Mga Hinaing ng Kaawa-awa

Halos buong gubat ay nasasabugan “Makailan, Laurang sa aki’y iabot,

Ng dinaing-daing na lubhang malumbay, Basa pa ng luha bandang isusuot,
Na inuulit pa at isinisigaw Ibinibigay mo ay naghihimutok
Sagot sa malayo niyong alingawngaw. Takot masagutan sa pakikihamok.

“Ay, Laurang poo’y bkit isinuyo “Hanggang ako’y wala’t nakikipaghamok

Sa iba ang sintang sa aki’y pangako, Nag-aapuhap ka ng pang-aliw loob,
At pinagliluhan ang tapat na puso, Manalo man ako’y kung bagong nanasok
Pinaggugulan mo ang luhang tumulo? Nakikita mo nay may dalang pantakot.

“Di ko akalaing iyong sasayangin “Buong panganib mo’y baka nagkasugat

Maraming luha mong ginugol sa akin, Di maniniwala kung di magsisisyasat,
Taguring madalas na ako ang giliw At kung magkagurlis ng munti sa balat,
Mukha ko ang lunas sa madlang hilahil. Hinuhugasan mo ng luhang nanatak.