EPISTEMOLOHIYANG FILIPINO Bayani S Abadilla PDF

Bolyum 1, Serye ng 2002, lathalain ng Hulyo-Disyembre 2002
EPISTEMOLOHIYANG FILIPINO SA

KARUNUNGANG PILIPINO
ni BAYANI S. ABADILLA
ANO ANG KARUNUNGAN? PAANO NAHUHUBOG ANG
KARUNUNGAN? ANO ANG KATUTURAN NG KARUNUNGAN SA
BUHAY? ANO ANG RELASYON NG KARUNUNGAN SA
KATOTOHANAN? ANO ANG KATOTOHANAN?
Masasagot ang mga katanungan ng paglilinaw sa sikolohikal na kahalagahan
o sikohistorya (psychohistory). Ang paglilinaw ay nakatuon sa larangan ng
siyensya na humahabi at nagtatakda sa iba-ibang larangan ng karunungan. Sa
pangkalahatan, may dalawang pangunahing saklaw o parametro ang siyensya: (1)
karunungan tungkol sa tao; at (2) karunungan tungkol sa natural na kalikasan.
Parehong may sari-saring sangay o disiplina ang dalawang pangunahing larangan
ng siyensiya o karunungan. Halimbawa, sosyolohiya at bayolohiya. May
kaangkinan ng bawat sangay ng siyensiya.
Sa siyensiya, talino ang lumilikha ng karunungan. Ang iba-ibang larangan
ng siyensya ay katotohanang galing sa talino. Lahat ng nalilikhang karunungan ay
galing sa karanasan ng sangkatauhan, ng magkaiba sa lahi. Sa dinamismo ng
buhay, umiiral ang diyalektikal na talino at karunungan. Malikhain ang talino:
umuunlad ang karunungan...
FILIPINOLOHIYA: |Opisyal na Dyornal ng Kaguruan ng Kagawaran ng FIlipinolohiya l 1

Ang bawat larangan ng siyensya/agham ay may katugmang disiplinang

tumutuklas at lumilinang sa mga partikular na karunungan. Ang mga karunungang
maka-agham—bago kilalaning totoo- ay isasalang muna sa mahigpit na proseso ng
agham.
Ang proseso ng isip na umaayon sa organikong batas ng buhay ay
konsepto/dalumat. May konseptong magaling may konseptong masama. Ang
batayan ng kagalingan ng konsepto ay kung mabisang nakawawasak ng
katangahan. Kabalintunaan ang reyalidad ng katangahan. Magkasalungat sa mga
elemento sa sikohistorya ang katotohanan at kabalintunaan at may pamantayang
etikal.
Ang totoo sa lahat ng sangay o larangan ng siyensya- kapag naangkin ng
isip- ay katalinuhang kapaki-pakinabang sa buhay. Sa tandisang pagtugon ng isip
sa hatak ng kalayaang ibinubugso ng pangangailangan nakalilikha ang talino ng
karunungan. Samantala ang pagtugaygay ng isip (pag-aaral) sa
kalikasan/katangian, saklaw at tibay ng anumang karunungan at epistemolohiya o
maka-agham na pag-aaral. Sa katuturan, ang epistemolohiya ay disiplina ng isip sa
walang humpay na pagtugon sa hatak ng kalayaang itinakda ng pangangailangan.
Ang kalayaan ay pagkilala sa pangangailangan. Pangangailangan ang kabuluhan
ng kalayaan. Pagbabago ang katuturan ng kalayaan. Ang pagbabago ay pag-asa.
Lahat ng bagay ay nagbabago. Ang hindi lang nagbabago ay pagbabago. Sa
diyalektikal ng buhay—nagaganap ang pagbabago sa karunungan o pamumuhay.
Sabihin pa, tumatalino ang isip; umuunlad ang buhay.

HINGGIL SA EPISTEMOLOHIYA
Sa siyensya pinagtitibay ang totoo o karunungan (pagtanggap ng lipunan)
pagkatapos ng masinop na prosesong makaagham: haka, obserbasyon, ebalwasyon,
validasyon at konklusyon. May pinagmumulan o ugat ang mga bagay-bagay –
natural o likha ng tao. Sa siyensya ng karunungan o epistemolohiya, ang ugat ng
kaalaman o impormasyon ay etimolohiya. Ang anumang bagay ay may dahilan sa
pag-iral. Ang pagtugaygay sa anumang bagay o impormasyon o kaalaman mula sa
pinakaugat o likas na kinahahantungan sa pinakahuling anyo o katangian ay isang
pag-aaral na siyentipiko.
Ang simula at likas na galaw ng mga impormasyon/kaalaman o mga bagay
na abstrakto/ teoretikal sa kabuluhan at katuturan (significance and effect) ay
teknolohiya sa siyensya. Ang inter-aktibong galaw o magkakaugnay na mga
kaganapan ng mga kaalaman ay ontolohiya. Ang bulas at pag-unlad naman ng
kaalaman ay ontonehiya. Ang mga kaalaman/impormasyon ay likha ng buhay at
nakasanib sa buhay. Hindi pa karunungan ang mga kaalaman, impormasyon lang.
Ang mga kaalaman ay anyo (abstrakto/konkreto) ng mga kaganapan (datos)
sa buhay, nasasabat ng mga sentido ng tao at naiimbak ang mga ito sa memorya.
Samantala, ang karunungan-- na lantay ng katotohanan – ay likha ng pagsusuri ng
talino sa mga datos na nasa memorya mula sa mga pamamaraang maka-agham. Sa
buhay humahango ng karunungan ang isip. Diyalektikal (nag-aakitan, nagsasanib,
nagpipingkian at nagbabago) ang organikong kalikasan/ katangian ng mga bagay/
nilalang sa buhay. Sabihin pa nagkakaisa ang mga tao sa prinsipyo:

