ถ้าโลกนี้ไม่มีภาพถ่าย…จะเป็ นอย่างไร?

ภาพถ่าย หมายถึง ภาพที่ได้มาจากกระบวนการการถ่ายภาพด้วยเครื่ องมือที่เรี ยกว่า ‘กล้องถ่ายภาพ’ ซึ่ งเป็ น

วัสดุไวแสงที่ใช้สำหรับบันทึกสิ่ งที่ตามองเห็นได้ผา่ นเลนส์กล้องเพียงแค่เรา’กด’ชัตเตอร์  และนอกจากนี้ยงั มี
ความสามารถในการขยายภาพ หรื อการพิมพ์ภาพออกมา ภาพถ่ายที่ดีน้ นั ต้องสะท้อนความจริ งที่เกิดขึ้น สามารถ
สื่ อเรื่ องราวได้อย่างชัดเจนและถูกต้องผ่านการใช้แสง สี เงา และองค์ประกอบที่ดี เพื่อให้เห็นความงามของสี สนั
รู ปทรงหรื อรายละเอียดที่ทำให้ภาพนั้นเด่นสะดุดตา ปลุกเร้าให้ผชู ้ มคล้อยตามอารมณ์ที่แสดงออกในภาพนั้นได้
ทุกคนสามารถเข้าใจความหมายของภาพถ่ายได้ตรงกันทัว่ ไปว่า เกิดจากเรื่ องราว หรื อสถานการณ์ที่ถูกบันทึก
หรื อถ่ายเข้าไป แล้วเกิดการประมวลผลออกมาให้เห็นเป็ นภาพ แต่เมื่อภาพถ่ายนั้นได้ถูกนำไปตีความ มีการ
แสดงความคิดเห็น และความรู้สึกของผูช้ มที่มีต่อภาพเมื่อได้เห็น มันทำให้ฉนั พบว่าภาพถ่ายมันไม่ได้ ‘capture’
แค่สิ่งที่เราเห็นผ่านเลนส์เท่านั้น แต่ภาพถ่ายยังสามารถ ‘capture’ อารมณ์ และความรู ้สึกของเราในจังหวะที่กด
ชัตเตอร์น้ นั ด้วยโดยไม่รู้ตวั และนัน่ คือความพิเศษของภาพถ่าย เวลาเราย้อนกลับไปดูอมั บั้มในกล้องถ่ายรู ปหรื อ
ในโทรศัพท์มือถือ ซึ่ งเป็ นเทคโนโลยีที่นิยมเป็ นอย่างมากในปั จจุบนั เนื่องจากมีน ้ำหนักที่เบาพกพาได้สะดวก
ฟังก์ชนั การใช้งานง่ายและไม่ซบั ซ้อนเท่ากับกล้องถ่ายรู ป บางภาพจำไม่ได้ดว้ ยซ้ำว่าถ่ายที่ไหน เกิดเหตุการณ์
อะไรขึ้นก่อนถ่ายภาพหรื อหลังจากถ่ายภาพตอนนั้นเราจะไปไหนหรื อจะทำอะไรต่อ ถึงตอนนี้เราจำไม่ได้แล้ว
ว่าวันนั้นเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง ทำไมเราถึงต้องถ่ายรู ปเก็บไว้ แต่เรากลับจำได้ดีวา่ บรรยากาศรอบตัว หรื อ
คนข้างๆ ณ ช่วงเวลานั้นที่เรากดถ่ายเรารู้สึกอย่างไร เพราะฉะนั้นภาพถ่ายทุกรู ปของเราเลยมี ‘ความรู ้สึก’ ติดไป
ด้วยเสมอ หากโลกนี้’ไม่มี’ภาพถ่าย ฉันคิดว่าเหตุการณ์หรื อเรื่ องราวต่างๆก็คงจะถูกจดจำด้วยตา สมอง อารมณ์
และความรู ้สึก ณ ช่วงเวลานั้นๆที่เกิดขึ้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานไม่วา่ จะ 5 ปี 10 ปี ถ้าเรื่ องนั้นไม่ได้มีความ
สำคัญมากพอที่จะทำให้เราจดจำ อย่างเช่นมีใครสักคนที่มาทำซึ้ งให้เรา พอเวลาได้ล่วงเลยมามันก็อาจจะเลือน
หายไปจากความทรงจำของเราได้ หรื อบางครั้งเราอาจจะไม่ได้ลืม แต่มนั จะมีความคิดหนึ่งที่วา่ มันไม่สามารถ
ย้อนกลับไปตอนนั้นได้ มาถึงตอนนี้ ถึงแม้เราจะยังจดจำความรู ้สึกในช่วงเวลานั้นได้เป็ นอย่างดี แต่กลับเสี ยดาย
ที่ไม่สามารถจดจำรายละเอียดของเรื่ องราวเหล่านั้นได้อย่างชัดเจน มันไม่มีอะไรเป็ นหลักฐานที่จะมายึดเหนี่ยว
จิตใจเราได้เวลาที่คิดถึง ทุกคนจึงทำได้เพียงแค่พดู ว่า ‘ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉนั จะถ่ายมันเก็บไว้’
บางคนอาจจะมองว่าความรู้สึกพิเศษ หรื อช่วงเวลาสำคัญที่เคยเกิดขึ้นกับเรา ทุกครั้งที่นึกถึงมันย่อมชัดเจนใน
ความทรงจำของเราอยูแ่ ล้ว ไม่จำเป็ นที่จะต้องบันทึกออกมาเป็ นภาพที่เวลาได้เห็นมันก็เป็ นแค่ภาพถ่าย หรื อเวลา
พิมพ์ออกมามันก็เป็ นแค่แผ่นกระดาษธรรมดาๆ แต่จะรู ้หรื อไม่วา่ ภาพถ่ายเหล่านั้น เมื่อถูกเปิ ดขึ้นมาดูแม้บางที
ไม่ได้ต้ งั ใจที่จะดู แต่มนั ช่างสะกิดทุกอารมณ์และความรู ้สึก ณ ช่วงเวลานั้น โดยที่เราไม่ตอ้ งพยายามนึกถึงเลย

น.ส.ปฐมพร นันตาดี 620310221