Działanie w pojedynkę czy we współpracy z innymi - co ułatwia osiągnięcie celu?

Omów
zagadnienie na podstawie Potopu Henryka Sienkiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij
również wybrany kontekst.

Oczywiście, mogę być wielki i zdolny. Samemu mogę osiągnąć dużo. Nikt nie zabrania w
mieniu szerokich ambicji i w sięganiu wysoko po swoje. Mam wszystko, żeby swój cel zdobyć: rozum,
siłę charakteru, oddanie, odwagę… Lecz, czy nie brakuje tu czegoś? Czy nie łatwiej by było
"zdobywać" mając kogoś obok, mając kogoś blisko tak samo oddanego, silnego i odważnego?
Andrzej Kmicic, główna postać "Potopu", podejmuje się decyzji ratowania Polski przed
zaborcą. Działa w pojedynkę, z wyboru i z przymusu. W przeszłości był pierwszy do bitki i popitki.
Jest indywidualistą, a jednocześnie zdrajcą w oczach innych po przysiędze na wierność Janowi
Radziwiłłowi. Chcąc odkupić swoje winy, podejmuje się heroicznych czynów, szuka sojuszników i
osób bliskich sobie duchem: Wołodyjowski, Sapieha, Soroka, szlachta i Mongolowie walczący po jego
stronie. W wyniku jego dobrego dowodzenia w trakcie obrony Jasnej Góry dochodzi do punktu
zwrotnego w walce ze Szwedami. Gdy wróg się mnoży, w wyniku licznych zdrad ze strony polskiej,
mnożyć się i jednoczyć powinni także walczący przeciwko zaborcom. Porzucenie indywidualizmu na
rzecz ratowania państwa było decyzją słuszną i jedyną możliwą.
W utworze "Makbet" tytułowy bohater wspólnie z żoną podejmuje się zbrodni – królobójstwa.
Pomijając fakt niemoralności uczynku, działają wspólnymi siłami i dzielą się problemami
wynikającymi z popełnienia zbrodni. Razem przechodzą przez załamania psychiczne, choroby i
halucynacje. Mimo nieszczęśliwych resztek życia, razem byli w stanie zjednoczyć swoje ambicje i
osiągnąć postawiony cel – uzyskanie korony.

Motyw przemiany wewnętrznej bohatera. Omów zagadnienie na podstawie Potopu Henryka

Sienkiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Nikt z ludzi nie jest w pełni „bialy” albo „czarny”, jeśli mowa o moralności, mysleniu i
postepowaniu.
Nikt nie jest jednostronny, kazdy ma w sobie wiele racji. Jestesmy synergią czegoś dobrego i czegoś
zlego, często kierujemy się emocjami, własnym ego, zyskiem, zapominając o zasadach moralnych,
milosci i szacunku.
Osobą która reprezentuje sobą przemiane wewnetrzną, redefiniowaniem wartosci jest Andrzej
Kmicic, główny bohater Potopu Henryka Sienkiewicza. Poczatek powiesci, pokazuje jak mizerny i
niski jest, mimo swoich ambicji i sławy. Czuje się nietykalny, pod pretekstem wyższosci, lepszych
umiejetnosci w walce wykazuje brak szacunku do innych, nikt nie jest mu równy. Razem z pzyjaciolmi
palił wioski, bił i pił – pierwszy do bitki i popitki. Pokorze go uczy Wołodyjowski, gdy Kmicic
przegrywa z nim pojedynek, również wypłynęło na jego przemiane odrzucenie go pzez Oleńke, gdy
ona się dowiaduje o jego rzekomej zdradzie Ojczyzny – oddanie wiernosci Janowi Radziwiłowi.
Uciekajac od krola, dla którego zdradzil Rzeczpospolitą, został sam, nikomu nie potrzebny i w oczach
kazdego wrogi. Nastepuje w tym momencie przemiana wewnetrzna, zaczyna rozumiec swoje błędy,
rozumie, że najważniejszym dla niego jest Ojczyzna. Kmicic zwraca się do Boga, by ten pomógl mu

