Praca w konspiracji i walka z Niemcami wymagała inteligencji, odwagi i determinacji.

Cechy te
charakteryzowały wszystkich bohaterów „Kamieni na szaniec”. Okupacyjna rzeczywistość sprawiła też, że
wszyscy wcześnie dojrzeli psychicznie, stali się dorośli mimo młodego wieku.
Alek
Szczupły, wysoki, niebieskie oczy i płowe włosy, uśmiechnięty. Mówił szybko, mówiąc gestykulował. Był
ekstrawertykiem.
Nerwowy: nie mógł długo usiedzieć w jednym miejscu; cały czas coś robił. Odważny: mimo obecności
policjanta nie bał się rozbijać witryn fotografów.
Pomysłowy: wymyślił, żeby wybijać witryny jadąc na rowerze i rzucając ciężkimi przedmiotami (szybko i
mniej ryzykownie).
Bardzo religijny: miał problem z zabijaniem Niemców i czuł się później winny.
Ambitny: starał się być lepszym od innych, bez względu na to, co robił.
Opanowany: z zimną krwią malował napisy na murach, nie zwracając uwagi na przechodniów.
Zapobiegliwy: gdy znalazł zakopaną w lesie broń, zaczął ją konserwować, zabezpieczać i chować w
bezpiecznym miejscu.
Rudy
Zgodnie z przezwiskiem rudy i piegowaty. Niski i drobny. Spokojny i opanowany, typ refleksyjny – dużo
czytał i dyskutował o tym z Zośką.
Wyjątkowo odporny psychicznie: mistrz w pisaniu wielkich znaków Polski Walczącej w najbardziej
ruchliwych miejscach.
Wszechstronnie utalentowany i wybitnie inteligentny: z wszystkim, cokolwiek robił, radził sobie bardzo
dobrze. Umiał przygotować smaczny posiłek z dowolnych składników, byle były jadalne.
Był lojalny i uparty: mimo tortur nie wydał kolegów.
Romantyk: tuż przed śmiercią prosił kolegów, by przeczytali mu wiersz Słowackiego.
Umiał cenić odwagę i poświęcenie innych: głośno wyrażał wdzięczność kolegom za to, że go odbili i że się
nim opiekują.
Wrażliwy, bardzo przywiązany do Zośki, swego najlepszego przyjaciela: do chwili, gdy zaczął tracić
przytomność, starał się ukryć przed Zośką swoje cierpienia, by go nie wpędzić w rozpacz.
Zośka
Miał dziewczęcy wygląd, delikatne rysy twarzy, jasnoniebieskie oczy i złociste włosy; dłonie pianisty.
Bardzo przywiązany do matki.
Typ samotnika, introwertyk. Najbliższy przyjaciel – Rudy.
Był dobrym organizatorem: planował wiele akcji dywersyjnych i kierował nimi (np. pod Celestynowem).
Wrażliwy: po śmierci przyjaciół wpadł w depresję, ale nie poddał się i nie wycofał z walki.
Troskliwy i wierny przyjaciel: najpierw zrobił wszystko, żeby odbić Rudego z więzienia, a potem troskliwie
się nim opiekował.
Umiał radzić sobie w sytuacjach kryzysowych i w nagłych wypadkach, zawsze potrafił wymyślić coś, dzięki
czemu doprowadzał akcję do końca: gdy przed akcją pod Celestynowem Niemcy zabili załogę jednego z
samochodów, poradził sobie bez nich.
Cieszył się zaufaniem kolegów, miał wśród nich autorytet: często pełnił rolę dowódcy.