DOKTRINA NG DIOS

KABANATA 1

ANG SALITA NG DIOS

Panimula
Ang Banal na Kasulatan ,ang Luma at Bagong Tipan,ay mga isinulat na
Salita ng Dios,na ipinagkaloob sa pamamagitan ng banal na tao ng Dios na
nagsipagsalita at sumulat sangayon sa pagkilos sa kanila ng Banal na
Espiritu.Dito sa Salita,ibinigay ng Dios sa tao ang kaalamang kinakailangan
sa kaligtasan.Ang mga Banal na Kasulatan ay ang di nagbabagong
kapahayagan ng Kaniyang kalooban.Ang mga ito ang pamantayan ng
karakter,ang subukan ng karanasan,ang karapatdapat paniwalaang
tagapagbunyag ng mga turo,at ang mapagkakatiwalaang tala ng mga
gawa ng Dios sa kasaysayan. (II Pedro 1:20,21; II Timoteo 3:16,17; Awit
119:105; Kawikaan 30:5,6; Isaias 8:20; Juan 17:17; II Tesalonica 2:13; Hebreo
4:12) –Fundamental Beliefs, 1

Walang aklat ang

pinakamamahal,pinakasusuklaman,pinakapamitaganan,pinakasusumpa gaya ng
Biblia.Maraming mga tao ang namatay para sa Biblia.Mayroon ang ilan ay ipinapatay ng
dahil dito .Ito ay nagging inspirasyon ng pinakadakilang tao,dakilang paggawa at naging
pagsisisi para sa pinakasusuklaman at kahinaan. Maraming digmaan ang nagkaroon
magalit ng labis sa halos sa Biblia,may ganap na pagbabago ang nagkaroon sa
pagpapaunlad sa bawat pahina nito,at mga kaharian na gumuho sa pamamagitan ng mga
ideya Marxista,mula sa mga diktador hanggang sa tagapaglpalaya,mula sa pasipista
hanggang sa mga militarista-saliksikin ang mga pahina nito para sa mga salita na batay
na kung saan upang mapangatuwiranan ang kanilang mga gawain.

Ang kaibahan ng Biblia ay hindi dumating mula sa walang kapantay na politika,kultural

at sosyal na impluwensya, ngunit mula ito sa pinagmulan at sa paksa nito,Ito ay ang

1
pagpapahayag ng Dios ng ang tanging Dios-Tao: Ang anak ng Dios,Hesukristo-ang
Tagapagligtas ng sanlibutan.

Banal na Paghahayag
Bagaman sa buong kasaysayan mayroon ang ilan itinatanong ang pagiral na ng Dios, marami ang
mayroong natitiyak na nasubok na Siya ay umiiral na Siya ay nahayag sa Kanyang sarili.Sa anong paraan na
ang Dios ay nahayag sa Kanyang sarili, at paanong ang Biblia ang gumagawa sa Kanyang pagpapahayag?

Pangkalahatang Paghahayag
Ang kaalaman sa katangian ng Dios na ang kasayasayan, kaaasalan ng pagkatao, budhi at likas na
magbigay ay sa kadalasang tinatawag na “pangkalahatang paghahayag” dahil dito ay magagamit sa lahat at
kapanawagan sa katuwiran.
Para sa milyong-milyon, “Ang kalangitan ay nagpapahayag ng kaluwalhatiaan ng Dios;at ipinakikilala ng
kalawakan ang gawa ng Kaniyang kamay”(Mga Awit 19;1).Ang sikat ng araw,ulan,burol at batis,lahat ay
inihahayag ng mapagmahal na Manlalang. “Sapagkat ang mga bagay niyang hindi nakikita buhat pa nang
lalanging ang sanglibutan ay nakikitang maliwanag,sa pagkatanto sa pamamagitan ng mga bagay na
ginawa Niya,maging ang walang hanggan Niyang kapangyarihan at pagkaDios;upang sila’y walang
madahilan”.(Roma 1:20)
Ang iba ay nakita ang katibayan ng mapag-alagang Dios sa masayang relasyon at kahangang-hangang pag-ibig
sa pagitan ng magkakaibigan ,miyembro ng pamilya,asawang lalaki at asawang babae,magulang at mga anak,
“Kung paanong ang sinoma’y naaliw ng ina gayon ko aaliwin kayo;…(Isaiah 66:13). “Kung paanong ang
ama ay naaawa sa kaniyang mga anak,Gayon naaawa ang Panginoon sa kanilang nangatatakot sa
Kaniya” (Mga Awit 103:13).
Gayunman ang parehong sikat ng araw na nagpapahayag na mapagmahal na Manlilikha ay maaari Niyang
gawing ang lupa na tigang na disyerto,na magdadala sa kagutuman.Ang parehong ulan na maaaring gawing
pabilisin ang tubig para lunirin ang mga pamilya;ang parehong malambot na maburol ay maaari Niyang
bitakin,guhuin-at saka durugin.Ang relasyon ng tao ay madalas na kapalolooban ng panibugho,kainggitan at
kahit ang galit ay magbubunsad sa pagpatay ng tao.
Ang sanlibutan na nakalibot sa atin ay nagbibigay sa atin ng halong-halong mga babala,hinaharap bilang
maraming katanungan bilang kasagutan nito.Ito ay nagpapahayag ng labanan sa pagitan ng mabuti at masama,
sino ang naglalabanan, bakit , o sino ang magiging mananalo sa huli.

