Professional Documents
Culture Documents
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிறேன்
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிறேன்
நதி, தன் வரலாறு கூறும் கதததைப் போன்ேதுதான் நம் வாழ்க்தகயும். எங்பகா பிேந்து,
எங்ககங்பகா வளர்ந்து, எங்பகா போய் முடிகிே தண்ணீரின் போக்தகப் போல இந்த வாழ்க்தக,
சுற்றிச் சுழற்றுகிேது. கனவிலும் நிதனைாத ஊருக்கு நம்தமக் கிளம்ேச் க ால்கிேது.
வதரேடத்திலும் ோர்த்திராத ஊரில், நம்தம வாழச் க ால்கிேது. திரும்பிப் ோர்க்கிே
போகதல்லாம் வாழ்க்தகயின் வழித்தடங்கள் அழகிைச் சித்திரங்களாகவும், ஆச் ரிைப்ேடத்தக்க
விசித்திரங்களாகவும் நமக்குள் விரிகின்ேன.
புத்தன் என்ோல், எப்ேடி போதி மரத்தடியும், துக்கம் பநர்ந்த வீடும் தவிர்க்க முடிைாத
நிதனவுகளாகத் ததலதூக்குகிேபதா... அததப்போலத்தான் நம் வழித்தடங்களும். 'எனது
வாழ்க்தக’ என்கிே இரண்டு வார்த்ததகள், என்தன இழுத்துச் க ன்ே தூரம் அதிகம். என்
நிதனவுகளின் வழிப்ேைணத்தில் உங்கதளயும் விரல் பிடித்து அதழத்துச் க ல்கிபேன்.
1966...
பகாவில்ேட்டி ேருத்தி ஆராய்ச்சி நிதலைம்...
மாதாந்திர ஆய்வுக் கூட்டம்...
''க லதவக் கூட்டுகிே எந்த ஆராய்ச்சியும், வானம் ோர்த்த உழவர்க்குப் ேைன்ேடாது'' என்று
சீேலாகப் பேசும் ேண்தண பமலாளர், அதற்கான காரணங்கதள விளக்கிப் பேசுகிோர்.
அந்த பமலாளர், நான்தான் என்ேது என் கநஞ்சுக்கு கநருக்கமான ேலருக்கும் கதரியும். ஆனால்...?
-இன்னும் பேசுபவன்...
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் !
ராபின்சன் நதாடர்ந்தார்.
''ஹாட் (Hot), ஹாட்டர் (Hotter), ஹாட்டஸ்ட் (Hottest).. அதாவது... நவப்ேக் காலம், பகாலடக்
காலம், கடும்பகாலடக் காலம்.''
பகாவில்ேட்டியின் நிலலலம இப்ேடித்தான் இருக்கும். சுற்றுவட்டாரத்தில் மலை நாட்கள்
குலேவு. நேய்யும் மலையும் புரட்டாசி, ஐப்ேசி, கார்த்திலக மாதங்களில் நகாட்டித் தீர்த்துவிடும்.
மலைநீலர ஏரி, குளங்களில் பசமித்து காலத்லதக் கழிப்ோர்கள் மக்கள். நேண்களும்,
குைந்லதகளும் ேஞ்சாலலயிலும் தீப்நேட்டித் நதாழிலிலும் கடலல மிட்டாய் ஆலலகளிலும்
பிலைப்புக்காகத் தஞ்சம் அலடந்திருப்ோர்கள். கடின வாழ்க்லகக்குக் கடன்ேட்டவர்கலளப்
போல் இயங்கியது அவர்களுலடய ஒவ்நவாரு நாளும்.
ஒரு சில நாட்கள் மட்டுபம நேய்யும் மலைநீலரயும் உறிஞ்சி லவத்து நகாண்ட கரிசல் மண் பூமி,
நம்நாட்டு ேருத்திக்குப் நோருத்தமானது. வேட்சி தாங்கவும் பூச்சிபநாய் தாக்குதலல எதிர்க்கவும்
ேைகிப்போன ேருத்திலயத்தான் 'கருங்கண்ணிப் ேருத்தி’ என்ோர்கள். ஆடுகலள கிலட மறித்தும்,
மாட்டு எருலவ நிலத்தில் ேரப்பியும், கம்லேயும்... ேருத்திலயயும் மாற்றி மாற்றி ேயிர்நசய்தும்
சிேப்ோன விலளச்சல் எடுக்கும் ேக்குவத்லத சமுதாயம் தலலமுலே தலலமுலேயாகக்
லகமாற்றிக் நகாடுத்திருந்தது. இலதவிடப் நேரிதாகச் நசய்துவிடப் போவதாகத்தான்
விஞ்ஞானிகள் அங்பக களம் இேங்கி இருந்தார்கள். ஆனால், அப்ேடி ஒன்றும் சாதித்து
விடவில்லல என்ேதுதான் ேச்லசயான உண்லம.
சரியாக அந்த நாளில் தன்லன மட்டும் காப்ோற்றிக் நகாள்ள அவர் முடிவு நசய்தார். விடுப்பு
எடுத்துக் நகாண்டு, வீட்டுக்குள்பளபய அலடந்து கிடந்தார். கதவு உட்புேம்
தாளிடப்ேட்டிருந்தது. மதியம் ஆனதும் சன்னல் வழியாகப் ேண்லணயாலள அலைத்துப் ேணம்
நகாடுத்து உணவு வாங்கி வரச்நசால்லி சாப்பிட்டார். மறுநாள், காலலயில் நாங்கள் எல்பலாரும்
அவர் கண்முன்பன நன்ோக நடமாடிக் நகாண்டிருந்தலத அதிர்ச்சிபயாடுதான் ோர்த்தார்- உலகம்
அழியாமல் போனதில் அவருக்கு ஏக வருத்தம்!
ஆராய்ச்சி நிலலயத்தில் அந்த விஞ்ஞானி நடத்திய இந்தக் கூத்லத, மற்ே விஞ்ஞானிகள் எல்லாம்
ேலகாலமாக நசால்லிச் சிரிப்ேது உண்டு. பவளாண் துலேயில் இதுபோல ேல 'ஞானக்கூத்தர்கள்'
உண்டு. இவர்கள் ேற்றிய நசய்திகபள... கரிசல்காட்டுப் ேண்லணயில், மக்களுக்குக் கலளப்பு
நீக்கும் மருந்து!
-இன்னும் பேசுபேன்
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் !
'பநர் ேடப் பேசு, லநயப் புலட’ என்கிே ோரதி கசால்லுக்கு இைக்கணமாக இருந்தவர்களில்
ேருத்திப் பிரிவு விஞ்ஞானி ராெபகாோலின் தந்லதயும் ஒருவர். மாவட்ட அதிகாரியாக இருந்து
ஓய்வு கேற்ேவர். இவர் பகாயில்களுக்குப் போவதில்லை. வீட்டிபைபய கடவுள் ேடங்கலள
லவத்து வழிேடுேவர். அவர் ஒரு முலே கூறிய கசால், வாழ்நாள் முழுவதும் என்பனாடு
ேயணிக்கிேது.
பவலியில் இருந்து 12 மீட்டர் தூரத்துக்குப் ேருத்திச் கசடி வளர்ச்சி குன்றி இருந்தது. பவலியில்
இருந்து 1 மீட்டர் தூரம் தள்ளி 60 கசன்டி மீட்டர் அகைம் மற்றும் ஆழத்துக்குப் ேள்ளம்
பதாண்டினார்கள். குறுக்கிட்ட சீலமக்கருபவல் பவர்கலள எல்ைாம் கவட்டி வீசினார்கள்.
அடுத்தப் ேருவத்தில் இருந்து ேருத்திச் கசடி நன்ோக வளர்ந்து பூத்துக் காய்த்தது. இந்த வளர்ச்சி
மூன்று ஆண்டுகளுக்குத்தான். அதன் பிேகு, மீண்டும் ேருத்திச் கசடி வளர்ச்சி குன்றியது. நிைத்லத
அகழ்ந்து ோர்த்த போது ஓர் உண்லம புரிந்தது. சீலமக் கருபவல் மரம்... தனது பவலர,
கவட்டப்ேட்ட ேள்ளத்துக்குக் கீபழ அனுப்பியது. பிேகு, பவரானது பமல் எழுந்து நீண்டு ேயிலர
பமய்ந்தது. சீலமக் கருபவல் பவரில் சுரக்கும் நச்சு, ேயிர்ச் கசடிகளின் சாரத்லதச் சப்பி
எடுத்துவிடுகிேது. இந்த உண்லம கதரிந்த பிேபக பவலிக் கருபவல் மரங்கலள அப்புேப்ேடுத்தும்
முடிவு எடுக்கப்ேட்டது.
நடப்பில் இருந்த விலதக்கும், கடல்லி இேக்குமதி கசய்த விலதக்கும் நிலேய பவறுோடு உண்டு.
நடப்பில் இருந்தலவ... கோறுக்கு விலத முலேயில் தனித்பதர்வு (Pure Line Selection)
கசய்யப்ேட்டலவ.
நம் மூதாலதயர் சிை ஆயிரம் ஆண்டுகளாகக் கலடப்பிடித்த முலேதான் இந்த கோறுக்கு விலத
முலே. விலளந்துள்ள ஒரு நிைத்தில் இேங்கி, நன்கு விலளந்துள்ள சிை கதிர்கலள மட்டும்
தனியாக அறுவலட கசய்து, உைர்த்தி, மணிகலள உதிர்த்து பசமித்து லவத்து, தனி நிைத்தில்
விலதப்ோர்கள். அதில் விலளயும் சிேந்த கதிர்கலள மீண்டும் ககாய்வார்கள்; பசமிப்ோர்கள்.
இப்ேடி மீண்டும் கசய்வதன் மூைம் கேறுவபத கோறுக்கு விலதகள். பகாவில்ேட்டி 2
கவள்லளச் பசாளம், பக.1 (பகாவில்ேட்டி) மிளகாய்,
பக.1 கம்பு, பக.2 ராகி எல்ைாம் இப்ேடித் பதர்வு
கசய்யப்ேட்டலவபய. கடல்லி அனுப்பிய பசாளமும்,
கம்பும் அப்ேடிப்ேட்டலவ அல்ை. முற்றிலும் பவறுேட்ட
இரண்டு கசடிகளின் மகரந்தத்லதயும் சூலையும் ஒட்டுக்
கட்டித் தயாரிக்கப்ேட்டலவ.
-இன்னும் வபசுவேன்.
''நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்!''
எச்.பி (ளைபிரீட் பஜ்ரா) ம்புப் பயிர்... குட்ளடோ வும் கிளைவிட்டும் புதர் கபாலவும்
வைர்ந்தது. திர் வரும்கபாது பூஞ்ளச க ாய் தாக்கிேது... ரிப்பூட்ளட க ாய் வந்து தானிேம்
ரிோகிக் க ாட்டிேது. உழவர் ள் கதாடர்ந்து, இழப்ளப சந்தித்தார் ள்.
இப்படி அளனத்திலும் கபரிழப்பு என்பது கதாடர் தாக்குதலா வடிகவடுத்தது ஒருபக் மிருக் ...
பாரம்பரிே புஞ்ளச தானிே விளத ள் (கசாைம், ம்பு, வரகு, க ழ்வரகு, குதிளரவாலி, திளன,
சாள , பனிவரகு) எல்லாம் க ாஞ்சம் க ாஞ்ச ா ளறந்து க ாண்டிருந்தன- றுபக் த்தில்.
க ாவில்பட்டி ஆராய்ச்சி நிளலேத்தில் ாதம் ஒருமுளற ஆய்வுக்குழுக் கூட்டம் (ரிசர்ச் வுன்சில்)
கூடும். சாதளன ள் ற்றும் முன்கனற்றம் அலசப்படும். பண்ளை நிர்வாகிோ இருந்த
ாரைத்தால், இருபதுக்கும் க ற்பட்ட விஞ்ஞானி ளின் ஆராய்ச்சி ளும் என்னுளடே
விரல்முளனயில் இருந்தன. பண்ளைக்குள் வந்த உழவர் ளைக் கூட்டிச் கசன்று அளனத்ளதயும்
விைக்கிகனன். ஆனாலும், எங் ைது ண்டுபிடிப்பு ள் பண்ளையின் கவலிக்கு கவளிகே
கபா வில்ளல. ாரைத்ளதக் ண்டறிே னம் துடித்தது.
அரசு, கசய்வது ஆராய்ச்சி. அது ' ளழ குளறவு’ அல்லது ' ாலத்தில் கபய்ேவில்ளல’ என்று
எழுதி ைக்ள முடிப்பதற் ா கவ டத்தப்படும் ஆராய்ச்சி! அது கவற்றி கபற்றாலும்...
கபறாவிட்டாலும் சம்பைம் வந்துவிடும் என் கபான்ற அதி ாரி ளுக்கு. ஆனால், வேல் ாட்டில்
ஒவ்கவாரு உழவரும் தினம் தினம் டத்திக் க ாண்டிருப்பது... 'வாழ்வா, சாவா?' கபாராட்டம்!
பண்ளையில் டிராக்டர் ள், வா னங் ள், இேந்திரக் லப்ளப ள், மூட்ளட மூட்ளடோ
உரங் ள், பூச்சிக்க ால்லி ள், கதளவோன அைவுக்கு கூலிோட் ள்... என்று எது க ட்டாலும்
அந்த நிமிடக கிளடக்கும்!
இங்க , ' ாகனாரு விவசாயி' என்று கசால்லிக் க ாள்ளும் கூட்டத்தில் 70, 80 சதவிகிதத்தினரின்
நிளல... முளைத்த விளத, 'பிளழத்துக் க ாள்ளும்' என்கிற ம்பிக்ள வந்த பிறகு... ளனவி,
அம் ா ஆகிகோரின் ழுத்தில் ாதில் இருக்கும் ள ளை அடகு ளவக்கும் அைவுக்குத்தான்
இருக்கிறது பல ால ா ! அதன் பிறகுதான் சாகுபடி கசலவு ளைச் கசய்து
க ாண்டிருக்கிறார் ள் விவசாயி ள்!
வடக்குப் பிரிவு ' ாவிரி’ எனவும், கதற்குப்பிரிவு 'கவண்ைாறு’ என்றும் அளழக் ப்படுகின்றன.
ல்லளையில் இருந்து கிழக்க பன்னிரண்டு ல் கதாளலவில் ாவிரியின் கதன் ளரயில்
இருந்து கதற்கு க ாக்கிப் பிரியும் பாளதயில் இரண்டு ல் கதாளலவில் இருக்கிறது, 'இைங் ாடு’.
இங்கு வசித்து வந்த க ாவிந்தசாமி-அரங் ாேகி தம்பதிக்கு இரண்டு கபண் ற்றும் ான்கு ஆண்
குழந்ளத ள். ஆறாவதா ப் பிறந்த ான், ' ம் ாழ்வார்’ என்று கபேர் சூட்டப்பட்கடன். 'விசா
ட்சத்திரத்தில் பிறந்ததால் இப்கபேர் சூட்டப்பட்டது’ என்று பின்னாளில் அறிந்து க ாண்கடன்.
இைங் ாடு, ஆயிரம் தளலக் ட்டு ள் க ாண்ட கபரூர். கதற்குத்கதருவில் இருந்த ாட்டு ஓடு
கவய்ந்த சுற்றுக் ட்டு வீட்டில்தான் ாங் ள் மூன்று (பங் ாளி) குடும்பங் ைா கூட்டா
வாழ்ந்கதாம்.
கவளிப்புற வாயில் ளுக்கு ட்டும் தவு ள் இருந்தன. உள்பிரிவு ளுக்கு தவு ள் கிளடோது.
கதற்குப் பார்த்த உேர ான திண்ளையுளடே அந்த வீட்டுக்கு முன்பா ஒரு பூவரச ரம்.
ளி ண்ைால் க ழு ப்பட்டிருந்த வீட்டின் தளரளே அன்றாடம் ாட்டுச் சாைத்ளதக் ளரத்து
க ழுகுவார் ள்.
இன்னும் கபசுகவன்.
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்!
ஆற்றில் நீர் வருவதற்கு முன்ோக, ஒரு நல்ல நாள் ோர்த்து சிறுவர், பேரியவர், நண்ேர், சுற்ேம்
அனைவரும் கூடி நல்பலர் பூட்டுவார்கள். இளங்காடு, பவண்ணாற்றின் கினள வாய்க்கால்
பதன்கனை அருபக இருந்த எங்கள் நிலத்திலும், இப்ேடி நல்பலர் பூட்டிைார்கள்!
நான்கு, ஐந்து விளா (சுற்று) வந்த பிேகு... ஏர்கள் நின்ேை. பமழி (னகப்பிடி) பிடித்திருந்தவர்கள்,
'பமழிப்ோல் குடிக்கிேவங்கள்லாம் வாங்க' என்று சத்தம் பகாடுத்தார்கள். முதல் முனேயாக பமழி
பிடிப்ேவர்கனளத்தான் இப்ேடி அனைப்ோர்கள். ''நம்னம, (நம்மாழ்வார் என்ேதன் சுருக்கமாம்)
இப்ேடி ஓடி வா'' என்று முன்பைர்க்காைர் னகயனசத்துக் கூப்பிட்ோர். கட்டி முட்டிகளில்
தட்டுத்தடுமாறி, ஏரின் பின்பை போய் நின்பேன்.
பமழி மீது வலது னகனய னவக்கச் பசான்ை ஏபைாட்டி, னகனய னவத்ததும் அவைது முைட்டுக்
கைத்னத பமபல னவத்து பமழிபயாடு இறுகப் ேற்றி 'னை' என்று மாடுகனள அதட்டிைார். மாடு
பவகத்துக்கு என்ைால் நேக்க முடியவில்னல... நிற்கவும் வழி இல்னல. எைக்குப் பின்ைாலும் ஒரு
ஏர் வந்து பகாண்டிருந்தது. வலி ஒரு ேக்கம், ேயம் ஒரு ேக்கம் வருத்த, 'தத்தக்க, பித்தக்க’ என்று
நேந்பதன். ஏர் ஒரு வனளயம் வந்து நின்ேபோது... னகனய விடுவித்தார். விைல்கனளப்
ோர்த்பதன். சிவந்திருந்தை. கூேபவ எரிச்சலும் இருந்தது. எரிச்சனலத் தணிக்க, விைனல வாயில்
னவத்து சப்பிபைன். ோர்த்தவர்கள், ''அபதா, நம்னம பமழிப்ோல் குடிக்கிோன்'' என்று பகலி
பேசிச் சிரித்தார்கள்.
இதுபோன்ே நிகழ்வு நேந்த ஒரு நாளில், என் சின்ைஞ்சிறு னககளில் பநல் வினதனயக் பகாட்டி
ோத்தியில் வினதக்கச் பசான்ைார் அப்ோ. அன்று நாற்ேங்கால் வினதப்னேத் பதாேங்கி
னவத்தபோது 'நம்னம’க்கு வயது நான்கு!
தஞ்சாவூர் பேரிய பகாயினலச் சிறியதாகச் பசதுக்கியது போல் பதாற்ேம் பகாண்ே ஒரு சிவன்
பகாயில், இளங்காட்டின் னமயப் ேகுதியில் அனமந்திருந்தது. நான் ேடித்த ேள்ளிக்கூேம்,
பகாயில் அருபக அனமந்திருந்தது. நான்காம் வகுப்பு ேடிக்கும்போது நனேபேற்ே மூன்று
நிகழ்வுகள் முக்கியமாைனவ. முதல் நிகழ்வு ஒரு விேத்து.
-இன்னும் பேசுபேன்...
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் !
அச்சுறுத்தும் கூரானக் ககாம்புகப ாடு... 'மமசூர் பூரணி’ இன மாடு (அலிகார் இனம்) ஒன்று,
சுண்ணாம்பு சாந்து அமரக்கும் கல் உரும ஒன்மே இழுத்தேடி, திமுதிமுகவன ஓடி வந்து
ககாண்டிருந்தது. கண்ணிமமக்கும் பநரத்தில் அது என்மன கநட்டித் தள்ளியதில், இரண்டு
ககாம்புகளுக்கு நடுவில் எனது கழுத்துப் ேகுதி சிக்கிக் ககாண்டது. அமதப் ோர்த்து அக்கம்,
ேக்கமிருந்த அத்தமன பேரும் ேதறித் துடித்தார்கள். ஆனால்... அப்ேடிபய, என்மன அபேக்காகத்
தூக்கிச் கசன்ே மாடு, சிே அடி தூரம் தள்ளிச் கசன்று அழகாக என்மன இேக்கி மவத்துவிட்டு, தன்
ோமதயில் நடக்க ஆரம்பித்தது. சிறு காயம்கூட ஏற்ேடவில்மே. என்ோலும்... மரணத்தின்
விளிம்பு வமர போய் திரும்பிய கமததான். இன்றும் அந்த மாட்மட கருணாமூர்த்தியாக
நிமனத்து வணங்குகிபேன்.
