You are on page 1of 65

‫بَابُ تَ ْغلِي ِْظ ُعقُ ْوبَ ِة َم ْن اَ َم َر‬

‫ف اَ ْونَهَى َع ْن ُم ْن َك ٍر‬ ٍ ‫ِبِ َم ْعر ُْو‬


ُ‫ف قَ ْولُهُ فِ ْعلَه‬
َ َ‫َو َخال‬
BAB XXIV
BEURATNA SIKSAAN
PIKEUN JALMA NU AMAR
MA'RUF NAHI MUNKAR
TATAPINA
OMONGANANA TEU
LOYOG JEUNG
KALAKUANANA

a. Dalil Al-Qur'an
1) Q.S. Al-Baqarah (2) ayat 44

1
   
  
   

2) Q.S. Ash-Shaff (61) ayat 2-3
  
    
     
    
3) Q.S. Huud (11) ayat 88
   
    
    
   
     
   
    

2
‫‪‬‬ ‫‪‬‬ ‫‪ ‬‬
‫‪  ‬‬
‫‪b. Dalil As-Sunnah‬‬
‫‪H.R. Bukhari sareng Muslim ti Abu Zaid Usamah bin‬‬
‫‪Haritsah ‬‬

‫ارثَةَ ‪ ‬قَا َل‪:‬‬ ‫ح‬


‫َ‬ ‫ْن‬
‫ِ‬ ‫ب‬ ‫َ‬ ‫ة‬ ‫م‬
‫َ‬ ‫ا‬‫س‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َو َع ْن أَبِى َز ْي ٍد أ‬
‫ِ‬
‫ُ‪XXX‬ؤتَى‬ ‫‪XXX‬ولُ‪ :‬ي ْ‬ ‫ْت َر ُس‪ْ XXX‬و َل هللاِ ‪ ‬يَقُ ْ‬ ‫َس‪ِ XXX‬مع ُ‬
‫ار‪،‬‬‫‪XXX‬و َم ْالقِيَا َم‪ِ XXX‬ة فَي ُْلقَى فِى النَّ ِ‬ ‫ُ‪XXX‬ل يَ ْ‬‫بِال َّرج ِ‬
‫طنِ ِه فَيَ ُد ْو ُر بِهَا َك َما يَ ‪ُ X‬د ْو ُر‬ ‫ق أَ ْقتَابُ بَ ْ‬ ‫فَتَ ْن َدلِ ُ‬
‫ْال ِح َم‪XX‬ا ُر فِى ال َّر َح‪XX‬ا‪ ،‬فَيَجْ تَ ِم‪Xُ X‬ع إِلَ ْي ‪ِ X‬ه أَ ْه ‪ُ X‬ل‬
‫ك؟ أَلَ ْم تَ ُك ْن‬ ‫‪XX‬و َن‪ :‬يَ‪XX‬افُاَل ُن َمالَ‪َ XX‬‬ ‫ار فَيَقُ ْولُ ْ‬
‫النَّ ِ‬
‫‪XX‬ر؟‬‫ف َوتَ ْنهَى َع ِن ْال ُم ْن َك ِ‬ ‫‪XX‬ال َم ْعر ُْو ِ‬ ‫تَ‪XX‬أْ ُم ُر بِ ْ‬
‫ف َواَل‬‫‪XX‬ال َم ْعر ُْو ِ‬ ‫ت أَ ُم‪ُ XX‬ر بِ ْ‬ ‫‪XX‬ولُ‪ :‬بَلَى ُك ْن ُ‬ ‫فَيَقُ ْ‬
‫ق‬‫‪XX‬ر َوأَتِيْ‪ِ XX‬ه ( ُمتَّفَ‪ٌ XX‬‬ ‫أَتِيْ‪ِ XX‬ه َوأَ ْنهَى َع ِن ْال ُم ْن َك ِ‬
‫‪3‬‬
:‫ ِة‬X َ‫ال ْال ُم ْه َمل‬ ُ ِ‫ َدل‬X‫َعلَ ْي ِه) قَ ْولُهُ تَ ْن‬
ِ ‫ َّد‬X ‫ َو بِال‬X ُ‫ق ه‬
‫ا ُء‬XXX‫ اأْل َ ْم َع‬: ُ‫اب‬XXXَ‫ َو ْاألَ ْقت‬،ُ‫ ُرج‬XXX‫ تَ ْخ‬Xُ‫اه‬XXXَ‫َو َم ْعن‬
‫ وهللا اعلم‬. ٌ‫اح ُدهَا قِ ْتب‬ ِ ‫َو‬
(Ieu hadits katampi) ti Abu Zaid Usamah Ibn Haritsah ,
anjeuna (Abu Zaid) sasauran: “Simkuring nguping
Rasulullâh  ngadawuh: “Bakal didatangkeun dina poé
qiyamah hiji lalaki tuluy dibalangkeun manéhna kana
naraka, mangka peujitna kaluar tina beuteungna, tuluy
éta jalma muter-muter ngurilingan peujitna lir ibarat
kaldei ngurilingan panggilingan. Nya para ahli naraka
ngariungan éta jalma bari pok naranya: “Hei fulan,
kunaon anjeun, naha lain anjeun téh baheula (keur di
dunya) sok amar ma'ruf (marentah kana kahadean) jeung
nahi munkar (ngalarang kamungkaran)? Pok ngajawab
éta jalma: “Enya, kuring baheula (di dunya) sok
marentah ka batur kana kahadean tatapina kuring teu
migawe kana éta kahadean jeung kuring ogé sok
ngalarang batur kana kamungkaran tatapina kuring
kalaka migawe kana éta kamungkaran.” [H.R. Bukhari
sareng Muslim]

4
‫بَابُ ْاألَ ْم ِر بِأ َ َدا ِء‬
‫‪5‬‬
‫اأْل َ َمانَ ِة‬
BAB XXV
PARÉ NTAH NYUMPONAN
AMANAT

a. Dalil Al-Qur'an
1) Q.S. An-Nisa (4) ayat 58
    
  
  
   
    

6
    
   

2) Q.S. Al-Ahzab (33) ayat 72


   
 
  
 
   
   

b. Dalil As-Sunnah
1) H.R. Bukhari sareng Muslim ti Abu Hurairah 

7
ِ‫ ْو َل هللا‬XX‫ أَ َّن َر ُس‬ َ‫َو َع ْن أَبِي هُ َر ْي َرة‬
‫ث‬ َ ‫إِ َذا َح َّد‬:‫ث‬ ِ ِ‫ ٓايَةُ ْال ُمنَاف‬:‫ قَا َل‬
ٌ ‫ق ثَاَل‬
‫ااؤتُ ِم َن‬ َ َ‫ َوإِ َذا َو َع َد أَ ْخل‬،‫ب‬
ْ ‫ َوإِ َذ‬،‫ف‬XX َ ‫َك َذ‬
)‫ق َعلَ ْي ِه‬ ٌ َ‫ان ( ُمتَّف‬ َ ‫َخ‬
‫لَّى‬XXX‫ص‬ َ ‫ا َم َو‬XXX‫ص‬َ ‫ َوإِ ْن‬:‫ ٍة‬XXXَ‫َوفِي ِر َواي‬
‫َو َز َع َم أَنَّهُ ُم ْسلِ ٌم‬
(Ieu hadits katampi) ti Abu Hurairah , yen
Rasulullâh  ngadawuh: “Ari ciri jalma munafik
aya tilu: “(hiji) dimana cacarita manéhna
bohong, (dua) dimana jangji manéhna nyulayaan
(ingkar), jeung (tilu) dimana dibéré amanat
manéhna khianat.” [Muttafaq ‘alaih]
Dina hiji riwayat (sanésna aya tambihan): “Sok
sanajan manéhna (jalma munafiq) téh puasa
jeung sholat sarta ngaku yen manéhna téh
muslim”

2) H.R. Bukhari sareng Muslim ti Hudzaifah bin


Al- Yaman 
8
‫‪XX‬ان ‪ ‬قَ‪XX‬ا َل‪:‬‬ ‫َو َع ْن ُح َذ ْيفَ‪XX‬ةَ ب ِْن ْاليَ َم ِ‬
‫َح‪َّ X‬دثَنَا َر ُس ‪ْ X‬و ُل هللاِ ‪َ ‬ح‪ِ X‬د ْيثَي ِ‪ْX‬ن قَ ‪ْ X‬د‬
‫ْت أَ َح‪َ XXXXX‬دهُ َما َوأَنَ‪XXXXX‬ا اَ ْنتَ ِظ‪ُ XXXXX‬ر‬ ‫َرأَي ُ‬
‫ت فِي‬ ‫اأْل َ َخ َر‪َ :‬ح َّدثَنَا أَ َّن اأْل َ َمانَةَ نَ ‪َ X‬زلَ ْ‬
‫آن‬ ‫ال ثُ َّم نَ َز َل ْالقُرْ ُ‬ ‫ب ال ِّر َج ِ‬ ‫َج ْذ ِر قُلُ ْو ِ‬
‫‪XXX‬وا ِم َن‬ ‫آن َو َعلِ ُم ْ‬ ‫‪XXX‬وا ِم َن ْالقُ‪XXX‬رْ ِ‬ ‫فَ َعلِ ُم ْ‬
‫‪X‬ع اأْل َ َمانَ ‪Xِ X‬ة‬‫ال ُّسنَّ ِة‪ ،‬ثُ َّم َح َّدثَنَا َع ْن َر ْف‪ِ X‬‬
‫فَقَا َل‪ :‬يَنَ‪X‬ا ُم ال َّرجُ‪ُ X‬ل النَّ ْو َم‪ X‬ةَ فَتُ ْقبَضُ‬
‫اأْل َ َمانَةُ‪ِ X‬م ْن قَ ْلبِ ِه‪ ،‬فَيَظَلُّ أَثَ ُرهَا ِم ْث َل‬
‫ت‪ ،‬ثُ َّم يَنَ‪XXX‬ا ُم النَّ ْو َم‪ XXX‬ةَ فَتُ ْقبَضُ‬‫ْال‪َ XXX‬و ْك ِ‬
‫اأْل َ َمانَةُ‪ِ X‬م ْن قَ ْلبِ ِه‪ ،‬فَيَظَلُّ أَثَ ُرهَا ِم ْث َل‬
‫أَثَ ُر ْال َمجْ ِل‪َ ،‬ك َج ْم ٍر َدحْ َرجْ تَ‪XX‬هُ‪َ X‬ع ٰلى‬
‫ْس‬ ‫ك فَنَفِ‪X‬طَ فَتَ‪َ X‬راهُ ُم ْنتَبِ‪X‬رًا َولَي َ‬ ‫ِرجْ لِ‪َ X‬‬
‫‪9‬‬
‫صاةً فَ َدحْ َر َجهُ‬ ‫فِ ْي ِه َش ْي ٌء‪ ،‬ثُ َّم أَ َخ َذ َح َ‬
‫ُص‪XXXXXXX‬بِ ُح النَّاسُ‬ ‫َع ٰلى ِرجْ لِ‪ِ XXXXXXX‬ه فَي ْ‬
‫يَتَبَ‪XX‬ايَع ُْو َن‪ ،‬فَاَل يَ َك‪XX‬ا ُد أَ َح‪ٌ XX‬د يُ‪َ XX‬ؤ ِّدى‬
‫اأْل َ َمانَ‪XXXX‬ةَ َحتَّى يُقَ‪XXXX‬ا َل‪ :‬إِ َّن فِي بَنِى‬
‫فُاَل ٍن َر ُجاًل أَ ِم ْينً‪XXXXX‬ا‪َ ،‬حتَّى يُقَ‪XXXXX‬ا َل‬
‫ظ َرفَهُ َماأَ ْعقَلَهُ‪،‬‬ ‫لِل َّرج ُِل‪َ :‬ماأَجْ لَ َدهُ َماأَ ْ‬
‫َو َمافِي قَ ْلبِ ِه ِم ْثقَا ُل َحبَّ ٍة ِم ْن َخ‪XX‬رْ َد ٍل‬
‫‪X‬ان‬ ‫ي َز َم‪ٌ X‬‬ ‫‪X‬ان‪َ .‬ولَقَ ‪ْ X‬د أَ ٰتى َعلَ َّ‬ ‫ِم ْن إِ ْي َم‪ٍ X‬‬
‫‪X‬ان‬ ‫ْت لَئِ ْن َك‪َ X‬‬ ‫َو َم‪XX‬ا أُبَ‪XX‬الِى أَيُّ ُك ْم بَ‪XX‬ايَع ُ‬
‫‪XX‬ان‬ ‫ي ِد ْينُهُ َوإِ ْن َك َ‬ ‫ُم ْسلِ ًما لَيَ ُر َّدنَّهُ َعلَ َّ‬
‫ي‬ ‫ص‪َ XXXXXXX‬رانِيًّاأَ ْويَه ُْو ِديًّا‪ X‬لَيَ ُر َّدنَّهُ َعلَ َّ‬ ‫نَ ْ‬
‫ت أُبَ‪XX‬ايِ ُع‬ ‫َسا ِع ْي ِه‪َ ،‬وأَ َّما ْاليَ ْو َم فَ َما ُك ْن ُ‬
‫ق َعلَ ْي ِه)‬ ‫ِم ْن ُك ْم إِاَّل فُاَل نًا َوفُاَل نًا‪ُ ( X‬متَّفَ ٌ‬
‫‪10‬‬
(Ieu hadits katampi) ti Hudzaifah
Ibn Al-Yaman , anjeuna (Hudzaifah) sasauran: “
Rasulullâh  nyarioskeun dua hadits ka kuring
saréréa. Kuring geus nyaho kana hadits nu kahiji,
ayeuna kuring ngadago-dago kana hadits nu hiji
deui.” Anjeuna (Rasul) ngadawuh: “Yen ari
amanat téh geus turun kana ati sanubari manusa,
tuluy lungsur Al-Qur’an. Jalma-jalma nyaho
kana éta amanat tina Al-Qur’an jeung tina As-
Sunnah. Salajengna anjeuna (Rasul) méré nyaho
ka kuring saréréa (para shahabat) ngeunaan
diangkatna/dicabutna amanat. Anjeuna (Rasul)
ngadawuh: “Hiji jalma sare kalawan sakali sare,
ujug-ujug diangkat/dicabut amanat tina haténa,
nya masih aya sesana (éta amanat) saperti noktah
hideung nu leutik. Tuluy éta jalma sare deui nu
kadua kalina, maka (sesa) amanat
dicabut/diangkat deui tina haténa, tatapina masih
kénéh aya sésana saperti sasanggaleun, lir ibarat
ruhak seuneu nu diragragkeun kana suku anjeun,
maka kulitna melendung (melepuh) padahal di
jerona teu aya nanaon.” Salajengna Nabi  (méré
conto/perumpamaan) kalawan nyandak batu
karikil lajeng dipuragkeun (éta batu) kana
sampéanna. “Sahingga dina waktu isuk-isukna
manusa migawe jual-meuli, tatapina hampir teu
11
aya saurang ogé anu migawe amanat. Nepika
dicaritakeun: “Saestuna di kalangan Bani Fulan
aya hiji jalma nu paling dipercaya. Nepika éta
jalma dipuji-puji, kataji ku
kasabaranana/kauletanana, kataji ku ku
kaparigelanana, sarta kataji ku kacerdasanana.”
Padahal dina haté éta jalma téh teu aya iman
saeutik ogé nu nyangkaruk sok sanajan sagede
siki sasawi. Bener-bener geus datang hiji
mangsa, dimana Kaula teu perduli ngeunaan saha
ti antara maranéh nu dibe’at ku Kaula. Lamun
kabuktian manéhna téh jalma muslim maka
agamana nu bakal mulangkeunana ka Kaula.
Jeung lamun manéhna téh urang Nasharanatawa
Yahudi maka walina nu bakal mulangkeunana ka
Kaula. Anapun poé ieu maka Kaula henteu
ngayakeun perjanjian jeung saha baé iwal ti
Fulan jeung Fulan.” [H.R. Bukhari sareng
Muslim]
3) H.R. Muslim ti Hudzaifah sareng
Abu Hurairah 

