Mga Tagaulat: BAFL 2A Pebrero 11, 2020

Beniyat, Aldrine Martino, Julien

Bulaoy, Andrian Mauting, Amy
Francis, Alexis Jhyne Victore, Romel

Ang Linggwistika at ang Guro ng Wika

Panimula
Ang linggwistika, bilang disiplina, ay napag-uukulan ngayon higit na pagpapahalaga sa
mga paraalan. Dati ang Unibesidad lamang ng Pilipinas ang matiyangang nagsasama nito sa
kurikulumn. Ngunit sa kasalukuyan, karamihan sa mauunlad na dalubhasaan at pamantasan sa
kamaynilaan at maging sa dako ng Pilipinas ay nagbibigay na ng kurso o asignatura sa
linggwistika. Walong taon pa lamang ang nakaraan ng isilang ang Linguistic Society of the
Philippines at ang Pambansang Samahan sa Linggwistikong Pilipino Ink. Sinasabing sa
pamamagitan ng Linguistic Society of the Philippines ay nabuo ang Ateneo - PNC Consortium for
Ph. D. in Linguistcs; kung saan dito nagtuturo ang mga pangunahing linggwista sa Pilipinas
samantalang ang Pambansang Samahan sa Linggwistikong Pilipino Ink. naman, sa
pakikipagtulungan ng Surian ng Wikang Pambansa, ay nagdaos at nagdaraos ng mga seminar sa
iba’t ibang dako ng Pilipinas tungkol sa Pilipino at sa Linggwistika. Ang dalawang kumperensyang
pang-Asya na ang mga paksa ay Language Policy and Language Development of Asian Countries
(1974) na ginanap sa Maynila ay itinaguyod ang PSLP at ng SWP.
Ang pinakauna at kinilalang ‘Ama ng linggwistikang Pilipino’ ay si Dr. Cecilio Lopez,
professor emeritus sa Unibersidad ng Pilipinas. Siya ang kauna-unahang Pilipinong nagturo ng
mga kurso sa linggwistika sa nasabing Unibersidad.

Kahulugan ng Linggwistika
 Sinasabing ang katawagang linggwistika ay ang tinutukoy dito ay ang applied linguistics
at hindi ang theoretical linguistics kundi ito ay applied linguistics. Ang applied linguistics
ayon kay Hemphill (1962-113) yaong uri ng linggwistikang maaring mapakinabangan ng
mga guro sa pagtuturo ng wika. Nilinaw ito sapagkat noong unang taon ng pagpasok ng
linggwistika sa mga paaralan ay maraming mag-aaral ang nagkaroon ng phobia sa kursong
ito sapagkat noon ay naging teknikal o theoretical ang pamamaraan ng guro.

 Sa payak na kahulugan ng linggwistika ay ang maagham na pag-aaral ng wika. Sa ibang

pakahulugan, ito ay kalimitan ayon sa oryentasyon at pinaniniwalaang disiplina ng
linggwistang nagbibigay ng depinasyon.

 Linggwista, ang tawag sa taong nagsasagawa ng maagham na paraan ng pag-aaral ng wika,

mahusay din siyang masagawa ng maagham na pagsusuri sa mga wika at ang isang
 linggwista ay ay hindi lamang nangangahulugang maraming alam sa wika kundi maaring
ding matawag na linggwista ang isang tao na may alam ng kahit isa, dalawa, o tatlong wika.
Nagagawa rin ng isang linggwista ang magsuri sa isang wika kahit hindi siya marunong
magsalita nito sa pamamagitan lamang ng paggamit ng mga impormante, ito ang isang
gawain na hindi magagawa ng isang anawnser at polyglot.

 Polyglot ang tawag sa isang tao na mahusay magsalita at gumamit ng wika o sa ibang
pakahulugan ito ay isang taong maalam o nakakapagsalita ng iba’t ibang wika.