இரண்டாம் நிகழ்வு... முதல் சுதந்திர தினம். காமேயில் ேள்ளி வந்ததுபம, புத்தகப் மேமய
அவரவர் இடத்தில் போட்டுவிட்டு, கவளியில் அணி வகுத்பதாம். பேரணியின் முகப்பில் ஊர்
கேரியவர்கள் இருந்தார்கள். சட்மடயில் காேணா ககாடுத்து வாங்கியிருந்த பதசியக் ககாடிமயக்
குத்தி இருந்பதாம். அமனவரும்
மகமய உயர்த்தி, 'மகாத்மா காந்திக்கு
பே', 'ேவஹர்ோல் பநருக்கு பே',
'பநதாஜி சுோஷ் சந்திர போஸுக்கு
பே', 'ோரதியாருக்கு பே'
'கப்ேபோட்டியத் தமிழனுக்கு பே',
'வந்பத மாதரம்' என்று
முழக்கமிட்படாம். அந்தப் பேரணிமய
ஊபர வியந்து ோர்த்தது.
அது ராமாயணக் கமத. ேரதன், அபயாத்தியில் இல்ோத சமயத்தில் ராமன் காட்டுக்குச் கசன்று
விடுவார். நாடு திரும்பும் ேரதன், அல்லும்ேகலும் ராமமனத் பதடி, தமரயில் விழுந்து அழுது
புரள்வார். அந்த சமயத்தில் எதிர்ேடுபவார் அமனவரிடமும், என் அண்ணமனக் கண்டியா?' என்று
பகட்ோராம், ேரதன். அமதச் கசால்லித்தான் என்மனக் கிண்டேடிப்ோர், அக்கா. அந்த வுக்கு
அவருக்கு ராமாயணம் அத்துேடி.
-இன்னும் பேசுபவன்...
வாழ்க்கைகை சூனிைமாக்கிை வணிைமைம் !
ஊருக்கு மத்தியில் அரகவ மில் ஒன்று இருக்கும். ஒவ்வவாருவரும் அவித்த வநல்கல அங்கு
எடுத்துச் வசன்று அரிசிைாை அகரத்துக் வைாள்வார்ைள். அரகவக் கூலிக்கு வபரும்பாலும்
தவிகடத்தான் வைாடுப்பார்ைள். மாடுைளுக்கு தவிடு யதகவப்படுபவர்ைள் மட்டும், ைாசு
வைாடுத்து அகரத்துக் வைாள்வார்ைள்.
எனக்கு ஐந்து வைதானபபாது, என் அம்மாயவ எலும்புருக்கி ப ாய் தாக்கிைது. 'ப ாய்க்கு, வீடும்
ஒரு காரணமாக இருக்கலாம்’ என்று முடிவு சசய்து, அடுத்தத் சதருவில் இருந்த அம்மாச்சி
வீட்டுக்கு மாறிபனாம். அது, டுவில் வாசல் யவத்த ாட்டு ஒடு பவய்ந்த சுற்றுக்கட்டு வீடு.
கூட்டுக் குடும்பமாகக் கீழ்ப்புறத்தில் மாமா தங்கப்பாவின் குடும்பம் வசித்தது. வீட்டின்
சதன்புறத்தில் மாடு கட்டும் சதாழுவம் இருந்தது. பயிற்றம் சபாட்டு, உளுந்தம் சபாட்டு
பசமிக்க, ஒரு பரணும் இருக்கும். வீட்டுக்குப் பின்புறம் பதாட்டம்.
நீண்ட யர முடியுடன் இருக்கும் சின்ன அம்மாச்சிக்கு, இடுப்புக்கு பமல் உடம்பு முன் ப ாக்கி
வயளந்து இருக்கும். நிமிர்ந்து நிற்கபவா, டக்கபவா முடிைாது. ஆணாதிக்கச் சமூகத்தின்
முத்தியர சின்ன அம்மாச்சி. காமாட்சியின் வடிவம். தாத்தா பகாபக்காரராம். அவர், கைனியில்
இருந்து வீடு திரும்பும்பபாது... பசாறு தைாராக இருக்க பவண்டுமாம். இல்லாது பபானால்,
'உயலயில் பவகும் பசாறு என் குயலயில் பவகட்டும்’ என்று யகத்தடிைால் அம்மாச்சியை
அடிப்பாராம். அப்படி ஒரு முயற அடித்த பபாதுதான் சின்ன அம்மாச்சியின் உடம்பு கூனிப் பபாய்
விட்டது. அவர், பபரக்குைந்யதகளுக்குக் கயத சசால்வதில்தான் அதிக ப ரத்யதக் கழித்தார்.
ஆடி மாதம் வந்தவுடன் பதாட்ட பவயல சதாடங்கும். எங்களுக்கு என்று ஒரு பதய்ந்த
மண்சவட்டியும், காட்டுக் சகாடிகளால் பின்னப்பட்ட கூயடயும் இருந்தது. அதன் மூலம்
இரண்டடி விட்டத்தில் ஓரடி ஆைத்துக்குக் குழி எடுத்து, மட்கிை எருயவக் சகாண்டு குழியை
நிரப்புபவாம். மண்கலைத்தில், பரணில் பசமித்து யவத்த வியதகயள எடுத்துப் பிரித்து,
ஒவ்சவாரு குழியிலும் மூன்று அவயர வியதகயளயும், மூன்று புடயல வியதகயளயும்
ஊன்றுபவாம். ான்கு விரல்கயளக் சகாண்டு மண்யணக் கிளறி வியதகயள மூடுபவாம்.
அப்பபாது, 'கள்ளனுக்குப் பாதி... கறிக்குப் பாதி... உனக்குப் பாதி... எனக்குப் பாதி' என்கிற
வசனக் கவியதயும் சசால்பவாம்.
ஆனி மாதத்தில் ஆற்றில் நீர் வரும்பபாது, குறுகிைகால ச ற்பயிர் அறுவயடக்கு வரும். வைலில்
நீர் நின்றதால், தாள் நியறை விட்டு அறுவயட சசய்வார்கள். தாயள மடக்கி உழுது பசறு
அமுக்கிை பிறகு 5 அல்லது 6 மாத வைதுயடை ச ல் ாற்றுகயள டவு சசய்வார்கள்.
நான் பள்ளியில் படித்த காலத்தில், உயர்நிலலப் பள்ளியில் படிக்க, ஒரு மாணவன் ஆறு
மாதங்களுக்கு ஒரு முலை ஏழு ரூபாய் கட்டணம் கட்ட வவண்டி இருந்தது. ஆனால்,
ஆனால், அந்த அதமரிக்க ஜனாதிபதி தசான்னது நிலனவில் இல்லல. ஆசிரியர் என்லனச் சுட்டிக்
காட்டி ''நீயாவது தசால்லுடா'' என்ைார். நானும் எழுந்து தலலக் கவிழ்ந்து நின்வைன். மூணாவது
மாணவலன எழுப்பினார் அவனும் தலலக் கவிழ்ந்து நின்ைான். அடுத்து, ''விடுதி மாணவர்
யாைாவது உண்டா?'' என்று வகட்டார்.
-இன்னும் பேசுபேன்...
சிறுநீர்ப் பாசனத்தில் சசழித்த காய்கறிகள் !
வரலாறு
மூன்று 'மா’ சகாண்டது ஒரு ஏக்கர். ஒரு திட்டம் என்பது ஒரு கலம். அதாவது, அளர மூட்ளட (30
கிகலா). மாவுக்கு 20 திட்டம் சநல் என்றால்... மூன்று மா (ஏக்கர்) நிலத்துக்கு 60 திட்டம்.
அதாவது, (60ஜ்30 கிகலா) 1,800 கிகலா சநல். 60 கிகலா மூட்ளடயில் முப்பது மூட்ளட. 1955-
ம் ஆண்டில் ஒரு ஏக்கர் நிலத்தில் 1,800 கிகலா சநல் விளளவித்தது, சபரிய சாதளனகய!
மீண்டும் பயைகைடுத்த நொன்... திருக் ொட்டுப்பள்ளி சர். சிவசொமி ஐைர் பள்ளியில் படிப்யபத்
கதொைர்ந்ததன். அந்த ஆண்டில் மொட்டு வண்டியை விட்டுவிட்டு, யசக்கிளில் பைணிக்
ஆரம்பித்ததன். அதனொல் எனக்கு படிக் கூடுதல் தநரம் கியைத்தது. த ொயில் திருவிழொக் யளயும்
அரசிைல் கூட்ைங் யளயும் தவிர்த்ததன்!
என் ல்லூரிப் படிப்பு விஞ்ஞொனம் பற்றிைதொ இருக் தவண்டும் என்று பள்ளியில் படித்த
ொைத்திதைதை அண்ணன் பொைகிருஷ்ணன் வலியுறுத்தி இருந்தொர். ஆனொல், அது
நியறதவறவில்யை. மூன்றொவது பிரிவுதொன் எனக்கு ஒதுக் ப்பட்ைது. உை வரைொறு,
கபொருளொதொரம், அரசிைல் மூன்றுக்கும் தனித்தனி தபரொசிரிைர் ள் வந்து பொைம் நைத்துவொர் ள்.
எங் ள் பிரிவில் இருந்த இருநூறு மொணவர் ளும், என்யனப் தபொைதவ விஞ்ஞொனப் பிரிவு
கியைக் ொத தசொ த்தில் இருந்தனர்.
இயதப் புரிந்துக ொண்ை கபொருளொதொர விரிவுயரைொளர் ஆனந்தரொமன் ஒரு நொள் சொவ ொசமொ ,
எங் தளொடு தபச ஆரம்பித்தொர். 'பசங் ளொ, முதல் பிரிவு, இரண்ைொம் பிரிவுை இைம்
கியைக் ைனுதொதன வயைைொ இருக்கீங் . நொன் ஒரு உண்யமயை கசொல்தறன் த ளுங் ...
கபொறியிைல் படிக் றவங் , 'ஜி’ ஸ்த ல் மற்றும் அளக்கும் சங்கிலி கரண்யை மட்டும்தொன்
கதரிஞ்சு கவச்சிருப்பொங் . அறிவிைல் படிக் றவங் , பியூகரட், பிப்கபட் மட்டும்தொன் கதரிஞ்சு
கவச்சுருப்பொங் . ஆனொ... நீங் தொன் இந்த நொட்யைதை ஆளப்தபொறவங் ...'' என்று தபரொசிரிைர்
கசொல்ைச் கசொல்ை... எங் ளுக்குள் உற்சொ ம் கபொங்கிைது.
உைல் யள முன்னும் பின்னுமொ அயசத்து, ொல் ளொல் முன்னும் பின்னுமொ உயதத்து சுவர்க்
டி ொரத்தில் கபண்டுைம் முன்னும் பின்னும் தபொய் வருவதுதபொல்... உைல் வியரப்பொ
நீட்ைப்பட்ை நியையில் தபொய் வர தவண்டும்.
அவ்வளவு கபரிை இைம் எனக்கு அந்நிைமொ த் ததொன்றொமல் இருந்ததற்கு, தமலும் ஒரு சூழல்
அயமந்தது. இளங் ொடு கிரொமத்தில் இருந்து ததர்ச்சி கபற்ற நொன், அண்ணொமயைக்குப்
தபொகும்தபொது... கூைதவ வந்து இயணந்தவர் சன்னொசி முத்துக் ண்ணனுயைை மூத்த சத ொதரர்
அழகிைமணவொளன். மி ச் சிறந்த மனிதர்.
என்னுயைை அண்ணன் இளங்த ொவனுக்கு மி வும் கநருக் னமொனவர். அவர் தமிழில் ஹொனர்ஸ்
படித்துக் க ொண்டிருந்தொர். அவருயைை நண்பர் ள் பிச்யசக் ண்ணு, ொத்யதைன், கசல்ைப்பொ
எல்ைொருதம எனக்கு நண்பர் ளொ வும் வழித்துயணைொ வும் மொறினொர் ள். இந்தக் குழு அன்று
தமிழ்த்துயறத் தயைவரொ இருந்த அ. சிதம்பரநொதன் கசட்டிைொருக்கு அருமருந்தயனை
மொணவர் ளொ ஆனொர் ள்.
இன்னும் தபசுதவன்..
இரண்டாம் படடயெடுப்பு !
ஒரு மேௌர்ணமி நாளில் அந்த விழா அற்புதமாக நடந்தது. இறுதியில், னதசிய கீதம் ோடப்ேட்ட
பிறகு கூட்டம் கரையத் மதாடங்கியது. நானும் வீட்டுக்குச் மசன்று தூங்கி விட்னடன். ஆோல்...
அதன்பிறகு மேரியமதாரு கைவரம் நடந்து முடிந்த சங்கதி... மறுநாள் காரையில்
எழுந்தனோதுதான் காதுகளுக்கு வந்து னசர்ந்தது.
'மமாத்த மாணவர்களும் விழா நடக்கும் இடத்துக்கு வந்தால்... பிரச்ரே ஏதும் வந்து விடும்'
என்று, விடுதி மாணவர்களில் சாதுவாே மகாஞ்சம் னேருக்கு மட்டும்தான் விழாவுக்குச் மசல்ை
அனுமதி அளித்திருக்கிறார்கள். ஆோல், மமாத்த மாணவர்களும் விழாவுக்குப் னோய்
விட்டார்கள். அதோல், 'அனுமதி இல்ைாமல் மசன்றவர்கரள, விடுதிக்குள் அனுமதிக்கக் கூடாது'
என்று முடிவு மசய்திருக்கிறார்கள்.
விழா முடிந்து அவர்கள் விடுதிக்கு வந்தனோது, இரும்புக் கதவுகரள சாத்தி ரவத்து, அனுமதிச்
சீட்டு ரவத்திருந்தவர்கரள மட்டும் உள்னள விட்டிருக்கிறார்கள். இதில் தள்ளுமுள்ளு நடக்க, ஒரு
மாணவனின் முதுகில் விடுதிக் காவைர் அடித்திருக்கிறார்.
அதில் ஆத்திரமரடந்த மாணவர்கள் இரும்புக் கதரவப் மேயர்த்து, காவைர்கரள அடித்துத்
துரவத்திருக்கிறார்கள். வார்டன் அரற சூரறயாடப்ேட்டனதாடு.... கண்ணில் கண்ட
மோருட்களுக்மகல்ைாம் தீரயயும் ரவத்துவிட்டேர்.
'துரணனவந்தரர சந்திக்க
னவண்டும்' என்று னகாரிய முப்ேது
மாணவர்களில், ேத்து னேரர
மட்டும் ஓர் அரறக்குள்
அரடத்துவிட்டு, மற்றவர்கரள
மவளியில் அனுப்பி, உடேடியாக
விடுமுரற அறிவித்தேர். 'விடுதி மாணவர்கள் உடேடியாக மவளினயற னவண்டும்' என்றும்
அறிவிக்கப்ேட... அரேவரும் மேட்டிப் ேடுக்ரகயுடன் கிளம்பி விட்டேர்.
ரமத்துேர் வீட்டில் தங்கிப் ேடித்த நான், ஊர் திரும்ே னவண்டிய கட்டாயம் இல்ரை. ஆோல்,
தந்தி மூைம் தகவல் அறிந்த அண்ணன் இளங்னகா, தஞ்ரசயிலிருந்து வந்து என்ரே அரழத்துப்
னோோர். இடமாற்றம்தான் என் மேநிரைரய மாற்றுவதற்கு ஒத்தாரசயாக இருந்தது.
அடுத்தவர், னவதியியல் னேராசிரியர் மேரியசாமி. ஒரு நாள் விடுதி ேக்கம் வந்தவர்... மரழயில்
மாட்டிக் மகாண்டார். உடனே, 'மசஸ்’ விரளயாடத் மதரிந்தவர் யானரனும் உண்டா..?’ என்று
எங்களிடம் னகட்டார். 'நான் இருக்கினறன்' என்று கூறி காய்கரளயும் மசஸ் னோர்ரடயும் அவர்
முன் காட்டினேன். இருவரும் அன்று சதுரங்கம் ஆடினோம். அதில் நான் மவற்றி மேறவும்
மசய்னதன்.
அடுத்தநாள் வகுப்பில் அவர், 'னநற்ரறய திேம் நமது நண்ேர் நம்மாழ்வார், சதுரங்க ஆட்டத்தில்
என்ரேத் னதாற்கடித்தார்’ என்று தயக்கமில்ைாமல் மசான்ேது... அவர்ோல் ஓர் ஈர்ப்ரே
ஏற்ேடுத்தியது. 'எப்னோதும் புத்தகங்களுடன் நட்பு மகாள்ளுங்கள். அரவ தீங்கு ேயவாத
நண்ேர்கள்..' என்று தன்னுரடய கரடசி வகுப்பில் அவர் மசான்ேது என்னுள் ோதிப்ரே
ஏற்ேடுத்தியது.
-இன்னும் பபசுபவன்..
சாயந்தரம் கைப் பிடிச்சு... சாமத்தில் ைருத்தரிச்சு...!'
வரலாறு
சதால்ைாப்பியம். அதாவது, நீங்ைளும் நானும் உட்பட இந்த உலைத்தில் உள்ள அகனத்தும் ஐந்து
பூதங்ைளின் பசர்க்கையாகும். இகவ ஐந்தும் தனித்தனியாைவும் இருக்கின்றன. தனித்தனிபய
பிரித்து அறிய முடியாதபடி மயங்கிய நிகலயிலும் ைாணப்படுகிறன்றன. இந்த ஐந்து
பூதங்ைளுக்கும் உயிர் கிகடயாது. எனபவ இவற்கற 'உயிரில்லா இயற்கை’ என்கிபறாம்.
எலி முதல் மனிதர் வகர பல உயிர்ைள் குட்டி பபாட்டு பால் சைாடுக்கின்றன. இப்படி குட்டி
பபாட்டு பால் சைாடுப்பவற்றுக்கு முதுசைலும்பு உள்ளது. முதுசைலும்பு உள்ள விலங்குைளில்
மனிதர்ைள் மற்ற விலங்குைளிலிருந்து பவறுபடுகின்றனர். மனிதர்ைகள, சிந்திக்ைக் கூடிய
விலங்குைள் எனப் பிரிக்கிறார்ைள், விஞ்ஞானிைள்.
சபரும்பாலும், மரம், சசடி, சைாடி வகைைள் இந்த வகைகயச் பசரும். இகவைளுக்கு இயக்ைம்
கிகடயாது. ஈரறிவுகடய உயிரினங்ைளுக்குத் சதாடு உணர்பவாடு சுகவயறிதலும் உண்டு.
மூவறிவுள்ள உயிரினங்ைள் சதாடுதல், சுகவத்தல் மற்றும் நுைரும் ஆற்றலுடன் விளங்குகின்றன.
மனிதருக்கு முந்கதய உயிரினமான மனிதக் குரங்கின் மண்கட ஓடு, 550 ைன சசன்டி மீட்டர்
சைாள்ளளவு சைாண்டது. ஆனால், வயது வந்த மனிதருகடய மண்கடபயாடு 1,500 ைன சசன்டி
மீட்டர் சைாள்ளளவு சைாண்டது.
அதாவது, மனிதக் குரங்கின் மூகளகயப் பபால மூன்று மடங்கு அதிை சைாள்ளளவு சைாண்டது
மனித மூகள. வயது வந்த மனிதர்ைளது மூகள, சராசரியாை ஆயிரத்து முன்னூறு கிராம் எகட
உள்ளது. சிலருக்கு கூடலாம், குகறயலாம். இந்தியாவில் ஏறத்தாழ இரண்டு சதவிகிதம் மூகளத்
திறன் மட்டுபம பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஆதலால்தான் 'அறிவிகன விரிவு சசய்’ என்றார்ைள்,
ஆன்பறார்ைள். அதற்கு, உயிரினங்ைள் பற்றிய அடிப்பகட பகுப்பாய்வு பதகவப்படுகிறது.
