Ako’y Wika

Tula ni Kiko Manalo

Wikang Filipino ang aking pangalan,

Ipinanganak ko itong kalayaan,

Ako ang ina at siyang dahilan,

Ng pagkakaisa at ng kasarinlan!

Sapagkat ako nga ang siyang tumanglaw

Sa bansang tahanang iyong tinatanaw,

Katulad ng inang sa iyo ay ilaw,

Nagbibigay-sigla’t buting sumasaklaw!

Ako rin ang ama at naging haligi,

Ng mga sundalo at mga bayani,

Sa digmaan noon sa araw at gabi,

Ako ang sandatang nagtaas ng puri!

Pagkat akong wika ang lakas mo’t tuwa

Ako’y lakas nitong bisig mo at diwa

Sa pamamagitan ng aking salita,

Ligtas ka sa uring luksong masasama!

Sinalita ako at gamit ng lahat,

Upang mga taksil ay maisiwalat,

Sa Luzon, Visayas, sa lahat ng s’yudad,

Pati sa Mindanao, ako ay nangusap!

At nakamit mo na ang hangad na laya,

Mula sa dayuhang sakim at masama,

Dilim na sumakop sa bayan at bansa,

Dagling lumiwanag, pintig ay huminga!

Wikang Filipino, ginto mo at hiyas,

Panlahat na wika saan man bumagtas,

Ilaw na maalab, sa dilim ay lunas

At lakas patungo sa tuwid na landas!

Tatag ng Wikang Filipino, Lakas ng Pagka-Filipino

Tula ni Avon Adarna

Ang wika ay apoy – nagbibigay-init,

Sa sanggol na hulog ng anghel sa langit,

Ang inang kumalong at siglang umawit,

Wikang Filipino ang siyang ginamit.

Ang wika ay tubig – na nagpapaputi,

Ng pusong may sala at bahid ng dumi,

Manalangin lamang at saka magsisi,

At patatawarin ng Poong mabuti!

Ang wika ay hangin – siyang bumubuhay,

Sa patid na hinga ng kulturang patay,

Ito’y nagbibigay ng siglang mahusay,

Sa mga tradisyon at pagtatagumpay.

Ang wika ay bato – na siyang tuntungan,

Nitong mga paa ng mahal na bayan,

Wika ay sandigan nitong kasarinlan,

Sa bundok o burol, maging kapatagan.

May alab ng apoy at lakas ng bato,

At kinang ng tubig na wari ay ginto,

Wikang Filipino’y matatag na hukbo

Na lakas ng iyong pagka-Filipino!

Ang Teknolohiya at Ang Wika

Tula ni Avon Adarna

Pinagkaitan nga ng mga patinig,

Mga pangungusap – kulang sa katinig,

At kung babasahin sa tunay na tinig,

Ay mababanaag ang kulang na titik!

Sa sulating pormal at mga sanaysay,

Ano’ng pakinabang kung putol at sablay,

Kulang na ang letra’y mali pa ang baybay,

Ang akala yata’y lubhang mahinusay.

Sa paglalahad ng totoong damdamin,

Hindi ba nagkulang sa ibig sabihin?

Sa pagsusulit ba at mga eksamin,

Makapasa kaya kung letra’y kulangin?

Mundong makabago at teknolohiya,

Anong naidulot sa ating pag-asa?

Kabataang dugong mag-aahon sana,

Tila katunggali ng sariling wika.

Ngayo’y nagtatampo – Wikang Filipino

Sa wari’y nasunog ang tunay na mundo,

Ang wika na dapat ay isinasaulo,

Ay lubhang nalimot at nagkalitu-lito!

Wikang Pambansa, Wikang Panlahat

Tula ni Gerlie L. Palmenco

Luzon, Visayas, pati na sa Mindanao

Tuwing Agosto’y sabay-sabay humihiyaw

Grupong etniko sa ‘Pinas nagkakaisa

Pinagyayaman pang lalo ang wika nila.

Ilokano, Bisaya, maging ang Tausug

Sa wikang-ginto, Pilipinas ay busog.

Chavacano, Cebuano, Ilonggo’t marami pa

Pagsaluha’t mahalin, bigay ng Dakilang Lumikha.

Iba’t ibang salita man ang banggit

Sa puso’t kaluluwa’y iisa lang ang gamit

Buong pagmamahal itong ipagpunyagi

Kayamanan ng buhay, dugo, at lahi.

Mayamang kultura, kanyang sinasalamin

Makulay na tradisyon, ipinamamahagi din

Wikang Pambansa ay Wikang Panlahat

Gamitin ng tama’t paglingkurang tapat.

Sagisag ng kalayaan, sandigan ng katapatan

Wikang Pilipinong noo’y ating ipinaglaban

Nawa’y ingatan at laging alagaan

Lubos na mahalin, kailanma’y huwag pabayaan.

Ang Wikang Pilipino

Mula sa website na Pinoyedition.com

Wikang pilipino ay ating mahalin

Ito ang sagisag nitong bansa natin,

Binubuklod nito ang ating damdamin

Ang ating isipan at mga layunin.