Natatanging Paghahayag
Ang hangganan ng kasalanan ay ang sariling kapahayagan ng Dios sa pamamagitan ng paglalang ayon sa
pagkubli ng ating kakayahan na magbigay kahulugan sa pahayag ng Dios.Sa pag-ibig ng Dios ai ibinigay ang
natatanging paghahayag na Siya mismo na upang tulungan tayo na makuha ang kasugutan sa mga katanungan
na ito,Sa pamamagitan nitong dalawa ang Luma at Bagong Tipan Kaniyang isiniwalat sa atin na sa
pamamagitan Niya sa tiyak na paraan,walang maiiwang katanungan tungkol sa katangian ng pag-ibig.
Mula sa Kaniyang paghahayag ay dumating sa pamamagitan ng mga propeta:kung gayon ihahayag rin sa huli,sa
pamamagitan ng persona ni Hesukristo (Hebreo 1:1, 2).

2
Ang Biblia ay kapwa naglalaman ng panukala na nagpapahayag ng katotohanan mula sa Dios, at naihayag Siya
bilang iisang persona.Kapwa sukat ng kapahayagan ay kinakailangan:Kailangan nating makilala ang Dios sa
pamamagitan ni Hesukristo (Juan 17:3),gaya ng “ang katotohanan na kay Jesus” (Efeso 4:21).At sa
pamamagitan ng mga kahulugan ng mga kasulatan ay binabali ng Dios sa pamamagitan ng ating mental,moral
at esprituwal na limitasyon, sa pakikipagugnayan Niya na nasasabik na mailigtas tayo.

Ang Pokus ng mga Kasulatan

Si Hesukristo ang pokus ng Kasulatan.Ang Lumang Tipan ay nagtakda tungo sa anak ng Dios bilang
Mesiyas.ang Tagapagligtas ng sanlibutan;ang Bagong Tipan ay naihayag sa Kanya bilang si Hesukristo,ang
Tagapagligtas.Bawat pahina, kahit sa pamamagitan ng simbolo o katotohanan,nagpapahayag ng ilan mang
bahagi ng Kanyang gawa at karakter.Ang kamatayan ni Jesus sa krus ay ang huling dahil papahayag ng karakter
ng Dios.
Ang krus ay gumawa nito sa huling pagpapahayag dahil ditto ay nagdadala sa dalawang sukdulan;ang hindi
maarok na kasamaan at saganang-sagana na pag-ibig ng Dios.Ano ang maaaring ibigay sa atin sa lalong
malaking kaalaman sa pagkakaroon ng pagkakamali ng ng pantao?Ano ang maaari na mas mabuti na
maibunyag ang kasalanan?. Ang krus naghahayag na ang Dios ay ipinahihintulot Niya na ang Kanyang bugtong
na Anak ay mamatay.O anong pagsasakripisyo! O anong lalong malaking pagpapahayag ng pag-ibig ang
maaaring Kaniyang nagawa? Tunay nga, ang pokus ng Biblia ay si Hesukristo.Siya ay ang kalagitnaang yugto
ng kosmikong drama.Sa medaling panahon ang Kanyang pagtatagumpay sa Kalbaryo ay kaloobang humantong
sa pag-aalis ng kasamaan.
Ang pag-ibig ng Dios ang tema,bukod tangi nakikita sa sakripisyong kamatayan ni Kristo sa Kalbaryo-ang
malaking katotohanan ng sansinukob-ay ang pokus ng Biblia.Lahat ng malaking katotohanan ng Biblia,kaya,
dapat na pag-aralan perspektibo mula dito.

Ang Pag-akda ng mga Kasulatan

Ang kapangyarihan ng Biblia para sa pananampalataya at lumalagong kasanayan mula sa pinagmulan nito.Ang
mga manunulat nito ay tinatanaw na ang Biblia na bilang kakaiba mula sa mga ibang mga literature.Tinutukoy
nila ito bilang “mga Banal na Kasulatan” (Roma 1:2). “sagradong mga Kasulatan”. (II Timoteo 3:15) at
ang “mga aral ng Dios” (Roma 3:2; Heb, 5:12).
Ang natatanging mga Kasulatan ay batay sa kanilang pinagmulan at pinagmumulan.Ang mga manunulat ng
Biblia ay nagaangkin na hindi sa kanila nagmula ang mensahe ngunit natanggap nila mula sa Banal na
pinagmulan nito.Ito ay sa pamamagitan ng dakilang paghahayag na sa kanila ay may kakayahang “na
makita” ang mga katotohanan na sa kanila ay ipinasa.(Tignan ang Isa, 1:1; Amos 1:1; Mikas 1:1; Hab. 1:1;
Jer. 38:21).
Ang mga manunulat nito ay hinipo ng Banal na Espiritu gaya ng isa sa mga nakipagugnayan rin sa
pamamagitan ng mga propeta sa mga tao (Neh. 9:30;cf. Zech. 7;12). Sinabi ni David, “Ang Espiritu ng
Panginoon ay nagsalita sa pamamagitan ko, at ang Kanyang salita ay sumaaking dila” (2 Sam.
23:2).Isinulat ni Ezekiel, “ang Espiritu ay sumaakin,” “ang Espiritu ng Panginoon ay dumating sa akin,”
“itinaas ako ng Espiritu,” (Eze. 2:2; 11:5,24).At si Mikas ay nagpatotoo, “Ako ay puspos ng
kapangyarihan sa pamamagitan ng Espiritu ng Panginooon” (Mikas 3:8).
Ang Bagong Tipan ay kinikilala ang tungkulin ng Banal na Espiritu sa paggawa ng Lumang Tipan.Sabi ni Jesus
na si David ay kinasihan ng Banal na Espiritu (Marcos 12:36).Naniniwala si Pablo na ang Banal na Espiritu ay
nagsalita “sa pamamagitan kay Isaias” (Gawa 28:25).Ipinahayag ni Pedro na ang Banal na Espiritu ay
pinatnubayan ang lahat ng mg propeta,hindi lamang sa iilan (I Pedro 1:20,11; 2 Pedro 1:2).Sa panahon ng
3
manunulat ganap na kupas ang karanasan, at ang tunay lamang na awtor –ang Banal na Espiritu-ay kinikila
“gaya ng sabi ng Banal na Espiritu….” “Na ipinakikilala ng Espiritu Santo….” (Heb. 3:7’ 9:8).
Ang mga manunulat ng Bagong Tipan kinikilala ang Banal na Espiritu bilang pinagmumulan rin ng kanilang
mga mensahe.Ipinapaliwanag ni Pablo, “Nguni’t hayag na sinasabi ng Banal na Espiritu,na sa mga huling
panahon ang iba’y magsisitalikod sa pananampalataya” (1 Tim. 4:1).Nagsalita si Juan sa pagkatao “ako’y
nasa Espiritu nang araw ng Panginoon”.At inatasan ni Jesus ang Kanyang mga apostol sa pamamagitan ng
ahensya ng Banal na Espiritu (Gawa 1:2; cf. Efeso 3:3-5).
Kaya ang Dios, sa persona ng Banal na Espiritu, ay naihayag Siya sa pamamagitan ng mga Banal na
Kasulatan.Sinulatan Niya sila, hindi sa pamamagitan ng Kanyang mga kamay, kundi sa pamamagitan ng ibang
mga kamay.halos sa apatnapung pares,halos halos sa panahon ng higit sa 1500 na taon.At yamang ang
Panginoon ang Banal na Espiritu ay kinasihan ang mga manunulat,ang Dios,kaya, ay ito ang may-akda.

