See discussions, stats, and author profiles for this publication at: ​https://www.researchgate.

net/publication/299488142

Struktur sintaksis frasa nama (FN) bahasa Melayu

Article ​· January 2008 ​CITATIONS READS ​2 7,525 ​1 author: Some of the authors of this publication
are also working on these related projects: ​Fazal Mohamed Mohamed Sultan ​Universiti
Kebangsaan Malaysia 9 ​ 4 ​PUBLICATIONS ​109 ​CITATIONS SEE PROFILE T​ he Morphosyntax of Sudanese
Arabic: A Minimalist Analysis ​View project ​All content following this page was uploaded by ​Fazal
Mohamed Mohamed Sultan ​on 01 January 2017. ​The user has requested enhancement of the downloaded file.

STRUKTUR SINTAKSIS FRASA NAMA (FN) BAHASA

MELAYU

FAZAL MOHAMED BIN MOHAMED

SULTAN

Abstrak Artikel ini membincang dan

menganalisis urutan struktur frasa nama bahasa Melayu yang terdiri daripada
kata bilangan dan penjodoh bilangan. Analisis ke atas kedua-dua elemen ini
adalah berpandukan kepada empat fakta iaitu urutan tegas kata bilangan dan
penjodoh bilangan, sifat wajib dan opsional penjodoh bilangan, keperluan
kepada kehadiran kata bilangan untuk membolehkan kehadiran penjodoh
bilangan dan akhir sekali keserasian di antara kata nama dan penjodoh
bilangan. Perbincangan ke atas keempat-empat fakta itu dibahaskan
berpandukan kepada teori x-berpalang. Analisis ini mendakwa bahawa frasa
penjodoh bilangan (FBIL) membentuk struktur cantuman pada struktur-D FN.
Struktur cantuman ini dapat menjelaskan keempat-empat fakta berhubung
dengan urutan dan kehadiran kata bilangan dan penjodoh bilangan yang
mendahului kata nama dalam struktur sintaksis frasa nama bahasa Melayu.

This article discusses and analyzes the word order of numerals and classifiers
in Malay noun phrase structure. The analysis of these two elements are based
on the four facts such as the strict order of a numeral and a classifier, the
compulsory and optional characteristic of classifiers, the requirement for the
present of a numeral for the existence of a classifier and lastly the agreement
between a noun and a classifier. The discussion of these four facts will be
based
on X bar theory. This analysis claims that the classifier phrase create adjunction
at D-structure. This adjunction structure accommodates all the four facts
relating to the word order of numerals and classifiers that follows the noun in the
syntactic structure of a Malay noun phrase.

PENGENALA N ​Secara sejagat, kata nama sebagai salah satu daripada

golongan kata dalam sesuatu

​

bahasa boleh dibahagikan kepada tiga jenis. Jenis pertama ialah bahasa
tanpa kata nama,

jenis kedua ialah bahasa yang tidak boleh diidentifikasikan kata namanya dan
jenis ketiga

ialah bahasa yang jelas kata namanya (Rijkhoff, 2002:12). Bahasa Melayu
dapat

dikategorikan sebagai jenis ketiga. Ini adalah kerana kata nama dalam bahasa
Melayu

1
mudah dikenalpasti. Kata nama dalam bahasa Melayu mudah dikenalpasti
dengan

menggunakan ujian yang menggunakan kata penentu dan kata

adjektif. Golongan kata

yang lain seperti kata kerja, adjektif dan sebagainya dalam bahasa Melayu
juga dapat

dikenal pasti dengan ujian-ujiannya yang tersendiri tanpa apa-apa

masalah. Sehubungan
dengan itu, golongan kata nama dalam bahasa Melayu adalah amat jelas.
Justeru, kata

nama ini juga dikenali sebagai kategori leksikal kerana perkataan itu tidak
terhad

jumlahnya. Ini berbeza daripada ketegori fungsian seperti kata sendi, kata bantu
dan

sebagainya yang terhad jumlahnya dalam

bahasa Melayu.

Kategori leksikal iaitu kata nama ini boleh membentuk menjadi frasa
yang dikenali

sebagai frasa nama. Namun demikian, kata nama yang membentuk frasa nama
ini tidak

semestinya hanya hadir berdikari tanpa apa-apa perkataan mendahului atau

mengikutinya

untuk membentuk frasa nama. Sebaliknya, kata nama ini boleh dihadiri beberapa

perkataan yang mendahului dan mengikutinya. Perkataan-perkataan berkenaan

juga boleh

bergabung untuk membentuk FN. Justeru, pembentukan FN ini perlu dibahas

dan

dianalisis dengan lebih mendalam untuk mengetahui struktur sebenar kedudukan

perkataan yang mengikuti dan mendahuluinya dalam struktur sintaksis FN

tersebut dalam
bahasa Melayu. Walaupun begitu, kertas kerja ini akan membataskan
untuk

membahaskan struktur dalaman FN yang terdiri daripada kata bilangan

dan penjodoh

bilangan sahaja dalam bahasa Melayu dengan menggunakan

subteori x-berpalang dalam

kerangka Teori Kuasaan dan Tambatan (Chomsky,

1986).

