1

DALAM MAHKAMAH TINGGI MALAYA DI SHAH ALAM SELANGOR

GUAMAN SIVIL NO. 22NCVC-1209-10/2012

Antara

Multi Highlight Sdn Bhd ... Plaintif

Dan

Century Music Marketing Sdn Bhd ... Defendan

ALASAN PENGHAKIMAN MAHKAMAH

[1] Terdapat dua permohonan di hadapan mahkamah

ini, iaitu Lampiran 5 dan Lampiran 9.

Lampiran 5

[2] Lampiran 5 adalah permohonan oleh plaintif bagi

mendapatkan perintah penghakiman terus di bawah
Aturan 14 Kaedah-Kaedah Mahkamah 2012 terhadap
defendan bagi wang sejumlah RM290,000.00.
 2

Lampiran 9

[3] Lampiran 9 pula adalah permohonan oleh defendan

untuk mahkamah ini menggunakan kuasa-kuasa inheren
bagi membenarkan satu penggantungan prosiding
terhadap writ saman dan tuntutan plaintif di sini di atas
alasan terdapatnya satu prosiding timbangtara di antara
plaintif dan sebuah syarikat bernama Zebra Square
Corporation Sdn Bhd (disebut sebagai “ZSC” selepas ini).

Latar belakang kes

[4] Melalui satu surat penerimaan bertarikh 11.6.2011,

Zebra Square Corporation Sdn Bhd (ZSC) telah melantik
plaintif sebagai kontraktor bagi melaksanakan kerja-kerja
“Cadangan Membina Sebuah Bangunan Sementara Yang
Mengandungi Dewan Serbaguna 1 Tingkat, Bilik Pelajar 2
Tingkat Berserta Kafetaria „Roof Top‟ Di atas Lot PT444,
Jalan Kampung Pandan, Seksyen 90, Kuala Lumpur bagi
Tetuan Selangor Golf Club Sdn Bhd”.

[5] Plaintif telah melaksanakan kerja-kerja tersebut

seperti mana yang dipersetujui dan membuat serahan
projek kepada ZSC pada atau sekitar 21.11.2011 dan
telah digunakan. Plaintif selanjutnya mengemukakan
 3

tuntutan bayaran akhir (final claim) bertarikh 30.3.2012

kepada ZSC. Lanjutan daripada tuntutan bayaran akhir
oleh plaintif tersebut, Century Music Marketing Sdn Bhd
iaitu defendan di sini telah mengeluarkan satu cek
berjumlah RM290,000.00 kepada plaintif sebagai bayaran
“partial payment” bagi kerja yang telah dilaksanakan
(eksibit “HPC-1”). Cek bertarikh 16.2.2012 (post dated)
yang dikeluarkan oleh defendan itu telah diserahkan
kepada plaintif oleh ZSC pada 18.11.2011 dengan
persefahaman ianya akan dapat ditunaikan pada
16.2.2012. Plaintif telah mengemukakan cek tersebut bagi
ditunaikan oleh pihak bank. Bagaimana pun cek tersebut
telah dikembalikan semula oleh pihak bank kepada plaintif
pada 17.2.2012 dengan peryataan “payment
stopped/payment countermanded” (eksibit “HPC-2” –
Return Cheque Advice). Sehubungan dengan itu plaintif
telah meminta ZSC untuk menggantikan cek tersebut.
Satu cek gantian telah dikeluarkan semula oleh defendan
bertarikh 21.2.2012 dan telah diberikan kepada plaintif
melalui ZSC (eksibit “HPC-3”). Bagaimana pun cek
gantian tersebut juga dikembalikan sekali lagi oleh pihak
bank apabila hendak ditunaikan oleh plaintif (eksibit “HPC-
4” – Return Cheque Advice bertarikh 2.4.2012). Plaintif
melalui peguamcaranya telah menghantar satu notis
“Notice of Dishonour” bertarikh 12.7.2012 kepada
 4

defendan dan meminta defendan untuk membuat bayaran

jumlah tersebut tetapi defendan gagal membuatnya.
Plaintif menghujahkan defendan adalah bertanggungan
bagi membuat bayaran RM290,000.00 tersebut di bawah
Akta Bil Pertukaran 1949 yang melibatkan cek yang
dikeluarkan oleh defendan tersebut yang telah mengambil
tanggungjawab membayar daripada ZSC.

Pembelaan defendan

[6] Pada 1.11.2012 defendan memasukkan

memorandum kehadiran defendan (Lampiran 4). Pada
22.11.2012 defendan memfailkan pernyataan pembelaan
defendan (Lampiran 8).