: ‫ قَااَل‬ َ‫َو َع ْن ُح َذ ْيفَةَ َوأَبِى هُ َر ْي َرة‬


ُ‫ ُع هللا‬XXX‫يَجْ َم‬:  ِ‫ ْو ُل هللا‬XXX‫ا َل َر ُس‬XXXَ‫ق‬
12
‫اس فَيَقُ ْ‬
‫‪XXXX‬و ُم‬ ‫ك َوتَ َع‪XXXX‬الَى النَّ َ‬ ‫تَبَ‪XXXX‬ا َر َ‬
‫‪XX‬ف لَهُ ُم ْال َجنَّةُ‬
‫‪XX‬و َ‪X‬ن َحتَّى تُ ْزلَ َ‬ ‫ْال ُم ْؤ ِمنُ ْ‬
‫ات هللاِ َعلَيْ‪ِ XXX‬ه‬ ‫ص‪XXX‬لَ َو ُ‬ ‫فَيَ‪XXX‬أْتُ ْو َن ٰا َد َم َ‬
‫ااس ‪X‬تَ ْفتِح‌ لَنَ‪XX‬ا ْال َجنَّةَ‬
‫فَيَقُ ْولُ‪Xْ X‬و َن‪ :‬يَااَبَانَ ْ‬
‫فَيَقُ‪Xْ X‬ولُ‪َ :‬وهَ‪XX‬لْ أَ ْخ‪َ X‬ر َج ُك ْم ِم َن ْال َجنَّ ِة‬
‫ب‬ ‫اح ِ‬ ‫ص‪ِ X‬‬ ‫ت بِ َ‬ ‫إِاَّل َخ ِط ْيئَ‪X‬ةُ أَبِ ْي ُك ْم‪ .‬لَ ْس‪ُ X‬‬
‫ُ‪XX‬وا إِلَى ا ْبنِي إِبْ‪َ XX‬را ِه ْي َم‬ ‫ك‪ْ ،‬إذهَب ْ‬ ‫َذالِ‪َ XX‬‬
‫ْ‪XX‬ل هللاِ‪ .‬قَ‪XX‬ا َل‪:‬فَيَ‪XX‬أْتُ ْو َن إِبْ‪َ XX‬را ِه ْي َم‬ ‫َخلِي ِ‬
‫ك إِنَّ َم‪XX‬ا‬
‫ب َذالِ‪َ X‬‬ ‫اح ِ‬‫ص‪ِ X‬‬ ‫ْت بِ َ‬ ‫فَيَقُ ْولُ‪ :‬لَس ُ‬
‫ت َخلِ ْياًل ِم ْن َو َرا َء َو َرا َء ‪،‬‬ ‫ُك ْن ُ‬
‫ا ْع َم ُد ْوا إِلَى ُم ْو َس ‪X‬ى الَّ ِذى َكلَ َّمهُ هللاُ‬
‫‪XX‬ولُ‪:‬‬ ‫تَ ْكلِ ْي ًم‪XX‬ا‪ .‬فَيَ‪XX‬أْتُ ْو َن ُم ْو َس‪XX‬ى فَيَقُ ْ‬
‫ك‪ْ ،‬اذهَبُ‪Xْ X‬وا إِلَى‬ ‫ب َذالِ ‪َ X‬‬‫اح ِ‬ ‫ص ِ‬‫ْت بِ َ‬ ‫لَس ُ‬
‫‪13‬‬
‫ِعي َْس ‪X‬ى َكلِ َم‪ِ X‬ة هللاِ َور ُْو ِح‪ِ X‬ه فَيَقُ‪Xْ X‬و ُل‬
‫ك‪X،‬‬ ‫ب َذالِ‪َ XX‬‬ ‫اح ِ‬ ‫ص‪ِ XX‬‬ ‫ت بِ َ‬ ‫ِعي َْس‪XX‬ى‪ :‬لَ ْس‪ُ XX‬‬
‫فَيَأْتُ ْو َن ُم َح َّم ًدا‪  X‬فَيَقُ ْو ُم فَي ُْؤ َذ ُن لَهُ‪:‬‬
‫َّح ُم فَتَقُ ْو َم‪ِ X‬‬
‫‪X‬ان‬ ‫َوتُرْ َس ُل ْاألَ َمانَ‪X‬ةُ‪َ X‬وال‪X‬ر ِ‬
‫اط يَ ِم ْينً‪XXX‬ا َو ِش‪َ XXX‬مااًل‬ ‫الص‪َ XXX‬ر ِ‬ ‫َج ْنبَتَ ِي ِّ‬
‫ت‪ :‬بِ‪XX‬أَبِى‬ ‫ق‪ ،‬قُ ْل ُ‬ ‫‪XX‬البَرْ ِ‬ ‫فَيَ ُم‪XX‬رُّ أَ َّولُ ُك ْم َك ْ‬
‫ق؟قَ‪XX‬ا َل‪:‬‬ ‫‪X‬رْ‬
‫‪X‬‬ ‫َ‬ ‫ب‬‫ل‬ ‫ْ‬
‫ا‬ ‫رِّ‬ ‫م‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ك‬ ‫ء‬ ‫ٍ‬ ‫ي‬‫ْ‬ ‫َ‬
‫ش‬ ‫يُّ‬‫َ‬ ‫أ‬ ‫ى‬ ‫م‬
‫ِّ‬ ‫ُ‬ ‫َوأ‬
‫ِ‬
‫‪X‬ف يَ ُم‪XX‬رُّ َويَرْ ِج‪ُ X‬ع فِى‬ ‫أَلَ ْم تَ ‪َ X‬ر ْوا َك ْي‪َ X‬‬
‫ْح‪ ،‬ثُ َّم‬ ‫ِ‬ ‫ي‬ ‫‪X‬رِّ‬ ‫‪X‬‬‫ال‬ ‫‪X‬رِّ‬ ‫‪X‬‬‫م‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ك‬ ‫م‬
‫َّ‬ ‫ُ‬ ‫طَرْ فَ ‪ِ X‬ة َعي ٍْن‪ ،‬ث‬
‫ال تَجْ‪ِ X‬رى‬ ‫َك َم ِّر الطَّي ِْر‪َ ،‬وأَ َش ِّد ال ِّر َج ِ‬
‫بِ ِه ْم أَ ْع َم‪XXXX‬الُهُ ْم‪َ ،‬ونَبِيُّ ُك ْم قَ‪XXXX‬ائِ ٌم َعل َى‬
‫اط يَقُ‪Xْ X‬ولُ‪َ :‬ربِّ َس ‪X‬لِّ ْم َس ‪X‬لِّ ْم‪،‬‬ ‫الص ‪َ X‬ر ِ‬‫ِّ‬
‫ْج‪َ XX‬ز أَ ْع َم‪XX‬ا ُل ْال ِعبَ‪XX‬ا ِد‪َ ،‬حتَّى‬ ‫َحتَّى تَع ِ‬
‫‪14‬‬
‫يَ ِج ْي َء ال َّر ُج ُل اَل يَ ْستَ ِط ْي ُع ال َّس ْي َر إِاَّل‬
‫اط‬ِ ‫ َر‬XXXX‫الص‬ ِّ ‫افَتَ ِي‬XXXX‫ َوفِى َح‬،‫ا‬XXXXً‫َزحْ ف‬
‫ ِذ َم ْن‬X‫أْ ُم ْو َرةٌ بِأ َ ْخ‬XX‫ةٌ َم‬X َ‫كَاَل لِ ْيبُ ُم َعلَّق‬
،‫اج‬XXXX َ ‫ن‬ ٌ‫ش‬ ‫و‬ْ ُ
‫د‬ XXXXْ
‫خ‬ ‫م‬َ َ ‫ف‬ ، ‫ه‬
ِ XXXXِ ‫ب‬ ْ
‫ت‬ ‫ر‬
َ XXXX‫م‬
ِ ُ ‫أ‬
ِ
ُ‫ َوالَّ ِذى نَ ْفس‬،،‫ار‬ ِ َّ‫رْ َدسٌ فِى الن‬XX‫َو ُم َك‬
‫ َر ِجهَنَّ َم‬XXXْ‫ ِد ِه إِ َّن قَع‬XXXَ‫ َرةَ بِي‬XXXْ‫أَبِى هُ َري‬
)‫لَ َس ْبع ُْو َن َخ ِر ْيفًا ( َر َواهُ ُم ْسلِ ٌم‬
(Ieu hadits katampi) ti Hudzaifah sareng Abu
Hurairah , duanana sasauran: “Rasulullah 
ngadawuh: “Allâh  baris ngumpulkeun
sakabéh jalma. Nya ngadeg jalma-jalma mukmin
nepika sawarga dideukeutkeun ka maranehna.
Tuluy maranéhna téh ngadeuheus ka Nabi Adam
 bari nyarita: “Duh, Bapak abdi sadaya, abdi
sadaya neneda mugia mukakeun surga kanggo
abdi sadaya.” Anjeuna (Adam)  ngadawuh:
“Teu pati-pati nu ngalantarankeun kaluarna
maranéh (manusa) ti surga téh kajaba kasalahan
15
bapak maranéh, Kaula teu miboga hak kana éta.
Jung ayeuna mah indit tepungan anak/turunan
Kaula, Ibrahim, khalilullah (kakasih Allâh).”
Anjeuna (Rasulullâh ) ngadawuh: “Nya
maranéhna (jalma-jalma mukmin) ngadeuheus ka
Nabi Ibrahim . Waleran Ibrahim : “Kaula
henteu miboga hak kana éta (muka sawarga).
Saestuna Kaula ngan saukur kakasih (Allâh) nu
pangtukangna tinu pangtukangna. Jung indit
tepungan Musa, jalmi nu parantos diajak
cumarios langsung ku Allâh.” Nya maranéhna
(jalma-jalma mukmin) ngadeuheus ka Musa .
Lajeng Musa  ngawaler: “Kaula lain jama nu
berhak pikeun éta. Jung tepungan Isa,
Kalimatullah sareng Ruhullah.” Singhoreng Isa
ogé ngawaler: “Kaula lain jalma nu berhak kana
éta.” Mangka maranéhna (jalma-jalma mukmin)
ngadeuheus nepangan Muhammad  lajeng
anjeuna (Rasul) ngadeg sarta dipaparin widi (ti
Gusti Allâh) pikeun nohonan kana paneda jalma-
jalma muslim (pikeun muka sawarga).
Tuluy dileupas amanat jeung rahim, duanana
ngadeg di gédéngeun shirath (jambatan shirathal
mustaqim), di beulah katuhu jeung beulah kénca.
Golongan nu kahiji ngaliwat (shirath) lir ibarat
sagancang buraq (kilat).” Simkuring (Hudzaifah)
16
tumaros ka Rasulullâh : “Bi abi wa ummi,
sapertos kumaha anu ngaliwat (shirath)
sagancang kilat téh?” Anjeuna (Rasul)
ngadawuh: “Naha lain anjeun geus ningali
kumaha éta kilat nyamber tuluy balik deui dina
sakicep panon.” Tuluy (golongan nu kadua,
ngaliwat shirathna) lir ibarat hembusan angin,
tuluy (golongan nu katilu ngaliwat sirathna) lir
ibarat hiberna manuk, tuluy (golongan nu kaopat
ngaliwatan shirathna) lir ibarat jalma nu lumpat
kacida tarikna. Amal-amal maranéhna nu mawa
maranéhna (ngaliwat shirath) saperti kitu.
Sedeng Nabi aranjeun,  ngadeg di luhureun
shirath bari ngado’a: “Rabbi, sallim sallim (Nun
Gusti, Nu Ngurus-Ngatur jisim abdi,
salametkeun, salametkeun, nepika amal manusa
teu mampu (mawa maranéhna kalayan gancang),
nepika aya jalma nu teu sanggup leumpang
kajaba ngésod. Di gigir beulah katuhu jeung
kénca shirath aya pirang-pirang kakait tina beusi
nu pating gulantung nu diparentah pikeun
ngaitan jalma-jalma nu kudu dikait. Aya jalma
nu salamet tina éta kakait aya ogé nu
katarikbantingkeun kana jero naraka.” Demi
Allâh Nu Jiwa Abu Hurairah aya dina
ganggeman Anjeuna (Allâh), saestuna kerakna
17
‫‪(dasarna) jahannam téh jerona sajauh tujuh puluh‬‬
‫]‪taun.” [H.R. Muslim‬‬
‫‪4) H.R. Al-Bukhari ti Abu Khubaib Abdullah bin‬‬
‫‪Az-Zubair ‬‬