nagsasalungatan ang mga uri ng mga tao sa prinsipyo. Sa karunungan, ang

diyalektika ay nasa anyo ng tesis, antitesis at sintesis.
SIMULA AT PAGSULONG NG TALINONG PILIPINO
Matutukoy ang karunungan o talino ng sambayanang Pilipino mula sa
sinaunang sibilisasyon. Sa tala ng kasaysayan, nagsimula ang talino ng Pilipino
noong panahon ng Plestosin, 250,000 – taon bago kay Kristo (Dr. Jaime B.
Veneracion, “Agos ng Dugong Kayumanggi,” 1987). Ang sinaunang mga tao sa
archipelago/kapuluan ay unggoy (Homo Erectus). Matagal sila na naghahagilap ng
kakainin. Nalikha ang mga unggoy sa dinamismo ng kalikasan. Ang sinauna’t
orihinal na pangalan ng kapuluan ay Islas Maniolas. Si Ptolemy, griyegong
topograpistang gumawa ng mapa, ang naglapat ng pangalang Islas Maniolas sa
mapa ng mundo.
Isang gintong mohon, sa punto ng karunungan ang pagkiskis sa dalawang
bato ng mga sinaunang nilalang sa kasaysayan ng lahing kayumanggi. Ang
sitwasyon ng pagkikiskisan ng Homo Erectus sa dalawang bato ay malinaw na
sandali ng paggawa ng apoy ang nililikha sa pagkiskis ng bato. Nang dumiklap ang
init, sa pagkiskis ng kamay sa dalawang bato, umiglap sa isip ng Homo Erectus
ang talino. Ito ang etimolohiya ng talino o umpisa ng karunungan ng Pilipino.
Kaugnay nito, noong sinaunang panahon, ungol at bulyaw at galaw ng mga kamay
at katawan ang wika o lengguwahe ng mga Homo Erectus. Ito naman ang
pinagmulan ng etimolohiya ng ngayo’y wikang Pilipino. Ang mga tunog at mga
letra, na kaangkinan ng wika, ay nakikilalang alibata. Ang alibata, sa disiplina ay

pagsasaayos ng mga tunog ng mga salita o baybayin. Mga korelasyon ang tunog ng
wika sa mga ingay na nalilikha ng kalikasan. Ito ang sensasyon sa kalikasan. Tao
ang pinakamalakas na anyo ng kalikasan.
Sa pagbaybay ng mga kataga o salita. Ang mga salita ay tumutukoy o
kumakatawan sa mga bagay-bagay na nakikita, naririnig, nararamdaman, naaamoy
at nalalasahan. Mula sa mga bagay na tumitimo sa sentido, nakabuo ng mga ideya
ang mga sinaunang Pilipino.
Ideomotor ang nagpapakilos sa kahulugan, kabuluhan at katuturan ng mga
ginagawa ng mga tao sa pamumuhay. Idea ang nilalaman ng ideomotor. Sa
salimuhaan ng mga tao sa iba’t-ibang larangan ng buhay ay umiiral ang ideya. Sa
kaganapang panlipunan/sosyal ang praktika at teorya ng mga ideya ay sintaktiks.
Ang sintaktiks ay isang sangay ng semyotika...
Sa pamamagitan ng talino at paggawa umunlad nang umunlad ang
pamumuhay ng mga sinaunang Pilipino. Sabihin pa, paggawa ang talino: talino ang
paggawa. Karunungan ang nalilikha ng talinong gumagawa. Ang karunungang
ginagamit ng isip ay naghahatid ng kaunlaran. Sa malayang galaw ng isip at talino
ng sinaunang Pilipino nakalikha sila ng iba ibang kagamitan sa produksyon ng mga
pangangailangan sa pamumuhay. Sa mga kagamitan sa produksyon nalinang ang
mga lupain—pagsasaka. Natutuhan ang mabisang pangingisda. Nakahabi ng tela.
Naghayupan. Noon, talino ang ideomotor ng kabihasnan at paggawa ang
kapangyarihan ng talinong naghahatid ng kaunlaran, katiwasayan at kagandahan.