Frasa Nama(FN)
bahasa Melayu

2
FN dalam bahasa Melayu tidak hanya hadir berdikari tanpa diikuti atau didahului
oleh

perkataan yang lain. FN dalam bahasa Melayu boleh didahului oleh kata
nombor seperti

dua, tiga, empat​, kata kuantiti seperti ​beberapa, kesemua, setiap ​dan
penjodoh bilangan

seperti ​buah, biji, ulas ​dan sebagainya. Bagi memudahkan perbincangan dalam
artikel

ini, kata nombor dan kata kuantiti digabungkan untuk dikenali sebagai
kata bilangan

seperti yang digunakan dalam Tatabahasa Dewan. FN juga turut diikuti oleh kata
penentu

seperti ​itu ​dan ​ini​. Kesemua bentuk ini bertindak menerangkan kata nama kepala
dalam

struktur sintaksis suatu FN itu. Walaupun begitu, kertas kerja ini akan
memberikan

tumpuan kepada elemen yang mendahului kata nama kepala iaitu kata bilangan
dan

penjodoh bilangan serta membincangkan urutan dan sifatnya yang bertindak

membentuk

struktur-D FN bahasa Melayu sahaja. ​Kata bilangan dan penjodoh

bilangan yang membentuk FN bahasa

Melayu

mempunyai satu urutan yang tetap (Rogayah 1995). Urutan tetap ini
wujud kerana FN

bahasa Melayu mempunyai satu sistem yang mantap. Sistem ini memastikan
bahawa

urutan yang mendahului atau mengikuti kata nama kepala untuk membentuk

FN itu ​dipatuhi. Sehubungan dengan itu, kata nama kepala bahasa Melayu

boleh didahului
​ oleh

kata bilangan yang terdiri daripada kata nombor seperti ​empat ​seperti dalam
FN (1a) atau

kata kuantiti ​beberapa ​seperti dalam FN (1c) tetapi urutan sebaliknya tidak boleh
diterima seperti dalam FN (1b) dan FN

(1d): ​(1) a. empat lori

b. *lori empat c.
beberapa lori d *lori
beberapa

3 FN
bahasa Melayu bukan sahaja boleh dihadiri oleh kata bilangan sahaja
malah
FN

ini juga boleh dihadiri oleh penjodoh bilangan seperti ​buah ​dalam FN (2a) dan
ekor

dalam FN (2b). Penjodoh bilangan dalam FN (2a) dan FN (2b) hadir

mendahului kata

nama masing-masing. Walaupun begitu, kedua-dua perkataan

tersebut mempunyai urutan

yang tertentu. FN (2a) dan FN (2b) mengambarkan bahawa penjodoh bilangan

hanya

hadir di antara kata bilangan dan kata nama kepala. Walaupun begitu, kehadiran

penjodoh bilangan dalam bahasa Melayu boleh bersifat opsional. Satu contoh
yang

mudah ialah penjodoh bilangan dalam FN (2a) ditandakan kurungan

kerana kehadirannya
adalah bersifat opsional. Oleh yang demikian, pembentukan FN (2a’) tanpa
penjodoh

dapat diterima dan masih gramatikal. Sebaliknya, FN (2b’) ditandakan tanda soal
kerana

ketiadaan penjodoh bilangan dianggap

sebagai janggal.

(2) a. empat (buah) lori

a’. empat lori b.
dua ekor kucing
?b’. dua kucing

Ini menjelaskan bahawa penjodoh bilangan dalam bahasa Melayu boleh

bersifat wajib

dan opsional. Tanda kurungan bagi penjodoh bilangan dalam FN (2a)

bermakna penjodoh

bilangan boleh bersifat opsional. Sebaliknya, kehadiran penjodoh bilangan dalam

FN (2b)

adalah wajib. Ramli Hj Salleh (1995) menyatakan bahawa sifat yang berbeza ini
adalah

disebabkan oleh fitur semantik yang wujud pada kata nama

kepala sesuatu FN itu.

Disamping sifat opsional, penjodoh bilangan turut memiliki sifat lain

yang penting.
Penjodoh bilangan tidak boleh hadir tanpa kata bilangan. Ketiadaan
kata bilangan

menyebabkan FN (3a) dan FN (3b) tidak gramatis. Oleh yang demikian, syarat
yang

4
utama ialah kehadiran penjodoh bilangan mewajibkan kehadiran kata bilangan
untuk

membentuk FN. Sebaliknya kehadiran kata bilangan tidak mewajibkan kehadiran

penjodoh bilangan seperti

dalam (2a).