Ang Pagkasi sa mga Kasulatan

“Lahat ng mga Kasulatan.” Sinabi ni Pablo, “ay ibinigay sa pamamagitan ng kinasihan ng Dios”
(2 Tim. 3:16). Ang salitang Griyego na theopneustos, isinalin bilang “kinasihan,” literal na ibig sabihin
ay “hininga ng Dios.”.Ang Dios “naghinga” ng katotohanan sa mga isipan ng mga tao.Sila, ay
gumawa,ipinahayag ang mga salita nito na matatagpuan sa mga Kasulatan.
Kinasihan,gayunman, ay ang paraan sa pamamagitan na kunga saan ang Panginoon ay ibabatid Niya ang
walang hanggang katotohanan.

Ang Proseso ng Pagkakasi

Ang banal na paghahayag ay ibinigay sa pamamagitan ng pagkasi ng Dios sa “banal na tao ng Dios” na kung
saan “ay kinilos sa pamamagitan ng Banal na Espiritu” (2 Pedro 1:21). Itong mga pahayag ay kinatawan sa
pantaong wika na sa lahat nito ay may limitasyon at kasiraan,gayunpaman sila ay nananatili sa patoto ng Dios-
hindi sa mga salita.
Ang mga propeta ba ay bilang mga tape-recorder na tiyak na uulitin kung ano ang itinatala nito?. Sa ilang
pagkakataon ng mga manunulat ay inutusan na maipahayag ang tiyak na salita ng Dios, ngunit sa halos na kaso
na ang Dios ay tinuruan sila na ilarawan sa mabuti nilang kakayahan na kung ano ang kanilang nakita at
narinig.Sa mga huling kaso nito, ang mga manunulat ay gumamit sila ng sarili nilang disenyo at estilo.
Siniyasat ni Pablo na “ang espiritu ng mga propeta ay nasasakupan ng mga propeta” (1 Cor. 14:32).Tunay
na pagkasi ay hindi magagawa na maalis ang sariling katangian ng mga propeta,katuwiran,katapatan, o
personalidad.
Sa ilang antas, ang ugnayan nila Moses at Aaron ay nagpapakita sa pagitan ng Banal na Espiritu at ang
manunulat. Sinabi ng Panginoon kay Moses, “ginawa kitang dios kay Faraon:at sa Aaron na iyong kapatid
ay magiging iyong propeta.” (Exo. 7:1; cf. 4:15,16).Ipinaalam ni Moses kay Aaron ang mensahe ng
Panginoon,at,sa naging, si Aaron ang nakipagugnayan sa kanila sa sarili nitong talasalitaan at sa estilo kay
Faraon.Gayundin ang mga manunulat ng Biblia ay ihatid ang banal na utos,saloobin, at ideya, sa kanilang
sariling estilo ng wika.Ito ay dahil ang Dios ay nagsasalita sa ganitong paraan na ang pagsasalaysay ng
kakaibang mga aklat ng Biblia ay mabago at maipakita ang edukasyon at kultura ng mga manunulat.
Ang Biblia “ay hindi paraan ng kaisipan ng Diyos at pagpapahayag.Madalas sabihin ng tao gayon ay ang
pahayag ay hindi gaya ng Dios.Ngunit ang Dios ay may hindi ipahayag ang Kanyang sarili sa salita,sa
lohika,retorika,sa pagsubok sa Biblia.Ang mga manunulat ng Biblia ay ang tagasulat ng Dios, hind Kanyang
panulat". 1 Ang gawang pagkasihan ay hindi sa salita ng tao o sa kanyang pagpapahayag datapuwa’t sa
4
kanyang sariling pagkatao, sinuman, sa ilalim ng impluwensiya ng Banal na Espiritu, na kinasihan na may mga
saloobin.Ngunit ang mga salita ay natanggap upang ikintal sa bawat indibiduwal nakaisipan.Ang banal na
pangkaisipan ay kumalat.Ang banal na isipan at kalooban na pagsamahin kasama ang isipan ng tao at
loobin;kaya ang pagbigkas ng salita ng tao ay mga salita ng Dios.”