Nabibihisan ng karunungan ang isip sa proseso ng humanisasyon. Ito ang

diyalekto ng talino at paggawa. Marunong at mababait ang lahing kayumanggi
noong sinaunang sibilisasyon. Pinatunayan ito ng kanilang mabulas at
namumulaklak na kabihasnan. Ang maunlad at maginhawang kabihasnan ay dulot
ng mga sumusunod:
1. Talino—paggawa
2. Kalayaan at kasarinlan
3. Masaganang likas na yaman ng kapaligiran.
ANG TALINO NG BAYAN SA SAPOT NG SIMBAHAN
Ang paglapat ng poder ng kolonyalismong Espanyol (1565) sa bansa ay
tahasang nakapaghasik ng kulturang ungas na lumawig sa loob ng 333 taon. Sa
kulturang ungas tiwalag ang talino sa pagkatao ng sambayanang Indiyo (daw).
Simbahan ang naghasik at luminang sa malaganap na katangahan. Kaalinsabay ng
tumatatag at lumalawak na katangahan sa kamalayan ng mga Indiyo ay mahusay
namang nahuthot ng bansang Espanya ang mga likas na yaman sa bansang kolonya
(Pilipinas).
Sa simula pa lang ng kolonyang pamamahala (governance), sinunog agad
ang lahat na pamana ng lahi ng mga karunungang nahabi ng sinaunang kabihasnan.
Likha daw ng mga demonyo yaong karunungang likha ng mga katutubong nilupig,
ayon sa mga lobong nakadamit tupa (mga prayle). Sa pamamagitan ng panlilinlang

at pandarahas ng simbahan at gobyernong praylokrasya nagupi o naluno ang

bait/tino (good sense) ng sambayanang kayumanggi na inalipin at binusabos. Ang
doktrina ng simbahan, sa litanya ng prostitusyon, nagpasalin-salin sa mga
henerasyon ay tahasang sumisira sa bait/tino ng mga katutubong inalipin.
Malawak at matining (hegemoniko) ang kabalintunaan at kabalbalan
(erroneous knowledge) sa kulturang ungas na milyenaryan ang kilatis. Habang ang
sikil na kamalayan o bait (collective unconscious) ang sambayanan na likas ang
talino (innate intelligence) ay nananatiling nasa isip lamang bilang katotohanan
(psychological fact) dahil sa mabangis na sensura ng simbahan at gobyernong
kolonya.
Sa loob ng 333 taon (1565-1898) luno ang katinuan at lumpo ang pagkatao
ng madlang indiyo. Nangyari iyon bunga ng sistematikong indoktrinasyon ng
simbahan at panikil ng gobyerno sa talino ng madla. Mahigpit ang sensura ng
gobyernong Praylokrasya. Habang masigsasig ang simbahan sa pagpapatatag ng
kulturang ungas sa pamamagitan ng dasal, misa, binyag, kumpisal, piyesta na
kumondisyon o humutok sa kaisipang alipin. Diwang torang-garing ang katangian
ng malaganap na isipan: nasa diyos ang biyaya ang tao ang dapat magmakaawa.
Ang kulturang ungas ay isang litanya ng duyan at kabaong. Ibig sabiin ang
tangang madla ay kumakain, nagbabawas, nagugutom, gumigising—nang gayun at
gayon lang—habang nagtatrabaho hindi nila natatamasa ang makatwirang kaparte
sa mga biyayang kanilang pinagpapawisan. Sapagkat sa kairalan ang madalng

indiyo ay alipin-walang katwiran, walang dangal. Ang buhay ng alipin ay

sumunod, sumunod nang sumunod lang hanggang mamatay.
Sa lipunang kolonyal may tumataliwas sa kalakaran, sila ang matitinong tao.
Taong-labas (social deviance) ang lumihis sa kalakaran. Samantala “utak de
kahon” (stereotype consciousness) ang asal alipin. Umiiral lamang sa kultura ang
katangahan sa pamamagitan ng mga aparato ng ideoloihya ng estado, ito ang mga
institusyon na kumokontrol sa isip ng madla. Sa panahon ng kolonyalismong
Espanyol, simbahan, pamilya at gobyerno pawang mga aparato ng ideolohiya.
Hindi permanente ang katangahan o kulturang ungas. Nawasak ito ng
katinuan. Noong 1896, sumiklab ang digmaang Pilipino-Espanyol. Sa dimensyong
pulitiko-kultural ang 1896 ay natipong katinuan sa anyong sama ng loob na
biglang sumambulat. Ang katinuan ng mabuting talino ay pwersang ideolohikal o
sikomotor. Sa diyalektika ng buhay nagtutunggalian ang ideolohiyang mabuti at
masama-ito ang naghahatid ng pagbabago sa kaayusan at pagkatao.
Kung lalagumin ang historical na reyalidad ng kolonyalismong Espanyol sa
Pilipinas, mula sa anggulo ng karunungan at espisipikong nakatuon sa kagalingan
ng pagkatao, ng sambayanan, mauunawaan natin ang katangian ng bait ng bayan o
talino ng sambayanan sa sumusunod:
1. Winawasak ng talino ang katangahan;
2. Hindi habang panahon nasisikil ang talino;
3. Ang talino ay katinuan;