[7] Defendan di dalam pernyataan pembelaannya

mengatakan wang sejumlah RM290,000.00 tersebut
adalah bertujuan untuk pinjaman mesra (friendly loan)
oleh defendan kepada ZSC. Di atas arahan ZSC,
defendan mengeluarkan cek-cek tersebut di atas nama
plaintif dan menghantarnya kepada ZSC. Bagaimana pun
telah timbul pertikaian di antara defendan dan ZSC yang
telah membawa pertikaian tersebut dirujukkan kepada
pihak timbangtara bagi diputuskan.
 5

[8] Melalui permohonan di Lampiran 9, defendan

memohon supaya prosiding tindakan plaintif di sini
digantung sementara menunggu keputusan timbangtara di
antara plaintif dan ZSC yang berkaitan dengan projek
terlibat. Defendan mengatakan terdapat isu dalam
tuntutan plaintif tersebut untuk dibicarakan di atas alasan
kegagalan balasan (consideration) oleh plaintif.

Isu-isu

[9] Isu di hadapan mahkamah ialah samada plaintif

mempunyai satu kes yang “plain and obvious‟ terhadap
defendan. Isu lain ialah samada defendan boleh
menggunapakai timbangtara di antara plaintif dan ZSC
bagi menjadi alasan penggantungan prosiding tindakan
oleh plaintif di sini.

Keputusan mahkamah bagi Lampiran 5

[10] Prinsip undang-undang berkaitan penghakiman terus

adalah mantap (trite). Penghakiman terus hanya akan
dibenarkan dalam kes tuntutan yang nyata dan jelas (plain
and obvious) (Bank Negara Malaysia v Mohd Ismail & Ors
[1992] 1 MLJ 400). Jika sekiranya defendan dapat
melihatkan terdapatnya satu “triable issue”, walau pun
 6

hanya satu, ianya sudah memadai untuk permohonan

bagi penghakiman terus ditolak dan tuntutan tersebut
perlu dibicarakan (National Company for Foreign Trade v
Kayu Raya Sdn Bhd [1984] 1 CLJ 283 (Rep), Bank
Negara Malaysia v Mohd Ismail & Ors [1992] 1 MLJ 400,
South East Asia Insurance v Kerajaan Malaysia [1998] 1
CLJ 1045, Malayan Insurance (M) Sdn Bhd v Asia Hotel
Sdn Bhd [1987] 2 MLJ 183, Alloy Automotive Sdn Bhd v
Perusahaan Ironfield Sdn Bhd [1986 2 MLJ 382). Dalam
kes Abdullah Rohani v Puncak Kasih Sdn Bhd [2004] 1
CLJ 773 Mahkamah Rayuan mengatakan kes wajar
dibicarakan jika defendan dapat memuaskan mahkamah
bahawa terdapat satu “isu yang dipertikaikan” atau satu
“isu yang bona fide untuk dibicarakan”.

[11] Berdasarkan kepada prinsip yang mantap itu

mahkamah menimbangkan Lampiran 5 tersebut samada
ianya adalah tuntutan yang “plain and obvious” dan
samada defendan telah dapat melihatkan terdapatnya
sebarang “triable issue”.

[12] Jelas dari fakta yang tidak dipertikaikan terdapat dua

cek yang dikeluarkan oleh defendan di atas nama plaintif
yang masing-masingnya bertarikh 16.2.2012 dan
21.2.2012 pada nilai RM290,000.00. Cek bertarikh
 7

16.2.2012 telah tidak dapat ditunaikan apabila plaintif

ingin menunaikannya kerana “payment stopped/payment
countermanded”. Defendan bersetuju bagi menggantikan
cek pertama itu kepada satu cek yang baru bertarikh
21.2.2012. Bagaimana pun cek kedua tersebut juga tidak
dapat ditunaikan oleh plaintif kerana “payment
stopped/countermanded”. Dengan kata lain cek-cek
tersebut tidak dapat ditunaikan oleh plaintif kerana
terdapatnya arahan oleh defendan bagi cek-cek tersebut
dihentikan dari boleh ditunaikan. Fakta yang tidak
dipertikaikan juga ialah kedua-dua cek tersebut
dikeluarkan oleh defendan berdasarkan kepada
persefahaman di antara defendan dan ZSC bagi
sebahagian pembayaran ke atas kerja-kerja yang telah
dilaksanakan oleh plaintif dibayar melalui cek keluaran
defendan. Defendan mendakwa jumlah wang tersebut
adalah merupakan “friendly loan” di antara defendan dan
ZSC dan yang demikian pembayaran kepada plaintif tidak
melibatkan apa-apa balasan bagi mewujudkan kontrak di
antara plaintif dan defendan.

