Buod A SECOND CHANCE

Ang isang Pangalawang Pagkakataon ay pinagmasdan ang buhay bilang isang mag-
asawang Popoy (John Lloyd Cruz) at Basha (Bea Alonzo). Kapag binibigyan niya ng isang
pagkakataon na magtrabaho sa Europa, nagsimula silang isang matatag na kasama
niya ang pagiging head engineer at siya ang punong arkitekto. Ito ay isang panaginip na
natupad para sa kanila na gawin kung ano ang gusto nila sa umaga, sama-sama na
humiga sa kama sa gabi, at makita ang mga sarili sa mga bisig ng bawat isa kapag
nagising sila. Habang nagsimula ang isang Popoy at Basha ng isang pamilya, nahaharap
sila sa mga hamon ng kasal: ang walang katapusang pagtatalo sa mababaw na mga
bagay, ang pagkaubos mula sa normalidad, at sa isang tiyak na punto ang mga
panghihinayang at mga aswang na sumasagi pa rin sa kanilang nakaraan.
Ang pakikibaka sa pagpapanatili ng kanilang relasyon ay magkatugma sa mga
problemang nakasalamuha nila sa trabaho. Kapag ang lahat ng mga bagay ay mukhang
mabuti at lahat ng pagsusumikap ay inilatag sa mesa, ang resulta ay maaaring maging
lubos na positibo o negatibo. Gayunpaman ang pagsusumikap ng mag-asawa para sa
pinakamahusay na mga kinalabasan na posible, ang mga bagay ay hindi gagana tulad
ng inaasahan. Si Basha ay lubos na naapektuhan ng kanyang pagkalaglag habang si
Popoy ay gumagawa ng pilay na pagsisikap upang makaligtas sa kompanya. Sa gilid,
itinatayo nila ang kanilang pangarap na bahay sa pag-asang matupad ang isang
pangarap na mas malaki kaysa sa kanilang mga sarili – na maikli lamang sa pag-alam
na kailangan muna nilang buuin ang kanilang relasyon sa matibay na batayan ng
pagtitiwala, pag-unawa, at katapatan. Ang bawat hakbang, ang kanilang bawat desisyon
ay higit na nag-aambag sa kung paano sila tumingin sa bawat isa sa agahan o kung
paano nila ginagamit ang kanilang sariling mga damdamin upang labanan ang bawat
isa. Ang parehong dalawang puso na umibig ay ang parehong dalawang puso na
nahuhulog mula sa kamay.

Ang kagandahan at spark ay naroon pa rin kasama ang pagkahinog ng tandem na John
Lloyd-Bea (para sa kakulangan ng mas mahusay na loveteam portmanteau – Halika,
hindi ito isang libangan isang dekada na ang nakakaraan). Naging sila ay dapat na
maging sila ay tulad ng natural na gumanap habang hinihimok ang isang hangin ng
katapatan sa kanilang mga tungkulin. Sa mga ito, madaling tumingin nang lampas sa
kakila-kilabot na peluka ni Basha, o paranoia ni Popoy, o ang nakakainis na mga
pagkakalagay ng produkto, o ang hindi magandang tunog na halo at iskor sa musikal, o
ang mga hindi maayos na isyu, o ang kanilang katigasan ng ulo, o kahit na ang
mapangwasak na katotohanan na lumitaw sila na hindi pa rin nakikilala ang bawat isa
nang maayos pagkatapos ng lahat ng mga taong ito. Alam ng Direktor na si Cathy
Garcia-Molina ang kanyang bapor habang nakatuon siya sa pag-ugnay sa madla nang
tama sa oras na kulang sa isang cinematic grasp upang gawing mas mahusay ang mga
visual. Pinahalagahan niya ang paglago na dumating sa kanilang paraan, marahil alam
na magiging kapaki-pakinabang sa pag-upa ng isang sumunod na pangyayari na
maaaring tumayo nang mag-isa.

Kasama ang natitirang mga tao sa likod ng One More Chance at A Second Chance, ang
buhay ng mga tauhan nito ay naging isang bagay na mas makahulugan sa kabila ng
nagresultang kaguluhan. Ang mas mahahalagang aspeto ay ang muling pagtatayo: ang
pagnanais na magbago at magsimulang muli.
Napakahirap isipin na muling bisitahin ang Isang Pangalawang Pagkakataon anumang
oras sa lalong madaling panahon, hindi dahil ito ay isang kahila-hilakbot na pelikula
ngunit dahil tinutugunan nito ang mga nakalulungkot na isyu sa pantay na
nakalulungkot na tono. Sa pagtatapos ng araw, tulad ng sa anumang iba pang mga
produkto ng Star Cinema, lahat ay karapat-dapat hanapin ang kaligayahang nararapat
sa kanila.

Sa A Second Chance, inaasahan na makita kung paano ito kukuha ng huling bow,
ngunit para sa isang bagay na sapat na matapang upang lumalim sa isang bihirang
pagsusuri ng anatomya ng post-honeymoon at mga mas batang taon ng pag-aasawa, ito
ay isang nakasisilaw napalampas ng lakas ng pangangailangan na magtrabaho sa isang
formula. Ang mga manonood ay umalis sa mga sinehan na may ngiti pa rin sa kanilang
mga mukha ngunit may isang nasusunog na pag-iisip na mas mabuti na hindi na sila
maging ibang Popoy o Basha na may lahat ng mga sakit at kirot.