SCENE 1: SCENE 2:

Characters: Characters:
1. Professor - Alzen 1. Rizal - Leonel
2. Classmates – Dave 2. Bentong - Wilson
Sandra 3. Guard
Ram 4. Saturnina - Justine
Richmond 5. Narcisa - Sandra
3. Bentong - Wilson 6. Olympia - Camille
Setting: 7. Padre Rufino - Amir
* Classroom 8. Maria – Rizzah
9. Lucia - Marga
Prof: okay, let’s start our lesson sa naging childhood ng Setting:
ating national hero. So dr. Jose Rizal was born on June * Prison cell
9, 1861...
Ram: Sir, sir! I believe it's June 19, 1861. *voice over habang nagsusulat si Leonel*
Prof: Oh yes yes, I'm sorry for that. Okay so June 19, Rizal: Ang bayan ay may cancer, na panlipunan, na
1861 sya ipinanganak kailangan ibilad sa templo ng sambayanang Pilipino, at
*normal na ginagawa ng mga estudyante, May sa hangahang ito, sisikapin kong maikintal ang iyong
nakikinig, May nakikinig-usap... nagdidiscuss pa rin * kalagayan ng buong katapatan ng walang itinatanggi.
Prof: So si Jose Rizal ay ipinanganak sa Calamba Laguna. Itataas ko ang lambong na nagtatago sa kalinisan na
Sya ay pampito sa labing-isang magkakapatid ni Don... ipinagpapakasakit ng lahat sa katotohanan. Maging ang
*iimik ang bata na habang nagdidiscuss* pag-Ibig sa sarili, sapagkat bilang anak, alos kong ako
Wilson: hayyyy...blah blah blah. Ano ba yan ang boring man ay may sarili ring pagkukulang at katuwaan. Ang
boring naman! aklat ay nagkakaroon ng mga bagay na ngayon lang may
Alzen: excuse me , what is your name?. Pakiulit nga ng magsisiwalat. Napakaselan ng mga ito, kaya’t sinuman
Sinabi mo? ay walang sumalang. Pinagsikapan kong isagawa ang
Wilson: Bentong Kalatotoy po. Boring po ang subject na ayaw isagawa ng iba. Sinikap kong sagutin ang mga
‘to. Pati ‘di naman po ito mahalaga. paghamak na sa loon ng dang taon ay naitambak sa atin
Alzen: Paano mo naman nasabing hindi mahalaga pag- at sa ating lupang sinilangan.
aralan ang buhay ng ating pambansang bayani?
Wilson: e bakit pa ba naman po kailangang pag-aralan Wilson: Ha? Asan ba ako? Teka sino ba to?
yun e nasa present na po tayo. Matagal na po yun *Wilson ay pasilip silip*
nangyari. Siguro po maam/sir kailangan nating *maglalabas ng piso*
magmove on. Move on move on din po tayo. Wilson: Sya ba ‘tooo?
*class will laugh * *titignan ni wilson as in titig!
Alzen: okay quiet. alam mo kailangan mo maunawaan Wilson: Sya nga toooo! Sya si Jose Rizal??!!
Kung anong nangyari noon para maintindihan mo Kung *Leonel nagsusulat lamang*
bakit tayo naging ganito ngayon ...
*si wilson ay magccut ng class na di mamamalayan ni LIGHTS OFF
alzen*
*tatakbo palabas si wilson, makakasalubong nya si *sound ng sanggol na umiiyak*
leonel* Voice over:
Leonel: Iho, pasaan ka? Saturnina: Ano kayang magandang ipangalan sa kanya?
Wilson: Aalis na ako Narcisa: Alam ko na! JOSE! Jose ang ipangalan natin sa
Leonel: E diba may klase pa kayo. Iho, bumalik ka sa kanya.
klase mo, naniniwala akong kabataan pa rin ang pag-asa Olympia: Ano kayang bagay na palayaw sa kanya? hmm
ng bayan. teka...
Wilson: ewan ko sa inyo. Weird nyo All: PEPE!
*tatakbo uli si wilson, madadapa* Olympia: Tama! mula ngayon tatawagin natin syang
Pepe.
*background music kampana*
LIGHTS OFF
Padre Rufino: Ikaw Jose ay binibinyagan ko sa ngalan ng batang gamu gamo. Makikinig ka sa mga pangaral
Ama, ng Anak, ng Diyos Espiritu Santo. upang ikaw ay hindi mapahamak.
Padre Rufino: Katakataka ang sukat ng ulo ng sanggol Wilson: Wow napakagandang istorya naman nun.
na ito. Subalit nararamdaman ko na mayroong espesyal Pasaway ang batang gamu gamo dapat talagang wag
sa kanya. Sya ay magiging kakaiba sa lahat sapagkat sya syang tularan. Tsk tsk
ay magiging tanyag at hahangaan sa iba’t ibang Rizal: Inimbitahan po ako Inang ng aking mga kaibigan
larangan. bukas upang magpalipad ng saronggola
*Background music* Doña Teodora: Oh sya sige, matulog ka na at maaga ka
Maria: Pepe ano ba yang ginagawa mo? pa bukas
Lucia: Parang mga di maintindihang mga nilalang
*patawa ang pagsasabi * SCENE 4:
All sisters: laugh Characters:
Narcisa: Pepe ayusin mo nga yang mga ginagawa mo. 1. Rizal – Leonel
Rizal: Sige pagtawanan nyo ako ngayon, pero balang 2. Friend 1
araw,tandaan nyo ito, ipaggagawa ako ng mga tao ng 3. Friend 2
sarili kong monumento at mga larawan. 4. Dancers – Camille
Gianna
SCENE 3: Wilson
LIGHTS ON Alzen
Characters: Setting:
1. Doña Teodora - Gjoy
2. Rizal – Leonel *umaga na*
3. Bentong - Wilson Friend 1: Oy Pepe, halika na at maglaro na tayo sa labas.
Setting: Friend 2: Onga may dala na akong gamit sa paggawa ng
* Bahay ni Rizal saronggola.
Rizal: Inang, aalis na po ako. Maglalaro lang po kami sa
*Leonel ay inaantok sa pagbabasa ng kanyang pinag- labas.
aaralang libro* Friend 1: Mahuli taya.
*Wilson ay nasa isang tabi na nakikinig*
Doña Teodora: Pepe, halika rito. Ngayon ay babasahin Prod number ng saranggola ni Pepe
ko sayo ang isang marikit na kuwento. *may hawak na
Libro at naghahanap ng babasahin* SCENE 5:
*nawala ang antok ni Rizal nang marinig ang salitang Characters:
kuwento. Lalapit sya na sobrang excited * 1. Rizal - Leonel
Doña Teodora: makinig kang mabuti. Ang istorya ng 2. Paciano - Ram
gamu gamo. Mayroong dalawang gamu gamo, isang 3. Don Francisco - Darren
bata at isang matanda. Maibigin silang maglaro sa tabi 4. Bentong - Wilson
ng ilaw ng lampara. Isang gabi, ang batang gamu gamo Setting:
ay lumipad nang lubhang malapit sa ningas ng kandila.
“Mag-ingat ka!” ani ng matandang gamu gamo. “ Baka *After prod ay darating sina Paciano at Don Francisco*
masunog ang pakpak mo at hindi ka makalipad.” Subalit
hindi nakinig ang batang gamu gamo, isang araw ay sya Don Francisco: Jose!
ay nagpatuloy sa paglapit sa ningas ng ilaw ng lampara Paciano: Pepe!
at patuloy syang lumapit hanggang sa napadikit sya sa Rizal: Itay, Ñor Paciano, bakit po kayo naparito?
ningas at sya ay tuluyang nalaglag sa lamesa. At duon na Don Francisco: Nais naming ipabatid ang pag-aaral mo
nagtatapos ang istorya. sa Biñan. May mga kakilala ako duon na mga Maestro
*si Rizal habang nakikinig ay ay nalilibang sa mga gamu na paniguradong makakatulong sa iyo upang ikaw ay
gamong lumipipad sa may lampara* lalo pang gumaling.
Rizal: Napakagandang kuwento naman po niyan, ina. Rizal: Sa Biñan po? *di masyado excited*
Napakarami kong natutunan at patuloy ang mga iyon na Paciano: Huwag kang mag-alala Pepe. Narito naman
mamamalagi sa aking isipan. ako, ang iyong Ñor Paciano. Sasmahan kita duon upang
*maghahanda na para matulog ang mag-ina* di ka malungkot.
Doña Teodora: Huwag kong paparisan ang ginawa ng
Wilson: Sa Biñan? Hmmm malayo kaya iyon? Makasama Paciano: Aba, Jose alam mo ba ang ibig sabihin niyan?
nga kina Rizal at Ñor Paciano . Rizal: Pagpaumanhin ngunit hindi Senor.
Paciano: Iyan ay simbolo ng GomBurZa.
SCENE 6: *Tio Alberto left. Paciano puts his arm around Rizal and
Characters: starts to tell the story. *
1. Rizal - Leonel Paciano: Noong ako ay nag-aral sa Kolehiyo ng San Jose,
2. Justiniano - Alzen nakatira ako sa bahay ng aking butihng guro na si Dr.
3. Bentong – Wilson Jose Burgos, isang may dignidad at matappang na Pari.
4. Classmates – Richmond Si Padre Burgos, kasama si Padre Gomez at Zamora ay
humihingi ng reforma mula sa simbahang Katoliko.
Setting: Sinabi ng tatlong pari sa buong bansa na hindi
makatarungan ang ginagawa ng mga paring Espanyol sa
Justiniano: Pass your papers. mga paring Filipino.
*Binasa ang papers* Rizal: Anong nangyari Senor? Nagalit po ba ang mga
Justiniano: Por pabor Rizal Espanyol?
Jose: Yes maestro? Paciano: Oo Jose. Nagalit ng sobra ang mga Espanyol.
Justiniano: do you know spanish? Rizal: Anong mangyayari sakanila Senor?
Jose: A lil sir Paciano: Bibitayin sila. (with sound effects)
Justiniano Do you know Latin? *Paciano hugged Rizal, and soon they left the scene.*
Jose: A lil sir.
Alzen: ¿Estás de acuerdo con la crucificación de SCENE 9
Jesucristo y por qué? Characters:
Jose: Desde mi punto de vista, no necesitamos la 1. Spanish Priest - Lance
crucifixión porque somos humanos y debemos 2. GOMBURZA –Ram
convertirnos en humanistas. Amir
Justiniano: Kayo talagang mga indio puro kayo katwiran Dan
wala kayong mararating hindi kayo kakumpara kumpara 3. Paciano – Ram
saaming mga mestizo, mga dukha! 4. Rizal - Leonel
Bulungan ang klase: Un poco senor. Un poco senor. Setting: Bagumbayan Field
*Nagwalk out si Rizal, sinundan ni Wilson.*
Spanish priest: En este día, 17 de febrero de 1872, en
SCENE 7 Bagumbayan, te condeno a muerte por Garrote.
Characters: *The three priest walks in. Kumanta. Nilagyan ng sako.*
1. Rizal - Leonel *Biglang Lights off. Then voice over nito.*
2. Bentong – Wilson Paciano: Jose, mula ngayon, Rizal na ang iyong nais
Setting: gamiting apelyido. Upang hindi malaman ng mga
Espanyol may koneksyon tayo sa tatlong pari.
*Rizal in front of his canvas. Habang nagpapaint sya, Rizal: Yes Senor.
nilapitan sya ni Wilson. Paglapit ni Wilson biglang
nagkalat yung pintura.* SCENE 10
Wilson: Naku, sa tingin mo ba may ibig sabihin yan? Characters:
Rizal: Di ko mawari, sapagkat akoy nababagabag din. 1. Rizal - Leonel
2. Bentong –Wilson
SCENE 8 3. Classmates – Ram
Characters: Lance
1. Rizal - Leonel Dave
2. Bentong – Wilson Gianna
3. Paciano - Ram Margie
4. Tio Alberto - Rizzah
Setting: 4. Olympia – Camille
5. Segunda – Sandra
*Paciano enters, surprised seeing the spilled ink in Jose’s 6. Prof – Tin Mae
paintings.* Alzen
Setting: classroom Rizal: El monasterio de Santo Toribio De Liebana sa
encuentra en las tranquila colinas verdes de cantabna,
*Kantahan gamit yung piece ni Dan.* en el morte de Espana. Mientras que el monasterio fue
fundalo en elsiglo VII, la mayoria de reanto incluida la
SCENE 11-19 catedral gotica principal, data del siglo XIII.
Characters:
1. Rizal - Leonel (Tatahimik)
2. Bentong –Wilson
3. Classmates – Ram Jose Bech: clase perdida!
Lance
Dave Graduation setting
Gianna
Margie Lance: Rizal narito na ang iyong ama at ang iyong
Rizzah kapatid. Aba't mukhang sa kanila mo nakuha ang iyong
4. Olympia – Camille kakisigang lalaki.
5. Segunda – Sandra
6. Prof – Tin Mae Rizal: hindi ka nagkakamali riyan kaibigan.
7. Jose Bech – Amir
8. Paciano – Ram Wilson: Ay pagsayabang talaga ni pepe.
9. Don Francisco – Darren
10. Valenzuela – Misty *Biglang dadating si don francisco at si paciano
11. Leoner Rivera - Marga papunta sa kinatatayuan ni rizal . *
Setting: Ateneo
Francisco: Pepe! (Magmamano sa ama at yayakap sa
*Sisigaw si Father Bech pagpasok* kapatid)

