You are on page 1of 3

Isang Paglalakbay sa Sagada

Akda ni B.S.Atlas

Mahaba ang paglalakbay ngunit puno ng kapanapanabik na kapaligiran


ang aking nasaksihan. Lulan kami ng tatlong bus na magsasagawa ng pang
edukasyong paglalakbay sa klase ng Masterado sa Filipino sa aming paaralan.
Ilang araw akong hindi halos makatulog sa pananabik dahil ito ang unang
beses ko na makararating sa Sagada na matatagpuan sa bundok ng Cordillera
sa Norte ng Pilipinas.
Inabot ng labing anim na oras bago namin ito marating. Dahil nagkaroon
ng ilang stop over upang kumain at gumamit ng banyo. Nakakainip at masakit
sa puwit at likod ang biyahe ngunit noong kami ay nasa bandang Pangasinan
na kami ay masarap nang pagmasdan ang paligid…Ilang siyudad at bayan ang
aming dinaanan at malalawak ang mga bukid at dagat na aking nakita sa
aming mga dinaanan.
Kinaaliwan ko nang husto noong paakyat na kami sa bundok ng
Cordillera dahil makikita sa kabilang bahagi ang matarik na daanan at sa
kabilang bahagi naman ay kabundukan. Nakaramdam ako ng takot dahil sa
isang pagkakamali lamang sa pagmamaneho ng aming drayber ay malalim na
bangin ang aming babagsakan… Pero naaliw ako sa mga ulap , habang
tumataas ang aming paglalakbay ay kapanasin-pansin ang mga berdeng
kabundukan.
Sa bukana pa lamang ng Sagada ay may mga bantay na naniningil para
sa eco fee. Nagbayad kami ng tig-20 pesos. Hinati kami sa grupo na may
tiglimang miyembro at kumuha kami ng tour guide para sa pag-iikot na
gagawin. Unang pinuntahan namin ay ang Sugong Hanging Coffins. Kahanga-
hanga ang pagkakahanay pataas ng mga kabaong ng mga ninunong katutubo
rito. Ipinaliwanag ng guide naming na naniniwala ang mga katutubo na kapag
mataas ang pinaglalagyan ng kabaong ay mas mapalalapit daw ang kaluluwa
sa langit. At sinasabi ring ginagawa rin ito upang hindi makain ng mga hayop
sa gubat ang labi ng kanilang kapamilya.
Dahil may daan na rin patungo sa bunganga ng kweba ng Sumaguing
mula sa Hanging Coffins ay dumiretso na kami. Bago kami pumasok sa kweba
ay pinaalalahanan na kami ng aming guide na ipadala sa kanila ang aming
mga bag at hangga’t maaari ay wala kaming dala sa aming kamay.
Pinaalalahanan din kami na madulas ang aming tatahakin papasok sa kuweba
kung kaya’t huwag lumayo sa  kaniya. Noong una ay marami sa amin ang
nagduda kung kaya’t dinala pa rin namin ang aming mga bag. Habang
papasok kami ay nakaramdam na ako ng pagod at takot dahil napaliligiran ng
dumi ng paniki at may mga bahagi pa na humahawak kami sa paligid at
gumagapang pababa. Dito namin naunawaan ang sinabi ng aming guide kung
kaya’t nakiusap na kami na ipahawak sa kanya ang aming mga gamit. Matarik
ang daan pababa, may mga pagkakataon pa nga na kailangan naming
tuntungan ang aming guide upang makababa. Nakita namin sa loob nito ang
mga batong hugis kurtina, hari, reyna at iba pa. Lubhang naging mahirap ang
aming pinagdaanan makababa lamang sa ilalim ng kweba. Habang bumababa
ay nagkukwento pa ang aming guide na may pagkakataon pa raw na biglang
bumabaha sa ibaba kapag biglang umulan sa labas ng kuweba. Halos tatlong
oras ang ginugol naming sa pagbaba. Sulit naman sa ganda at lamig noong
makarating kami sa kaloob-looban nito. Ngunit ang hindi ko inakala ay mas
mahihirapan pala kami paglabas sa kuweba dahil may mga pagkakataong
kinakailangan naming magrapelling upang makaakyat. Basa na ang aming
damit sa magkahalong pawis at tubig dulot ng kuweba. Halos apat na oras
kami bago makaakyat sa bunganga nito. Nag-aagaw na ang liwanag at dilim
bago kami makalabas. Masakit man ang katawan ay natutuwa pa rin akong
maranasan ito.
Nagpahinga kami sa isang transient house kung saan may anim na tao
sa bawat kwarto. Mabilis kaming nakatulog dulot ng pagod sa maghapong
pamamasyal pero nangibabaw ang pananabik sa mga pupuntahan pa namin
kinabukasan.
Unan naming pinuntahan ang echo valley park, mula sa aming
tinuluyan ay 10 minuto papunta rito at may sampung minuto muling trecking.
Kagaya kahapon ay kasama pa rin naming ang aming guide. Mayroong 1,162
metro ito above sea level. Tanaw namin mula rito ang papasikat na Haring
araw at ang alon ng mga ulap. Napakalamig ng simoy ng hangin dito. Dito raw
madalas maglabas ng sama ng loob ang mga turista sa pamamagitan ng
pagsigaw sa mga hinaing nila. Mula rito ay dumiretso kami sa simbahan ng
Virgin Mary kung saan kahanga-hang ang kasimplehan at katahimikan dito.
Ito ang magiging huling destinasyon naming…bitin pero sulit at babalik-
balikan. Sagada na sagad sa adventour, sagad sa saya, sagad sa pagod at
sagad sa karanasan.

Pagsasanay 1:

Panuto: Itala ang mga lugar na pinuntahan ng may-akda at anong kakaibang


karanasan ang nakapaloob dito. Punan ng datos ang tsart.

Pangalan ng lugar Karanasan


   
   
   

You might also like