‫ض‪ِّ XXXX‬م ْال َخ‪XXXX‬ا ِء‬ ‫ب ـ بِ َ‬ ‫َو َع ْن أَبِى ُخبَ ْي ٍ‬


‫الزبَي ِْر ‪ ‬قَا َل‪:‬‬ ‫ْال ُم ْع َج َم ِ‪X‬ة ـ َع ْب ِد هللاِ ب ِْن ُّ‬
‫‪X‬ل َد َع‪XX‬انِي‬ ‫‪X‬و َم ْال َج َم‪ِ X‬‬ ‫ف ُّ‬
‫الزبَ ْي‪ُ X‬ر يَ‪ْ X‬‬ ‫لَ َّما َوقَ َ‬
‫ي إِنَّهُ‬ ‫ت إِلَى َج ْنبِ‪ِ XXXX‬ه فَقَ‪XXXX‬ا َل‪ :‬يَ‪XXXX‬ابُنَ َّ‬ ‫فَقُ ْم ُ‬
‫ظلُ ْو ٌم‪َ ،‬وإِنِّي‬ ‫اَل يُ ْقتَ ُل ْاليَ ْو َم إِاَّل ظَالِ ٌم أَ ْو َم ْ‬
‫ظلُ ْو ًم‪XX‬ا َوإِ َّن ِم ْن‬ ‫اَل أُ َرانِي إِاَّل َس‪XX‬أ ُ ْقتَ ُل َم ْ‬
‫‪X‬ر هَ ِّمى لَ ‪َ X‬د ْينِى أَفَتَ ‪َ X‬رى َد ْينَنَ‪XX‬ا يُ ْبقِى‬ ‫أَ ْكبَ‪ِ X‬‬
‫ي بِ ْع َمالَنَ‪XX‬ا‬ ‫ِم ْن َمالِنَا َش ْيئًا؟ ثُ َّم قَا َل‪:‬يَابُنَ َّ‬
‫ث َوثُلُثِ ‪ِ X‬ه‬ ‫صى بِ‪XX‬الثُّلُ ِ‬ ‫ض َد ْينِى‪َ ،‬وأَ ْو ٰ‬ ‫َوا ِ‬ ‫ْ‬
‫ق‬
‫ْ‪XX‬ر‬
‫الزبَي ِ‬ ‫لِبَنِيْ‪ِ XX‬ه‪ ،‬يَ ْعنِ ْي بَنِ ْي َع ْب ‪ِ X‬د هللاِ ب ِْن ُّ‬
‫ض ‪َ X‬ل ِم ْن َمالِنَ‪XX‬ا‬ ‫ث‪ .‬قَا َل‪:‬فَ ‪X‬إِ ْن فَ َ‬ ‫ث الثُّلُ ُ‬ ‫ثُلُ ُ‬
‫‪18‬‬
‫ك‬ ‫ض‪X‬ا ِء ال‪َّ X‬دي ِْن َش‪ْ X‬ي ٌء فَثُلُثُ‪X‬هُ لِبَنِيْ‪َ X‬‬ ‫بَعْ‪ِ X‬د قَ َ‬
‫ْض َولَ ِد َع ْب ِد هللاِ قَ ْد‬ ‫ان بَع ُ‪X‬‬ ‫قَا َل ِه َشا ٌم‪َ :‬و َك َ‬
‫ب‬‫ْ‪XXXXXXXXX‬ر ُخبَ ْي ٍ‬
‫ِ‬ ‫ْض بَنِى ُّ‬
‫الزبَي‬ ‫َو ٰازى بَع َ‬
‫َو َعبَّا ٍد‪َ X،‬ولَهُ يَ ْو َمئِ‪ٍ X‬ذ تِ ْس‪َ X‬عةُ بَنِي َْن َوتِ ْس‪ُ X‬ع‬
‫ص ‪ْ X‬ينِ ْي‬ ‫ت‪ .‬قَا َل َع ْب‪ُ X‬د هللاِ‪ :‬فَ َج َع‪َ X‬ل ي ُْو ِ‬ ‫بَنَا ٍ‬
‫ت َع ْن‬ ‫‪X‬ز َ‬ ‫ي إِ ْن َع َج‪ْ X‬‬ ‫بِ َد ْينِ ِ‪X‬ه َويَقُ ْولُ‪ :‬يَ‪XX‬ابُنَ َّ‬
‫ي‪ .‬قَا َل‪:‬‬ ‫َش ْي ٍء ِم ْنهُ فَا ْستَ ِع ْن َعلَ ْي ِه بِ َم ْواَل َ‬
‫ت‪:‬‬ ‫ْت َم‪XXX‬اأَ َرا َد َحتَّى قُ ْل ُ‬ ‫فَ‪َ XXX‬و هللاِ َم‪XXX‬ا َد َري ُ‬
‫ك؟ قَا َل‪ :‬هللاُ‪ .‬قَ‪XX‬ا َل‪ :‬فَ‪َ X‬و‬ ‫ت َم ْن َم ْواَل َ‬ ‫يَاأَبَ ِ‬
‫ْت فِي ُكرْ بَ‪ٍ XX‬ة ِم ْن َد ْينِ‪ِ XX‬ه إِاَّل‬ ‫هللاِ َم‪XX‬ا َوقَع ُ‬
‫ض َع ْن‪X‬هُ َد ْينَ‪X‬هُ‬ ‫الزبَي ِْر‪ ،‬اِ ْق ِ‬ ‫ت‪:‬يَا َم ْولَى ُّ‬ ‫قُ ْل ُ‬
‫الزبَ ْي‪ُ X‬ر َولَ ْم يَ‪َ X‬د ْع‬ ‫ضيَهُ‪ .‬قَ‪XX‬ا َل‪ :‬فَقُتِ‪َ X‬ل ُّ‬ ‫فَيَ ْق ِ‬
‫ض‪X‬ي َْن‪ِ ،‬م ْنهَ‪XX‬ا‬ ‫ِد ْينَ‪XX‬ارًا َواَل ِدرْ هَ ًم‪XX‬ا إِاَّل أَ َر ِ‬
‫‪19‬‬
‫ْال َغابَةُ َوإِحْ‪َ X‬دى َع ْش‪َ X‬رةَ َدارًا بِ ْال َم ِد ْينَ‪ِ X‬ة‪،‬‬
‫ص‪َ XXX‬ر ِة‪َ ،‬و َدارًا بِ ْال ُك ْوفَ‪ِ XXX‬ة‪X،‬‬ ‫َو َدا َري ِْن بِ ْالبَ ْ‬
‫‪X‬ان َد ْينُ‪X‬هُ‬ ‫َو َدارًا بِ ِمصْ َر‪ .‬قَ‪XX‬ا َل‪َ :‬وإِنَّ َم‪XX‬ا َك‪َ X‬‬
‫‪X‬ان يَأْتِ ْي ‪ِ X‬ه‬‫ان َعلَ ْي ِه أَ َّن ال َّر ُج َل َك‪َ X‬‬ ‫الَّ ِذى َك َ‬
‫الزبَ ْي ‪X‬رُ‪:‬‬ ‫ال فَيَ ْستَ ْو ِد ُعهُ إِيَّاهُ فَيَقُ‪Xْ X‬و ُل ُّ‬ ‫بِ ْال َم ِ‬
‫ف إِنِي أَ ْخ ٰش ‪X‬ى َعلَ ْي ‪ِ X‬ه‬ ‫اَل ‪َ ،‬ولَ ِك ْن هُ َو َس ‪X‬لَ ٌ‬
‫ط َواَل ِجبَايَ ‪X‬ةً‪X‬‬ ‫ض ْي َعةَ‪َ .‬و َما َولِ َي إِ َما َرةً قَ ُّ‬ ‫ال َّ‬
‫‪X‬ز ٍو َم‪َ X‬ع‬ ‫‪X‬و َن فِي َغ‪ْ X‬‬ ‫َواَل َش‪ْ X‬يئًا إِاَّل أَ ْن يَ ُك‪ْ X‬‬
‫‪X‬ر َو ُع َم‪َ X‬ر‬ ‫َرس ُْو ِل هللاِ ‪ ‬أَ ْو َم‪َ X‬ع أَبِي بَ ْك‪ٍ X‬‬
‫ْت‬‫‪X‬ان ‪ ،‬قَ‪XX‬ا َل َع ْب‪ُ X‬د هللاِ‪ :‬فَ َح َس ‪X‬ب ُ‬ ‫َو ُع ْث َم‪Xَ X‬‬
‫‪X‬ان َعلَ ْي‪ِ X‬ه ِم َن ال‪َّ X‬دي ِْن فَ َو َج ْدتُ‪X‬هُ أَ ْلفَ ْي‬ ‫َما َك‪Xَ X‬‬
‫‪XXX‬ف! فَلَقِ َي َح ِكيْم ب ُْن‬ ‫‪XXX‬ف َو ِم‪XXX‬ائَتَ ْي أَ ْل ٍ‬ ‫أَ ْل ٍ‬
‫الزبَي ِْر فَقَ‪XX‬ا َل‪ :‬يَ‪XX‬ااب َ‪ْX‬ن‬ ‫بن ُّ‬ ‫ِح َزا َم َع ْب َد هللاِ َ‬
‫‪20‬‬
‫أَ ِخي َك ْم َعلَى أَ ِخي ِم َن ال َّدي ِْن؟ فَ َكتَ ْمتُهُ‬
‫‪XX‬ف‪ .‬فَقَ‪XX‬ا َل َح ِك ْي ٌم‪َ :‬وهللاِ‬ ‫ت‪ِ :‬مائَ‪XX‬ةُ أَ ْل ٍ‬ ‫َوقُ ْل ُ‬
‫َماأَ ٰرى أَ ْم َوالَ ُك ْم تَ َس‪ُ X‬ع ٰه‪ِ X‬ذ ِه‪ .‬فَقَ‪XX‬ا َل َع ْب‪ُ X‬د‬
‫‪XXX‬ف؟‬ ‫ت أَ ْلفَ ْي أَ ْل ٍ‬ ‫ك إِ ْن َك‪XXX‬انَ ْ‬ ‫هللاِ‪ :‬أَ َرأَ ْيتُ‪َ XXX‬‬
‫ف؟ قَ‪X‬ا َل‪َ :‬م‪XX‬اأَ َرا ُك ْم تُ ِط ْيقُ‪Xْ X‬و َن‬ ‫َو ِمائَتَ ْي أَ ْل ٍ‬
‫‪XX‬زتُ ْم َع ْن َش‪ْ XX‬ي ٍء ِم ْن‪XX‬هُ‬ ‫ٰه‪َ XX‬ذا‪ ،‬فَ‪XX‬إِ ْن َع َج ْ‬
‫ان ُّ‬
‫الزبَ ْي ‪ُ X‬ر قَ ‪ِ X‬د‬ ‫فَا ْستَ ِع ْينُ ْوا بِى‪ ،‬قَا َل‪َ :‬و َك َ‬
‫‪X‬ف‪،‬‬ ‫ا ْشتَ َرى ْال َغابَ ‪X‬ةَ بِ َس ‪ْ X‬ب ِعي َْن َو ِمائَ ‪ِ X‬ة أَ ْل‪ٍ X‬‬
‫‪X‬ف َو ِس ‪X‬تِّ ِمائَ ِة‬ ‫ف أَ ْل‪ٍ X‬‬‫فَبَا َعهَا‪َ X‬ع ْب‪ُ X‬د هللاِ بِ‪XX‬أ َ ْل ِ‬
‫‪X‬ان لَ‪X‬هُ َعلَى‬ ‫ف‪ ،‬ثُ َّم قَ‪XX‬ا َم فَقَ‪XX‬ا َل‪َ :‬م ْن َك‪َ X‬‬ ‫أَ ْل ٍ‬
‫‪X‬ر َش‪ْ X‬ي ٌء فَ ْليُ َوافِنَ‪XX‬ا بِ ْال َغابَ‪ِ X‬ة‪ X،‬فَأَتَ‪XX‬اهُ‬ ‫ُّ‬
‫الزبَ ْي‪ِ X‬‬
‫‪XX‬ان لَ‪XX‬هُ َعلَى‬ ‫َعبْ‪ُ XX‬د هللاِ ب ُْن َج ْعفَ‪َ XX‬ر‪َ ،‬و َك َ‬
‫ف‪ ،‬فَقَا َل لِ َعبْ‪ِ XX‬د هللاِ‪:‬‬ ‫الزبَي ِْر أَرْ بَ ُع ِمائَ ِة أَ ْل ٍ‬ ‫ُّ‬
‫‪21‬‬
‫إِ ْن ِش ْئتُ ْم تَ َر ْكتُهَا‪ X‬لَ ُك ْم؟قَا َل َع ْب‪ُ X‬د هللاِ‪ :‬اَل ‪،‬‬
‫قَ‪XXX‬ا َل‪ :‬فَ‪XXX‬إِ ْن ِش‪ْ XXX‬ئتُ ْم َج َع ْلتُ ُم ْوهَ‪XXX‬ا‪ X‬فِ ْي َم‪XXX‬ا‬
‫تُ‪َ X‬ؤ ِّخر ُْو َن إِ ْن أَ َّخرْ تُ ْم‪ ،‬فَقَ‪XX‬ا َل َع ْب‪ُ X‬د هللاِ ‪:‬‬
‫ط َعةً‪ ،‬قَا َل َع ْب ‪ُ X‬د‬ ‫اَل ‪ ،‬قَا َل‪ :‬فَا ْقطَع ُْوا لِى قِ ْ‬
‫ك ِم ْن ٰههُنَا إِ ٰلى ٰههُنَا‪ .‬فَبَا َع َعبْ‪ُ XX‬د‬ ‫هللاِ‪ :‬لَ َ‬
‫ض ‪X‬ى َع ْن ‪X‬هُ َد ْينَ ‪X‬هُ َوأَ ْوفَ‪XX‬اهُ‪،‬‬ ‫هللاِ ِم ْنهَ‪XX‬ا فَقَ ٰ‬
‫ف‪ ،‬فَقَ ِد َم‬ ‫َوبَقِ َي ِم ْنهَا‪ X‬أَرْ بَ َعةُ أَ ْسه ٍُم َونِصْ ٌ‬
‫ان‪،‬‬ ‫اويَةَ َو ِع ْن َدهُ َع ْمرُوب ُْن ُع ْث َم َ‬ ‫َعلَى ُم َع ِ‬
‫الزبَي ِْر‪َ ،‬واب ُْن َز ْم َع‪ X‬ةً فَقَ‪XX‬ا َل‬ ‫َو ْال ُم ْن ِذ ُرب ُ‪ْX‬ن ُّ‬
‫ت ْال َغابَ‪X‬ةُ؟ قَ‪XX‬ا َل‪:‬‬ ‫اويَ‪X‬ةُ‪َ : X‬ك ْم قُ‪ِّ X‬‬
‫‪X‬و َم ِ‬ ‫لَهُ ُم َع ِ‬
‫‪XX‬ف‪ ،‬قَ‪XX‬ا َل‪َ :‬ك ْم بَقِ َي‬ ‫ُك‪XX‬لُّ َس‪XX‬ه ٍْم بِ ِمائَ‪ِ XX‬ة أَ ْل ٍ‬
‫ف‪،‬‬ ‫ص‪ٌ X‬‬ ‫ِم ْنهَ‪XX‬ا؟ قَ‪XX‬ا َل‪ :‬أَرْ بَ َع‪ X‬ةُ أَ ْس ‪X‬ه ٍُم َونِ ْ‬
‫ت ِم ْنهَا‬ ‫الزبَي ِْر‪ :‬قَ ْد أَ َخ ْذ ُ‬‫فَقَا َل ْال ُم ْن ِذ ُرب ُْن ُّ‬
‫‪22‬‬
‫‪XX‬ف‪ ،‬قَ‪XX‬ا َل َع ْم‪ XX‬رُوب ُْن‬ ‫َس‪ْ XX‬ه ًما بِ ِمائَ‪ِ XX‬ة أَ ْل ٍ‬
‫ت ِم ْنهَ‪XX‬ا َس ‪ْ X‬ه ًما بِ ِمائَ ‪Xِ X‬ة‬ ‫‪X‬ذ ُ‬‫ان‪ X:‬قَ ْد أَ َخ‪ْ X‬‬ ‫ُع ْث َم َ‬
‫ت‬ ‫‪XX‬ف‪َ .‬وقَ‪XX‬ا َل اب ُْن َز ْم َع‪ XX‬ةَ‪ :‬قَ‪ْ XX‬د أَ َخ ْ‬
‫‪XX‬ذ ُ‬ ‫أَ ْل ٍ‬
‫اويَ ‪X‬ةُ‪َ :‬ك ْم‬ ‫‪X‬ف‪ ،‬فَقَ‪XX‬ا َل ُم َع ِ‬ ‫َس ْه ًما بِ ِمائَ ‪ِ X‬ة أَ ْل‪ٍ X‬‬
‫ف َس ‪X‬ه ٍْم‪،‬‬ ‫ص‪ُ X‬‬ ‫بَقِ َي ِم ْنهَا؟ قَا َل‪َ :‬س ‪ْ X‬ه ٌم َونِ ْ‬
‫‪X‬ف‪.‬‬ ‫قَا َل‪ :‬قَ ْد أَ َخ ْذتُهُ‪ X‬بِ َخ ْم ِس‪X‬ي َْن َو ِمائَ ‪ِ X‬ة أَ ْل‪ٍ X‬‬
‫ص‪ْ XX‬يبَهُ‬ ‫قَا َل‪َ :‬وبَا َع َع ْب ُد هللاِ اب ُْن َج ْعفَ َر نَ ِ‬
‫‪X‬ف‪ ،‬فَلَ َّما فَ ‪َ X‬ر َغ‬ ‫اويَةَ بِ ِس ‪X‬تِّ ِمائَ ِة أَ ْل‪ٍ X‬‬
‫ِم ْن ُم َع ِ‬
‫ض‪XX‬ا ِء َد ْينِ‪ِ XX‬ه‪ ،‬قَ‪XX‬ا َل‬ ‫ْ‪XX‬ر ِم ْن قَ َ‬ ‫الزبَي ِ‬ ‫اب ُْن ُّ‬
‫والزبَي ِْر‪ :‬ا ْق ِس‪ْ X‬م بَ ْينَنَ‪X‬ا‪ِ X‬م ْي َراثَنَ‪XX‬ا‪ ،‬قَ‪XX‬ا َل‪:‬‬ ‫بَنُ ُّ‬
‫ي‬ ‫َوهللاِ اَل أَ ْق ِس‪ُ XXXXXX‬م بَ ْينَ ُك ْم َحتَّى أُنَ‪XXXXXX‬ا ِد َ‬
‫‪X‬ان لَ‪X‬هُ‬ ‫بِ ْال َم ْو ِس ِم أَرْ بَ َع ِس‪X‬نِي َْن‪ :‬أَاَل َم ْن َك‪َ X‬‬
‫ض‪ِ XXX‬ه‬ ‫ْ‪XXX‬ر َدي ٌْن فَ ْليَأْتِنَ‪XXX‬ا فَ ْلنَ ْق ِ‬
‫الزبَي ِ‬ ‫َعلَى ُّ‬
‫‪23‬‬
،‫ ِم‬X‫ا ِديْ فِى ْال َم ْو ِس‬XXَ‫نَ ٍة يُن‬X‫ َّل َس‬X‫ َل ُك‬X‫فَ َج َع‬
‫ َم بَ ْينَهُ ْم‬XX‫نِي َْن قَ َس‬XX‫ ُع ِس‬XXَ‫ى أَرْ ب‬XX‫ض‬ َ ‫فَلَ َّما َم‬
‫ ُع‬XXXَ‫ر أَرْ ب‬XXXْ
ِ ‫لزبَي‬ ُّ ِ‫ان ل‬XXX
َ ‫ َو َك‬.‫ث‬ َ ُ‫ َع الثُّل‬XXXَ‫َو َدف‬
‫ف‬Xٍ X‫ف أَ ْل‬X ُ X‫ َرأَ ٍة أَ ْل‬X‫لُّ ا ْم‬XX‫اب ُك‬
َ ‫ص‬ َ َ ‫ فَأ‬،‫نِ ْس َو ٍة‬
‫ ْو َن‬X ‫ ِه َخ ْم ُس‬X ِ‫ ُع َمال‬X ‫ فَ َج ِم ْي‬،‫ف‬X ٍ X‫ أَ ْل‬X‫ا‬X َ‫َو ِمائَت‬
ُ‫ ( َر َواه‬.‫ف‬XXXX ٍ ‫ أَ ْل‬X‫ا‬XXXXَ‫ف َو ِمائَت‬XXXXٍ ‫ف أَ ْل‬XXXX َ ‫أَ ْل‬
ِ ‫ْالبُ َخ‬
) ُّ‫اري‬
(Ieu hadits katampi) ti Abu Khubaib, -kalawan
dhommahna kha’ mu’jamah, Abdullah
Ibn Az-Zubair , anjeuna (Abdullah) sasauran:
“Nalika Zubair ngadeg dina poénan perang Jamal,
anjeuna ngagentraan ka kuring, maka kuring ngadeg
di gédéngeun anjeunna, tuluy anjeuna (Zubair)
nyarita: “Yeuh anaking, saéstuna teu aya nu kabunuh
dina ieu poé kajaba jalma nu nganiaya atawa
kaaniaya. Jeung saéstuna ama teu ningali diri ama
kajaba ama bakal kabunuh secara kaaniaya. Nu
paling ngajadikeun bangbaluh pikiran ama téh
nyaéta hutang ama. Naha numutkeun anjeun hutang
24
ama bakal nyésakeun harta urang?” Lajeng anjeuna
sasauran deui: “Yeuh anaking, pék jual barang-
barang milik urang jeung bayarkeun kana hutang-
hutang ama.” Anjeuna (Zubair) ngawasiatkeun ku
sapertilu jeung sapertiluna tina sapertilu pikeun
anak-anakna Abdullah – maksudna yen nu
diwasiatkeun pikeun anak-anakna Abdullah Ibn
Zubair téh sapertiluna tina sapertilu (sapersalapan).
Nyarios Zubair: “Lamun mah aya sesa tina harta
urang – sanggeusna dibayarkeun kana hutang, maka
nu sapertiluna tina sapertilu pikeun anak-anak
anjeun.”
Hisyam bin Urwah nyarita: “Sabagian anak-anakna
Abdullah aya nu nyasamian sabagian anak-anakna
Zubair –Khubaib sareng Abad -. Waktu harita Zubair
ngabogaan salapan putra jeung salapan putri.
Abdullah nyarita: “Pun bapa ngawasiatkeun hutang-
hutangna ka kuring, anjeuna sasauran: “Yeuh
anaking, upama hidep teu sanggup (ngalunasan) tina
sabagian hutang éta maka pék ménta tulung ka
dunungan Ama.” Anjeuna (Abdullah) nyarita: “Demi
Allâh kuring teu ngarti saha nu dimaksud ku pun
bapa dugikeun kuring nanya: “Yeuh ama, saha
maula (dunungan) ama téh? Anjeuna ngajawab:
“Allâh”. Abdullah sasauran: “Demi Allâh kuring teu