 Kailangan ding linawin na may pagkakaiba ang isang linggwista at anawnser. Ang isang
anawnser ay mahusay magsalita o gumamit ng wika ngunit hindi nangangahulugang siya
ay isa nang linggwista.
Ano naman ang ibig sabihin ng maagham na paraan?
Sinasabing isang kamalian na bigyan-katuturan ang linggwistika bilang kalipunan ng mga
teorya at mga prinsipyo tungkol sa wika. Manapa, higit na angkop sabihin na ang linggwistika ay
isang maagham na paraan sa pagtuklas ng impormasyon at kaalaman tungkol sa wika. Ang
maagham na paraan ay nagdaraan sa hindi kukulangin sa limang proseso tulad ng mga sumusunod:
Proseso ng Maagham na Paraan
1. Ang proseso ng pagmamasid
- ang pagmamasid ay maaring tungkol sa mga katangian ng wika mismo, tungkol sa mga tunog;
halimbawa: paraan ng pagsasama-sama sa mga tunog upang bumuo ng pantig; paraan ng
pagsasama-sama ng mga salita upang bumuo ng pangugusap at mga paraan sa pagbabagu-bago ng
tunog dahil sa impluwensiyang kaligiran.
- ito rin ay maaring tungkol sa epekto ng wika sa tao, sa ating mga gawi, paniniwala at kung ano
ang pagbibigay-kahulugan sa mga bagay-bagay at pangyayari sa ating paligid ay masasalamin sa
wika.
2. Ang proseso ng pagtatanong
- Ang paglalahad ng suliranin o ng tanong ay maaring makasabay, kasunod o una sa proseso ng
pagmamasid. Ang isang linggwista ay hindi basta nagtatanong. Ang gawaing ito ay isang
prosesong maagham.
- Pansinin na may mga katanungang iniiwasang ibigay at talakayin ng mga linggwista sapagkat
ang mga datos na kailangan ay hindi nila matatamo sa kasalukuyan sa abot ng kanilang kaalaman
at kakayahan.
- ang tinatangkang itanong lamang ng isang linggwista ay ang mga tanong na masasagot niya sa
pamamagitan ng maagham na paraan.
- Sa paglalahad ng mga tanong o suliranin, pinipilit niyang gumamit ng mga katawagan o
terminolohiya na iniisip niyang higit na angkop at tiyak, sa simula ng kanyang paggamit ay
ipinaliliwanaf niya kung ano ang ibig sabihin nito.
3. Ang proseso ng pagklasipika

- Laging tinatangka ng isang linggwista na maisasaayos ang bunga ng kanyang pananaliksik o

pagsusuri sa isang sistemetikong paraan.

- Ang isang kalipunan ng mga datos kung walang sinusunod na sistema ng pagkakaayos, ay tulad
ng isang direktoryo ng telephono na hindi inayos nang paabakada ang pangalan ng tao kaya’t hindi
mapapakinabangan ng maayos.

4. Ang proseso ng paglalahad

- ang pagtitipon o pagkolekta ng mga datos at ang pagklasipika sa mga ito ay kailangang
humantong sa paglalahat, pagbuo ng hipotesis, ng mga teorya at prinsipyo, ng mga tuntunin o mga
batas.

- sapat na mabigyang-diin dito na ang proseso ng pagklasipika ay dapat humantong sa pagbuo ng

nasabing mga abstraksyon ayon sa naging resulta o pagsussuring kinalabasan ng obserbasyon at
pagsusuring isinagawa sa mga datos.

5. Ang proseso ng pagberipika at pagrebisa

- Ang anumang paglalahat, hipotesis, teorya at prinsipyo, mga tuntunin o mga batas na nabuo ng
isang linggwista ay kailangang patuloy na maipailalim sa pagsubok upang mamodifika o marebisa
kung kailangan.

- maituturing na isang maagham na gawi ng isang linggwista ay kailangang patuloy na

ipakipaglaban ang kanyang nabuong paglalahat, halimbawa, laban sa mga pumupuna rito. Alam
ng isang linggwista na maaring mabago o mamodipika ang isang paglalahat dahil sa mga bagong
datos na naparagdag sa dating kalipunan ng mga datos.

