Professional Documents
Culture Documents
Awiting-Bayang Waray
An panyo, an panyo nga may sigarilyo, Ang dalaga naman ay ibig pang umayaw
Ginpiksi ni Inday kay may sentimiyento Sasabihin pa kay Inang nang malaman
An nasisinahan, an nabi-, an nabibidu-an Binata’y nagtampo at ang wika ikaw pala’y
TUngod la han gugma nga waray katuman. ganyan
Akala ko’y tapat at ako’y minamahal.
An ine nga hugpo lawiswis kawayan,
Diin an higugma nga may rayan-dayan Ang dalaga naman ay biglang umiyak
Magburugto gayud mga gin-angayan Luha ay tumulo sa dibdib pumatak
Maglipay ngatanan mga kasangkayan. Binata’y naawa lumuhod kaagad
Nagmakaamo at humingi ng patawad.
An ine nga pikoy nga pikoy paglupad murayaw
Natuntong han sanga tapos naparayaw
Binuklad an pako, an pako daw hilaw nga dahoon
An iya pagrayhak nga ak ginkinantahon.
Awiting-Bayang Ilonggo
Dandasoy Dandasoy
(Awiting-Bayan mula sa Negros Occidental) (Salin sa Tagalog)
Ay, ay! Kalisud, kalisud sang binayaan Ay, ay kalisud, kay saklap ng iniwanan
Adlaw gab-I firme kita guina tangisan Gabi’t araw ang mata ay lagging luhaan
Ahay! Inday nga walay sing kapalaran Ay, ay irog ko, ang sumpa’y bakit nalimutan?
Walay guid, walay guid sarang ko kalipayan. Buhat ng iyong iniwan lagging sa kalungkutan.
Ay cielo azul abao! Diin ka na, bala O aking mahal, nahan ngayon ang iyong habag?
Buligui tabangi ang nabilanggo sang gugma Bakit di mo lingapin ang pusong nagdurusa?
Mayad pang mamatay kung halos mamatay Aanhin ang buhay kung di ka matanaw?
Agud di ako maka dumdum nga ako walay Nanaisin pang pumanaw yaring sawi kong buhay.
kalipay.
O aking mahal, nahan ngayon ang iyong habag
Ay, ay! Kalisud, kalisud sang binayaan Bakit di mo lingapin ang pusong nagdurusa?
Adlaw gab-I firme kita guina tangisan Aanhin ang buhay kung di ka matanaw?
Nanaisin pang pumanaw yaring sawi kong buhay.
Ay! Ay! Inday nga walay sing kapalaran,
Walay guid, walay guid sarang ko kalipayan.
Awiting-Bayang ng Sugbuwanon
Si Pilemon Si Pilemon
(Awiting-Bayang Cebuano) (Salin sa Tagalog)
Maliban sa mga awiting-bayan, ang mga bulong ay isa pang yaman ng ating katutubong
panitikang pasalindila. Ito’y ginamit ng ating mga ninuno noon subalit magpahanggang ngayon, ang
bulong na tinatawag ding orasyon ay binibigkas pa rin ng marami nating kababayan lalo na sa mga
probinsiya o lalawigan. Karaniwang sinasambit ito sa pagpapasintabi kapag napaparaan sa tapat ng isang
nuno sa punso, sa kagubatan, sa tabing-ilog, at sa iba pang lugar na pinaniniwalaang tirahan ng mga
engkanto, lamang-lupa, o malign. Binibigkas ang “bulong” para mabigyang-babala ang mga “nilalang na
hindi nakikita” na may daraan para maiwasang sila’y matapakan o masaktan. Pinaniniwalaan kasing
kapag hindi sinasadyang nasaktan ang mga “nilalang” na ito ay maaari silang magalit, manakit o
magdulot ng hindi maipaliwanag na karamdaman.
Gumagamit din ng bulong ang mga albularyo sa kanilang paggagamot. May bulong na binibigkas
sa pagtatawas para gumaling ang isang nausog, sumakit ang tiyan, at iba pa. May bulong din para sa
panggagamot sa isang nakulam, namaligno, o napaglaruan ng lamang-lupa. Sa maraming bahagi ng
bansa lalo na sa mga lalawigan ay nakagawian na ang pagsambit ng mga bulong. Ito’y isang bahagi ng
ating kulturang patuloy pa ring isinasagawa lalo na sa mga nakatatanda hanggang sa kasalukuyang
panahon. Mababasa sa ibaba ang halimbawa ng bulong sa Bisaya.
“Tabi-tabi… “Tabi-tabi…
Maagi lang kami Makikiraan lang kami
Kami patawaron Kami’y patawarin
Kon kamo masalapay namon.” Kung kayo’y masagi naming.”