(3) a. *buah
lori
b.
*ekor
kucing​1

Seterusnya ialah urutan di antara kata bilangan dan penjodoh

bilangan. Penjodoh

bilangan hadir mengikuti kata bilangan seperti dalam FN (2a) dan FN

(2b). Kedua-

duanya hadir mendahului kata nama kepala. Justeru, ketiga-tiga perkataan itu
membentuk

satu urutan tetap dalam FN (2a) dan FN (2b). ​Akhir sekali ialah kewujudan

suatu keserasian di antara kata nama kepala

 dan

penjodoh bilangan tersebut. Keadaan ini belum pernah dinyatakan

atau diperjelaskan oleh

mana-mana pakar bahasa lagi. Jika diperhatikan dengan teliti wujud suatu
keserasian di

antara kata nama kepala dengan penjodoh bilangan. Ini adalah kerana kata
nama kepala

yang berbeza memilih penjodoh bilangan yang berbeza. Sebagai contoh,

kata nama ​meja

menerima penjodoh bilangan ​buah s​ ahaja mendahuluinya dalam FN (4a)

manakala kata

nama ​cincin ​menerima penjodoh bilangan ​bentuk s​ ahaja mendahuluinya

dalam FN (5a).

​ adir
Sebaliknya frasa itu tidak gramatis sekiranya penjodoh bilangan ​buah h
mendahului

kata nama ​cincin ​seperti dalam FN (4b) dan penjodoh bilangan ​bentuk
hadir mendahului

kata nama ​rumah ​seperti dalam FN (5b). Keadaan yang sama juga wujud bagi
kata nama

kepala yang berbeza dalam

bahasa Melayu. ​(4) a. dua kuntum

bunga

1​
Di samping menjadi penjodoh bilangan, perkataan ​ekor j​ uga boleh dianggap
sebagai

Sekiranya perkataan ini dianggap dianggap sebagai kata nama maka ayat
kata namaFN. ​
ini gramatis. Perbezaan ini diabaikan dan perkataan ​ekor ​dianggap sebagai penjodoh
bilangan.

5 b.
*dua buah bunga (5) a. dua
buah
rumah
b. *dua kuntum
rumah

Satu kesimpulan dapat dibuat daripada perbincangan mengenai FN dalam

bahagian ini. Perbincangan di dalam bahagian ini telah menjelaskan bahawa

wujud empat

fakta yang perlu diberikan perhatian mengenai hubungan kata bilangan dan
penjodoh

bilangan yang membentuk FN dalam bahasa Melayu. Fakta pertama ialah

penjodoh

bilangan dan kata bilangan yang membentuk FN mempunyai satu urutan

yang tegas iaitu

kata bilangan mendahului penjodoh bilangan dan penjodoh bilangan

mendahului kata

nama kepala. Fakta yang kedua ialah keperluan untuk mewajibkan kehadiran
penjodoh
bilangan bergantung kepada jenis kata nama kepala itu. Ini adalah kerana
terdapat dua

jenis kata nama iaitu kata nama yang boleh berdikari tanpa penjodoh
bilangan seperti

dalam FN (2a’) dan kata nama yang mewajibkan kehadiran penjodoh

bilangan seperti

dalam (2b). Sifat ini disebabkan oleh fitur semantik [±bernyawa, ±manusia]
yang wujud

pada kata nama kepala dalam suatu FN (Ramli Md. Salleh, 1995). Fakta
yang ketiga ialah

penjodoh bilangan tidak boleh hadir tanpa kata bilangan tetapi sebaliknya
kata bilangan

boleh hadir tanpa penjodoh bilangan. Fakta yang empat ialah

wujudnya keserasian di

antara kata nama kepala dan penjodoh bilangan yang hadir

mendahuluinya.

Artikel ini mendakwa bahawa keempat-empat fakta ini bertanggungjawab

membentuk struktur sintaksis FN dalam bahasa Melayu. Oleh yang demikian,

kewujudan

perkataan yang mendahului kata nama kepala dan membentuk FN ini akan
dibincangkan

dengan lebih teliti untuk menggambarkan struktur-D FN bahasa Melayu .

Untuk
 6
mencapai tujuan ini, bahagian seterusnya akan membincangkan dahulu
kerangka Teori x-

berpalang yang akan dijadikan sebagai kerangka utama untuk membahaskan

kedudukan

setiap kata bilangan dan penjodoh bilangan dalam struktur sintaksis FN

bahasa Melayu

itu . ​Teori
x-berpalang

Sejenis mekanisma yang diandaikan menjadi representasi struktural bagi

suatu ayat ialah

rumus struktur frasa (RSF) yang dikenali sebagai Teori X-berpalang. Teori
ini

mempunyai satu prinsip yang dikenali sebagai Prinsip Unjuran yang memastikan
bahawa

setiap leksikal dalam suatu ayat itu diunjurkan dengan betul pada setiap
tahap sintaksis

(Struktur-D, Struktur-L dan Bentuk

Logik): ​(6) Prinsip Unjuran

(Chomsky

1981) ​Representasi pada setiap tahap sintaksis (Struktur-D, Struktur-L dan

Bentuk Logik) adalah diunjurkan daripada leksikon berpandukan
maklumat pensubkategorian setiap butir leksikal.
 Prinsip ini adalah prinsip yang berpandukan syarat dan bukannya
berpandukan

rumus untuk melahirkan representasi struktural suatu butir leksikal. Prinsip ini

mempunyai dua syarat iaitu pertama, setiap representasi bagi setiap

butir leksikal

mestilah berpandukan maklumat pensubkategorian bagi setiap butir leksikal

dan kedua,

maklumat pensubkategorian yang direpresentasi oleh teori X-berpalang perlu

diteliti pada

setiap tahap sintaksis (Struktur-D, Struktur-L dan Bentuk Logik). ​Prinsip

Unjuran hanya menjadi syarat untuk representasi bagi setiap butir

leksika
l

pada struktur sesuatu ayat tetapi prinsip ini tidak pula menyatakan cara untuk

mewakilkan setiap butir leksikal itu dalam rajah pohon. Peranan itu dimainkan
oleh