- Bukod dito alam din niyang ang wika ay patuloy na nagbabago kaya’t ang isang paglalahat na
wasto sa isang panahon ay maaring mangailangan ng pagbabago sa ibang panahon.

Ang limang prosesong nabanggit ay sinusunod hindi lamang sa linggwistika kundi gayon
din sa ibang maagham na larangan. Subalit, hindi lahat ng limang prosesong nabanggit ay pormal
na ginagamit ng isang linggwista sa panahon ng kanyang pananaliksik at pagsusuri. Sa
katotohanan, maaring iukol ng isang linggwista ang isang yugto ng pananaliksik sa pagbuo lamang
ng mga tanaong at paglalahad ng suliranin o kaya’y pagpapakita ng magandang paraan sa
pagkolekta at pagsasaayos sa mga datos na kanyang natipon. Ang mahalaga ay makita sa kanyang
mga gawi at kilos ang pagkaka-unawa at paggamit ng mga prosesong nabanggit. Sa pangkalahatan
ang linggwistika ay ang pagsasalang-alang at paggamit ng mga maagham na paraan sa pag-aaral
at pagsursuri ng wika.

Kahalagahan ng Linggwistika sa Guro ng Wika

Ang linggwista ay karaniwang naihahalintulad sa isang nadestinong doktor na medesina

na nangangailangan ng mahabang panahon para matanggap bilang isang manggagamot sa isang
nayon na hindi gaanong naabot ng teknolohiya at ang karaniwang paraan ng panggagamot ay tapal,
hilot, tawas, suob, o banyos. Ang pangkaraniwang sakit naman ayon sa arbularyo ay 'nakatuwaan
ng nuno sa punso, namatanda o kaya ay nakulam.

Ang isang linggwista ay nagpapakadalubhasa sa larangan ng wika, maagham ang kanyang

pamamaraan sa pag-aaral at pagsusuri sa wika at mayaman siya sa teorya at karanasan. Subalit
siya'y pinagkukunutan ng noo ng marami, pati na ang mga mismong guro ng wika, lalo na sa mga
lugar na nangyayari ang 'tapal-hilot' na paraan ng pagtuturo ng wika.

Totoo na natututo ang isang bata kahit wala ang linggwista tulad din naman ng kahit wala
ang doktor ay karaniwang napapagaling ng arbularyo ang mga maysakit, ngunit sa isang paraang
maligoy, di tiyak at di maagham na pamamaraan.

▪️ Ang tanong ngayon ay ito:

 Ano ba ang nagagawa ng isang linggwista na hindi nagagawa ng isang pangkaraniwang

guro?
 Ano ba ang nagiging pakinabang sa linggwistika ng isang guro ng wika?

Kung ang pag-uusapan ay tungkol sa iba't ibang paraan ng wika, ang linggwista ang
magiging arbularyo at ang guro ang doktor. Dito lumilinaw ang magandang ugnayan ng linggwista
at guro, ang hiwalay ngunit magkaugnay na gawain ng bawat isa.

Halimbawa: Ang mga aklat pambalarila na ginagamit ngayon sa paaralan na hindi basta sinulat
kundi gumamit ang mga awtor ng mga hanguang-aklat o 'sourcebook'.

Kung wala ng nasabing mga hanguang aklat, walang pagkukunan ang mga gurong manunulat
upang sumulat ng mga aklat na magagamit ng mga guro ng wika sa paaralan.

Dalawang Prinsipal na Paraan sa Pagpapaunlad ng Wika

 sa pamamagitan ng panitikan o literatura nito

 sa pamamagitan ng gramatika o balarila nito

 Nanangan tayo sa akalang ang wikang pambansa ay mapapaunlad sa pamamagitan lamang ng
panitikan nito. Ito ang isa sa mga dahilan kung bakit hanggang ngayon ay naghihirap ang Pilipino
kapag ginagamit ito bilang midyum sa mga paksang teknikal, tulad ng agham, matematika,
medisina, batas, inhinyerya, at iba pa.