4. Agn talino sa lantay na kahulugan, kabuluhan at katuturan ay totoo,

magaling at mabuti;
5. Nahuubog ang talino ng mga karanasan;
6. Ang mga masasaklap na karanasan na tumitimo sa isip, ay talinong
mapanghimagsik;
7. Ang talino na ideomotor ay napakalakas na pwersa na batas ng kasaysayan;
8. Talino ang naghahatid ng pagbabago sa kaayusan at sa pagkatao ng
sambayanan;
Sa isang bansang estado na republika ng diwa o pilosopiyang pulitikal,
nakaprograma ang diwa ng demokrasya na tumutugon sa kapakanan, kabutihan at
kagalingan ng taong bayan sa pamamahala na lahat ng larangan ng pamumuhay ng
taong bayan.
(sa kahingian ng kabatiran (insight) hinggil sa katagang Republika, sinipi
natin ang ilang “buntis na linya” ng tulang Republikang basahan ni Teodoro A.
Agoncillo.)
REPUBLIKANG BASAHAN
Republika baga itong busabos ka ng dayuhan?
Ang tingin sa tanikala ay busilak na kalayaan?
Kasarinlan baga itong ang bibig mo’y nakasusi
Ang mata mong nakadilat ay bulag na di mawari?

Ang buhay mo’y walang patid na hibla ng pagtataksil

Sa sarili, lipi’t angkan, sa bayan mong dumaraing!
Sa antas ng epistemolohiyang, diwang kaluranin ang karunungang
kumukontrol sa isip ng sambayanan. Mekanismo ng edukasyon at pabatirang
pangmadla ang daluyan ng mga kaisipabng mula sa kanluran. Bukod dito, katulong
din ang simbahan/relihiyon sa paglupig sa bait ng bayan.
Sa buong larangan ng pamumuhay sa Pilipinas ay nakasalalay sa matinik na
saplot o mekanismo ng makabagong kolonyalismo. Ang kabuhayan, pulitika at
kultura ng sambayanang Pilipino ay nagigiling sa makinaryang ekopulitikal IMF
(international monetary fund) at WB (world bank) ng “matitinding” naghaharing
uri sa daigdig. Sa dimensyon ng heopulitika, napisan sa limang bansa-Amerika,
ingglatera, alemanya, italya at hapon-ang “matitinding” naghaharing uri sa daigdig.
Ang konsentrikong daloy ng mga negosyo ng mga “matitinding”
naghaharing uri ng daigdig ay nakatining sa sistema ng monopolyo kapitalismo.
Global ang operasyon. Pangunahing IMF at WB sa mga institusyong
“namamahala” sa mga negosyo ng mga matitinding naghaharing uri sa daigdig.
Daihl sa monopolyo kapitalismo, patuloy na sinasalasa ng mga krisis ang
bansang estado ng Republika ng Pilipinas. Ang entong epekto at pagkasalaula ng
pagkatao ng sambayang Pilipino. Sa ganitong realidad, malinaw na nangyayari,
araw araw, ang kontradiksyon ng mga institusyon at pagkatao. Ang kontradiksyon
ay nagaganap sa antas ng kabuhayan, pulitika at kultura.
Sa loob ng 333 taon na kolonyalismo ng Espanyol umiral ang kulturang
ungas—umiiral pa hanggang sa kasalukuyan. Higit pang lumala. Sapagkat patuloy
na dumadami ang populasyon nanatili rin sa kasalukuyan ang dalawang antas

(parang langis at tubig) ng kaisipan sa kamalayang panlipunan. Diwang kolonyal
ang dominante. Ang nasa ilalim ng madlang isip (mind set or zeitgeist) ang sikil ng
nagkamalayang makabayan, maka-uri at makatao. Ang patuloy na lumilinang sa
namamayaning balintunang kamalayan ay mga aparato na ideolohiya ng estado:
pamilya, simbahan, pabatirang madla, edukasyon at gobyerno. Ang mga aparato ng
ideolohiya ay kontrolado ng mga dayuhan at lokal na mga naghaharing uri sa
lipunanang Pilipino.
Ang mga naghaharing uri sa Pilipinas ay binubo ng mga sumusunod:
1. Uring kapitalista (dayuhan at lokal) 2. Propitaryo-komprador
(asendero-komersyante) 3. Burukrata-komprador (negosyanteng Pulitiko) 4.
Edukador-komprador (nagnenegosyo sa edukasyon) 5. Komprador-tagapamahayag
(negosyante sa mass media) 6. Banal na awtoridad (mga taong simbahan)
Sa perspektibang pangkarunungang nakatuon sa kagalingang pambayan at
pambansa—kung lilimiing mabuti—mapapansing ang sistema ng edukasyon sa
kasalukuyan na mistulang punerarya ng utak ang akdemya at ang mga guro ay
embalsamador ng talino. Kaugnay nito, ang iondustriya na apbatirang pangmadla
ay tahasang palengke ng kaisipan na may presyo ang mga ideya, paglilibang,
paghakot ng katangahan at pagkatao ng mga gumaganap sa teknolohiya ng mass
media.
(ang kahulugan , kabuluhan at katuturan ng kultura ay nakalundo sa
pagpapahalagang pantao (social values) at hindi tamang ituring na industriya lang
na ina’t hindi ang kikitaing salapi—sa anyo ng tubo sa puhunan o suweldo.)
Sa kasalukuyang namamayaning kulturang ungas-nasa ISIP ang
nagpapagalaw sa lahat ng larangan ng buhay—ang Pilipinas ay tahasang
napakagandang pamilihan o palengke. Pinakikinabangang mabuti ng matitinding