சாயங்காலம் ைாட்டு ைடியில் மகப் பிடித்து பால் கறப்வபாம். பாமலக் காய்ச்சி உமற வைார்
கலப்வபாம். அது நள்ளிரவில் தயிராகிப் வபாய்விடும் அல்லோ. திரும்பவும், காமலயில் தயிமரக்
கமடயும்வபாது வைாரும் பேண்பெயும் பிரிந்து விடும். இதுதான் அந்த விடுகமதக்கு அர்த்தம்!
ஓர் இரவுக்குள் பாமல பேண்பெய், வைார் என்று ைாற்றியது யார்? அதுதான் பூோ தாேர
இனத்தின் ஒரு கூறாகிய பூஞ்மச ேமக உயிரினங்கள். இமேதான், நீராகாரத்மத சுமே மிக்கதாக
ைாற்றுகின்றன. வதாமச ைாமேப் புளிக்க மேக்கின்றன. ைற்ற உயிரினங்களின் உடல்களில்
புகுந்து உடல் இயக்கத்மதச் பசழுமைப்படுத்தவும் வநாய் எதிர்ப்பாற்றமல ேளர்க்கவும்
பசய்கின்றன. இந்த உயிரினங்கள் பசடிகளின் ேளர்ச்சியிலும் முக்கியப் பங்காற்றுகின்றன.
பசடி, பகாடி, ைரங்கள் ஓர் அறிவு உள்ளமே என்று பார்த்வதாம். இமே, தங்களுமடய
வதமேக்காக உெமேத் தயார் பசய்து பகாள்கின்றன. இந்த வேமலக்குப் பபயர் ஒளிச்வசர்க்மக.
ஐசக் நியூட்டன் கண்டு பசான்ன விதிகளில், ஆற்றல் பற்றிய விதியும் ஒன்று. ஆற்றல்
ஆக்கப்படுேதும் இல்மல. அழிக்கப்படுேதும் இல்மல. அது உருைாற்றம் அமடகிறது.
சூரியனிலிருந்து புறப்படும்வபாது ஆற்றல் பேப்ப ேடிேத்தில் உள்ளது. விண்பேளியில்
பயணிக்கும்வபாது... ஒளி ேடிேைாக ைாறுகிறது. ைனிதர்களின் மீது படும்வபாது மீண்டும் பேப்ப
ேடிேைாக ைாறுகிறது. ஆனால், பச்மச இமலகள் மீது படும்வபாது, சர்க்கமரயாக
ைாற்றப்படுகிறது. இதுவே பசடிகளில் நமடபபறும் ஒளிச்வசர்க்மக எனும் அற்புத நிகழ்வு.
'நாம் ோழும் பூமிப் பந்து, மநட்ரஜன் கடலில்தான் மிதக்கிறது’ என்கிறார், ஒரு ரஷ்ய விஞ்ஞானி.
-இன்னும் பேசுபேன்...
'செவன் 'ஓ’ க்ளாக் ஷார்ப்' வரலாறு
கல்லூரிக்குச் சொந்தமாே சவளாண் பண்லண, மூன்று கல் சதாலலவில் இருந்தது. காலல ஏழு
மணிக்சக பண்லணயில் இருக்க
சவண்டும். வயிற்றுப் பசிசயாடு,
இரண்டு மணி சநரம் உலழக்க
சவண்டும். இசதல்லாம், உழவர்கள்
படும்பாட்லட எங்களுக்கு
உணர்த்தியது. ஆசிரியர்கள்
கண்டிப்பாக நடந்து சகாள்வார்கள்.
கல்லூரி முதல்வர் ஜி. அரங்கொமி
சநர்லமயாேவர். ஒழுக்கம்,
கட்டுப்பாட்லட எதிர்பார்ப்பவர்.
ஆதலால், ஆசிரியர்களும் காலம்
தவைாலம, வகுப்புக்கு முன்தயாரிப்பு
சபான்ைவற்றில் அக்கலை காட்டிோர்கள். உழவியல் ஆசிரியர் அழகப்பன், முதல் நாள் வகுப்பில்
சொன்ே வாெகம், ஒரு சபான் வெேமாக... வாழ்நாள் முழுவதும் கூடசவ வந்துள்ளது. அது...
'செயலலத் திட்டமிடு... திட்டத்லதச் செயல்படுத்து’ என்பதுதான்.
மற்ைபடி, பண்லணயில் ஏழு மணி என்ைால்... ெரியாக ஏழு மணிக்கு வரிலெயில் நிற்க சவண்டும்.
அவர் அதலே, 'செவன் 'ஓ’ கிளாக் ஷார்ப்' (Seven ‘O’ clock sharp)என்று சொல்வார். சநரம்
தவறுபவர்கள் தனி வரிலெயில் நிற்க சவண்டும். வருலகப் பதிசவடு நிரப்பும் முன்பு
வந்தவர்கலள, உள்சள வரச்சொல்வார். அதற்கு பின்பு வந்தவர்கலள, திரும்பிப் சபாகச்
சொல்வார். இதற்கு பயந்த மாணவர்கள், இரவு படுக்லகக்குப் சபாகும்சபாசத காக்கி அலரக்கால்
ெட்லட அணிந்தபடி படுப்பார்கள். அப்சபாதுதான் எழுந்ததும் முகம் கழுவி, பண்லண சநாக்கி
நடக்க வெதியாக இருக்கும். இரும்புக் கலப்லபலயப் பிரித்துப் பூட்டுவது முதல்... அறுவலட
முடித்து பயிர்களில் தானியம் பிரிப்பது வலர அலேத்துப் பணிகளும் செய்து கற்ைது என்
மேதுக்கு நிலைவாக இருந்தது.
செற்று நிலங்களில் சொர்வு இல்லாமல் உலழப்பதில் இவற்றுக்கு ஈடு இலண கிலடயாது. உடல்
முழுவதும் கறுப்பு நிைமாகவும் சநற்றி, கால்கள், வால் குஞ்ெம் மட்டும் சவள்லள நிைமாகவும்
காட்சி அளிக்கும் இவற்லை 'உம்மளச்செரி', 'உம்பளச்செரி', 'தஞ்ொவூர் சமாட்லட' என்சைல்லாம்
சபயர் லவத்து அலழக்கிைார்கள்.
மு ல் சம்ேேம்... ேப்ோளி மரம் ேற்றியது: ''ேப்ோளி வில கலளப் ேழத்திலிருந்து எடுத் துவம
முலளக்கப் வோடவேண்டும். வில லய லேத்திருந்து வில த் ால்... முலளக்க அதிக நாட்கள்
பிடிப்ேவ ாடு முலளப்புத் ன்லமயும் குலறோக இருக்கும். இருேது தேண் மரங்களுக்கு ஓர்
ஆண் மரம் வ லே. ஆனால், எந் வில யிலிருந்து ஆண் மரம் ேரும்... எந் வில யிலிருந்து
தேண் மரம் ேரும்... என்ேல வில லயப் ோர்த்து, கணிக்க முடியாது. ஆண் மரம் ஐந்து
மா ங்களில் பூத்து விடுே ால், அல லேத்து கண்டுபிடித்து, சுைேமாகக் கலளந்துவிட முடியும்.
ஆண் மரத்தில் உள்ள மகரந் ம், தேண் மரத்திலுள்ள சூைகத்ல எட்ட குளவிகளும், ேண்டுகளும்
ஏதென்டுகளாக தசயல்ேடுகின்றன. இரண்டு கிவைா மீட்டர் தூரத்திலிருந்துகூட மகரந் த்ல
தேண் பூவுக்குக் தகாண்டு ேந்து வசர்க்கும் ஆற்றல் இேற்றுக்கு உண்டு. ஆ ைால், நம்
வ ாட்டத்துக்குள்வளவய ஆண் மரம் இருக்க வேண்டும் என்ற அேசியம் இல்லை. ஆண் பூக்கள்
அடிமரத்திலிருந்து காம்ோக நீண்டு தகாத் ாக மைர்கின்றன. தேண் பூ இலைக்கு ஒன்றாக
அடிமரத்ல ஒட்டியேடி ேளர்கின்றன.
ஒரு ேப்ோளி மரம் நன்றாகப் ேராமரிக்கப்ேட்டால் நமக்கு நிலறய உைவு ருகிறது. அேற்றில்
முக்கியமானலே, லேட்டமின்-ஏ, லேட்டமின்-பி, மற்றும் லேட்டமின்-சி இந் மூன்றும்
ேப்ோளி ேழத்தில் நிலறந்துள்ளன. மரத்தில் அதிக பிஞ்சுகள் இருக்கும்வோது, சிறுத்துப் வோன
பிஞ்சுகலள உதிர்த்து விட்டால், மற்ற பிஞ்சுகள் தேரிய ேழங்களாக மாறும். ஒரு ேழம் இரண்டு
கிவைா ேலர கூட இருக்கும். காலை உைவுக்கு ேப்ோளிப் ேழத்ல த் வ ர்வு தசய் ால், வநரம்
மிச்சமாகும். அடுப்புப் ேற்ற லேக்கத் வ லேயில்லை. ோத்திரங்கள் கழுேத் வ லேயில்லை.
ேப்ோளிப் ேழத்ல சிறு சிறு கூறுகளாக ேகுத்து அ ன் மீது எலுமிச்லச சாறு பிழிந்துவிட்டால்...
அ ன் சுலே மாம்ேழத்ல யும் மிஞ்சும்.
ேப்ோளி நன்கு ேறட்சிலயத் ாங்கக் கூடிய மரம். ஏழு மா ங்களில் காய்க்கத் த ாடங்கி, ேத்து
மா ங்களில் ேழம் ரக் கூடிய இம்மரத்தின் இலைகள், பூச்சிவிரட்டியாகவும் ேயன்ேடுகின்றன.
ேப்ோளிக் காலய ேறுத்து கறி சலமக்கைாம். காயிலுள்ள ோலை ஒரு மரக்கத்தியால் அல்ைது
மூங்கில் முள்ளால் கீறி எடுத்து லேத் ால், நாள்ேட்ட புண்கள் ஆறும். வ ாலைச் சீவி சல லய
சிறுசிறு துண்டுகளாகச் தசதுக்கி புண்ணில் லேத்து துணியால் கட்டினால்... கால் வீங்கி தேடிப்பு
ேந் புண்கள்கூட ஆறிவிடும். ஒரு துண்டு ேப்ோளிக் காலய, இலறச்சி சலமக்கும்வோது
வசர்த் ால் இலறச்சி எளிதில் வேகும். ேப்ோளிப் ோல் சல லய இளக்குகிறது. ஆ ைால்,
முகத்தில் பூசக் கூடிய அழகு சா னங்களில் ேப்ோளிப் ோல் வசர்க்கப்ேடுகிறது.
ஒவ்தோரு வீட்டிலும் இரண்டு, மூன்று ேப்ோளி மரங்கள் இருந் ால்... யாரும் ேசிவயாடு
ேடுக்லகக்குப் வோகத் வ லேயில்லை. வநாய் எதிர்ப்புச் சக்தி இல்ைாமல் சாகவும்
வ லேயில்லை'' இப்ேடிதயல்ைாம் தசால்லிக் தகாண்வட ேந் வேராசிரியர் திடீதரன்று வேச்லச
நிறுத்தி,
முந்திக் தகாண்டு எழுந் நான், ''ேப்ோளிப் ேழம் தின்றால், கருச்சில வு ஏற்ேடும் என்கிறார்கவள
உண்லமயா..?'' என்வறன்.
''ஆஹா! ஆஹா!'' என்று ோய் விட்டுச் சிரித் ேர், ''இனிப்ோன ேப்ோளிப் ேழத்ல உண்டு
கருச்சில வு தசய்து தகாள்ள முடியுமானால்... ஒரு வ சம் குடும்ேக் கட்டுப்ோட்டுக்காக
இவ்ேளவு ேைத்ல ச் தசைேழிக்குமா?'' என்று வகட்டார்.
''இந் வேலைக்கு மிகவும் தோறுலம வ லே. அது நிலறய வேலை ோங்கும். இளலமலய
இ ற்கு ேலி தகாடுக்க வேண்டாம். அறுேது ேயது ாண்டி, ஓய்வுதேறும்வோது இந்
வேலையில் இறங்கு'' என்று எச்சரித் ார்.
-இன்னும் பபசுபவன்...
ஜி.டி. நாயுடு...
தமிழகம் கண்டுககாள்ளாமல் விட்ட விந்தத விஞ்ஞானி...
ஜி.டி. நாயுடு பேச ஆரம்பித்தார். ''இந்தியா கேரிய விவசாய நாடு. இங்கு விவசாயம்
பின்தங்கியுள்ளது. விஞ்ஞானிகளாக ஆகப்போகும் நீங்கள் கதாண்டாற்ற நிதறய வாய்ப்புகள்
உள்ளன. இபதா... என் முன்பன உட்கார்ந்து இருக்கிறாபன... ோண்டுரங்கன். இவதனப்போல்
இருக்காதீர்கள். இவன், பவளாண் கல்லூரியில் ேடித்த காலத்தில், பகாதட விடுமுதறயில்
என்னிடம் பமாட்டார் கதாழில் ேற்றி கற்றுக் ககாள்ள வந்தான்.
'நீதான் பவளாண் கல்லூரியில் ேடிக்கிறாபய உனக்கு பமாட்டார் கதாழில் ேற்றிய கல்வி எதற்கு?
இது இன்கனாருவனுக்குக் கிதடக்கிற வாய்ப்தேத் தடுத்ததாக ஆகாதா?’ என்று நான்
இடங்ககாடுக்க மறுத்பதன். இவன் உடபன, கதாகுதி எம்.பி-தய அதழத்துக் ககாண்டு வந்தான்.
'இனி நான் பவளாண் ேடிப்தே விட்டுவிடப் போகிபறன். பமாட்டார் கதாழிலில்தான்
முற்றிலுமாக இறங்கப் போகிபறன்’ என்று கசால்லி என்னிடம் எப்ேடிபயா ேயிற்சியில் பசர்ந்து
விட்டான். ஆனால், இப்போது பவளாண் ேட்டதாரியாக மாறி பவளாண் கல்லூரியில் வந்து
அமர்ந்திருக்கிறான். இதுபோல அடுத்தவரது வாய்ப்தேப் ேறிப்ேதாக உங்கள் வாழ்க்தக
அதமந்து விடக்கூடாது'' என்று நாயுடு பேசியதும், ேலரது ோர்தவ... அண்ணாமதலப்
ேல்கதலக்கழக விரிவாக்கத்துதறத் ததலவர் ோண்டுரங்கன் ேக்கம் திரும்ே... அவர் அசடு
வழிந்தார்.
'குப்தேத் கதாட்டி தவிர, ததரயில் குப்தேதயப் போடுேவர்கள் ஒரு வாரம் முழுவதும் வளாகம்
முழுவததயும் சுத்தம் கசய்ய பவண்டும்’ என்ேது ஓர் அறிவிப்பு.
-இன்னும் பேசுபவன்...
என்னைப்பதம் பார்த்த, னைசூர் ைகாராஜா மைாதிரம்!
''அரங்கத்துக்கு உள்மள நுனழயும் முன்பு, 'இன்று எனதப் பற்றி மபச இருக்கிறீர்கள்..?’ என்று
துனண மேந்தர் மகட்டார். 'இன்னும் மயாசிக்கவில்னை’ என்று தசான்மைன். பக்கத்தில் உள்ள
சீை நாட்னட 'மூங்கில் தினரநாடு’ என்று அனழக்கிறார்கள். அங்கு
தனைேைாக இருக்கின்ற ைா.மச.துங், 'ஆயிரம் ைைர்கள் ைைரட்டும்’
என்கிறான். ஆைால், இங்கு இருப்பது என்ை? ஜைநாயக நாடு என்று
தசால்ைப்படுகிற இந்தியாவில், 'அண்ணாதுனர எனதயாேது மபசி
விடுோமைா?’ என்று கேனைப்படுகிறார்கள்''
இப்படிப் பைவித நிகழ்வுகளுக்கு ஊடாக என் பட்டப் படிப்பு முடிவுக்கு ேந்தது. ஒரு ேனகயாக
இரண்டாம் ேகுப்பில் மதர்ச்சி தபற்மறன். 1964-ம் ஆண்டு பட்டைளிப்பு விழாவில்... என்
ைனைவி ைற்றும் உறவிைர்கள் கண்டுகளிக்க பட்டம் ோங்கிமைன். அண்ணாைனை
பல்கனைக்கழகத்தின் மேந்தர் பதவியில் அன்னறக்கு இருந்தேர்... முன்ைாள் னைசூர் ைகாராஜா,
தஜய சாம்ராஜா உனடயார். நாடு சுதந்திரம் தபறும்ேனர... தேள்னளக்காரர்களுக்குத்
துனணமபாைேர். இேரிடம் னக குலுக்கிப் பட்டத்னதப் தபற்றுக் தகாள்ளும் ோய்ப்பு எைக்குக்
கினடத்தது. உனடயாரின் உருேம் மிகப்தபரியது. விரல்கள் பருைைாக இருந்தை. அேமராடு நான்
னக குலுக்கியமபாது அேரது பருத்த மைாதிரம் என் விரல்கனள ேருத்தியனத நன்றாகமே உணர
முடிந்தது!
-இன்னும் மபசுமேன்...
அமைதி தூதர் ட ொமினிக்!
அந்த அமைப்பின் திட் இயக்குநர், ஒரு குட்ம ொல்ெட்ம , அமர ம ச் ெட்ம யு ன்தொன்
இருப்பொர். அேர், விடுமுமறயில் டெொந்த நொட்டுக்குச் டெல்ேதொல், என்மன கேளொண்
விரிேொக் ப் பணிக்குத் கதர்வு டெய்ேதொ ச் டெொன்னொர். அகதொடு, 'அடுத்த ஐந்தொண்டு ளுக்கு
ைட்டும்தொன் கேமல’ என்றும் டெொன்னொர். அதற்கு நொன் ெம்ைதம் டதரிவித்கதன். உ கன அேர்,
'ஐந்தொண்டு முடிந்ததும் என்ன டெய்ேொய்?’ என்று க ட் ொர். நொன், 'ஆடுைொடு கைய்க் த் டதரியும்.
அதன் மூலம் என்மன ேனித்துக் ட ொள்கேன்’ என்கறன்.
நவீன கேளொண் முமறமயப் பயன்படுத்தி பத்து இ ங் மளத் கதர்வு டெய்து 'ைொதிரி விளக் ம்’
ஏற்படுத்தும் டபொறுப்பு என்னி ம் ஒப்பம க் ப்பட் து. தமலமை நிமலயத் தி லில் ைரங் ள்
ந குழி ள் எடுத்கதொம். பக் த்து ஊரொன ப மலயொர்குளம் ஊரொட்சித் தமலேர் டபருைொள்,
மி வும் நல்லேர். ப மலயொர் குளத்து ேண் மல எடுக் அனுைதி ட ொடுத்தொர். அமத எடுத்து
ேந்து குழி ளில் நிரப்பி ன்று மள ந வு டெய்கதொம். அதற் ொ , அந்தப் பகுதியில் இருந்த
ஆண் ளுக்கும் டபண் ளுக்கும் கேமலேொய்ப்பு அளிக் முடிந்தது.
அகதொடு, பலரி ம் நிதி திரட்டிய ட ொமினிக், ஊனமுற்ற வீரர் ளுக் ொன இல்லங் மளத்
கதொற்றுவித்து, அேர் மளக் குடியைர்த்தினொர். ஆப்பிரிக் கதெத்தில் சில
இ ங் மளத் கதர்வு டெய்து, பண்மை மள உருேொக்கி, ைற்ற வீரர் மளக்
குடியைர்த்தினொர். இதற்குள் துறவியொர் உள்ளத்தில் டபரும் ைொறுதல்
ஏற்பட்டிருந்தது. அங்கிமயக் ைற்றி அலைொரியில் மேத்தேர், ைதம், அரசியல்,
ஆண், டபண் கேறுபொடு ளுக்கு அப்பொல், ைனிதருக்கு கெமே டெய்ேதில்
முமனப்பு ன் ஈடுப த் துேங்கினொர்.