[13] Setelah menimbangkan fakta-fakta yang ada dan

hujahan pihak-pihak, mahkamah berpendapat plaintif
mempunyai kausa tindakan yang sah dan munasabah
terhadap defendan berdasarkan kepada cek-cek yang
 8

telah dikeluarkan oleh defendan kepada plaintif. Kedua-

dua cek tersebut adalah di atas nama plaintif sebagai
penerima bayaran dan oleh itu plaintif berhak membawa
tindakan di atas nama plaintif. Mahkamah berpendapat isu
berkaitan “friendly loan” yang dikatakan oleh defendan
adalah isu yang berasingan yang tidak boleh dijadikan
alasan untuk plaintif tidak menyempurnakan
tanggungannya bagi cek-cek yang diberikan oleh
defendan dari dapat ditunaikan oleh plaintif. Satu kontrak
telah wujud di antara plaintif dan defendan dengan
balasan bernilai iaitu cek-cek bernilai yang dikeluarkan
oleh defendan bagi bayaran hutang (debt) kerja-kerja
yang telah dilaksanakan oleh plaintif. Defendan telah
bersetuju mengambil tanggungan membayar kepada
plaintif. Mahkamah berpendapat adalah tidak munasabah
jika defendan tidak tahu bahawa defendan membuat
bayaran tersebut ke atas plaintif melalui ZSC. Kedua-dua
cek yang dikeluarkan oleh defendan adalah suratan
sekuriti dalam maksud bill yang mempunyai nilai (value).
Tiada keterangan bahawa cek-cek tersebut dikeluarkan
oleh defendan dibawah paksaan, pemalsuan atau
perlakuan “illegality”. Defendan telah memberi notis ke
atas defendan dan ZSC terhadap kedua-dua cek yang
tidak dapat ditunaikan itu selaras dengan kehendak
seksyen 48 Bills of Exchange Act, 1949. Sebaliknya tiada
 9

sebarang notis diberikan oleh defendan kepada plaintif di

atas niat atau tindakan defendan bagi menghentikan atau
membatalkan pembayaran bagi cek pertama dan cek
kedua tersebut. Oleh itu plaintif berhak untuk bergantung
kepada pemakaian seksyen 47 dan seksyen 30 Akta Bil
Pertukaran (Bills of Exchange Act), 1949 (Akta 204).

[14] Seksyen 30 Bills of Exchange, 1949

memperuntukkan seperti berikut:

“30. Presumption of value and good faith.

(1) Every party whose signature appears on a

bill is prima facie deemed to have become
a party thereof for value.

(2) Every holder of a bill is prima facie deemed

to be a holder in due course; but if in action
on a bill it is admitted or proved that the
acceptance, issue, or subsequent
negotiation of the bill is affected by fraud,
duress or force and fear, or illegality, the
burden of proof is shifted, unless and until
the holder proves that, subsequent to the
 10

alleged fraud or illegality, value has in good

faith been given for the bill.”

[15] Seksyen 40 pula memeruntukkan:

“47. Dishonour by non-payment.

(1) A bill is dishonoured by non-payment-

(a) When it is duly presented for payment

and payment is refused or cannot
obtained; or

(b) When presentment is executed and

the bill is overdue and unpaid.

(2) Subject to this Act, when a bill is

dishonoured by non-payment, an
immediate right of recourse against the
drawer and indorsers accrues to the
holder.”

[16] Dalam kes Development & Commercial Bank Bhd v

Brimal Sdn Bhd (Syarikat Oriental Elastic Industries, third
 11

party) [1991] 3 MLJ 187, mahkamah telah membenarkan

penghakiman di bawah Aturan 14 dimasukkan terhadap
defendan bagi „bill of exchange‟ yang dikeluarkan oleh
defendan yang telah tidak dapat ditunaikan (dishonoured
upon presentation). Defendan diputuskan sebagai tidak
mempunyai apa-apa pembelaan terhadap tuntutan plaintif.

[17] Di dalam kes Yee Chow Fah v Multihorizon Sdn Bhd

[1999] 6 MLJ 175 Nik Hashim J. (beliau ketika itu) dalam
membenarkan permohonan rayuan plaintif/perayu
memutuskan seperti berikut:

“(1) Pembatalan cek oleh penyuruh bayar

hanya akan menjejaskan hubungan antara
seorang penyuruh bayar (drawer) dengan
banknya, iaitu ia akan menamatkan kuasa bank
tersebut untuk membuat pembayaran atas cek
tersebut. Namun, suatu pembatalan tidak akan
walau apa cara sekali pun menjejaskan liability
penyuruh bayar terhadap pemegang (holder)
cek tersebut.