Wikang pilipino ay maitutulad

Sa agos ng tubig na mula sa dagat,

Kahiman at ito’y sagkahan ng tabak

Pilit maglalagos, hahanap ng butas.

Oo, pagkat ito’y nauunawaan

Ng Wikang Pambansa sa baya’y ituro,

Tatlumpu’t dalawang taong sinapuso

Ng bata, Matanda, lalo na ng guro.

Napasok na nito’y maraming larangan

Ng mga gawain na pampaaralan,

Transaksyon sa bayan at sa sambayanan

Mga paaralan sa sandaigdigan.

Wikang Pilipino’y dapat ipagtanggol

Lalo’t iisiping dito’y ginugugol,

Ang maraming hirap, Salapi’t panahon

Ng pamahalaan at ng masa ngayon.

Wikang pilipino, ikaw ay mabuhay

Itataguyod ka sa lahat ng araw.

Pilipinong Banyaga sa Wikang Filipino

Mula sa website na Pinayunlimited.wordpress.com

Ikaw kabataan, binibini, ginoo

Sa lahat ng Pilipinong makakabasa nito

Maalam ka ba sa Wikang Filipino?

O isa kang banyaga sa wika mo?

Kamusta o kumusta?

Ano nga ba ang tama sa dalawa?

Tagalog o Filipino ba?

Ano rito ang pambansang wika?

Magaling, kay galing!

Ang isip sa wika ng iba’y matulin

Kapag Wikang Filipino ang usapin

Bakit ba ika’y nagiging antukin?

Sa Ingles kay husay, o napakahusay

Ngunit sa Filipino ika’y nawawalan ng kulay

Nauubusan ng tinig, tinatakasan ng salita

Hala siya sa sariling wika niya ay banyaga!

O kahindik-hindik, kagila-gilalas

Paanong nangyaring di ka matatas

Kung nububuhay lamang si Balagtas

Tiyak mabubuwisit sa’yo ang pantas.

Nasaan na ang bakas ng wika sa pananalita?

Bakit di na kilala ng iyong dila?

Napakarikit naman ng ating wika

Sana lang ito’y iyong nakikita.

Buksan lamang ang iyong kamalayan

Ang wika nati’y makulay kung mamasdan

May kapangyarihang magbuklod ng mamamayan

Ng mga mamamayang niyayakap nitong bayan.

Ang Pilipinong banyaga sa Wikang Filipino

Ay di dapat tawaging isang Pilipino

Mahal mo lang ang Pilipinas kapag gusto mo

Ngunit hindi ba dapat mahalin mo ang lahat ng tungkol dito?

Iniibig Ko Ang Wikang Filipino

Mula sa website na Pinayunlimited.wordpress.com

Ginulo mo ang isip ko sa paraang gusto ko

Pinilit ko mang umiwas ngunit sinuyo mo ako

Itinakas sa ‘king mundo dinala sa’yong palasyo

Aking nadarama hindi ito ordinaryo.

Hanap ko’y salita, angkop na salita

Sa paglalarawan nais ko sanang ipakita

Angkin mong kulay o kay iga-igaya

Bakit ang iba’y hindi ito makita?

Musmos nang ika’y unang makapiling

Ang makilala ka ng malalim yan ang aking hiling

Sana’y makita ka saan man bumaling

Akin kang makikilala gamitan man ng piring.

Naaalala mo ba galak ko sa paligsahan?

Unang sabak ko noon sa talumpatian

May pagdiriwang noon Agosto ang buwan

Nabigo man ang dilag ngunit ako’y may natutunan.

Ang iyong pagkasilang ay dakila pala

Binuklod mo ang mga taong nais magkanya-kanya

Ikaw ang sinag na piniling di makita

Aming lampara sa dilim ng umaga.

O aking Wika nasa puso ka ba nila?

Sa tibukan ng buhay ko’y mabubuhay ka

Mahal ko ang Pilipinas at ang lahat sa kanya

Kaya ikaw Wikang Filipino di ka mag-iisa.

Wikang Katutubo: Tungo sa Isang Bansang Filipino (tula)

Ang Filipinong wika

Sadyang nakakamangha,

Itong mga salita

At mga balarila.

Ang wikang katutubo

Ay mula sa'ting ninuno

Unti-unting nagbabago

Patuloy na umaansenso.

Ang Filipino ay buhay

At palaging sumasabay

Sa matataas na alon

Ng makabagong panahon

Higit isang daan ang wika

Ng ating nag-iisang bansa,

Bakit pinipili ang iba

Tila ba tayo'y di iisa

Ngunit bakit ganoon

Ang Pilipino ngayon

Ibang wika inuuna

Tila ba atin nalimut na.