25
pernah ngarandapan kasulitan kusabab hutangna pun
bapa kajaba kuring ngado’a ka Allâh: “Ya Maula
Zubair, mugi Gusti mayar hutangna Zubair.” Maka
Mantenna (Allâh) pasti ngalunasan hutangna
Zubair.” Abdullah sasauran: “Maka Zubair kabunuh
sareng anjeuna teu ninggalkeun sadinar atawa
sadirham, kajaba ngan saukur sababaraha bidang
tanah, ti antarana tanah ghabah jeung sabelas imah
di Madinah jeung dua imah di Basrah, hiji imah di
Kufah jeung hiji deui di Mesir.” Abdullah sasauran:
“Sabenerna hutangna pun bapa téh nyaéta aya jalma
nu datag ka anjeuna kalayan mawa harta tuluy
dititipkeun ka pun bapa. Zubair sasauran: “Henteu
(kuring henteu narima barang titipan), tatapina
anggap waé hutang kusabab kuring sieun leungit (éta
barang titipan). Pun bapa teu pernah ngajabat di hiji
pamarentahan, ogé teu jadi petugas penarik zakat
atawa jadi pejabat naon waé, ngan pun bapa
(ngabogaan harta nu dipibanda) tina hasil perang
sasarengan Rasulullâh atanapi sareng Abu Bakar,
'Umar, sareng 'Utsman .” Sasauran Abdullah:
“Kuring ngitung-ngitung hutang pun bapa, mangka
kuring manggihan (hutangna pun bapa) lobana
2.200.000 (dua juta dua ratus ribu) dirham. Tuluy
Hakim Ibn Hizam nepungan Abdullah, anjeuna
(Hakim) nyarita: “Yeuh anak dulur kuring sabaraha
26
hutangna dulur kuring (Zubair)?” Maka kuring
nyumputkeun (jumlah hutang sabenerna pun bapa)
jeung kuring ngajawab: “Saratus rebu.” Hakim
sasauran: “Demi Allâh, kuring boga kayakinan harta
anjeun moal cukup pikeun nutupan hutangna
Zubair.” Abdullah nyarita: “Kumaha lamun kuring
nyarita (yen hutang pun bapa téh) dua juta dua ratus
rebu?” nyarita Hakim: “Kuring ngarasa anjeun moal
sanggup nanggung ieu bangbaluh hutang, lamun
anjeun bener-bener teu sanggup, (tong sungkan)
menta tulung ka kuring.” Anjeuna (Hakim) nyarita:
“Baheula Zubair kungsi meuli ghabah ku harga
170.000.” Tuluy dijual ku Abdullah saharga
1.600.000.” Lajeng anjeuna (Hakim) ngadeg bari
pok nyarita: “Sing saha waé nu kungsi
ngahutangkeun (méré hutang) ka Zubair, tepungan
kuring di ghabah.” Nya (singket carita) datang
Abdullah Ibn Jafar pikeun nepungan Abdullah Ibn
Zubair, manéhna ngabogaan piutang ka Zubair
saloba 400.000. Manéhna (Abdullah Ibn Jafar)
nyarita ka Abdullah Ibn Zubair: “Lamun anjeun
karep, kuring baris ngabebaskeun (éta hutang
Zubair) pikeun anjeun.” Abdullah Ibn Zubair
ngajawab: “Teu kudu.” Anjeuna (Abdullah Ibn Jafar)
nyarita deui: “Lamun anjeun karep, teundeun ngaran
kuring dina urutan nu panungtung, lamun anjeun
27
perlu ngaakhirkeun (dina urusan mayar hutang).”
Abdullah Ibn Zubair ngajawab: “Teu kudu.”
Abdullah Ibn Jafar nyarita deui: “Lamun kitu,
sérénkeun ka kuring sabidang tanah (ghabah) ieu.”
Abdullah Ibn Zubair ngajawab: “Keur anjeun
(watesna) ti dieu nepi ka dieu.” Satuluyna Abdullah
Ibn Zubair ngajual sabagian tina ghabah jeung bisa
ngalunasan hutang-hutang bapana. Malahan masih
aya sésa opat bagian jeung satengah. Tuluy
manéhna indit nepangan Mu’awiyah, di gédengeun
Mu’awiyah aya Amr Ibn Utsman, Al-Mundzir Ibn
Zubair jeung Ibnu Zam’ah. Nya Mu’awiyah tumaros
ka Abdullah: “Sabaraha taksiran (harga) tanah
ghabah?” Abdullah ngajawab: “Tiap hiji bagian
saharga saratus rebu.” Anjeuna (Mu’awiyah) nanya
deui: “Tinggal sakumaha deui sesana?” Abdullah
ngajawab: “Opat satengah bagian deui.” Al-Mundzir
Ibn Az-Zubair sasauran: “Kuring nyokot (meuli)
sabagian ku harga saratus rebu.” Amr Ibn 'Utsman
sasauran: “Kuring nyokot (meuli) sabagian ku harga
saratus rebu.” Jeung Ibn Zam’ah ogé sasauran:
“Kuring nyokot (meuli) sabagian ku harga saratus
rebu.” Tuluy Mu’awiyah nanya ka Abdullah Ibn
Zubair: “Sakumaha deui sesana?” Abdullah
ngajawab: “Hiji satengah bagian deui.” Mu’awiyah

28
sasauran: “Keun, ku kuring dibeuli sesana kabeh ku
harga saratus lima puluh rebu.”
Abdullah Ibn Zubair sasauran: “Jeung Abdullah Ibn
Ja’far ngajual bagianana ka Mu’awiyah ku harga
600.000. Maka nalika Ibn Zubair geus réngsé tina
babayar hutang, anak-anak Zubair nyararita: “Geura
bagikeun ka kuring saréréa hak waris kuring
saréréa”, Abdullah nyarita: “Demi Allâh kuring moal
waka ngabagikeun (ieu harta) ti antara aranjeun
nepika kuring ngabewarakeun dina unggal usum
salila opat taun: “Kanyahokeun ku aranjeun! Sing
saha nu boga piutang ka Zubair, datang waé ka
kuring, kuring bakal ngalunasanana.” Maka unggal
taun Abdullah ngumumkeun dina tiap usum. Nalika
opat taun geus liwat, manéhna (Abdullah) ngabagi
(harta) ti antara maranéhna jeung masrahkeun nu
sapertiluna. Zubair ngabogaan opat pamajikan,
masing-masingna meunang bagian 1.200.000.
sedengkeun sakabéh kakayaan Zubair téh jumlahna
50.200.000.

29
‫الظ ْل ِم َواأْل َ ْم ِر بِ َر ِّد ْال َمظَالِ ِم‬
ُّ ‫بَابُ تَحْ ِري ِْم‬
BAB XXVI
HARAM MILAMPAH
KADHOLIMAN JEUNG
PARENTAH MULANGKEUN
HAK-HAK BATUR

30
a. Dalil Al-Qur'an
1) Q.S. Al-Mukmin (40) ayat 18
  
  
   
   
 
2) Q.S. Al-Hajj (22) ayat 71
    
   
     
   
b. Dalil As-Sunnah
1) H.R. Muslim ti Jabir 

 ِ‫ ْو َل هللا‬XXX‫ أَ َّن َر ُس‬ ‫ابِ ٍر‬XXX‫َو َع ْن َج‬


ٌ X‫الظ ْل َم ظُلُ َم‬
‫ات‬X ُّ ‫إِ َّن‬X َ‫واالظ ْل َم ف‬X
ُّ Xُ‫ اتَّق‬:‫قَا َل‬
31
ُّ ‫إِ َّن‬Xَ‫ َّح ف‬X‫واالش‬
‫ َّح‬X‫الش‬ ُّ ُ‫ َواتَّق‬،‫يَ ْو َم ْالقِيَا َم ِة‬
‫ان قَ ْبلَ ُك ْم؛ َح َملَهُ ْم َعلَى‬XXX
َ ‫ك َم ْن َك‬ َ XXXَ‫أَ ْهل‬
ْ ‫ا َءهُ ْم َو‬XXXX‫فَ ُك ْوا ِد َم‬XXXX‫أَ ْن َس‬
‫تَ َحلُّ ْوا‬XXXX‫اس‬
)‫ار َمهُ ْم ( َر َواهُ ُم ْسلِ ٌم‬ِ ‫َم َح‬
(Ieu hadits katampi) ti Jabir , yén Rasulullâh 
ngadawuh: “Kudu boga rasa sieun kana
(migawe) kadholiman kusabab éta kadholiman
téh jadi popoék dina poé qiyamah. Jeung kudu
sieun kana (migawe) korét kusabab éta korét téh
nu geus ngabinasakeun jalma-jalma saméméh
aranjeun. Koret ngalantarankeun maranéhna
ngucurkeun darah (saling ngabunuh) maranéhna
jeung ngahalalkeun sakabéh nu diharamkeun ka
maranéhna.” [H.R. Muslim]