naghaharing uri sa daigdig nag industriya ng utak (consciousness industry) sa
Pilipinas. Sa industriya ng utak, puwersa ng palengke (na tinatantos ng tubo at
presyo) ang nagtakda sa kilatis ng pag-uugali, gusto, hilig, propesyon at paggawa.
Sa umiiral na komersyalismo—walang puwang ang kabutihan ng pagkatao. Sa
siyensya, ang karunungan hinggil sa pagpapahalagang pantao ay axiolohiya. Ang
axiolohiya ay kabutihan ng tao ang pinapanday na talino.
ANG EPISTEMOLOHIYANG PILIPINO
Ang makinig sa sabi-sabi walang bait sa sarili—ito ang aral ng buhay. Sa
diwa ng konteksto ng kabutihan ng sambayanang Pilipino, ang kasabihan ay
pumukaw-diwa sa katalinuhan ng bayan. Ang talino ng mga Pilipino, sa ideyal na
kalakaran ay karanasan ng bayan—sininop ng sistema ng edukasyon—na nagiging
karunungang namamatnubay ng bayang patuloy na lumilikha ng mga
pangangailangang panlipunan para sa kabutihan, kaginhawaan at katiwasayan ng
sambayanan—ito na praxis (karanasan at karunungan).
Ang ideya, konsepto, teorya, modelo o paradigm, prinsipyo o pilosopiy na
pawang resaresa (intricacies) ng karunungan—na likha ng epistemolohiyang
Filipino—at ginagamit ng sambayanang Pilipino sa pamumuhay at tiyak na
maghahatid sa Pilipinas ng kaunlaran at kagandahan sa kalooban ng mga Pilipino.
Tanging wikang Filipino ang saligan ng Epistemolohiyang Filipino—ng batis
(source) ng antas-antas na pag-unlad ng talinong Pilipino.
Ang wikang Filipino ay hindi midyum lamang ng pagtuturo. Sinasalamin ng
wikang Filipino ang pagkatao, pagkabayan, pagkamamamayan at pagkalahi ng
mga Pilipino.ang wika ay mukha at isip na magkakaiba sa sangkatauhan.
Hindi antipatiko ang epistemolohiyang Filipino sa daloy ng pandaigdigang
karunungan. Sa halip yaong makatotohanang mga karanasan ng ibang lahi sa

daigdig ay masinop na kinilatis ng edukasyong Pilipino para sa pambansang

kapakanan at kabutihang pambayan.
Ang mahigpit na balakid sa epistemolohiyng Pilipino ay dogmatismo at
panatisismo na (lason) sa matinong pag-iisip.
Ang katotohanan ay mapagpalaya. Sa katotohanan lumalaya ang isip sa
katangahan. Sa pamamayani ng kabalintunaan/kabalbalan, masakit ang
katotohanan. Ngunit nagtuturo ang totoo. Ang tao o bayang tanga—walang pag-
asa!
Sabi ni Voltaire ang karunungan ay kapangyarihan!
FILIPINOLOHIYA SA KALINANGANG PINOY
Filipinolohiya (kilatis ng talino ng madla na gumagana o tumutugon sa
kahingian ng panahon sa batas ng kasaysayan) ang hilab ng pamumuhay sa bansa
na itinatadhana ng talino sa paggawa sa simbuyo ng kalayaan at antas ng
kasarinlan o soberanya ang kalinangan ay kalahatan naman ng iniisip at ginagawa
o nililikha ng sambayanan na itinatakda ng batas ng buhay na dinamiko o
masaklawing umiiral sa bansa.
May tatlong dimensyon o larangan ng buhay na pinaiiralan ng Filipinolohiya
sa kalinangan:
1. Ekonomiya o pambansang kabuhayan. 2. Pulitika o malawak na katuturan ng
buhay 3. Kultura, kadluan ng totoo, tama, mabuti at maganda sa kapamuhayan ng
sambayanan.

