ინტერესთა ბალანსი კორპორაციაში(სააქციო საზოგადოებაში)

ინტერესთა ბალანსის განსასაზღვრად, პირველ რგში უნდა განვსაზღვროთ, ის

სტეიქჰოლდერები რომლებიც სააქციო საზოგადოებაში არსებოდენ, პირველ რიგში
განვსაზღვროთ, მაღალი ზეგავლენის მქონე სტეიქ ჰოლდერები, ესენი არიან; სახელმწიფო და
აქციონერები. შედარებვით დაბალი ზეგავლენის სტეიქჰოლდერები არიან დასაქმებულები(მათ
შორის შიდა აუდიტის თანამშრომლები).

ინტერესთა ბალანსის სქემის შექმნისას უნდა გავითვალისწინოთ აქციონერთა პრიმატი

როლი, სახელმწიფოს მხრივ კი საქმე გვაქვს კორპორაციაში მიმდინარე მოვლენების
გამჭვირვალობის მიმართ ინტერესთან, რაც შეეხება დასაქმებულებს, მათი ინტერესების დაცვაც
არანაკლებ მნიშვნელოვანია, რადგან რიგ შემთხვევებში მათაც გააჩნიათ მცირე მაგრამ,
გარკვეული სახის მოთხოვნები კორპორაციის მიმართ.

ინტერესთა ბალანსის სქემის შინაარსი:

 დირექტორთა საბჭო: დირექტორტა საბჭო შედგება სამი წევრისგან რომელთაგანაც ორს
ირჩევს სამეთვალყურეო საბჭო, ხოლო ერთი ირჩევა აქციონერთა კრების მიერ. მათვე შეუძლიათ
დირექტორების გამოწვევა.

აქციონერთა კრება: აქციონერთა კრება შედგება ყველა აქციონერისგან, ხმის უფლების

მქონე აქციონერების გადაწყვეტილებით ხდება დირექტორთა საბჭოში დირექტორის
დელეგირება.აღნიშნული გადაწყვეტილების მისაღებად აქციათა საერთო რაოდენობის 51%-75%
ის განსაზღვრა იქნება ყველაზე ხელსაყრელი, ერთის მხრივ 51% არის აქციატა საერთო
რაოდენობის ნახევარზე მეტი რაც მეტ ლეგიტიმაციას მატებს დირექტორს, ხოლო 75% არის ის
ზედა ზღვარი რომლის იქითაც შესაძლოა პრობლემური გახდეს დირექტორის კანდიდატის
დირექტორად დანიშვნა.

სამეთვალყურეო საბჭო: სამეთვალყურეო საბჭო უნდა შედგებოდეს 12 წევრისგან

რომელთაანაც 8 წევრს ირჩევს აქციონერთა კრება, 2 წევრს წარმოადგენენ დასაქმებული, 1 წევრი
შიდა აუდიტის წარმომადგენელი იქნება ხოლო 1 იც გარეშე პირი, მეტი გამჭირვალობისთვის.
სამეთვალყურეო საბჭო ირჩევს ორ დირექტორს, დირექტორის არჩევისას აუცილებელია ხმათა
არანაკლებ 75%, გამომდინარე იქიდან რომ 8 ხმა არ არ არის საკმარისი 75% ის შესავსებად,
დასაქმებულების და სახელმწიფოს როლი ორი დირექტორის შერჩევისას, გადამწყვეტია.