2) H.R. Muslim ti Abu Hurairah 

ِ‫ ْو َل هللا‬XX‫ أَ َّن َر ُس‬ َ‫َو َع ْن أَبِ ْي هُ َر ْي َرة‬


‫ا‬XXَ‫ق إِلَى أَ ْهلِه‬
َ ‫و‬Xْ Xُ‫ َؤ ُّد َّن ْال ُحق‬Xُ‫ لَت‬:‫ا َل‬XXَ‫ ق‬
32
َّ ِ‫ا َد ل‬XXXXَ‫ َحتَّى يُق‬،‫ ِة‬XXXX‫و َم ْالقِيَا َم‬XXXX
‫ا ِة‬XXXX‫لش‬ ْ َ‫ي‬
ُ‫ا ِء ( َر َواه‬XXَ‫ا ِة ْالقَرْ ن‬XX‫الش‬
َّ ‫ا ِء ِم َن‬XX‫ْال َج ْل َح‬
)‫ُم ْسلِ ٌم‬
(Ieu hadits katampi) ti Abu Hurairah , yén
Rasulullah  ngadawuh: “(Demi Allah) sakabéh
haq pasti bakal dibikeun ka ahlina (nu bogana)
éta haq dina poé qiyamah, nepika domba/embé
nu teu tandukkan dibéré haq qishash pikeun
(ngabales) ka domba/embé nu tandukkan.” [H.R.
Muslim]

3) H.R. Bukhari sareng Muslim ti Ibnu ‘'Umar 

‫ث‬ُ ‫ َّد‬X‫ ُكنَّا نَتَ َح‬:‫ قَا َل‬ ‫َو َع ِن اب ِْن ُع َم َر‬
‫ بَي َْن‬ ‫اع َوالنَّبِ ُّي‬ ِ ‫ َو َد‬XXXXXXX‫َع ْن َح َّج ِة ْال‬
ْ
ِ ‫ َو َد‬X‫ة ْال‬Xِ ‫ ْد ِريْ َما َح َّج‬X َ‫ َواَل ن‬،‫ا‬XXَ‫أَظه ُِرن‬
‫اع‬
‫ َوأَ ْثنَى‬ ِ‫ ْو ُل هللا‬X‫ َد هللاَ َر ُس‬X‫َحتَّى َح ِم‬
‫ب‬ َ َ‫طن‬ْ َ ‫َّال فَأ‬
ِ ‫َعلَ ْي ِه ثُ َّم َذ َك َر ْال َم ِس ْي َح ال َّدج‬
33
‫ث هللاُ ِم ْن‬ ‫‪XXX‬ر ِه‪َ ،‬وقَ‪XXX‬ا َل‪َ :‬م‪XXX‬ابَ َع َ‬ ‫فِي ِذ ْك ِ‬
‫‪XXX‬و ٌح‬‫نَّبِ ٍّي إِاَّل أَ ْن‪َ XXX‬ذ َرهُ أُ َّمتَ‪XXX‬هُ؛ أَ ْن‪َ XXX‬ذ َرهُ نُ ْ‬
‫َوالنَّبِي ُّْو َن ِم ْن بَ ْع‪ِ X‬د ِه‪َ X،‬وإِنَّهُ إِ ْن يَ ْخ‪ُ X‬رجْ‬
‫ْس‬ ‫فِ ْي ُك ْم فَ َما َخفِ َي َعلَ ْي ُك ْم ِم ْن َشأْنِ ِه فَلَي َ‬
‫ْس بِ‪XX‬أ َ ْع َو َر‬ ‫يَ ْخفَى َعلَ ْي ُك ْم‪ ،‬إِ َّن َربَّ ُك ْم لَي َ‬
‫َوإِنَّهُ أَ ْع َو ُر َعي ِْن ْاليُ ْمنَى‪َ ،‬ك‪XX‬أ َ َّن َع ْينَ‪X‬هُ‬
‫ِعنَبَةٌ طَافِيَ‪X‬ةٌ‪ .‬أَاَل إِ َّن هللاَ َح‪َّ X‬ر َم َعلَ ْي ُك ْم‬
‫‪X‬و ِم ُك ْم‬ ‫ِد َم‪XX‬ا َء ُك ْم َوأَ ْم‪َ X‬والَ ُك ْم َك ُحرْ َم‪ِ X‬ة يَ‪ْ X‬‬
‫ت؟‬ ‫ٰه َذا‪ ،‬فِ ْي َشه ِْر ُك ْم ٰه َذا أَاَل هَلْ بَلَّ ْغ ُ‬
‫اش‪XXX‬هَ ْد"‪X‬‬ ‫قَ‪XXX‬الُ ْوا‪ :‬نَ َع ْم‪ ،‬قَ‪XXX‬ا َل‪" :‬اللهم ْ‬
‫ثَاَل ثً‪XXXXXXXXX‬ا‪َ X،‬و ْيلَ ُك ْم ـ أَ ْو َو ْي َح ُك ْم ـ‬
‫ُ‪XXX‬وا بَعْ‪ِ XXX‬ديْ ُكفَّارًا‬ ‫ا ْنظُ‪XXX‬ر ُْوا‪:‬اَل تَرْ ِجع ْ‬
‫ْض‬
‫‪XXXX‬اب بَع ٍ‬ ‫ْض‪ُ XXXX‬ك ْم ِرقَ َ‬ ‫ض‪ِ XXXX‬ربُ بَع ُ‬ ‫يَ ْ‬
‫‪34‬‬
‫( َر َواهُ ْالبُ َخ‬
‫لِ ٌم‬XXXXX‫اريُّ َو َر ٰوے ُم ْس‬XXXXX
ِ
َ ‫بَ ْع‬
)ُ‫ضه‬
(Ieu hadits katampi) ti Ibnu 'Umar , anjeuna
sasauran: “Kuring saréréa (para shahabat) keur
ngobrolkeun ngeunaan Haji Wada’ sedengkeun
Nabi  nuju aya ti antara kuring saréréa. Kuring
saréréa teu paham naon ari haji wada’ téh, dugika
Rasulullâh  muji ka Allâh sarta mialem ka
Mantena (Allah), lajeng anjeuna (Rasul)
nyarioskeun ngeunaan Al-Masih Ad-Dajjal
kalawan panjang lebar penjelasanana. Rasul
ngadawuh: “Teu pati-pati Allâh ngutus hiji Nabi
kajabi éta Nabi méré paringetan/panyingsieun ka
umatna tina Al-Masih Ad-Dajjal. Nuh parantos
méré paringetan, nya kitu deui Nabi-nabi
saparantosna (Nuh). Sabenerna Dajjal bakal
muncul kaluar di tengah-tengah aranjeun, mangka
teu aya sipatna nu samar ka aranjeun, teu aya nu
nyamuni ti aranjeun. Saestuna Rabb maranéh
(Allâh) henteu a’war (pécak sabeulah) jeung
sabenerna ari Dajjal éta a’war, pécak panon
katuhuna, kaya-kayaning panonna Dajjal saperti
buah anggur nu nolol. Sing inget! Saestuna Allah
geus ngaharamkeun pikeun aranjeun kana
35
(numpahkeun) darah aranjeun jeung (ngarampas)
harta aranjeun saperti kaharamanana ieu poé keur
aranjeun dina ieu bulan. Sing inget! Naha Kaula
geus nganepikeun?” aranjeuna (para shahabat)
ngawaler: “Sumuhun”. Rasulullâh  ngadawuh:
“Ya Allâh, mugi Gusti nyaksi.” Dugi ka tilu kali.
“Duh, karunya teuing aranjeun” atawa “Duh,
cilaka teuing aranjeun”. Perhatikeun! Ulah nepi
aranjeun baralik deui kana kakafiran sanggeus
kaula teu aya, sabagian aranjeun neunggeul
punduk/beuheung sabagian nu séjén (silih bunuh
tanpa dasar nu haq).” [H.R. Bukhari – Muslim
ngariwayatkeun sawaréhna]

4) H.R. Bukhari sareng Muslim ti ‘Aisyah 

 ِ‫ ْو َل هللا‬XX‫ أَ َّن َر ُس‬ َ‫ة‬XX‫َو َع ْن َعائِ َش‬


‫ض‬
ِ ْ‫ر‬َ ‫ب ٍْر ِم َن اأْل‬X‫ َد ِش‬X‫ َم ْن ظَلَ َم ِق ْي‬:‫قَا َل‬

36
ِ ‫ب ِْع أَ َر‬XXX‫هُ ِم ْن َس‬XXXَ‫طُ ِّوق‬
ٌ XXXَ‫ي َْن ( ُمتَّف‬XXX‫ض‬
‫ق‬
)‫َعلَ ْي ِه‬
(Ieu hadits katampi) ti ‘Aisyah , yén Rasulullâh 
ngadawuh: “Sing saha jalma nu ngaaniaya
(nyokot tanah nu lain hakna) saukuran sajengkal
tina bumi, mangka bakal dikongkorongkeun ka
manéhna tina tujuh lapis bumi.” [H.R. Bukhari
sareng Muslim]

5) H.R. Bukhari sareng Muslim ti Abu Musa 

‫ا َل‬XXXXَ‫ ق‬:‫ا َل‬XXXXَ‫ ق‬ ‫ى‬XXXX‫َو َع ْن أَبِ ْي ُم ْو َس‬


،‫إِ َّن هللاَ لَيُ ْملِ ْي لِلظَّالِ ِم‬: ِ‫ ْو ُل هللا‬XX‫َر ُس‬
‫ك‬ َ ِ‫ َذال‬X‫ َك‬:َ‫ َرأ‬X َ‫ ثُ َّم ق‬،ُ‫ه‬X‫ َذهُ لَ ْم يُ ْفلِ ْت‬X‫فَإِ َذا أَ َخ‬
‫ َرى َو ِه َي‬XXXXُ‫ َذ ْالق‬XXXX‫ك إِ َذا أَ َخ‬ َ ِّ‫ ُذ َرب‬XXXX‫أَ ْخ‬
:‫ود‬XX‫ ِد ْي ٌد (ه‬XX‫ َذهُ أَلِ ْي ٌم َش‬XX‫ ةٌ إِ َّن أَ ْخ‬XX‫ظَالِ َم‬
‫ق َعلَ ْي ِه‬ ٌ َ‫‌) ُمتَّف‬١٠٢
(Ieu hadits katampi) ti Abu Musa , anjeuna
sasauran: “Rasulullâh  ngadawuh: “Saéstuna Allâh
37
nanggohkeun jalma dholim, mangka nalika Allâh
geus nyiksa éta jalma dholim, moal dileupaskeun
sama sakali.” Lajeng anjeuna (Rasul) maos (Q.S.
Hud ayat 12):
   
    
   
“Jeung kitu tah siksaan Pangeran hidep upama
Mantenna ngabinasa hiji nagara nu pangeusina
ngalakukeun kadholiman. Satemenna Siksaan
Mantenna téh nyeri taya hinggana tur keras
kabina-bina.”
[H.R. Bukhari sareng Muslim]

6) H.R. Bukhari sareng Muslim ti Mu’adz 

‫ ْو ُل‬X ‫ بَ َعثَنِى َر ُس‬:‫ا َل‬XXَ‫ ق‬ ‫ذ‬Xٍ ‫َو َع ْن ُم َعا‬


‫ا ِم ْن‬XX‫أْتِ ْي قَ ْو ًم‬XXَ‫ك ت‬ َ َّ‫ إِن‬:‫ا َل‬XXَ‫ فَق‬ ِ‫هللا‬
‫هَا َد ِة أَ ْن‬XX‫ب فَا ْد ُعهُ ْم إِلَى َش‬ ِ ‫أَ ْه ِل ْال ِكتَا‬
‫إِ ْن‬Xَ‫ ف‬،ِ‫ ْو ُل هللا‬X‫اَل إِ ٰلهَ إِاَّل هللاُ َوأَنِّ ْي َر ُس‬
‫ك فَأ َ ْعلِ ْمهُ ْم أَ َّن هللاَ قَ ِد‬َ ِ‫هُ ْم أَطَا ُع ْوا لِ ٰذل‬
38
‫ت فِ ْي‬ ٍ ‫لَ َوا‬XX‫ص‬ َ ‫س‬ َ ‫ض َعلَ ْي ِه ْم َخ ْم‬ َ ‫ا ْفتَ َر‬
‫ك‬ َ ِ‫ َذال‬Xِ‫ا ُع ْوا ل‬XXَ‫إِ ْن أَط‬Xَ‫ ف‬،‫ُك ِّل يَ ْو ٍم َولَ ْيلَ ٍة‬
‫ض َعلَ ْي ِه ْم‬ َ ‫ ِدا ْفتَ َر‬XXXَ‫أ َ ْعلِ ْمهُ ْم أَ َّن هللاَ ق‬XXXَ‫ف‬
‫ َر ُّد‬XXُ‫ائِ ِه ْم فَت‬XXَ‫ ُذ ِم ْن أَ ْغنِي‬XX‫ َدقَةً تُ ْؤ َخ‬XX‫ص‬ َ
‫ا ُع ْوا‬XXXُ‫إِ ْن هُ ْم أَط‬XXXَ‫ ف‬،‫ َرائِ ِه ْم‬XXXَ‫َعلَى فُق‬
ِ َّ‫ َوات‬،‫ َوالِ ِه ْم‬XX‫ك َو َك َرائِ َم أَ ْم‬
‫ق‬ َ ِ‫لِ ٰذل‬
َ ‫ك فَإِيَّا‬
‫ا‬XXXَ‫ْس بَ ْينَه‬ ْ ُ ‫ظل‬
َ ‫و ِم فَإِنَّهُ لَي‬XXX ْ ‫ َوةَ ْال َم‬XXX‫َد ْع‬
)‫ق َعلَ ْي ِه‬ٌ َ‫َوبَي َْن هللاِ ِح َجابٌ ( ُمتَّف‬
(Ieu hadits katampi) ti Mu’adz , anjeuna
sasauran: “Kuring diutus ku Rasulullâh  anjeuna
ngadawuh: “Saestuna anjeun bakal ngadatangan
hiji kaum ti ahli kitab, mangka pék ajak
maranéhna supaya (ngaikrarkeun) syahadat, “Teu
aya sesembahan nu haq anging mung Allah jeung
saestuna Kaula (Muhammad) utusan Allâh.”
Upama maranéhna (ahli kitab) geus ta’at kana éta
syahadat, pék ajarkeun ka maranéhna yén Allâh
ngawajibkeun ka maranéhna lima sholat dina
39
sapoé-sapeuting. Upama maranéhna geus ta’at
kana éta (sholat lima waktu), pék ajarkeun ka
maranéhna yen Allâh ngawajibkeun zakat ka
maranéhna, nu dicokot ti jalma beunghar kalangan
maranéhna tuluy dibikeun ka jalma fakir miskin
tikalangan maranéhna. Upama maranéhna geus
ta’at kana éta (kawajiban zakat) maka ulah
ngadeukeutan harta maranéhna nu paling
dimulyakeun (berharga) jeung kudu sieun kana
do’ana jalma-jalma nu kaaniaya. Kusabab antara
éta do’a sareng Allah teu aya saeutik ogé lalangsé
(hahalang/tabir).” [H.R. Bukhari sareng Muslim]