Sa isang pagkakataon mayroon tayo na ang Dios ang nagsasalita at nagsusulat ng mga tiyak na mga salita, ang
Sampung Utos.Sila ay ang mga banal,hindi sa pagbuo ng tao nito (Ex. 20:1-17; 31:18; Deut. 10:4, 5).gayunman
kahit sa mga ito nagkaroon na maging saloobin ang limitasyon ng wikang pantao.
Ang Biblia,kung ganoon, ay banal na katotohanan ay nagpapahayag sa wika ng mga tao.Ipalagay na
sinusubukang turuan ng quantum physics ang sanggol.Ito ay ang uri ng problema na ang Dios ay may hinaharap
na Kanyang sikapin na makipagusap na may banal na katotohanan sa mga makasalanan,itinakda sa
kasangkatauhan.Ito ay ating hangganan na hipitan kung anon a Kaya Niyang makipagusap sa atin.
Ang magkatulad na pagiral sa pagitan ng nagkatawang-tao ni Jesus at ang Biblia: Si Jesus ay Dios at
piangsamang tao, ang banal at ang tao sa isa.Kaya ang Biblia ay ang banal at pinagsamang tao,Bilang ito ay
nasabi ni Cristo, kaya ito ay maaaring patunayan na ang Biblia “nagkatawang-tao ang Salita at tumahan sa
gitna natin” (Juan 1:14). Itong banal-tao pinagsama nagawa ang Biblia ay tanging isa sa literatura.

Pagkakasi at ang mga Manunulat

Ang Banal na Espiritu ay tiyak na nakahanda sa mga tao na makipagusap na may banal na katotohanan.Ang
Biblia ay hindi kayang ipaliwanag sa detalye sa paano Niya angkupin ang mga indibiduwal.ngunit sa ilang
paraan Kaniyang makabuo ng isang kaisahan sa pagitan ng banal at ang pantaong ahensiya.
Iyong mga mayroong bahagi sa pagsusulat ng Biblia ay hindi pinili sa dahilan sa mga likas na mga talento.Ni
ginawa ang banal na paghahayag na kinakailangang magbalik-loob ang tao at matiyak na siya ay may walang-
hanggang buhay.Ipinahayag ni Balaam ang isang banal na mensahe sa ilalim ng pagkasi habang gumagawa na
salungat sa bilin ng payo ng Dios (Bilang 22-24).Si David, na ginamit ng Banal na Espiritu,nagkamit ng
malaking pagsalangsang (Mga Awit 51). Lahat ng mga manunulat ng Biblia na mga tao ay may likas na
makasalanan,nangangailangan ng biyaya ng Dios sa araw-araw.(Rom. 3:12).
Ang pagkasi sa mga manunulat ng Biblia ay nakakaranas ng higit na pagbibigay ng liwanag o banal na
pagpapatnubay, para sa lahat ng mga ito ay lumapit na sinoman ay naghahanap ng katotohanan.Sa katunayan,
ang mga manunulat ng Biblia ay minsan nagsulat ng walang buong pagkakaunawa ang banal na mensahe na
kanilang ibinalita. (1 Pedro 1:10-12).
Ang tugon ng mga manunulat sa mga mensahe na kanilang nainipan ay hindi sa kaanyuan.Sila Daniel at Juan ay
nagsabi na sila ay naguguluhan sa kabuuan ng kanilang isinulat.(Dan. 8:27; Apoc. 5:4), at 1 Pedro 1:10
nagpapahiwatig na ang ibang mga manunulat ay nagsisiyasat para sa kahulugan ng kanilang mensahe o sa mga
iyon sa iba.Minsan pa man itong mga indibiduwal ay natatakot sa isang kinasihan na mensahe, at ilan kahit ay
nakikipagtalo sa Dios (Habakkuk 1; Jonas 1:1-3; 4:1-11).

Ang Pamamaraan at Nilalaman ng Paghahayag

Madalas ang Banal na Espiritu ay nagsisipagsalita na may banal na karunungan sa pamamagitan ng mga
pangitain at panaginip (Mga Bilang 12:6).Minsan Siya ay nagsasalita na maririnig o sa panloob na
pandama.Ang Panginoon ay nagsalita kai Samuel “sa kanyang tainga” (1 Sam. 9 :15).Nakatanggap si Zacarias
ng mga simbolo na representasyon na may pagpapaliwanag (Zacarias 4).Ang pangitain ng langit na si Pablo at
si Juan ay nagsitanggap ay pinadalhan sa pamamagitan ng sinalitang mga tagubilin. (2 Cor. 12:1-4; Apoc. 4,
5
5).Siniyasat ni Ezekiel ang mga pangyayari na maihahayag sa isa pang lokasyon.(Ezekiel 8),Ilang mga
manunulat ay nakisama sa kanilang pangitain,gumaganap ng mga tiyak na tungkulin bilang isang bahagi ng
pangitain sa sarili nito. (Apoc. 10).
Bilang sa mga nilalaman, sa ilan ang Espiritu ay nagpahayag ng mga pangyayari na gayunman ay mangyayari
(Daniel 2, 7, 8, 12).Ang ibang mga manunulat ay naitala ang mga makasaysayang mga pangyayari, kahit sa
kabila ng batayan ng sariling karanasan o sa pamamagitan ng pagpipili ng mga kagamitan mula sa umiiral na
makasaysayang talaan (Mga Hukom, 1 Samuel, 2 Chronicles, ang Mga Ebanghelyo,Mga Gawa).