Magkakaugnay na larangan ng buhay ang tatlong dimensyon ng praktika at
teorya o praxis (sabayang paggana ng talino at paggawa na kinasasangkutan ng
sipag at tiyaga ng sambayanan)
Bawat larangan ng buhay ng sambayanan ay kinaiiralan ng batas ng
kontradiksyon—mula ng sumulpot at umiral ang mga uri ng pagkatao sa
sibilisasyong Pilipino. Tampok sa esensya at porma ng kontradisyong yaong mga
pananaw ng buhay, paniniwala at paninindigan ng mga uri ng pagkatao na nag-
aakitan, nagsasanib, nagpipingkian at humahantong sa pagbabagong
sosyohistorikal. Sa madaling sabi, ang batas ng kontradiksyon ng lipunang Pilipino
ay tunggalian ng mga uri ng pagkatao.
Aktibong kasangkot ang estado/gobyerno sa tunggalian ng mga uri ng mga
pagkatao. Sapagkat estado ang kasangkapan ng mga nagtutunggaliang mga uri ng
mga pagkatao sa pagtatamasa nila ng kapangyarihan, kasiyahan at kaligayahan. Sa
gayon ang pakikibaka ng mga uri ng pagkatao ay nakatuon sa paghawak o
pagkontrol sa poder ng estado.
Ekonomiya o batis ng buhay ang pangunahing problema na kinasasangkutan
ng tunggalian ng mga uri ng pagkatao. Halimbawa: sigalot ng uring kapitalista at
uring manggagawa at hidwaan sa lupa ng uring magsasaka at uring propitaryo o
panginoong may lupa at mga asendero. Kaipala, relasyon sa produksyon ng mga
pangangailangan sa buhay ng lipunan (bigas, damit, aklat, gulay, isda...) ang
larangan ng awayan ng mga uri ng mga pagkatao ng mga Pilipino.
Tumatagos sa antas ng pulitika ang hidwaan sa ekonomiya. Ang anyo ng
tunggalian ay nasa kilatis ng ganap at halaga (facts and values) ng mga batas o
polisiya ng uring umuugit sa gobyerno. Nangyayari sa tatlong pangunahing
institusyong sosyo-politikal (malakanyan, kongreso, korte) yaong mga usaping
makauri na nagbabangayan sa punto ng karapatan, kapakanan at katarungan o
makauring interes.

Kaugnay nito, nakasanib sa estado ng burukrasya ng estado (mekanismo ng
kapayapaan at kaayusan o instrumentalidad ng pagsasamantala at pang-aapi—
depende sa nagpapahalaga) ang buong hilab ng batas ng kontradiksyon o
tunggalian ng mga uri ng pagkatao na masasalamin sa teksto ng mga papeles o
dokumentong susuhay sa kairalan (status quo).
Sumasapaw at naiinin yaong mga kaganapan sa ekonomiya at pulitika—ito
yaong sng kilatis ng kalinangan sa lantay na katuturan ng kataga/termino. Kultura
ang awra ng buhay. Ibig sabihin yaong sosyo-historikal na praxis ng bayan ay
sagradong diwa (kinikilala at iginagalang) sa pamumuhay ng sambayanan sapagkat
kadluan ang kultura ng gusto (tama at mabuti) sa mithiin (katuturan ng buhay) ng
sambayanang lumilikha ng kanyang kasaysayan.
Ang pulso ng kultura ay likas na umaayon sa pamantayang etikal. Wisyo ng
bayan ang pamantayang etikal na pinaiiral ng “teknolohiyang etikal” sa
siyensya/agham ng pagpapahalagan pantao o axiolohiya. Ito ang katuturan ng
kawikaang: kumakain ang tao para mabuhay pero hindi sa pagkain lamang ang
halaga ng pamumuhay.
Ang sidhi ng buhay ay obhektibong nakatuon sa kagandahan. Sa kagandahan
nalilinang ang pagkatao—naghuhunos. Ito ang kabatirang antropolohikal sa
pagkataong Pilipino na nagmumula sa homo erectus pilipinensis (veneracion).
Nagbago ang tao (Pilipino) mula sa hayop (bakulaw) sa pamamagitan din ng
paggawa ay patuloy pang nagbabago sa nahuhubog na katauhang kultural. Talino
na pinanday ng paggawa ang “pumipino” sa katauhang kultural. Naiwawaksi sa
katauhang bayolohikal ang likas na kabangisan sa pagkatao sa patuloy na pag-
unlad ng talino sa isip.
Pawang motibasyon at intensyon ang enerhiya o ideomotor ng talino. Sa
motibasyon napupukaw ang talino. Ang pagsisikhay o pagpupursige ng talino na
makamit ang pangangailangan ay sitwasyon ng paggawa/paglikha ng tandisangpita