7) H.R. Bukhari sareng Muslim ti Abu Humaid


Abdurrahman bin Sa’ad As-Saidi 

‫ن ب ِْن‬Xِ ‫ ِدالرَّحْ ٰم‬XXXْ‫د َعب‬Xٍ XXXْ‫َو َع ْن أَبِ ْي ُح َمي‬


‫تَ ْع َم َل‬X ‫اس‬ْ :‫ا َل‬XXَ‫ ق‬ ِّ‫ا ِع ِدي‬X ‫الس‬ َّ ‫ ْع ٍد‬X ‫َس‬
:ُ‫ه‬XXَ‫ َر ُجاًل ِم َن اأْل َ ْز ِد يُقَا ُل ل‬ ‫النَّبِ ُّي‬
َّ ‫اب ُْن اللُّ ْتبِيَّ ِة َعلَى‬
‫ ِد َم‬X َ‫ فَلَ َّما ق‬،‫ َدقَ ِة‬X ‫الص‬
‫ا َم‬XXَ‫ فَق‬،‫ي‬ َ ‫ ِد‬X‫ ٰه َذالَ ُك ْم َو ٰه َذا أُ ْه‬:‫قَا َل‬
َّ َ‫ي إِل‬
40
‫‪XX‬ر فَ َح ِم‪َ XX‬د‬ ‫َر ُس‪ْ XX‬و ُل هللاِ ‪َ ‬علَى ْال ِم ْنبَ ِ‬
‫هللاَ َوأَ ْث ٰنى َعلَيْ‪ِ XX‬ه‪ ،‬ثُ َّم قَ‪XX‬ا َل‪:‬أَ َّما بَعْ‪ُ XX‬د‪،‬‬
‫فَ‪XX‬إِنِّى أَ ْس‪XX‬تَ ْع ِم ُل ال َّرجُ‪َ XX‬ل ِم ْن ُك ْم َعلَى‬
‫ْال َع َم ِل ِم َّما َواَّل نِى هللاُ فَيَأْتِى فَيَقُ‪Xْ X‬ولُ‪:‬‬
‫ي‪ ،‬أَفَاَل‬ ‫ت إِلَ َّ‬ ‫ٰه َذالَ ُك ْم َو ٰه َذا هَ ِديَّةٌ أُ ْه ِديَ ْ‬
‫ت أَبِيْ‪ِ XXXXXXXX‬ه أَ ْوأُ ِّم ِه َحتَّى‬ ‫س فِ ْى بَ ْي ِ‬ ‫َجلَ َ‬
‫ص‪X‬ا ِدقًا!! َوهللاِ‬ ‫‪X‬ان َ‬ ‫تَأْتِيَهُ هَ ِديَّتُهُ إِ ْن َك‪َ X‬‬
‫اَل يَأْ ُخ ُ‪X‬ذ أَ َح ٌد ِم ْن ُك ْم َش ْيئًا بِ َغي ِْر َحقِّ ِه إِاَّل‬
‫‪X‬و َم ْالقِيَا َم‪ِ X‬ة‬ ‫لَقِ َي هللاَ تَ َع‪XX‬الَى يَحْ ِملُ‪X‬هُ يَ‪ْ X‬‬
‫‪XXXXX‬رفَ َّن أَ َح‪ً XXXXX‬دا ِم ْن ُك ْم لَقِ َي هللاَ‬ ‫ِ‬ ‫ع‬‫ْ‬ ‫َ‬ ‫فَاَل أ‬
‫يَحْ ِم ُل بَ ِع ْيرًالَ‪X‬هُ ُر َغ‪X‬ا ٌء‪ ،‬أَ ْوبَقَ‪َ X‬رةً لَهَ‪X‬ا‬
‫ُخ َوارٌ‪ ،‬أَ ْو َشاةً تَ ْي َع‪ X‬رُ‪ ،‬ثُ َّم َرفَ ‪َ X‬ع يَ َد ْي ‪ِ X‬ه‬

‫‪41‬‬
‫اللهم‬:‫ي بَيَاضُ إِ ْبطَ ْي ِه فَقَا َل‬ َ ‫َحتَّى ر ُِؤ‬
ٌ َ‫ت ( ُمتَّف‬
)‫ق َعلَ ْي ِه‬ ُ ‫هَلْ بَلَّ ْغ‬
(Ieu hadits katampi) ti Abu Humaid
Abdurrahman Ibn Sa’ad As-Saidi , anjeuna
(Abu Humaid) sasauran: “Nabi  parantos
ngangkat hiji jalma ti suku Al-Adz pikeun
ngumpulkeun zakat, ngaranna Ibn Al-Lutbiyyah.
Nya dina waktu manéhna datang (tina tugas)
manéhna nyarita: “Ieu keur aranjeun, sedengkeun
ieu mah hadiah keur kuring.” Maka Rasulullâh 
naek mimba, ngucap tahmid ka Allâh sarta muji-
muji ka Mantenna lajeng ngadawuh: “Amma
ba’du, saéstuna Kaula geus ngangkat hiji jalma ti
kaum aranjeun pikeun ngurus sabagian tina
saniskara nu geus dipaparinkeun Allâh kana éta
urusan ka kaula. Tuluy manéhna datang bari
nyarita: “Ieu keur aranjeun jeung ieu mah hadiah,
dihadiahkeun keur kuring.” Naha henteu diuk
waé di imah indung-bapana nepika éta hadiah téh
datang ka manéhna, lamun éta perkara téh bener!
Demi Allâh, teu pati-pati salah saurang ti antara
maranéh nyokot hiji perkara tanpa hakna kajaba
manéhna bakal patepang sareng Allah Ta’ala
dina poé qiyamah dina kaayaan mamanggul
42
barang (nu dicokot tanpa hak). Mangka ulah nepi
Kaula nyaho salah saurang ti antara maranéh
engké patepang sareng Allâh dina kaayaan
mamanggul hiji onta anu disada atawa
(mamanggul) hiji sapi nu ngalenguh atawa
(mamanggul) hiji embé nu ngabérélé.” Lajeng
anjeuna (Rasul) ngangkat dua pananganna dugi
ka témbong bodasna ingkab anjeuna, bari
ngadawuh: “Ya Allâh, jisim abdi parantos
ngadugikeun.” [H.R. Bukhari sareng Muslim]

8) H.R. Al-Bukhari ti Abu Hurairah 

 ‫ َع ِن النَّبِ ِّي‬ َ‫ َرة‬X ‫َو َع ْن أَبِ ْي هُ َر ْي‬


‫ ِه‬XXْ‫ظلَ َمةٌ أِل َ ِخي‬ ْ ‫ت ِع ْن َدهُ َم‬ ْ َ‫ َم ْن َكان‬:‫قَا َل‬
ُ‫ه‬X ‫ ْي ٍء فَ ْليَتَ َحلَّ ْل‬X ‫ض ِه أَ ْو ِم ْن َش‬ ِ ْ‫ِم ْن ِعر‬
‫ا ٌر‬XXَ‫و َن ِد ْين‬X ْ X‫ َل أَ ْن اَل يَ ُك‬X‫و َم قَ ْب‬X
ْ Xَ‫هُ ْالي‬X‫ِم ْن‬
‫الِ ٌح‬X ‫ص‬ َ ‫ ٌل‬X‫ان لَهُ َع َم‬ َ ‫َواَل ِدرْ هَ ٌم؛ إِ ْن َك‬
‫ ِه َوإِ ْن لَ ْم يَ ُك ْن‬XXِ‫ظلَ َمت‬ ْ ‫أُ ِخ َذ ِم ْنهُ بِقَ ْد ِر َم‬

43
‫احبِ ِه‬
ِ ‫ص‬َ ‫ت‬ ِ ‫ات أُ ِخ َذ ِم ْن َسيِّئَا‬ ٌ َ‫لَهُ َح َسن‬
) ُّ‫اري‬
ِ ‫خ‬ َ ُ ‫ب‬ ْ
‫ال‬ ُ‫فَ ُح ِم َل َعلَ ْي ِه ( َر َواه‬
(Ieu hadits katampi) ti Abu Hurairah  ti Nabi 
anjeuna sasauran: “Sing saha anu ngabogaan
(dosa) nganiaya ka dulurna dina urusan
kahormatanana atawa naon baé mangka kudu
ménta dihalalkeun ka manéhna. Ayeuna (poé
ieu) saméméh datang hiji mangsa nu moal aya
deui dinar jeung dirham, dimana manéhna
ngabogaan amal shalih maka dicokot ti manéhna
(éta amal sholeh) saloba jeung kadholimanana,
tatapina upama manéhna teu ngabogaan rupa-
rupa kahadean maka dosa-dosa dulurna dicokot
jeung ditanggung ku manéhna.” [H.R. Al-
Bukhari]

9) H.R. Bukhari sareng Muslim ti Abdullah bin


‘Amr bin ‘Ash 

44
ِ X‫روب ِْن ْال َع‬X
‫اص‬X ِ X‫َو َع ْن َع ْب ِد هللاِ ب ِْن َع ْم‬
‫لِ ُم َم ْن‬XXX‫ ْال ُم ْس‬:‫ا َل‬XXXَ‫ ق‬ ‫ َع ِن النَّبِ ِّي‬
‫ ِد ِه‬XXXَ‫انِ ِه َوي‬XXX‫لِ ُم ْو َن ِم ْن لِ َس‬XXX‫لِ َم ْال ُم ْس‬XXX‫َس‬
ُ‫ه‬XX‫اج ُر َم ْن هَ َج َر َمانَهَى هللاُ َع ْن‬ ِ َ‫َو ْال ُمه‬
)‫ق َعلَ ْي ِه‬ ٌ َ‫( ُمتَّف‬
(Ieu hadits katampi) ti Abdullah Ibn Amr Ibn
Al-‘Ash  ti Nabi  anjeuna sasauran: “Ari
muslim téh nyaéta jalma nu kaum muslimin
salamet tina gangguan/kajahatan letah (ucapan)
jeung leungeunna (kalakuanana). Sedengkeun
muhajir (jalma nu hijrah) téh nyaéta jalma nu
ninggalkeun naon waé (saniskara) nu dilarang ku
Allâh .” [H.R. Bukhari sareng Muslim]

10) H.R. Al-Bukhari ti ‘Abdullah Ibn Amr 

‫ل النَّبِ ِّي‬X
ِ Xَ‫ان َعلَى ثَق‬ َ ‫ َك‬:‫ قَا َل‬ ُ‫َو َع ْنه‬
‫ات‬Xَ X‫ َرةُ فَ َم‬X ‫هُ ِكرْ ِك‬X َ‫ا ُل ل‬XXَ‫ ٌل يُق‬X‫ َر ُج‬
،‫ار‬ ِ َّ‫ َو فِى الن‬Xُ‫ه‬: ِ‫ ْو ُل هللا‬X‫ا َل َر ُس‬XXَ‫فَق‬
45
‫ ُد ْوا‬XXX‫ ِه فَ َو َج‬XXXْ‫ر ُْو َن إِلَي‬XXXُ‫ َذهَب ُْوا يَ ْنظ‬XXXَ‫ف‬
) ُّ‫اري‬ ِ ‫خ‬َ ُ ‫ب‬ ْ
‫ال‬ ُ‫َعبَا َءةً قَ ْد َغلَّهَا ( َر َواه‬
(Ieu hadits katampi) ti anjeuna (Abdullah, Ibn
Amr , anjeuna sasauran: “Kabuktian jalma nu
ngurus barang-barang (cacandakan) kagungan
Nabi  nyaéta hiji jalma nu ngaranna Kirkirah,
tuluy manéhna maot. Mangka Nabi  ngadawuh:
“Manéhna (Kirkirah) aya dina naraka.” Aranjeuna
(para shahabat arindit pikeun mariksa, singhoréng
maranéhna (para shahabat) manggihan hiji jubah
nu disumputkeun ku manéhna (Kirkirah).” [H.R.
Al-Bukhari]