Pagkakasi at Kasaysayan
Ang Biblikal na badya na “Lahat ng Kasulatan ay kinasihan sa pamamagitan ng Dios” o “hiningahan ng
Panginoon,” kapaki-pakinabang, at makapangyarihan para sa moral at espirituwal na pamumuhay
(2 Timoteo 3:15, 16,) walang maiiwang mga katanungan ukol sa banal na pagpapatnubay sa ang
pagpili ng kaparaanan.Maging ang impormasyon ay dumating mula sa personal na pagsisiyasat, pagsasalita o
mga pingmulang mga sulatin, o tuwirang paghahayag,ito ay lahat naggaling sa manunulat sa pamamagitan ng
pagpapatnubay ng Banal na Espiritu.Ito ay pangako na pinagkakatiwalaan ng Biblia.
Ang Biblia ay nagbubunyag ng plano ng Dios sa Kanyang daynamikong pakikipag-ugnayan sa sangkatauhan,
hindi sa pagtitipon ng mahihirap na unawain na mga aral. Sarili Niyang inahayag na katayuan ang ugat sa tunay
na mga pangyayari na magaganap sa isang tiyak na panahon at lugar.Ang kahusayan na magbigay-sulit na
kasaysayan ay labis na mahalaga dahil sa kanila ay nabubuo ang balangkas ng ating pangunawa ng karakter ng
Panginoon at ang Kanyang layunin sa atin.Ang isang wastong panguunawa nagdadala sa buhay na walang-
hanggan, ngunit isang maling pagtanaw ay nagdadala sa pagkalito at kamatayan.
Inutusan ng Panginnon ang mga tiyak na tao na isulat ang kasaysayan ng Kanyang pakikitungo sa Israel. Itong
mga makasaysayang salaysay, sinulat mula sa kuro-kuro na kakaiba mula sa secular na kasaysayan, pagbibgay
ng kahalagahan ng Biblia (Mga Bilang 33:1, 2; Josue 24:25, 26; Eze. 24:2).Kanilang nilalaan sa atin na may
wasto,layuning kasaysayan, mula sa banal na perspektibo,Ang Banal na Espiritu ay binigyan ang mga manun
ulat na natatanging pananaw kaya na kanilang maaaring maitala ang mga pangyayari ang tunggalian sa pagitan
ng mabuti at masama na nagpapakita ng karakter ng Dios at patnubayan ang mga tao sa kanilang paghahanap
para sa kaligtasan.
Ang historikal na insidente ay mga “uri” o “halimbawa” “nangasulat sa pagpapaalala sa atin, na mga
dinatnan ng katapusan ng mga panahon” (1 Cor. 10:11). Sinabi ni Pablo “Sapagka’t ang anomang mga
bagay na isinulat nang una ay nangasulat dahil sa ikatututo natin, upang sa pamamagitan ng pagtitiis at
pagaliw ng mga kasulatan ay mangagkaroon tayo ng pagasa” (Roma 15:4).Ang pagkawasak ng Sodoma at
Gomora ay nagsisilbi sa atin na “isang halimbawa” o babala (2 Pedro 2:6; Judas 7). Ang karanasan ni
Abraham na katuwiran ay isang halimbawa para sa bawat mananamplataya. (Roma 4:1-25; Santiago 2:14-22).
Kahit ang mga kautusang sibil sa Lumang Tipan, pinupunan ng malalim na kahulugang espirituwal, mga
isinulat para sa ating kapakinabangan ngayon (1 Cor. 9:8, 9).
Binanggit ni Lukas na kanyang isinulat sa kanyang Ebanghelyo dahil nais niya na bigyang ulat sa buhay ni
Jesus “upang mapagkilala mo ang katunayan tungkol sa mga bagay na itinuro sa iyo.” (Lukas 1:4).Ang
saligan ni Juan para sa pamimili na kung saan nagkataon na isama ang buhay ni Jesus sa kanyang Ebanghelyo
ay “upang kayo’y magsisampalataya na si Jesus ay ang Cristo,ang Anak ng Dios;at sa inyong
pagsampalataya ay magkaroon kayo ng buhay sa Kaniyang pangalan” (Juan 20:31).Pinangunahan ng
Panginoon ang mga manunulat ng Biblia na ilahad ang kasaysayan sa paraan na gusto tayong gabayan tungo sa
kaligtasan.

6
Ang talambuhay ng Biblikal na personalidad ay nagbibigay ng iba pang katibayan ng banal na pagkasihan.Ang
mga ulat na ito ay iniingatang magsalaysay sa kapuwa kahinaan at mga kalakasan ng kanilang mga
karakter.Kanilang matapat ilarawan ang kanilang mga kasalanan,bilang mabuti na pagtatagumpay
Walang maiitatakip na mabalot ang kakulangang pagpipigil sa sarili ni Noah o pandadaya ni Abraham.Ang
sukat na mga nagpipigil na si Moses,Pablo, Santiago at si Juan ay magpakita ang naitala sa kasulatan.Ang
kasaysayan ng Biblia ay ibunyag ang mga kamalian ng pinakamatalinong hari ng Israel, at ang kahinaan ng
labindalawang mga patriarka at labindalawang mga alagad.Ang kasulatan ay gumagawang walang
maidadahilan sa kanila,ni maaari itong pagsubok na bawasan ang kanilang kasalanan.Nilalarawan nito sa
kanilang lahat na kung ano sila at kung paano sila naging o nagkamali na sa pamamagitan ng biyaya ng
Dios.Walang banal na pagkasi walang mananalambuhay ang maaaring makapagsulat ng gayong perspektibong
pagsusuri.
Ang mga manunulat ng Biblia ay tinitingnan ang lahat ng makasaysayang pagsasalaysay na naglalaman ng
gayong totoong makasaysayang mga talaan, hindi bilang mga katha-katha o simbolo.Maraming mga
napapanahong mapagduda ay itinapon ang kuwento nila Adan at Eba, Jonas at ang Baha.Gayunpaman
tinatanggap nila si Jesus bilang wasto na makasaysayan at may kaugnayan sa espirituwal. (Mateo 12:39-41;
19:4-6; 24:37-39).
Ang Biblia ay hindi nagtuturo pumapanig ng pagkasi o antas ng pagkakasi.Itong mga teorya ay mga haka-haka
na looban ang Biblia sa banal na kapangyarihan nito,