(2) Atas ketiadaan pengataan mengenai fraud

atau penyalahan undang-undang yang
dilakukan berkenaan cek tersebut, mahkamah
 12

mestilah menganggap bahawa perayu adalah

pemegang selanjutnya yang telah mengambil
cek tersebut secara sempurna dan biasa
dipermukaannya.

(3) Perayu telah menjadi pemegang selanjut

cek tersebut sebelum terlewat dan tanpa notis
mengenai pembatalan tersebut. Tidak terdapat
keterangan pada masa cek tersebut diuruskan
kepadanya, beliau mempunyai notis mengenai
sebarang kecacatan di dalam hak milik Yee
Teck Fah. Oleh itu, disebalik ketiadaan notis
tersebut, perayu telah menerima cek tersebut
dengan suci hati dan untuk balasan.”

[18] Di dalam kes Paragon Converters (M) Sdn Bhd v

Agibs Engineering & Construction Sdn Bhd [2010] MLJU
2069, Tengku Maimun Tuan Mat J. (beliau ketika itu)
dalam membenarkan permohnan plaintif bagi
penghakiman terus di bawah Aturan 14 memutuskan:

“The issue that there was no contract between

the plaintiff and the defendant and that the
dispute should be referred to arbitration is
misconceived and without merit as the plaintiff‟s
 13

claim is simply for the value of the dishonoured

cheque.”

[19] Di dalam kes Ng Choh Leng v Loh Che Kwet [2002]

1 CLJ 31 Low Hop Bing J. (beliau ketika itu) yang
memutuskan mengekalkan keputusan Mahkamah
Majistret yang telah membenarkan perintah penghakiman
terus di bawah Aturan 26A Kaedah-Kaedah Mahkamah
Rendah 1980, telah mengatakan seperti berikut di muka
surat 33:

“In resisting the plaintiff‟s application for

summary judgment, the defendant relied on the
absence of consideration and contended that
the plaintiff is not a holder for value. This is the
sole issue raised for the defendant in the
defence. The short answer to the issue raised
for the defendant is to be found in s. 30(1) of the
Bills of Exchange Act 1949 (Act 204) which
provides that every party whose signature
appears on the bill is prima facie deemed to
have become a party thereto for value. As the
defendant‟s signature appears on all the
aforesaid eight cheques, the defendant is prima
facie deemed to have become a party thereto
 14

for value. And pursuant to s. 30(2), ibid, the

plaintiff who is the holder of these cheques is
prima facie deemed to be a holder in due
course. The statements of the law had been
stated with complete clarity by Thomson, CJ (as
he then was) in Court of Appeal judgment in
Ong Guan Hua v Chong [1963] 20 MLJ 6 and
by Choor Singh, J of the Singapore High Court
in Liang Tai Trading Company Ltd v Toh Thye
Guan [1970] 2 MLJ 269.”

[20] Berdasarkan kepada huraian dan alasan-alasan

yang telah dinyatakan di atas, mahkamah dapati tuntutan
oleh plaintif ke atas defendan adalah suatu yang “plain
and obvious”. Tidak terdapat sebarang isu yang boleh
dibicarakan atau sebarang pembelaan yang bermerit oleh
defendan. Oleh itu mahkamah membenarkan
penghakiman terus di Lampiran 5 dimasukkan terhadap
defendan. Lampiran 5 dibenarkan dengan kos. Kos
ditetapkan sebanyak RM5,000.00.
 15

Keputusan mahkamah bagi Lampiran 9

[21] Peguamcara defendan semasa hujahannya

bersetuju bahawa seksyen 10 Akta Timbangtara 2005
tidak terpakai bagi permohonan oleh defendan di
Lampiran 9 di atas alasan defendan bukan merupakan
pihak dalam prosiding timbangtara di antara plaintif dan
ZSC. Oleh yang demikian seksyen 10 Akta Timbangtara
2005 tidak boleh digunapakai bagi permohonan
penggantungan prosiding tindakan plaintif ini.
Peguamcara defendan bagaimana pun menghujahkan
mahkamah ini mempunyai kuasa-kuasa inheren atau
semula jadi bagi membenarkan satu penggantungan
diberikan di atas alasan keputusan prosiding timbangtara
di antara plaintif dan ZSC mempunyai implikasi di atas isu
samada ZSC perlu membuat bayaran kepada plaintif bagi
kerja-kerja di bawah projek terlibat yang didakwa oleh
ZSC sebagai gagal disiapkan sepenuhnya oleh plaintif.