Father Bech: (scanning the papers) hmm... (raised his
eyebrow) Excelente! Tsk, tsk tsk! Nakakamanghang
pawang isang bagong salta ang nagkamit ng
pinakamataas na grado sa nagdaaang pagsusulit. Bkit
hindi natin subukan kung hanggang saan ang nalalaman
ng katulad mo (everyone will turn their heads on Rizal's
direction) Levantarse Rizal.
*Rizal might not seem to notice because he is busy on
reading Segunda's letter.*
Father Jose: Estas Escuchando a Rizal! (Struck the table)
Levantate! (Caught off guard rizal stood straight). Hindi
dahil ikaw ang pinakamahusay sa klase ay maaari mo ng
gawin ng anumang naisin mo. Antipatiko! Ito ba ang
sinasabing mabuting estudyante ni Profesor Francisco?
Tingnan natin kung hanggang saan ang iyong alam.
Cuentame algo sobre la reliquia religioso mas antigua
de Espana.
*Magbubulungan ang nga estudyante dahil hindi pa
nila napapagaralan ang tanong na ibinigay ng guro.*
Lance: imposible! Diba't hindi pa iyan naituturo.
Malamang ay hindi rin iyan massgot ni Rizal.
Dave: imposible! El probablemente no sobia eso
Rizal: kamusta ho ang Nanang?
Francisco: Mabuti. Ngunit, di mo maiaalis na
magdamdam ang nanang mo sa naging desisyon kong
pagaralin ka sa Unibersidad.
Paciano: mabuti pa'y humayo na tayo at doon na na
lang natin pag usapan ang pag-aaral mo. Aba'y
paghihintayin mo.ba ang nanang?
LIGHTS OFF
Letter to Valenzuela
Classroom Setting
*Ipapakita na na-bully si Rizal.ng mga mestizo.
Aagawan nila ito ng upuan.*
Hahanap ng upuan si Rizal pero aagawan sya ng upuan
Wilson: hoy nauna si pepe dyan!
Rizal: hayaan mo na ganyan talaga ang trato ng mga
kastila sa mga Pilipino mayroon pa namang natirang
upuan.
*Uupo si Rizal ngunit iuurong ng bully at sisipain ang
upuan*
 Setting: Street ng Spain
Dave: Bakit ba dito nagaaral ang mga indiyo? Mabuti na Props:
lamang at isang kastila ang aking ama. *Prod WELCOME TO SPAIN*

Rizal: Indiyo o Kastila karapatan naming makapagaral! SCENE 21:

Ang mga taong hindi nagpapahalaga sa edukasyon ang Characters:
syang dapat ikahiya! 1. Rizal - Leonel
2. Bentong- Wilson
Magwa-walk out papunta kay leonor rivera Setting: Street ng Spain
Props:
Student: Antipatiko! *Mapapadaan si Rizal sa isang city na
duon nagpoprod pati ang bata.*
Galit si Rizal pagkarating nito sa dorm. SCENE 22:
Characters:
Rizal: hindi ko maintindihan 1. Rizal - Leonel
2. Bentong - Wilson
Leonor: anong bumabagabag sa iyo seniorito? (teases Setting:
rizal) Props:
*End ng Prod. Lalabas ng set si Rizal at yung bata.*
Rizal: Ganyan na lang ba kababa ang tingin ng mga
Dominicano sa mga katulad natin?Aba't hindi ko na SCENE 23:
mabilang sa aking daliri kung ilang beses akong kinutya Characters:
ng mga mestizo na akala mo'y napakahuhusay 1. Rizal - Leonel
maswerte lmang naman sila at mga kastila ang laging 2. Bentong – Wilson
pinapabAuran ng mga profesor. (Matatawa si Leonor at 3. School Official - Nicole
hinawakan sa mukha) Setting: University
Props:
Leonor: Pepe, sabihin mo nga sa akin. Mayroon bang *Papasok si Rizal sa stage na naka-uniform, mag-eenroll
mas kikisig pa sa iyo? Mahahaba lamang ang mga biyas sa university kasama ang bata.*
nila ngunit tindig mo pa lamang ay naiihi na sila sa takot Rizal: Buenos Dias Señora. Voy a inscribirme en
na maphiya sa iyong talino. medicina y filosofia y letras.
School Official: Bien entonces, aqui esta su formulario
Rizal: Kinatatakutan man nila ngunit maamong tupa de registro y horario.
naman pagdating sa iyo senorita. Rizal: Gracias Señora
Wilson: Teka, wala akong maintindihan sa mga sinabi
Leonor: palabiro ka talaga! Maiba ako, ano na ang plano nila. Ano kaya ang pinag-usapan nila? Hmm teka ma-
mo? Itutuloy mo pa ba ang pag-aaral sa Unibersidad? igoogle translate kaya. *magphophone* AHA! Nag-
enroll pala si Dr. Jose Rizal sa kursong medicine at
Rizal: Hindi ako lalayo at kahit san pa ako mapunta, philosophy and letters.
ikaw lang ang nagiisang sinisinta ko. *Maglalakad palabas ng university si Rizal na kasama
ang bata.*
Leonor: sinasabi mo lang iyan. Hmp, kay raming mas Wilson: Ang galing nyo naman po, dalawa agad na kurso
maganda kaysa sa akin baka sa oras na mapatingin ka sa kinuha nyo. Bakit po ba medicine at philosophy and
iba ay di na muling pangalan ko ang maalala mo. letters inenroll nyo?
Rizal: Maging bulaklak ag hindi maikukumpara sa iyo Rizal: Ah ‘yun ba. Nais ko kasing magamot ang mata ng
Leonor. aking ina at tsaka gusto kong mapalawig pa ang aking
alam sa pilosopiya na maaari kong magamit sa aking
Leonor: Bolero! (Tease each other ) mga akda.

LIGHTS OFF SCENE 24:

Characters:
SCENE 20: 1. Rizal - Leonel
Characters: 2. Bentong- Wilson
3. Espanyol - Dave kasuotan ang mas mahalaga ay ang presensya, puso at
Setting: Street ng Spain isipan natin sa pagpupulong.
Props:
*Naglalakad pa rin sila. Makakakita ng Espanyol si SCENE 26:
Rizal* Characters:
Rizal: Mag-antay ka muna dito (name ng bata). 1. Riza - Leonel
Magtatanong lamang ako ng direksyon kay Señor. 2. Bentong - Wilson
Wilsom: *Tatango* 3. Espanyol - Dan
Rizal: Buenos Dias Señor! Donde esta la oficina de Setting: Street ng Spain
correos? Props:
Dave: Sigue recto y encontraras el edificio *tinuturo and
direkyon* Rizal: Teka lamang, mukhang masarap mag-eskrima
Rizal: Gracias Señor! ngayon bago magtungo sa pagpupulong.
*Maglalakad sila patungo sa direksyon na tinuro ng Wilson: Marunong po kayo??
espanyol. Habang naglalakad ay may makikita si Rizal Rizal: Aba, oo naman tinuruan yata ako ni Tio Manuel.
na gamit pang-eskrima* Sya ang gumabay sakin upang magpalakas ng aking
katawan.
Wilson: Señor, Señor, ano poi yon? *tuturo sa pang- Rizal: Can we have a match Señor?
eskrima* Dan: Of course. Let me test what you got.
Rizal: Ah iho yun ay gamit pang-eskrima. *Nag-arnis sila. Si Consuelo naman ay palihim na
Wilson: Eskrima? Ano ba iyon? Tunog ice cream ah! nanunuod*
Teka parang masarap ang cookies ‘n cream ngayon. *sa
sarili nya lang sasabihin* SCENE 27:
Wilson: Kakaiba po pala talaga noong unang panahon, Characters:
iyan pala ang ginagamit sa paggawa ng ice cream dati. 1. Rizal - Leonel
Rizal: Ice cream? 2. Bentong - Wilson
Wilson: Opo, ice cream, eskrima! 3. Espanyol - Dan
Rizal: Iho, ang ice cream at eskrima ay magkaiba. Ang 4. Consuelo – Tin Mae
ice cream ay sorbetes. Samantalang ang eskrima naman Setting: Street ng Spain
ay isang uri ng martial arts na gumagamit ng mga Props:
sandata.
Wilson: Ahhhhh, iyon pala ‘yun. *Nag-aarnis pa rin sila. *
Dan: Oh Señor, you are so good in playing. I admit
SCENE 25: defeat this time. Felicidades
Characters: Rizal: Gracias!
1. Rizal - Leonel
2. Bentong - Wilson *Lalapit si Consuelo kay Rizal *
3. Mensahero -Margie Consuelo: Good Day, Señor!
Setting: Street ng Spain Rizal: Good Day beautiful! Can I have your name
Props: señora? I’m Jose Rizal, by the way.
*Darating ang mensahero habang tinitingnan nila Rizal Consuelo: I’m Consuelo Ortiga y Rey. Nice to meet you
ang gamit pang-eskrima* Jose
Mensahero: Señor, you have a letter and invitation *shake hands *
from Señor Ferdinand Blumentritt. Wilson: Mukhang nakahanap agad ng Pag-ibig si Pepe.
Rizal: Gracias, gracias! Kakarating pa lang naming ditto sa Madrid e may
*Bubuksan ni Rizal ang letter at invitation* paconsuelo na Kaagad sya! *sa sarili lang nya
Wilson: Señor, ano pong sabi sa sulat? sasabihin*
Rizal: Iniimbitahan ako ng matalik kong kaibigan na si Rizal: Consuelo, isang napakagandang pangalan para sa
Ferdinand Blumentritt sa isang pagpupulong. isang napakarikit na dilag.
Wilson: Naku, mukhang bigatin po ata ang mga dadalo Consuelo: Maraming Salamat Jose! Alam mo napanood
diyan. Dapat yata bumili tayo ng mga bagong damit! kitang mag-eskrima. Kay husay mo pala! Mukha kang
Rizal: Naku, hindi na iyan kailangan. Kailangan nating isang propesyonal kung makipaglaban.
magpakatotoo sa ating sarili. Isa pa, wala naman iyon sa
Rizal: Salamat sa mga papuri mo. Pero wala lang iyon sa
akin. Madali lang iyon sa akin sapagkat naturuan na ako
ng aking tio sa pilipinas.
*Kukulbitin ng bata si Rizal*
Wilson: Señor, Señor tara na po. Mayroon pa kayong
dadaluhang pagpupulong.
Rizal: Naku, oo nga pala. Ipagpaumanhin mo Consuelo
kung naging madali ang ating pagkikita ngayon.
Mayroon lang akong dapat na punatahang
pagpupulong. Subalit huwag mong isipin na ang mabilis
nating pagkikitang ito ay sya ring kay bilis ng ating
paghihiwalay. Sapagkat mananatili ka sa aking puso at
isipan, Consuelo.
Consuelo: Naiintindihan ko Jose. Mag-iingat kayo.
Scene 28 – 34:
Characters:
1. Rizal - Leonel
2. Bentong - Wilson
3. Members – Darren
Alzen
Echo
Setting: Room
Props:
Member 1: Talagang kay gagaling ng ating mga kapwa
Pilipino
Member 2: Tunay ka. Biruin mo natalo nila Luna at
Hidalgo ang mga Espanyol.
Member 3: Hmm walang binatbat ang mga Espanyol sa
ating mga pambato.
*tatawa sila*
Member 2: Oo nga
*darating si rizal na di namamalayan ng iba*
Rizal: Buenos dias Señoritos.
Member 3: Oh andyan na pala si Jose Rizal.
Rizal: Lubhang kay gagaling ng ating mga kapwa
Pilipino. Sila ang patunay na tayong mga Pilipino ay may
laban din sa kahit anong larangan.
Member 1: oh sya sya tayo nang magsimula ng n
*nagsusulat, ihuhulog sa box ang papel*
*nag-aannounce ng name*
Member 1: At ang nanalo sa ating eleksyon bilang
presidente ng La Solidaridad ay si Jose Rizal
LIGHTS OFF
Scene 35
‘Yung bata pinapanood si Rizal sa likod.
Rizal was on his desk, writing the last part of Noli.
Excitedly, he stood up and held his work up above his
head and shouted with joy. On the stage, there was a
calendar that says: February 21, 1887 and with a time
of: 11:30.
Rizal: A las! Natapos na ang aking pinagpaguran,
pinagkagutuman. Maari na akong dumayo sa
pahayagan upang maemprinta ang Noli Me Tangere at
nang ito ay mabasa ng madla. Ngunit saan? Saan ako
makakatipid?
Jose thought for a few moments. Looked at his map.
Rizal: Berlin, kung saan mayroong murang pa-imprinta.
Kailangan ko na dumayo doon at nang sa gayo’y Makita
ko ang aking pinaghirapan.
Jose travelled to Berlin. The child followed him.
Rizal: Kailangan ko lang makuha ang perang padala ni
Senor at diretso na ako sa pahayagan.
While he was walking in Berlin, a mailman handed him a
letter.The letter is from Paciano: Jose suddenly sat
down, looking unhappy.
Rizal: Paano na ito? Paano na ang mga pangarap ko?
Saan ako kukuha ng pera? Lahat nalang ba ito ay
mapupunta sa wala?
He lay down the floor and immediately act ill and
hungry, for he has no money. Pinapanood parin siya ng
bata sa likod.
While, Maximo Viola immediately enters the scene.
Maximo: Kaibigan, Jose. Ano ang nangyari at bakit ka
nagkaganyan? Ang putla mo. Kumakain ka ba?
Pinababayaan mo ba ang sarili mo?
Rizal: Maximo! Bakit ka nandito sa Berlin?
Maximo: Ako ay nandito sapagkat nabalitaan ko na
patungo ka raw ditto. Ano ba ang nais mo?
Jose handed the manuscript to Jose.
Maximo: Ano ito?
Rizal: Iyan ang Noli Me Tangere. Hindi ko mawari na
dito na pala matatapos ang pinaghirapan ko. Tila isang
bula dahil lamang sa pera.
Maximo: Magkano ba kailangan mo kaibigan?
Rizal: Humigit sa tatlong daan, Maximo.
Maximo: Halika Jose, puntahan natin ang pahayag. Scene 37
Papahiramin kita ng pera, huwag lamang maaksaya ang
Jose enters the scene.
mga pangarap mo.
He is now already in Calamba. Pasilip silip parin yung
The two walked to the publishing house. Both of them
bata.
watched as the first book gets published.
Rizal: Matapos ang limang taon, nandito na muli ako sa
Jose tearfully gasped at the book. He stares at Noli while
bayang aking sinilangan. Pilipinas kong mahal.
he says:
Paciano, Silvestre and Chenggoy sits in the
Rizal: Maximo, hindi ko akalain na ang Noli Me Tangere
amphitheatre, as Rizal approached them. All three were
ay maipapahayag. Akala ko tapos na lahat. Nandito ako
angered.
sa Berlin, nanghihina, nawawalan ng pag-asa dahil sa
gutom at pagod. Muntik ko na itapon ito sa apoy na tila Paciano: Jose! Hindi ba’t sinabi naming saiyong huwag
ba parang wala lang. Pero ngunit dumating ka. ka na munang bumalik dito sa Pilipinas?
Maximo: Jose, walang problema doon. Handa akong Chenggoy: Hindi mo ba alam ang nangyayari?
tumulong parati.
Rizal: Ipagpatawad n’yo po, ngunit desisyon kop o ito.
Rizal: Wala pa akong pambayad kaibigan. Ngunit nais
kong tanggapin mo ang isa Noli Me Tangere. Basahin Silvestre: Jose, hinahanap ka ng mga prayle at mga
mo ito ng sa ganon ay maalala mo an gating sundalong Espanyol. Sa tingin mo ba maganda iyon?
pagkakaibigan. Muchas gracias amigo! RIzal: Sa pagkakaalam ko, wala akong kasalanan. Ang
The two embraced. ipununta ko ditto ay para tulungan ang mga kapwa kong
Pilipino na masyadong sinasakop ng mga Espanyol. Pati
Scene 36 na rin ang aking ina, na si Teodora Alonso, na
nangangailangan ng operasyon.
Production Number
Paciano: Masyadong galit ang mga Espanyol,
Scene 37
manahimik ka nalang muna.
In their last stop in the Grand Tour. The two said their
Rizal: Mabuti, at sa gayon ay nakikita ko na ang kanilang
good byes and parted ways. Nanonood ang bata kay
reaskyon sa Noli.
Rizal.
Don Francisco: Hindi ka maaring lumbas ng tahanan
Maximo: Kailangan ko nang bumalik sa Barcelona sa
Jose. Ipapahamak mo ang pamilyang ito.
Espanya.
Rizal: Paumanhin ama. Ngunit kailangan ko pang
RIzal: Muchas gracias amigo! Sapagkat kailangan na
bisitahin si Leonor.
nating maghiwalay ng landas. Tatahakin ko naman ang
daan ng Italya Don Francisco: Hindi maari. Hindi ka gusto ng magulang
non maging anak. Itigil mo na ‘yan. Hindi mo rin
Maximo, Holding Noli in his hands.
makikita si Leonor.
Maximo: Gracias, amigo. Napakabuti at ganda nitong
Rizal left the scene.
nagging samahan natin.
Scene 38
Rizal: Wari ko’y iyong ingatan ang Noli.
Rizal held his mother in his arms, as he accompanies
Maximo: Hasta que nos volvamos a ver.
him to the bed where the operation must be done.
Rizal: Hasta que nos volvamos a ver.
Rizal: Ina, huwag kang mag-alala matatapos na din itong
Once again, the two embraced. paghihirap mo. Hayaan mong tulungan kita.