Kaya nga ang wika ay umaayon

Sa panlasa ng mga tao

Kaya nga ang tema ngayon:

Filipino, wikang mapagbago

Wikang Katutubo Tula

Ang Filipino ay wika ng bansa ko

Higit sa isang libong pulo

Higit sa isang daan ang dayalekto

Kaya naman ito ay ipinagmamalaki ko.

Totoo nga ba,

Na sa sarili nating wika

Tayo’y napapanganga

Di malaman ang maayos na paggamit ng balarila.

Tila ginamit na pampalipas

Ang pagbuo ng mga bagong salita

Na siyang ginagamit oras-oras

Ng mga taong sadyang mapaglikha.

Dapat nga bang mabahala o dapat ikatuwa

Ang pagyaman ng ating salita

Kung saan ang henerasyong ito

Ang mas nakakaintindi dito

Sina lolo at lola

Malalalim na salita pa din ang gamit nila

Ang nais ipahiwatig ay di ko makuha

Mga salitang ito, uso pa ba?

Sa paglipas ng panahon

Hiram na salita, mga bagong salita ang bumaon

Sa munting kaisipan ng mga tao ngayon

Wikang mapagbago ano kaya ang susunod?

Wikang Katutubo: Tungo sa Isang Bansang Filipino Tula

Pinakamamahal na wika ko

Hindi ko inakalang ika'y magbabago

Mga salitang binibigkas ng mga anak mo

Nagsisilbing pagkakakilala sayo ng ibang tao

Malaya kang lumilipad sa kalangitan

Isinisiwalat ang angkin mong kagandahan

Tinuturing ka naming kayamanan

Ngayo'y mistulang ika'y unti-unting dinadagdagan

Mahal naming wika ikaw nga'y sadyang mapagbago

Salitang angkin mo dinagdagan ng panibago

Mahigit isang daang dayalektong taglay mo

Sa mga araw na lumilipas may pagbabagong natatamo

Sinimulan sa eyow phowecxz ng bhocxzs niya

At sinundan ng pak ganern ni vice ganda

Nakakamangha ang husay nila

Mahal na wika pinauunlad ka nila

Naging makabago na nga ang wika

Pagbabagong tinatangkilik ng mga bata

Nauusong mga kakaibang salita

Ang siyang nagpapayabong sa ating wika

Ngunit di dapat makalimutan

Kapag ang wika ay ating pinagyayaman

Dapat parin nating matutunan

Mga wikang parte ng ating kasaysayan

Ang wika man natin ay mapagbago

Gano man kadaming pagpapalit mangyari dito

Manatili parin sana sa isip, kaluluwa at puso mo

Na Ika'y isang pilipino na parte ng isang wikang mapagbago.

KUNG NAIS LUMAYA SA PAGKAALIPIN (Sabayang Pagbigkas) ni Joel Costa Malabanan

Baka ubra pang gamitin ito sa Sabayang Pagbigkas para sa Buwan ng Wika 2014,

mababaw lamang ang mga salita para madaling maunawaan at mainam na ipabigkas

sa hayskul o sa mga nasa unang taon sa kolehiyo. Alangan ang sukat ng saknong 6, pakiayos

na lamang, pwedeng dagdagan o baguhin basta sa ngalan ng pagsusulong ng Wikang Filipino.

KUNG NAIS LUMAYA SA PAGKAALIPIN

Sabayang Pagbigkas

Joel Costa Malabanan

Wikang Filipino ngayo'y sinasakal

Ng mga bathalang may diwang kolonyal

Maging sa kolehiyo, asam ipatanggal

Ng nagdisenyo ng adhikaing hangal.

Ang mga makata, mga manunulat

Na nagkapangalan, kumita't sumikat

Ang hagdan ay wikang dapat na itanghal

Ngayon ay tahimik, yakap ang pedestal?

Silang nangagkamal ng salapi't dangal

Bakit walang imik, at walang pag-angal?

Hangad maging global, dunong ang kapital

Sa bansa ng dayo, magpapatiwakal?

Makitid ang tingin kung kabuhayan lang

Ito ay usapin ng kinabukasan

Di lang nitong guro, kundi nitong bayan

Na pinaiikot lamang ng iilan!

Ang wika'y sandata sa pakikihamok

Tanging kasangkapan sa pakikisangkot

Kung nais langgasin, edukasyong bulok

Wikang Filipino ang lunas at gamot

Intelektuwalisasyon ay ating abutin

At sa bawat disiplina ay gamitin

Diwang watak-watak ating pagbuklurin

At ang ating lahi ay pagkaisahin.

Ito ang panahon ng pagbabalikwas

Upang manindigan sindihan ang ningas

Ang Filipino ay di dapat tanggalin

Bagkos sa kolehiyo, ating pagyamanin

Sabay-sabay nating ngayo’y bibigkasin

Ang Filipino ay di dapat alisin

Sambitin, bigkasin, gamitin, paunlarin

At sa mga paaralan payabungin!

Kung nais lumaya sa pagkaalipin

Ang pagkatao ay sa wika buuin!

Kung nais lumaya sa pagkaalipin

Ang pagkatao ay sa wika pandayin!