ஆப்பிரிக் ொவில், இரண் ொேது பண்மைமய நிறுவி, வீரர் மளக் குடியைர்த்தியகபொது 1958-ம்
ஆண்டில், உல ெைொதொனத்துக் ொன கநொபல் பரிசு இேருக்கு ேைங் ப்பட் து. 'உலகில் யொர்
ஒருேர் ெக ொதரத்துேத்மதப் பரப்புேதற் ொ ப் பொடுபடுகிறொகரொ... அேருக்கு ெைொதொனப் பரிசு
கபொய்ச்கெர கேண்டும்’ என்று ஆல்பர்ட் கநொபல் உயில் எழுதி மேத்திருந்தொர். 'அந்தப் பரிசு,
ட ொமினிக் பியருக்கு ேைங் ப்பட் து மி ப்டபொருத்தம்’ என்று பத்திரிம ள் எழுதின.
கநொபல் பரிமெப் டபற்றுக்ட ொள்ளும் நி ழ்வில் லந்து ட ொள்ளச்
டென்றேரி ம், 'ைனித உரிமைச் ெொெனத்துக்கும் உங் ள் சிந்தமனக்கும்
கேறுபொடு உண் ொ?’ என்று க ட்டிருக்கிறொர் ள், அப்கபொது, ''ஓரி த்தில்
கேறுபடுகிகறன்... 'ஐக்கிய நொடு ள் ெமப எழுதி மேத்துள்ள ைனித உரிமைச்
ெொெனம், உல ைக் ள் அமனேரும் ெக ொதர ெக ொதரி மளப் கபொல ேொை
கேண்டும்' என்கிறது. நொன், 'உல ைக் ள் ெக ொதர ெக ொதரி மளப் கபொல
அல்ல, ெக ொதர ெக ொதரி ளொ கே ேொை கேண்டும்' என்கிகறன்'’ என்று
பதில் டெொன்னொர், ட ொமினிக்.
-இன்னும் வேசுவேன்...
மனதைக் கிளறிய மதனவியின் கேள்வி?
ஓவியம்: ஹரன்
பவறு டும் இரண்டு ந ர்கள் அல்லது இரண்டு குழுக்கள் அல்லது இரண்டு நாடுகள் ைைந்திறந்து
உமரயா பவண்டும். இரண்டு ப ருபை ப சுபவாராகவும், பகட்ப ாராகவும் இருக்க பவண்டும்.
அப்ப ாதுதான் ைற்றவமரப் ற்றிப் புரிந்துடகாள்ள முடியும். ைைந்திறந்த உமரயா ல்
ைட்டும்தான் ப ாமரத் தடுக்க முடியும். இந்த சிந்தமையில் விமளந்ததுதான் 'அமைதிமயக் கட்டி
எழுப்புபவாம்’ (Building Peace) என்கிற புத்தகம். 'யாமரயும் ைாற்றலாகாது. உமரயா மல
உருவாக்கு’ என்கிற இரண்டு சித்தாந்தங்கமள உள்ள க்கியதுதான் அந்தப் புத்தகம்.
அதிக ட்சம் ஐந்து ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு உள்ளூர் ைக்களி ம் ட ாறுப்ம ஒப் ம த்து விட்டு,
நாடு திரும் பவண்டும்’ என்ற கருத்மத அவரு ன் இருந்தவர்களுக்கு ப ாதித்தார். அதன் டி
கிழக்கு ாகிஸ்தானில் திட் ம் முடிவுக்கு வந்தவு ன், இரண் ாவது அமைதித் தீமவ அமைக்க
அவர் பதர்ந்டதடுத்த நாடு, இந்தியா.
'ஞாைம் வந்தது விலகி வந்து விட்ப ன்’ என்று நான் தில் டசான்பைன். 'இந்த ஞாைம்
திருைணத்துக்கு முன்ப வந்திருக்க பவண்டும்’ என்றாள் அவள்.
-இன்னும் கேசுகேன்...
ஏமாற்றப்பட்ட வின ாபா பானே!
ேரலாறு
இந்ே வநரத்தில்ோன் அஹிம்மெமய வபாதித்து ேந்ே விவைாபா பாவே அேர்கள் 'பூமி ோை’
சிந்ேமைமயக் மகயிகைடுத்ோர். ஒவ்கோரு பண்மணயாரும் விவைாபா பாவேமய அேர்களது
பிள்மளகளில் ஒருேராகக் கருே வேண்டும். எடுத்துக்காட்டாக ஒரு பண்மணயாருக்கு மூன்று
குைந்மேகள் இருந்ோல் விவைாபா பாவேமய நான்காேது குைந்மேயாகக் கருதி, ேைது நிைத்தில்
நாலில் ஒரு பங்மக ோைைாக ககாடுக்க வேண்டும். இப்படி ஒரு வகாரிக்மகவயாடு குஜராத்தில்
ேைது ஆசிரைத்திலிருந்து நமடபயணைாகப் புறப்பட்டு, கன்னியாகுைரி ேமர நடந்ோர்.
விவைாபா பாவேவுக்கு முன்பாக ஒரு குழு நடந்து ககாண்டிருக்கும். அேர்கள் ஊர்
பணக்காரர்கமளச் ெந்தித்து பூமிமய ோைைாக எழுதி ோங்குோர்கள்.
ஒரு ஊரில் உள்ள பயிர் நிைங்களில் பாதிக்கு வைல் ோைைாக கிமடத்திருந்ோல், அமே 'கிராை
ோைம்’ என்பார்கள். ஒரு ோலூகாவில் பாதிக்கு வைல் பூமிோைம் கிமடத்திருந்ோல் அமே
'ோலூகா ோைம்’ என்பார்கள். இந்ே ேமகயில்ோன் நாங்குவநரி, 'ோலூகா ோைம்’
என்றமைக்கப்பட்டது.
வடகரை கிராைத்தில் இருந்த பபதமில்லாத சமூக ைாழ்க்மக முமை, பலமரயும் கைரக் கூடியதாக
இருந்தது. ைழக்கைாக கிராைங்களில் இருப்பது பபால் உழுபைார், உழுவித்து உண்பபார் என இரு
பிரிவுகள் இல்லாைல், 'உழுது-விமதத்து-அறுைமை சசய்து உண்பபார்' என்கிை ஒபர பிரிவினர்
ைட்டுபை இருந்தனர். இது, 'பதைல்’ (Search) என்ை அமைப்பிலிருந்து ைந்திருந்த இமைஞர்கமை
சைகுைாகக் கைர்ந்தது!
ஊர் திரும்பிய பஜாசப், தன்மனயத்த ைற்ை இமைஞர்களுைன் இதுபற்றி கருத்துப் பரிைாை... அதிக
இமைஞர்கள் அமைதித் தீவு பநாக்கி ைந்தார்கள். அதிசலாருைர்... திருச்சி, தண்ணீர்ப்பள்ளி
பகுதிமயச் பசர்ந்த பக. பலாகநாதன். இைமையிபலபய தந்மதமய இழந்தைர். இைமரயும்
ைைகமர கிராைம் கைர்ந்து சகாண்ைது. ைசதி ைாய்ப்பு குமைந்த குடும்பத்தினர் சைய்ைருத்தி
பாடுபடுைமதக் கண்ை அைர், ைைகமர கிராைத்தில் சதாைர்ந்து தங்கி பணியாற்ை முடிவு
சசய்தார். ஆனால், ஒரு சையம் தன்னுமைய ஊருக்கு அைர் சசன்ைபபாது, 'இைர்
தண்ணீர்பள்ளிக்குத் பதமை' என்று சசால்லி, அங்கிருந்த அருள்தந்மத தக்க மைத்துக்
சகாண்ைார்!
அடுத்தபடியாக ைைகமரக்கு ைந்து பசர்ந்த இமைஞர் சி. சுப்பிரைணியம்,
பலாகநாதன் விட்டுச் சசன்ை பணிகமைத் சதாைர்ந்தார். அைர் ஒரு நாள்
சஜகன்னாதன் என்பைமர அமழத்து ைந்தார். கர்நாைக ைாநிலத்மதச் பசர்ந்த
சஜகன்னாதன், பார்மையற்ைைர்களுக்குப் பாைம் சசால்லிக் சகாடுப்பைர்.
அைர், அமைதித் தீவு பற்றி பகள்விப்பட்டு, அமதப் பார்க்கும் ஆர்ைத்பதாடு
கைக்காடு ைந்து பசர்ந்தார். ஒரு ைாரபை தங்கியிருந்த அைமரயும், ைைகமர
கிராைம் கைர்ந்துவிட்ைது. சதாைர்ந்து, இங்பகபய நிரந்தரைாக அைர்
பணியாற்ை முடிவு சசய்ததன் விமைைாக, அங்கு ைாமல பநரக் கல்வி
ஆரம்பைானது.
-இன்னும் பேசுபவன்...
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் - வலிமம பேற்ே வடகமை !
1979-ம் ஆண்டில் நான் களக்காட்னட விட்டு நகர்ந்த பிறகு, ஜகாஞ்ே நாட்களில் ஜெகனும்
ஜவளினயற னவண்டி வந்தது. ஆனாலும் வடகனையின் வளர்ச்சி தனடயில்ைாமல் முன் னநாக்கிப்
பாய்ந்தது.
-இன்னும் னபசுனவன்...
''நம்மாழ்வார்தான் எங்க சாமி...'' நநகிழும் வடகரை மக்கள்
''அய்யா, அரமதித் தீவுல பவரல பார்த்தப்ப தினமும் எங்க ஊருக்கு வந்திடுவாங்க. இதுதான்
விவசாயம்னு எங்க ரக புடிச்சு கத்துக் நகாடுத்த சாமிபய அவுங்கதான். அதுக்கு முன்ன வரை
கண்டரத விரதச்சுட்டு இருந்பதாம். இந்தப் பயிரை இப்படி நவள்ைாரம நசஞ்சாத்தான் லாபம்
கிரடக்கும்னு எங்க மக்களுக்குச் நசால்லிக் நகாடுத்து, எங்க மகிழ்ச்சியில முகம் மலந்தவரு.
அவர்தான் எங்களுக்கு பட்டுப்புழு வைர்ப்ரபயும் அறிமுகப்படுத்துனாரு. நதாடக்கத்தில்,
எங்களுக்கு பட்டுப்புழுனா என்னனுகூடத் நதரியாது. அது கடிக்கும்னு பயந்து சுணக்கமா
இருந்பதாம். ஒரு நாள் எங்க ஊருக்கு வந்தவரு, 'நபரிய பால்ைாஜ், என் சட்ரட பாக்நகட்ல என்ன
இருக்குனு பாரு?’னு பாக்நகட்டில் இருந்து ஒரு பட்டுப்புழுரவ எடுத்துக் காட்டுனாரு. மூணு
மணி பநைமா என் பாக்நகட்ல இருக்கு. என்ரன கடிக்கவா நசஞ்சுச்சு. ரதரியமா இரத வைருங்க.
இது ஒண்ணும் பண்ணாதுனு ஊக்கம் நகாடுத்தார். இன்னிக்கு எங்க கிைாமபம நபாருைாதாை
ரீதியா இவ்வைவு முன்பனறியிருக்குனா... அதுக்குக் காைணம் அய்யாதான்'' என்றபபாது நபரிய
பால்ைாஜின் கண்களில் ஆனந்தமாக வழிந்பதாடியது நீர்!
அவரைத் நதாடர்ந்த சின்ன பால்ைாஜ், ''எங்க ஊருல எல்லாருபம கம்யூனிஸ்ட் கட்சிதான். இங்க
மத்தக் கட்சிகளுக்பகா, சாதி அரமப்புகளுக்பகா இடம் கிரடயாது. அந்த பநைத்துலதான்
அரமதித்தீவுக்கு நம்மாழ்வார் வந்தாங்க. எங்க கிைாமத்பதாட பழக்க வழக்கத்ரதப் பார்த்தவரு,
எங்க கிைாமத்ரத தத்நதடுத்துக்கிட்டாரு. எங்க ஊருல பாலர் பள்ளி வர்றதுக்கு முயற்சி எடுத்ததும்
அவர்தான். அது, வைரலனா கல்வி நிரலயில் எங்க கிைாமம் நைாம்ப பின்னாடி இருந்திருக்கும்.
அபதமாதிரி, ஒரு முதிபயார் பள்ளியும் நதாடங்கி நவச்சார்.
''நான் கனைா வங்கியில் பவரல பார்த்து ஓய்வு நபற்றவன். இப்ப ெனசக்தி பத்திரிக்ரகயில்
பமபனெைா இருக்பகன். எங்க ஊர்ல நான் டிகிரி முடிச்சுட்டு சுத்திட்டு இருந்தப்ப, எனக்கு
பபாட்டித் பதர்வுக்கு வழிகாட்டியது நம்மாழ்வார்தான். தினமும் எங்க ஊருக்கு வருவாரு. மாரல
பநைங்களில் வாலிபால், கபடினு எங்க கூட இருந்து விரையாடுவார். இன்னிக்கு உலகம்
முழுசுக்கும் அவரைத் நதரிஞ்சிருந்தாலும் வடகரைரய மறக்காம இருக்கறதுதான் அவபைாட
நபருந்தன்ரம'' என்று நநகிழ்ச்சியுடன் நசான்னார், அந்த ஊரைச் பசர்ந்த மகாலிங்கம்.
''அய்யா, நான் பாலா... பாலதண்டாயுதம் பபசுபதன். இந்தப் பபரை எனக்கு நீங்கதான் நவச்சீக.
'விமான விபத்துல காலமான கம்யூனிஸ்ட் தரலவபைாட பபர். அபதமாதிரி வீைமுள்ை
பபாைாளியா வானு நசான்னீக’னு எங்க அப்பா அடிக்கடி நசால்லுவாக'' என்றவரின் குைல்
பமற்நகாண்டு பபச முடியாமல் நநகிழ்ச்சியால் உரடந்தது!
-இன்னும் பபசுபவன்.
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்
உழைப்ழேச் சுரண்டிய மடம்... விழித்தெை ழவத்ெ பொைர்கள்..!
வரலாறு
அழெக் பகட்டு பகாேமான பேஸ்கார், 'என்னடா உங்க ஊர் தநல்ழல திருடிக்கிட்டா போபேன்’
என்று ஆத்திரத்துடன் பகட்டவர், 'நீ அைடா உன் ோட்டுக்கு’ என்று தநல் அைப்ேவரிடம்
தசான்னார். அென்ேடிபய அவரும் அைக்க ஆரம்பிக்க... நான்ழகந்து பேர் பசர்ந்து மரக்காழலப்
பிடுங்கி, அடித்து தநாறுக்கினார்கள். பேஸ்கார் பகாேமாக தவளிபயறினார்.
-இன்னும் மேசுமேன்...
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்
கந்தசாமியும்... கண்துடைப்புக் குழுக்களும்!
அதற்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டு... ஆண்டு விழா! அதன் முடிவில் இரவு உணவு ேரிமாேப்ேட்ைது.
அடேயில் போதிய இைவசதியில்டல. கீழ்தட்டுப் ேணியாளர்கள், 'நாங்கள் அடுத்த ேந்தியில்
அமர்கிபோம்’ என ஒதுங்கி நின்ோர்கள்.
1974-ம் ஆண்டு, தமிழ்நாடு முழுவதும் வேட்சி ஏற்ேட்ைது. அடமதித் தீவு உதவியுைன் பவட்டிக்
பகாடுக்கப்ேட்டிருந்த முப்ேது கிணறுகளில் தண்ணீர் இல்டல. 'காசா’ என்ே பதாண்டு
நிறுவனத்டத அணுகிபனன். அதன் ேணியாளர்கள் எனக்கு நல்ல நண்ேர்கள். அவர்கள்
ஆழப்ேடுத்த உதவியதில், 24 கிணறுகளில் தண்ணீர் கிடைத்தது.
-இன்னும் பேசுபேன்
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்
சூது கவ்விய களக்காடு...வரபவற்பு ச ான்ன தர்மபுரி !
'அந்தத் தளலவர் உன் மீது கபாறாளை ககாண்டிருக்கிறார். உன்ளை ஒரு கம்யூனிஸ்ட் என்று
என்னிடம் கொன்ைார்.
நான் ககாடுக்கும் ஊதியத்துக்கு காளல எட்டு ைணியிலிருந்து ைாளல 4 ைணி வளர நம்ைாழ்வார்
வவளல கெய்கிறார். அதற்குப் பிறகு அவர் என்ை ஆைாலும், எைக்குக் கவளல இல்ளல என்று
கொல்லியிருக்கிவறன். அவரிடம் எச்ெரிக்ளகயாக இரு. உைக்கு அவரால் ஆபத்து வரக்கூடும்’
என்று வான் கம்பர்ட் என்னிடம் முன்வப கொல்லியிருந்தார். அவரின் துல்லியைாைப் பார்ளவ,
எைக்கு நிம்ைதிளயக் ககாடுத்தது.
'நைது எதிரி நம்ளைப் பற்றி தவறாகப் வபசிைால்... நாம் ெரியாக இருக்கிவறாம் என்று கபாருள்’
என்று கொன்ைார் கபான்னீலன்!
அடுத்ததாக எஸ்.எஸ். தியாகராஜளை ெந்திக்க வநர்ந்தது. 'இதில் வருத்தப்படுவதற்கு
ஒன்றுமில்ளல. ஒரு முதலாளித்துவ வதெத்தில், ஓர் ஒன்றியத்தில் ைட்டும் வொஷலிெத்ளதக்
ககாண்டு வருவது ொத்தியமில்ளலதாவை!’ என்றார்.
'கீழ் வகார்ட்டில் வதாற்றவர், வைல் வகார்ட் வபாவார்தாவை. அங்வக வதாற்றவர் அதற்கும் வைல்
வகார்ட் வபாவார்தாவை. ஆதலால், நீதிைன்றம் தீர்வு தரமுடியாதுதாவை’ என்று வயாசிக்க
ளவத்தார்.
-இன்னும் பேசுபவன்..
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்
மம்ேட்டியான் காட்டில் மக்கள் ேணி...!
1979-ம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் 8-ம் தததி தருமபுரி மலைக்குப் புறப்பட்த ாம். ஸ் ான்லி முக்கட்,
தைண்ட் த ாவர் வண்டியில் எங்கலை அலைத்துச் சென்றார். என்னு ன் ஆஸ்வால்டு
குவிண் ால், திம்மயன் தமலும் இருவர் பயணித்தனர். ஆஸ்வால்டு ஒரு சபாறியாைர். அவருக்கு
செருக்கமானவர்கள், அவல 'ஆஸி’ என்று சுருக்கமாக அலைப்பார்கள். 'ஆஸி’க்கும் எனக்கும்
அன்று ஏற்பட் ெட்பு இன்றும் சதா ர்கிறது.
ஒவ்சவாரு ஊரிலும் பத்து முதல் ஐம்பது வீடுகள் வல இருந்தன. சவள்லையர்கள் ஆண் தபாது
உள்ொட்டுப் பல ப் பிரிவு இங்தக இருந்தது. ஆதைால் இந்த வட் ா த்துக்கு
'ொட் ார்பாலையம்' என்று சபயர் சூட் ப்பட் து.
ொட் ாபாலையத்தின்
வைர்ச்சித் திட் ங்கள்
அலனத்தும் ஊ ாட்சி ஒன்றியக்
குறிப்தபடுகளிதைதய
அ க்கமாகி இருந்தது. அலதத்
தவி , தமாட் ாகி மற்றும்
அலதச் சுற்றியுள்ை
கி ாமங்களில் ஒருங்கிலணந்த கி ாம வைர்ச்சித் திட் ம் ஒன்று செயல்பட்டு வந்தது. அதன்
இயக்குெர் ஃபி ான்சிஸ், மக்கள் வீடு கட்டிக் சகாள்வதற்கு ஒத்தாலெ செய்து சகாண்டிருந்தார்.
இவர் பக்கத்திலுள்ை தெசு ாெபு ம் என்ற ஊரில் சகாஞ்ெ காைம் மதக் க லமகலை நிலறதவற்றி
வந்தார். சபரிய ொமியாத ாடு ெண்ல முற்றியதபாது சவளிதய வந்து தமாட் ாகி கி ாம
முன்தனற்றத் திட் த்லத ஆ ம்பித்திருந்தார். அவர் நிதி தவண்டி அணுகியதபாது, ஆக்ஸ்ஃதபம்
(ளிஜ்யீணீனீ) நிறுவனமும் அதன் கை இயக்குெர் ஸ் ான்லி முக்கட்டும் தயாசித்தனர்.