Ang Katumpakan ng mga Kasulatan

Husto lamang na si Jesus ay “nagkatawang-tao at tumahan sa gitna natin (Juan 1:14), kaya, ang Biblia ay
ibinigay sa wika ng sangkatauhan.Ang kasihan ng mga Kasulatan ginagarantiya nilang pinagtitiwalaan
Sa paanong sa ganang ang Diyos ay pinapangalagaan ang paghahatid ng teksto na sa kabila na sinisuguro na
ang mensahe nito ay tunay at totoo?. Maliwanag dito na habang mga sinaunang manuskrito maiba, ang
mahahalagang katotohanan ay mayroong nakapreserba.Habang ito ay tunay na maaari na mga mangongopya at
mga tagasalin ng Biblia ay nakagawa ng maliit na pagkakamali, katibayan ng Biblikal na arkeolohiya
nagpapahayag na maraming di-umano’y mga kamalian ay tunay na may maling pagkakaintindi sa panig ng mga
iskolar.Ilan sa mga problema nito na bumabago dahil sa mga tao na nagbabasa ng Biblikal na makasaysayan at
kustom sa pamamagitan ng mata ng mga Kanluran.Ating lalong tanggapin na ang banal na pagpapatakbo ay
nalalabi ang mga pirapiraso.
Makikita ang pagkakaiba,kung gayon, hindi dapat mawala ang pagtitiwala sa mga Kasulatan; madalas sila ay
produksyon ng ating hindi hustong pang-unawa sa halip kaysa tunay na mga kamalian. Ang Panginoon ba ay
pagsubok na kung saan tayo ay humahantong sa kabila ng isang pangungusap o teksto ay hindi natin buong
mauunawaan?. Hindi kailanman tayo mayroong kakayahang ipaliwanag ang bawat teksto sa Kasulatan, ngunit
wala rin tayo nito.Ang mga natupad na mga propesiya ang siyang kaganapan ng mga Kasulatan.
Sa galit na pagtatangkang wasakin ito, ang Biblia ay nailaan na may kahanga-hanga, kahit na mga
himala,katumpakan.Katulad sa paghahati sa Patay na Dagat na may huling manuskrito ng Lumang Tipan
ipinapakita ang pangangalaga na kung saan na naihatid ito.Kanilang pinatunayan ang pagtitiwalaan at
katunayan ng paghahayag sa kalooban ng Dios.

Ang Kapangyarihan ng mga Kasulatan

7
Ang mga Kasulatan ay mayroong banal kapangyarihan dahil ang Panginoon ang nagsalita sa kanila sa
pamamagitan ng Banal na Espiritu,Kaya ang Biblia ay ang nasusulat na Salita ng Dios.Saan ang katibayan para
sa pagaangkin nito at ano ang mga pahiwatig para sa ating pamumuhay at gawain ng karunungan?
Ang Pagaangkin ng mga Kasulatan
Ang mga manunulat ng Biblia ay nagpapatunay na ang kanilang mensahe ay nanggagaling ng direkta mula sa
Dios.Ito ay “ang salita ng Dios” na dumating kay Jeremias, Ezekiel,Hosea at sa mga iba (Jer. 1:1, 2, 9; Eze.
1:3; Hosea 1:1; Joel 1:1; Jonas 1:1). Bilang mga mensahero ng Panginoon (Haggai 1:13 2 Cronica 36:16),
Mga propeta ng Panginoon ay inutusan na magsalita sa Kanya pangalan, nagsasabi “Ganito ang sabi ng
Panginoon” (Eze. 2:4; Isaias 7:7).Ang Kanyang mga salita ay nagbubuo ng kanilang banal na mga kredensyal
at awtoridad.
Sa panahon ng ahensya ng tao, ang Panginoong ay gumagamit ng pagbabalik-tanaw ng mga pangyayari.Si
Mateo ay tumukoy sa awtoridad sa likod ng propeta ng Lumang Tipan na kaniyang sinipi sa mga salitang ito.
“at nangyari nga ang lahat ng ito,upang maganap ang sinalita ng Panginoon sa pamamagitan ng mga
propeta” (Mateo 1:22). Kaniyang nakita ang Panginoon bilang tuwirang ahensya.ang awtoridad; ang propeta
ay ang hindi tuwirang ahensya.
Inuuri ni Pedro ang mga sulat ni Pablo bilang Kasulatan (2 Pedro 3:15, 16).At nagpatotoo si Pablo tungkol sa
kung ano ang kanyang sinulat, “hindi ko tinanggap ito sa tao, na itinuro man sa akin,kundi aking
tinanggap sa pamamagitan ng pahayag ni Jesucristo” (Gal. 1:12). Ang mga manunulat ng Bagong Tipan ay
tinatanggap ang mga salita ni Cristo bilang Kasulatan at tungkol sa kanila ayon sa pagkakaroon ang parehong
awtoridad gaya ng mga Kasulatan ng Lumang Tipan (1 Tim. 5:18; Lukas 10:7).

Si Jesus at ang Awtoridad ng Kasulatan

Sa kabuuan ng Kanyang ministro, binigyang diinni Jesus ang kapangyarihan ng Banal na Kasulatan.Nang Siya
ay tuksuhin sa pamamagitan ni Satanas o nakikipaglaban sa Kanyang kaaway, “Nasusulat” (Mateo 4:4, 7, 10;
Lukas 20:17). “hindi lamang nabubuhay ang tao sa tinapay lamang, kundi sa bawa’t salitang lumalabas
sa bibig ng Dios” (Mateo 4:4).Nang tinanong kung paano na maaari na makapasok sa buhay na walang-
hanggan,Kanyang sinagot “Ano ang nasusulat sa kautusan? Ano ang nabasa ma?” (Lukas 10:26).
Inilalagay ni Jesus ang Biblia sa itaas ng mga tradisyon ng mga tao at mga opinyon.Kanyang sinuway ang mga
Hudyo para ilagay ang awtoridad ng mga Kasulatan (Marcos 7:7-9), at hilingin na aralin ang mga Kasulatan
na lalong maingat, na sinasabi. “Kailan man baga’y hindi ninyo nabasa sa mga kasulatan?” (Mateo 21 :42,;
Marcos 12:10, 26).
Matatag Niyang pinapaniwalaan sa awtoridad ng makapropesiyang mga salita at binubunyag na Siya ang
itinuturo nito.Ang Kasulatan, Kanyang sinabi “nagpapatotoo sa akin.” “Kung kayo’y nagsisimpalataya kay
Moses,ay magsisampalataya kayo sa akin; sapagka’t tungkol sa akin siya’y sumulat” (Juan 5:39, 46). Ang
pinaka-panipaniwalaan ni Jesus na sinasaysay namayroon Siyang banal na misyong ganapin mula sa Kaniyang
katuparan ng propesiya ng Lumang Tipan (Lukas 24:24-27).
Kaya,walang paglalaan na tinatanggap ni Kristo ang Banal na mga Kasulatan bilang isang katawang ng
katotohanan, isang paksang paghahayag, ibinigay upang pangunahan ang sangkatauhan na ilabas sa kadiliman
ng mga maling mga tradisyon at mga katha-katha hanggang sa tunay liwanag ng isang pagliligtas na pagkaalam.