7
prinsip yang berbeza iaitu prinsip yang dikenali sebagai Prinsip X-berpalang.
Prinsip ini

juga mementingkan syarat dan bukan rumus untuk mewakilkan setiap

butir leksikal

dalam struktur representasi suatu ayat. Prinsip ini diperkenalkan oleh

Chomsky
(1970),

kemudian diubahsuai oleh Jackendoff (1977) dan seterusnya oleh

Stowell (1981). Rumus

ini mempunyai tiga syarat iaitu: ​(7) a. Kewujudan setiap

frasa mestilah endosentrik

b. Kehadiran tiga aras iaitu FX, X’ dan X. c. Kedudukan kepala (X)
adalah satu aras di bawah X- satu palang
(X’) yang dinaungi terus oleh nodus frasa
(FX).

Frasa yang endosentrik bermaksud setiap frasa dikepalai oleh satu kepala.
Kepala

dalam teori ini diwakili oleh simbol X iaitu X merupakan kategori leksikal
(N,K,A,P) dan

juga kategori bukan leksikal (kata komplemen = KOMP dan FLEKSI). Jadi
FX

diterjemahkan kepada FN, FK, FP, FA, FFLEKSI dan FKOMP yang
merupakan unjuran

maksimum. Unjuran di antara kepala dengan frasa dalam teori X-berpalang

turut dihadiri

oleh unsur penengah iaitu X-berpalang satu (X’). Kesimpulan yang dapat
dicapai

daripada perbincangan mengenai ketiga-tiga syarat (8) dapat

digambarkan dalam rajah
(8a
):

(8) a. FX ​X’

Dalam (8a) FX adalah unjuran maksimum yang akan diduduki oleh frasa,
X’ adalah

unjuran penengah, X adalah unjuran kosong yang dikenali sebagai kepala dan
nodus yang

menduduki posisi ini dikenali sebagai nodus terminal. Nodus terminal ini
boleh terdiri

8
daripada kategori leksikal seperti kata nama yang diwakili oleh (N), kata kerja
yang

diwakili oleh (K), kata preposisi yang diwakili oleh (P) dan kata adjektif
yang diwakili

oleh (A). Nodus terminal juga boleh terdiri daripada kategori bukan leksikal
iaitu

kategori fungsian seperti kata komplemen yang diwakili oleh (KOMP) dan
kata negatif,

kata aspek dan kata modal yang diwakili oleh (FLEKSI). Frasa pula terbentuk
daripada
kepala yang sama jenis dengannya seperti FN (Frasa Nama) terbentuk
daripada kepala N,

FK (Frasa Kerja) terbentuk daripada kepala K, FA (Frasa Adjektif)

terbentuk daripada

kepala A, FP (Frasa Preposisi) terbentuk daripada kepala P, FKOMP (Frasa

Komplemen)

terbentuk daripada kepala KOMP dan FFLEKSI (Frasa Fleksi)

terbentuk daripada kepala

FLEKSI. Berdasarkan (8a), frasa dan kepala akan ditandakan dengan

struktur seperti di

bawah: ​(8b) i. FN ii. FK iii. FA iv.

FP

N’ K’ A’
P’

NKAP

v. FKOMP vi. FFLEKSI

KOMP’ FLEKSI’

KOMP FLEKSI
 Setiap kepala menaungi satu perkataan dan setiap kepala juga mungkin
memerlukan

penerang yang dikenali sebagai pelengkap. Ini adalah kerana pelengkap terdiri
daripada

frasa yang ditentukan dalam maklumat pensubkategorian suatu kepala leksikal.

Pelengkap menduduki satu posisi dalam struktur yang dikenali sebagai posisi

9
komplemen. Dalam artikel ini, posisi komplemen dianggap posisi yang

disubkategorisasikan oleh kepala dan ditandakan teta. Kedudukan posisi

komplemen

sama ada sebelah kiri atau kanan kepala dalam struktur ditentukan oleh
parameter sesuatu

bahasa sama ada bahasa berkepala awal ataupun bahasa berkepala akhir.
Sekiranya

bahasa tersebut berkepala awal, maka posisi komplemen mengikuti kepala (X)
seperti

yang terdapat pada rajah

(9a):
 (9) a. FX ​X’

X
FY

Bahasa yang berkepala akhir (X) mempunyai posisi komplemen yang hadir
mendahului

kepala seperti dalam

(9b):

(9) b. FX ​X’

FY
X

Frasa FY dalam (9a) dan (9b) menunjukkan bahawa kedua-duanya

menduduki

posisi komplemen. Struktur ini juga boleh dihadiri oleh frasa yang tidak
 1​0
disubkategorisasikan oleh kepala tersebut. Perkataan ini menduduki satu posisi
yang

dipanggil ​spesifier ​iaitu satu posisi yang unik dalam teori X-berpalang. Ini
kerana setiap

frasa hanya boleh mempunyai satu posisi ​spesifier s​ ahaja iaitu seperti
dalam struktur (9c):