அந்த தெ த்தில் ொடு முழுவதும் ஒரு வதந்தி ப வியிருந்தது. அசமரிக்கா, 'ஸ்லகைாப்’ என்ற
செயற்லகக் தகாலை வான்சவளியில் சுற்றவிட்டிருந்தது. 'அது சொறுங்கி விைப்தபாகிறது. பூமி
அழியப் தபாகிறது' என்ற வதந்தி செய்தித்தாள்கலை நி ப்பியிருந்தது.
பத்து ரூபாய் தொட்டின் சவள்லைப் பகுதியில் துலையிட்டு நூலைப் தபாட்டு இரு காதிலும்
கட்டியிருந்தார்கள். பூமி அழிவதற்குள் குடித்துத் தீர்த்து விடுவது என்ற முடிவு ன் அவர்கள்
இருந்தார்கள். எங்கலைப் பார்த்து ஒரு குடிகா ர், 'த ய், உைகதம அழியப் தபாகுது. எதுக்காக
காருை ஏறி சுத்துறீங்க. எங்கதைா வந்து தெந்துக்குங்க’ என்றார்.
தமாட் ாகி மக்களுல ய கைாொ த்துக்கு இது ஓர் எடுத்துக்காட்டு மட்டுதம. மற்றபடி
அம்மக்கலை அச்சுறுத்தும் சபரியெக்தி சுள்ளி சபாறுக்கப் தபாகும் சபண்களின் லகயிலுள்ை
அரிவாலைப் பிடுங்கிக் சகாள்ளும் வன அதிகாரிகள்தாம்.
தமாட் ாகி மக்கள் 'லிங்காயத்’ பிரிலவச் தெர்ந்த கன்ன சமாழி தபசுபவர்கள். பள்ளிக்கூ
ஆசிரியர் மாதம் ஒரு ொள் வந்து எல்ைாப் பிள்லைகளுக்கும் வருலகக் குறியிட்டு, ெக த்துக்குத்
திரும்பி தன் மாதச் ெம்பைத்லதப் சபற்றுக் சகாள்வார்.
ஒரு வா ம் சென்ற பிறகு ஸ் ான்லி முக்கட் எங்கலை கர்ொ கப் பகுதிக்கு அலைத்துச் சென்றார்.
அங்கு ஒரு அருள்தந்லத ஓல களின் குறுக்தக சபரிய பாறாங்கற்கலைப் பு ட்டிப் தபாட்டு
தண்ணீர் ததங்கி ததங்கி செல்வதற்கு வழி செய்திருந்தார். அதனால் ஓல யின் இருபுறமும்
நிைத்தடி நீர் உயர்ந்திருந்தது. கிணறுகள் ததாண்டி ஏற்றம் இலறத்து உைவர்கள் பயிர் லவத்துக்
சகாண்டிருந்தார்கள். எங்களுல ய பணியும் கிட் த்தட் இது தபான்றுதான் இருக்கப்
தபாகிறசதன்று முடிவு செய்து தமாட் ாகிக்கு திரும்பிதனாம்.
-இன்னும் பேசுபவன்
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்
ஓவியம்: ஹரன்
'
பமாட்ராகி என்கிே பேயருக்கு ஒரு காரணம் இருந்தது. அந்த ஊர் மக்கள் சாகுேடி பசய்யும்
முக்கியமான ேயிர் 'ஆரியம்’ என்று அவர்கைால் அளைக்கப்ேடும் பகழ்வரகு (ராகி). முன்பனாரு
காலத்தில் பகாளையில் பேய்த மளையில், அறுவளை பசய்திருந்த ராகி ேயிர்களின் மூட்டிலிருந்து
புதிய தளிர்கள் வைர்ந்து தானியம் விளைந்ததாம். இளதப் ோர்த்த மற்ே ஊர்காரர்கள் 'மூட்டு ராகி,
மூட்டு ராகி’ என அளைத்திருக்கிோர்கள். இந்தப் பேயர், பின்னாளில் பமாட்டுராகியாகி, பிேகு
பமாட்ராகி என்று ஆகிவிட்ைது.
''போடு'' என்பேன்.
''ஓடி வருது ஒரு குருவி, ஓடி வளைக்குது மறு குருவி, மூக்கு சிவக்குது மூணாவது குருவி, முந்நூறு
முட்ளையிடுது நாலாவது குருவி'' என்ோன்.
-இன்னும் பேசுபேன்..
அஞ்சட்டி மலையில் பிறந்த ஞானம்..!
நம்மாழ்வார் ஓவியம்: ஹரன்
பள்ளிக்கூடம் பார்த்தறியாத அந்தப் பபண், 'காயான பிறகு பூவாவது எது? பழமான பிறகு
காயாவது எது?’ என்று விடுகததகதை எடுத்துவிட, என்னிடத்தில் விதட இல்தை. ஆனால்,
நாங்கள் சிை கததகதைப் பபாட்டு, அவள் பதில் ப ால்ை முடியாது நின்றபபாது,
அவளிடமிருந்து விதடதய வாங்கிபனாம். காயான பிறகு பூவாவது... பதங்காய். பழமான பிறகு
காயாவது... எலுமிச் ம்பழம்!
அடுத்த சிை நாட்களில் ஒரு மாதை பநரத்தில் வீட்டுக்கு முன் இருந்த ஒரு பாதறயில்
அமர்ந்திருந்பதன். அப்பபாது வந்த ஓர் இதைஞன், ''நாங்கள் மதழ வருமா... இல்தையாங்கறத
பசுக்கதை பவச்ப பதரிஞ்சுக்குபவாம்!’' என்றான். ''எப்படி?’' என்ற என் பகள்விக்கு,
''காதையிை பசுதவக் குளிப்பாட்டி பமய்ச் லுக்கு அனுப்புபவாம். வீட்டுக்கு முன்ன ாணம்
பதளிச்சு பகாைமிட்டு பவப்பபாம். ாயந்திரம் பசு திரும்பி வந்ததும், முற்றத்தில் நிறுத்தி பூத
ப ய்து, பசுதவ வணங்கி, 'மாததயா, எங்களுக்கு மதழதயக் பகாடுக்கணும்’னு
பவண்டிக்குபவாம். பசு பகாஞ் மா மூத்திரம் பபய்ஞ் ா, பகாதட மதழ பபய்யும். நிதறய
மூத்திரம் பபஞ் ா பருவமதழ. மூத்திரம் பபய்யைனா, மதழ வராதுனு புரிஞ்சுக்குபவாம்'' என்று
பதில் தந்தான்.
சுதவயான இந்தத் தகவதை, பபரியாவுடன் (பபரிய நாயக் ாமி) பகிர்ந்பதன். அவர் ஒரு
பயா தனதய முன் தவத்தார். அதன்படி, பசுவிடம் மதழ பகட்பதத, நாடகமாக்கிபனாம். இரவு
உணவுக்குப் பிறகு மக்கள் ஊர் மத்திக்கு வந்தார்கள். இரண்டு இதைஞர்கதை பதர்ந்பதடுத்பதாம்.
ஒருவன் குனிந்து பகாண்டான். இரண்டு தககதையும் காபதாடு ஒட்டி உயர்த்த, அது மாட்டுக்
பகாம்பாகியது. இரண்டாவது இதைஞன் முன்னிருப்பவனின் இதடதயப் பற்றி ததைதயக்
குனிந்து பகாண்டான். ஒரு தக பின் பக்கம் பதாங்கி, வாைாகியது. பமபை பபார்தவதயப்
பபாட்டுப் பபார்த்த... நாலுகால் பசு நடந்துவந்து, மக்கள் மத்தியில் நின்றது. நாடகமும்
பதாடங்கியது.
இரண்டு பபர், பசு முன்பாக விழுந்து கும்பிட்டு, 'மாததயா, எங்களுக்கு மதழதயக் பகாடுக்க
பவண்டும்’ என்றனர்.
பார்தவயாைர்கள் சிைர் திடுபமன எழுந்பதாடி வந்து, விழுந்து கும்பிட்டு, 'இனி தப்பு ப ய்ய
மாட்படாம். மன்னிச்சிடு மாததயா’ என்று மன்றாடியக் காட்சி, அதனவதரயும் ஆச் ர்ய
த்துக்குள் ஆழ்த்தியது.
' ரி, காை மதழதயக் பகாடுக்கிபறன். ஆரியம், அவதரக் பகாட்தட தவத்து பிதழத்துக்
பகாள்ளுங்கள்’ என்று பசு ஆசி வழங்க, கைகைப்பாக கதைந்தது கூட்டம்.
இதுபபான்ற நிகழ்ச்சிகளில் முன்னிதை வகித்துப் பங்பகற்றவர் சிவா என்ற வாலிபர். ஒரு கிபைா
மீட்டர் பதாதைவில் அவருக்கு நிைம் இருந்தது. அது, இரண்டு யாதனகள் எதிபரதிபர படுத்தது
பபாை பமடும் பள்ைமுமாக இருந்தது. இந்த நிைத்தத, மதழ நீர் ப மிப்பதற்கான மாதிரி
பண்தணயாக்க முடிவு ப ய்பதாம். நிைத்திபை பகாட்டதக அதமத்பதாம். நிைத்தத மதைத்
பதாட்ட ாகுபடிக்கு ப ய்வதுபபாை தட்டுத் தட்டாக மப்படுத்த பவண்டியிருந்தது. சிவாவின்
தம்பி மாததயன், நிைத்தில் ப ாம்பல் படாமல் உதழக்கக் கூடியவர். மாததயனிடம் இரண்டு
இதணப் பசுக்கள் இருந்தன. ஓர் இதண கைப்தபக்கு... மற்பறார் இதண, பூமிதயச்
மப்படுத்தும் பைதகக்கு. மாததயன் ஏதரப் பிடித்திருப்பார். நான் மட்டப் பைதகதய
பிடித்திருப்பபன். பதாடர்ந்து பவதைகள் நடந்ததால், நிைம் மாறிக் பகாண்டிருந்தது.
-இன்னும் பபசுபவன்...
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் !
அறியா நிலைக்குச் சென்ோல்தான் அறிய முடியும் !
''நாங்கள் தருகிபோம்!''
நாட்டார்ோலையம் ஊராட்சியில் அதிக ஓய்வு கிலடத்தது. அந்த நாட்களில் நான் ேடித்த மூன்று
கட்டுலரகள் எனது சிந்தலனயில் சேரிய தாக்கத்லத ஏற்ேடுத்தின. அவற்றில் ஒன்று
'ேங்சகடுக்கும் கல்வியும் வைர்ச்சியும்'. அந்தக் கட்டுலர சொல்வது இதுதான்... ேடித்த ஒருவர்,
'ெமூக பெலவ செய்யப் போகிபேன்’ என்று கிராமத்துக்குச் செல்கிோர். அவருக்கு உைகியல் அறிவு
கிராமத்தாலரவிட ஒப்பீட்டைவில் கூடுதைாகபவ சதரியும். ஆனால், அந்த ஊர் நிைவரம் அங்கு
வாழும் மக்களுக்குத்தான் கூடுதைாகத் சதரியும். அந்த வட்டாரத்தில் நிைவும் ெமூக உேவுகள்
எப்ேடிப்ேட்டலவ; தட்ேசவப்ே நிலை என்ன; பவலைவாய்ப்புகள் எப்ேடி உள்ைன; கல்வித்
தரம் எப்ேடிப்ேட்டது; காட்டு விைங்குகள் என்ன மாதிரி சதாந்தரவு தருகின்ேன? என்ேது போன்ே
விவரங்கள், சவளியிலிருந்து
போனவலரவிட, அங்பகபய
வைர்ந்தவர்களுக்குத்தான் அதிகம்
சதரியும். ஆதைால், பெலவ செய்யச்
செல்ேவர் முதலில் உள்ளூர்
நிலைலமலயக் கற்ேறியும் ேணியில்
தன்லன ஈடுேடுத்திக் சகாள்ை
பவண்டும்.
மாலதயன் மற்றும் ஊர் மக்களுடன் இலணந்து, நிைத்தில் இேங்கி பவலை செய்ய ஆரம்பித்த
பிேகு, 'முழுவதும் நான் கிராமத்தானாக மாறி விட்படன்’ என்று சொல்ை முடியவில்லை. என்லன
'ொர்’ என்பே இலைஞர்கள் அலைத்தார்கள். ஒரு நாள் மாலை இலைஞர்களுடன் பேச்லெ இப்ேடி
ஆரம்பித்பதன். ''நமது ஊரில் 'ொர்’ இருக்கிோர்கைா?'' என்று பகட்படன். ''இல்லை
அஞ்ெட்டியில்தான் போலீஸ் ஸ்படஷனில் ஒரு ொர் இருக்கிோர்'' என்று சொன்னார்கள். ''நான்
அந்த போலீஸ்காரர் போைவா இருக்கிபேன்'' என்று பகட்படன். ''நீங்க சேரியவங்க. அதனாை
உங்கலை 'ொர்' என்றுதான் கூப்பிடணும்'' என்ேனர்.
'வால்கா சிந்து முதல் கங்லக வலர’ என்ே புத்தகத்தில் ராகுை ொங்கிருத்தியாயன் சொல்லியிருந்த
நிகழ்லவ அவர்களுக்கு விவரித்பதன். ஒரு தலையாரி, குத்தலக விவொயி வீட்டுக்கு வருகிோன்.
வீட்டில் ஆடவன் இல்லை. 'நாலை ஜமீன்தார் ஊருக்கு வருகிோர், ோல் பவண்டும்' என்று
தலையாரி பகட்கிோன். வீட்டுக்காரி, 'எங்கள் வீட்டில் மாடு ஏது... நாங்கள் எப்ேடி ோல் சகாடுக்க
முடியும்?' என்று பகட்கிோள். கூலர பமலிருந்த அவலரக்காலயப் ேறிப்ேதற்கு தலையாரி
தாவுகிோன். '’ஒபர ஒரு காய்தான் காய்த்திருக்கிேது. நாங்கள் அதில் ஒன்லேயாவது கறி செய்து
ொப்பிட பவண்டும். விட்டுவிட்டு போ’ என்று சகஞ்சுகிோள். அவள் குைந்லத சேற்றுக் சகாஞ்ெ
நாள் மட்டுபம ஆகிேது. சவளுத்துப்போய் லநந்த உடம்பு. அலத கவனித்த தலையாரி
'ஜமீன்தாருக்கு ோல் சகாடுக்க முடியுமா முடியாதா?’ என்று பகட்டான். 'மாடு இல்லை என்று
முன்பே சொன்பனபன’ என்று வீட்டுக்காரி ேதில் சொல்கிோள். 'வருகிபேன்’ என்று போனவன்,
இன்னும் ஒரு ஆளுடன் வருகிோன். வீட்டுக்காரிலய மரத்தடியில் கயிற்ோல் கட்டி, அவள்
மார்பிலிருந்து ோல் கேந்து சகாண்டு செல்கிோர்கள்.
'ஐயா என்று கூப்பிடைாமா?’ என்ோர்கள். ''இங்கிலீஸ் 'ொர்', தமிழில் 'ஐயா'தாபன. பிேகு எப்ேடி
அலைப்ேது?'' என்று குைம்பினார்கள். ''எனக்கு அம்மா, அப்ோ லவத்த சேயர் நம்மாழ்வார்.
அப்ேடிபய அலைக்கைாம்'' என்பேன். மூச்சு திணறிய இலைஞர்கள், '’நீங்களும் நானும் ெமமாக
முடியுமா?'' என்று பகட்டார்கள். ''உங்கள் ெட்லடலய எங்களுக்குக் சகாடுத்து விடுவீர்கைா?''
என்று பகட்டார்கள். அப்போபத கைற்றி மாட்டிபனன். ''லக கடிகாரத்லத மாற்றிக்
சகாள்ைைாமா?'' என்று பகட்டார்கள். அலதயும் கைற்றி மாட்டிபனன். வீட்டிலிருந்த
ெட்லடகலைசயல்ைாம் மாற்றிபனாம். அவர்களுலடய ெட்லட எனக்குப் சோருத்தமானதாக
இல்லை. ெற்பே சிறியதாக இருந்ததால், ேனியபனாடு வாைப் ேைகிக் சகாண்படன். இப்சோழுது
ேை நண்ேர்களும், இயல்ோகப் ேைகவும் பேெவும் முன்வந்தார்கள்.
ஒரு நாள் ெலமயல்காரரின் காலை ோர்த்தபோது என் மனம் சநகிழ்ந்தது. கணுக்காலுக்கு கீபை
சேரிதாக வீங்கிப் புண் சவடித்து நீர் வடிந்து சகாண்டிருந்தது. ''காலை இப்ேடி லவத்திருக்காபத.
ேப்ோளிக் காயின் பதாலை எடுத்துவிட்டு, மாம்ேைத்லத செதுக்குவலதப் போல் செதுக்கி லவத்து
கட்டு'' என்பேன். அடுத்த வாரம் சென்ேபோது ெலமயல்காரரின் கால் வீக்கம் குலேந்து, புண் ஆறி
இருந்தது. ''நான் சொன்னலத செய்தாயா?'' என்று பகட்படன். ''செய்ததால்தான் பவலைக்கு
வந்திருக்கிபேன்'' என்ோர். ஒரு சிகிச்லெலய நலடமுலேப்ேடுத்தி சவற்றி கண்டதில் எனக்கு
மகிழ்ச்சி கிலடத்தது. பெசுராெபுரம் ேயணங்கள் அதிக நாள் நீடிக்கவில்லை. அதற்கும் ஓர் காரணம்
இருந்தது.
-இன்னும் பேசுபேன்..
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் !
'சார்' என்று எதற்காக அழைக்க பவண்டும்?
அதன்படிவய அேர் ேந்து நிற்க, 'நீ என்ளன சபயர் சசால்லி அளைக்க வேண்டுசமன்று
சசான்னாயா?’ என்று வகட்டார் பங்குத்தந்ளத. 'இல்ளை சாமி, நான் அப்படிச் சசால்ைவில்ளை’
என்று ஆவ ாக்கியசாமி மறுத்தார். 'நீ சசால்லியிருப்பாயடா’ என்று பங்குத்தந்ளத குற்றம்சாட்ட...
கி ாமத்தில் ேைக்கமாகச்
சசய்ேதுவபாை காய்ந்த சாணிளயப்
சபாடி சசய்து மூக்கிலிட்டார்கள்.
சகாஞ்ச வந த்தில் த்தம் ேழிேது
குளறந்தது. பிறகு, சசருமல்
ேந்தவபாது மறுபடியும் த்தம்
சபருகியது. எங்களிடம் 'டாக்டர்' வேளை பார்த்தேர், ாணுேத்திலிருந்து திரும்பியிருந்த
'கம்பவுண்டர்’, அேர் இ ண்டு முளற ளகயில் ஊசி ஏற்றினார். த்தம் நின்றபாடில்ளை.
மறுநாள் காளை டாக்டர் பஞ்ளச எடுத்தவபாது, த்தம் சேளிவயறி அேர் சேள்ளைக் வகாட்ளட
நளனத்தது. மறுபடியும் மருந்தில் நளனத்த பஞ்ளச எடுத்து மூக்கில் திணித்தார். மறுநாள் காளை
ேள த்தம் நிற்காவிட்டால், 'அறுளே சிகிச்ளச சசய்ேது’ என முடிவு சசய்தார்.
வமாட் ாகி ோழ்க்ளக மீண்டும் சதாடர்ந்தது. கி ாமத்தில் சபய்யும் மளை நீர், அறுத்வதாடிகள்
ேழியாகச் சசன்று புலிக்குன்று பகுதியில் காவிரியில் கைக்கிறது.
'இந்த நீர், உள்ளூர் மக்களுக்குப் பயன்பட்ட பிறகு, காவிரியில் கைக்க வேண்டும்’ என்று முடிவு
சசய்வதாம். குறுகைாகச் சசன்ற ஓளடயின் குறுக்வக தடுப்பளண கட்டுேதில் ஆசி ஈடுபட்டார்.
அது சேற்றிக மாகவும் முடிந்தது.
-இன்னும் வபசுவேன்...
வினையாக மாறிய... வினை சேகரிப்பு..!
ஓவியம்: ஹரன்
-இன்னும் சபசுசவன்
ஓடையில் மிதந்து வந்த ஆபத்து..!
ஒரு ளரஞ்ேர், இரண்டு வனவர், நான்கு காப்பாளர், இருபது அடியாட்கள் என ஒரு லாரியில் வந்து,
டகளயாடு வகாண்டு வந்த கரி மூட்டைடய கீளழ வகாட்டி... கண்ணில் பட்ை எல்ளலாடரயும்
அடித்து 'மரத்டத எரித்துக் கரியாக்கியது யார்..?’ என்று ளகட்டு லாரியில் ஏற்றியிருக்கிறார்கள்.