Matvii Tertyshnyi 4gT

stanąc na dobry tor. Staje się Babiniczem. Nastepnie, podsluchuje rozmowę posłow szwedzkim o ataku
na Jasną Gore, jedzie więc by ostrzec Polakow. Pozwala tym samym na przygotowanie do obrony i
zyskanie przewagi. W wyniku jego heroicznych czynow w trakcie obrony – wysadzenie kolumbryny,
celne strzelanie, mordowanie wrogow gdy ci spali - klasztor zostaje w rękach Polaków. Ratuje Jana
Kazimierza, sam stając przy tym cieżko rannym. Robi najazdy na miasta bedac przywodcą mongołów.
Robi wszystko, by zdobyc przebaczenie, robi wszystko by Polska była niepodległa. Staje się
człowiekiem godnym szacunku i zdobywa przebaczenie.
Działania podjęte przez niego po przemianie, powinny być normą i wzorcem do nasladowania, takim
powinien być czlowiek i patriota.

Kordian, tytułowy bohater dramatu Juliusza Słowackiego – marzyciel i romantyk cierpiacy na

nieszczesliwa, nieodzwajemnioną miłość do Laury. Młodzieniec nie widzi sensu życia bez tej miłosci,
czuje się niezrozumiany próbuje popełnic więc samobojstwo. Podrózuje bedąc w nieprzytomnosci:
Londyn – uczy się wszechmocy pieniędzy, wszystko da się kupic, nawet miejsce na cmentarzu, Dover
– to co tworzy człowiek jest piękniejsze od danej nam natury – staje się realistą, Włochy – miłość do
Wioletty, teraz wie ze jedyne czego nie kupi pieniadz to szczere uczucie, Watykan – tu dowiaduje się,
że nie wszedzie, gdzie Bog - tam jasno, widzi wady koscioła, Mont Blanc – tu jest już Kordian jak
dojrzaly owoc, wie co chce robic, wyglasza iz Polska jest Winkielriedem narodów.
Zdobywszy tę wiedzę, staje na czele spisku, chce zabic cara Aleksandra II, niestety,
bezskutecznie, został w tym sam, bez poparcia swoich braci duchowych. Zostaje skazany na smierc.

Stał się wzorem do nasladowania, silnym przywodca, zdolnym do walki, zdolnym do poświęcenia
życia za Ojczyzne, stał się mężnym człowiekiem, niebojącym się niczego, jeśli mowa o celu wyższym.

Postawy odwagi i tchórzostwa. Omów zagadnienie na podstawie Potopu Henryka Sienkiewicza.

W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

W powieści historycznej "Potop" ukazany jest kontrast pomiędzy odwagą a tchórzostwem na tle
najazdu Szwedów na Polskę. Henryk Sienkiewicz, nieco baśniowo, wiedząc, że to jest powieść ku
pokrzepieniu serc, pokazuje dominacje odwagi nad zdradą.
Dwie skrajne postacie w utworze odzwierciadlajace odwagę i zdradę to Andrzej Kmicic i
Janusz Radziwił. Ten drugi, w roli wojewody litewskiego, symbolizuje tchórzliwosć, kieruje się
własnymi korzyściami ponad Ojczyznę, wchodzać w sojusz ze Szwedami. Przeciwienstwem do niego
jest Andrzej Kmicic, choć na początku postrzegany jako zdrajca, w sytuacji bez wyjscia, kieruje się
pomocą Bożą, zmienia się w bohatera, przejawiając odwagę w walce o ojczyznę. Kmicic szuka
sojuszników i osób bliskich sobie duchem: Wołodyjowski, Sapieha, Soroka, szlachta a nawet
Mongołowie – wszystko, byle zwyciężyć wroga. W wyniku jego dobrego dowodzenia i poświęcenia
następuje moment przełomowy, dochodzi do tego w trakcie obrony Jasnej Góry. Gdy wróg się mnoży,
w wyniku licznych zdrad ze strony polskiej, mnożyć się i jednoczyć powinni także walczący przeciwko
zaborcom. Sienkiewicz pokazuje, że dla obrony kraju kluczowe są wspólne działania, jedność i odwaga
narodu.

Matvii Tertyshnyi 4gT

Matvii Tertyshnyi 4gT