(9) c.
FX

Spesifier ​X’

X
Komplemen

​ ula bergantung kepada parameter pelengkap dalam

Kedudukan ​spesifier p
suatu

bahasa. Sekiranya bahasa itu adalah bahasa berkepala awal maka ​spesifier
menduduki

posisi seperti dalam (9c) tetapi sekiranya bahasa itu adalah bahasa
berkepala
akhir
maka
 spesifier ​menduduki posisi di sebelah kanan X’ seperti

dalam (9d) 2​​ : ​(9) d. FX X’ ​Spesifier F

​ XX

Perbincangan ini telah menghuraikan representasi struktur suatu

frasa dalam teori

X-berpalang. Representasi ini boleh disimpulkan seperti rumus dalam (10a)

dan (10b):

(10) a. FX Spes;
X’

b. X’ X;
FY

2​
Kayne (1993) telah mengandaikan bahawa hanya struktur (9c) sahaja yang wujud dalam

pada struktur-D. Oleh yang demikian, bahasa berkepala akhir hanya wujud
nahu sejagat ​
melalui ​
transformasi salah satu konstituen pada struktur-L. Walaupun begitu, andaian ini tidak
dipalikasikan dalam artikel ini.

1​1 Selain
​
itu, wujud satu lagi posisi dalam prinsip X-berpalang yang dipanggil
sebagai

posisi adjung seperti dalam

(11):

(11) FX ​X’ X’ FZ
 X

Posisi FZ dalam (11) adalah satu posisi yang tidak disubkategorisasikan

oleh suatu

leksikal tetapi berbeza daripada posisi ​spesifier.​ ​Spesifier m

​ empunyai
hierarki yang lebih

tinggi daripada kepala dan bukan merupakan pemberi maklumat tambahan

kepada

leksikal yang menjadi kepala sesuatu frasa. Sebaliknya frasa FZ hadir sebagai
pemberi

maklumat tambahan kepada leksikal yang merupakan kepala suatu frasa.

Frasa ini adalah

frasa yang opsional. Oleh yang demikian, teori X-berpalang mempunyai satu
posisi yang

dikenali sebagai posisi adjung dan membentuk satu rumus yang dikenali sebagai
rumus

adjung: ​(11) a. X’ X’; FZ

Maka dapat disimpulkan di sini bahawa rumus struktur frasa bagi

suatu frasa

ialah: ​(12) a. FX Spes; X’ b.

​ X’ X’; FZ c. X’
X; FY
 1​2
Bahagian ini telah membincangkan tiga syarat yang penting kepada teori
X-

berpalang. Perbincangan ini telah memberikan kerangka (12a) hingga (12c) yang
boleh

dijadikan asas untuk representasi bagi sesuatu ayat. Kerangka ini seterusnya
akan

diaplikasikan dalam struktur-D FN

bahasa Melayu.

Struktur FN bahasa
Melayu

Perbincangan di awal bahagian telah membahaskan bahawa FN yang terdiri

daripada kata

nama kepala bahasa Melayu boleh didahului oleh kata bilangan dan penjodoh
bilangan.

Seterusnya kehadiran penjodoh bilangan turut dibahaskan dan satu kesimpulan

telah

dicapai berpandukan syarat urutan kata bilangan, penjodoh bilangan dan kata
nama yang

tetap
.
 Pada umumnya, perbincangan awal telah mengetahui bahawa elemen
yang

mendahului kata nama kepala iaitu kata bilangan dan penjodoh bilangan
dalam suatu FN

itu mempunyai empat fakta. Fakta pertama ialah kata bilangan dan
penjodoh bilangan

mempunyai satu urutan yang tegas. Fakta kedua ialah fitur semantik pada
kata nama

kepala menentukan kehadiran penjodoh bilangan yang mendahului kata

nama kepala

dalam FN. Fakta ketiga ialah penjodoh bilangan mewajibkan kehadiran

kata bilangan.

Fakta keempat ialah wujudnya keserasian di antara kata nama kepala

dengan penjodoh

bilangan. ​Fakta pertama yang melibatkan urutan yang tegas bagi kata bilangan,

penjodoh

bilangan dan kata nama kepala itu dapat diaturkan seperti

dalam (13):

1​3 (13)
​
kata kuantiti/kata nombor - penjodoh bilangan - kata nama
Berpandukan (13), teori x-berpalang serta syarat kehadiran kedua-dua elemen
itu ​sebelum kata nama kepala maka penulis mencadangkan struktur FN

seperti dalam
​ (14):

(14) FN ​FBIL

N’

FBIL FPENJ N

Seterusnya, penulis akan membincangkan keseluruhan kesahihan

kehadiran setiap

konstituen dalam struktur (14) supaya struktur berkenaan menepati

teori x-berpalang.