அடதப் பார்த்த ஓர் இடளஞன்தான் ளதவாலயத்துக்குள் புகுந்து... 'வகாள்டள, வகாடல' என
அலறியிருக்கிறான். பதறி ஓடிவந்த அடனவரும் லாரியில் வந்தவர்கடள மைக்கிப் பிடித்து சிடற
டவத்தார்கள். 'அரசு அலுவலர்கடள சிடற டவப்பது அரோங்கத்தின் ளகாபத்டதத் தூண்டி விடும்’
என்படத உணர்ந்த வழிகாட்டிகள், 'ளேசுராேபுரத்துக்குள் புகுந்து, வழியில் வேன்றவடர எல்லாம்
பிடித்து, அடித்து லாரியில் ஏற்றிய குற்றத்டத ஒப்புக் வகாள்கிளறாம்’ என்று எழுதி,
அதிகாரிகடளக் டகயப்பமிைச் வோன்னார்கள். அதற்கு, அவர்கள் ேம்மதிக்கவில்டல.
'கிரோ த்து க்கள், முன்ப ல்ைோம் அடக்க ஒடுக்க ோகவும், ணிவுடனும் பசோன்னறதக் மகட்டு
பகோண்டுதோன் இருந்தோர்கள். பவள்றளச் சட்றட ம ோட்டவர்கள் நோலு ம ர் வந்த பிைகுதோன்
நிறைற தறைகீழோக ோறி விட்டது. எதற்பகடுத்தோலும் உரிற கறளப் ற்றி ம சுகிைோர்கள்.
வன அலுவைர் கறள எதிர்த்து, மகள்வி மகட்கிைோர்கள். இப்ப ோழுது அதிகோரிகளின் உறடறயக்
கிழித்து, அடித்து, கோயப் டுத்தி இருக்கிைோர் கள்’ என்று கறதறய திறச திருப்பினோர்கள்
அதிகோரிகள்.
இதும ோன்ை பிரச்றனகளோல்... ம ோட்ரோகி கிரோ த்றதவிட்டு பவளிமயை முடிவு பசய் மதோம்.
இந்த ச யத்தில், இரண்டு ஊர்களில் தடுப் றை கட்டியமதோடு, 32 மதோட்டங்களில் ல்ப ரி
வளர்த்து ட்டுபுழு வளர்க்க றவத்திருந்தோர் ஆஸ்வோல்டு!
இந்தியன் சமூக நிறுவனம் மூை ோக ப ரிய நோயகசோமி, ஜோன் பிரிட்மடோ என்ை இருவர்
எங்களுக்கு அறிமுக ோனோர்கள். ஆஸ்வோல்டு, நோன், ற்ை இருவரு ோக இருந்த இந்த நோல்வர்
குழு... 'தஞ்சோவூர் ோவட்டத்தில் ணி பசய்யைோம்’ என முடிபவடுத்து, ம ோட்ரோகி க்களிடம்
பிரியோவிறட ப ற்றுப் புைப் ட்மடோம். முதலில், தஞ்சோவூர் ோவட்டம், பூதலூர் ஒன்றியம்
பசன்று மவறைறயத் பதோடங்கினோர் ப ரிய நோயகசோமி. சமூகத்றத ஆய்வு பசய்வதில் அவர்
தனிப் யிற்சி ப ற்ைவர். இங்மக திருச்சி-தஞ்சோவூர் பதோடர்வண்டிப் ோறதக்கு பதற்மக உள்ள
குதியில் றழ குறைவு. சுருக்க ோகச் பசோன்னோல்... ோவட்டத்திமைமய வறுற ப் ட்ட க்கள்
வோழும் குதி. இங்மக ணியோற்ை முடிவு பசய்த நோங்கள் பதோடர்பு பகோண்ட முதல் இறளஞர்...
வளப் க்குடி, ஜீவோனந்தம். அரசியல் கட்சிகளின் பிரசோரத்தில் ங்குபகோண்ட அனு வம்
பகோண்டவர். சிைந்த க டி வீரர்!
ஜீவோனந்தம் மூை ோக க்கத்து ஊர் இறளஞர்கறளத் பதோடர்பு பகோண்மடோம். எந்த ஒரு ஊரிலும்
இரண்டு ம ருக்கு ம ல் ஒன்று மசர்க்க முடியவில்றை. வளப் க்குடியில் ட்டும் ஐந்தோறு
இறளஞர்கள் மதறினோர்கள். அந்த கிரோ த்றத தறைற யிட ோகக் பகோண்டு... கோலியோக இருந்த
ஒரு வீட்றட அலுவைக ோக ோற்றி, இறளஞர்களுடன் கூடிப் ம சிமனோம். முன்மனற்ைம்
சரியோன ோறதயில் பசல்ை, ஒரு நிறுவனம் மதறவபயன முடிவு பசய்மதோம். ' க்கள் சமகோதர,
சமகோதரிகளோக வோழ்வதற்கு ஒரு தோய் வயிற்றில் பிைந்திருக்க மவண்டிய அவசியமில்றை’ என்கிை
உண்ற றய உைர்த்தும் விதத்தில் எங்கள் நிறுவனத்துக்கு 'குடும் ம்’ என ப யர் சூட்டிமனோம்.
நிர்வோகப் ப ோறுப்ற ற்ைவர்களிடம் ஒப் றடத்துவிட்டு, பின்னணியிலிருந்து வழி நடத்த
முடிவு பசய்மதன்.
1982-ம் ஆண்டில் இந்த அற ப்பில் பசயற்குழு உறுப்பினரோகத் மதர்வு பசய்யப் ட்டு... பிைகு,
தறைற ப் ப ோறுப்புக்கும் வந்மதன்.
பசன்றன முதல் கன்னியோகு ரி வறர
உறுப்பினர்கள் இருந்தோலும்...
கூட்டற ப்பில் இருந்த குழுக்களின்
எண்ணிக்றக இரு த்றதந்துக்கு ம ல்
அதிகரிக்கவில்றை. ோநிைம்
முழுவதும் முறைசோரோ கல்விப் ணி
நறடமுறைக்கு வந்தது. முன்னிரவுப்
ப ோழுதில் க்கறள ஒருங்கிறைத்து,
'ஒன்ைோகக் கற்ம ோம், எல்ைோரும்
கற்ம ோம்’ என்ை ோணியில்
கல்விறயக் பகோண்டு பசல்வதுதோன்
முறைசோரோ கல்வி. பிமரசில் நோட்டுத்
துைவி ' ோமைோ ஃப்மரபரோ’ கண்டு உைர்த்திய முறை இது. இறதச் சரியோகப் புரிந்து
பகோள்ளோதவர்கள், ஏரோள ோக களத்தில் இருந்தோர்கள். ப ரிய அளவில் நிதி ப ற்ை சோதிய
அற ப்புகளும், கிறிஸ்தவ நிறுவனங்களும் நிறைய இரு ோல் இறளஞர்கறள மவறைக்கு
அ ர்த்தி, ோல் ோடு வளர்ப் து, பிளோஸ்டிக் கூறட முறடவது, கிரோ ங்களில் றகத்பதோழில்
வளர்ப் து... ம ோன்ை ணிகறளமய ம ற்பகோண்டோர்கள்.
எங்கள் கூட்டற ப்பு, நோடு முழுவதும் உள்ள க்களுக்கு விழிப்பு உைர்றவ ஏற் டுத்துவதற்கோக
களப் ணியோளர்களுக்குப் யிற்சி அளித்தது. இந்தக் கோைகட்டத்தில் ஒரு திருப் ம் ஏற் ட்டது.
மூன்ைோம் அரங்க நோடகங்கள்... வழக்குக்கு வந்தன. ம ற்கு வங்க ோநிைத்தில் ோதல் சர்க்கோர்
தறைற யில் ரவைோக்கப் ட்ட மூன்ைோம் அரங்க நோடகங்கள், தமிழக இறளஞர்கறளக்
கவர்ந்ததில் வியப்பில்றை. பகோறடக்கோனல் றையில் பசயல் ட்ட 'பகட்ஸ்’ நிறுவனத்தின்
தறைவர், சிவோ சோந்தகு ோர், இதில் முறனப் ோகச் பசயல் ட்டோர். துறரயில் இருந்து இைவச
சட்ட உதவிக்கோக உச்ச நீதி ன்ை நீதி திகள் வி.ஆர். கிருஷ்ைய்யர், 'நீதியரசர்’ கவதி
ம ோன்ைவர்களின் உதவிமயோடு 'மசோக்மகோ’ நிறுவனம் மிகச்சிைப் ோக பசயல் ட்டது. அதனுடன்
தன்றன இறைத்துக் பகோண்ட ஃப்ரோன்சிஸ், மிகச்சிைந்த நோடகக் கறைஞரோகத் மதர்ச்சி ப ற்ைோர்.
'குடும் ம்’ அற ப்ற ச் மசர்ந்த ஜோன் பிரிட்மடோ, ரோமஜந்திரன் இருவரும் துறரறயச் மசர்ந்த
ம ரோசிரியர்கள். ரோ சோமியிடம் யிற்சி ப ற்ைவர்கள். பசயல் ோட்டுக் குழுக்களிடம் மூன்ைோம்
அரங்க நோடகம் புகுந்தவுடன், குழுக்களின் பசயல் ோடு... புதிய ரி ோைத்றதத் பதோட்டது!
இயற்கை வேளாண்கைக்கு ேழிைாட்டிய, 'இம்கை அரசு'!
ஓவியம்: ஹரன்
முதல் ைாட்சியில் நடிப் ேர்ைள் எழுந்து நிற் ார்ைள். ைற்றேர்ைள் தங்ைள் உடல்ைகள ேகளத்தும்
ைடக்கியும் ைாட்சிைகள உருோக்குோர்ைள். ஒரு வீட்டின் முைப்பு, ஏர் ைாடு, கிணறு,
குப்க த்சதாட்டி, ைாேல் நிகலயம் என்று எகத வேண்டுைாைாலும் உருோக்கிக் ைாட்ட
முடியும். ாடல் ேரிைகள வைர்ந்வதா தனித்வதா ாடுோர்ைள். முக்கியம் என்று ட்ட ேரிைகளத்
திரும் த் திரும் ப் ாடுோர்ைள். ேைைம் எப்வ ாதும் குகறோைவே இருக்கும். ச ரும் ாலும்
வ சுேகத நிறுத்தி, ஓகையிவலா அல்லது கைகையிவலா உணர்த்த வேண்டியகத உணர்த்தி
விடுோர்ைள். இதற்கு குகறந்தது ஒரு ோரம் யிற்சியும், யிற்சி இயக்குநர்ைளும் வதகே. யிற்சி
முடிந்ததும் நடிைர்ைள் அகைேரும் நாடைம் ற்றி விைர்சிக்கும் டி வைட்டுக் சைாள்ோர்ைள்.
வீதி நாடைம் குறித்து, இதற்கு வைல் விேரிப் தற்கு, இங்வை இடம் வ ாதாது. வீதி நாடைங்ைகளப்
வ ாலவே சிறு த்திரிகைைளும் ைமூைப் ணியாளர்ைளுக்கு கை சைாடுத்தை. கும் வைாணத்தில்
இருந்து 'எழுச்சி’ என்ற இதழ் சேளியாைது. குடும் ம் அகைப்பு 'ஊற்று’ என்ற இதகை
தட்டச்சில் திவு சைய்து சேளியிட்டது. திண்டுக்ைல்லிருந்து 'தடம்’, ைதுகரயிலிருந்து 'நிஜங்ைள்’
ஆகிய த்திரிகைைள் சேளிேந்தை. அகைத்துவை, ைமூைத்தில் நிைழும் முரண் ாடுைகள
சேளிக்சைாண்டு ேந்தை. ஆங்ைாங்வை ைக்ைள் ஒன்று திரண்டு ஜைநாயை உரிகைைளுக்ைாை குரல்
சைாடுக்ைத் சதாடங்கிைர். சிறந்த எழுத்தாளர்ைளும் ைவிஞர்ைளும் ாடைர்ைளும் உருோைார்ைள்.
இத்தகைய விஷயங்ைள், தமிழ்நாடு, வைரளா, ைர்நாடைா, ஆந்திரா, வைற்கு ேங்ைாளம் என்று ல
ைாநிலங்ைளிலும் நடந்தை.
1983-ம் ஆண்டு ைத்திய அரசு திடீசரன்று விழித்துக் சைாண்டது வ ால் சையல் ட்டு,
ைக்ைளுகடய விழிப்பு உணர்வு, அரசியல் எழுச்சியாை ைாறிவிடாைல் ார்த்துக் சைாண்டது.
'நடுேண் அரசின் ஒப்புதல் ச றாைல், யாரும் அந்நிய நாட்டு நிதியுதவி ச ற முடியாது. அரசு
ைார்ந்த எந்த ஒரு அதிைாரியும் எந்த ஒரு நிறுேைத்தின் அலுேலைத்துக்குள்ளும் புகுந்து
வைாதகையிடலாம்' என்சறல்லாம் ைட்டத்கதத் தீட்டியது. சுருங்ைச் சைால்ல வேண்டுவையாைால்
எல்லா சையல் ாட்டுக் குழுக்ைகளயும் அரசு தைது விரிோக்ைப் ணியாளராை ைாற்றிக்சைாண்டு
விட்டது. சையல் ாட்டுக் குழுக்ைளின் கூட்டகைப்பு, தைது ாகதகயத் திருத்தி அகைத்துக்
சைாண்டது. அரைாங்ைத்தின் சையல் ாடுைகள விைர்சிப் தற்கு ைாற்றாை, 'ைருத்துேம், ைாடு
ேளர்ப்பு, வேளாண்கை, ைல்வி, கிராைத்சதாழில் இப் டி ல துகறயிலும் ைமூைத்துக்கு
இகைோை ைாற்று முகறைகள உருோக்குேது, கூட்டகைப்க க் ைகளத்து விடுேது’ என்று
முடிசேடுத்வதாம். நான் வதர்ந்சதடுத்த துகற... இயற்கை வேளாண்கை!
அது 1983-ம் ஆண்டு. அப்வ ாது தமிழ்நாடு இரண்டு வ ரிடர்ைகளச் ைந்தித்தது. வைாகடக்
ைாலத்தில் ேறட்சி அதிைைாை இருந்தது. ைகைக் ைாலத்தில் சேள்ளம் அதிைைாை இருந்தது. ஒவர
ஆண்டில் எதிர் எதிராை இரண்டு வ ரிடர்ைகள ைந்தித்வதாம். ேறட்சியால், கிராைத்து ைக்ைள்
மூட்கட முடிச்சுைளுடன் பிகைப்புத் வதடி சேளியூர் சைல்ல ஆரம்பித்தைர். நிதி ேைங்கும்
நிறுேைம் ஒன்றுடன் வைர்ந்து நான்கு ஊர்ைளில் குடிநீர் குளங்ைகள ஆைப் டுத்திவைாம். இகதச்
சிறப் ாை சைய்ய வேண்டும் என் தற்ைாை ேட்டார ைகலக்குழுவிடம் ச ாறுப்க க் சைாடுத்து,
ேறட்சி குறித்து ல ஊர்ைளிலும் நாடைம் வ ாட்வடாம். ைக்ைள் ைத்தியில் இருந்து, நிர்ோைக்
குழுக்ைகள அகைத்வதாம். அேர்ைகளக் சைாண்வட ைருவிைள் ோங்கி ேரச் சைய்வதாம்.
'எங்கு இகளஞர்ைள் முகைப் ாை இருக்கிறார்ைள்’ என்று ார்த்தவ ாது, நான்கு ஊர்ைள் நைது
ைேைத்துக்கு ேந்தை. அந்த நான்கு ஊர்ைகளச் வைர்ந்த ைக்ைளும் தங்ைள் ஊரின் குடிநீர் குளங்ைகள
ஆைப் டுத்திக் சைாண்டைர். ைகைக் ைாலம் ேந்தவ ாது குளங்ைளில் நீர் நிகறந்தது. ைக்ைள்
உற்ைாைைகடந்தைர்.
சேள்ளம் ேடிேதற்கு ல நாட்ைள் ஆயிை. ஒன் து நாட்ைளுக்குப் பிறகு, நானும் நண் ர்ைளும்
ஒரு ஊருக்குப் வ ாவைாம். ைார் ளவு தண்ணீரில் நடக்ை வேண்டியிருந்தது. ல நிலங்ைளில்
ைாய்ந்து கிடந்த சநல் யிரின் மீது ைண் மூடிக் கிடந்தது. எங்கு வநாக்கிலும் ைண்ணீர் ேடிக்கும்
உைேர்ைகளக் ைாண முடிந்தது. ஊகர விட்டு சேளிவய ேந்தவ ாது, தகல நகரத்து, வதால்
சுருங்கிய மூதாட்டி ஒருேகரச் ைந்தித்வதாம். அவநைைாை அேருக்கு சதாண்ணூறு ேயது
இருக்ைலாம். அந்த மூதாட்டி சைான்ைது இதுதான்-
சதாடர்ந்து ைகை ச ய்ததால், ைக்ைள் ஊர் திரும்புேதற்கு அதிை நாள் பிடித்தது. அரசு சைாடுத்த
சிறிதளவு சதாகைகயக் சைாண்டு ைக்ைள் ைாலத்கத ஓட்டிைர். தமிைைத்தில் சையல் ட்ட ல
சதாண்டு நிறுேைங்ைளின் ைளப் ணியாளர்ைகள ேரேகைத்து, சேள்ள நிோரணப் ணிகய
நம்ைால் சிறப் ாை சைய்ய முடிந்தது.
'ஒவர ஆண்டில் ேறட்சியும், சேள்ளமும் ஏன் ைாறி ைாறி ேருகிறது..?’ என்ற வைள்வி தமிழ்நாடு
முழுேதும் விோதிக்ைப் ட்டது. ஆங்கிலத்தில், 'ஜிஷ்வீஸீ ஞிவீsணீstமீக்ஷீ’ என்று
ேர்ணிக்ைப் ட்ட 'இரட்கடப் வ ரிடர்’ ேருேதற்ைாை ைாரணம் 'ைரம் இல்லாததுதான்’ என்ற
தில் கிகடத்தது. ைரம் இல்கல. ஆதலால் சூரியன் பூமிகயத் தாக்கி, ேறட்சிகய உண்டு
ண்ணுகிறது. ைரம் இல்கல, அதைால் ைகை ேழிந்து ஓடி, சேள்ளப்ச ருக்கை
ஏற் டுத்துகிறது. அதைால், 'நிகறய ைரங்ைகள நட வேண்டும்’ என்ற சிந்தகை எங்ைள்
சநஞ்ைத்தில் புகுந்தது.
- இன்னும் வ சுவேன்
இயற்கைகய விகைத்ை வெளிநாட்டு நண்பர் !
நம்மாழ்ொர், ஓவியம்: ஹரன்
'முன்னேற்றம்’ என்ற பெயரில் ஒவ்ப ொரு ஆண்டும் பூமியில்... இலங்கைத் தீவின் ெரப்ெளவுக்கு
சமமொே ெரப்ெளவில் ைொடுைள் அழிக்ைப்ெடுகின்றே. இதேொல் ெரு மகை த றிப் னெொகிறது.
ப ள்ளமும், றட்சியும் அடுத்தடுத்து நிைழ்கின்றே. ஆேொலும், இதிலிருந்து இந்தியொ ெொடம்
ைற்றுக் பைொண்டதொைத் பதரியவில்கல. ஆேொல், ெணக்ைொர நொடுைள் ெலவும் இகத உணர்ந்து...
இந்தியொவிலிருக்கும் மொநிலங்ைளுக்கு நிதியுதவி பசய்ய முன் ந்தே. அப்ெடித்தொன் ஸ்வீடன்
நொடு, தமிழ்நொட்டுடன் இகணந்து சமூை நலக்ைொடுைள் ளர்க்ை ஒப்ெந்தம் பசய்துபைொண்டது.