LIGHTS OFF. Dona Teodora: Maraming salamat Pepe. Napakahusay

mong bata.
Rizal: Para sainyo ina, kaya ko kinuha ang kursong ito.
The scene ended with during the middle of operation.
Scene 39
The scene opens when Dona Teodora sat down at her
bed after a successful operation.
Dona Teodora: Jose! Nakakakita na ako! Nakakakita na
ako! Maraming salamat, maraming salamat.
The two embraced.
Guardia civils entered the scene.
Rizal: Anong kailangan ninyo saakin?
Guardia1: Pinadala kami ni Gobernador Heneral Emilio
Terrero ditto upang ikaw ay dalhin sa kaniya.
Rizal: Sa anong dahilan?
Guardia1: Ang gobernador heneral na ang magsasabi.
The guardia civils held Rizal’s arm forcing him to go to
Gov. Gen. Terrero.
Rizal: Anong kailangan ninyo sa akin Gobernador
Heneral?
Terrero: Pinadala kita ditto sapagkat alam kong hindi
maganda ang buhay mo ngayon ditto sa bansa.
Rizal: Paano mo nasabi Gobernador Heneral?
Terrero: Ang iyong Noli Me Tangere ay nagdahilan sa
matinding galit para sa mga Espanyol lalo na sa mga
prayle. Hindi ito maganda para sakanila.
Rizal: Ano po ang mangyayari sakin?
Terrero: Nasa delikado na ang buhay mo Jose Rizal.
Kailangan ka naming paailisin sa bansa. Ngunit, Sa
ngayon, pinapakilala ko sa iyo ang magiging guwardya
mo upang masiguro ang pagiging ligtas mo habang
nandito ka pa, na walang iba kundi si Jose Taviel de
Andrade.
Jose: Kailangan ko ba talaga ng proteksyon?
LIGHTS OFF.
Scene 40
Production Number
Scene 41
While Rizal was walking under the skies of Japan, he
encountered a girl.
Rizal: Konnichiwa, genkidesuka.
Oseisan: Konnichiwa, watashi wa genkidesu. ngunit
sino ka?
Rizal: Pagpaumanhin sa di ko agad na pagpapakilala,
ako si Dr. Jose Rizal. Mula sa bansang Pilipinas.
Oseisan: Dr. Jose Rizal, anong nais mo ditto sa aming
bansa?
Rizal: Wala akong nais kanina, ngunit sa ngayon, nais
kitang makilala ng lubusan, binibini.
OSeisan: Ganon ba ginoo? Halika, ipasyal kita baka may
mas gusto ka pa naisin.
The two danced slowly.
Oseisan: Jose, kailangan mo ba talagang umalis?
Rizal: O-sei-san. Oo, nararapat. Binibini, kay ganda ng
bansang Japan. Ang raming magagandang bulaklak,
puno at mga tirahan. Sobrang payapa. Osei-san, Sayona,
sayonara! Masyado akong nagging masaya sa isang
buwan nating pagsasama. Hindi ko alam kung
makakakita pa ba ako ng ibang katulad mo. Patawarin
mo ako, mahal kita.
Oseisan: Kung mahal mo ako, ditto ka nalang.
Rizal: Ngunit mas mahal ko ang Pilipinas.
The two separated.
Rizal in a party in Bousted house in Biaritzz, he saw an
attractive woman.
Rizal: Napakalungkot ditto sa Biaritzz. Hindi ko akalain
na ikakasal na si Leonor Rivera, ang kaisa isang babaeng
minahal ko ng totoo. Sapagaka’t ito na ang pagkakataon
na magmahal muli ako ng iba.
He approached Nelly.
Rizal: Good evening Madamoiselle, Nelly Bousted.
Nelly: Good evening, senior.
Jose: May I ask you for a dance/. (He bowed down)
They danced shortly while laughing.
Marcelo H. Del Pilar entered the scene.
Marcelo: Bakit hindi mo nalang palitan ng letrang ‘E’ Gertrude: Hindi lamang iyon, marunong din ako
ang ‘O’ sa Noli? magiskulpto.

The crowd laughed. Rizal: Maari ko bang malaman ang iyong pangalan?

Rizal: Nais mo ba akong tuksuhin ginoo? Gertrude: Senior, I am Gertrude Breckett.

Marcelo: Oo, tinutukso kita. Hindi mo ba alam na sa Rizal:My name is Jose Rizal. Maari mo ba akong ipasyal
akin si Nelly? Na ako ang gusto nya? sa lugar nyo, binibining Gettie?

Nelly: Hindi kita ibig, Marcelo. Wala akong ibang nais Gertrude: Ikinagagalak ko, Pettie.
kundi si Jose Rizal.
The two walked together, laughing.
Marcelo left the scene.
Gertrude: Pettie, nais kong magtapat ng nararamdaman
Rizal: Binibini, ikaw ay lubos kong iniibig. Puwede ba ko para saiyo.
kitang pakasalan, Nelly?
Rizal: Anong ibig mo sabihin Gettie?
Nelly: Oo, maari mo akong pakasalan Jose. Ngunit, may
Gertrude: Gusto kita, masaya akong nakakasama kita.
kailangan ka munang gawin.
Rizal: Gertrude, alam mo ganoon din ako. Masaya rin
Rizal: Ano ‘yun binibini? Gagawin ko lahat para sa
ako pag nandiyan ka.
kamay mo.
Gertrude: May nararamdaman ka rin ba para sakin?
Nelly: Magpalit ka muna ng relihiyon. Maging
protestante ka para sakin nang sa gayon ay maging ayos Rizal: Hindi ako handa sa ngayon Gertrude.
sa aking mga magulang. Ipagpaumanhin mo. Maging magkaibigan nalang muna
tayo, kung iyong nais.
Jose thought for a while, letting go of Nelly’s hands.
Gertrude: Mas mabuti kung ikaw ay umalis nalamang sa
Rizal: Ipagpaumanhin mo Binibi, hindi ko magagawa
aking buhay.
‘yun.
Rizal: Alam mo, lilisan din ako Gertrude. Paalam.
Nelly: Maari ko bang itanong kung bakit?
Scene 43
Rizal: Hindi maaari.
Wilson: Pasaan ka? Bakit ka aalis? Ayaw mob a sa
Nelly: Kung sa ga’yon, manatili na lamang tayong
London? Payapa na ang buhay mo dito ah!
magkaibigan.
Rizal: Alam mo iho, hindi ako nararapat dito.
The two shook hands. And both left the scene after the
dance. Wilson: Bakit naman??
Rizal entered the scene again. He was painting. Until Rizal: Sapagkat akoy isang Pilipino na nararapat sa
Gertrude came in. bayang kanyang sinilangan.
Gertrude: Good morning, Senior.

Rizal: Good Morning, madam.

Gertrude: I noticed how beautfil your painting is.

Rizal: Why thank you for the compliment.

Gertrude: Ngunit, parang kinulang ka ng kulay berde sa

parteng ito ginoo.

Rizal: Binibini, mahilig k aba magpinta?

