GURONG BAYANI

ni : Ariel reyes Inocencio

Katulad ni ina, ang guro kong giliw

Mat’yaga’t mabait laging masayahin
T’wina ang salunong ngiting may paggiliw
Sa isang tulad kong anak kung ituring
Sa loob n gaming silid-Karunungan
Hangad n’ay’y matuto kaming mag-aaral
Magsulat, magbasa, at saka magbilang
Iba’t ibang kwento sa kanya’y nalaman
S’ya ang dakilang guro sa’aming puso
Sa tuwid na landas kami’y tinutungo
Magandang bukas daw aming matatamo
Kung ang pagmamahal lalagi sa puso.
Dapat s’yang ituring na Gurong-Bayani
Buhay n’ya’y inalay sa lahing kayumanggi
Talino’y hinandog walang pagtatangi
Hindi naghihintay, munting mang papuri
Ngayo’y panahon nang siya’y parangalan
Ang bayani’y hindi lang yaong nangamatay
Sa lahat ng laban walang inurungan
Mga gurong Bayani, dangat ka ng bayan.
 TSINELAS O SAPATOS
ni: Alona “Nanay Lon” Jumoquio-Ardales

Tsinelas ang suot ng paa

Pagpasok tuwing umaga.
Kulay asul, berde o pula
Ang tsinelas na de goma.
Tumatawid sa ilog, bundok, at bukid
Kakwentuhan ang kaeskwela.
Amoy-pawis man ang kamiseta
Lumahok sa klase ng Matematika.
Sapatos ang suot ng paa
Pagpasok tuwing umaga.
Kulay itim walang iba
Bago man o luma.
Sumasakay sa traysikel, dyip o kotse
Kasabay ang kaklase’t kakilala/
Naipit man ng trapiko sa kalsada
Hahabulin ang aralin ng Siyensya.
Tsinelas o Sapatos
Walang pagkakaiba
Parehong suot ng paa.
Mag-aaral sa lunsod o probinsya
Walang pagkakaiba
Parehong may pangarap
Guminhawa at maging masaya!
 TALANGKA
ni: Jay Carlo Perey

Pangkaraniwan na nga sa ating pandinig

mula,t sapul pa,y madalas nang maulinig
sa iba’t ibang mga nilalang ditto sa daigdig
naikukumpara, gawi ng mga taong maligalig
mga kakaibang ugaling talagang ‘di kaaya-aya
ang katatanging hated sa atin ay pagkadismaya
taliwas sa wastong; kilos kadalasa’y sinasadya
bakit nga kaya hindi na lamang magpakaligaya?
hindi maitatawang minsan ang tao’y naiingit
kapag ang kapwa’y may kayamanag nabingwit
o sa tuwing ang inaasam-asam, iba ang nagkamit
imbes matuwa’y mabigat ang loob at may ngitngit
maihahalintulad sa mga katalakang nais makalaya
na nagkukumahog sa pag-akyat sa loob ng isang timba
pagmasdang mabuti at tiyak na hindi mo ikakasaya
bawat makaahon nang bahagya, hinihila agad pababa
nakahihiyang tunay subalit katotohana’y di maikukubli
taong gaya nati’y nag-aasal-hayop nang walang pasubali
ito’y likas na sa kapwa nating kulang ang tiwala sa sarili
kaya’t sinumang makaaangat at babataking muli sa pasuli.
 UNDAS
ni: Jay Carlo Perey

bilang mga Pinoy, marami tayong tradisyon

mga nakaugaliang giugunita nating taon-taon
bahagi ng mga impluwensya sa’tin ng mga Hapon
ng mga Espanyol, mga nanakop noon
sadyang napakayaman nitong ating kultura
simula pagkabata’y nakamulatan na ng bawat isa
hanggang pahtandat kamatayan ay dala-dala
maging mga kaluluwa ng yumao’y lagging inaalala
tuwing darating huling lingo ng buwan ng Oktubre
ang mga tao’y nagiging abala hang may oras na libre
kaunting panahong inilaan, mapa-lalaki man o babae
lilinisin and puntod ng kapamilya’t gagawing presentable
kapag sumapit na ang unang araw ng sunod buwan
ang destinasyon natin ay sa mga sementeryo kung saan
nahihimlay mga kakilala’t mga namayapang kaibigan
kandila, bulaklak, pagkain at dasal, sila naman ay aalyan
isang pamana ng mga ninuno nating dapat pahalagahan
na sa pag-unlad ng teknolohiya’y maaaring makalimutan
minsan na nga lamang kada taon nating mapag-uukulan
kaya’t silang mga pumanaw, huwag na sanang pagkaitan.
 SA ISANG KRAYOLA LAMANG
ni: Herbert Guitang

Nilalapitan mo hang natutumbay

Nakahanda sa pagdamay sa panahon ng pag-iisa
Kinakausap kapag nakita mo akong nalulungkot
Inuuna aking kapakanan bago ang iyong sarili
Nasa tabi lagi sa lahat ng mga pagguho ng buhay
Tatawagin kahit anong mangyari sa gitna na delubyo
Sa bawat pag-ikot at paggulong sa mga baton g bangin
Sasaluhin sa mapayapang dagat ng walang galos
Hindi ka nawawala ngunit tinuturuan paano magtiis
Binigyan mo nga larawan sa isang may tiwalang paghihintay
Itinayo mo ako subalithinayaang makipagsapalaran
Ipinakita mo aking sarili sa mga sulok at sa mga ilalim ng Ako
Naging salamin sa pag-uunawa sa kahalagahan ng damdamin ng iba
Dahil sa iyo nagliwanag ang mga naiitagon dilim ng kalooban
Sa isang krayola sa iyong binigay nagkakulay ang buo kong kabuuan
Inalay mo sa akin ang pagguhit ng aking magulong mundo
At nilaan mo ang iyong pag-big sa pagpinta sa isang blankong puso
na pinuno mo ng pagmamahal sa ating kapalaran.