Ang Banal na Espiritu at ang Awtoridad ng Kasulatan

8
Sa panahon ng buhay ni Jesus ang mga relihiyosong mga pinuno at ang kapabayaaan ng karamihan ng mga tao
ay hindi kinikilala ang Kanyang pagkakakilanlan.Ang ilan ay nararamdaman na SIya ay isang propeta na
katulad ni Juan Bautista. Elias, o si Jeremias- isa lamang tao.Nang si Pedro at tanggapin na si Jesus ay ang
“Cristo, ang Anak ng Dios na buhay.”.Ang pinupunto ni Jesus na ito ay ang banal na pagpapaliwanag na
magawa ang maaaring pagsisisi (Mateo 16:13-17).Dinidiin ni Pablo itong katotohanan: “wala sinoman ay
makapagsasabi, Si Jesus ay Panginoon kundi sa pamamagitan ng Espirito Santo” (1 Cor. 12:3).
Kaya ito ay may nasusulat ang Salita ng Dios.Kapag walang pagbibigay paliwanag ng Banal na Espiritu sa ating
mga isip hindi natin magagawa kailanman na wastong unawain ang Biblia.o kahit ipaalam ito na
makapangyarihang kalooban ng Dios.Dahil “gayon din naman ang mga bagay ng Dios ay hindi nakikilala
ng sinoman,maliban ng Espiritu ng Dios” (1 Cor. 2:11) sinusundan ito “Ngunit ang taong ayon sa laman ay
hindi tumatanggap ng mga bagay ng Espiritu ng Dios; sapagkat ang mga ito kamangmangan sa kaniya;
at hindi niya nauunawa,sapagkat ang mga yaon ay sinisiyasat ayon sa espiritu (1 Cor. 2:14). Samakatuwid
“ng ang salita ng krus ay kamangmangan sa kanila na nangapahamak” (1 Cor. 1:18).
Lamang sa tulong ng Banal na Espiritu, sinuman nagsasaliksik “ang malalalim na mga bagay ng Dios” na
maaari ng sinuman maging patunayan na ang kapangyarihan ng Biblia ay bilang isang pagpapahayag mg Dios
at sa Kanyang kalooban.Ito ay kung gayon na ang krus “ang kapangyarihan ng Dios” (1 Cor. 1:18) at
sinoman ay maaari na makisama sa patotoo ni Pablo “Ngunit ating tinanggap, hindi ang espiritu ng
sanlibutan , kundi ang espiritung mula sa Dios;uoang ating mapagkilala ang mga bagay na sa atin ay
ibinigay na walang bayad ng Dios.” (1 Cor. 2:12).
Ang Banal na mga Kasulatan at ang Banal na Espiritu hindi maaari kailanman makapaghihiwalay.Ang Banal na
Espiritu ay kapuwa ang may-akda at tagapagbunyag ng katotohanan ng Biblia.
Ang kapangyarihan ng mga Kasulatan sa ating buhay ay nadadaragdagan at nababawasan sa pagkakaisa natin sa
konsrpto ng pagkakasi.Kung ating mauunawaan ang Biblia bilang lamang isang koleksiyon ng mga patotoo ng
mga tao o kung ang karapatan na ating tanggapin ito sa ilang paraan na mabatay na kung paaano nakilos tayo ng
ating mga damdamin at emosyon, ating tanggapin ang kapangyarihan sa ating mga buhay.Ngunit pagka ating
mabatid ang tinig ng Dios na nagsasalita sa pamamagitan ng mga manunulat, o sila,hindi dahilan kung paano
mahina at tao sila.ang Kasulatan ay magiging tiyak na awtoridad na bagay ng aral,pagsusuway, pagtutuwid at
ikatututo na nasa katuwiran (2 Tim. 3:16).