Mengikut teori x-berpalang, setiap frasa itu wajib bersifat endosentrik iaitu
setiap frasa

mesti mempunyai kepala serta posisi spesifiernya. Maka struktur FN yang

menepati teori

x-berpalang ialah seperti yang

digambarkan dalam (15):

(15) FN ​Spec

N’
 N

Struktur (15) mengambarkan FN yang bersifat endosentrik kerana frasa

tersebut terdiri

daripada satu kepala iaitu kata nama yang dikenali sebagai kata nama
kepala. Oleh yang

​ apat digambarkan seperti dalam

demikian, kata nama (16) seperti ​lori d
struktur (17):

(16)
lori

(17) FN ​N’

lor

Seterusnya, kata nama kepala dalam (17) juga boleh dihadiri oleh elemen
yang berunsur
sebagai penerang. Kedudukan elemen ini adalah pada posisi spesifier mengikut
teori x-

berpalang. Oleh yang demikian, FN ​empat lori ​terdiri daripada dua

perkataan iaitu kata

​ an kata nama kepala ​lori​. Kata bilangan ​empat ​itu

bilangan ​empat d
akan menduduki

posisi spesifier dan mewakili frasa bilangan (FBIL) serta membentuk

struktur-D FN ​seperti yang digambarkan dalam

(19):

(18) empat
lori

(19) FN ​FBil

N’

empat
lori

Struktur-D FN (19) ini bertepatan dengan cadangan Chomsky(1986) dan Abney

(1986)

iaitu kepala boleh menanda teta.. Sebagai kepala, konstituen kata nama itu
mempunyai

peranan teta yang perlu ditandakan pada argumennya. Oleh yang demikian, kata
nama
kepala ini turut boleh menandakan teta. Penulis mencadangkan bahawa
penandaan teta

itu diberikan pada posisi Spec iaitu pada FBil. Cadangan ini bertepatan dengan

15 penandaan
​ teta kata kerja kepada argumen luarannya yang menduduki
posisi ​Spek

FFLEKSI atau pada ​Spek ​FK dalam Hipotesis Subjek Kata kerja (VP
Subject Hyphotesis)

dalam sesuatu ayat. Dengan ini, posisi FBil itu dianggap sebagai argumen luaran
dan

menepati keperluan kata nama kepala tersebut. Perbahasan ini telah dapat
mengambarkan

fakta pertama iaitu urutan kata bilangan dan kata nama kepala serta kehadiran
setiap satu

konstituen itu dalam struktur-D FN dalam bahasa Melayu. Kehadiran penjodoh

bilangan

pula akan dibahaskan

seterusnya.

Perbincangan seterusnya adalah terhadap tiga lagi fakta yang

melibatkan

kehadiran penjodoh bilangan dalam FN. Kehadiran penjodoh bilangan ini perlu

memenuhi ketiga-tiga fakta yang telah dibincangkan di atas iaitu tidak

semua penjodoh
bilangan itu wajib kerana bergantung kepada fitur semantik kata nama itu
seperti dalam

(2) yang diulang semula

sebagai (20):

(20) a. empat (buah) lori

a’. empat lori b. dua
ekor kucing

Seterusnya kehadiran penjodoh bilangan mewajibkan kehadiran kata

bilangan seperti

yang jelas dalam perbezaan (20)

dan (21):

(21) a. *buah
lori
b.
*ekor
kucing​3

Akhir sekali, wujudnya keserasian di antara penjodoh bilangan kata nama kepala
seperti

yang digambarkan dalam (4)dan (5) dan dinomborkan semula sebagai (22)
dan (23) :

3​
Frasa (21b) adalah gramatis sekiranya perkataan ​ekor ​dianggap sebagai kata nama

penjodoh bilangan. Perbezaan ini tidak akan dibincangkan dalam artikel

dan bukannya ​
ini.

(22) a. dua kuntum bunga b.

*dua buah bunga (23) a. dua
buah
rumah
b. *dua kuntum
rumah

Penulis mencadangkan bahawa berpandukan struktur (15) dan perbahasan ke

atas struktur

(19) di atas maka FN (20a) dan (20b) dapat digambarkan seperti dalam struktur
(24a) dan

(24b) masing-masing. Kesahihan ke atas struktur sintaksis (24) akan dibahaskan

berpandukan ketiga-tiga fakta yang telah dijelaskan

di atas.

(24a) FN

FBIL N’

FBIL FPENJ N

empat buah
lori
 (24b) FN

FBIL N’

FBIL FPENJ N

dua ekor kucing

Struktur FBIL dalam (24a) dan (24b) dikenali sebagai struktur

cantuman. Kehadiran

struktur cantuman dalam Struktur-D tidak melanggari teori x-berpalang dan

Prinsip

Penyimpanan Struktur (Chomsky, 1986) kerana kehadirannya tidak

memusnahkan apa-

1​7
apa struktur yang telah ditetapkan oleh teori x-berpalang, sebaliknya, struktur
berkenaan

hanya menghadapi penambahan. (Heagemann,1994). Dakwaan penulis ke

atas struktur

sedemikian mempunyai implikasinya yang tersendiri. Penulis ingin

mengambarkan

bahawa pada struktur-D lagi struktur FN dalam bahasa Melayu sudah

mempunyai

struktur cantuman. Ini adalah kerana tidak semua frasa itu mempunyai struktur
cantuman

pada struktur-D dalam bahasanya​4​. Struktur sedemikian tidak bersifat

sejagat tetapi

keadaan ini adalah spesifik untuk sesuatu frasa

dalam bahasa sahaja.

