit si Batman ay di kayang gawin.
Give assignment that are useful and
Magpapa-assignment ka ng computerized na essay ngunit wala can be done by the students.
naman kuryente sa lugar ng mga estudyante. Magpapahanap ka ng
mga materyales ngunit alam mong hindi ito accessible sa mga bata.
Kaunting konsidersyon lamang ang kailangan.

Maganda ang “No Homework Policy” tuwing weekends


dahil tama lamang na ang panahon na ito ay pahinga. Ngunit wag
We still need assignment once in a
naman sana itong maging absolute na polisiya. Kailangan pa din awhile.
natin ang assignment kagaya ng mga pangangailangan natin ng
mga silid-aralan, libro at mga guro.

EDITORIAL

Adieu me not…
Many of us have grown in doing assignments being given
by our teachers. But it is time to say goodbye for now for these INTRO
assignments because of the government’s “No Homework Policy”. newspeg: no homework policy
stand: don’t punish our teachers
Sad to imagine that our beloved teachers would be arrested and
would have to pay for a fine but just merely doing their jobs.

First of all, assignments must not be treated as a a burden.


Assignments are additional exercises and enrichment activities to Assignment is not a burden.
develop the skills and competencies of students. They also served
as extended activities most especially for written activities and
tasks that were not finished in school.

It is also not true that assignments are a hindrance for


family bonding. Reality is most of the families nowadays do not
really bond at all. Some of the parents are busy and working and Assignment is not a hindrance
for family bonding.
some of the children are with their friends. let us not put the blame
on assignments for it is really up for us if we will bond with our
families or not.
Let us not remove assignment for they teach us to be
responsible and disciplined. Because of homeworks, we are
encouraged to open our notes and books to read. The tradition of
Assignment teaches us to be
studying one’s lesson has long been gone. Because of cell phone discipline and responsible.
and ML, children of today have forgotten studying of the lessons in
school.

If we will not give assignments, will the children handle


to do everything in school. If homeworks will be removed, what
will happen to researches of students that can only be done outside Assignment is an extended and
enrichment activity.
the school. Instead of going so meticulous on this polcy, why not
attend to some more important issues in the field of educa9tion like
building of more schools, proliferation of more textbooks and
increasing the salary of teachers.

On the part of the teachers, they should give assignments


that could further develop the knowledge and skills of students.
Please do not give assignments that even Batman cannot even
Give assignment that are useful and
finish overnight. Take into account the capacity and condition of can be done by the students.
our learners when giving assignments. There are students living
with no electricity so why bother give them computerized
assignments. There are students who are very poor so why give
assignments that are so expensive. A little consideration is what
we need.

The “No Homework Policy” is a not so bad advocacy for


students also need to rest. But we hope that this policy would not
We still need assignment once in a
be absolute. We still need a few assignments just like how we awhile.
need classrooms, books and teachers.

TRAVELOGUE

Isla Paraiso
Maputing buhangin, malinaw na tubig dagat at mababait
INTRO
na mga tao – iyan ang sumalubong sa akin sa aking bakasyon.
ilarawan ang lugar at siya ay
Kasama ang pamilya at ilang kaibigan, byahe namin ay patungo sa ipakilala
Subic. Wala kaming kamalay-malay na isang di malilimutang
karansan ang naghihintay sa amin sa isang paraiso – ang Isla
Potipot.

Isang bangka ang aming nirentahan para patungo sa isla.


Maaga pa lang, nasa pampang na kami upang makipagkita sa QUALITY 1
inupahan naming bangkero. Masarap ang sinoy na hangin sa dagat. full of energy with sense of
humor
Habang pumapaspas ang aming bangka, dama ko ang dampi ng
hangin dagat sa aming pisngi.

Tahimik ang lahat sa bangka. Kung gaano kami kadaldal


sa pagsisimula ng aming pamamangka, ganun naman kami katulala
sa aming nakikita. Palibhasa ay wala kaming dagat sa Pampanga. QUALITY 2
a generous sister to everyone
Paano nilikha ng Diyos ang lahat ng ito – bughaw na kalangitan,
luntian na mga bundok, nagsasalpukan na mga alon. Isang
paghanga ang aming nagawa habang nasasaksihan ang mga
tanawin.
Bigla na lang huminto ang aming sinasakyang bangka.
Bumulaga sa amin ang isang isla na sobrang ganda. Lumundag na QUALITY 3
adviser to her pupils
kami lahat mula sa bangka dahil sa puti ng buhangin at sobrang
linaw ng tubig dagat. Di na naming napigilan ang aming sarili at
kami naglublub na sa dagat. Sinubukan din namin ang kayak kung
saan kami ay namangka gawin ang sagwan. Naglaron din kami sa
tubig, sumisid at walang tigil na lumangoy.

Matapos ang masayang pagtampisaw sa tubig, tumungo


na kami para galurarin ang buong isla. Nagulat kami sa ganda ng
CONCLUSION
lugar. Pwede ka rin magbasktball, magvolleyball at magsoccer sa summary
isla. Meron din silang activity area kung saan pwede mag-concert
ang mga bumibisitang turista. Di rin naming nalimutan ang
walang tigil na pagpose, selfie at group picture para sa aming
souvenir sa isla.

Ang Isla Potipot ay lalo pang pinaganda ng mga mababait


na tao na sobrang maasikaso at palakaibigan sa amin. Isa itong isla
na dapat alagaan at ibahagi sa lahat. Ang Isla Potipot ay isa
lamang sa magagandang lugar sa ating bansa na dapat nating
ipagmalaki.

You might also like