[22] Peguamcara bagi pihak plaintif menghujahkan

bahawa defendan tidak boleh bergantung kepada
terdapatnya prosiding timbangtara di antara plaintif dan
ZSC bagi tindakan plaintif terhadap defendan diberi
penggantungan. Peguamcara plaintif menghujahkan isu
 16

asas disini adalah bahawa defendan telah mengeluarkan

cek-cek yang “dishonoured” ke atas plaintif dan tuntutan
plaintif di sini adalah diasaskan kepada Akta Bil
Pertukaran 1949 yang mana memperuntukkan inter alia,
cek adalah bill pertukaran berharga atau bernilai.

[23] Mahkamah Rayuan dalam kes Rowstead Systems

Sdn Bhd v Bumicrystal Technology (M) Sdn Bhd [2005] 3
MLJ 132 telah mengikuti keputusan oleh Mahkamah
Persekutuan dalam kes Kosmo Palm Oil Mills Sdn Bhd &
Ors v Koperasi Serbausaha Makmur [2004] 1 MLJ 257
dan Serangoon Garden Estate Ltd v Ang Keng [1953] MLJ
116 yang memutuskan “for a stay of proceeding the
applicant must show the existence of special
circumstances”. Prinsip keperluan “special circumstances”
juga diputuskan oleh Mahkamah Rayuan dalam kes
Sanmaru Overseas Marketing Sdn Bhd v PT Indofood
Interna Corp & Anor & other appeals [2009] 1 MLJ 502.

[24] Mahkamah bersetuju dengan hujahan peguamcara

plaintif dalam perkara ini. Oleh kerana seksyen 10 Akta
Timbangtara 2005 tidak terpakai dalam permohonan ini,
pertimbangan mahkamah ini adalah samada mahkamah
wajar memberikan penggantungan yang dipohonkan oleh
defendan tersebut melalui kuasa-kuasa inheren yang
 17

terdapat pada mahkamah oleh Aturan 92 Kaedah 4

Kaedah-Kaedah Mahkamah 2012 bagi mencegah
sebarang ketidakadilan atau salah guna proses
mahkamah. Adalah fakta yang tidak dipertikaikan bahawa
plaintif bukan merupakan pihak di dalam timbangtara di
antara defendan dan ZSC. Defendan bersetuju bagi
membuat bayaran kepada plaintif bagi pihak ZSC tetapi
kedua-dua cek defendan tersebut telah tidak dapat
ditunaikan oleh plaintif tanpa sebarang notis henti bayaran
diberikan kepada plaintif. Plaintif sebagai
penerima/pemegang cek bona fide mempunyai ekpektasi
yang sah untuk cek bayaran dapat ditunaikan. Plaintif
dengan itu tidak boleh dikatakan sebagai menyalahguna
proses mahkamah bagi mendapatkan bayaran tersebut
apabila mendapati kedua-dua cek bayaran yang
dikeluarkan oleh defendan tidak dapat ditunaikan.
Ketidakadilan akan berlaku terhadap plaintif jika
mahkamah ini menggunakan kuasa-kuasa sedia ada
tersebut. Oleh itu mahkamah berpendapat ini bukanlah
kes yang sesuai untuk mahkamah ini menggunakan
kuasa-kuasa sedia ada mahkamah yang bersifat
budibicara. Defendan tidak boleh menjadikan alasan
terdapatnya timbangtara di antara defendan dan ZCS
untuk penggantungan prosiding diberikan di sini. Tiada
terdapat sebarang kedaaan khas bagi membolehkan satu
 18

penggantungan (stay) diberikan. Oleh itu mahkamah

menolak permohonan defendan di Lampiran 9 bagi
penggantungan prosiding tindakan ini. Oleh kerana
kedua-dua Lampiran 5 dan Lampiran 9 didengar secara
bersama dan kos bagi Lampiran 5 telah diberikan kepada
plaintif, maka adalah munasabah untuk tiada kos
diperintahkan bagi Lampiran 9.

Bertarikh 19 Februari 2013

(DATUK YAACOB BIN HAJI MD.SAM)

Hakim
Mahkamah Tinggi Malaya
Shah Alam, Selangor

Peguamcara bagi pihak plaintif:

Lai Wern Ching (Tetuan Azman, Davidson & Co)

Peguamcara bagi pihak defendan:

Rodney Khor (Tetuan Thomas Rodney)