Walaupun demikian, struktur cantuman itu boleh diterima sekiranya

struktur (24a)

dan (24b) dapat menjelaskan dan menepati fakta kedua, ketiga dan
keempat seperti yang

telah dibincangkan mengenai kehadiran penjodoh bilangan dan kata bilangan

dalam

bahasa Melayu. Fakta kedua ialah kehadiran penjodoh bilangan itu tidak
wajib tetapi

bergantung kepada jenis kata nama kepala itu. Penulis bersetuju dengan
pendapat Ramli

Md Salleh (1995) bahawa kata nama kepala dalam FN itu mempunyai fitur
semantik

yang menjadi sebab utama kepada kehadiran penjodoh bilangan. Ramli Md

Salle
h

(1995:4) menjelaskan bahawa sifat ini adalah disebabkan oleh kehadiran fitur
semantik
[±bernyawa, ±manusia] pada suatu kata nama itu. Walaupun begitu, beliau
tidak

menjelaskan hubungan perbezaan fitur itu dengan kata nama kepalanya dalam
suatu FN

dan implikasi kepada kehadiran penjodoh bilangan itu. Justeru, penulis akan
cuba

menjelaskan secara ringkas hubungan perbezaan fitur sematik dan

hubungannya dengan

kata nama kepala dalam suatu frasa nama itu. Cadangan Ramli Md. Salleh
(1995) itu

membolehkan fitur berkenaan dapat dipecahkan kepada empat fitur yang

berbeza iaitu

4​
Bahasa Melayu juga mempunyai struktur cantuman pada struktur-L. (Fazal Mohamed Bin

Sultan, 2006: 363 - 383)

Mohamed ​

1​8
[+bernyawa, +manusia], [-bernyawa, -manusia], [+bernyawa, -manusia] dan
[-bernyawa,

+manusia]. Namun demikian, fitur [-bernyawa, +manusia] akan

dikecualikan kerana

tidak ada manusia yang tidak bernyawa kecuali manusia yang sudah meninggal
dunia.
Oleh yang demikian, kita hanya mempunyai tiga jenis fitur semantik yang mampu
hadir

pada suatu kata kepala dalam FN sahaja iaitu [+bernyawa, +manusia],

[-bernyawa,

-manusia], [+bernyawa, -manusia]. Fitur [+bernyawa, +manusia] merujuk kepada

manusia seperti ​sasterawan, doktor ​dan sebagainya. Fitur [-bernyawa, -manusia]

pula

​ an sebagainya. Akhir sekali, fitur

merujuk kepada benda seperti ​rumah, guli d

[+bernyawa, -manusia] merujuk kepada binatang seperti ​kucing, burung ​dan

sebagainya.

Sehubungan dengan itu, kata nama ​lori ​dalam frasa (20a) memiliki fitur

​ alam frasa (20b) memiliki

[-bernyawa, -manusia], manakala, kata nama ​kucing d
fitur

​ alam frasa (20a)

[+bernyawa, -manusia]. Oleh yang demikian, kata nama ​lori d
tidak

mewajibkan kehadiran penjodoh bilangan seperti yang digambarkan dengan

kurungan

​ alam frasa (20b)

dalam struktur (25a), manakala, kata nama ​kucing d
mewajibkan

kehadiran penjodoh bilangan seperti yang digambarkan dalam struktur

(25b). Justeru,
kesimpulan yang boleh dibuat ialah kata nama kepala dalam suatu FN
yang mempunyai

fitur semantik [+bernyawa, +manusia] dan [+bernyawa, -manusia] mewajibkan

kehadiran

penjodoh bilangan manakala kata nama kepala dalam suatu FN yang

mempunyai fitur

semantik [-bernyawa, -manusia] tidak mewajibkan kehadiran penjodoh bilangan

tersebut.

(25a) FN

FBIL N’

FBIL (FPENJ) N
[-nyawa,-manus
i a]

empat (buah) lori

 (25b) FN

FBIL N’

FBIL FPENJ N
[+nyawa,-manus
i a]

dua ekor kucing

Struktur (25a) dan (25b) turut menyokong fakta ketiga iaitu penjodoh
bilangan

memerlukan kehadiran kata bilangan. Malah struktur ini dapat menjelaskan

ketidakgramatisan frasa (21a) dan (22b). Ini jelas kerana kehadiran

penjodoh bilangan

membentuk struktur cantuman. Oleh yang demikian, sekiranya kata

bilangan tidak hadir

seperti dalam frasa (21a) dan (21b) maka struktur cantuman tidak akan
terbentuk dan

penjodoh bilangan tidak mempunyai posisi untuk hadir dalam struktur sintaksis
FN. Ini

akan menyebabkan frasa tersebut ditandakan tidak gramatis.

Sebaliknya, ketiadaan
 2​0
penjodoh bilangan hanya menyebabkan struktur FBIL ini memprojeksikan
struktur tanpa

struktur cantuman seperti dalam (19) tanpa apa-apa masalah.