சமூைநலக் ைொடுைகள மதிப்பீடு பசய்த ர்ைள், இதில் 'சமூைமும் இல்கல. ைொடும் இல்கல. இகத,
'முள்ைம்பி ன லித் னதொப்புைள்’ என்று அகைப்ெனத பெொருத்தம்’ என்று விமர்சித்தேர். இச்பசய்தி
ஸ்வீடன் நொட்டுப் ெத்திரிகைைளில் ப ளியொேது. முள்ைம்பி ன லிக்கு முன், ைொக்கிச் சீருகட
அணிந்து துப்ெொக்கி சுமந்த ே ஊழியர் நகடெயிலும் ெடமும் ப ளியொேது. இது, சமூைநலக்
ைொடுைள் திட்டத்தில் ஒரு பெரிய மொறுதகலக் னைொரியது.
இயற்கை ன ளொண்கம குறித்த முதல் ெொடம், இப்ெடித்தொன் எேக்கு ொய்த்தது. பெறு தற்ைரிய
நண்ெகர, பெர்ேொடு டி த்தில் நொன் ைண்டு பைொண்னடன்...
'இறுதிக் ைட்டுகர’
நம்மொழ் ொருடன் ெைகிய ர்ைள், அ ருகடய ெசுகமப் ெயணத்தில் ெங்னைற்ற ர்ைள் என்று
ெலரிடமும் னெசி, அ ருகடய ொழ்க்கைகய முழுகமயொைப் ெதிவு பசய்யும் முயற்சிகய
னமற்பைொண்டுள்னளொம்.
-ஆசிரியர்
''நம்மாழ்வாருக்கு நன்றிக்கடன் செலுத்துங்கள்!''
படம்: எஸ். தேவராஜன் ஓவியம்: ஹரன்
கேல்ஜியம் நாட்லடச் பேர்ந்தவர் இந்த கேர்னாடு. 1965-ம் ஆண்டு புதுச்பேரிக்கு அருகில் உள்ள
ஆபைாவில் வந்து, அங்பைபய தங்கி விட்டவர். ஆைம்ேைாைங்ைளில் தலையில் நீர் சுமந்துச் கேன்று,
ஆபைாவில் ேகுதியில் இவர் மைக்ைன்றுைலள வளர்த்து வந்தார். தற்போது, 'இயற்லை வழி
பவளாண்லம' ஆைாய்ச்சியில் ஈடுேட்டு வருகிோர். நம்மாழ்வாருக்கும் தனக்கும் இலடயிைான
நட்பு ேற்றி, கேர்னாடு இங்பை பேசுகிோர்...
''85-ம் ஆண்டு என்று நிலனக்கிபேன். அந்த மதிய பநைத்தில், மை நிழலில் நானும், நம்மாழ்வாரும்
உலையாடியது, இன்ேளவும் நிலனவில் ேசுலமயாை உள்ளன. ைாைணம், மதிய பநைத்தில்
லேக்கிளில் அலழத்துச் கேன்று, ஏைாளமானவர்ைளிடம் இப்ேடி பைள்விைலளக் பைட்டுள்பளன்.
ஆனால், அவர்ைளில் நம்மாழ்வார்தான் 'ேட்’கடன்று இயற்லைப் ோடத்லத தன்னுள் கிைகித்துக்
கைாண்டவர். இந்தச் ேந்திப்புதான், பிற்ைாைத்தில் நாடு போற்றும் 'இயற்லை பவளாண்
விஞ்ஞானி'லய உருவாக்கும் என்ேது எனக்குத் கதரியாது. என்லனவிட வயதில் மூத்தவர்,
என்ோலும் 'கேர்னாடுதான் என்னுலடய குரு’ என்று தன் வாழ்நாள் முழுக்ைச் கோல்லி வந்தார்
நம்மாழ்வார். அதற்கு நான் தகுதியானவன் அல்ை என்ேது எனக்குத் கதரியும். இந்திய
ைைாோைத்தில் தனக்கு வித்லத ைற்றுக்கைாடுத்தவலை நிலனவு கூர்வது ேழக்ைம். அலதத்தான்
நம்மாழ்வாரும் கேய்தார்.
ஃபுபைாைா ோணியில்!
பேசுவார்ைள்
சி.ஐ.டி ப ோலீஸ் வைத்த மரக்கன்றுகள்!
வி. கோந்திமதி ஓவியம்: ஹரன்
அப்ப ோது, ஆழ்ைோர், ஆஸி... ப ோன்ேைர்கள் இவணந்து, தஞ்ேோவூரில் 'குடும் ம்’ என்ே க யரில்
கதோண்டு நிறுைைத்வத நடத்தி ைந்தோர்கள். அதில் என்வையும் இவணத்துக் ககோண்படன்.
எங்களில் யோருக்கும், எந்தப் தவியும் கிவடயோது. எல்பைோரும் ேரி ேமம். எல்ைோைற்வேயும்விட,
ேம் ளம் என்று எதுவும் கிவடயோது. தஞ்ேோவூரில், புதிதோகக் கட்டப் ட்டு ைந்த கட்டடத்தின் ஒரு
குதியில்தோன் 'குடும் ம்' அலுைைகம் இயங்கியது. கைளியில் இருந்து ோர்த்தோல், அங்பக ஓர்
அலுைைகம் இருப் தற்கோை அறிகுறிபய கதரியோது.
ஆழ்ைோர் சிேந்த ப ச்ேோளர். அைரிடம் எவதப் ற்றி பைண்டுமோைோலும் ப ேைோம். தைக்கு முன்,
நூற்றுக்கணக்கோபைோர் அமர்ந்திருந்தோலும் ேரி... இரண்பட இரண்டு ப ர் இருந்தோலும் ேரி...
அழுத்தமோகப் ப சும் ழக்கம் ககோண்டைர், ஆழ்ைோர். ஒரு முவே, நோன் எங்பகோ கைளியில்
கேன்றுவிட்டு வீட்டுக்குத் திரும்பி ைந்பதன். அங்பக, என்னுவடய தோயோர், ேபகோதரரின்
இளையது மகன், ஐந்து ையதுகூட நிரம் ோத ஆஸியின் க ண் குழந்வத ஆகிபயோர் ைட்டைடிவில்
உட்கோர்ந்திருந்தைர். அைர்களிடம் சுவமப் புரட்சி ற்றியும் பி.எல். 480 திட்டம் ற்றியும்
சுைோரஸ்யமோகப் ப சிக் ககோண்டிருந்தோர், ஆழ்ைோர். குழந்வதகளிடமும் கூட, சுவமப்
புரட்சியின் எதிர்விவளவுகவள திய வைக்கும் உத்பைகம் அைருக்கு இருந்தது.
கதோண்டு நிறுைைங்கள் மூைம் நோட்டில் மோற்ேத்வத உருைோக்க முடியும் என்ே சிந்தவை ைளர்ந்த
பநரம் அது. ஆைோல், அரசுக்கு எதிரோக கதோண்டு நிறுைைங்கள் கேயல் டுைதோக, எங்கள் ணிகள்
உளவுத்துவே மூைம் கண்கோணிக்கப் ட்டை. இத்தவைக்கும், கைளியில் கேோல்லிக்
ககோள்ளும் டியோை அளவுக்கு நிதியுதவிகூட நோங்கள் க ே வில்வை. ஆைோலும்,
கண்கோணிக்கப் ட்படோம்.
ஒரு நோள், எங்கள் அலுைைகத்துக்கு ஒருைர் ைந்தோர். அைர் எங்களுக்கு மிகவும் புதியைர். யோர்...
என்ை என்று ஏதும் புரியோமல் நோங்கள் அைவர உற்றுபநோக்க... ேட்கடன்று எழுந்த ஆழ்ைோர்,
'ைோங்கய்யோ, நல்ை பநரத்துை ைந்தீங்க... எங்க அலுைைகத்வதச் சுத்தி மரம் நடைோம்னு கரோம்
நோளோ ஆவேப் ட்படோம். உங்க மூைமோ அது நிவேபைேப் ப ோகுது’ என்று கேோல்லிவிட்டு,
மரக்கன்றுகள், மண் கைட்டி, கடப் ோவர எடுத்து ைந்து, அந்த புதியைவர மரம் நடும்
பைவைகளில் ஈடு டுத்திைோர். ஒவ்கைோரு மரக்கன்வேயும், வகயில் வைத்துக் ககோண்டு, அதன்
ைன், மரம் நடுைதோல் என்ைவிதமோை ைன் கிவடக்கும் என்று ோடம் நடத்திக் ககோண்பட,
அன்று மோவை ைவர மரக்கன்றுகவள நடவு கேய்ய வைத்தோர்.
பைவை முடிந்ததும் விறுவிறுகைன்று விவடக ற்றுச் கேன்ே அந்த ந ர், அதற்குப் பிேகு எங்கள்
அலுைைகம் இருக்கும் குதி க்கம்கூட தவை வைத்துப் டுக்கவில்வை. அந்த ந ர், நோங்கள்
என்ைவிதமோை ணிகவள கேய்து ககோண்டிருக்கிபேோம் என் வதக் கண்டறிைதற்கோக,
மோறுபைடத்தில் ைந்த சி.ஐ.டி ப ோலீஸ்கோரர். இவத எடுத்ததுபம கண்டுபிடித்து விட்டதோல்தோன்,
அைவர மரம் நடும் பைவைகளுக்குப் யன் டுத்தியிருக்கிேோர் ஆழ்ைோர். இந்த விஷயத்வத, அந்த
ந ர் அங்கிருந்து ப ோைபிேகு நம்மோழ்ைோர் கேோல்ை... அைருவடய புத்தி ேோதூர்யத்வதக் கண்டு
விழுந்து விழுந்து சிரித்பதோம்!
ப சுைோர்கள்
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்
வேண்ட நிலத்தில் உருவான க ாழுஞ்சி...
வி. ாந்திமதி ஓவியம்: ஹரன் ேடம்: வீ. சிவக்குமார்
''அந்த ேமயத்தில், தமிழ்நாடு முழுவதும் லதல மரம் வளர்ப்லே அரசு ஊக் ப்ேடுத்தி வந்தது.
ஆனால், ஆழ்வார் (நம்மாழ்வார்) உள்ளிட்ட எங் ள் குழுவுக்கு அதில் உடன்ோடு இல்லல.
புதுக்ப ாட்லட ேகுதி, சுதந்திரத்துக்கு முன்பு புதுக்ப ாட்லட ேமஸ்தானமா இருந்தது. அலத
ஆண்ட மன்னர் ளுக்கு ாடு வளர்ப்பில் ஆர்வம் அதி ம். ஆல யால், புதுக்ப ாட்லடலயச் சுற்றி,
ாடு லள உருவாக்கி லவத்திருந்தனர். பமலும், வேட்சியான மாவட்டம் என்ேதால், நிலத்தில்
மலழ நீலர பேமித்து விவோயத்துக்குப் ேயன்ேடுத்துவார் ள். கிள்ளுக்ப ாட்லட ேகுதியில்,
குத்தல க்கு நிலம் பிடித்து, ேல வல யான மரக் ன்று லள நட்படாம். சிறிது ாலத்தில்,
நிலத்தின் உரிலமயாளர், 'எனது நிலத்தில் மரங் லள நடவு கேய்தீர் ள்’ என்று எதிர்ப்பு
கதரிவித்தார். எப்போது ேணி கேய்தாலும், உள்ளூர் மக் ளுடன் இலைந்து கேய்வதுதான் எங் ள்
ேழக் ம். இந்தச் சூழ்நிலலலய எங் ளுடன் ேணியாற்றிய சுற்றுப்புே கிராமத்து இலளஞர் ளிடம்
கோன்பனாம். உடபன, 'ப ாயில் நிலத்திலும், கோது நிலத்திலும் நடலாம்’ என்ோர் ள். அதன்ேடி
கோது இடங் ளில் நடத் கதாடங்கிபனாம்.
அப்போது, 'உல ம் ாத்தன்ேட்டி அருகில் உள்ள அம்மன்குலே என்ே இடத்தில் கோது நிலம்
நிலேய உள்ளது’ என்று ப ள்விப்ேட்படாம். அந்த இடத்தில் ஒரு ாலத்தில் நிலேய மரங் ள்
இருந்திருக்கின்ேன. அங்ப பதவலத வழிோடு கேய்யும் ேழக் மும் இருந் துள்ளது. நாங் ள்
மீண்டும் அங்கு மரக் ன்று லள நடவு கேய்யப் போகிபோம் என்ேதும்... சுற்றுவட்டார மக் ளும்
ஒத்துலழத்தனர். கேரிய அளவில் மலழ நீலர பேமிக் குளமும் அங்கு இருந்ததால்,
விதம்விதமான மரக் ன்று லள நடவு கேய்பதாம். இப்போது, அந்த இடத்தில் மி ப்கேரிய ாடு
உருவாகியுள்ளது. கவளிநாட்டினர்கூட வந்து ோர்த்துச் கேல்கிோர் ள். மரக் ன்று லள நடவு
கேய்யும்போது லளப்பு கதரியாமல் இருக் , விடு லத, ோடல், தாலாட்டு... என்று
அமர்க் ளப்ேடும். ஆழ்வாருக்கு, விடு லத என்ோல், க ாள்லளப் பிரியம். உள்ளூர் மக் ளிடம்,
விடு லத போடுவது, ேலழய ாலத்து
விவோய முலே லளக் ப ட்ேது
என்று ல லப்ோ பவ இருப்ோர்.
உயிர்ச்சூழல் விவோயம்!
புதர்ச் கேடி ள் மட்டுபம வளர்ந்து கிடந்த, நிலத்தில், இன்று 60 வல யான மரங் ள் உள்ளன.
ஆழ்வார் உள்ளிட்ட எங் ள் குழுவினரின் அர்ப்ேணிப்பு... இன்று, ேலருக்கும் வழி ாட்டும்
ேயிற்சி லமயமா மாறி உள்ளது. க ாழுஞ்சி ேண்லைக்கு உலகின் ேல மூலல ளில் இருந்தும்
ேயிற்சிக்கு வருகிோர் ள். இன்று 30 ஏக் ர் ேரப்ேளவில் விரிந்து கிடக்கிேது, ேண்லை.
கதாடங்கிய புதிதில் ாடு வளர்ப்பு, இயற்ல விவோயம்... போன்ே ேயிற்சி லளக்
க ாடுத்பதாம். கதாண்டு நிறுவன ளப்ேணியாளர் ள், விவோயி ள் போன்ேவர் ள் ேயிற்சி
எடுத்துக் க ாண்டனர். அடுத்தக் ட்டமா குடும்ேம் கதாண்டு நிறுவனமும், லீோ கநட்கவர்க்,
ஏ.எம்.இ. (கிரீக்ஷீவீநீuறீtuக்ஷீமீ, விணீஸீ ணீஸீபீ ணிநீஷீறீஷீரீஹ்) அலமப்பும் இலைந்து
'உயிர்ச்சூழல் விவோயம்’ என்ே ோன்றிதழ் ேயிற்சிலயத் கதாடங்கிபனாம்.
அடுத்த இதழில்...பேசுவார் ள்
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்
'ஆழ்வார்கிட்ட ோடம் ேடிச்சவங்க,நாடு முழுக்க ேரவணும்!'
ககாழிஞ்சியில் விளைந்த 30 பேர்!
'கரடு முரடா கிடந்த இந்த நிைத்துை மரம் ளவச்சாத்தான் நிைம் வைமாகும். அதுவும் ேை வளக
மரத்ளதயும், ேழ வளக மரங் களையும் நடணும்’னு கசால்வாரு. அளதத்தான் ககாழிஞ்சிப்
ேண்ளையிை கசய்திருக்பகாம். 'இந்தப்ேகுதி மாைாவாரி ேகுதி, ேருவ மளழ கதாடங்குே
பநரத்துை, மரக்கன்னு நடவு கசய்யணும். ஒரு விவசாயி நிைத்துை பதக்கு இருக்கணும், மா
இருக்கணும், மாதுளை பவணும், எலுமிச்ளச வைர்க்கணும். நாம முகம் கழுவுே தண்ணியும், ளக
கழுவுே தண்ணியும் கசடிக்கிட்ட போே மாதிரி அளமக்கணும்’னு கசால்லுவாரு. தான் தங்கி
இருந்த 'தாடிக் குடில்’ ேக்கத்துை மரங்களை நட்டு, கசய்முளே விைக்கமாபவ இளதகயல் ைாம்
கசய்து காட்டிைார். எப்ேவுபம கவறும் வார்த்ளதயாை ோடம் கசால்லிக் ககாடுக்க மாட்டாரு.
எல்ைாம் பநரடி விைக்கம்தான்.
ஒரு கட்டத்துை, 'உங்களுக்குப் ோடம் முடிஞ்சிப் போச்சி, அவங்க, அவங்க தனியா போய்
பவளை கசய்யுங்க’னு கசான்ைாரு. 'அண்ைாச்சி நாங்க போக மாட்படாம்’னு அடம் புடிச்பசாம்.
'ஆழ்வார்கிட்ட ோடம் ேடிச்சவங்க, நாடு முழுக்க இயற்ளக விவசாயத்ளதக் கத்துக்
ககாடுக்கணும். அது தான், எைக்கும் கேருளம, உங்களுக்கும் கேருளம’னு கசால்லிக் கட்டி
அளைச்சி அனுப்பி ளவச்சாரு. இன்னிக்கு அந்த முப்ேது பேரும், இயற்ளக விவசாயத்துை
வழிகாட்டக் கூடிய ஆட்கைா உருவாகியிருக் பகாம்...'' என்ோர் கசல்ைதுளர, கநகிழ்ச்சியுடன்.
பேசுவார்கள்
வீடுகள்பதாறும் சாப்ோடு!
ஒரு முளே எைக்கு சரியாை காய்ச்சல், உடபை, பவம்பு ஈர்க்ளக ஒரு லிட்டர் தண்ணிை போட்டு,
அளத அளர லிட்டரா சுண்ட காய்ச்சிக் ககாடுத்தாரு. உடபை காய்ச்சல் குைமாயிடுச்சி.
இன்னிவளரக்கும், காய்ச்சல் வந்தால், அண்ைாச்சி கசான்ை ளவத்தியத்ளதத்தான்
கசஞ்சுக்குபவன்'' என்கிோர், அற்புதபமரி.
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்
'இயற்கை விவசாயம் மட்டுமல்ல... இங்கிலீஸும்!'
என்லை ஒரு நாள் கூப்பிட்டு, 'உைக்கு ைால் ைாணி நிைம் தைப்போபோம். அதுை என்ை
கேய்யைாம்னு சிைலதச் கோல்பவன். சிை பவலைைலள நீபய முடிவு ேண்ணி கேய்யணும்'னு
கோன்ைார். ைால் ைாணி நிைத்துை, உைவுப் ேயிர், ைால்நலடக்குத் தீவைம், ேழ மைம், ேைலை தர்ே
மைம், ஆடு, மாடு வளர்ப்பு...
எல்ைாம் கேய்யச் கோன் ைார்.
இத்தலைக்கும் அப்போ, இந்த
இடம் கோட்டல் ைாடு. இலை,
தலழைலளப் போட்டு,
மண்லை வளமாக்கி
பவலைலயத் கதாடங்கிபைாம்.
ைால் ைாணி நிைத்துை
தட்லடப்ேயறு, கமாச்லே,
ைாய்ைறி, கீலைனு தளதளனு
வளர்ந்திருச்சி.
பேசுவார்ைள்
கனவில் வந்த மாமியாரும்... கனகாம்பர சாகுபடியும்!
ஆஸ்வால்டு குவிண்டால் ஓவியம்: ஹரன்
'ஆஸி, விவசாயம்ங்கிேது, ஒரு தகலமுகேக்கான வவகல இல்ல. நாம இப்வபா, நசய்ே வவகல,
பல வருஷம் கழிச்சி நிச்சயம் பலன் நகாடுக்கும். அவதாட பலகன நாமவள அனுபவிக்கணும்னு
நிகனக்கிேது சுயநலம்’ என்று அஞ்நசட்டியில் அவர் நசான்னது... பசுமரத்தாணி வபால மனதில்
பதிந்துவிட்டது.
''அந்தப் நபண் நகட்டிக்காரி. அவவளாட கனவுல மாமியார் வந்திருக்க மாட்டா. இவவள, இந்த
வருஷம் தண்ணி குகேவா இருக்கு, கனகாம்பரம் வபாடலாம்னு முடிவு நசய்துட்டா.