LIGHTS OFF
LIGHTS ON
Scene 44 & 45
Some soldier messenger
Senor! *bows and leave*
Despujol: Ang dagang nasa bitag! *laughs ominously*
Papasukin sya.
Soldier messenger nod. Two guardia civil allowed rizal
walk through.
Rizal : Magandang gabi sa inyo senor heneral Eulogio
Despujol. Maraming salamat muli sa pagpapatawad sa
aking amang si Don Francisco. Naparito agad ako sa
Malacanang sa inyong utos para talakayin ang mga
bagay bagay ukol sa pagpapatatag ng kolonya ng
Pilipino sa may hilagang Borneo. Paumanhin kung ako
ay nagkulang sa hinahon at nagging deretso. Noon pa
man ay gusto ko nang ilapit ang bagay na ito sayo.
Despujol: Jose Rizal, maaring isaad mo hangarin ng
sinasabi mong proyekto.
Rizal: Mga Pilipinong nawalan ng lupa- ito ay tunay na
para sa kanila. Sa loob ay may daing na aking naririnig
ngunit hindi nila maitaas. Ako na ang magtataas nito sa
inyo. Ang mga mamayan ay naghihikahos na sa baying
yaon. Lumalala na ang sitwasyon roon sa Calamba, sa
mga inkilino, sa mga nangungupahan. Kaya’t inuusap ko
sana na ang pagtatag ng kolonyang Pilipino sa Borneo.
Despujol: At roon, sila ang mamamahala. Sarili nilang
pamamalakad ang kanilang susundin. Pilipinong
pamamaraan. *oh I see.. mukhang may pag-asa sa
atmosphere*
Rizal: Sinulatan ko na kayo noon at doon nakaakibat
ang detalyadong plataporma ng proyekto.
Despujol: Ayos iyan, bata. *no talk for a while but
exchanges of smiles with Rizal* *lalapit with masinsinan
talk* Rizal, buwenas sa iyo at sa mga munti mong
pangarap.
Despujol stands up abruptly and about to leave. Rizal
stood quickly to catch up.
Rizal: Senor general! Ang ibig sabihin ba nito ay-
Despujol Yell: Ang ibig sabihin nito ay kailangan mo
nang umalis dahil walang kahulugan ang Pilipinong
nagtatag ng kanyang alituntunin na mapangahas
tumaliwas sa utos ng mahal na kahariang Espanya!
Ambisyosyong hangarin at maduming intension! Una pa
lamang sana ay naisip mo na ang proyektong ito ay
madungis at walang puwang sa bayang ito!
---
Scene 46
Rizal making way through the crowd. Atleast 15 people
on the meeting. Mabini and bonifacio talks in front.
Bonifacio: Makinig! Makinig ang lahat! Sa pangunguna
ni Dr. Jose Rizal, kaisa sa pagtaguyod ng organisasyong
ito, pinagtipon tipon namin kayo dito dahil sa tingin
namin ay nagkakaisa tayo sa hangarin na nagtuloy
upang mabuo ang La Liga Filipina. Para simulan ang
pulong, hayaan nating basahin ni Mabini ang layunin ng
organisasyong La liga, ayon sa nailatag na konstitusyon
ni Dr. Jose.
*crowd noise*
Mabini: *Reads* Ayon sa konstitusyon, narito ang
pinag-igsi pagkat hindi pinagkait ng laman na layunin ng
organisasyong La Liga Filipina:
 Upang magkaisa ang buong kapuluuan sa siksik,
matatag, at nagkakaisang lupon
 Damay-damayang pagtanggol sa
pangangailangan at kagustuhan ng bawat isa
 Depensa laban sa lahat ng karahasan at kawalan
ng katarungan
 Panghihikayat sa pag-aaral, agrikultura, at
kalakaran; at
 Pagtuturo at paggamit ng reporma
Crowd 1: Sang-ayon ako ditto ngunit parang may kulang
Crowd 2: Kailangan natin ng pormal na mga mamumuno
Crowd 3: Tama. Para klaro ang bawat tungkulin ng
lahat.
Rizal: Marapat nating maglunsad ng eleksyon. Kabilang
ito sa pulong at heto na tayo. kung sino lang ang may
presensya dito ay nangangahulugang pinapahalagahan
nya ang misyon natin. Kung kaya’t pinahihintulatan ko
na ang eleksyon ng mga opisyales. Ating simulan.
LIGHTS OFF
Scene 47-48
At the dock, passengers do their things. Each prepare to
land. Men hoist and unload baggages and cargos. Civil
guards are around. Men guard rizal on the way.
Rizal: Salamat na lang at hindi tayo inbutan ng
masamang panahon sa layag patungo ditto sa Dapitan.
Carnicero: Tunay ka dyan. Mamaya, kapag nagkagulo sa
sama ng panahon ang mga tao, mawala ka pa at
makatakas
*laughs together with rizal*
Rizal: ipaalala mo sa akin na ikaw nga ang bantay-
guardia ko paminsan-minsan. *laughs* Pipilit at
pipipilitin pa rin nila akong igiit sa mga kasalanan ukol sa
La liga, sa mga aking nobela, pananaw at sa aking gawi.
Carnicero : Nandito na tayo sa Dapitan. Magpaalam ka
na sa nakaraan at salubungin ang bagong kabanata
nang buhay.
Rizal: Tama, kaibigan. *leaves the hat he wore. Child
picked it up.*
Scene 49
Prod—musical—change lyrics---tone---winning lotto----
vivid and alive
Scene 50-52
Rizal marvel his fortune. Celebrates with carnicero. back
assembles to the setting of room. Operation with Dona
teodora.
Teodora: *Guided with rizal’s sibling and bodyguard.*
Anak, pepe, lapit ka dito.
Rizal: Inang, nandito na po ako. Ang pag-aalala ay iwaksi
nyo na. inang. Hindi ko hahayaan na hindi kayo
makakasulyap ng malinaw. Ang aking pagpapagod para
maging doctor ay inaalay ko sa inyo. Inang,
pinapahintulutan nyo ba ako na operahan ang inyong
mata?
Teodora: Anak ko, Pepe, hindi na tinatanong iyan.
Tinatanggap ko ang operasyon at buong puso akong
nagtitiwala sayo.
Rizal: Inang, salamat. Matagal ko ng minimithi na
gamutin kayo.
Estudyante ni riza(assistant sa panggaamot)
Doktor… *nods as cue of operation*
music starts to ascend. Woman 1 sings solo about giving
new hope in the eye surgery. –lyrics nilapat sa tono- end
of the operation. Indicated successful outcome. Solo
woman stopped singing and about to bring bracken.
Rizal looked worn out. He fell asleep. While asleep,
background setup changes. Few moments later,
Josephine wake him up.
Scene 53-55
Josephine: Pregnant Josephine: oh my dearest Jose, you
must be tired. *sighs. Kiss in the forehead*
Rizal: *nagising sa halik* Josephine..
Josephine: Jose, finally, you are awake. I’ve got stories
to share to you. Guess, baby kicked twice this day.
Rizal: I can’t believe it. Josephine! You are a wonderful
woman. I love loving you and our son. Our son will be a
great man someday, whether a painter, educator,
mathematician.
Josephine: And he will capture your charisma and wit.
Rizal: Or your patience and tender care.
Josephine: Oh Jose, please lang.
Woman 1: Hey lovely couple, I prepared drinks for you.
Josephine’s baby to come out. She labour. Woman 1
called for help. Rizal left alone to see Josephine
Josephine
*hurting sound. Labouring*
Other helpers came. Carnicero came too. Bring gloomy
music.
LIGHTS OFF
LIGHTS ON
Scene 56
Kulog and rain sound effects. Simultaneously with the
gloomy music. Jossephine, rizal, carnicero, other
available siblings, priest, friar friend, and foreigner
friends of Josephine
Josephine: *nagwawala umiiyak* Please, Francisco,
come back! Give me back my son good Lord, please!
Woman 1: Remember, Josephine, good Lord never
forsake us.
Josephine: Give my child back. *continues cry*
Rizal, in the corner, nakatulala. Tears fall down. Lie
down in the burial grave. Give bracken a moment. Close
eyes. proper burial ceremony proceeds.
LIGHTS OFF
LIGHTS ON
Scene 57
Newspaper El herald plop down in table by carnicero.
Rizal writes a letter.
Carnicero: Ciudadanos pobres! Rizal, nakakahawa ba
ang sakit na yaon? Ngayon ko lang nasalubong ang sakit
na ito. Kay ganda pa naman ng bayan ng Cuba ng huli
akong tumapak roon.
