Ang kwento ng magiting na Tagapangalaga

Sa malayong dako ay may isang pamilyang masayang naninirahan, payak lamang ang knilang
pamumuhay, pag-aalaga ng mga tupa, at malawak nataniman ng ibat-ibang hamang gulay. Ganoon din
ay inaanlagaan nila ang kagubatan.

Isang araw ay nagpunta ang mag ama sa kagubatan upang magmasidmasid at maglinis, tinatanggal nila
ang mga basura na nakakalat, mga tangkay na nahulog sa itaas. Dalawa hanggang talong beses silay
naglilinis sa kagubatan. Ang mag amang ito ay masaya sa kanilang ginaga. Dahil mahal at may
pagmamahal sila sa inang kalikasan.

At habang silay papauwi, ng may biglang nagpakita na isang magandang babae, natulala ang mag ama sa
kagandahan nyang ito. Tila isang diwata sabi ng kanyang ama. Natakot ang bata at nagtago sa likuran ng
kanyang ama.

Diwata: wag kang matakot, akoy naparito upang kayoy pasalamatan. sa inyong panggangalaga sa aking
kagubatan.

Ama: totoo nga na ikaw ay isang diwata.

Diwata: oo ako an diwata ng kagubatan.

Sinabi ng diwata na bibigyan sila ng gantimpala sa panggangalaga sa kagubatan, at sumang-ayon agad

ang mag ama. Dali dali silang umuwi sa kanilang tahanan at ibinalita sa kanyang asawa ang nangyari.

Lumipas ang maraming taon ay patuloy paring ang panggangalaga nila sa kagubatan, at ganoon at ang
gantimpala nilang natatagap ay ang masaganang ani sa knilang malawak na taniman.

Dahil narin sa katandaan ng kanyang ama ay hindi na nito kayang makapunta sa kagubatan, tila napagod
na ang kalabaw.

Ang kanyang anak na lalaki ay nasa wastong edad at kaya na nitong pumunta ng mag isa sa kagubatan.
Tiwala rin ang kanyang ina.

Sa paglipas ng panahon ay unti unti ang pagkawala ng kagubatan kalapit bayan, labis na ikinalungkot ng
anak.

Isang araw ay may tatlong tao na nagpunta sa kanilang tahanan. Sila ay bumibili ng kagubatan at sinisira
ginagawang kabahayan, malalaking istruktura.

Agad na tumanggi ang anak sa alok ng tatlong kalalakihan.

Nagbantang babalik ang tatlong ito sa bata.

Wag mong hintaying may mawala sayo sabi ng isang lalaki.

Lumipas ang apat na araw ay biglang may narinig na malakas na bagsabog sa may kagubatan, at dali
daling pumunta ang anak sa kagubatan. Nakita niya ang mga pinsala, natumbang mga puno, mga patay
na hayop,
Labis na ikinalungkot ng anak,

At may isang lalaki na nagpakita sa kanyang harapan at sinabing ito, itong bang kagubatan ang
ipinagmamalaki mo! Sabay putol sa isang puno.

Labis ang galit ng anak na ito .

Nagkaroon sila ng duelo. Sinabi nya na kapag sila ay binawian ng buhay ay saka lamang nila makukuha
ang kagubatan.

Agad na sumugod ang lalaki sa anak,

Itak laban sa itak, sadyang napakalaki ng lalaki kung kayat nahirapan ang anak. At nagtamo ito ng
maraming sugat. Ang anak na ito ay sinanay ng kanyang ama sa pakikipaglaban.

Subalit lubha ng nasugatan ang anak. At ang kanyang kalaban ay pagod narin.

Sumugod ang lalaking ito sa isa pang paggataon, naala ng anak ang tinuro sa kanya ng kanyang ama.
Ginamit nya ang mga baging nagpaikot ikot sabay hatak ng ispada at naibaon nya ito sa may tagiliran ng
kanyang kalaban. Inabot ng ng kinahapunan ang kanilang paglalaban at ito ay natapos. Lubhang
nasugatan ang anak.

At dahil sa awa ng anak ay ang lalaki nak kanyang katunggali ay dinala rin nila sa kanilang tahanan.
Ginamot ng ina ang kanyang anak at ganoon din ay ang katunggali nito.

Ang ng magising ang kanyang katunggali ay napagtanto nya, nakita nya sa kanyang panaginip at
naunwaan nya na kung bakit mahalagang panggalagaan ang kagubatan. Humingi ito nag pataan sa
pamilya at ganoon din at nagpasalamat at nanggakong magbabagong buhay, tutulong sa panggangalaga
ng kagubatan.

Mula noon ay ang anak na ito kasama ng kanyang ina ay patuloy na inaalagaan ang kagubatan.