Professional Documents
Culture Documents
com/nation/138601-duterte-inaugural-speech-filipino-translation
Narito ang texto ng inaugural speech ni Pangulong Duterte, na isinalin ng Komisyon ng Wikang
Pilipino.
Pangulong Fidel Ramos, sir, salamat po sa tulong ninyo upang maging Pangulo ako;
Pangulong Joseph Ejercito Estrada; Pangulo ng Senado Franklin Drillon at mga
miyembro ng Senado; Ispiker Feliciano Belmonte at mga miyembro ng Kapulungan ng
mga Kinatawan; Punòng Mahistrado Maria Lourdes Sereno at mga Kawaksing Hukom
ng Korte Suprema; Kagalang-galang Guiseppe Pinto at mga miyembro ng Diplomatic
Corps; mga bagong hirang na miyembro ng Gabinete; mga kapuwa manggagawa sa
pamahalaan; mga kababayan.
Walang pinunò, gaano man siya kalakas, ang magtatagumpay sa anumang bagay na
mahalaga o makabuluhan sa bansa kung wala siyang suporta at kooperasyon ng mga
mamamayan na tungkulin niyang pamunuan at sinumpaang paglilingkuran.
Marami sa atin ang nagsabi na ang mga suliraning sumisira sa ating bansa ngayon na
kailangang matugunan kaagad ay korupsiyon, kapuwa sa matataas at mabababàng
antas sa pamahalaan; kriminalidad sa lansangan, at ang laganap na bentahan ng
ipinagbabawal na gamot sa lahat ng panig ng lipunang Filipino, at ang kawalan ng
paggálang sa batas at kaayusan. Totoo, bagaman hindi ganap na totoo. Sapagkat para
sa akin ang mga suliraning ito ay mga palatandaan lámang ng isang malubhang sakít
ng lipunan na sumisira at dumudurog sa katatagang moral ng lipunang Filipino. Sa
palagay ko, may suliranin na mas malalim at mas mabigat pa kaysa alinman sa mga
nabanggit o kahit pagsama-samahin pa ang lahat ng iyon. Ngunit mangyari pa, hindi na
kailangan pang sabihin na isasantabi natin ang mga iyon sapagkat kailangang masugpo
ang mga iyon sa anumang paraang ipinahihintulot ng batas.
Nakita ko kung paano wasakin ng mga ipinagbabawal na gamot ang mga indibidwal at
durugin ang mga relasyong pampamilya.
Tingnan natin ito mula sa ganitong pananaw at sabihin ninyo sa akin kung ako ay mali.
Gawin ninyo ang inyong trabaho at gagawin ko ang trabaho ko. “Malasakit. Tunay na
Pagbabago. Tinud-anay nga Kausaban”– ang mga salitâng ito ang naghatid sa akin sa
pagkapangulo. Ang mga islogang ito ang nása aking isip hindi lámang para sa tanging
layuning makuha ang boto ng mga botante. “Tinud-anay nga kabag-uhan. Mao kana
ang tumong sa atong panggobyerno (Tunay na pagbabago. Dito patungo ang ating
gobyerno).”
Higit pa kaysa pagkuha ng boto. Ito ang mga sigaw ko sa pakikipaglaban sa ngalan ng
mga táong uhaw na uhaw sa tunay at makabuluhang pagbabago. Subalit ang
pagbabago, kung nais na maging permanente at makabuluhan, ay dapat na magsimula
sa atin at sa ating mga sarili.
Sa salita ni F. Sionil Jose, naging pinakamalupit na kaaway natin ang ating sarili. Dahil
dito, dapat na may tapang táyo at pagkukusang baguhin ang ating mga sarili.
Ang pag-ibig sa bayan, pagpigil sa mga personal na interes alang-alang sa kabutihan
ng lahat, malasakit sa mahihinà at maralita—kasáma ang mga ito sa mga hálagáhang
naglaho na at nagmaliw, at nais nating maibalik at mapalakas muli sa pagsisimula ng
ating paglalakbay túngo sa mas mabuting Filipinas. Magiging mahirap ang paglalakbay
na ito. Subalit halina’t samáhan pa rin ninyo ako. Magkakasáma, magkakabalikat,
nating isagawa ang unang mabubuway na hakbang sa hangaring ito.
Mula naman kay (Abraham) Lincoln, nais kong hugutin ang pahayag na ito: “ Hindi mo
mapalalakas ang mahinà sa pamamagitan ng pagpapahinà sa malalakas; Hindi mo
matutulungan ang mahirap sa pamamagitan ng pagsira sa kalooban ng mayayaman;
Hindi mo matutulungan ang sumasahod sa pamamagitan ng paghila pababâ sa
nagpapasahod; Hindi mo maitataguyod ang kapatiran sa pamamagitan ng pagpukaw
ng pagkamuhi sa mga uri sa lipunan .”
Gawin ninyo ito at magtatrabaho táyo nang magkasáma. Huwag ninyong gawin, at
maghihiwalay táyo nang mas maaga sa inaasahan.
Hinggil sa gawaing internasyonal at sa komunidad ng mga nasyon, hayaan ninyong
ulitin ko na igagálang ng Republika ng Filipinas ang mga kasunduan at internasyonal na
obligasyon.
Umaasa ako sa pakikilahok ng ibá pang stakeholder, lalo na ang ating mga lumad,
upang matiyak ang pakikibahagi ng lahat sa prosesong pangkapayapaan.
Mula roon, hinihiling ko sa bawat isa, at ang tinutukoy ko ay ang lahat, na samáhan ako
sa pagsisimula ng krusada para sa mas mabuti at maliwanag na kinabukasan.
Ngunit bago ako magtapos, hayaan ninyong ipahayag ko, sa ngalan ng mga Filipino,
ang pakikiramay sa Republika ng Turkey dahil sa nangyari sa kanilang lugar. Ipinaaabot
namin ang aming mataos na pakikiramay.
Bakit ako narito? Narito ako dahil mahal ko ang aking bansa at mahal ko ang mga
mamamayan ng Filipinas. Narito ako. Bakit? Dahil handa na akong simulan ang
paglilingkod sa bansa.