Ang Saklaw ng Kapangyarihan ng mga Kasulatan

Pagkakasalungatan sa pagitan ng mga Banal na mga Kasulatan at siyensa ay mga madalas na magbunga ng mga
haka-haka.Kapag hindi natin pagisahin ang siyensa kasama ang Kasulatan, ito ay dahil mayroon tayong “isang
hindi lubos na pang-unawa ng kahit alin ang siyensa o kapahayagan…ngunit nang wastong nauunawaan,
sila ay sa lubos na pagkakaisa.”
Lahat ng kaalaman ng tao ay kailangan maging magpasakop sa kapangyarihan ng mga Kasulatan. Ang
katotohanan ng Biblia ay mga pamantayan na kung saan lahat ng ibang mga ideya ay kailangan na nasubok.Ang
pagpapasiyahan ang mga Salita ng Dios sa pamamagitan ng hangganan ng pamantayan ng tao ay gaya na
susukatin ang mga tala gamit ang panukat nito.Ang Biblia ay lubos na hindi kailangan ibatay sa pamantayan ng
tao.Ito ay higit na mataas sa lahat ng kaalaman ng tao at literatura.Sa halip na husgahan ang Biblia, lahat ay
loobin na maging husgahan rin sa pamamagitan nito, para ito ay ang pamantayan ng karakter at subukan ng
lahat ng nakakaranas at isipan.
Sa kahulihulihan,ang mga Kasulatan ay mapapanatili nito ang kapangyarihan kahit sa buong kaloob na
dumadating mula sa Espiritu Santo, kabilang sa pamamatnubay sa pamamagitan ng ang kaloob ng propesiya o
pagsasalita ng mga wika (I Corinto 12: 14:1; Efeso 4:7-16).Ang kaloob ng Banal na Espiritu na hindi
9
magagawang sukuan ang Biblia,halos sila lahat ay nasubok sa pamamagitan ng Biblia,at kung hindi sila
sumangayon dito, kanilang halos na iwaksi bilang hindi ito tunay. “Sa kautusan at sa patotoo! Kung hindi
sila magsalita ayon sa salitang ito, tunay na walang umaga sa kanila.” (Isa. 8:20).

Ang Pagkakaisa ng mga Kasulatan

Ang mababaw na pagbabasa ng mga Banal na Kasulatan ay magkakamit ng mababaw na pagkakaunawa sa mga
ito.Basahin sa gayong paraan, ang Biblia ay naghahayag ng paghahalong mga kuwento, sermon, at
kasaysayan.Gayunman, yaong bukas sa pagbibigay-liwanag ng Espiritu ng Dios, yaong mga nananabik sa
saliksikin para sa mga natatagong mga katotohanan na may katiyagaan at labis na may panalangin, tuklasin na
ang mga katibayan ng Biblia ay isang pinagsasaligan na pagkakaisa na kung ano ang mga tinuturo tungkol sa
prinsipyo ng kaligtasan.Ang Biblia ay walang pagbabago sa pagkakapareho nito.Sa halip,binubuo ito ng isang
mayaman at makulay na pagkakaiba-iba ng magkatugma ng mga pambihirang mga patotoo at natatanging
kagandahan.At dahil sa pagkakaiba-iba ng mga pananaw mas mahusay na matugunan ang mga pangangailangan
ng tao sa lahat ng oras.
Ang Dios ay hindi nagsiwalat ng Kanyang sarili sa sangkatauhan sa isang tuloy-tuloy na tanikala ng mga hindi
nasirang pagsasalita, ngunit unti-unti, sa pamamagitan ng sunod-sunod na henerasyon.Maging isinulat man ni
Moises sa isang larangan sa Midian, o si Pablo sa isang kulungan ng Roma, ang mga aklat nito ay nahayag ng
iisang Espiritu- insipirasyon ng pakikipag-usap.Ang pagunawa sa “progresibong paghahayag” na ito ay nag-
aambag sa pag-unawa sa Biblia at sa pagkakaisa nito.
Kahit na magkalayo ang mga nakasulat na henerasyon, ang mga katotohanan ng Luma at Bagong Tipan ay
mananatiling hindi mapghihiwalay; hindi sila nagkakasalungatan.Ang dalawang tipan ay iisa.Ang Lumang
Tipan, sa pamamagitan ng mga hula at simbolo, ay nagsisiwalat ng ebanghelyo ng Tagapagligtas na darating;
ang Bagong Tipan, sa pamamagitan ng buhay ni Hesus, ay naghahayag ng Tagapagligtas na dumating- ang
ebanghelyo sa katotohanan.Parehong isiwalat ang ng parehong Dios.Ang Lumang Tipan ay nagsisilibing
pundasyon para sa Bago.Nagbibigay ito ng susi upang buksan ang Bago habang ipinapaliwanag ng Bago ang
mga hiwaga ng Matanda.Marikit na tinatawag tayo ng Dios upang maging kilalanin Siya sa pamamagitan ng
pagsasaliksik ng Kanyang mga Salita. Sa loob nito mahahanap natin ang masaganang pagpapala katiyakan ng
ating kaligtasan.Maaari nating tuklasin para sa ating sarili na ang Banal na Kasulatan ay “mapapakinabangan
din naman sa pagtuturo, sa pagsansala, sa pagsaway, sa ikatututo na nasa katuwiran.” Sa pamamagitan
nila tayo ay “maging sakdal,tinuruang lubos sa lahat ng mga gawaing mabuti” (Tim. 3:16, 17).

References
1 Ellen G. White, Selected Messages, (Washington, D. C.: Review and Herald, 1958), book 1, p. 21. 2. [back]
[top]

2 Ibid. [back] [top]

3 For a reason for some variant readings, see White, Early Writings (Washington, D. C.: Review and Herald,
1945), pp. 220, 221. [back] [top]

10
4 See Siegfried H. Horn, The Spade Confirms the Book, rev. ed., (Washington, D. C.: Review and Herald,
1980) [back] [top]

5 For the general Seventh-day Adventist understanding of Biblical interpretation, see General Conference
Committee, Report of the General Conference Committee Annual Council, Oct. 12, 1986, "Methods of Bible
Study," Distributed by the Biblical Research Institute, General Conference of Seventh-day Adventists, 6840
Eastern Ave., N. W., Washington, D. C. 20012. See also A Symposium on Biblical Hermeneutics, ed. G. M.
Hyde (Washington, D. C.: Review and Herald, 1974); Gerhard F. Hasel, Understanding the Living Word of
God (Mountain View, CA: Pacific Press, 1980). Cf. P. Gerard Damsteegt, "Interpreting the Bible" (Paper
prepared for the Far Eastern Division Biblical Research Committee Meeting, Singapore, May 1986). [back]
[top]

6 White, The Story of Patriarchs and Prophets (Mountain View, CA: Pacific Press, 1958), p.114. [back] [top]

11
12