(will) ng intensiyon. Kasiyahan ang talino (telesis) ang pagtatagumpay na makamit

ang gusto o nais.
Sa salimuhaan ng talino (telekinesis) dinamikong umiiral ang sibilisasyon at
kalinangan ito ang katagalan (tadhana) na tinutugunan/ginagampanan ng talino as
batas ng buhay. Ang gilas ng talino na natatakdaan ng panahon ay sikohistorya
(psychohistory). Habang sikohenesis naman ang koleltibong sarili o bigkis ng
talinong tumutugon sa pananaw sa buhay, paninindigan, paniniwala at layuning
ideolohikal. Ang sikohenesis ay kimpil ng mga uri ng pagkatao—na nag-kakaisa sa
paniniwala, paninindigan... ay aktibong nakasangkot sa batas ng kontradiksyon sa
kapamuhayang sosyal/panlipunan.
FILIPINOLOHIYA IMPERATIBO SA PEDAGOHIYA
Sa matinong sistema ng edukasyon sadyang imperatibo ang edukasyong
Filipinolohiya: karunungan ng sambayanan na hango sa malawak na karanasan ng
sambayanan na sinisinop sa mga teorya, prinispyo at mga likhahuwaran ng mga
piling talino. Tanging Filipiolohiya lamang maitatampok ang pambansang
kalinangan na tunay na Pilipino sa diwa at gawa. Hindi ito mapasusubalian.
Katunayan, mahigpit na pinupuna ng mga kritikal na edukador ang makadayuhan o
kolonyal na edukasyon ng bayan mula ng masakop ng bansang “estadong dolyar”
ng amerika.
Ang makatuturang pedagohiya (pagtuturo at pag-aaral) ay dapat na nakatuon
sa paglinang ng pagkamakabayan (nationhood) ng pagkataong Pilipino at
makataong kaunlarang tatamsahin ng buong sambayanan. Tanging konseptong
demokrasya—hilab Filipinolohiya ang makatuturang patnubay ng talino ng bayan
na lumilikha ng kanyang kapalarang matiwasay, maluwalhati at maganda.

Sa dimensiyong teknolohikal, ang talino ng bayan sa simbuyo ng kalayaan
ay tutugon sa pambansang industriyalisasyon at modernisasyon ng agrikultura.
Ang praxis (sabayanang paggana ng talino at lakas paggawa) ay mabiyayang
ipakikita sa taunan progresibong GDP (groseng domestikong produksiyon) na
iniluluwal o nalilikha ng ekonomikong disiplinado ang pag-unlad at umaayon sa
takbo ng pandaigdigang kalagayang pangkabuhayan. Samantala sa GNP (groseng
pambansang produksyon) kasali o kabilang sa kalahatan ng produksyon yaong
eksperimentasyon sa larangan ng agham at mga pananaliksik sa mga piling
karunungan na kapaki-pakinabang para sa bayan at sa bansa.
Hindi balakid o problema ang wikang Ingles sa paglinang sa karunungan ng
bayan—bagaman higit na mahusay at mabuti ang wikang Filipino—pandayin ng
sistema ng edukasyon ang katalinuhang sosyal. Ang talino ng bayan sa diwang
Filipinolohiya sa pandaigdigang talamitan-diwa (salimuhaan ng karunungan sa
daigdig) ay kikilala at gagalang sa kalinangan ng ibang bayan sa larangan ng
heopulitika (relasyong bansa-sa-bansa) na kinasasangkutan ng pandaigdigang
kalakalan at diplomasya.
Sa kasalukuyan, pluralista ang pandaigdigang kalinangan. Puspusan itong
winawasak ng globalisasyon na pangunahing itinataguyod ng “estadong dolyar” ng
Amerika. Sa globalisasyon, na kapaki-pakinabang sa sirkulo ng malalaking
kapitalista, itinatakda ang mekanismo ng pamilihan (produksiyon at pagkonsumo)
ng mga paninda ang kilatis ng isip ng sangkatauhan nasa lambat-bitag ng
monopolyo ng kapitalsimo. Sa pandaigdigang sistemang kapitalismo tanging
grupong 7 (Amerika, Inglatera, Kanada, Alemanya, Italya, Pransya at Hapon) ang
mga bansang nakikinabang sa yaman ng daigdig na nalilikha ng lakas ng paggawa
ng daigdig.
Sa globalisasyon batbat ng mga problema ang sangkatauhan, lalo yaong mga
mamamayan ng ikatlong daigdig na kinabibilangan ng masang Pilipino. Hindi
lamang paninda ng lakas paggawa, bagkus pagkatao ng sangkatauhan ang

hinahakutan ng tubo sa puhunan ng mga dambuhalang kapitalista sa daigdig.