Ang sinulat ni Lope K. Santos na "Balarila ng Wikang Pambansa noong 1941 na umasang
mapapasukan ng pagbabago ang kanyang balarila pagkaraan ng 10 taon ay isang patibay na
sadyang napabayaan ang balarila.Dahil hanggang sa ngayon, mahigit 36 taon na ang nakalipas, ay
hindi pa nirerebisa ang nasabing balarila.

Bukod sa binibigyang-diin sa mga kurso sa linggwistika ay ang wikang Ingles, Ingles ang
wikang panturo, at sa Ingles nakasulat ang mga aklat na ginagamit at ang pinag-uusapan at sinusuri
ay Ingles. Ito'y nagpapakita ng katotohanang mahirap ng kumawala sa mga karunungang natatamo
dahil sa wikang Ingles.

Sa ngayon, kulang na kulang tayo ng mga guro na may sapat na kaalaman sa linggwistika
sa praktikal na kahulugan nito upang makatulong sa paghahanda ng mga aklat pambalarila at ng
iba pang kaugnay na kagamitan.Kulang na kulang tayo ngayon ng mga aklat sa pagtuturo ng wika
na nakukulayan ng mga bagong kaalamang panglinggwistika.

Kulang na kukang tayo sa mga guro ng wika na kahit hindi nagpakadalubhasa sa

linggwistika ay may sapat namang 'exposure' o kahantaran dito; mga gurong may maagham na
pagtingin at samakatwid ay nasa kalagayang magpasok ng mga kailangang pagbabago sa alinmang
aklat na ginagamit nila sa kanilang pagtuturo; mga gurong hindi sinusunod ng pikitmata ang
nakasaad sa aklat pambalarila na kanyang ginagamit sapagkat nauunawaan niya ang mga teorya
at prinsipyong napapaloob sa bawat araling tinatalakay niya sa klase.

Kung totoong ang wikang Filipino, sa patuloy na pag-unlad nito, ay nagkakaroon ng mga
pagbabago, hindi kaya kailangang laging sinusuri ng guro ang kanyang itinuturo tungkol sa wika?
Baka ang itinuturo hanggang ngayon ay ang Tagalog noong panahon ni Lope K. Santos?

Ang unang sistema ng pagsusuri sa Pilipino ay lubhang naimpluwensiyahan ng mga

sistema ng pagsusuri na noon ay siyang ginagamit sa Latin, Kastila, Ingles at sa iba pang wikang
Indo-Europeo. Kitang-kita ito sa pagkakasuri ni Lope K. Santos at ng kanyang mga kasama sa
kayarian o balangkas ng wikang Pilipino na alam nating mula sa angkang Malayo-Polinesyo. Ang
mga wikang mula sa Malayo-Polinesyo ay may kakanyahan sa palatunugan, palabuuan, at
palaugnayan na ibang-iba sa wikang mula sa Indo-Europeo.
Halimbawa:
 Simuno - Panaguri (tuwid na ayos ng pangungusap sa Ingles at Kastila
- ganito ring ayos ang sinunod sa Pilipino
 Panaguri - Simuno (natuklasan ngayon na tuwid na ayos sa Pilipino
 Ang panandang AY ay itinuturing ding pandiwa bilang katumbas ng IS sa isang
pangungusap.

Ang kailangan ay mga aklat pambalarila na mag-uugnay sa balarila ni Lope K. Santos na

siyang kinatataniman ng oryentasyon ng karamihan na mga guro ng wika sa ngayon at ng mga
makabagong pananaw sa linggwistika.

 Tagalog Reference Grammar (Scachter at Otanes)

Masasabing pinakamaayos sa lahat ng mga makabagong aklat pambalarilang nasusulat sa
ngayon. Hindi ito gamit para sa paaralan kundi hanguang aklat na nasusulat sa Ingles.