Rizal: Ito ay sakit na dulot ng kagat ng lamok.
nagdudulot ito ng paninilaw ng balat at mata sa
nabiktima. Tila nga dilaw na lagnat kung tawagin.
Carnicero: Laganap na laganap na ito sa Cuba. Alam
kong makakatulong ang isang doctor na kagaya mo
doon. Kahit isa ay may bilang.
Rizal: Sang-ayon ako sa iyo, kaibigan. Kaya tinatapos ko
na ang liham na nanghihingi ng pahintulot upang ako ay
maipadala sa Cuba at manggamot.
Carnicero: Kaibigan, nangangahulugan ba ito nang iyong
paglisan?
Rizal: Sabihin na lang natin na pagsalubong ng bagong
kabanata. *smiles to each other*
LIGHTS OFF
Scene 58-62
While changing the setting, Voice over: katipunan finds
out to their plan to revolt was revealed to Spaniards.
Triggered to initiate war.
Andres Bonifacio: Napakarami na ang naging biktima ng
espanyol. At mas marami pa ang mamamatay kapag
hindi natin pinigillan ang kanilang pang-aapi. Sa
labanang ito, isusugal natinang ating mga buhay sa
panganib. Ilang araw mula ngayon, sa gabi ng abente
nuebe (29), sisimulan na natin ang rebolusyon.
*lalabas ng kubo or bahay*
Ilabas ninyo ang inyong mga cedula. Pagmasdan ninyo
ang muntying papel na umaalipin sa ating lahat.
Katipunan, kailangan na nating wakasan ang ilang daang
taon ng pananakop ng Espanya, kulang man tayo sa
sandata, mas malakas man ang kanyon at baril ng mga
kastila, lalaban tayo, hanggang sa huling hininga. Hindi
tayo magpapalupig! Tayo ang magtatagumpay dahil
tayo ang mga anak ng bayan. Tayo ang nagmamay-ari sa
lupang ito. Sa atin ang bayang ito. Punitin ang mga
cedula nyo! Mabuhay ang Katipunan! Mabuhay ang
rebolusyon!
Back in the crowd, rizal was revealed after Katipuneros
all ran away with Bonifacio.
Guardia civil
To rizal: Bienvenido a Cuba
Rizal: Bakit ako napunta dito? Papar-on ako sa La-
Habana at hindi rito kaya pakawalan nyo ako. May
mission pa akong manggamot.
Despujol: Y adios a cuba! *laughs menacingly* Di ka din
dito magtatagal doktor. Pababalikin ka na rin namin sa
Pilipinas! Arrestado ka! Sa salang pagtratraydor sa
soberanya ng Espanya at pagpapalaganap ng kahit
anumang laban rito. Hindi ka katanggap-tanggap sa
lipunang ito at ang lason sa utak na iyong pinapakalat.
Sa kulungan ka mabubulok!
Rizal: *resisting to guards* Senor heneral, hayaan nyo
akong magpaliwanag. Hindi ak-Senor! Por favor Senor
despujol! Por favor! *he was taken away*
Despujol: Ipatapon si Rizal sa kulungan sa pilipinas.
Ipakita nyo sa mga Pilipino kung ano ang sasapitin nila
kapag tinulad nila ang ideoyolohiya ng
makahampaslupang ito. Isa ka lamang daga sa bitag
Rizal. Hindi mo kami kaya.
LIGHTS OFF
LIGHTS ON
Scene 63
Civil guards usher rizal to his prison cell passing the
Filipino bodies who were involved in revolt.
Scene 63 - 64
Wilson: Akala ko po bay pa Cuba tayo? May problema
po ba sa barko?
Rizal: Nagsimula na ang rebolusyon (habamayx hawak
na sulat)
Wilson: Rebolusyon? SI Bonifacio po ba?
Rizal: Paano mo naman nakilala si Bonifacio?
Wilson: Aba'y sikat po yun, Atapang na tao!
Biglang sisingit si Despujol (biglang itatago sa likod ang
letter)
Despujol: Oye! Isang panukala ang ipinadala ni
Gobernor Heneral Blanco na inaatasamg bumalik tayo
sa lalong madaling panahon.
Aalis ang guard uupo sI Rizal at itatago ang sulat.
Wilson: ano po yun?
Rizal: Liham ito para sa aking kaibigang si Bluementritt.
Kailangan nyang malaman ang aking sinapit.
Dadaong sa Maynila paglabas ay tatayo sa harap ng mga
opisyales sasabihin ang mga kondisyon
Voice over ni Dela Pena pinpakita na dinadala na sa
Selda si Rizal at sa kabilabg side naman ay nalaman ng
pamilya nI Rizal parang manghihina si Gjoy sabay exit
medyo dramatic na intense ang sound kasabay ng voice
over
Dela Pena: Aquí están las cuatro condiciones que debes
cumplir. Primero, Iksw Rizal ay lilitisin sa lalong
madaling panahon, ikalawa, Mananatili ka sa iyong
selda hanggang ika'y mahatulan, Tercero, Tatanggalin
ang iyong karapatan sa iyong mga ari-arian. Por ultimo,
May karapatan kang pumili ng isang Guardia Civil upang
ikaw ay depensahan sa korte.
Dito rin papasok ang sundla na mabibigay ng listahn ng
lawyer tas iiscan ni.Rizal
Scene 65
Wilson: Senor? Nakapili ka na ba? Andami namang
pangalan nyan?
Rizal: Si Taviel. Tinyente Luis Taviel de Andrade.
Lights off
Scene 66
Darating ang mga guardia af kakamay si Rizal kay Luis
Pupunta sa kabilang side sa korte
Arjona: Tayo ngayon ay nasa pagliliti ng akusadong si
Jose Protacio Rizal Mercado y Alonzo Realonda. Puedes
comenzar.
Arcocer: Hahayaan ba nataing makalaya ang katulad
niya? Filibustero! Wag bating kalimutaj iyang hamak na
oriental típico ang syang may kagagawan ng pagsiklab
ng rebolusyon. Libo-libo abg nagbuwis ng buhay at hindi
sapat ang buhay nya upang pagbayaran ang kanyang
kasalanan. Tu honor, nararapat lamang na syay hatulan
ng kamatayan at magbigay ng 20000 Por compensación.
Taviel: hindi ba't natural lamang sa isang mamamayan
na ipaglaban ang kalayaan ng sariling bayan? Bukod p
rito, ang La Liga Filipina au linikha na may layunimg
itaguyod Ng identidad ng mga Filipinoat makamtan ang
karapatan sa patas na pagtrato sa mga Filipino at sa
mga Espanol.
Rizal: Tu honor, tapat ako sa aking bayan ngunit kung
ako man ay may sala, hindi ba't matagal n panahon na
dapat akong tumakas mula pa sa Dapitan?
Arcocer: ,Tu honor, esto tip esof in mentiroso wue deve
pagar las consecueheias de sus accianes.
Magbubulungan ang mga opisyal
Judge: Se ha decidido. Te condené a muerte por
pelotón de fusilamiento y pago de veinte mil por
compensación. (Pukpok end trial)
Lights off
Scene 67
Sa prison cell yung voice over ng ang bayan ay may
cancer...
Ang bayan ay may cancer, na panlipunan, na kailangan
ibilad sa templo ng sambayanang Pilipino, at sa
hangahang ito, sisikapin kong maikintal ang iyong
kalagayan ng buong katapatan ng walang itinatanggi.
Itataas ko ang lambong na nagtatago sa kalinisan na
ipinagpapakasakit ng lahat sa katotohanan. Maging ang
pag-Ibig sa sarili, sapagkat bilang anak, alos kong ako
man ay may sarili ring pagkukulang at katuwaan. Ang
aklat ay nagkakaroon ng mga bagay na ngayon lang may
magsisiwalat. Napakaselan ng mga ito, kaya’t sinuman
ay walang sumalang. Pinagsikapan kong isagawa ang
ayaw isagawa ng iba. Sinikap kong sagutin ang mga
paghamak na sa loon ng dang taon ay naitambak sa atin
at sa ating lupang sinilangan.
Scene 68
Rizal nakaupo sa loob ng selda nagsusulat
Guard: Senor, tienes visitante
Papasok si Taviel
Rizal: Taviel, kaibigan, halika rito.
Taviel: lo siento Rizal.
Rizal: Hindi mo kaialangang humingi.ng kapatawaran
sapagkat ginawa mo lamang ang iyong tungkuli. Sa
totooprison nga ay dapat akong magpasalamat sa
katapangan na iyong ipinamalas uoang maipagtanggol
ako.
Taviel: Hindi Ginoo. Hindi sapat ang aking nagawa
kunpara sa katapangang ipinamalas mo. Isang
karangalan ang ipagtanggol ka Ginoong Rizal. Adios
Senor
Rizal: Adios (shake hands)
Wilson: Hindi pala lahat ng Espanyol ag masasama ( sa
sarili lang)
Mapapatingin sa sulat kay Blumentritt
Wilson: Ano po yan? Hilig nyo namang magsulat.
Rizal: Ah, iho ito ay sulat ko para sa aking matalaki na