Kehadiran penjodoh bilangan pada posisi cantuman juga dapat

menjelaskan fakta

keempat iaitu keserasian di antara penjodoh bilangan. Keserasian ini wujud

kerana

keunikkan suatu kata nama kepala dalam FN itu. Kata nama kepala
hanya menerima

penjodoh bilangan yang tertentu. Keadaan ini dapat dilihat dalam struktur
cantuman (25)

dan kehadiran penjodoh bilangan itu pada posisi spek dalam struktur cantuman.
Penulis

mencadangkan bahawa keserasian itu dapat dilihat dengan jelas

melalui kewujudan

indeks yang sama. Kehadiran indeks yang sama ini dapat

menjelaskan keserasian iaitu

keserasian ​spek kepala s​ eperti keserasian yang wujud di antara subjek ayat iaitu
kata

​ engan kata kerja yang menduduki

nama yang menduduki posisi ​spek d
posisi ​kepala
dalam bahasa Inggeris. Kewujudan keserasian itu tidak mengugat cadangan
bahawa kata

nama juga menanda teta kata bilangan pada waktu yang sama. Cadangan ini
juga tidak

mengugat dakwaan Ramli Md. Salleh (1995) mengenai kewujudan fitur semantik
pada

kata
nama
.

(25a) FN

FBIL N’

FBIL (FPENJ) N
[-nyawa,-manus
i a]

empat buah​i

lori​i

1
 (25b) FN

FBIL N’

FBIL FPENJ N
[+nyawa,-manus
i a]

dua ekor​i

kucing​i

Kesimpula n ​Artikel ini telah membahaskan mengenai kehadiran kata bilangan

dan penjodoh bilangan

​

yang membentuk FN dalam bahasa Melayu. Analisis ke atas kedua-dua elemen

ini adalah

berpandukan kepada empat fakta iaitu urutan tegas kata bilangan

dan penjodoh bilangan

yang membentuk FN, sifat wajib dan opsional penjodoh bilangan,

keperluan kepada

kehadiran kata bilangan untuk membolehkan kehadiran penjodoh

bilangan dan akhir
sekali keserasian di antara kata nama dan penjodoh bilangan. Kesemua ini
telah dapat

digambarkan dalam struktur-D FN dengan mencadangkan struktur

cantuman untuk FBIL

bagi menempatkan penjodoh bilangan dengan tepat. Struktur itu dapat

menjelaskan setiap

fakta berhubung dengan kehadiran kata bilangan dan

penjodoh bilangan.

2​2 BIBLIOGAFI
​

Abney, S. 1987. ​The English Noun Phrase in its sentential aspect, ​Tesis
PhD. MIT.

Asmah Haji Omar. 1982. ​Nahu Melayu Mutakhir​. Kuala Lumpur: Dewan bahasa
dan
Pustak
a.

Baker, M. 1988. ​Incorporation: a theory of grammatical function

changing​. Chicago: ​The University of Chicago
Press
.

Chang, Chih-Chen Jane. 1990. A note on the DP analysis of the Chinese Noun
phrase. ​Linguistics​. ​28​: 337-354.
​

Chomsky, N. 1986. ​Knowledge of Language.​ New York:

Praeger.

Delsing, L.O. 1988. The Scandanavian Noun Pharase. ​Working Papers

in Scandanavian
syntax.
42​: 57-79.

Fazal Mohamed Bin Mohamed SUltan. 2006. Pengklitikan Enklitik ​‘-nya’ ​pada
kat
a
kerja: Aplikasi Teori Kuasaan dan Tambatan. ​Jurnal bahasa.​ ​6​(3):
363 – 384.

Fukui, N. & M. Speas. 1986. Specifier and projection. ​MIT Working

Papers ​8:​128 -172.

​ d.
Haegeman, L. 1994. ​Introduction to Government and Binding Theory. E

ke-2. Oxford: ​Blackwell

.

Horrocks, G & M. Stavrou. 1987. Bounding theory and Greek syntax: evidence

for wh- ​movement in NP. ​Journal of Linguistics.​ ​23​: 79 –

108
.

Jackendoff, R. 1977. ​X’-syntax. ​Cambridge, Mass.:

MIT Press.

Lutfi Abas. 1977. ​Tatabahasa Perbandingan Bahasa-bahasa Malaysia:

Cina, Tamil dan
 Inggeris. Buku Dua: Ayat.​ Kuala Lumpur: Dewan bahasa
dan Pustaka.

Ouhalla, J. 1988. ​The syntax of head movement: a study of Berber​.

Tesis Ph.D. UCL.

Ramli Md. Salleh. 1995. ​Sintaksis bahasa Melayu: Penerapan teori Kuasaan dan
​ uala Lumpur: Dewan Bahasa
Tambatan. K
dan Pustaka.

Rijkhoff, J. 2002. ​The noun phrase.​ New York: Oxford

University Press.

​ 7​:
Ritter, E. 1987. NSO nouns in Modern Hebrew. ​Proceedings of NELS 1
521-537.

Tatabahasa Dewan. 1995. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa

dan
Pustaka
.

View View
publication
publication stats stats