Kung ang unang bloke sa pagsulong ng karunungan sa wikang Pilipino ay ang balarila ni
Lope K. Santos ang kailangan ng mga guro sa ngayon ay ang ikalawang bloke na maaaring ipatong
sa nasabing unang bloke sapagkat magkatulad ng oryentasyon subalit pinasukan na ng mga
pagbabago ayon sa hinihingi ng bagong kaalaman sa linggwistika. Ang Tagalog Reference
Grammar HINDI maituturing na ikalawang bloke, maaari lamang pagkunan ng mga bagong tala
at ideya tungkol sa wikang Pilipino upang maipasok sa aklat pambalarila na susulatin bilang
kasunod ng Balarila Ng Wikang Pambansa.

 Mga Guro
Ang maayos na makakagawa ng mga proseso upang maisulat ang susunod na Balarila Ng
Wikang Pambansa dahil sila ay nahubog sa Balarila ni Lope K. Santos at nagkaroon ng
pagkakataong mahantad sa mga bagong kalakaran sa linggwistika.

Ang totoo ay hindi lamang sa mga aklat pambalarila maaaring makatulong ang isang gurong
nagpakadalubhasa sa linggwistika. Maaari siyang makatulong sa kahit anong gawain tungkol sa
wika — sa pagpaplano ng mga palatuntunan at patakaran tungkol sa wikang panturo, sa mga
eksperimento at pananaliksik pangwika, sa pagtuturo ng pagbasa, sa paggawa ng mga pagsusulit
pangwika at marami pang iba.
Mga Ambag ng Linggwistika sa Paglinang sa Wikang Pilipino.

 Sa pagpaplano at paggawa ng mga patakarang pangwika

Mga Pinakasuliranin sa Wika Ayon sa mga Guro at Administrador

 kung paano mapangangalagaan ang mga wika ng pook na kinatataniman ng tunay na

kulturang Pilipino;

 kung paano mapauunlad ang wikang Pilipino bilang tatak at kasangkapan natin sa pag-
uugnayan bilang isang malayang lahi;

 kung paano mapananatili ang wikang Ingles bilang tulay natin sa pagdukal ng karunungan
at pakikipag-ugnayang pandaigdig.

Sa mga pagpaplano kung paano gamitin ang mga wika sa paaralan ay malaki ang
naitutulong ng mga pangunahing linggwista ng bansa. Ang pinakahuling patakarang pangwika sa
pagpapairal ng bilinggwalismo sa ating sistema ng edukasyon, halimbawa, ay bunga ng
pananaliksik at pag-iisip ng mga kinikilalang eksperto sa linggwistika at pagpaplano ng wika.

 Sa paghahanda ng mga kagamitang panturo

 kakulangan ng mga kagamitang panturo sa mga asignaturang ituturo sa Pilipino

- isa sa mga lumitaw na suliranin ng pairalin ang patakarang bilinggwalismo sa sistema
ng edukasyon

 EDPITAF (Educational Development Projects Implementing Task Force) ng

Kagawaran ng Edukasyon at Kultura
- isinilang upang maghanda ng mga kailangang aklat at iba pang kagamitang panturo.
Ang mga naging direktor ng PNC-EDPITAF ay sina Dr. Bonifacio P. Sibayan Dr. F. T.
Otanes.

 Ang pagkakaroon ng guro ng kaalaman at malawak na pananaw sa kalikasan ng wika

 Nagkakaroon ng lalim o 'depth' ang pagtuturo ng isang guro kapag may malalim siyang
pagkakaunawa sa kalikasan at kakanyahan ng wika.

 Ang kaalaman sa linggwistika ay nakatutulong sa isang guro sa pagtukoy sa mg layunin

sa pagkatuto, sa pag-alam sa mga paraan o pamamaraan ng pagtuturo, sa pagtaya sa
kaangkupan ng isang pagbabago sa pagtuturo ng wika, sa pag-aayos ng mga dapat ituro
sa wika at iba pa.
 Kung ang guro ay may mayamang kaalaman tungkol sa wika, mauunawaan niyang
hindi ngayo''t ang isang teknik sa pagtuturo ng wika sa ibang pambana ay matagumpay,
ang nasabing teknik ay magiging angkop ding gamitin sa pagtuturo ng Pilipino.