kaibigan na si Blumentritt
Wilson: (babasahin) My best, my dearest friend...
(mapapatungin sa dumating) Senor! Ang inyong ina at
kapatid!
Papasok.si.Gjoy at Gianna yayakap dapat pipigilan ng
guard
Guard: Oye, esto está prohibido.
Trinidad: Pepe, kamusta ka naman dito? Ano, kumakain
ka ba? Tinatrato ka ba nila ng tama ?
Hindi makaimik ang nanay
Trinidad: Hindi mo alam, araw-araw naming
ipinagdarasal na mabigyang katarungan ang maling
pagakusa sayo.
Dona Teodora: Pepe, anak ko. Bakit naman humantong
sa ganitong pangyayari? Noon, ay kalung-kalong lamang
kira tuwing babasahan kita ng kwento sa ating silid. At
katulad ng isang saranggolang matayog ang lipad, hindi
dapat kita binitawan sa halip ay hinigpitan ko dapat ang
tali upang hindi ka makaalpas. Anong silbi na paggaling
ng aking paningin kung makikita ko lng ang kasawian ng
aking anak.
Rizal: *luluhod hahawak sa isang kamay* patawad,
paatawad Inang . Inang sa aking buhay ay kayo ang
nagbigay ilaw at aral. Bagama't aking napatid ang
inyong kagustuhan, ay wari kong iyong mapagtanto na
kailankan at di kayonagkaroon ng pagkukulang. Sa aking
paglisan, nang di na makakabalik ay sana malaman niyo
na kayo ang gumabay sa aking mga tinahak. Ngayong
ang aking mga sandali ay nalalapit nang maupos, inyong
tandaan na ang apoy na yaong kandila ay nag-aalab na
sa mga nakaidlip na diwa ng pusong aba. Naalala ko
tuloy yung mga araw ng aking pakikinig sa inyong mga
istorya. Ako iyong gamo gamo na nahagip ang mga
pakpak sa aking di pagsunod. Subalit Inang, patawarin
ninyo ako sa lahat lahat ng pasakit na aking idinulot,
hindi oo hinangad na kayong aking pamilya na sobrang
pinapahalagahan ay mapalagay sa kapahamakan. Inang,
aking kapatid nawa ako ay inyong mapatawad.
SCENE 69
3 AM RIZAL
*sound ng kampana*
*Rizal ay natataranta*
*sisigaw*
Rizal: GUARDIA GUARDIAAAA!!!
SCENE 70
Dumating si Bracken sa selda(?) ni Rizal. Ilang sandali ng
katahimikan, habang nagtagpo ang kanilang mga mata
sa huling pagkakataon. Pinapasok ng bantay si Bracken
sa loob at dali niyang hinagpos si Rizal. Bracken:
Jose/Joe, why it have to end this way? Hindi ko maisip
na ito na ang ating magiging huling pagkikita. There’s
still time my dear. Marry me in the blessings of a
Catholic priest. Maybe they’ll retract you
Rizal: Sa mga nakalipas na oras, ay napag-isipan ko din
ang mga bagay na yan, dahilan na rin sa
pangungumbinsi ng mga paring aking
pinagkakatiwalaan. Pero, kanina ko pa
napagdesisyunan, ‘ito lang ang paraan, di ko malilisan
ang naktakda sa akin’.
Bracken: Pero Joe/Rizal, bakit hindi tayo sumugal sa
natatanging paraan na aking naiisip. Kahit maliit ang
tsansa na ika’y palayain, tiyak ay ibababa nila ang
sintensya nila sa iyo
Rizal: Gustohin ko man,ay hindi ko pedeng isugal ang
aking mga nagawa sa aking bayan, o dili’y ipagkait ang
katotohanan na dapat malaman ng sambayanang
Pilipino. Para ko na ring iniwan ang aking bisyon na
magkaroon ng Kalayaan. Daang taon na kaming mga
Indiong naghirap sa ilalim ng mga mestisong Kastila.
Ang aking buhay ay handa kong ialay kung ang kapalit
naman ay kalayaan at kaginhawaan ng mga darating
pang henerasyon
Bracken: You lived your life, helping people that are sick
and in need. You gave them life, yet you can’t spare one
for yours.
Rizal: Sa tingin mo ba ay kapag binago ko ang aking mga
salaysay sa mga Kastilang yaan, ay babawiin nila ang
sentensiyang kamatayan? Hindi, Josephine. Bago pa
man ako makatakbo ay nakakasa na ang mga baril sa
aking hininga. Gustong-gusto nila na makita ang aking
paghandusay sa lupa. Di ko mawari na maging duwag sa
mga banyaga maging sa aking huling sandali. Alam ng
Diyos na ang ginagawa ko ay para sa kabutihan ng lahat
Bracken: I know you, Joe/Jose. And, I can tell, you
already have your resolve. I just hope that you fight for
the right people who deserves it
Rizal: Hindi nasa ating kamay ang paghatol. May mga
tao mang karapat dapat mabuhay ay nakikitil at may
mga tao ring sa tingin ng marami ay hindi marampatin
ang buhay ay nasa lupa pa rin. Ang tangi lang natin gawi
ay ang oras na mga binigay sa atin. Ngayong oras ko ay
nalalabi na, umaasa ako na nagawa ang tama
Bracken (emotional): Jose....I just think, (stuttering), I'm
not ready... to be alone. Why'd you abandon me?
Maybe if you retract, makakabalik ulit tayo sa Dapitan,
tumirang muli sa Cuadrada. I will surely miss those
times after you're gone..
Rizal (solemn eyes): Alam mo yan Josephine, malabo na
iyon manguari, gustuhin ko man. Nung dumating ka sa
aking sa piling sa Dapitan ay hindi ko naramdaman ang
sentensya ng pagkapiit. Mga oras na ika'y na sa aking
tabi ay gusto kong ibalik, gaya ng pagpihit sa sirang
orasan, ngunit ito'y mananatili na lang sa alaala nating
dalawa. Ipagpaumanhin mo sana ang bigat na iyong
dinala, at sa ating mga di pagkakaunawaan. Aking
mahal, ako sayo'y namamaalam na. Hiling ko lamang sa
taas na sa aking paglisan ay di magiwan sayo ng lumbay
na di mapapawi
Bracken: I just want you to know, that..even if you
didn't restored my fathers sight, you surely give me the
light from my dimming eyes. I am the one treated by
you. I love you always. Paalam Joe *final hug ni bracken
kay rizal. Tumutulo na ang luha ni girl. Tas inabot ni Rizal
yung libro, dramatic ang pag-abot (no convo dun)
SCENE 71-73
Lights on
Naglalakad si rizal papunta sa gitna with companions na
pari, defense lawyer, 2 civil guard, military physician.
With voice over. May pa drums na choreographed. With
Voice over ni rizal. Inner thoughts. Nakalinya silang
firing squad. Magpoposition na sila. (Silent only.
Through actions)
*naglalakad at hihinto. Ichecheck ang pulse ng military physician. Magugulat
na kalma ang pulso. Aalis na after * ishashake hands ni rizal yung defense
lawyer. Aalis din after
* pari ang huling lalapit. Kunyari kinakausap. May iaabot
na bible. Tatangihan ni rizal sa pamamagitan ng
paglingon. Tinggap ni rizal ang rosaryo instead.
*lalapit si rizal sa pinakagitna kasama ng guardia civil
Tahimik ang lahat. Drums stop.
Rizal: maari ba akong makahingi ng isang hiling
Guardia civil: ano yon?
Rizal: maari nyo ba akong barilin sa harap?
Guardia civil: hindi maari!
*rizal ay maiiwan sa gitna
Colonel: En el nombre del Rey, el que se levante la voz a
favor del reo sera ejecutado Dead air
Rizal: consumatum est. Tapos na ang lahat.
Colonel: Fuego! *shots rizal dead. Sound of riffle over
Crowd: Viva España! Mabuhay!. Cheers to spanish
*patugtutugtugin ang national anthem ng spain.
Lights off
SCENE 74
After execution of Rizal
LIGHTS OFF
Wilson nasa clinic nakahiga

Wilson: RIZAL RIZAL RIZAAAAAL!!!

Nurse: Utoy, gising gising

inaalog

Nagising si Wilson

Nurse: Ano bang nangyari sayo?

palingalinga si wilson parang tinitingnan kung asan nya
kung present na ba yun

Wilson: ah wala naman po. Okay na po ako. Aalis na po

ako may hahanapin lang po ako

Nurse: Sigurado ka ba?

Wilson: opo*tatakbo palabas*

Paglabas nya nakita nya si leonel na janitor naglilinis

sya

Magkakatinginan si wilson at leonel

Ngingiti si leonel

END