11) H.R. Bukhari sareng Muslim ti Abu Bakrah


Nufa’i bin Harits 

‫ث‬ِ ‫ار‬X
ِ X‫ح‬
َ ْ
‫ال‬ ‫ْن‬
ِ ‫ب‬ ‫ع‬X X ْ
‫ي‬ َ ‫ف‬ُ ‫ن‬ َ ‫ة‬ ‫ر‬
َ X ْ
‫ك‬ َ ‫ب‬ ‫ي‬
ْ ِ ‫ب‬َ ‫َو َع ْن أ‬
ِ
َ ‫ إِ َّن ال َّز َم‬:‫ا َل‬XXَ‫ ق‬ ‫ َع ِن النَّبِ ِّي‬
‫ان‬XX
ُ‫ق هللا‬ َ X َ‫و َم َخل‬Xْ Xَ‫ ِه ي‬X ِ‫تَ َدا َر َكهَ ْيئَت‬X ‫اس‬ ْ ‫ ِد‬X َ‫ق‬
‫ا‬XXXَ‫نَةُ ْاثن‬XXX‫الس‬
َّ :‫ض‬ َ ْ‫ت َواأْل َر‬ ِ ‫ ٰم َوا‬XXX‫الس‬َّ
46
‫َع َش ‪َ X‬ر َش ‪ْ X‬هرًا‪ِ ،‬م ْنهَ ‪X‬ا‪ X‬أَرْ بَ َع‪ X‬ةٌ ُح‪ُ X‬ر ٌم‪:‬‬
‫والقَعْ‪َ XXXXXXXX‬د ِة‬ ‫‪XXXXXXXX‬ات‪ُ :‬ذ ْ‬
‫ٌ‬ ‫ث ُمتَ َوالِيَ‬ ‫ثَاَل ٌ‬
‫ض َر‬ ‫وال ِح َّج ِة َو ْال ُم َح َّر ُم َو َر َجبُ ُم َ‬ ‫َو ُذ ْ‬
‫ان‪ ،‬أَيُّ‬ ‫الَّ ِذيْ بَي َْن ُج َم‪XXXX‬ا َدى َو َش‪ْ XXXX‬عبَ َ‬
‫َشه ٍْر ٰه َذا؟ قُ ْلنَا‪ :‬هللاُ َو َر ُس ‪ْ X‬ولُهُ أَ ْعلَ ُم‪،‬‬
‫ت َحتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ َسيُ َس ِّم ْي ِه بِ َغي ِْر‬ ‫فَ َس َك َ‬
‫اال ِح َج‪ِ X‬ة؟ قُ ْلنَ‪XX‬ا‪:‬‬ ‫ْس َذ ْ‬ ‫اس ‪ِ X‬م ِه قَ‪XX‬ا َل‪ :‬أَلَي َ‬ ‫ْ‬
‫بَ ٰلى‪ .‬قَ‪XX‬ا َل‪:‬فَ‪XX‬أَيُّ بَلَ ‪ٍ X‬د ٰه‪َ X‬ذا؟ قُ ْلنَ‪XX‬ا‪ :‬هللاُ‬
‫ت َحتَّى ظَنَنَّا‬ ‫َو َر ُس‪ْ XX‬ولُهُ أَ ْعلَ ُم‪ ،‬فَ َس‪َ XX‬ك َ‬
‫ْس‬ ‫أَنَّهُ َسيُ َس ِّم ْي ِه بِ َغي ِْر ا ْس ِم ِه ق‪XX‬ا َ َل‪ :‬أَلَي َ‬
‫‪X‬و ٍم‬‫ْالبَ ْل ‪َ X‬دةَ؟ قُ ْلنَ‪XX‬ا‪ :‬بَ ٰلى‪ .‬قَ‪XX‬ا َل‪ :‬فَ‪XX‬أَيُّ يَ‪ْ X‬‬
‫ٰه‪َ XXXX‬ذا؟ قُ ْلنَ‪XXXX‬ا‪ :‬هللاُ َو َر ُس‪ْ XXXX‬ولُهُ أَ ْعلَ ُم‪،‬‬
‫ت َحتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ َسي َُس‪ِّ XXXXX‬م ْي ِه‬ ‫فَ َس‪َ XXXXX‬ك َ‬
‫‪47‬‬
‫‪X‬و َم النَّحْ‪ِ X‬ر؟‬ ‫ْس يَ‪ْ X‬‬ ‫بِ َغي ِْرا ْس ِم ِه‪ .‬قَا َل‪ :‬أَلَي َ‬
‫قُ ْلنَ‪XXX‬ا‪ :‬بَ ٰلى‪ ،‬قَ‪XXX‬ا َل‪ :‬فَ‪XXX‬إِ َّن ِد َم‪XXX‬ا َء ُك ْم‬
‫اض‪ُ XXXX‬ك ْم َح‪َ XXXX‬را ٌم‪،‬‬ ‫َوأَ ْم‪َ XXXX‬والَ ُك ْم َوأَ ْع َر َ‬
‫َك ُحرْ َم ِة يَ ْو ِم ُك ْم ٰه َذا فِى بَاَل ِد ُك ْم ٰه‪َ XX‬ذا‬
‫فِي َش‪XX‬ه ِْر ُك ْم ٰه‪َ XX‬ذا‪َ ،‬و َس‪XX‬تَ ْلقَ ْو َن َربَّ ُك ْم‬
‫فَيَ ْس‪XXXXX‬أَلُ ُك ْم َع ْن أَ ْع َم‪XXXXX‬الِ ُك ْم‪ .‬أَاَل فَاَل‬
‫ض‪ِ XXXX‬ربُ‬ ‫ُ‪XXXX‬وا بَعْ‪ِ XXXX‬ديْ ُكفَّارًا يَ ْ‬ ‫تَرْ ِجع ْ‬
‫ْض‪ ،‬أَاَل لِيُبَلِّ َغ‬ ‫‪XXXX‬اب بَع ٍ‬ ‫ْض‪ُ XXXX‬ك ْم ِرقَ َ‬ ‫بَع ُ‬
‫ْض َم ْن‬ ‫ب‪ ،‬فَلَ َع‪َّ XX‬ل بَع َ‬ ‫الش‪XX‬ا ِه ُد ْال َغ‪XX‬ائِ َ‬ ‫َّ‬
‫ْض‬
‫ِ‬ ‫ع‬ ‫َ‬ ‫ب‬ ‫ْ‬
‫ن‬ ‫م‬
‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫ه‬‫َ‬ ‫ل‬ ‫ى‬ ‫ع‬
‫َ‬ ‫و‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫أ‬ ‫ن‬ ‫َ‬ ‫و‬‫ْ‬ ‫ُ‬
‫ك‬ ‫َ‬ ‫ي‬ ‫ن‬‫ْ‬ ‫َ‬ ‫يَ ْبلُ ُغهُ أ‬
‫ت؟‬ ‫َم ْن َس ِم َعهُ‪ ،‬ثُ َّم قَ‪XX‬ا َل‪ :‬أَاَل هَ‪XX‬لْ بَلَّ ْغ ُ‬
‫ت؟ قُ ْلنَا‪ :‬نَ َع ْم‪ .‬قَا َل‪ :‬اللهم‬ ‫أَاَل هَلْ بَلَ ْغ ُ‬
‫ق َعلَ ْي ِه)‬ ‫ا ْشهَ ْد ( ُمتَّفَ ٌ‬
‫‪48‬‬
(Ieu hadits katampi) ti Abu Bakrah Nufa’i Ibn Al-
Harits , ti Nabi , anjeuna sasauran: “Sabenerna
ieu zaman téh geus muter sakumaha kaayaanana
nalika Allâh nyiptakeun langit sareng bumi;
sataun dua belas bulan, ti antarana aya opat bulan
haram, nu tilu bulan berturut-turut : Dzulqa’dah,
Dzulhijjah, sareng Muharram; ditambah Rajab
Mudhar anu aya antara Bulan Jumada jeung
Sya’ban. Ari ayeuna bulan naon?” Kuring saréréa
ngajawab: “ Allah sareng Rasul-Na langkung
uninga.” Lajeng anjeuna jempé dugi ka kuring
saréréa nyangka anjeuna bakal nyebutkeun ngaran
bulan nu lainna. Anjeuna (Rasul) ngadawuh:
“Naha lain ayeuna téh bulan Dzulhijjah?” Kuring
saréréa ngajawab: “Sumuhun.” Rasul ngadawuh
deui: “Negeri naon ieu téh?” Kuring saréréa
ngajawab: “Allah sareng Rasul-Na langkung
uninga.” Lajeng Rasul jempé dugika kuring
saréréa nyangka Rasul bakal nyebutkeun (éta
nagri) ku ngaran nu lain. Rasul ngadawuh: “Naha
lain ieu nagri téh nagri haram?” Kuring sareréa
ngajawab: “Sumuhun.” Rasulullâh 
ngadawuh: “Poé naon ayeuna?” Kuring saréréa
ngajawab: “Allah sareng Rasul-Na langkung
uninga.” Lajeng Rasul jempé dugi ka nyangka
Rasul bakal nyebut (éta ngaran poé) ku sebutan nu
49
lain. Rasul ngadawuh: “Naha lain poé ieu téh
yaum an-Nahr (poé kurban)?” Kuring saréréa
ngajawab: “Sumuhun.” Rasul ngadawuh:
“Saéstuna darah aranjeun, harta aranjeun, jeung
kahurmatan aranjeun téh haram, saperti haramna
ieu poé di ieu negeri aranjeun jeung dina ieu
bulan aranjeun. Aranjeun bakal patepang sareng
Pangeran aranjeun. Mantenna baris nanyakeun ka
anjeun ngeunaan amal-amal aranjeun. Mangka
sing inget ulah sakali-kali balik deui kana
kakafiran sanggeus kaula (maot), sabagian
aranjeun ngabunuh sabagian nu séjén. Sing inget,
nu hadir nganepikeun ka jalma nu teu hadir, bisa
jadi sabagian jalma nu teu hadir ayeuna (nu bakal
dibéré nyaho ku jalma nu hadir) bisa leuwih
paham ti batan jalma nu hadir pikeun
ngadéngékeun langsung.” Lajeng Rasul
ngadawuh: “Sing inget, naha Kaula téh geus
nganepikeun? Sing inget, naha Kaula téh geus
nganepikeun?” Kuring saréréa ngajawab:
“Sumuhun.” Rasul ngadawuh: “Ya Allah, mugi
nyaksi.” [H.R. Bukhari sareng Muslim]

12) H.R. Muslim ti Abu Umamah Iyas bin


Tsa’labah Al-Haritsi 

50
ِ َ‫ ةَ إِي‬XXX‫َو َع ْن أَبِى أُ َما َم‬
َ‫ة‬XXXَ‫اس ب ِْن ثَ ْعلَب‬XXX
:‫ قَا َل‬ ِ‫ أَ َّن َرس ُْو َل هللا‬ ‫ارثِي‬ ِ ‫ح‬ َ ْ
‫ال‬
‫ ِه‬XXِ‫ئ ُم ْسلِ ٍم بِيَ ِم ْين‬ َّ ‫َم ِن ا ْقتَطَ َع َح‬
ٍ ‫ق ا ْم ِر‬
‫ َّر َم‬XXX‫ َو َح‬،‫هُ النَّا َر‬XXXَ‫ ْد أَ ْو َجب هللاُ ل‬XXXَ‫فَق‬
َ X‫ َوإِ ْن َك‬:ٌ‫ ل‬X‫ فَقَا َل َر ُج‬،َ‫َعلَ ْي ِه ْال َجنَّة‬
‫ان‬X
:‫ا َل‬XXَ‫ ْو َل هللاِ؟ فَق‬XX‫ ْيرًا يَا َر ُس‬XX‫ ْيئًا يَ ِس‬XX‫َش‬
ُ‫اك ( َر َواه‬ ٍ ‫ ْيبًا ِم ْن أَ َر‬XX‫ض‬ ِ َ‫ان ق‬XX
َ ‫َوإِ ْن َك‬
)‫ُم ْسلِ ٌم‬
(Ieu hadits katampi) ti Abu Umamah Iyas Ibn
Tsa’labah Al-Haritsi , yén Rasulullâh 
ngadawuh: “Sing saha jalma anu nyokot hak hiji
jalma Muslim ku leungeun katuhuna maka Allah
geus ngawajibkeun neraka keur manéhna jeung
ngaharamkeun surga keur manéhna.” Maka hiji
jalma tumaros ka Rasulullâh : “Sok sanaos
barangna sakeudik (teu sapira), Ya Rasul?” Maka
Rasul ngadawuh: “Sok sanajan barangna
mangrupa batang siwak.” [H.R. Muslim]
51
‫‪13) H.R. Muslim ti ‘Adiy bin Umairah ‬‬

‫َو َع ْن َع‪ِ XXX‬ديِّ ب ِْن ُع َميْ‪َ XXX‬رةَ ‪ ‬قَ‪XXX‬ا َل‪:‬‬


‫‪XX‬ولُ‪َ :‬م ِن‬ ‫ْت َر ُس‪ْ XX‬و َل هللاِ ‪ ‬يَقُ ْ‬ ‫َس‪ِ XX‬مع ُ‬
‫اس ‪X‬تَ ْع َم ْلنَاهُ ِم ْن ُك ْم َعلَى َع َم‪ٍ X‬‬
‫‪X‬ل فَ َكتَ َمنَ ‪X‬ا‪X‬‬ ‫ْ‬
‫ان ُغلُ‪Xْ X‬واًل يَ‪XX‬أْتِى‬ ‫ِم ْخيَطًا فَ َما فَ ْوقَهُ‪َ ،‬ك َ‬
‫بِ ِه يَ ْو َم ْالقِيَا َم‪ِ X‬ة ؛ فَقَ‪XX‬ا َم َر ُج‪ٌ X‬ل أَ ْس‪َ X‬و ُد‬
‫ار‪َ ،‬ك‪XX‬أَنِّى أَ ْنظُ‪ُ XX‬ر إِلَيْ‪ِ XX‬ه‪،‬‬ ‫ص‪ِ XX‬‬‫ِم َن اأْل َ ْن َ‬
‫فَقَ‪XXXX‬ا َل‪ :‬يَا َر ُس‪ْ XXXX‬و َل هللاِ ا ْقبَ‪XXXX‬لْ َعنِّى‬
‫ك‬ ‫ك؟ قَ‪XX‬ا َل‪َ :‬س‪ِ X‬م ْعتُ َ‬ ‫ك‪ .‬قَا َل‪َ :‬و َمالَ َ‬ ‫َع َملَ َ‬
‫تَقُ ْو ُل َك‪َ X‬ذا َو َك‪َ X‬ذا‪ ،‬قَ‪XX‬ا َل‪َ :‬وأَنَ‪XX‬ا أَقُ ْولُ‪X‬هُ‬
‫‪52‬‬
ٍ ‫تَ ْع َم ْلنَاهُ َع ٰلى َع َم‬XXXX‫اس‬
‫ل‬XXXX ْ ‫ َم ِن‬:‫اآْل َن‬
‫ا أُ ْوتِ َي‬XXX‫ فَ َم‬،‫ر ِه‬XXXْ
ِ ‫ي‬ ِ ‫ث‬‫ك‬َ ‫و‬
َ ‫ه‬
ِ XXX ِ ‫ل‬ ْ
‫ي‬ ِ ‫ل‬َ ‫ق‬ِ ‫ب‬ ْ‫ئ‬ ‫ج‬
ِ َ ‫ي‬‫ل‬ْ َ‫ف‬
‫هُ ا ْنتَ ٰهى‬XX‫ا نُ ِه َي َع ْن‬XX‫ َو َم‬X،‫ َذ‬XX‫هُ أَ َخ‬XX‫ِم ْن‬
)‫( َر َواهُ ُم ْسلِ ٌم‬
(Ieu hadits katampi) ti Adiy Ibn Umairah 
anjeuna sasauran: “Simkuring nguping
Rasulullâh  ngadawuh: “Saha ti antara aranjeun
anu disérénan tugas amal, tuluy nyumputkeun ti
Kaula jarum jeung nu leuwih gede tibatan éta
(jarum), maka éta téh kaasup ghulul nu baris
ditanggung dina poé qiyamah.” Mangka aya hiji
lalaki hideung ti kaum Anshar nangtung,
sapertina kuring kungsi ningali éta jalma, tuluy
éta jalma nyarita: “Ya Rasulullâh, tampi deui ieu
tugas nu disérénkeun ka jisim abdi,” Rasul
tumaros: “Naha kunaon kitu?” Éta jalma
ngajawab: “Simkuring nguping salira dadawuh
kitu kieu.” Rasul ngadawuh: “Jeung Kaula
ayeuna rék nyarita, sing saha jalma nu ku Kami
diangkat pikeun ngemban hiji tugas mangka
kudu dipasrahkeun sakabéhna, saeutik atawa
loba, mangka naon waé nu dibikeun ka manéhna
53
pék tarima jeung naon nu dilarang kudu
ditinggalkeun.” [H.R. Muslim]

14) H.R. Muslim ti 'Umar bin Khaththab 

‫ لَ َّما‬:‫ قَا َل‬ ‫ب‬ ِ ‫َو َع ْن ُع َم َرب ِْن ْال َخطَّا‬


‫ ٌر ِم ْن‬XXXَ‫ َل نَف‬XXXَ‫ َر أَ ْقب‬XXXَ‫و َم َخ ْيب‬XXX َ ‫َك‬
ْ َ‫ان ي‬XXX
‫ فُاَل ٌن‬:‫الُ ْوا‬XXXXَ‫ فَق‬ ‫ب النَّبِ ِّي‬ ٍ ‫ َحا‬XXXX‫ص‬ ْ َ‫أ‬
‫رُّ ْوا‬XX‫ َحتَّي َم‬،‫ ِه ْي ٌد‬XX‫ َوفُاَل ٌن َش‬X،‫ ِه ْي ٌد‬XX‫َش‬
.‫ ِه ْي ٌد‬XXX‫ فُاَل ٌن َش‬:‫الُ ْوا‬XXXَ‫ل فَق‬XXXُ
ٍ ‫َعلَى َرج‬
‫هُ فِى‬XXُ‫ َكاَّل إِنِّي َرأَ ْيت‬: ‫ا َل النَّبِ ُّي‬XXَ‫فَق‬
‫ا َء ٍة‬XXَ‫ا ـ أَ ْو َعب‬XXَ‫رْ َد ٍة َغلَّه‬XXُ‫ار فِى ب‬ ِ َّ‫الن‬
)‫( َر َواهُ ُم ْسلِ ٌم‬
(Ieu hadits katampi) ti 'Umar bin Khaththab ,
anjeuna sasauran: “Nalika réngsé perang Khaibar,
sababaraha shahabat Nabi  datang ngadeuheus ka
Rasul. Aranjeuna ngalaporkeun: “Fulan syahid,
Fulan syahid, dugi ka nalika maranéhna nepi kana
ngaran hiji jalma maranéhna nyarita: “Fulan
54
Syahid.” Maka Nabi  ngadawuh: “Henteu
(syahid), saéstuna Kaula ningali manéhna di
naraka, kusabab burdah (pakean nu garis-garis) nu
dicokotna (tina ghanimah) – atawa jubah.” [H.R.
Muslim]