Kaipala, tandisang paninda na din ang tao.
Kulturang komersyalismo—sa kultong pananakop—ang isinusulong ng
globalisasyon. Ang dinamismo ng hegemonya/gahum ay naglulundo sa “isang tao,
isang mundo, isang diwa”. Sa katangiang pluralista ng kalinangan ng daigdig, ang
globalisasyon ay tandisang sikolohikal at pulitikal na armas sa pagwasak ng iwing
katinuan ng mga etnikong nilalang sa daigdig. Layunin ng mga naghaharing uri ng
mga tao sa daigdig, sa iskemang globalisasyon, na gawing tau-tauhan (cyber-
being) ang sangkatauhan na mamanipulahin sa kompyuter.
HIDWAAN-DIWA SA DAIGDIG
Ang buong hilab ng buhay ng sangkatauhan ay likas na kumikilos sa batas
ng kontradiksyon. Nag-aakitan, nagsasanib, nagsasalungatan hanggang magbago
ang mga personahe o uri ng pagkakataong magkakatuwang na namumuhay na
nagbabangayan sanhi ng kapakanan, karapatan at kapangyarihan. Ang sigalutan sa
diwa ay nangyayari sa larangan ng ekonomiya, pulitika hanggang sa kultura.
Kilatis ng isip o diwa—na ideolohiya—ang nagpipingkian sa umiiral na sistema ng
pamumuhay ng sangkatauhan.
May mekanismo ng pag-iral ang buong sistema ng kapamuhayan. Ito yaong
iba’t-ibang institusyong kinaroroonan ng disiplinang magkakahiwalay sa
aktibidades/ gawain magkakaugnay sa makatuturang bisa (resulta ng gawain)
alinsunod sa kaugalian o kalakarang may pamantayan ng mabuti, wasto at
maganda ayon sa uri ng pagkakataong makikinabang sa mga atupaging
sosyopulitikal.
Sa antas ng diwa, ang mekanismo ng umiiral na sistema ay tinatawag na
aparato ng ideolohiya sa larangan ng komunikasyon na ginagampanan ng mga

institusyon sa larangan ng komunikasyon sa talastasan o mass midya. Ang mga
institusyong kabilang sa aparato ng ideolohiya ay pamilya, paaralan, simbahan,
gobyerno at mas midya. Sila ang humuhubog sa kilatis ng kaisipang naghahayag
ng gusto o naisin at layunin o intensyon sa mga gawain o inaatupag sa
pamumuhay.
Sadyang relatibo ang mga naisin o layunin sa buhay dahil umiiral sa
modernong sibilisasyon ang mga uri ng mga pagkatao na magkakasalungat ang
gusto at magkakakontra ang layunin.
Nasasangkot ang sambayanang Pilipino sa hidwaan-diwa ng mga uri ng mga
pagkatao sa sangkatauhan. Ang tunggalian ng mga uri ng pagkatao ay nagaganap
sa larangan ng kabuhayan o ekonomiya, gobyerno o pulitika at kultura. Sa
tunggalian ng mga uri ng mga bayan o etnikong katauhan sensitibong usapin o isyu
ang kalayaan at kasarinlan. Sapagkat kalakip ng kalayaan at kasarinlan ang
katuturan ng pagkatao ng bawat bayan at halaga ng patrimonya o kabansaan na
nagtataglay ng mga likas na yaman: ginto, tanso, tingga at iba pang mahahalagang
elemento ng ginagamit sa paglikha ng maraming bagay o paninda.
Sa katayuan ng Pilipinas at kalagayan ng sambayanang Pilipino na
kontrolado ng “estadong dolyar” ng Amerika imposibleng umunlad ang bansa at
humusay ang pamumuhay ng mga mamamayan. Sapagkat ang yamang nalilikha ng
lakas ng paggawang Pilipino ay matagal nang pinakikinabangan ng mga dayuhang
kapitalista sa kapinsalaan ng kabuhayan ng mga mamamayang Pilipino. Gobyerno
ng Pilipinas ang lunsaran at sinupan ng mga dayuhan interes.
Ang buong hilab ng kapamuhayang pinoy ay pawang mahigpit na
pinagagalaw ng dolyar. Ang talino ng bayan ay nakatuon sa dolyar. Sa kalagayang
ito—na sikil ang kalagayan at napariwara ang kasarinlan—ng sambayanan, sa
katuturan ng Filipinolohiya sadyang imperatibo sa pedagohiya ang karunungang
mapagpalaya.

EPISTEMOLOHIYANG FILIPINO Bayani S Abadilla PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

EPISTEMOLOHIYANG FILIPINO Bayani S Abadilla PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Bolyum 1, Serye ng 2002, lathalain ng Hulyo-Disyembre 2002

EPISTEMOLOHIYANG FILIPINO SA

Ang bawat larangan ng siyensya/agham ay may katugmang disiplinang

nagsasalungatan ang mga uri ng mga tao sa prinsipyo. Sa karunungan, ang

Nabibihisan ng karunungan ang isip sa proseso ng humanisasyon. Ito ang

at pandarahas ng simbahan at gobyernong praylokrasya nagupi o naluno ang

indiyo ay alipin-walang katwiran, walang dangal. Ang buhay ng alipin ay

4. Agn talino sa lantay na kahulugan, kabuluhan at katuturan ay totoo,

Ang buhay mo’y walang patid na hibla ng pagtataksil

daigdig ay masinop na kinilatis ng edukasyong Pilipino para sa pambansang

(will) ng intensiyon. Kasiyahan ang talino (telesis) ang pagtatagumpay na makamit

hinahakutan ng tubo sa puhunan ng mga dambuhalang kapitalista sa daigdig.

You might also like