புருஷன்கிட்ட நசான்னா, 'நபாம்பகளக்கு என்ன நதரியும்?'னு விட்டிருப்பான். அதனால,
மாமியர் கனவுல வந்து நசான்னாங்கனு நசான்னதுவம, அம்மா வமல இருக்கிே பாசத்துல
கனகாம்பரம் சாகுபடி நசய்திருக்கான். வவகல வாங்குே ராஜதந்திர வித்கதகள், நம்ம ஊரு
நபாண்ணுங்ககிட்ட ஏராளமா இருக்கு. அதுல ஒண்ணுதான் இது'' என்று நசால்லி வயிறு
குலுங்கச் சிரித்தார் அண்ணாச்சி.
அது... 2013-ம் ஆண்டு, டிசம்பர் 6-ம் வததி. அதுதான் அண்ைாச்சிகய ைகடசியாை, நான்
சந்தித்தது. அன்கேய தினம் மிைவும் உற்சாைமாை இருந்தார் அண்ைாச்சி. படப்பிடிப்புக்கு மிகுந்த
ஒத்துகழப்புக் நைாடுத்தேர்... அன்கேய தினம் நசான்ன ோர்த்கதைகள 'மைை சாசனம்'
என்றுதான் நசால்ல வேண்டும்.
'நிலக்கடலல நம்ம ஊருக்கு வந்து நூறு, இருநூறு வருஷம்தான் இருக்கும். ஆனா, அதுக்கு முன்ன
தமிழ்நாட்டுல இருந்தவங்க, சகாழம்பு சவச்சி ாப்பிட்டாங்கதாவன. விதவிதமா பலகாரம்
ச ஞ்சி, அறுசுலவலய ருசி பார்த்தாங்கதாவன?'னு வகள்வி வகட்டாரு.
சுத்தி வட்டமா நின்ன விவ ாயிங்க, 'அட இந்த ங்கதி சதரியாம நிலக்கடலலலயப் வபாட்டு
கம்பளிப் புழுக்கிட்ட ஏமாந்துட்வடாம். அடுத்த முலே நாங்களும் ஆமணக்கும், எள்ளும்
விலதக்கிவோம்'னு ச ான்னாங்க. அண்ணாச்சி எலதச் ச ால்லிக் சகாடுத்தாலும், இப்படி மத்த
விவ ாயிங்களுக்கும் உடவன ச ால்லிடுவவன்.
- வபசுவார்கள்
நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் -39
இயற்கை அனுப்பிவவச்ச இகையற்ே மனுஷன்!
'மரம்’ தங்ைசாமி ஓவியம்: ஹரன்
- இப்ேடி 'மரம்’ தங்ைசாமி ேற்றி நம்மாழ்வார் ஒரு முகே குறிப்பிட்டிருந்தார். தமிழ்நாட்டில் மரம்
வளர்ப்பில் முன்பைாடியாை
'மரம்’ தங்ைசாமி, நம்மாழ்வார்
ேற்றி பேசுகிோர்....
பவைபவைமா போய், 'ஏன் இப்ேடி அகலய விட்டீங்ைனு?' பைட்படன். 'முதல் சந்திப்பு மேக்ை
முடியாத மாதிரி இருக்ைணும். அதைாலதான்’னு வசால்லி வயிறு குலுங்ை சிரிச்சாரு. ைள்ளம்,
ைேடம் இல்லாத குழந்கத மாதிரி ஆழ்வார் அண்ைாச்சி வதரிஞ்சாரு. என்பைாட ைகதகயப்
வோறுகமயா பைட்டாரு. மரம் வளர்ப்புக்ைாை முக்கிய நுட்ேங்ைகள விளக்ைமா வசான்ைாரு.
ஒரு மாசம் ைழிச்சி, புதுக்பைாட்கட ேக்ைத்துல ஒரு கூட்டத்துல அண்ைாச்சி பேசிைப்ே... 'இங்ை
மட்டங்ைால் ேகுதியில மாப்பிள்களச் சம்ோங்கிே ோரம்ேரிய ரைத்கதப் ேயிர் வசய்ோங்ை.
அகதத் பதடிப்போைப்ே, அந்த ஊரு தகலவர் சாகுேடி வசய்துக்கிட்டு இருக்கிேதா வசான்ைாங்ை.
அங்ை போய் ோர்த்பதன். வயல்ல, ஆளுக்கு பமல ேயிரு வளர்ந்து நின்னுச்சு. ோர்க்கிேதுக்கு
வராம்ே சந்பதாஷமா இருந்துச்சு. ஊர் மக்ைள்கிட்ட, மாப்பிள்களச் சம்ோனு ஏன் பேரு வந்திச்சுனு
பைட்படன்.
''நான், இயற்கக விே ாயம் ச ய்யத் சதாடங்கின வநரம் அது. அப்வபா, ச ய்தித்தாள்ல
புதுச்வ ரியில் 'இயற்கக வேளாண் விஞ்ஞானி' வகா. நம்மாழ்ோர் கலந்துசகாள்ளும்,
கருத்தரங்குனு ச ய்தி பார்த்வதன். ஏற்சகனவே, அேகரப் பத்தி வகள்விப்பட்டிருந்வதன்.
இயற்கக விே ாயத்தில ந்வதகங்கள் இருந்ததால... அேர்கிட்ட, வகட்டுத் சதளியேதுக்காக
புதுச்வ ரி புேப்பட்வடன். 300 ரூபாய் நுகழவுக் கட்டைமாக சேச்சிருந்தாங்க. அந்த மயத்துல
அது, சபரிய சதாககயா இருந்தாலும், அகதக் சகாடுத்துட்டு, உள்வள வபாவனன். உைவு
இகடவேகளயின்வபாது, நம்மாழ்ோர் அய்யாகேச் ந்திச்வ ன். சரண்டு ககககளயும்
சிவனகமா பிடிச்சுக்கிட்டு, என்கனப் பத்தி வி ாரிச் ாரு. 'மதுராந்தகம் பக்கத்துல அரியனுரா...
நம்ம பக்கத்துலதான் இருக்கீங்க. ஒருநாள் ச ங்கல்பட்டு ோங்க வபசுவோம்'னு ச ான்னாரு.
மறுநாவள, அேர் இருந்த பண்கைக்குப் வபாவனன். சில மணி வநரத்துல, நான் வகள்விகயக்
வகட்காமவல, அதற்கான பதிகல உகரயாடல் மூலமா சேளிப்படுத்தினாரு.
உடவன நான், ஆந்திரா மாநிலம், சித்தூர் மாேட்ட பகுதிகயச் வ ர்ந்த புங்கனூர் இங்கிருந்து, நூறு
கமல் தூரத்துல இருக்கு. அந்த புங்கனூர் பகுதியில இருந்துதான், இந்த குட்கடரக மாடுங்க இங்க
ேந்திருக்கு. அதனாலதான் புங்கனூர் குட்கட ரக மாடுகள் மாதிரி, இந்தப் பகுதி மாடுகளும்
இருக்கு. பால் மூணு லிட்டர் சகாடுக்கும். இந்த மாடு நல்லா வேகல ச ய்யும்'னு ச ான்வனன்.
கேனமா வகட்டேரு, அடுத்த முகே ந்திக்கும்வபாது, ' ரியா ச ான்னீங்கய்யா... குட்கடரக
மாடுகள கேனிச்சு பார்க்கும்வபாதுதான் அதுகவளாட பலம் சதரியுது'னு ச ான்னாரு. அவதாட
விடல, அேர் கலந்துக்கிே கூட்டங்கள்ல குட்கட ரக மாட்டு இனத்கதப் பத்தி சபருகமயா
வப வும் சதாடங்கினாரு.
- வபசுோர்கள்
'அமுதக்கரைசல் எனும் அற்புதம், தமிழகம் வந்த கரத!'
வரலாறு
நவளிநாட்டுப் பயைம் முடிஞ்சு ஊருக்கு வந்த பிேகு, ஒரு நாள் நென்கனயில இருக்கிே அகிம்ொ
பவுண்வடஷன் அகமப்புல இருந்து ஒரு தைவல். 'நென்கனயில் நவஜிவடரியன் ைாங்கிரஸ்
மாநாடு நடக்ைப் வபாகுது. மைாராஷ்டிராவுல இருந்து ஸ்ரீபாத தவபால்ைர் வர்ோர். அவர், ஒரு நாள்
முன்னதாவவ வர்ே மாதிரி பயைத் திட்டம் வபாட்டிருக்வைாம். நீங்ை அவகர நவச்சு இயற்கை
விவொயக் கூட்டம் நடத்தலாம்'னு நொன்னாங்ை. அண்ைாச்சிக்கிட்ட இந்தத் தைவகலச்
நொன்னதும், 'ைைக்குப் வபராசிரியரா இருந்து, இயற்கை விவொய ஆராய்ச்சி நெய்யுே
தவபால்ைர்தாவன, அவகரப் பத்தி வைள்விப்பட்டிருக்வைன். தாராளமா கூட்டம் நடத்தலாம் ரங்கு!
அதுக்ைான ஏற்பாடுைகளப் பாருங்ை'னு முடுக்கிவிட்டாரு.
அகத அப்படிவய
உள்வாங்கிக்கிட்ட அண்ைாச்சி,
'இன்னிக்கு, தமிழ்நாட்டு இயற்கை
விவொயத்துல முக்கியமான நாள்.
உங்ைகள ைடன் சுகமயில இருந்து
மீட்டு எடுக்ை, ஒரு நதாழில்நுட்பம் கிகடச்சுடுச்சு. அதுக்கு இந்த நெங்ைல்பட்டு மண்ணுல நம்ம
எல்லாருக்கும் புரியுே மாதிரி 'அமுதக்ைகரெல்’னு வபர் கவப்வபாம்'னு நொல்லி, அவத
வமகடயிலவய நபயர் சூட்டினார்.
ஒரு நாள், ைர்நாடை மாநிலம், நபங்ைளூருல இருந்து வபான் ேந்துச்சு. 'நான் முன்னாள் மத்திய
அகமச்ெர் வபசுவேன். மிஸ்டர் நம்மாழ்ோர் பத்தி வைள்விப்பட்வடன். அேர் எங்ை பண்கைக்கு
ேந்து... விேொய ஆவலாெகன நொல்லணும்’னு அகழப்பு ேந்துச்சு. 'நபரிய மனுஷங்ை
விேொயத்துப் பக்ைம் எட்டிப்பார்க்குேது நல்லதுதான்’னு அண்ைாச்சி நொல்ல, அடுத்த ோைவம
அேரும் நானும் நபங்ைளூரு புேநைர் பகுதியில, ஏக்ைர் ைைக்குல பைவி கிடந்த, அந்தப்
பண்கையில வபாய் நின்வனாம். பண்கை முழுக்ை சுத்திைாட்டின அந்த முன்னாள்
அகமச்ெர்கிட்ட, 'அற்புதமான மண்ணு, பல ேகையான மைப்பயிர்ைகள ொகுபடி நெய்யலாம்.
இந்தப் பகுதி விேொயிைளுக்ைாை ஒரு இயற்கை விேொய மாதிரிப் பண்கைகயக்கூட
உருோக்ைலாம்’னு நொன்னாரு அண்ைாச்சி.
தந்கத நபரியார் ோழ்ந்த ஈவைாட்டு மண்ணில்... மீண்டும் ஒரு புைட்சி நேடிக்கிேது. ஆம்... இது
இயற்கை விேொயப் புைட்சி. தாடி கேத்த உருேத்தில் மட்டுமல்ல, நைாண்ட
நைாள்கையிலும்கூட நபரியாருக்கும், நம்மாழ் ோருக்கும் பலவித நபாருத்தங்ைள் உண்டு.
மஞ்ெள் விகளயும் அந்த பூமியில், இயற்கை விேொயப் பணிைளுக்ைாை நம்மாழ்ோர்
சுற்றிச்சுழன்ே நாட்ைள்... ஆைா!
சில மாசம் கழிச்சு நதானலமபசியில கூப்பிட்ட அய்யா, 'சிங்கம், என்ைதான் ஏலக் காயும்,
அன்ைாசிப் பழமும் கலந்தாலும் அதுல ஒரு விதமாை வீச்சம் இருக்குது. அனத
சரிபண்ணுய்யா’னு நசான்ைாரு. உடமை, சாராயம் காய்ச்சுே மாதிரி பஞ்சகவ்யானவக்
காய்ச்சிமைன். அது சுத்தமாை தண்ணி மாதிரி, வீச்சம் இல்லாம நதளிவா இருந்துச்சு. முதல்ல
அய்யாகிட்ட நகாடுக்க நினைச்மசன். அப்மபா, நாகப்பட்டிைம் மாவட்டம், பானலயூர்ல அய்யா
தனலனமயில, இயற்னக விவசாயக் கூட்டம் நடந்துக்கிட்டு இருந்துச்சு. அங்மக மபாய் அய்யா
னகயில பஞ்சகவ்யா மருந்னதக் குடுத்மதன். அமதாட மகத்துவத்னத அந்தக் கூட்டத்துல
விளக்கமா நசான்ைாரு.
'30 வயசுல கண் கண்ணாடி மபாட்மடன். 65 வயசுல கழட்டி எறியுமேன். இதுக்குக் காரணம், நம்ம
சிங்கம் நகாடுத்த பஞ்சகவ்யா நசய்த மவனலதான்’னு ஒரு கூட்டத்துல நசால்லிட்டு, என்னைக்
கட்டி அனணச்சு வாழ்த்து நசான்ைாரு.
- பேசுவார்கள்
“தலைவர் நம்மாழ்வார்!”
வரைாறு
ஓவியம்: ஹரன்
யாவுங் நைாணர்ந்திங்கு வெர்ப்பீர்...’ என்று முண்டாசு ைவிஞன் பாடி லவத்தபடி, எட்டுத் திக்கும்
பயணம் நெய்து, தமிழ்நாட்டு உழவர்ைளின் நபருலமைலளயும், இயற்லை விவொயத்தின்
அருலமைலளயும் ஓயாமல் வபசினார் நம்மாழ்வார். அண்லட மாநிைங்ைளிலும்,
நவளிநாடுைளிலும் அவரின் ைாைடித்தடங்ைள், இன்று பைருக்கும் வழிைாட்டியாை உள்ளன.
''ஆங்கிைத்தில் 'லீடர்’ என்ே நொல்லுக்கு தமிழில் 'தலைவர்’ என்று நபாருள் என்பீர்ைள். ஆனால்,
லீடருக்கும் தலைவருக்கும் நிலேய வித்தியாெம் உள்ளது. இதுதான் திராவிட நமாழியான தமிழ்
நமாழியின் சிேப்பு. தலைவர் என்ே நொல்லுக்கு தலைலம தாங்குவது மட்டுமல்ை, நல்ை
நதாண்டனாைவும் ைளத்தில் இேங்கி வவலை நெய்ய வவண்டும். நம் ைாைத்தில் நல்ை தலைவர்
எப்படி இருக்ை வவண்டும் என்பலத நெயல் மூைம் ைாட்டிச் நென்று விட்டார் தலைவர்
நம்மாழ்வார். எங்ைள் நட்பு இருபது ஆண்டுைளுக்கும் வமைானது. இந்த அலமப்பில் உள்ள
ஒவ்நவாரு விவொயி பற்றியும், தலைவருக்குத் நதரியும். நாங்ைள் நடத்தும் பயிற்சி, ைருத்தரங்கு
என்று எதுவாை இருந்தாலும் தலைவர் ைட்டாயம் வபசுவார். எங்கு ெந்தித்தாலும், டி.டி.எஸ்
வளர்ச்சி பற்றி அக்ைலேயாை விொரிப்பார். நாங்ைள் நெய்துவரும் சிறுதானிய பரவல்
வவலைைலளப் பற்றி, டி.டி.எஸ் பற்றி நயல்ைாம் நதலுங்ைானாவுக்கு நவளியில், ஓங்கி ஒலித்த
குரல் தலைவருலடயது.
பை ஆண்டுக்கு முன் நடந்த ெம்பவம் இது. நடல்லியில் உள்ள அரவிந்தர் ஆசிரமத் தில்
நலடநபற்ே உயிர்ச்சூழல் குறித்த ைருத்தரங்குக்கு தலைவரும் வந்திருந்தார். அப்வபாது, 'ெதீஷ்,
கிராமத்தில் இருந்து மக்ைள் நைரத்லத வநாக்கி நெல்வது அதிைரித்து வருகிேது. அலதத் தடுக்கும்
ெக்தி, சிறுதானியங்ைளுக்கு மட்டுவம உள்ளது. வேட்சியிலும், விலளச்ெல் நைாடுக்கும்
சிறுதானியங்ைலள ொகுபடி நெய்யும் விவொயி நஷ்டப்படமாட்டான். எனவவ, இதற்ைாை
ஏதாவது நெய்ய வவண்டுவம’ என்று நொன்னார். ஊர் வந்து வெர்ந்த பிேகு, தலைவர் நொன்ன
விஷயங்ைலள நெயல்படுத்தத் நதாடங்கிவனாம். நாடு தழுவிய அளவில் சிறுதானிய
வளர்ச்சிக்ைாை 'மில்ைட் நநட் ஒர்க் ஆஃப் இந்தியா’ (Millet Network of India-
MINI) அலமப்லபத் நதாடங்கிவனாம். இலதத் நதாடங்குவதற்ைான விலதலய தலைவர்தான்
என்னுள் விலதத்தார். அவர், தலைலமயில்தான் 2008-ம் ஆண்டு ஐதராபாத்தில் இந்த அலமப்பு
நதாடங்ைப் பட்டது. நிலேய வபருக்குத் நதரியாத விஷயம், இந்த அலமப்பின் இலண நிறுவனர்
தலைவர்தான். இலத எந்த இடத்திலும், தலைவர் நொல்லிக் நைாண்டதில்லை. இதுதான், நம்
தலைவரின் தனிக் குணம்.
தலைவர் நம்முடன் இல்லை என்பலத மனது ஏற்ை மறுக்கிேது. ஆம், மண்ணில் விலதக் ைப்பட்ட
அவர், இயற்லையாைவவ மாறிவிட்டார். 'அடிக்ைாட்டிவை, நடு மாட்டிவை, நுனி வீட்டிவை’ என்ே
தலைவரின் தாரை மந்திரச் நொல்லை, நான் திக்கி, திக்கி தமிழ் நமாழியில் நொல்வலதக் வைட்டு
ரசித்துக் நைாண்டுதான் இருக்கிோர்.'
'இயற்கையின் த ோழன்’
- தேசுவோர்ைள்
‘‘புதுசு புதுசா முயற்சி பண்ணிக்கிட்டே இருக்கணும்”
- சாவித்திரி நம்மாழ்வார்
அவருக்கு சபண்கள் டமல நிகறய மதிப்பு உண்டு. நான் அகசவம் விரும்பிச் சாப்பிடுடவன்.
ஆனா, அவருக்கு சின்ன வயசுல இருந்டத அகசவம் சாப்பிடுற பைக்கம் கிகேயாது. அதனால,
அகசவம் சகமக்காமடல இருந்டதன். 'எனக்காக நீ ஏன் உன் பைக்கத்கத மாத்திக்கணும்... நான்
என்டனாே பைக்கத்கத மாத்திக்கிடறன்’னு சசால்லி அகசவம் சாப்பிே ஆைம்பிச்சாரு.
திருசநல்டவலி, களக்காட்டுல அவர் டவகல பார்த்தப்ப, பண்கையில உள்ள வீட்டிலதான் தங்கி
இருந்டதாம். நான் ககேத்சதருவுக்கு வைணும்னா, பல கிடலாமீட்ேர் தூைம் வந்தாகணும். 'எந்த
ஒரு காரியத்துக்குடம மற்றவர்கடளாே தயகவ எதிர்பார்த்து காத்திருக்கக் கூோது. அது
வாழ்க்ககயில மிகப்சபரிய பின்னகேகவ ஏற்படுத்திடும்’னு சசால்லி, கசக்கிள் ஓட்ேக்
கத்துக்சகாடுத்தாரு.
இகதப் பார்த்துட்டு அவர் சைாம்படவ பூரிச்சிப் டபாய், 'இப்படித்தான் புதுசு புதுசா முயற்சி
பண்ணிக்கிட்டே இருக்கணும்’னு என்கன ஊக்கப்படுத்தினார். இடத டபாலத்தான்
ககேசிவகைக்கும் ஊர், உலகத்கதயும் ஊக்கப்படுத்திட்டே இருந்தார்'' என்று சசால்லி
சபருமூச்சசறிந்தார் சாவித்திரி நம்மாழ்வார்.
ஆழ்வாரும், அண்ைனும்!
நானும் நம்மாழ்வாரும்’