Mga Naghanda ng Mga Materyales

o Araling Panlipunan (inihanda ng Dibisyong Pangkurikulum ng Kagawaran ng

Edukasyon at Kultura);
o Edukasyong Panggawain (inihanda ng Philippine College of Arts and Trades);
o Agham at Matematika (inihanda ng Science Education Center at Unibersidad ng
Pilipinas);
o Wika (Pilipino at Ingles) (inihanda ng Language Study Center ng Dalubhasaang
Normal ng Pilipinas).

Paglalagom

 Sa kabuuan, ang linggwistika, bilang isang agham, ay naglalayong malinang ang mga
paraan sa mabisang paglalarawan sa wika.

 Hindi nilalayon ng linggwistika na tumuklas ng mabibisang paraan o hakbang sa

pagtuturo ng wika.

 Ang mga data sa linggwistika ay maaaring magamit ng guro ng wika ngunit ang mga
iyon ay dapat niyang ayusin o modipikahin ayon sa kanyang pangangailangan bilang
guro.

 Kaugnay nito, ang sabi ni Direktor Pineda, ng Surian ng Wikang Pambansa sa kanyang
artikulong “Aghamwika sa Pilipino” (SUPLING, 1970):

“Magkaiba ang mga layunin ng guro ng wika at ng linguist. Subalit sila’y may gantihang
pakinabang… ang mga teknika at pamamaraan ng linguistics ay makakatulong sa
gawain ng guro ng wika…hindi siya maaaring magkibit-balikat sa hitik na bunga ng
linguistic, ang maagham na pag-aaral ng wika.

 Ang pagtuturo ng wika ay itinuturing na isang 'multi-faceted pragmatic enterprise'. Sa

ibang salita, isang malaking pagkakamali ang magagawa ng isang guro o isang
tagaplano ng kurikulum kung mga data lamang sa linggwistika ang kanyang
panghahawakan. Kailangang makapasok din sa pagtuturo ng wika ang iba’t ibang
kaalaman sa iba’t ibang disiplina ng karunungang may kaugnayan sa wika sapagkat
maaaring mangyari, halimbawa, na ang isang napakagandang paraan ng pagsusuri sa
isang wika sa liwanag ng linggwistika ay hindi naman maayos kapag ang sikolohika
ng pagtuturo ang pinag-uusapan. Ang totoo, maaaring masabi na kung minsan ang labis
 na pagkiling sa linggwistika sa pagtuturo ng wika ay nangangahulugan lamang ng isang
bagay – maling paggamit ng linggwistika.

 Nais naming wakasan ang paunang salitang ito sa pagsipi sa isang bahagi ng artikulo
ni Remedios Cayari na pinamagatang ‘Linggwistika sa Pagtuturo ng Pilipino,
SUPLING 1970, na dating nasa pangkat kurikulum, dating nasa kawanihan ng
paaralang bayan:

“Marami-rami na rin tayong nagbabasa tungkol sa malaking ambag ng

linggwistika sa pag-aaral ng wika. Ako’y naniniwalang ang isang guro ng wika
na may kaunting pang-unawa sa kalikasan ng wika ay higit na makapagtuturo ng
mabisa at makapaghahanda ng mga araling kinakailangan ng kanyang mga mag-
aaral. Hindi kaya mainam na magkaroon tayo kahit bahagyang kaalaman sa
siyensya ng wika upang tayo naming mga guro sa Pilipino ay hindi maiwan sa
malungkot na pag-iisa.”

Anupa't ang isang gurong nagpakadalubhasa o kaya'y may sapat na kaalaman sa

linggwistika, sa payak na pagpapakahulugan, ay masasabing nagpakadalubhasa sa
pagsusuri sa pinakapangunahing kasangkapan ng lahat ng guro, maging anumang
asignatura ang kanyamg itinuturo— WIKA.