15) H.R. Muslim ti Abu Qatadah Al-Harits bin


Rib’i 

‫ث ب ِْن ِر ْب ِع ٍّي‬ ِ ‫ار‬XXِ ‫َو َع ْن أَبِ ْي قَتَا َدةَ ْال َح‬


‫ا َم فِ ْي ِه ْم‬XXَ‫ أَنَّهُ ق‬ ِ‫ َع ْن َرس ُْو ِل هللا‬
ِ‫د فِي َسبِي ِْل هللا‬Xَ ‫ أَ َّن ْال ِجهَا‬:‫فَ َذ َك َر لَهُ ْم‬
‫ال فَقَا َم‬ ِ ‫ض ُل اأْل َ ْع َم‬َ ‫ان بِاهللِ أَ ْف‬
َ ‫َواإْل ِ ْي َم‬
‫ْت إِ ْن‬ َ ‫ ْو َل هللاِ أَ َرأَي‬X ‫ يَا َر ُس‬:‫َر ُج ٌل فَقَا َل‬
55
‫ت فِي َس‪XXXXXXX‬بِي ِْل هللاِ أَتُ َكفَّ ُر َعنِّى‬ ‫قُتِ ْل ُ‬
‫ي؟ فَقَ‪XX‬ا َل لَ‪X‬هُ َر ُس‪ْ X‬و ُل هللاِ ‪:‬‬ ‫َخطَايَا َ‬
‫ت‬ ‫ت فِي َس‪XXXX‬بِي ِْل هللاِ َوأَ ْن َ‬ ‫نَ َع ْم إِ ْن قُتِ ْل َ‬
‫صابِ ٌر ُمحْ تَ ِسبٌ ‪ُ ،‬م ْقبِ ٌل َغ ْي ُر ُم‪ْ XX‬دبِ ٍر‪،‬‬ ‫َ‬
‫ت‪:‬‬ ‫‪X‬ف قُ ْل َ‬ ‫ثُ َّم قَا َل َر ُس ‪ْ X‬و ُل هللاِ ‪َ :‬ك ْي‪َ X‬‬
‫ت فِي َس‪XXX‬بِي ِْل‬ ‫ْت إِ ْن قُتِ ْل ُ‬
‫قَ‪XXX‬ا َل‪ :‬أَ َرأَي َ‬
‫ي؟ فَقَ‪XXX‬ا َل‬ ‫هللاِ‪ ،‬أَتُ َكفَّ ُر َعنِّي َخطَايَ‪XXX‬ا َ‬
‫ص‪XXX‬ابِ ٌر‬ ‫ت َ‬ ‫َر ُس‪ْ XXX‬و ُل هللاِ ‪ :‬نَ َع ْم َوأَ ْن َ‬
‫ُمحْ تَ ِس‪XX‬بٌ ‪ُ ،‬م ْقبِ‪ٌ XX‬ل َغيْ‪ُ XX‬ر ُم‪ْ XX‬دبِ ٍر‪ ،‬إِاَّل‬
‫الس‪X‬اَل َم)‬ ‫ال َّدي َْن فَ‪X‬إِ َّن ِجب ِْر ْي‪َ X‬ل ( َعلَ ْي‪ِ X‬ه َّ‬
‫ك ( َر َواهُ ُم ْسلِ ٌم)‬ ‫قَا َل لِى ٰذلِ َ‬
‫‪(Ieu hadits katampi) ti Abu Qotadah Al-Harits Ibn‬‬
‫‪Rib’i , ti Rasulullâh , yén kabuktosan Rasul‬‬
‫‪ngadeg di payuneun aranjeuna (para shahabat),‬‬
‫‪ujug-ujug Rasul ngajelaskeun ka aranjeuna: jihad‬‬
‫‪56‬‬
di jalan Allah jeung iman ka Allah éta téh amal nu
pangutama-utamana. Mangka aya hiji jalma nu
ngadeg bari pok tumaros ka Rasul: “Ya
Rasulullâh, kumaha numutkeun pandangan salira,
upama abdi kabunuh dina pangperangan fi
sabilillah, naha sagala kasalahan abdi bakal
dipupus?” Rasul ngadawuh: “Bener, lamun anjeun
kabunuh di jalan Allah bari sabar jeung miharep
ridha-Na, nyanghareup ka musuh henteu
nonggongan.” Lajeng Rasulullâh  ngadawuh:
“Kumaha tadi téh pertanyaanana (balikan deui)?”
Manéhna ngajawab: “Kumaha numutkeun
pandangan salira, upama abdi kabunuh di jalan
Allâh, naha dosa-dosa abdi bakal dihapunten ku
Allah)?” Mangka Rasulullâh  ngadawuh: “Enya,
(lamun) anjeun dina kaayaan sabar, ngarepkeun
ridho-Na, nyanghareup (ka musuh) henteu
nonggongan, kajaba (urusan) hutang, kusabab
Jibril  ngabéjakeun hal éta ka Kaula.” [H.R.
Muslim]

16) H.R. Muslim ti Abu Hurairah 

57
‫َو َع ْن أَبِ ْي هُ َر ْي َرةَ ‪ ‬أَ َّن َرس ُْو َل هللاِ‬
‫‪ ‬قَ‪XXXXX‬ا َل‪ :‬أَتَ‪ْ XXXXX‬در ُْو َن َم ِن ْال ُم ْفلِسُ ؟‬
‫قَ‪XX‬الُ ْوا‪ْ :‬ال ُم ْفلِسُ فِ ْينَ‪XX‬ا َم ْن اَل ِدرْ هَ َم لَ ‪X‬هُ‬
‫س ِم ْن‬ ‫َواَل َمتَ‪XXX‬ا َع‪ ،‬فَقَ‪XXX‬ا َل‪ :‬إِ َّن ْال ُم ْفلِ َ‬
‫ص ‪X‬اَل ٍة‬ ‫أُ َّمتِ ْي َم ْن يَأْتِي يَ ْو َم ْالقِيَا َم‪ِ X‬ة بِ َ‬
‫صيَ ٍام َو َز َك‪XX‬ا ٍة‪َ ،‬ويَ‪XX‬أْتِي َوقَ ‪ْ X‬د َش ‪X‬تَ َم‬ ‫َو ِ‬
‫ف ٰه‪َ X‬ذا َوأَ َك‪َ X‬ل َم‪XX‬ا َل ٰه‪َ X‬ذا‬ ‫ٰه َذا‪َ ،‬وقَ‪َ X‬ذ َ‬
‫ب ٰه‪َ XXX‬ذا‬ ‫ض‪َ XXX‬ر َ‬ ‫ك َد َم ٰه‪َ XXX‬ذا‪َ ،‬و َ‬ ‫َو َس‪XXX‬فَ َ‬
‫ْطى ٰه َذا ِم ْن َح َسنَاتِ ِه‪َ ،‬و ٰه‪َ XX‬ذا ِم ْن‬ ‫فَيُع ٰ‬
‫ت َح َسنَاتُهُ قَ ْب ‪َ X‬ل أَ ْن‬ ‫َح َسنَاتِ ِه‪ ،‬فَإِ ْن فَنِيَ ْ‬
‫ض‪X‬ى َما َعلَ ْي‪Xِ X‬ه أُ ِخ‪َ X‬ذ ِم ْن َخطَايَ‪XX‬اهُ ْم‬ ‫يُ ْق ٰ‬
‫ار‬‫‪X‬ر َح ِفى النَّ ِ‬ ‫ت َعلَ ْي‪ِ X‬ه‪ ،‬ثُ َّم طُ‪ِ X‬‬ ‫فَطُ ِر َح ْ‬
‫( َر َواهُ ُم ْسلِ ٌم)‬
‫‪58‬‬
(Ieu hadits katampi) ti Abu Hurairah , yén
Rasulullâh  ngadawuh: “Naha aranjeun nyaraho
saha ari muflis téh?” Maranéhna (para shahabat)
ngawaler: “Muflis (jalma nu bangkrut) téh
numutkeun abdi sadaya mah jalma nu teu
ngabogaan (deui) dirham jeung barang.” Mangka
Rasulullâh  ngadawuh: “Saéstuna ari muflis di
umat Kaula mah nyaéta jalma nu datang dina poé
qiyamah kalayan mawa (pahala) sholat, puasa,
jeung zakat, tatapina manéhna datang dina
kaayaan geus ngahina si anu, geus nuduh zina si
anu, geus ngadahar hartana si anu, geus ngabunuh
si anu, geus neunggeul si anu, mangka ieu jalma
dibayar ku sabagian kahadeanana jeung ieu téh
dicokot tina kahadeanana. Upama kahadeanana
geus béak saméméh kabayar hutang-hutangna, nya
dicokot dosa-dosa maranéhna (anu geus didholim
ku manéhna) tuluy ditibankeun éta dosa ka
manéhna, anu satuluyna éta jalma dialungkeun ka
naraka.”
[H.R. Muslim]

17) H.R. Bukhari sareng Muslim ti Ummu


Salamah 

59
 ِ‫ أَ َّن َرس ُْو َل هللا‬ َ‫َو َع ْن أُ ِّم َسلَ َمة‬
‫ ٌر َوإِنَّ ُك ْم‬XXXXX‫ا بَ َش‬XXXXXَ‫ا أَن‬XXXXX‫ إِنَّ َم‬:‫ا َل‬XXXXXَ‫ق‬
‫ ُك ْم أَ ْن‬X‫ْض‬ َ ‫ َّل بَع‬X‫ي َولَ َع‬ َّ َ‫ن إِل‬Xَ ‫ ُم ْو‬X‫ص‬ ِ َ‫تَ ْخت‬
‫ه ِم ْن بَعْض‬Xِ XXXXXِ‫و َن أَ ْل َح َن بِ ُح َّجت‬XXXXX ْ ‫يَ ُك‬
‫ َم ُع فَ َم ْن‬XX‫ ِو َماأَ ْس‬XXْ‫هُ بِنَح‬XXَ‫ َي ل‬XX‫ض‬ ِ ‫فَأ َ ْق‬،ٍ
‫ ُع‬Xَ‫ا أَ ْقط‬XX‫ ِه فَإِنَّ َم‬X‫ق أَ ِخ ْي‬
ِّ ‫ْت لَهُ بِ َح‬ ُ ‫ضي‬ َ َ‫ق‬
ٌ َ‫ار ( ُمتَّف‬
)‫ق َعلَ ْي ِه‬ ِ َّ‫ط َعةً ِم َن الن‬ ْ ِ‫لَهُ ق‬
(Ieu hadits katampi) ti Ummu Salamah  yén
Rasulullâh  ngadawuh: “Saéstuna ari Kaula téh
manusa (biasa), aranjeun ngadukeun perkara ka
Kaula bisa jadi salah saurang aranjeun leuwih
pinter ngajelaskeun hujjahna
(alesana/pembelaanana) tibatan nu séjénna,
sahingga Kaula mutuskeun keur manéhna,
sakumaha numutkeun keterangan/penjelasan nu
kadéngé ku Kaula. Mangka sing saha jalma nu
geus dimeunangkeun perkarana ku Kaula
(kusabab pinter nganepikeun hujjah), sedengkeun
manéhna nyaho yén éta téh hak dulurna, mangka
60
(saolah-olah) Kaula geus méré
saguruntul/sapotong seuneu naraka.” [H.R.
Bukhari sareng Muslim]

18) H.R. Al-Bukhari ti Ibnu 'Umar 

‫ ْو َل‬X ‫ قَا َل َر ُس‬:‫ قَا َل‬ ‫َو َع ِن اب ِْن ُع َم َر‬


‫ َح ٍة‬XX‫ لَ ْن يَ َزا َل ْال ُم ْؤ ِم ُن فِي فُ ْس‬: ِ‫هللا‬
‫ا‬XX‫ا َح َرا ًم‬XX‫بْ َد ًم‬X ‫ُص‬ِ ‫الَ ْم ي‬XX‫ ِه َم‬X ِ‫ِم ْن ِد ْين‬
ِ ‫( َر َواهُ ْالبُ َخ‬
) ُّ‫اري‬
(Ieu hadits katampi) ti Ibnu 'Umar , anjeuna
sasauran: “Rasulullâh  ngadawuh: “Hiji jalma
muslim salawasna aya dina kajembaran tina
agamana sapanjang teu ngocorkeun geutih anu
haram.” [H.R. Al-Bukhari]

61
19) H.R. Al-Bukhari ti Khawlah binti Tsamir
Al-Anshariyah, garwa Hamzah 

‫اريَّ ِة‬
ِ X ‫ص‬َ ْ
‫ن‬ َ ‫ا ِم ٍر اأْل‬XXَ‫ت ث‬ِ ‫ةَ بِ ْن‬X َ‫َو َع ْن َخ ْول‬
‫ْت‬ ُ ‫ ِمع‬XX‫ َس‬:‫ت‬ ْ َ‫قَال‬ َ‫َو ِه َي ا ْم َرأَةُ َح ْم َزة‬
‫ إِ َّن‬:ُ‫ول‬XXXXXXXXX
ْ ُ‫ يَق‬ ِ‫ ْو َل هللا‬XXXXXXXXX‫َر ُس‬
‫ر‬X ِ X‫ن فِى َم‬Xَ ‫ِر َجااًل يَتَ َخ َّوض ُْو‬
ِ X‫ال هللاِ بِ َغ ْي‬X
ُ‫ ِة ( َر َواه‬X‫و َم ْالقِيَا َم‬X ْ Xَ‫ فَلَهُ ُم النَّا ُر ي‬،‫ق‬
ٍّ X‫َح‬
ِ ‫ْالبُ َخ‬
) ُّ‫اري‬
(Ieu hadits katampi) ti Khawlah binti Tsamir
Al-Anshariyyah, garwa Hamzah , anjeuna
sasauran: “Simkuring kantos nguping
Rasulullâh  ngadawuh: “Sabenerna aya jalma-
jalma nu molahkeun dina (urusan) harta Allah
kalayan teu aya hak, maka pikeun maranéhna di
poé qiyamah éta naraka.” [H.R. Al-Bukhari]

62
63
64
65

You might also like